ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
Γ ΕΩΠΟΝΙΚΟ Π ΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ Α ΘΗΝΩΝ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΦΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΣΗΡΟΤΡΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ - ΕΝΟΦΘΑΛΜΙΣΜΟΣ ΜΟΥΡΙΑΣ Αλεξανδρίδου.
Advertisements

Πρακτική εξάσκηση στο κύκλωμα του γλυκού νερού ΒΕΝΕΤΗ ΝΑΤΑΣΑ.
ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ Ενότητα 7: Mυϊκή ενδυνάμωση κορμού & άνω άκρων Βασιλική Ζήση, Ph D Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ.
ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ
ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΦΥΤΩΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ Από οργανικά ανόργανα Από οργανικά ανόργανα Φυσ.σώματα φυσ.σώματα Φυσ.σώματα φυσ.σώματα (φυτά- ζώα έμβια όντα (λίθοι- μέταλλα.
Xρονία μυελογενής λευχαιμία. ΧΜΛ Χρονία μυελογενής ή κοκκιοκυτταρική λευχαιμία εντάσσεται στα μυελουπερπλαστικά νοσήματα και η νόσος αφορά κυρίως την.
ΟΥΡΟΛΙΘΙΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ Πανεπιστημιακή Παιδοχειρουργική Κλινική Διευθυντής : Kαθηγητής Σ. Γαρδίκης.
Ρύθμιση του ενδοκυττάριου pH Σπ. Μιχαήλ. Επίδραση του ενδοκυττάριου pH στις κυτταρικές λειτουργίες Κυτταρικός μεταβολισμός Μυϊκή συστολή Κυτταροσκελετός.
Τι είναι οι παραθυρεοειδείς αδένες και ποιά η λειτουργία τους Οι παραθυρεοειδής αδένες είναι 4 μικροί αδένες με διάμετρο 5 χιλιοστά περίπου και βρίσκονται.
ΥΠΟ ΤΗΣ ΦΟΙΤΗΤΡΙΑΣ: ΒΕΡΒΕΡΙΔΟΥ ΠΑΡΘΕΝΑΣ ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Δρ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ Π. ΤΣΙΤΣΟΣ ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ.
ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΖΩΩΝ 39-40, 28 Μα ΐ ου 2015 Π.Παπαζαφείρη Βασικοί μηχανισμοί προσαρμογής Προσαρμογή σε μοριακό και γονιδιακό επίπεδο Επίπεδα ελέγχου.
Αγωνιστές-Ανταγωνιστές. Ενδογενής Νουκλεοζίτης: αδενίνη (πουρίνη + ριβόζη) Παίζει ρόλο σαν μεταφορέας ενέργειας με την μορφή ATP & ADP, σηματοδοτεί γενετικές.
1 ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΝΗ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΑΣΚΗΣΗ ΠΡΑΞΗΣ 5 Η ΤΥΦΟΕΙΔΗΣ ΠΥΡΕΤΟΣ & ΣΑΛΜΟΝΕΛΛΩΣΗ.
ΔΕΛΤΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΟΛΥΜΒΗΤΙΚΗΣ ΔΕΞΑΜΕΝΗΣ Καθ Αθηνά Μαυρίδου Τμήμα Ιατρικών Εργαστηρίων ΤΕΙ Αθήνας.
Μεταβολισμός και θερμορύθμιση Φυσιολογία ΙΙ 2014.
Δημήτριος Κυφωνίδης Παιδίατρος Διευθυντής Παιδιατρικής Κλινικής «Μποδοσάκειο» Νοσοκομείου Πτολεμαΐδας.
Γενική Μικροβιολογία Ενότητα 3: Δομή και σύσταση μικροβιακού κυττάρου. Ιωάννης Γιαβάσης, Καθηγητής, Τμήμα Τεχνολογίας Τροφίμων, T.E.I. Θεσσαλίας.
Περιορισμός της μικροβιακής αύξησης  Επιτυγχάνεται με δύο τρόπους:  Περιορισμό της μικροβιακής αύξησης  Θανάτωση των μικροβιακών κυττάρων  Αποστείρωση:
ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ.
Εισαγωγή 2. Το σύστημα φωσφαγόνων αναφέρεται σε μία μικρή ομάδα ουσιών που έχουν δύο χαρακτηριστικά: 1.Διαθέτουν φωσφορική ομάδα 2.Η υδρόλυση τους αποδίδει.
ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ Ενότητα 8: Mυϊκή ενδυνάμωση κοιλιακών και ποδιών Βασιλική Ζήση, Ph D Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ.
Βιοχημεία Ι Μεταβολισμός Σακχάρων Γλυκόλυση Τρούγκος Κων/νος Αν. Καθηγητής Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ Εργ. Βιολογικής Χημείας.
ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΖΩΩΝ 36-37/26-30 Μαΐου 2016 Π.Παπαζαφείρη ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ 1. Ενδιάμεσοι μεταβολίτες ATP, φωσφογόνα 2. Αναερόβιος.
Πρωταθλητές στο κάπνισμα οι Έλληνες μαθητές.
Βιοχημεία Ενότητα 11: Ο ενεργειακός μεταβολισμός –
Αντικείμενο και σημασία της Γενετικής:
Γεωργική Χημεία Ενότητα 8: Χημικές αντιδράσεις, θερμοδυναμική/κινητική
ΕΛΛΗΝΟΓΑΛΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΑ «ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ»
ορισμοσ χαρακτηριστικα επισημανση
Κλιματολογικές συνθήκες ελιάς
Μετουσίωση Πρωτεϊνών Επιμέλεια: Ηλίας Μαυροματίδης, ΕΚΦΕ Νέας Σμύρνης
ΑΝΑΕΡΟΒΙΑ ΧΩΝΕΥΣΗ.
«Χαϊδάρι. Πώς ν΄ ανιστορήσει κανείς τα ανιστόρητα;» Θανάσης Μερεμέτης, εκπαιδευτικός, 8/4/1944. Επισκεφθήκαμε το Μπλογκ 15, την απομόνωση της φυλακής.
Η βιολογική εξέλιξη- O κόσμος του RNA
Παν. Πάλλα - ΕΚΦΕ Ν. ΣΜΥΡΝΗΣ
Απομόνωση νουκλεϊκών οξέων
Τα μόρια της ζωής.
ΚΥΤΤΑΡΟ: Η ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΜΟΝΑΔΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Συγκριτική Φυσιολογία Ζώων
ΜΥΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ & ΜΥΙΚΟΣ ΙΣΤΟΣ
ΧΗΜΙΚΗ ΚΑΡΚΙΝΟΓΕΝΕΣΗ.
Γενικό Νοσοκομείο Κεφαλονιάς
Απομόνωση νουκλεικών οξέων
ΑΣΚΗΣΗ ΑΝΑΚΛΑΣΗΣ 3.9 Επιμήκη ελαστικά κύματα που παράγονται σε σημείο Α ανακλώνται σε κεκλιμένη επιφάνεια και καταγράφονται από δύο (2) γεώφωνα συμμετρικά.
Διατήρηση και μεταβίβαση της γενετικής πληροφορίας
ΤΟ ΓΕΝΕΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΟΡΓΑΝΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΧΡΩΜΟΣΩΜΑΤΑ
Η θεμελιώδης μονάδα ζωής
Φυσική του στερεού σώματος
Κινητό: Επιπτώσεις στην υγεία.
Βιολογία Β’ Λυκείου Γενικής Παιδείας
Τροφική αλυσίδα: Με τον όρο τροφική αλυσίδα χαρακτηρίζεται γενικά η ακολουθία της μεταφοράς ύλης και ενέργειας από οργανισμό σε οργανισμό με τη μορφή τροφής.
Η ΔΟΜΗ ΤΩΝ ΝΟΥΚΛΕΙΚΩΝ ΟΞΕΩΝ
Μάθημα 8ο, ΤΡΟΦΗ & ΤΡΟΦΙΜΑ
Φυσιολογικοί ρόλοι των λιπαρών οξέων
ΕΚΘΕΣΗ –ΕΚΦΡΑΣΗ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ
Πειράματα Χημείας για τη Γ’ τάξη Γυμνασίου Σχολ. έτος
ΝΟΥΚΛΕΪΚΑ ΟΞΕΑ.
ΜΕΤΑΓΩΓΗ ΣΗΜΑΤΟΣ.
ATP το ενεργειακό νόμισμα του κυττάρου
ΟΜΟΙΟΣΤΑΣΗ Α) ορισμός Β) αιτίες διαταραχών της ομοιόστασης
Παρατήρηση των χρωμοσωμάτων - καρυότυπος
ΓΕΝΕΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΠΡΟΚΑΡΥΩΤΙΚΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ
Εργαστήριο Χημείας Εργαστηριακά Όργανα.
Βιολόγος 3ο ΓΕΛ Χαϊδαρίου
Λειτουργίες του γενετικού υλικού
ΗΛΕΚΤΡΟΦΟΡΗΣΗ.
ΜΥΪΚΟΣ ΙΣΤΟΣ-Ι. ΣΚΕΛΕΤΙΚΟΣ
Бөлім 1. Электр барлаудың негізгі түсініктері
Μεταγράφημα παρουσίασης:

ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ

Ικανότητα παραγωγής Έργου Ενέργεια Ικανότητα παραγωγής Έργου Δυναμική Κινητική

Μεταβολικές πορείες

Αναβολισμός-Καταβολισμός

Καταβολισμός Καταβολισμός είναι το σύνολο των αντιδράσεων διάσπασης πολύπλοκων ουσιών σε απλούστερες με ταυτόχρονη παραγωγή ενέργειας. Περιλαμβάνει αντιδράσεις που αποδίδουν στο περιβάλλον ενέργεια, άρα είναι εξώθερμες

Αναβολισμός Αναβολισμός είναι το σύνολο των χημικών αντιδράσεων κατά τις οποίες πραγματοποιείται σύνθεση πολύπλοκων χημικών ουσιών από απλούστερες Περιλαμβάνει αντιδράσεις που απορροφούν από το περιβάλλον ενέργεια, άρα είναι ενδόθερμες

ATP

ATP-ADP-AMP

Ενδιάμεσος Μεταβολισμός

Σχηματισμός ΑΤΡ Μέρος κυττάρου που γίνεται εξώθερμη αντίδραση ATP ΑDT + P + E ΑDT + P + E ATP Μέρος κυττάρου που γίνεται ενδόθερμη αντίδραση

Μέρος κυττάρου που γίνεται εξώθερμη αντίδραση ΑDT + P + E = ATP Μέρος κυττάρου που γίνεται ενδόθερμη αντίδραση ATP = ΑDT + P + E

Ενζυμα

Ένζυμα Βιολογικοί καταλύτες πρωτεϊνικής φύσεως Καταλύουν αντιδράσεις Σε συνθήκες ανεκτές από τον οργανισμό Εκατομμύρια μόρια/sec Με μεγάλη εξειδίκευση Ονοματολογία Ονομάζονται με βάση: Με τι αντιδρά Πώς αντιδρά Κατάληξη –άση Π.χ. Λακτάση, πυρουβική αποκαρβοξυλάση Κατάταξη Υδρολάσες Οξειδορεδουκτάσες Ισομεράσες Τρανσφεράσες Συνθετάσες Λυάσες Εφαρμογές στα τρόφιμα Επιθυμητές δράσεις Ωρίμανση φρούτων και λαχανικών Σίτεμα κρέατος Ζυμώσεις Μη επιθυμητές δράσεις Αμαύρωση των φρούτων και λαχανικών

Ένζυμα: Πρωτεΐνες με καταλυτικές ιδιότητες Ονομάζονται με την κατάληξη –αση ή σπανιότερα –ινη και το όνομα του υποστρώματος το οποίο καταλύουν πχ Αμυλάση Αφυδρογονάση Πεψίνη DNA-πολυμεράση

Μηχανισμός Δράσης Ελαττώνουν την ενέργεια ενεργοποίησης

Ενεργό Κέντρο

Ενεργό Κέντρο

Ενεργό Κέντρο

Ενεργό Κέντρο

Ενεργό Κέντρο

Τρόπος Δράσης •Οι αντιδράσεις που καταλύονται από ένζυμα περιλαμβάνουν ένα επιπρόσθετο στάδιο, αυτό του σχηματισμού του ενδιαμέσου συμπλόκου ενζύμου–υποστρώματος: Ε + S ⇄ ES ⇄ E + P

Μηχανισμός δράσης

Μηχανισμός δράσης

Αναδραστική Αναστολή

Ιδιότητες των Ενζύμων Η ενζυμική δράση καθορίζεται από την τριτοταγή δομή Δρουν πολύ γρήγορα Δεν αλλοιώνονται (ποιοτικά ή ποσοτικά) Εμφανίζουν εξειδίκευση Η δράση τους εξαρτάται από την θερμοκρασία, pH …

