Εργασία για το μάθημα της Φυσικής Β’ Λυκείου Χρωματα Εργασία για το μάθημα της Φυσικής Β’ Λυκείου Τσαγγαλίδου Ωραία Τόκα Ελισάβετ 2018-2019

Εισαγωγή . Το χρώμα είναι μια αίσθηση που δημιουργείται στον εγκέφαλο από μέρος της αλληλουχίας των ηλεκτρικών ώσεων που φθάνουν σε αυτόν μέσω του οπτικού νεύρου. Η πληροφορία για το χρώμα αφορά τις συχνότητες της προσπίπτουσας ακτινοβολίας που μπορεί να ανιχνευθεί στους κατάλληλους υποδοχείς και κωδικοποιείται μέσα στα ηλεκτρικά αυτά σήματα 

Μήκη κύματος Πέραν του τρόπου που αντιλαμβανόμαστε την ακτινοβολία από πολλές συχνότητες ως μονοχρωματική, παραπλανούμενοι μέσω της αίσθησης της όρασης, η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία στη φύση μπορεί πράγματι να αντιστοιχεί σε διαφορετικά, διακριτά μήκη κύματος που αντιστοιχούν το καθένα σε διαφορετικό χρώμα. 

Παράδειγμα Για παράδειγμα ένα πράσινο φύλλο απορροφά συνήθως το κόκκινο και το μπλε χρώμα που προέρχεται από μια πηγή φωτός πλήρους φάσματος όπως ο ήλιος, είτε ανακλώντας μόνο το πράσινο είτε αφήνοντας να διέλθει μόνο το πράσινο από μέσα του όταν φωτίζεται από πίσω και αν είναι αρκετά διαφανές. 

Η διάθλαση του ορατού φωτός είναι ένα σημαντικό χαρακτηριστικό που επιτρέπει την εστίαση του φωτός από ένα φακό σε ένα σημείο. Η διάθλαση, που θα μπορούσε πρόχειρα να οριστεί κι ως η απόκλιση μιας ακτίνας φωτός από την πορεία της, συμβαίνει όταν το φως διέρχεται από ένα μέσο σε ένα άλλο. Ο δείκτης διάθλασης (συμβολίζεται n ή Ν) ορίζεται ως το πηλίκο της ταχύτητας του φωτός c, μέσα σε κάποιο υλικό προς την ταχύτητα του στο κενό u. Θεωρούμε ότι ο δείκτης διάθλασης του κενού έχει την τιμή 1. Ο δείκτης διάθλασης των σωμάτων μεταβάλλεται όταν μεταβάλλεται το μήκος κύματος της προσπίπτουσας ακτινοβολίας. Αυτό το φαινόμενο καλείται διασκεδασμός του φωτός. Όσο αυξάνεται το μήκος κύματος της προσπίπτουσας ακτινοβολίας τόσο μειώνεται ο δείκτης διάθλασης.

Ξέρατε ότι… Τεστ Όλοι οι άνθρωποι έχουν ένα «τυφλό σημείο» στην όρασή τους; Είναι μια περιοχή στον αμφιβληστροειδή η οποία δεν έχει καθόλου υποδοχείς που αντιδρούν στο φως (ο αμφιβληστροειδής χιτώνας και οι φωτοϋποδοχείς βρίσκονται στο πίσω μέρος του ματιού), με αποτέλεσμα μια εικόνα που πέφτει στην περιοχή αυτή να μην είναι ορατή. Είναι η περιοχή στην οποία το οπτικό νεύρο εξέρχεται από το μάτι προς τον εγκέφαλο. Για να βρείτε το τυφλό σημείο σας, μπορείτε είτε να ζωγραφίστε την παρακάτω εικόνα σε ένα κομμάτι χαρτί ή να χρησιμοποιήσετε την ίδια την εικόνα αν κρατάτε μία φορητή συσκευή. Κλείστε το αριστερό σας μάτι. Κρατήστε την εικόνα σε μια απόσταση περίπου 20 εκατοστών και με το δεξί μάτι εστιάστε στο R. Φέρτε την εικόνα κοντά στα μάτια σας σιγά-σιγά. Σε μια συγκεκριμένη απόσταση το L θα εξαφανιστεί από το οπτικό σας πεδίο – αυτό είναι το τυφλό σημείο. Δοκιμάστε τώρα με το αριστερό μάτι. Κλείστε το δεξί, εστιάστε στο L και πλησιάστε την εικόνα αργά προς το μέρος σας.

Διάθλαση Υλικό Μπλε (486,1nm) Κίτρινο (589.3nm) Κόκκινο (656.3 nm) Γυαλί 1,524 1,517 1,515 Νερό 1,337 1,333 1,331 Λάδι 1,530 1,520 1,516 Άνθρακας 1,652 1,628 1,618

Το προσθετικό σύστημα Το λευκό φως είναι όντως ο συνδυασμός όλων των χρωμάτων που υπάρχουν. Ο πρώτος που ανακάλυψε ότι το φως του Ηλίου μπορεί να αναλυθεί σε επιμέρους χρώματα ήταν ο Νεύτωνας . Περνώντας το ηλιακό φως από ένα τριγωνικό πρίσμα είδε πως το φως μπορεί να αναλυθεί σε έξι διακριτά χρώματα: Κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο, μπλε, ιώδες . Χρησιμοποιώντας τώρα ένα δεύτερο πρίσμα απέδειξε εύκολα ότι με τον ίδιο τρόπο που το λευκό φως αναλύεται σε επιμέρους χρώματα, ο συνδυασμός αυτών των χρωμάτων δίνει και πάλι λευκό φως.

