Η Αριστοτελική Φυσική Ο Αριστοτέλης για τα επίγεια σώματα υποστήριξε ότι υπάρχουν δύο είδη κινήσεων : Οι φυσικές και οι βίαιες. Η φυσική κίνηση κάθε επίγειου σώματος καθοριζόταν από την αναλογία των τεσσάρων πρωταρχικών στοιχείων που το αποτελούσαν – η Γη , το Νερό , ο Αέρας και η Φωτιά (πχ. μια πέτρα που αφηνόταν στον αέρα, θα έσπευδε να κινηθεί προς τη Γη που ήταν η φυσική της θέση) . Η ακινησία ήταν η φυσική θέση των σωμάτων Κάθε κίνηση που παραβίαζε τη φυσική τάση των σωμάτων να κινούνται προς τη φυσική τους θέση εθεωρείτο βίαιαη και είχε ανάγκη από μια κινητήρια δύναμη. Η φύση απεχθάνεται το κενό. Για τα ουράνια σώματα, ο Αριστοτέλης υποστήριζε ότι όλα αποτελούνταν από ένα πέμπτο στοιχείο – την Πεμπτουσία . Για αυτά, η φυσική κίνηση ήταν μία αδιάκοπη κίνηση σε κυκλικές τροχιές γύρω από το κέντρο του Σύμπαντος που ήταν και το κέντρο της Γης.

Ο Γαλιλαίος Μέχρι την εποχή του Γαλιλαίου, η άποψη που επικρατούσε ήταν ότι για να μπορεί να κινείται ένα αντικείμενο έχει την ανάγκη μιας δύναμης, διαφορετικά θα θελήσει να επιστρέψει στη φυσική του κατάσταση που είναι η ακινησία. Ο Γαλιλαίος είδε κάτι που κανείς δε του έδινε σημασία: ότι ζούμε σε ένα κόσμο γεμάτο τριβές και αντιστάσεις. Σκέφτηκε ότι αν δώσουμε ώθηση σε ένα σώμα και καταφέρουμε να εξαφανίσουμε τις τριβές, το σώμα δε θα σταματήσει ποτέ ! Μία κίνηση που συνεχιζόταν επ΄άπειρο -και χωρίς καμιά αιτία- ήταν κάτι εξωφρενικό για την εποχή ! Αυτό που φαντάστηκε ο Γαλιλαίος και το διατύπωσε με ακρίβεια ο Νεύτωνας ήταν ότι η κίνηση είναι μια εξίσου φυσική κατάσταση όσο και η ακινησία

Ο Νεύτωνας Ο Newton υποστήριξε ότι αν ένα σώμα δεν δεχόταν δυνάμεις , θα συνέχιζε να έκανε ότι έκανε πριν: ή θα παρέμενε ακίνητο ή θα συνέχιζε με την ίδια ταχύτητα . Όλα τα σώματα εκδηλώνουν τη τάση –όχι μόνο να παραμένουν ακίνητα αλλά- να διατηρούν την κινητική τους κατάσταση. Η τάση αυτή ονομάζεται αδράνεια. “Κάθε σώμα διατηρεί την κατάσταση ακινησίας ή ευθύγραμμης ομαλής κίνησης εφόσον δεν ασκείται σε αυτό δύναμη”. Τι συμβαίνει όμως αν στο σώμα ενεργούν δυνάμεις ; Σε αυτήν την περίπτωση , το σώμα θα παρουσιάσει επιτάχυνση, η ταχύτητά του θα μεταβάλλεται συνεχώς. Πώς όμως η επιτάχυνση συνδέεται με τη δύναμη και τι έγινε η αδράνεια του σώματος ; Τώρα η αδράνεια εμφανίζεται σαν αντίσταση στη μεταβολή της ταχύτητας. Και όχι μόνο αυτό. Αποκτά ποσοτικό περιεχόμενο. Το μέγεθος που χρησιμοποιούμε για να κατατάξουμε τις αδράνειες των σωμάτων λέγεται μάζα.