Ενθύμιο των μαθητών του Στ 2 για τη σχολική χρονιά 2015 - 2016 Ενθύμιο των μαθητών του Στ 2 για τη σχολική χρονιά 2015 - 2016
Το Τμήμα μας
Μάριος Αγγελόπουλος Γεια σας! Είμαι ο Μάριος και φοιτώ στην έκτη Δημοτικού, στο Στ2. Τα μαθήματα που αγαπώ και μου αρέσουν ιδιαίτερα είναι η Φυσική, η Γλώσσα, τα Μαθηματικά και η Γυμναστική. Μου αρέσουν πολύ τα αθλήματα και ασχολούμαι με εκείνα που θεωρώ ότι είναι κατάλληλα για μένα. Αυτά είναι ο στίβος κα η κολύμβηση. Ακόμη αγαπώ την ποδηλασία, καθώς και το TAE KWON DO, που με βοήθησε να αμύνομαι και να επιτίθεμαι μόνο όταν κινδυνεύει η ζωή μου.
Μάριος Αγγελόπουλος Μέσα από αυτά τα χρόνια κατέληξα ότι αγαπημένοι μου δάσκαλοι είναι αρκετοί όπως η κα Φωτεινή, δασκάλα της τρίτης τάξης, η οποία κατάφερνε πάντα με τα αστεία της να μας «ξεκουράζει» αλλά και να νιώθουμε ότι είναι δικός μας άνθρωπος. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι πάντα μας επιβράβευε με μια καραμέλα ή ένα μπισκότο που δεν μου έκανε η καρδιά να φάω για να μην το χαλάσω. Η κα Ιωάννα της πέμπτης τάξης με την ευαισθησία και το χιούμορ της, αλλά και την επιμονή της να μάθουμε οτιδήποτε σωστά, είτε μάθημα είτε τρόπος συμπεριφοράς. Βεβαίως ο φετινός μου δάσκαλος ο κος Γιάννης, ο οποίος είναι δίκαιος και επίμονος μέχρι να βρούμε λύση, δίνοντας σημασία σε ό, τι μας απασχολεί, είτε μαθησιακά είτε στις σχέσεις μεταξύ μας. Επίσης αγαπώ πολύ την δασκάλα των Γερμανικών την κα Ματούλα, της οποίας «έχω δυσκολέψει τη ζωή» κατά κάποιο τρόπο με τα αστεία και τις πλάκες μου, όμως εκείνη τις περισσότερες φορές με αντιμετωπίζει με χαμόγελο.
Μάριος Αγγελόπουλος Δε θα ξεχάσω ποτέ τον κο Σάκη, ο οποίος από τότε που ήρθα σ’ αυτό το σχολείο με ανέλαβε και με έκανε να αγαπήσω τα αθλήματα. Με το ενδιαφέρον που έδειχνε στον καθένα, μας βοήθησε να ανακαλύψουμε τις ιδιαίτερες κλίσεις μας και να τον ακολουθούμε σε όλες τις εκδρομές γιατί ξέρουμε ότι θα περάσουμε αξέχαστα. Αλλά και οι νέοι γυμναστές και συγκεκριμένα η κα Σταυρούλα, είναι εξαιρετική. Ένα δάσκαλο που σε καμία τάξη δεν είχα, αλλά τον αγάπησα πολύ είναι ο κος Πάνος της έκτης τάξης, που κάθε μεσημέρι τον αποχαιρετώ λέγοντάς του «καλό μεσημέρι». Τον «κουβαλάω» και θα τον «κουβαλάω» μέσα μου.
Μάριος Αγγελόπουλος Όπως και τους Διευθυντές του σχολείου μου: τον κύριο Φραγκή, την κυρία Σοφία και τον κύριο Παναγιώτη. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα εκείνη της πέμπτης Δημοτικού, που η κυρία Σοφία την ώρα του διαλείμματος μου είπε: «Πρόσεχε Μάριε γιατί σε είδα στον ύπνο μου ότι έτρεχες στο διάλειμμα και χτύπησες». Τότε κατάλαβα πραγματικά ότι το ενδιαφέρον των διευθυντών μας για εμάς ήταν ίδιο με το ενδιαφέρον των γονιών μας! Εμείς χτυπάμε και αυτοί πονούν περισσότερο από εμάς. Ακόμη, η κυρία Αγγελική, η πρώτη μου συνοδός, η κυρία Διονυσία, η κυρία Εύα και η κυρία Κωνσταντίνα θα μείνουν χαραγμένες στο μυαλό μου. Θα μου μείνουν αξέχαστες οι εκδρομές του σκι το χειμώνα που αρχικά πήραμε τα πρώτα μας μαθήματα, αλλά στο τέλος εξελιχθήκαμε σε πραγματικούς σκιέρ. Ο χορός στο εστιατόριο, τα τραγούδια στο πούλμαν, οι πλάκες με τους φίλους μου.
Μάριος Αγγελόπουλος Επίσης, κάθε γιορτή του σχολείου μας, με σημαντικότερη τη γιορτή στον Κολωνό, στο τέλος της χρονιάς και το Χριστουγεννιάτικο παζάρι, που φέτος ήμασταν πρωταγωνιστές, ήταν οι αγαπημένες μου εκδηλώσεις. Πέρασαν οχτώ χρόνια από τότε που είχα κολλήσει το πρόσωπό μου στο τζάμι και έκλαιγα στο σχολικό, αναστατώνοντας τη συνοδό μου, την πρώτη μέρα που πήγαινα στο προνήπιο, με την αγαπημένη μου τσάντα, που μου είχαν κάνει δώρο τα ξαδέλφια μου, μοναδική παρηγοριά. Όλα αυτά τα χρόνια δεν ήθελα να φτάσω στην Στ’ τάξη γιατί νόμιζα ότι ο κόσμος μου ήταν αυτός. Τώρα που βαδίζω στην έκτη τάξη ανακαλύπτω ότι πέρα από το προστατευμένο περιβάλλον του σχολείου μου, υπάρχει ένας άλλος κόσμος που με καλεί να τον εξερευνήσω. Αυτό με δελεάζει να αποχαιρετήσω το σχολείο μου και να συνεχίσω. Να αποχαιρετήσω τους φίλους μου που έχουμε δεθεί κορίτσια-αγόρια και έχουμε γίνει ένα, όπως το Γιάννη, τον Πέτρο, τον Νικόλα, τον Άγγελο, τον Σαράντη, τον «Τζάβι», τον «Κουστένη» και τον «Τσούτση»…
Μάριος Αγγελόπουλος Όμως στο Γυμνάσιο καινούριοι φίλοι με περιμένουν, μαζί με καινούριες εμπειρίες. Μακάρι να το πιστέψω και να παλέψω για να περάσω στο Πρότυπο Γυμνάσιο. Άλλωστε το σχολείο μου με έχει προετοιμάσει κατάλληλα. Θα ήθελα να ασκήσω το επάγγελμα που από μικρός ονειρευόμουν. Να γίνω μηχανικός και σχεδιαστής αυτοκινήτων. Επίσης, να είμαι ένας καλός άνθρωπος και να γίνω ακόμα καλύτερος. Αυτό άλλωστε μας δίδαξαν οι δασκάλες και οι δάσκαλοι μας όλα αυτά τα χρόνια: «Να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα». Αντίο σχολείο μου, αντίο δεύτερό μου σπίτι!!!!
Πέτρος Αργύρης Ονομάζομαι Πέτρος Αργύρης και είμαι 12 χρονών. Ασχολούμαι με το μπάσκετ και τη μουσική και παίζω κιθάρα εδώ και 4 χρόνια. Στη Λακωνική φοιτώ 6 χρόνια και δε θα μπορούσε να ξεκινήσει καλύτερα η μαθητική μου ζωή. Αυτά τα χρόνια έμαθα να κάνω πολλά πράγματα, όπως να γράφω, να διαβάζω, να κάνω σκι και να κολυμπάω. Τα μαθήματα που με έλκουν περισσότερο είναι τα Μαθηματικά, η Μουσική και οι Ξένες γλώσσες.
Πέτρος Αργύρης Το ταξίδι όμως αυτά τα χρόνια δεν είχε μόνο μαθήματα και τεστ. Η γνωριμία με τους συνταξιδιώτες μου, από τις 11/9/2009 και μέχρι σήμερα, μου χάρισε αξέχαστες και ανέμελες στιγμές. Εδώ είναι που η σκέψη μου θολώνει όταν ξέρω ότι σε λίγο καιρό θα χρειαστεί να αποχωριστώ την πεντάδα των στενών μου φίλων. Επιπλέον, λυπάμαι που θα αποχωριστώ και τους δασκάλους, ειδικά την κα Ιωάννα της πέμπτης και τον κο Γιάννη της έκτης, που ήρθαν κοντά μου και «άγγιξαν» την ψυχή μου. Επίσης, αξίζει να αναφέρω την εκτίμησή μου προς τη Λακωνική Σχολή για όλες τις εκδηλώσεις και τις εκδρομές που είχαν οργανώσει αποκλειστικά για εμάς. Θα ήθελα με την ευκαιρία να ευχαριστήσω τους γονείς μου που μου έδωσαν την ευκαιρία να περάσω αυτά τα απίθανα 6 χρόνια. Τέλος εύχομαι τα χρόνια που θα έρθουν να είναι ισάξια με τα χρόνια που πέρασα στη Λακωνική. Σε ευχαριστώ για όλα Λακωνική Σχολή.
