ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ H ιστορία της Φλανδρώς Το αγνάντεμα
Εγώ είμαι η Φλανδρώ, το όνομα μου θα πει Φιλανδρώ και Φιλανδρώ θα πει μια που αγαπά τον άνδρα της. Τον καιρό εκείνο ήταν ένας καραβοκύρης, όμορφο παλικάρι, που με αγάπησε και με αρραβωνιάστηκε. Τον αγάπησα ολόψυχα όσο που έγινα πέτρα γι΄αυτόν. Με το που αρραβωνιαστήκαμε έφτιαξε καινούργιο καράβι. Μόλις το τελείωσε παντρευτήκαμε και αμέσως σάλπαρε με το καράβι.
Την ώρα που έφευγε το καράβι εγώ πήγα να αγναντέψω τον πολυαγαπημένο μου σύζυγο. Εκείνη την καταραμένη ώρα η ψυχή μου δεν μπορούσε να το βαστάξει ότι ο άντρας μου έφευγε .Η καρδιά μου πονούσε και τα δάκρυά μου έπεφταν σαν καταρράκτες στη θάλασσα. Τα κύματα πικράθηκαν, αγρίεψαν, φαρμακώθηκαν και στο δρόμο που βρήκαν το καράβι έπνιξαν τον δύστυχο τον άντρα μου και δεν επέστρεψε ποτέ.
Εγώ όμως περίμενα. Πήγαινα ξανά και ξανά στο γιαλό και κοίταζα καρτερώντας. Ο καιρός περνούσε και περίμενα αγωνιωδώς για τρία χρόνια. Έκλαψα και καταράστηκα τη θάλασσα που μου πήρε τον άνδρα μου. Μέσα στην θλίψη μου παρακάλεσα τους θεούς να με κάνουν πέτρα και εκείνοι εκπλήρωσαν την επιθυμία μου. Και τώρα ,βράχος που είμαι, το ανθρώπινο σχήμα μου φαίνεται ακόμη και ύστερα από τα χιλιάδες χρόνια που με δέρνει η αλμύρα της θάλασσας. Αυτή είναι η ιστορία μου!
Μαθήτριες Αλεξία Μήτρο, Δέσποινα Κουκουβέ, Ελένη Μανιάτη