Η κατάσταση στην εκπαίδευση υποψηφίων οδηγών: Αν η κατάσταση ήταν ιδανική, και πάλι θα έπρεπε να κάνουμε κάποιες προσπάθειες για καλυτέρευση. Η προσωπική μου όμως άποψη είναι, ότι βρισκόμαστε σε αρνητική εξέλιξη σχετικά με το παρελθόν.

Στην περιοχή μας, τουλάχιστο ο συνδικαλισμός, που θα μπορούσε ίσως κάτι να διεκδικήσει, είναι για τους ‘τύπους’ υπαρκτός!!

Δεν είμαι της άποψης των τιμωριών, αλλά της πειθούς. Ποιος όμως μας πείθει, εμάς τους εκπαιδευτές, να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας; ώστε με την σειρά μας, να πείσουμε τον κάθε υποψήφιο; Δυστυχώς η πολιτεία πείθει μόνο με τιμωρίες. Αν όμως κι αυτές, οι διάφοροι μηχανισμοί τις ‘κουκουλώνουν’ ή τις αποδυναμώνουν, τότε, φυσικό δεν είναι να κάνει ο καθένας ότι θέλει;

Όταν η ανοχή ξεπεράσει τα όρια, γίνεται πιο ένοχη, από την ενοχή!!

Δίπλωμα οδήγησης Υποψήφια/ε. Πόσους γνωρίζεις με δίπλωμα οδήγησης, που δεν μπορούν να οδηγήσουν; Πόσοι ακόμη υπάρχουν με δίπλωμα, που ντρέπονται να το πούνε επειδή δεν οδηγούν; Θα ήθελες κι εσύ να ρισκάρεις, ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Να πάρεις δίπλωμα, και να μην οδηγείς; Ας προσέξουμε όμως κάτι ακόμη. Αφού αρκετοί παίρνουν δίπλωμα και δεν οδηγούν, σημαίνει ότι αυτοί που πήραν δίπλωμα και οδηγούν, ότι οδηγούν σωστά; ακίνδυνα έναντι του εαυτού τους, και έναντι όλων των άλλων; Υποψήφια/ε οδηγέ-οδηγέ. Όσο κι αν δεν θέλεις να σκέφτεσαι, είναι εύκολο να καταλάβεις, ότι, όπως όλες οι δουλειές που ο καθένας μας κάνει, έτσι και η οδήγηση, έχει κάποια επίπεδα. Όσο κι αν ο καθένας νομίζει τον εαυτό του, ως καλό οδηγό, κάποιος άλλος είναι πολύ καλύτερος απ’ αυτόν. Εξάλλου η οδήγηση, δίνει την αίσθηση στον κάθε οδηγό, ότι είναι ο καλύτερος όλων των οδηγών. Είναι και η οδήγηση ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μας. Είναι δυνατόν να ζει ο καθένας ευχάριστα, αν δεν τα πηγαίνει καλά με τον εαυτό του; αν δεν αισθάνεται ότι οδηγεί τέλεια; Τα ‘πιστεύω’ του καθενός, βεβαίως είναι απαραίτητα για την επιβίωση του, είναι όμως πραγματικά; Σε ποιο επίπεδο θέλουμε τον κάθε νέο οδηγό; απλώς, με φόβο και με τρόμο, να κουνάει το όχημα; Σε ποιο επίπεδο, πρέπει να φτάνει ο κάθε νέος οδηγός; Ποιος το αποφασίζει; Ο καθένας μόνος του; Ποιος είναι εκείνος που διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο, αυτός που έμαθε καλά, ή αυτός που έμαθε μέτρια έως ελάχιστα; Κι αν σκεφτούμε με φυσιολογικό τρόπο, χωρίς πονηριές και καχυποψίες, ο καθένας μαθαίνει καλύτερα μόνος του, ή με τις υποδείξεις κάποιου ειδικού;