Ηλιάνα Βλάχου Ονομάζομαι Ηλιάνα και πηγαίνω Στ Δημοτικού. Μου αρέσει υπερβολικά το τρέξιμο, καθώς είμαι πολύ καλή σε αυτό. Έχω τρία αγαπημένα μαθήματα: αγγλικά, μαθηματικά και ιστορία αλλά πιο πολύ μου αρέσουν τα μαθηματικά. Πιστεύω ότι όλοι οι δάσκαλοι για εμένα ήταν καλοί και δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανένα. Η καλύτερή μου φίλη είναι η Χριστίνα και κάνουμε πολύ παρέα.
Ηλιάνα Βλάχου Η πιο αξέχαστη εκδρομή του σχολείου ήταν στο Ράντζο όπου για πρώτη φορά είδα άλογο και ανέβηκα πάνω του. Σε αυτό το σχολείο είμαι όκτω χρόνια και μου είναι δύσκολο να το ξεχάσω. Πάντα θα έχω καλές αναμνήσεις, γιατί είναι ένα κομμάτι της καρδιάς μου. Το σχολείο αυτό μου πρόσφερε γνώσεις, τρόπους καλής συμπεριφοράς και αγάπη. Με τη βοήθεια του κύριου Γιάννη Αλεξανδρόπουλου θα μπορέσω εύκολα να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις του Γυμνασίου. Τώρα που βρίσκομαι στην τελευταία τάξη του Δημοτικού νιώθω στεναχωρημένη που θα φύγω από το σχολείο, αλλά ταυτόχρονα και περίεργη για τον νέο κόσμο που ανοίγεται μπροστά μου.Θα το θυμάμαι για πάντα αυτό το σχολείο και θα το επισκέπτομαι όσο πιο συχνά γίνεται.
Μαρία-Ναταλία Ζέλιου Είμαι η Μαρία – Ναταλία Ζέλιου, 12 ετών. Είμαι κι εγώ ένα από τα παιδιά της Λακωνικής Σχολής Φραγκή. Ασχολούμαι με το μπαλέτο τα τελευταία πέντε χρόνια, είμαι μέλος της παιδικής χορωδίας του Εθνικού Ωδείου Αθηνών και αγαπάω πολύ τις ξένες γλώσσες. Στη Λακωνική Σχολή πηγαίνω 7 χρόνια.
Μαρία-Ναταλία Ζέλιου Μέσα σε αυτά τα χρόνια πήρα όλα τα απαραίτητα εφόδια για να ακολουθήσω οποιαδήποτε κατεύθυνση κι αν επιλέξω στη ζωή μου. Μεταξύ άλλων, έμαθα να μιλάω σωστά ελληνικά, να σέβομαι τους ανθρώπους και το περιβάλλον και να είμαι υπομονετική και αισιόδοξη για το μέλλον μου. Οι αγαπημένοι μου δάσκαλοι είναι η κυρία Φωτεινή από την τρίτη τάξη και ο κύριος Γιάννης από την έκτη, οι οποίοι με έκαναν να αγαπήσω τη μελέτη και να μην φοβάμαι τα διαγωνίσματα και τις εξετάσεις.
Μαρία-Ναταλία Ζέλιου Τα συναισθήματά μου, φεύγοντας από το Δημοτικό, είναι μπερδεμένα. Από τη μια μεριά, ανυπομονώ να μεγαλώσω και να πάω Γυμνάσιο και από την άλλη, στεναχωριέμαι που αφήνω το γνώριμο περιβάλλον του σχολείου που αγάπησα και με αγάπησε. Υπόσχομαι στον εαυτό μου ότι θα προσπαθήσω να κρατήσω τις φιλίες που έκανα στο Δημοτικό. Όμως τώρα με περιμένει το Γυμνάσιο και μαζί με περιμένει το όνειρό μου να γίνω Νηπιαγωγός. Ευχαριστώ πολύ τους δασκάλους μου, τους συμμαθητές μου και τη διοίκηση του σχολείου, για τις υπέροχες αναμνήσεις που μου χάρισαν. Θα τους έχω για πάντα στην καρδιά μου!!!!
Νίκος Ιερομνήμων Γειά σας! Ονομάζομαι Νίκος Ιερομνήμων και είμαι 11 χρονών. Φοιτώ στη Λακωνική εδώ και 9 χρόνια. Το σχολείο μου είναι το δεύτερο μου σπίτι, αφού σ’ αυτό περνώ πολλές ώρες της ημέρας μου. Σε όλη τη μαθητική μου διαδρομή είχα καλούς και άξιους δασκάλους που με βοήθησαν με υπομονή να αποκτήσω την γνώση. Τα αγαπημένα μου μαθήματα είναι η Ιστορία, η Γεωγραφία και η Γυμναστική, ενώ το αγαπημένο μου άθλημα είναι το ποδόσφαιρο.
Νίκος Ιερομνήμων Με το σχολείο μου έχω επισκεφθεί πολλά σημαντικά μέρη, όπως τη Βουλή των Ελλήνων, το Θωρηκτό Αβέρωφ και τον τόπο θυσίας των Ελλήνων στα Καλάβρυτα. Έκανα πολλούς φίλους από την Α’ Δημοτικού, με τους οποίους μεγάλωσα μαζί. Λυπάμαι πάρα πολύ που θα αφήσω την Λακωνική Σχολή, αλλά πρέπει να κάνω το επόμενο βήμα στη ζωή μου, που λέγεται Γυμνάσιο. Θα μου λείψουν πολύ το σχολείο και οι φίλοι μου. Ελπίζω και εύχομαι να τα καταφέρω και στο Γυμνάσιο. Ευχαριστώ τη Λακωνική για το ταξίδι!!!
Νίκος Καρνέρης Ονομάζομαι Νικόλας Καρνέρης και φοιτώ στην Στ τάξη του Δημοτικού. Το σχολείο μου είναι η Λακωνική Σχολή – Εκπαιδευτήρια Φραγκή. Εκεί έχω κάνει πολλούς φίλους και έχω ευχάριστες αναμνήσεις. Αναμνήσεις από εκδρομές, εκπαιδευτικές επισκέψεις σε διάφορους χώρους και γιορτές. Είμαι στο σχολείο από το Νηπιαγωγείο και δεν είχα σκεφτεί καν ότι κάποτε θα φύγω. Εκτός από τη μάθηση που μου έχει προσφερθεί, με έχει κάνει να μη μπορώ να το αποχωριστώ!
Νίκος Καρνέρης Σίγουρα έχω και κάποιους φόβους για το Γυμνάσιο, αλλά το σχολείο που θα πάω είναι εξίσου καλό! Ευτυχώς, θα έρθουν και κάποιοι φίλοι μου στο ίδιο Γυμνάσιο με μένα! Φέτος, ο δάσκαλός μας είναι ο κύριος Γιάννης Αλεξανδρόπουλος και πιστεύω πως είναι ένας από τους καλύτερους δασκάλους σε αυτό το σχολείο! Μέχρι τώρα μας έχει διδάξει όχι μόνο τα μαθήματα, αλλά και πώς να συμπεριφερόμαστε στο συνάνθρωπό μας. Βέβαια, μας έχει δώσει και κάποιες συμβουλές για το Γυμνάσιο. Φυσικά, έχω και εγώ τους φόβους μου για το Γυμνάσιο και δεν ξέρω πότε και αν θα τους ξεπεράσω… Πιστεύω πως και οι γονείς μου αλλά και τα μεγαλύτερα παιδιά του Γυμνασίου, θα με βοηθήσουν να τα καταφέρω, αλλά πρέπει και μόνος μου να βοηθήσω τον εαυτό μου!!! Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι αυτό το σχολείο δε θα το ξεχάσω ΠΟΤΕ!!!
Μελίνα Καψάλη Γεια σας ! Το όνομά μου είναι Μελίνα – Μαρίνα Καψάλη, είμαι 12 ετών και φοιτώ στην Στ’ τάξη του Δημοτικού. Βρίσκομαι στη Λακωνική Σχολή εδώ και 6 χρόνια, έχοντας αποκτήσει φανταστικές εμπειρίες!!! Στον ελεύθερό μου χρόνο ασχολούμαι με το μπαλέτο, το μοντέρνο και το Flamenco. Ο χορός έχει μπει στη ζωή μου από τα τρία μου χρόνια και τον θεωρώ τρόπο έκφρασης, μέσω της αρμονίας κινήσεων.
Μελίνα Καψάλη Η Λακωνική Σχολή εκτός από χώρος εκμάθησης είναι και χώρος γνωριμίας με νέα άτομα. Οι καλύτερές μου φίλες, είναι η Βασιλική, η Ιωάννα και η Ναταλία, ενώ από τα αγόρια που συμπαθώ περισσότερο είναι ο Γιάννης, ο Παναγιώτης Τζαβάρας, ο Άγγελός και ο Μάριος. Επίσης, τα αγαπημένα μου μαθήματα είναι τα Μαθηματικά και η Φυσική, διότι ανακαλύπτεις, λύνεις και εμπλουτίζεις τις γνώσεις σου. Η εκδρομή που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μου είναι αυτή της Καστοριάς, που πήγαμε στην Ε’ Δημοτικού. Ακόμη, οι αγαπημένοι μου δάσκαλοι και δασκάλες είναι ο κύριος Γιάννης της Στ’, η κυρία Ιωάννα Παράσχη της Ε’ και η κυρία Βίκυ της πρώτης τάξης.
