ΓΕΝΕΤΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑ1 ΜΠΑΛΑΝΗ ΕΛΕΝΗ2 ΑΑ 014 (1)ΤΕ Νοσηλεύτρια MSc PhD© Αναπληρώτρια Προϊσταμένη O.Μ.Η.Ν. ΓΝΑ ΛΑЇΚΟ, (2) ΤΕ Νοσηλεύτρια Προϊσταμένη- Εξ. Ιατρεία ΓΝ Τρικάλων Ο καρκίνος του παγκρέατος είναι μία από τις πλέον επιθετικές κακοήθεις νεοπλασίες στον άνθρωπο. Από όλες τις κακοήθειες του γαστρεντερικού συστήματος συνδέεται με τη δυσμενέστερη πρόγνωση. ΣΥΧΝΕΣ ΓΕΝΕΤΙΚΕΣ ΑΝΩΜΑΛΙΕΣ ΣΕ ΔΙΗΘΗΤΙΚΟ ΑΔΕΝΟΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ Ενεργοποίση του ογκογονιδίου KRAS (μεταλλαγμένο στο 90% των περιπτώσεων, στο κωδικώνιο 12) Αδρανοποίηση των ογκοκατασταλτικών γονιδίων CDKN2A/p16, TP53,Smad4 και BRCA2 Υπερέκφραση p21 (ρύθμιση κυτταρικού πολλαπλασιασμού) Σπανιότερα συμβαίνουν μεταλλάξεις σε γονίδια της ίδιας οδού, όπως το BRAF. ΣΥΧΝΕΣ ΓΕΝΕΤΙΚΕΣ ΑΝΩΜΑΛΙΕΣ ΣΤΑ ΕΝΔΟΠΟΡΙΚΑ ΘΗΛΩΔΗ-ΒΛΕΝΝΩΔΗ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΑ Στα γονίδια GNAS και KRAS (σπανιότερα στο BRAF) Στην πρωτεΐνη DPC4/Smad 4 Στην πρωτεΐνη p16 Στο μονοπάτι PIK3CA ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΕ ΣΠΟΡΑΔΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ Η φυσική πορεία των παγκρεατικών πορογενών αδενοκαρκινωμάτων ξεκινάει από το σχηματισμό μη διηθητικών πρόδρομων βλαβών στα κύτταρα των οποίων συμβαίνουν γενετικές και επιγενετικές μεταβολές με κατάληξη την κακοήθεια Έκφραση των micro-RNA στα διάφορα στάδια αδενοκαρκινώματος παγκρέατος ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Τα νεοπλάσματα του παγκρέατος ταξινομούνται σήμερα με βάση μορφολογικά και ανοσοϊστοχημικά χαρακτηριστικά που συχνά έχουν σχέση με μοριακές μεταβολές. Η γνώση των υποκείμενων μοριακών μεταβολών μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές βελτιώσεις στη θεραπεία των νεοπλασμάτων του παγκρέατος. Κάπνισμα Ομάδα αίματος Χρόνια παγκρεατίτιδα-λοιμώξεις Έκθεση σε χημικές ουσίες Φύλο Φυλή Διαβήτης