Προσδιορισμός NH4+, ΝΟ2-, ΝΟ3-

Η αμμωνία συναντάται στα επιφανειακά νερά και στα απόβλητα: Απαμίνωση αζωτούχων οργανικών ενώσεων Υδρόλυση ουρίας με το ένζυμο ουρεάση Αναερόβια αναγωγή με βακτήρια των νιτρικών ιόντων Ένα μεγάλο ποσοστό από την αμμωνία χρησιμοποιείται από τους ζώντες οργανισμούς για τη σύνθεση της ουρίας μέσα από ένα κυκλικό μηχανισμό ή μπορεί να εξουδετερωθεί και να προκύψουν τα άλατα του αμμωνίου.

ΝΗ3 + Η2Ο ΝΗ4+ + ΟΗ- Για τα ψάρια η αδιάστατη αμμωνία είναι τοξική. Έτσι αν αυξηθεί το pH έχουμε παραγωγή της αδιάστατης μορφής σύμφωνα με την αρχή Le Chattelier. Η παραπάνω αντίδραση μετατοπίζεται επίσης αριστερά με την αύξηση της θερμοκρασίας καθώς είναι εξώθερμη. Η συγκέντρωση των ιόντων του αμμωνίου μέσα από το μηχανισμό της νιτροποίησης συνεχώς μειώνεται κι έτσι στα επιφανειακά νερά η συγκέντωση έχει τιμές μικρότερες από 10μg/L, ενώ στα απόβλητα φθάνει και τα 30mg/L Τα όρια ανοχής για τα ψάρια είναι στο σύνολο σχεδόν 0.2mg/L

Η ύπαρξη των ΝΟ2- ιόντων στο νερό οφείλεται στην αποσύνθεση των πρωτεϊνούχων ενώσεων ή στα δράση ορισμένων μικροορανισμών. Αποτελούν ένα ενδιάμεσο στάδιο οξείδωσης των αζωτούχων στον κύκλο του αζώτου όπου τα αμμωνιακά ιόντα οξειδώνονται σε νιτρικά. Στο πόσιμο νερό η συγκέντρωση των ΝΟ2- ιόντων δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 0,5mg/L ενώ στο θαλασσινό νερό τα 600μg/L είναι φυσιολογική τιμή. Κυρίως τα νιτρώδη άλατα απαντώνται στα απόβλητα βιομηχανιών όπου χρησιμοποιούνται ως αντιδιαβρωτικά.

Τα νιτρικά ιόντα που υπάρχουν στο θαλασσινό νερό είναι προϊόντα της τελικής οξείδωσης του κύκλου του αζώτου. Τα νιτρικά ιόντα παράγονται κατά το μηχανισμό της νιτροποίησης (nitrification) όπου η αμμωνία οξειδώνεται μέσω των βακτηριδίων πρώτα σε νιτρώδη ιόντα και στη συνέχεια σε νιτρικά. Τα βακτήρια που κάνουν αυτές τις αντιδράσεις είναι αερόβια ή αναερόβια. Τα αερόβια χρησιμοποιούν τις οργανικές ενώσεις σαν τροφή και το οξυγόνο που απαιτείται για τις αντιδράσεις οξείδωσης το παίρνουν από το διαλυμένο οξυγόνο. Κατά την καύση των οργανικών υλών ελευθερώνεται διοξείδιο του άνθρακα. Τα αναερόβια βακτήρια χρησιμοποιούν άλλες πηγές οξυγόνου όπως SO42- και NO3-. Το πόσιμο νερό έχει όριο τα 25mg/L, ενώ το θαλασσινό τα 20mg/L.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ Ιόν Φασματοφωτομετρία Περιεκτικότητα (mg/L) (mgN/L) ΝΗ4+ ΝO2- ΝO3- Να υπολογιστεί το Ολικό Ανόργανο Άζωτο (TIN) στο συγκεκριμένο δείγμα.