Μελίνα Καψάλη Επιπλέον, για μένα ξεχωριστά γεγονότα αποτελούν όλες οι σχολικές εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται στο τέλος της κάθε σχολικής χρονιάς, καθώς και τα ετήσια Χριστουγεννιάτικα μπαζάρ. Τελειώνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους δασκάλους μου. Να ξέρουν ότι τους εκτιμώ όλους πάρα πολύ. Στενοχωριέμαι που ήρθε η στιγμή να αποχωριστώ τη Λακωνική Σχολή στην οποία έζησα πολλές όμορφες σχολικές και όχι μόνο στιγμές. Με εκτίμηση, Μελίνα
Νικόλας Κισσαμιτάκης Γεια σας! Ονομάζομαι Νικόλας Κισσαμιτάκης και πηγαίνω στη Στ’ τάξη της Λακωνικής Σχολής. Το σχολείο αυτό το έχω δεύτερό μου σπίτι, γιατί αν και είμαι μόνο 4 χρόνια εδώ, από την πρώτη στιγμή όλοι φρόντισαν να ενταχθώ στην ομάδα. Από αυτούς όμως ξεχωρίζω τους Παναγιώτη Τσιούτσιο, Γιώργο Ντάκουλα και την Ιωάννα Τροχάτου, με την οποία αλληλοβοηθιόμασταν στην αρχή, καθώς ήρθαμε ταυτόχρονα στη Λακωνική.
Νικόλας Κισσαμιτάκης Ο καλύτερος δάσκαλος που είχα ποτέ μου είναι ο κύριος Γιάννης Αλεξανδρόπουλος, που έχω φέτος, καθώς ιδρώνει για να γεμίσουμε τα κεφάλια μας. Εξίσου αγαπητός μου ήταν και ο δάσκαλος της γυμναστικής που είχα παλαιότερα, ο κύριος Σάκης, ο οποίος δυστυχώς δεν μπόρεσε να είναι και φέτος μαζί μας. Όμως υπάρχουν και άλλοι δάσκαλοι που έκαναν την καθημερινότητά μου όμορφη. Ξεχωρίζω την κυρία Τόνια των Γαλλικών, την κυρία Τότα της Μουσικής και την κυρία Γεωργία των Αγγλικών πέρυσι.
Νικόλας Κισσαμιτάκης Μαθήματα στο σχολείο πολλά, όλα διδακτικά, αλλά προτιμώ πάντα την Ιστορία. Αγαπώ τον αθλητισμό με τον οποίο ασχολούμαι και στο σχολείο (κολύμβηση, δρόμος ταχύτητας και χειμερινό σκι) αλλά και εκτός, καθώς παρακολουθώ μαθήματα μπάσκετ και AIKIDO πολλά χρόνια. Όταν δεν έχω διάβασμα, μου αρέσει να κατασκευάζω LEGO, να διαβάζω εξωσχολικά βιβλία και να παίζω με τον αδελφό μου. Σχολείο όμως δεν είναι μόνο τα μαθήματα! Κάναμε υπέροχες εκδρομές από τις οποίες ξεχωρίζω δύο. Τη διήμερη εκδρομή στην Ολυμπία, κατά την οποία είχα την ευκαιρία να τρέξω στο αρχαίο στάδιο και να λάβω δάφνινο στεφάνι και την τετραήμερη εκδρομή στην Καστοριά, όπου είδαμε από κοντά την οργάνωση Αρκτούρος και πήγαμε βόλτα με ταχύπλοο στο τριεθνές, στη λίμνη Πρεσπών.
Νικόλας Κισσαμιτάκης Περιμένω με ενθουσιασμό και την φετινή εκδρομή στις Σέρρες. Λυπάμαι που φεύγω από το σχολείο μου. Μου προσέφερε όχι μόνο γνώσεις, αλλά και την αίσθηση ότι ανήκω σε μια νέα μεγάλη οικογένεια. Θα μου λείψουν όλα αυτά που έζησα τα τελευταία 4 χρόνια, αλλά περισσότερο οι συμμαθητές μου, οι συζητήσεις μου με τον κύριο Πάνο Φραγκή, οι συμβουλές και το νοιάξιμο όλων για την πρόοδό μου και τη συμπεριφορά μου. Φεύγoντας από τη Λακωνική θα αναγκαστώ επίσης να αποχωριστώ τον αγαπημένο μου αδελφό Άλκη. Ξέρω όμως ότι τον αφήνω σε καλά χέρια!
Νικόλας Κισσαμιτάκης Αν με ρωτούσατε σήμερα «τι θα γίνω όταν μεγαλώσω» θα σας απαντούσα Παλαιοντολόγος. Επειδή όμως έχω πολλούς καινούργιους δρόμους να εξερευνήσω τα επόμενα χρόνια, μπορεί να αλλάξω άποψη. Ελπίζω ότι το επόμενο σχολείο μου θα μου προσφέρει με τη σειρά του μία ζεστή αγκαλιά, νέες εμπειρίες κι έναν όμορφο δρόμο για να γίνω σωστός πολίτης. Θα προσπαθήσω να επισκέπτομαι τη Λακωνική, όσο πιο συχνά μπορώ. Δεν λέω λοιπόν αντίο σε κανέναν, αλλά «Au revoir mes amis».
Χριστίνα Κλήμη Γεια σας! Με λένε Χριστίνα Κλήμη και είμαι 11 χρονών. Φέτος θα αποφοιτήσω από τη Λακωνική Σχολή. Αυτό που δε θα ξεχάσω ποτέ από τη Λακωνική Σχολή είναι τους αγαπημένους μου δασκάλους, οι οποίοι ήταν ο κύριος Γιάννης και η κυρία Ιωάννα, καθώς επίσης και τις αξέχαστες εκδρομές που κάναμε.
Χριστίνα Κλημη Στη Λακωνική όλα τα μαθήματα μου άρεσαν, αλλά το αγαπημένο μου ήταν τα Μαθηματικά. Αυτό που θα μου λείψει περισσότερο είναι οι φίλοι μου, με τους οποίους ελπίζω να μείνουμε για πάντα φίλοι. Δεν χαίρομαι που θα φύγω από τη Λακωνική, αλλά αφού τελειώνω το Δημοτικό, σημαίνει ότι έχω μεγαλώσει. Τέλος εύχομαι όταν μεγαλώσω να γίνω δασκάλα χορού και αυτό θέλω να το πετύχω.
Άγγελος Κουρής Γεια, με λένε Άγγελο και πάω στην ΣΤ’ τάξη της Λακωνικής Σχολής. Εδώ έχω περάσει τα πιο ωραία χρόνια της ζωής μου. Μου αρέσουν τα αθλήματα αλλά ιδιαίτερα το ποδόσφαιρο. Όλα τα παιδιά και οι δάσκαλοι θα μείνουν για πάντα στην μνήμη μου καθώς τους συμπάθησα και τους άνοιξα την κάρδια μου. Σε αυτό το σχολείο έχω περάσει αξέχαστα χρόνια και γέμισα εμπειρίες. Θα μείνουν χαραγμένες για πάντα στο μυαλό μου οι εκδρομές που πηγαίναμε διασκεδάζοντας αφάνταστα.
Άγγελος Κουρής Τα αγαπημένα μου μαθήματα είναι η Ιστορία και η Φυσική. Όμως το γεγονός που δε θα ξεχάσω ποτέ είναι η τετραήμερη εκδρομή που όλοι περάσαμε υπέροχα! Θα ήθελα τουλάχιστον με ένα συμμαθητή μου να πάμε στο ίδιο Γυμνάσιο για να περνάμε τέλεια όπως και τώρα! Εύχομαι ο θεός να έχει πάντα καλά τους δασκάλους που είχα αλλά ιδιαίτερα τον κύριο Γιάννη που με βοήθησε να πέτυχω στο Γυμνάσιο και γενικά στη ζωή μου. Επίσης, θα ήθελα να πηγαίνει πιο αργά ο χρόνος για να μπορέσω να απολαύσω τη τελευταία χρονιά στη Λακωνική. Τέλος, εύχομαι να μπορούσα να αρχίσω ξανά το Δημοτικό και να ήμουν για πάντα μαθητής της Λακωνικής Σχολής!!!
Νίκος Κουστένης Με λένε Νικόλα Κουστένη και είμαι 12 ετών. Πάω στη Στ’ τάξη Δημοτικού, ενώ ο δάσκαλός μου είναι ο κύριος Γιάννης Αλεξανδρόπουλος. Το καταπληκτικό σχολείο που φοίτησα λέγεται Λακωνική Σχολή – Εκπαιδευτήρια Φραγκή. Σε αυτό το σχολείο πέρασα τα πιο ευχάριστα χρόνια της ζωής μου. Το ένιωσα σαν το δεύτερό μου σπίτι. Πέρασα από πολλές τάξεις και γνώρισα πολλές δασκάλες και έναν δάσκαλο.
Νίκος Κουστένης Οι αγαπημένοι μου είναι η κυρία Φωτεινή, η κυρία Ιωάννα και ο κύριος Γιάννης Αλεξανδρόπουλος. Επίσης, έμεινε στην καρδιά μου ο κύριος Παναγιώτης Φραγκής, που από την Α’ τάξη με λέει χαϊδευτικά Κουστενόπαιδο. Ακόμη, οι εκδρομές που έκανα με το σχολείο με έκαναν να νιώσω τι σημαίνει πραγματική ευτυχία και διασκέδαση, αφού δέθηκα πιο πολύ με τους δασκάλους , αλλά και με τους ίδιους τους φίλους μου. Στο σχολείο αυτό ακόμα και από τις τακτικές – διασκεδαστικές εκδρομές του, υιοθέτησα χιλιάδες γνώσεις και εμπειρίες που δε θα υιοθετούσα σε κανένα άλλο σχολείο της Ελλάδας.