Οικονομικά οδήγησης Το κόστος των παράβολων, μαζί με των γιατρών, φτάνει 150€. Αν κάνεις μόνο μία ώρα οδήγησης, δώσεις εξετάσεις και πάρεις το δίπλωμα, και ο εκπαιδευτής σου σού πάρει μαζί με τα παράβολα, μόνο 250€, ουσιαστικά είναι πάρα πολλά. Ένα μάθημα οδήγησης, σε όλη την Ελλάδα, δεν κοστίζει περισσότερο από 20€. Πόσα θα σου πάρει για παράσταση; για την οποία θα πρέπει να γνωρίζεις, ότι παλαιότερα, προσφέρονταν ως δώρο από πλευράς εκπαιδευομένου προς τον δάσκαλό του, επειδή ο δεύτερος τον έμαθε να οδηγεί!! Καθιερώθηκε όμως η παράσταση, και είναι πραγματικά ένα ωραίο δώρο προς τον εκπαιδευτή που πραγματικά κουράστηκε να μάθει τον εξεταζόμενο να οδηγεί. Αν κάποιος κάνει ένα μάθημα, σημαίνει ότι τον έμαθε οδήγηση ο εκπαιδευτής; Θα πρέπει να γνωρίζεις επίσης, ότι, πριν δώσεις εξετάσεις, θεωρητικές ή πρακτικές, υπογράφεις υπεύθυνη δήλωση ότι πραγματοποίησες τα προβλεπόμενα μαθήματα, τα οποία είναι εικοσιένα (21) θεωρητικά, και είκοσι (20) οδήγησης. Αν δεν τα έχεις πραγματοποιήσει, δεν ξέρω τι γίνεται με την εφορία, αλλά υπογράφοντας υπεύθυνη δήλωση, είναι θέμα δικαιοσύνης, ρώτα καλύτερα νομικό. Και επειδή την ίδια δήλωση υπογράφει και ο εκπαιδευτής, έχει ακουστεί, ότι κάποιοι εκπαιδευτές στην πόλη, έχουν υπογράψει ψευδείς δηλώσεις. Κι αν ο εκπαιδευτής σου δηλώνει ψευδώς, τότε, ποιος σου έκανε το μάθημα και συμπληρώθηκαν τα προβλεπόμενα; Φίλε υποψήφιε. Μάθε καλά τα δικαιώματά σου, και διεκδίκησε τα. Ρώτα λεπτομερώς πόσα θα πληρώσεις για χαρτιά, πόσο θα πληρώσεις το κάθε θεωρητικό μάθημα, πόσο θα πληρώσεις το κάθε μάθημα οδήγησης, και πόσο θα πληρώσεις την παράσταση. Δεν έχεις καμία άλλη υποχρέωση, μη πληρώσεις οτιδήποτε άλλο!

Επέβαινε μόνο ο οδηγός και σώθηκε!!

Πλησιάζω τα 25 χρόνια που ασκώ αποκλειστικά το επάγγελμα του εκπαιδευτή οδηγών.

Επιθυμώ να ρωτήσω κάθε συνάδελφο και εξεταστή: Από το 1985, επί της ουσίας, δηλαδή στις εξετάσεις οδήγησης, άλλαξε κάτι προς το καλύτερο;

Προς το καλύτερο, άλλαξε πράγματι λίγο στην θεωρητική εκπαίδευση. Τοποθετήθηκαν υπολογιστές για εξετάσεις. Βέβαια, χωρίς έλεγχο πρόκειται για ‘δώρο άδωρο’, όμως, ας το δεχτούμε κι έτσι, ως ένα ελάχιστο βηματάκι!

Έγινε επίσης ένα πολύ μεγάλο βήμα, στο γραφειοκρατικό όμως μέρος, αφού έχει δώσει μία μικρή υπευθυνότητα στον εκπαιδευτή. Του επιτρέπει να υπογράφει ως εκπρόσωπος του υποψηφίου. Πρόκειται για ένα σημαντικότατο βήμα, που δυστυχώς λίγοι το κατάλαβαν.

Στις εξετάσεις πορείας όμως, στο μνημόνιο, ουσιαστικά δεν άλλαξε τίποτα! Η δευτεροβάθμια επιτροπή εξετάσεων, νομίζω ότι, έως το 1996 ήταν αξιόλογη. Από τότε και ύστερα όμως, αφού στην πραγματικότητα δεν μπορεί ν’ αποτρέψει ‘αδικίες’ είναι σαν να μην λειτουργεί.

Οι εξεταστές, επίσης δεν άλλαξαν! Οι εξεταστές, επίσης δεν άλλαξαν! Τι άλλο να πούμε; ότι μειώθηκε το άμεσο ή έμμεσο μέσον; ή ότι, ουδέποτε υπήρξε, κι ούτε υπάρχει;

Μήπως άλλαξαν οι εκπαιδευτές; Ο άνθρωπος και οι πράξεις του, μεταφορικά, αποτελούνται από τρία μέρη. Το κεφάλι, το σώμα, και τα άκρα.

Έχω την εντύπωση ότι ο εκπαιδευτής, ‘παίζει’ τον ρόλο του σώματος.

Όμως, τόσο το σώμα, όσο και τα άκρα, εξαρτώνται από τις εντολές του εγκεφάλου!...

Μόνο τεράστιες φτερούγες;; Κάποτε θα πετάξουμε κι εμείς Μόνο τεράστιες φτερούγες;; Κάποτε θα πετάξουμε κι εμείς!! Τουλάχιστο στα όνειρα!!