Ιδιότητες ενζύμων Είναι πρωτεΐνη Η καταλυτική δράση του ενζύμου καθορίζεται από την τριτοταγή δομή της πρωτεΐνης και χάνεται αν αυτή αλλάξει Μείωση της ενέργειας ενεργοποίησης μιας αντίδρασης Μείωση του χρόνου πραγματοποίησης της αντίδρασης, δηλαδή αύξηση της ταχύτητας μιας αντίδρασης Ένα ένζυμο είναι ειδικό για μία αντίδραση ή το πολύ κάποιες συγγενικές αντιδράσεις και όχι για οποιαδήποτε, παρουσιάζει δηλαδή εξειδίκευση Ένα ένζυμο μπορεί να χρησιμοποιηθεί περισσότερες από μία φορές γιατί παραμένει αναλλοίωτο ποσοτικά και ποιοτικά Η δραστικότητα των ενζύμων επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες με σημαντικότερο το ρΗ

Παράγοντες που επιδρούν στην ενζυμική δραστικότητα Ενζυμική δράση Συγκεντρώσεις ενζύμου - υποστρώματος Θερμοκρασία 25-40οC pH συνήθως κοντά στο 7 Ιονική ισχύς (ενεργοποιητές) Ακτινοβολία

Παράγοντες που επιδρούν στην ενζυμική δραστικότητα Θερμοκρασία: η ταχύτητα μιας αντίδρασης η οποία καταλύεται από ένζυμα μεταβάλλεται ανάλογα με τη θερμοκρασία. Κάθε ένζυμο έχει μια άριστη θερμοκρασία δράσης στην οποία η ταχύτητα της αντίδρασης γίνεται μέγιστη. Στα ένζυμα του ανθρώπου η άριστη θερμοκρασία είναι 36-38 βαθμοί. Με αύξηση της θερμοκρασίας μειώνεται η δραστικότητα του ενζύμου. Αν η θερμοκρασία φτάσει στους 50 βαθμούς τότε το ένζυμο χάνει μόνιμα τη δραστικότητά του γιατί χάνει την τριτοταγή του δομή ρΗ: τα ένζυμα επηρεάζονται από τις μεταβολές του ρΗ. Για καθένα υπάρχει μία τιμή στην οποία παρουσιάζει τη μέγιστη δραστικότητά του, η οποία για την πλειοψηφία κυμαίνεται μεταξύ 5 και 9. Σε ακραίες τιμές τα ένζυμα μπορεί να καταστραφούν. Υπάρχουν βέβαια εξαιρέσεις όπως η πεψίνη η οποία δρα στο στομάχι σε ρΗ=2 ή η θρυψίνη που δρα στο λεπτό έντερο σε ρΗ=8,5.

Ρύθμιση δράσης ενζύμων

Παράγοντες που επιδρούν στην ενζυμική δραστικότητα Συγκέντρωση υποστρώματος: Αύξηση συγκέντρωσης υποστρώματος οδηγεί σε αύξηση της ταχύτητας της αντίδρασης, μέχρι όμως ενός σημείου. Από εκεί και πέρα η ταχύτητα δεν αλλάζει γιατί όλα τα μόρια ενζύμων είναι ενωμένα με υπόστρωμα και συνεπώς τα επιπλέον μόρια υποστρώματος δε βρίσκουν ελεύθερα μόρια ενζύμων για να ενωθούν. Συγκέντρωση ενζύμου: αν η θερμοκρασία, το ρΗ είναι σταθερά και η συγκέντρωση του υποστρώματος δεδομένη, αύξηση του ενζύμου οδηγεί σε αύξηση της ταχύτητας της αντίδρασης.

Αναστολείς της δράσης των ενζύμων Αντιστρεπτοί, οι οποίοι εμποδίζουν παροδικά τη δράση των ενζύμων και όταν πάψουν να υπάρχουν το ένζυμο επανέρχεται στην κανονική του λειτουργία Μη αντιστρεπτοί: συνδέονται μόνιμα με το ένζυμο και δεν το αφήνουν πια να δράσει

Ανστολή

Οι συμπαράγοντες •Πολλά ένζυμα για να λειτουργήσουν, απαιτούν τηνπαρουσία ορισμένων οργανικών μορίων χαμηλού ΜΒ ή μεταλλικών ιόντων που ονομάζονται συμπαράγοντες. •Οι οργανικοί συμπαράγοντες μπορεί να συνδέονται χαλαράμετοένζυμο, οπότε ονομάζονται συνένζυμα, ή να συνδέονται ισχυρά με αυτό, οπότε ονομάζονται προσθετικές ομάδες. •Οι περισσότερες βιταμίνες είναι συνένζυμα. •Το σύμπλοκο ένζυμο–συμπαράγοντα αναφέρεται ως ολοένζυμο, ενώ μόνο το πρωτεϊνικό τμήμα τουμορίου ως αποένζυμο.