Νίκος Κουστένης Τα αγαπημένα μου μαθήματα είναι η Φυσική, τα Μαθηματικά και η Ιστορία. Μ’ αρέσει και η Γυμναστική, αλλά αφού κάνουμε μία φορά στις δύο εβδομάδες, δεν ασχολούμαι και τόσο. Κάθε χρόνο ένα καινούριο παιδί έρχεται στο σχολείο. Έτσι κάνουμε νέες φιλίες και μας αρέσει πολύ. Έχω δημιουργήσει πολλές φιλίες και έχω δεθεί συναισθηματικά, αλλά και κοινωνικά με αυτούς τόσο πολύ, που δε θέλω να φύγω μακριά τους.
Νίκος Κουστένης Στεναχωριέμαι αφάνταστα και ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω ότι τελείωσα το Δημοτικό και θα πάω στο Γυμνάσιο, ενώ ταυτόχρονα θα φύγω από τη Λακωνική Σχολή. Όμως, νιώθω κι ένα έντονο συναίσθημα χαράς, αφού μεγάλωσα και θα αναπτύξω νέες φιλίες. Το ότι θα πάω στο Γυμνάσιο μου φαίνεται ξένο κι νομίζω ότι θα φοβάμαι πολύ, καθώς θα γνωρίσω ένα νέο χώρο και μια νέα ζωή. Στο δημοτικό έχω βάλει κάποιους στόχους, και άμα τους πετύχω, οι νέοι στόχοι του Γυμνασίου θα είναι πολύ δύσκολοι. Αν πάλι όχι, τότε θα συνεχίσω και με τους στόχους του Δημοτικού. Έβαλα αυτούς τους στόχους, γιατί όταν ενηλικιωθώ, θέλω να έχω δουλειά ως αρχιτέκτονας. Η Λακωνική Σχολή θα μου λείψει πολύ.
Βασιλική Κουφίδη Γεια σας! Ονομάζομαι Κουφίδη Βασιλική, φοιτώ στην έκτη τάξη του Δημοτικού και συγκεκριμένα στο ΣΤ2 τμήμα της Λακωνικής Σχολής-Εκπαιδευτήρια Φραγκή. Ούτε που μπορώ να το πιστέψω πως έφτασα στην τελευταία τάξη του Δημοτικού… τόσα χρόνια… πόσες εμπειρίες και απερίγραπτα συναισθήματα μπορεί να ζήσει κανείς μέσα σε έξι χρόνια στο ίδιο σχολείο!
Βασιλική Κουφίδη Σαν χθες θυμάμαι που ήμουν 6 χρονών και με το ζόρι μπήκα στο σχολικό, όπου εκεί με δέχτηκαν με χαρά η κυρία Τούλα και ο κύριος Θανάσης…, πολύ καλοί άνθρωποι αν και μερικές φορές φώναζαν! Αλλά τώρα πια, αυτά… περασμένα ξεχασμένα. Τώρα λοιπόν, θέλω να αναφερθώ σ’ όλους τους εκπαιδευτικούς και πάνω από όλα στον κύριο Γιάννη Αλεξανδρόπουλο, τον δάσκαλό μου δηλαδή, που με βοήθησε να αφομοιώσω κάποια πράγματα στο Δημοτικό, ώστε να μου είναι χρήσιμα στο Γυμνάσιο και όχι μόνο… Εκείνος ήταν μαζί μας πάντα, π.χ. αν κάποιος είχε κάτι, το συζήταγε μαζί του κι εκείνος βοηθούσε για να βρει μια λύση. Πιστεύω όμως πως αυτό πάνω απ’ όλα μετρούσε!
Βασιλική Κουφίδη Θα ήθελα όμως να ευχαριστήσω και όλους τους υπόλοιπούς μου δασκάλους, όπως την κυρία Σταυρούλα της γυμναστικής, η οποία μου συμπεριφερόταν πολύ ευγενικά, τον κύριο Στέφανο της κολύμβησης, ο οποίος με βοήθησε να αποκτήσω κάποιες εμπειρίες στο κολύμπι, την κυρία Κωνσταντίνα που κάθε Τρίτη ήταν «με το χαμόγελο ως τ΄ αυτιά» όπως λέμε για να μας δείξει όλο και κάτι νέο, την κυρία Τότα της μουσικής, η οποία μ’ έμαθε απ’ την πρώτη Δημοτικού να παίζω μελόντικα, την κυρία Τόνια και την κυρία Βασιλεία για την εκμάθηση ξένων γλωσσών, και τέλος την κυρία Ιώ των ηλεκτρονικών υπολογιστών, η οποία θα κουραστεί για να γράψει τα κείμενα όλων μας!!!
Βασιλική Κουφίδη Αυτό το σχολείο απ’ τη στιγμή που το ξεκίνησα, μέχρι τη στιγμή που το τελείωσα, μου έχει δημιουργήσει πολλά, ανάμικτα, χαρούμενα και ενθουσιώδη συναισθήματα. Ένα από αυτά είναι η χαρμολύπη, δηλαδή χαρά που τελειώνω το Δημοτικό και μεγαλώνω, αλλά και λύπη, διότι θα αποχωριστώ το δεύτερό μου σπίτι… Επίσης, νιώθω στεναχώρια, γιατί αυτή η καινούρια πόρτα που έχει ανοιχτεί μπροστά μου στην πρώτη Δημοτικού, ήρθε ο καιρός για να κλείσει και να ανοιχτεί μια άλλη διαφορετική. Αυτά έχω να εκφράσω από συναισθήματα, επειδή τα υπόλοιπα είναι απερίγραπτα…
Βασιλική Κουφίδη Τέλος ευχαριστώ τον κύριο Γιάννη και τον κύριο Παναγιώτη Φραγκή, οι οποίοι μου έδωσαν «στέγη μάθησης» για έξι χρόνια τώρα. Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ!!! Με αγάπη, η τελοιόφοιτη του 2016, Βασιλική Κουφίδη από το ΣΤ2
Παναγιώτης Λάζος Όλα αυτά τα χρόνια που πέρασα στο σχολείο ήταν φανταστικά, διότι στο σχολείο μάθαινα, έγραφα και το κυριότερο έβλεπα τους φίλους μου τους οποίους έβλεπα αδελφικά, σαν αδέλφια που με στήριζαν. Φέτος είχαμε έναν αξιόλογο και καλόκαρδο δάσκαλο, τον κύριο Γιάννη, ο οποίος παραδίδει μαθήματα με έναν ευχάριστο για εμάς τρόπο.
Παναγιώτης Λάζος Αυτή η χρονιά για μένα ήταν η καλύτερη χρονιά, διότι στο σχολείο ασχολιόμουν με πολλές δραστηριότητες. Επίσης έπαιζα και ζωγράφιζα με την καλή μου φίλη Στέλλα, όπου ξεφάντωνα και ήμουν πάντα χαρούμενος. Να σας έχει ο Θεός όλους καλά.
Γιουτίγκ Λιν Γεια σας! Ονομάζομαι Γιουτίγκ Λιν και είμαι μαθήτρια και εγώ της Λακωνικής Σχολής. Στην έκτη Δημοτικού λάτρεψα τα Μαθηματικά και το μπάσκετ. Φεύγοντας από το Δημοτικό η ανησυχία μου είναι μεγάλη. Με απασχολεί ιδιαίτερα η επόμενη εκπαιδευτική βαθμίδα. Ευχαριστώ ιδιαίτερα τους δασκάλους μου για όσα μου πρόσφεραν. Αντίο Λακωνική Σχολή.
Νίκος Μαρούδας Σε λίγο καιρό τελειώνω το Δημοτικό και φεύγω από τη Λακωνική Σχολή, το σχολείο μου! Δε νιώθω πολύ ωραία πράγματα γι’ αυτό αλλά είμαι αναγκασμένος να ανέβω σ’ ένα τέτοιο σκαλοπάτι. Δε θα ξεχάσω ποτέ τους αγαπημένους μου δασκάλους, τους συνοδούς και άλλους ανθρώπους που δούλευαν εδώ.
Νίκος Μαρούδας Αλλά και οι εκδρομές που έχει διοργανώσει το σχολείο θα μου μείνουν επίσης αξέχαστες! Υπήρξαν και άλλα γεγονότα στο σχολείο, που τα περισσότερα ήταν ευχάριστα, αλλά και δυσάρεστα, τα οποία δε θα ξεχάσω ποτέ. Γενικά αυτό το σχολείο μου έχει προσφέρει αμέτρητα θετικά πράγματα και ελάχιστα αρνητικά. Ένα πράγμα που με στεναχωρεί όμως πολύ, είναι ότι θα αποχωριστώ τους περισσότερούς μου φίλους, πιθανώς για πάντα. Ευτυχώς με μερικούς θα πάω στο ίδιο σχολείο, μιας που δεν μπορούμε να αποχωριστούμε ο ένας τον άλλο.
Νίκος Μαρούδας Το αγαπημένο μου άθλημα είναι το ποδόσφαιρο, αφού προπονούμαι σ’ αυτό σχεδόν όλη την εβδομάδα! Τα μαθήματα που ενδιαφέρομαι περισσότερο είναι τα μαθηματικά και η φυσική, καθώς σ’ αυτά έχω πάρει μέρος και έχω προκριθεί σε πολλούς διαγωνισμούς. Η κύρια ασχολία μου ακόμη είναι το σκάκι, μα δυστυχώς δεν έχω αρκετό χρόνο να εξασκούμαι σ’ αυτό. Στο μέλλον, θέλω να φοιτήσω στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο του σχολείου “Saint Paul” και αργότερα να σπουδάσω οικονομικά.
