Πίνακας σταθερών των εμπειρικών τύπων Hazen-Williams και Manning για διάφορα υλικά κατασκευής των αγωγών
H ισχύς που καταναλώνεται για τη μεταφορά του νερού είναι Ο βαθμός απόδοσης n του αντλητικού συστήματος είναι το πηλίκο της ισχύος που αποδίδει (Pνερου) προς την ισχύ P που καταναλώνει. Άρα η ισχύς της αντλίας είναι
Καμπύλη μανομετρικού ύψους – παροχής (H-Q) Καμπύλη απόδοση αντλίας – παροχής (n-Q). Μικρές τιμές της παροχής συνεπάγεται μικρές απώλειες οπότε η απόδοση αυξάνεται με την παροχή. Σε μεγάλες τιμές της παροχής οι απώλειες είναι μεγάλες οπότε η απόδοση μειώνεται. Η απόδοση μεγιστοποιείται στο 80-90% και αντιστοιχεί στο 60% της μέγιστης παροχής της αντλίας. Καμπύλη ισχύς – παροχής (P-Q). Η απαιτούμενη ισχύς αυξάνεται με την ζητούμενη παροχή.
(Σημείο λειτουργίας αντλίας-δικτύου)
Από τη ροή χωρίς τριβή προς την τυρβώδη το μανομετρικό ύψος αυξάνεται και η παροχή μειώνεται, στο σημείο λειτουργίας.
Το πρόβλημα της σπηλαίωσης
Η διάλεξη αυτή είναι στηριγμένη στις ακόλουθες πηγές: Υδραυλικά έργα, Γ. Τσακίρης (ed.), Σχεδιασμός & Διαχείρηση, Εκδόσεις Συμμετρία, 2010.