Το αφαιρετικό σύστημα Όταν φως πέφτει πάνω σε ένα αντικείμενο μπορούν να συμβούν τρία πράγματα: Να ανακλαστεί, να μεταδοθεί ή να απορροφηθεί.

Φωσφοριζέ ρούχα Οι χρωστικές αυτές μπορούν να απορροφήσουν ένα κομμάτι της υπεριώδους ακτινοβολίας από το φως της ημέρας και να τη μετατρέψουν σε ορατό φως στο χρώμα του αντικειμένου που είναι βαμμένο με αυτές. Το αντικείμενο, έτσι, δεν ανακλά μόνο το φως που του «αναλογεί», αλλά ακτινοβολεί επιπλέουν φως του ίδιου χρώματος, πράγμα που το κάνει να φαίνεται πολύ πιο λαμπρό από το αναμενόμενο.

Γιατί ο ουρανός δεν είναι μαύρος; Το πλήρωμα του Apollo 11, λίγο πριν προσεδαφιστεί στην επιφάνεια της Σελήνης, τράβηξε την παρακάτω φωτογραφία. Σε αντίθεση με τη Σελήνη, η Γη έχει ατμόσφαιρα. Ένα μικρό ποσοστό του φωτός που προέρχεται από τον Ήλιο, μέχρι να φτάσει στα μάτια μας συγκρούεται ξανά και ξανά με τα μόρια του αέρα, τα οποία είναι κυρίως μόρια αζώτου και οξυγόνου.

Τι χρώμα είναι το σύμπαν;

Η παρακάτω εικόνα απεικονίζει καλύτερα τα πραγματικά χρώματα στο ορατό και ίσως θα ήταν αυτό που θα βλέπαμε αν βρισκόμασταν "κοντά” στους Πυλώνες και τα μάτια μας ήταν ισχυρά σαν τις κάμερες του Hubble.

Γιατί η θάλασσα έχει χρώμα ενώ το νερό είναι διάφανο; Πολύ πιθανόν να έχετε αναρωτηθεί κάποια στιγμή στη ζωή σας για ποιο λόγο το νερό της θάλασσας είναι μπλε, γαλάζιο ή ακόμη και πράσινο ενώ για παράδειγμα αν το βάλετε σε ένα μπουκάλι θα είναι διάφανο. Σύμφωνα με τους ειδικούς τα σωματίδια του νερού απορροφούν τα κόκκινα, πράσινα, πορτοκαλί και κίτρινα μήκη κύματος του φωτός του ήλιου, ενώ ουσιαστικά αποβάλλουν ή αλλιώς αντανακλούν τα μπλε, δίνοντας έτσι το συγκεκριμένο χρώμα στην θάλασσα αφού αυτά που βλέπουμε είναι όσα δεν απορροφώνται.

Ουράνιο τόξο Το ουράνιο τόξο είναι ένα πολύχρωμο οπτικό και μετεωρολογικό φαινόμενο, κατά το οποίο εμφανίζεται το φάσμα των χρωμάτων που συνθέτουν το ορατό φως στον ουρανό. Συνήθως βγαίνει μετά από βροχή και είναι και αποτελεί ένα παράδειγμα διάθλασης, μετά από ανάκλαση καθώς οι ακτίνες του ήλιου πέφτουν πάνω σε σταγονίδια βροχής στην ατμόσφαιρα της Γης. Τα χρώματα του ουράνιου τόξου είναι το κόκκινο, το πορτοκαλί, το κίτρινο, το πράσινο, το μπλε, το λουλακί (μπλε-μοβ) και το βιολετί (μοβ). Όταν το φως πέφτει πάνω από τους ώμους σου και κτυπά το εξωτερικό περίβλημα της υδάτινης σταγόνας διαθλάται, δηλαδή «λυγίζει» γιατί το νερό είναι πιο πυκνό από τον αέρα. Το λευκό φως αποτελείται από κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο, μπλε, γαλάζιο και βιολετί χρώμα. Τα χρώματα είναι απλά φως με διαφορετικά μήκη κύματος.

Βόρειο σέλας

Βόρειο σέλας Οι επιστήμονες γνώριζαν από παλιά ότι το βόρειο σέλας δημιουργείται από την αλληλεπίδραση φορτισμένων σωματιδίων που ξέφευγαν από τον Ήλιο με το μαγνητικό πεδίο της Γης, το οποίο στη συνέχεια λαμβάνει τη μορφή στροβίλου λόγω των ηλιακών ανέμων.

Πηγές Wikipedia Lightwebsite.gr Physiclessons.gr Kathimerinifysiki.gr newsbeast.gr Eirinika.gr Scienceschoolcy.gr

Τέλος