Γιώργος Νίνος Γεια σας! Με λένε Γιώργο Νίνο και είμαι 12 χρονών. Το αγαπημένο μου άθλημα είναι το ποδόσφαιρο και τα αγαπημένα μου μαθήματα τα μαθηματικά και η Γυμναστική. Πιο πολύ όμως μου αρέσει φέτος η Ιστορία, επειδή έμαθα νέα πράγματα για την ιστορία του τόπου μου.
Γιώργος Νίνος Οι καλύτεροί μου φίλοι είναι ο Γιάννης Φωλάς, ο Νίκος Κουστένης, ο Παναγιώτης Τσιούτσιος και ο Άγγελος Κουρής, με τους οποίους μοιραζόμουνα τις σκέψεις μου. Οι αγαπημένες μου δασκάλες είναι η κα Ιωάννα Παράσχη, η κα Ματούλα των Γερμανικών και η κα Τότα της Μουσικής. Πιο πολύ όμως μου έμεινε στην καρδιά μου ο κος Γιάννης Αλεξανδρόπουλος, ο οποίος με έκανε καλύτερο άνθρωπο και με δίδαξε πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα. Η αγαπημένη μου συνοδός ήταν η κυρία Κωνσταντίνα, η οποία μας έλεγε συνέχεια αστεία. Αξέχαστες θα μου μείνουν οι εκδρομές στο Paradise Park και στη Βουλή, που μας έβαλαν να κάτσουμε στην αίθουσα της Ολομέλειας.
Γιώργος Νίνος Τώρα που αποχαιρετάω το Δημοτικό και πάω στο Γυμνάσιο, τα συναισθήματά μου είναι ανάμικτα. Αρχικά νιώθω ανασφάλεια, γιατί δεν γνωρίζω τους χώρους του Γυμνασίου. Βέβαια, νιώθω λύπη, που θα αποχωριστώ τους φίλους μου, που τους είχα εδώ και τρία χρόνια. Φυσικά βαθιά μέσα μου νιώθω χαρά, γιατί θα γνωρίσω νέα πράγματα και θα αλλάξει η καθημερινή μου ζωή. Ελπίζω να πάω καλά στο Γυμνάσιο και οι άνθρωποι εκεί να είναι τόσο καλοί, όσο εδώ πέρα. Αντίο!!!
Γιώργος Ντάκουλας Ξεκινώντας το σχολειό, ομολογώ ότι δεν ενθουσιάστηκα. Αποχωρίστηκα για αρκετές ώρες τα παιχνίδια, τα ενδιαφέροντά μου και έχασα την ξεγνοιασιά και την ησυχία μου. Σιγά σιγά όμως άρχισα να καταλαβαίνω πόσα πράγματα μάθαινα εκεί και πόσο με ωφελούσε. Όσο μεγάλωναν οι τάξεις, τόσο πιο δύσκολα και ενδιαφέροντα γίνονταν τα μαθήματα και τόσο περισσότερο κέντριζαν το ενδιαφέρον μου.
Γιώργος Ντάκουλας Μ’ αρέσουν όλα τα μαθήματα, αλλά περισσότερο προτιμώ την Ιστορία, τα Μαθηματικά και τα Γερμανικά. Οι δάσκαλοί μου ήταν αξιόλογοι και μόνο καλά έχω να θυμάμαι απ’ όλους, το ίδιο και από το υπόλοιπο προσωπικό του σχολείου. Δέθηκα με τους συμμαθητές μου και παρόλο που με κάποιους κάνω περισσότερη παρέα από άλλους, τους αγαπώ το ίδιο. Λατρεύω τις μηνιαίες εκδρομές που πηγαίνουμε, γιατί οι προορισμοί είναι προσεκτικά διαλεγμένοι και περνάμε πάντα καλά. Στο χώρο του σχολείου έζησα πολλά και διαφορετικά γεγονότα που θα με συντροφεύουν με νοσταλγία, σ’ όλη την υπόλοιπη ζωή μου.
Γιώργος Ντάκουλας Τελειώνοντας την έκτη τάξη και πηγαίνοντας στο Γυμνάσιο είναι σίγουρο πως θα μου λείψει το Σχολείο μου. Οι γνώριμοι χώροι του, τα οικεία πρόσωπα, η καθημερινή ρουτίνα. Τελικά, με κλάματα μπήκα την πρώτη μέρα στην αυλή του με κλάματα θα φύγω την τελευταία μέρα, αλλά για εντελώς διαφορετικούς λόγους.
Στέλλα Πέππα Η φετινή χρονιά ήταν καταπληκτική αλλά αυτό δε σημαίνει ότι οι άλλες λησμονήθηκαν. Όλοι οι δάσκαλοι και οι συνοδοί ήταν καταπληκτικοί. Μια από τις αξέχαστες εκδρομές που πήγαμε, ήταν στο εργοστάσιο που φτιάχνονται τα πατατάκια. Μας έδωσαν εκεί και πολλά καλούδια. Η πιο όμορφη μέρα στο σχολείο ήταν η πρώτη μέρα, γιατί έκανα πολλούς φίλους.
Στέλλα Πέππα Πιστεύω ότι το σχολείο μου πρόσφερε τις γνώσεις, αλλά και τα ψυχικά εφόδια για να αντιμετωπίσω τη νέα πρόκληση στη ζωή μου, το Γυμνάσιο. Από μαθήματα λατρεύω τη Φυσική, γιατί λατρεύω τα πειράματα. Η αγαπημένη μου δραστηριότητα είναι ο χορός, γιατί είναι ένας τρόπος να εκφράζομαι. Έχω φίλους από όλο το σχολείο και θα μου λείψουν πολύ όλοι. Νιώθω τεράστια λύπη που θα αφήσω το Δημοτικό αλλά και ανυπομονησία για το Γυμνάσιο. Έχω βάλει ως προσωπικό μου στόχο να γίνω διάσημη (σε όλο τον κόσμο) σχεδιάστρια κόμικ και μια μέρα να ανοίξω τη δική μου σχολή.
Θωμάς Πρίντζιος Γειά σας!!! Ονομάζομαι Θωμάς Πρίντζιος και είμαι μαθητής της Στ΄ Δημοτικού. Φοιτώ στη Λακωνική από 2 χρονών. Μου αρέσει το ποδόσφαιρο και από τα μαθήματα τα Μαθηματικά και η Φυσική. Το σχολείο μου το θεωρώ σαν δεύτερο μου σπίτι, αφού σε αυτό περνώ τις περισσότερες ώρες της ημέρας μου. Στο σχολείο μου έκανα πολλούς φίλους από τον Παιδικό Σταθμό αλλά και από το Δημοτικό.
Θωμάς Πρίντζιος Γνώρισα πολλούς ανθρώπους που μου έμαθαν πολλά πράγματα όλα αυτά τα χρόνια. Αισθάνομαι τυ-χερός που φοίτησα σ΄αυτό το σχολείο αλλά και χαρούμενος για ό,τι έζησα και έμαθα όλα αυτά τα χρόνια. Όταν φέρνω στο μυαλό μου την αποχώρησή μου από το σχο-λείο αρχικά στεναχωριέμαι που θα χάσω τους συμμαθητές μου αλλά και τους δασκάλους μου. Οι υπέροχες στιγμές που θα μείνουν στο μυαλό και στην καρδιά μου για πάντα είναι πολλές.
Θωμάς Πρίντζιος Ύστερα όμως, νιώθω αγωνία και ανυπομονησία για το Γυμνάσιο. Δεν ξέρω αν τα μαθήματα θα είναι δύσκολα, αν οι καθηγητές θα είναι φιλικοί με τα παιδιά. Εύχομαι στο Γυμνάσιο ν΄ αποκτήσω καλούς φίλους αλλά και να μη χαθώ με τους φίλους μου που πέρασα μαζί τους τα 10 καλύτερά μου χρόνια. Αγαπώ το σχολείο μου και δε θα το ξεχάσω ποτέ!!!
Γιώργος Σκαλιώτης Γεια σας! Με λένε Γιώργο Σκαλιώτη και φοιτώ στην ΣΤ’ τάξη του Δημοτικού σχολείου «Λακωνική Σχολή-Εκπαιδευτήρια Φραγκή». Γνωρίζω αυτό το σχολείο 6 χρόνια. Σε αυτό το σχολείο έχω ζήσει τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου. Όλος αυτό ο δρόμος που έχω διανύει από την Α’ Δημοτικού έως την ΣΤ’ Δημοτικού, μου φαίνεται σαν να είναι μόλις λίγα λεπτά.
Γιώργος Σκαλιώτης Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανένα δάσκαλο, αλλά χωρίς να θίξω κανέναν ο αγαπημένος μου δάσκαλος είναι ο κος Γιάννης Αλεξανδρόπουλος, διότι ήταν ειλικρινής μαζί μου και άκουγε όλα τα προβλήματα που αντιμετώπιζα. Ιδιαίτερη παρέα έκανα με το Νίκο Μαρούδα, το Νίκο Καρνέρη, το Γιάννη Φωλά, το Νίκο Κουστένη και τον Παναγιώτη Τζαβάρα. Ακόμη με αυτούς πάω στην «Άμιλα Περιστερίου» την ποδοσφαιρική μου ομάδα.
Γιώργος Σκαλιώτης Δυστυχώς, ο καιρός που είμαι σε αυτό το σχολείο όλο και λιγοστεύει και έτσι ανοίγουν οι δρόμοι προς το Γυμνάσιο. Νιώθω τεράστια λύπη που θα φύγω από αυτό το υπέροχο σχολείο, αλλά και φόβο για το Γυμνάσιο. Όλα αυτά που ανέφερα δεν αντικατοπτρίζουν ούτε στο ελάχιστο αυτά που αισθάνομαι. Ελπίζω όλοι μας να έχουμε ένα λαμπρό μέλλον και να μην μείνουμε χώρια για πολύ καιρό. Με αγάπη Γιώργος Σκαλιώτης
Σαράντης Τεντόμας Τελειώνοντας το Δημοτικό, αφήνω πίσω μου πολλές αναμνήσεις της ζωής μου. Φεύγοντας δεν θα ξεχάσω ποτέ τους φίλους μου και τους δασκάλους μου, ειδικά την κυρία Ιωάννα και τον κύριο Γιάννη. Γενικώς κάθε δάσκαλος του σχολείου μου, μου έδωσε γνώσεις και εφόδια που θα χρησιμεύσουν για τη συνέχεια της ζωής μου.
Σαράντης Τεντόμας Στη Λακωνική Σχολή λειτουργούσαμε σαν μια γροθιά με τους φίλους μου. Επίσης, τα μαθήματα που ξεχωρίζω περισσότερο από τα άλλα είναι η Γεωγραφία και τα Μαθηματικά. Δυστυχώς, αυτό το οικογενειακό κλίμα της Λακωνικής θα χαθεί και θα πρέπει να πάω σε έναν εντελώς άγνωστο χώρο για μένα. Παρόλο που ξέρω πως δε γίνεται να μείνω και πως το Δημοτικό ήταν ένα μικρό κομμάτι της ζωής μου, θα κάνω το μεγάλο βήμα με προορισμό το Γυμνάσιο. Ωστόσο, ελπίζω πως θα κάνω εκεί νέους φίλους αντάξιους με τους παλιούς.
Σαράντης Τεντόμας Ο στόχος μου είναι γίνω δάσκαλος και πιστεύω πως με τα κατάλληλα εφόδια μπορώ να πετύχω. Ευχαριστώ Λακωνική σχολή για όλα όσα μου πρόσφερες! Φρόντισε να δώσεις παρόμοιες γνώσεις και σε άλλα παιδιά σου. Γεια σου! Εις το επανιδείν!
Παναγιώτης Τσαβάρας Γεια σας! Ονομάζομαι Παναγιώτης Τζαβάρας και φοιτώ στο Στ’2 της Λακωνικής Σχολής. Ακόμη δεν μπορώ να πιστέψω πως πέρασαν έτσι γρήγορα αυτά τα 8 χρόνια που ήμουν εδώ. Σαν χθες θυμάμαι την κυρία Βάσω, στο παιδικό σταθμό, να με καλωσορίζει χαμογελαστή. Κάθε μέρα ήταν χαμογελαστή, για αυτό ήταν η αγαπημένη μου!!
Παναγιώτης Τσαβάρας Και ο καιρός πέρασε και μαζί του πέρασα και εγώ την πόρτα του Δημοτικού. Κι εκεί γνώρισα νέους φίλους που μέχρι σήμερα είμαστε με τους περισσότερους μαζί. Κι είμαστε μαζί σε όλα.. στις πλάκες, στις αγωνίες, στα πάρτι, στις εκδρομές!! Είναι όλοι στην καρδιά μου κι εκεί θα μείνουν για πάντα. Τα φιλαράκια μου αυτά είναι ο βασικότερος λόγος για τον οποίο στεναχωριέμαι που φεύγω από το σχολείο μας. Όμως γνώρισα και υπέροχους εκπαιδευτικούς, όπως η κυρία Βίκυ και η κυρία Φωτεινή, αλλά και όλοι οι άλλοι . Τι να πρωτοθυμηθώ από τα αξέχαστα αυτά χρόνια;
Παναγιώτης Τσαβάρας Όλες οι μέρες ήταν όμορφες, γιατί είχαμε δίπλα μας ανθρώπους που μας πρόσεχαν και μας αγαπούσαν. Και τώρα, είμαι έτοιμος να περάσω την πόρτα του Γυμνασίου. Στις αποσκευές μου παίρνω λοιπόν ανάμεικτα συναισθήματα, γνώσεις, αναμνήσεις και προχωρώ. Το μέλλον είναι μπροστά και μας περιμένει. Ελπίζω να μπορέσω να πραγματοποιήσω τους στόχους μου, όπως είναι η κατάκτηση πανελληνίων και διεθνών διακρίσεων στο Ταε Κβο Ντο με το οποίο ασχολούμαι πολλά χρόνια, αλλά και η ολοκλήρωση των σπουδών μου. Καλή τύχη σε όλα τα παιδιά. Λακωνική, σ ‘ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όλα!
Ιωάννα Τροχάτου Ονομάζομαι Ιωάννα Τροχάτου, είμαι 12 ετών και είμαι απόφοιτη της Λακωνικής σχολής – Εκπαιδευτήρια Φραγκή. Αν πρέπει να αναφέρω λίγα λόγια για τον εαυτό μου, θα έλεγα ότι είμαι ένα κοινωνικό άτομο που του αρέσει η καλή παρέα και που επίσης του αρέσει να βοηθά και να συμπαραστέκεται στους φίλους του.
Ιωάννα Τροχάτου Από τα μαθήματα περισσότερο μου αρέσει η Ιστορία και η Γεωγραφία. Τις ελεύθερες ώρες μου τις περνώ παίζοντας με τις φίλες μου, ακούω μουσική, βλέπω τηλεόραση, αλλά αφιερώνω και αρκετό χρόνο στον αθλητισμό και συγκεκριμένα στην κολύμβηση. Σχετικά με το σχολείο μου, τη Λακωνική Σχολή, μόνο καλά λόγια έχω να πω. Όλα αυτά τα χρόνια που φοίτησα μόνο ευχάριστες αναμνήσεις έχω. Δεν μπορώ να ξεχάσω την αγάπη των δασκάλων μου, το ενδιαφέρον των γυμναστών, των κυριών της μουσικής και χορού αλλά και τη φροντίδα όλου του προσωπικού.
Ιωάννα Τροχάτου Αξέχαστες θα μου μείνουν ακόμα οι συμμετοχές μου σε εκδηλώσεις και δράσεις του σχολείου, που σκοπό είχαν την κοινωνικοποίηση και την ευαισθητοποίησή μας σε διάφορα θέματα. Το σχολείο όμως εκτός από γνώσεις και εμπειρίες, μου έδωσε τη δυνατότητα να γνωρίσω και να συνεργαστώ με αξιόλογους συμμαθητές – συμμαθήτριες, και με κάποιες από αυτές να αναπτύξω μια στενή φιλία, όπως η Ναταλία, η Βασιλική και η Αναστασία.
Ιωάννα Τροχάτου Τελειώνοντας το Δημοτικό, τα συναισθήματα που έχω είναι ανάμεικτα. Αισθάνομαι χαρά, γιατί ένας κύκλος έκλεισε με επιτυχία και ένας άλλος ανοίγεται με νέα ενδιαφέροντα. Αισθάνομαι όμως και λύπη, που μετά από τόσα χρόνια θα αποχωριστώ ένα ευχάριστο περιβάλλον. Τέλος, για το μέλλον μου ονειρεύομαι να γίνω οφθαλμίατρος και να αποκτήσω μια όμορφη και υγιή οικογένεια.
Παναγιώτης Τσιούτσιος Γειά σας! Ονομάζομαι Τσιούτσος Παναγιώτης-Μαρίνος, είμαι 11 ετών και φοιτώ στην ΣΤ’ τάξη στη Λακωνική Σχολή. Σε αυτό το σχολείο έχω ζήσει πολύ ωραίες στιγμές. Συγκεκριμένα, βρίσκομαι σε αυτό το σχολείο για 9 χρόνια. Στον ελεύθερο μου χρόνο, αθλούμαι ή διαβάζω βιβλία. Το αγαπημένο μου άθλημα είναι το τζούντο, που κάνω 5 χρόνια.
Παναγιώτης Τσιούτσιος Σ’ όλο αυτό το ταξίδι μου στο Δημοτικό, γνώρισα πολλούς δασκάλους. Ωστόσο, ένας είναι αυτός που μου άρεσε πιο πολύ. Είναι ο κ. Γιάννης Αλεξανδρόπουλος. Δε μου αρέσει πιο πολύ από όλους τους άλλους μόνο για τον τρόπο που διδάσκει, αλλά και για το ότι θέλει να μας μάθει πώς να γίνουμε σωστοί άνθρωποι. Ο κ. Γιάννης τους βοηθά όλους και με μεγάλη προθυμία. Στα φετινά μαθήματα δεν έχω κάποια ιδιαίτερη προτίμηση, αφού όλα είναι εξίσου ενδιαφέροντα για μένα και θα αποτελέσουν τα όπλα μου για τον νέο κόσμο (Γυμνάσιο) που ξανοίγεται μπροστά μου. Από τις ξένες γλώσσες κάνω Γαλλικά και Αγγλικά. Μου αρέσουν και οι δύο αλλά πιο πολύ τα Αγγλικά.
Παναγιώτης Τσιούτσιος Κατά την κουραστική, αλλά ενθουσιώδη πορεία μου στο Δημοτικό γνώρισα πολλά και διάφορα παιδιά. Αυτοί ήταν οι φίλοι μου, που με στήριξαν και με νοιάζονταν. Στενότερη σχέση όμως είχα με τους Φωλά Ιωάννη, Κισσαμιτάκη Νικόλαο και Αγγελόπουλο Μάριο. Με αυτά τα παιδιά κυρίως έζησα πολύ ωραίες στιγμές. Μερικές φορές λογομαχούσαμε, αλλά ύστερα από λίγο τα βρίσκαμε. Πολλές εκδρομές θα μείνουν χαραγμένες στη καρδιά μου, όπως η τετραήμερη στις Σέρρες. Εκεί για μένα η καλύτερη εξόρμηση ήταν στα Οχυρά του Ρούπελ. Επίσης, οι εκδρομές του σκι μου άρεσαν πολύ.
Παναγιώτης Τσιούτσιος Δυστυχώς, ήρθε η ώρα να μιλήσω για αυτό το πράγμα που με μαχαιρώνει στην καρδιά, τον μεγάλο αποχωρισμό!! Αρχικά, νιώθω λύπη, γιατί θα αποχωριστώ τους φίλους μου. Νιώθω όμως και χαρά, γιατί θα ωριμάσω και θα γίνω πιο σοβαρός. Έχω, όμως και δεκάδες ανησυχίες για το Γυμνάσιο στο μυαλό μου. Αν θα είναι καλοί οι καθηγητές, πως θα γίνεται το μάθημα, άμα θα βρω νέους φίλους! Σκέτη πίκρα!! Με στεναχωρεί το γεγονός ότι δε θα μπορώ να βλέπω τόσες πολλές φορές τους φίλους μου. Γνωρίζω τι θέλω να γίνω, όταν μεγαλώσω, θέλω να μπω στη σχολή Ευελπίδων.
Παναγιώτης Τσιούτσιος Τέλος, θέλω να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ στους φίλους μου όπως και στους δασκάλους μου, αλλά και στον κ. Φραγκή και στην κ. Σοφία. Γενικότερα, σ’ όλους τους ανθρώπους που εργάζονται εκεί, αφού μου χαρίσανε τόσο ωραίες εμπειρίες. Αυτό το σχολείο θα είναι σαν δεύτερη οικογένεια για μένα και δε θα το ξεχάσω ποτέ!! Θα μείνει για πάντα χαραγμένο στην καρδιά μου αυτό το Σχολείο. Σας το επιβεβαιώνω!!!
Γιάννης Φωλάς Από τη Λακωνική Σχολή, θυμάμαι έντονα όλους τους δασκάλους, αφού έχω περάσει μαζί τους τόσες όμορφες στιγμές. Οι αγαπημένοι μου δάσκαλοι και συνοδοί ήταν η κυρία Χριστίνα, η κυρία Φωτεινή, η κυρία Ιωάννα, καθώς και ο κύριος Γιάννης, που είχα στην Έκτη Δημοτικού. Ωστόσο, παρόλο που έφυγε δε θα ξεχάσω τον κύριο Σάκη που ήταν ο πιο χαμογελαστός άνθρωπος που έχω γνωρίσει.
Γιάννης Φωλάς Επίσης οι πιο ωραίες εκδρομές που έχω βιώσει ήταν εκείνες της Έκτης τάξης. Ιδιαίτερα, η εκδρομή που πήγαμε στη Βουλή μου άρεσε πάρα πολύ. Έντονα θυμάμαι κι ένα περιστατικό που είχα περάσει στην Τετάρτη Δημοτικού. Επειδή εγώ έτρεχα πάρα πολύ στα διαλείμματα και ακόμα τρέχω πολύ, μια μέρα στο πρώτο διάλειμμα, ενώ έτρεχα με μεγάλη ταχύτητα, ξαφνικά έπεσα πάνω σε ένα παιδί, αλλά ο διευθυντής του σχολείου, ενώ έπεσα στο έδαφος, με έπιασε από το χέρι και με σήκωσε πάνω. Γλίτωσα από το να σπάσω το χέρι μου, αλλά δεν γλίτωσα την τιμωρία.
Γιάννης Φωλάς Αυτό το σχολείο μας προσφέρει τη χαρά, γιατί βλέπομαι με τους φίλους μας και μας διδάσκει τη συνεργασία, όταν κάνουμε ομαδικές εργασίες. Η αγαπημένη δραστηριότητα που είχα στο σχολείο ήταν η εκδρομή του σκι, που κάναμε κάθε χρόνο, αλλά φέτος που ήταν και η αποχαιρετιστήρια χρονιά, ο καιρός δεν μας έκανε τη χάρη. Το πιο αγαπημένο μου άθλημα είναι το ποδόσφαιρο, καθώς όταν παίζω μπάλα, είναι σαν να μεταφέρομαι σε διαφορετικό κόσμο, όπως το φαντάζομαι εγώ.
Γιάννης Φωλάς Κάθε χρόνο κάναμε κι ένα παραπάνω μάθημα, επειδή ανεβαίναμε τάξη. Όμως εμένα το πιο αγαπημένο μου μάθημα ήταν τα μαθηματικά, γιατί μου άρεσε να κάνω πράξεις στο μυαλό μου. Επίσης, μου άρεσε και η Ιστορία, γιατί μαθαίνουμε πως είχαν ζήσει οι πρόγονοί μας. Σ’ αυτό το σχολείο απέκτησα πάρα πολλούς φίλους από την Πρώτη μέχρι την Έκτη Δημοτικού. Βέβαια, κάποιοι ανάμεσα σε κάποιες χρονιές έφευγαν, όμως έρχονταν κι άλλα παιδιά.
Γιάννης Φωλάς Όταν σκέφτομαι πως σε λίγους μήνες τελειώνω το Δημοτικό και πηγαίνω στο Γυμνάσιο, νιώθω από τη μια πλευρά, γιατί θα χάσω όλους μου τους φίλους, τους συνοδούς και τους δασκάλους μου, αλλά από την άλλη νιώθω και χαρά, γιατί προχωρώ σ’ ένα άλλο μαθησιακό επίπεδο και ωριμάζω. Όσον αφορά το μέλλον μου, σκέφτομαι να πάω σ’ ένα εξίσου καλό σχολείο που να παρέχει τις ίδιες δυνατότητες που πρόσφερε η ΛΑΚΩΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ. Δε θα ξεχάσω ποτέ αυτό το σχολείο!
Αναστασία Χριστάκη Γεια σας! Ονομάζομαι Χριστάκη Αναστασία και φοιτώ στην τελευταία τάξη του Δημοτικού! Είμαι στη Λακωνική Σχολή από τα 6 μου χρόνια και μπορώ πλέον να πω με σιγουριά ότι ήταν τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου! Από πολύ μικρή ασχολούμαι με τον αθλητισμό και για να γίνω πιο συγκεκριμένη με την ενόργανη γυμναστική.
Αναστασία Χριστάκη Φέτος άρχισα και Latin, καθώς και συγχρονισμένη κολύμβηση. Τα αγαπημένα μου μαθήματα είναι η Γεωγραφία και τα Μαθηματικά, μα πάνω από όλα η Γυμναστική. Μέσα από τα Μαθηματικά μπορώ και «παίζω» με τους αριθμούς καθώς ακονίζω το μυαλό μου. Οι καλύτερές μου φίλες είναι η Βασιλική Κουφίδη, η Ιωάννα Τροχάτου και η Ναταλία Ζέλιου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλη η τάξη δεν αποτελεί την τέλεια παρέα για εμένα! Όλοι μου οι συμμαθητές ήταν δίπλα μου όταν τους χρειαζόμουν, όπως και εγώ το ίδιο!
Αναστασία Χριστάκη Οι άνθρωποι που δεν θα ξεχάσω ποτέ και θα θυμάμαι πάντα με αγάπη είναι: η κα Ιωάννα Παράσχη και ο κ. Γιάννης Αλεξανδρόπουλος που με βοήθησαν να γίνω καλύτερος άνθρωπος και μου μετέδωσαν με αγάπη ένα κομμάτι των γνώσεών τους. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως και οι υπόλοιποι δάσκαλοι δεν ήταν χαρισματικοί, δίνοντάς μου τα απαραίτητα εφόδια για τη ζωή μου. Σημαντικό ρόλο στη μαθησιακή μου ζωή έπαιξε και η κα. Τότα Γερογιάννη, που με μύησε στον κόσμο της μουσικής και ήταν πάντα γλυκιά μαζί μας. Οι αγαπημένες μου συνοδοί είναι, επίσης, η πάντα χαμογελαστή κα. Μαρία και κα. Τούλα..
Αναστασία Χριστάκη Αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω θα ξαναζούσα όλες τις σχολικές εκδρομές που πήγα με τους δασκάλους μου και όχι μόνο. Θα γυρνούσα στα αποκριάτικα πάρτι που διοργανώνει το σχολείο μου και που πάντα τα απολάμβανα. Σαν χθες θυμάμαι την πρώτη μου μέρα στο Δημοτικό και τα χαμόγελα όλων των Δασκάλων που με βοήθησαν να προοδεύσω στη ζωή μου. Πώς τα χρόνια κυλούν σαν νερό, τελικά… Όσο για το τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω; Είμαι διχασμένη ανάμεσα στις δύο μεγάλες μου αγάπες: τα Μαθηματικά και τη Γυμναστική. Όποια ,όμως, και από τις δύο και αν υπερισχύσει θα είμαι το ίδιο ευτυχισμένη!!!
Αναστασία Χριστάκη Προσωπικά, τελειώνοντας το Δημοτικό, τα συναισθήματά μου είναι ανάμεικτα. Απ` τη μία νιώθω απορία και στεναχώρια, γιατί ο νέος αυτός κόσμος που λέγεται «Γυμνάσιο» και ανοίγεται μπροστά μου είναι άγνωστος για εμένα, καθώς εκεί θα χάσω τι επαφές μου από το Δημοτικό. Θα πρέπει να ξαναπεράσω τη διαδικασία αποδοχής μου από τους νέους μου συμμαθητές. Όμως όταν σκέφτομαι ότι έτσι είναι ένας καλός τρόπος να δοκιμάσω τις αντοχές του εαυτού μου, καθώς, νιώθω πως πλέον έχω μεγαλώσει, αμέσως μόνο θετικά συναισθήματα πλημυρίζουν την καρδιά μου! Στο κάτω-κάτω τι μπορεί να μου συμβεί;
Αναστασία Χριστάκη Με το χέρι στην καρδιά λέω «Αντίο Λακωνική!» και «Καλώς όρισες Γυμνάσιο!». Δυστυχώς σε λίγο καιρό η Λακωνική θα αποτελεί πλέον μόνο μία ευχάριστη ανάμνηση γα εμένα! Αντίο Λακωνική! Θα σε αγαπώ για πάντα!!
Ο δάσκαλός μας Γιάννης Αλεξανδρόπουλος Αγαπητά μου παιδιά, Φτάσαμε κιόλας στο τέλος μιας δημιουργικής χρονιάς, για όλους μας. Μόνο έντονα συναισθήματα, γεμάτα αγάπη και συγκίνηση, κατακλύζουν την καρδιά μου. Η ανεξάντλητη ενέργειά σας, η έντονη δημιουργικότητά σας και η αξιοθαύμαστη προσπάθειά σας, είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία εκείνα που θα μείνουν χαραγμένα για πάντα στο μυαλό μου. Καθημερινά, ήμουν αυτόπτης μάρτυρας της ευστροφίας σας, της αποφασιστικότητάς σας και της αποτελεσματικότητάς σας.
Ο δάσκαλός μας Γιάννης Αλεξανδρόπουλος Μαζί, θέσαμε τους στόχους μας από την αρχή, στόχους που θα μας οδηγούσαν στην «Ιθάκη» μας, στην πολυπόθητη γνώση. Γι’ αυτήν, όλοι μαζί εργαστήκαμε πυρετωδώς, ενωμένοι σα μια γροθιά. Αρχικά, δημιουργήσαμε τις πολύτιμες διόδους επικοινωνίας μεταξύ μας, αβίαστα, περιπλανώμενοι οργανωμένα και συστηματικά, γεμάτοι θέληση, στα ομολογουμένως εξαντλητικά, αλλά και παράλληλα άκρως γοητευτικά μονοπάτια της γνώσης. Η πολύτιμη συνεργασία ανάμεσά μας, η εκτίμηση και η ανεκτίμητη ειλικρίνεια, καρποφόρησαν, οδηγώντας στην οικοδόμηση των γνήσιων μεταξύ μας σχέσεων. Έχοντας ως γνώμονά μας τη σφυρηλάτηση ενός έντιμου, ακέραιου, ηθικού και ολοκληρωμένου ανθρώπου, απαλλαγμένου από κάθε είδους ατομισμού, διαρκώς μοιραζόμασταν μαζί κοινά οράματα, προβληματισμούς, ενδόμυχες σκέψεις, ατόφια συναισθήματα. Χάρη στην αναγεννησιακή δύναμη του συνόλου, κατορθώσαμε να επιτύχουμε στη σχολική μας ζωή αξιοθαύμαστα αποτελέσματα.
Ο δάσκαλός μας Γιάννης Αλεξανδρόπουλος Αδιαμφισβήτητα, έχει αποτυπωθεί στη μνήμη μου, η ξεχωριστή προσωπικότητα του καθενός από εσάς. Πλέον, όντας περισσότερο ώριμοι, οπλισμένοι με ένα τεράστιο φάσμα ικανοτήτων και δυνατοτήτων, θα καταστείτε ικανοί να χαράξετε, τόσο το δικό σας μέλλον, όσο και το μέλλον της ένδοξης αυτής χώρας. Να είστε βέβαιοι ότι έχετε προετοιμαστεί καταλλήλως για να ανταπεξέλθετε πλήρως στις προκλήσεις των δύσκολων καιρών που ζούμε. Να έχετε πάντοτε στο νου σας ότι η συμβολή σας στην πνευματική ανόρθωση του τόπου είναι και θα είναι απολύτως αναγκαία, εφόσον με τη λαμπρότητα και την καθαρότητα του πνεύματος σας, θα διώξετε μακριά το πνευματικό νέφος, που τείνει να καλύψει την κοινωνία μας. Εύχομαι ολόψυχα να είστε εσείς, που με τον προσωπικό σας μόχθο και το αστείρευτό σας ενδιαφέρον για το κοινωνικό μας σύνολο, θα συνδράμετε καθοριστικά στην άρση του σημερινού αδιεξόδου, στο οποίο έχουμε περιέλθει.
Ο δάσκαλός μας Γιάννης Αλεξανδρόπουλος Σε όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, σας ένιωθα σαν παιδιά μου. Συνεχώς σας είχα στο μυαλό και στην καρδιά μου. Αναντίρρητα, αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει με το πέρασμα των χρόνων. Ο καθένας από εσάς ξεχωριστά, κατέχει μια θέση στην καρδιά μου. Όλα αυτά που ζήσαμε μαζί, θα τα έχω φυλαγμένα μέσα μου, σε ένα ξεχωριστό μέρος της. Κάθε σας προβληματισμός, ήταν και δικός μου. Όλες οι δυσκολίες που αντιμετωπίσατε κατά τη διάρκεια της χρονιάς, ήταν ταυτόχρονα και δικές μου. Αγωνίστηκα με όλες μου τις δυνάμεις για εσάς. Πάντα θα σας αγαπώ και θα είμαι εδώ για εσάς, ανά πάσα στιγμή, να σας βοηθήσω, όσο και όπου μπορώ, με όλη τη δύναμη της ψυχής μου. Ευελπιστώ να αισθανθήκατε την ιδιαίτερη αγάπη που σας πρόσφερα. Εύχομαι πραγματικά, μέσα από την καρδιά μου, να είστε πάντα υγιείς, εσείς και οι οικογένειές σας, και να έχετε πάντα επιτυχίες στην προσωπική και μετέπειτα επαγγελματική ζωή σας. Με παντοτινή αγάπη Γιάννης Αλεξανδρόπουλος
Η δασκάλα των Υπολογιστών Αγαπημένοι μου μαθητές, έφτασε η γλυκόπικρη στιγμή του αποχαιρετισμού καθώς ολοκληρώνετε τη φοίτησή σας στο Δημοτικό. Μαζί ταξιδέψαμε στον υπέροχο κόσμο των Νέων Τεχνολογιών και στο ταξίδι αυτό ελπίζω να μαζέψατε εμπειρίες και γνώσεις που θα σας φανούν χρήσιμες στο μέλλον. Μέσα από την καρδιά μου σας εύχομαι καλή συνέχεια σε οτιδήποτε αποφασίσετε να ασχοληθείτε στη συνέχεια! Καλή αρχή στο Γυμνάσιο και καλή δύναμη στη ζωή που σας περιμένει να την κατακτήσετε! Με αγάπη, Ιώ Παπαδημητρίου
Μήνυμα από τον διευθυντή μας Ιωάννη Φραγκή Αγαπημένα μου παιδιά, Η σχολική χρονιά που τελειώνει τον Ιούνιο αποτελεί το σημείο ΜΟΝΟ του σχολικού αποχωρισμού μας, γιατί είμαι σίγουρος ότι με το συναισθηματικό δέσιμο που υπάρχει μεταξύ μας, και όμως συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια πίσω, θα έρχεστε όποτε σας μένει έστω και λίγος χρόνος για να μας συναντάτε στο γνώριμο χώρο, που είναι για εσάς η ζεστή σχολική φωλιά, που γέννησε, ζέστανε και μεγάλωσε τα παιδικά όνειρά σας, όπου ζήσατε στιγμές οικογενειακής θαλπωρής και ασφάλειας, μέσα απ’ όσα μάθατε ενεργά και συμμετοχικά στην τάξη, στο διάλειμμα, στις δραστηριότητες, στις εκδηλώσεις και στις εκδρομές μας.
Μήνυμα από τον διευθυντή μας Ιωάννη Φραγκή Είμαι σίγουρος ότι μέσα σας όλα αυτά τα χρόνια έχετε ξεκαθαρίσει και κατανοήσει απόλυτα, ότι για την πρόοδό σας απαραίτητη προϋπόθεση για ό,τι κάνετε στη ζωή είναι η ΑΓΑΠΗ, Η ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ, Η ΣΥΝΕΠΕΙΑ και Η ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ, αξίες που καθημερινά βιώσατε μέσα στο μικρό μας σχολείο. Σας ευχαριστώ από καρδιάς προσωπικά εγώ, αλλά και όλοι μας εδώ στη «ΛΑΚΩΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ» για τα κοπιαστικά, παραγωγικά, αλλά όμορφα και γλυκά χρόνια που βιώσαμε πλάι σας. Το σχολείο μας θα είναι παντοτινά ανοιχτό σ’ εσάς και στους γονείς σας, για οτιδήποτε χρειαστείτε στο μέλλον. Με αγάπη και σεβασμό στα όνειρά σας Ο Δ/ντης σας Γιάννης Φραγκής