ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΩΝ ΚΡΙΣΕΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΔΕΔΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΔΗΜΟΥ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΑΘΗΝΑ 23 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2016

ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΑ ΚΡΙΣΙΜΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΑ ΚΡΙΣΙΜΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η«ΚΡΙΣΗ» ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΡΙΣΗ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΣΕ ΤΙ ΕΠΙΔΡΑ Η ΚΡΙΣΗ - ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΥΝΗΤΙΚΕΣ ΔΙΕΞΟΔΟΙ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΕΚΒΑΣΗ ΠΟΛΕΜΟΥ (ΘΟΥΚΙΔΙΔΗΣ) ΔΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ROUSSEAU «ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΡΙΣΕΩΝ ΚΑΙ ΈΝΑΝ ΑΙΩΝΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ» (1762) Η ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΚΛΑΣΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ – Η ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΜΑΡΧ – ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΑΣΗ

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΧΡΗΣΗ Η ΠΛΗΘΩΡΑ ΧΡΗΣΕΩΝ Η ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΚΡΙΣΕΟΛΟΓΙΑ Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΥ ΝΟΗΜΑΤΟΣ «Εξ αιτίας της μεταφορικής της ευελιξίας, απόκτησε βαρύτητα (importance). Υπεισέρχεται στη γλώσσα της καθημερινότητας. Γίνεται ένα κεντρικό σλόγκαν (catch- word, Schlagwort). Στον αιώνα μας δεν υπάρχει, ουσιαστικά, καμιά περιοχή της ανθρώπινης ζωής που να μην έχει εξεταστεί και ερμηνευτεί με τη βοήθεια αυτής της έννοιας με την εγγενή της απαίτηση για αποφάσεις και επιλογές» Koselleck, 2006. Η ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΣ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΟΡΟΥ J. ROITMAN – ANTI-CRISIS 2014

ΟΙ «ΛΟΓΟΙ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΛΟΓΟΣ: Η ΜΕΡΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ Η ΚΡΙΣΗ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΤΗΣ Ή ΤΙΣ ΑΜΕΣΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ

Ο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ Ο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΑΙΤΙΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ «ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ» ΤΩΝ ΚΡΙΣΕΩΝ

ΟΙ ΔΥΣΧΕΡΕΙΕΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ Η ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ Η ΚΡΙΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΗ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ J. HABERMAS: «Η ΚΡΙΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΤΗΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ» ΑΥΤΌ ΕΊΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΤΙΘΕΜΕΝΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΩΝ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΛΟΓΟΥ Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΩΣ ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΤΖΕΝΤΑΣ Η «ΕΡΜΗΝΕΙΑ» ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΩΣ ΑΣΚΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΑ «ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ» ΩΣ ΕΚΛΟΓΙΚΕΥΣΗ – ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ Η «ΚΑΝΟΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

ΜΑΝΤΕΙΣ ΚΑΚΩΝ, ΑΘΕΑΤΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΓΡΑΦΙΚΑ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ «Μάντι κακών, ου πω ποτέ μοι το κρήγυον είπας» Ο ΞΥΛΟΚΟΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΓΡΟΤΗΣ «μολονότι δουλεύουν ασταμάτητα δουλεύουν σιωπηλά, και κανείς δεν τους άκουγε καθώς περιδιαβαίνανε με σβησμένα βήματα: κι όποιος τολμούσε έστω και να διανοηθεί πως στ’ αλήθειας υπήρχαν δε λογιζόταν παρά άθεος και – γιατί όχι – προδότης». «… οι κλειδούχοι πίστευαν ακράδαντα πως, γενικά, τα πράγματα ήταν τακτοποιημένα για πάντα.» ΜΥΩΠΙΚΗ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΣΥΜΒΕΙ ΕΣΤΙΑΣΜΕΝΗ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ - ΜΕΡΟΛΗΠΤΙΚΗ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ

ΕΝΑ ΠΡΩΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ Η ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΜΙΑ ΣΥΝΘΕΤΗ ΔΙΑΔΙΑΚΑΣΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΚΡΙΣΙΜΩΝ ΕΡΩΤΗΜΑΤΩΝ ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΟΣΑΦΗΝΙΣΕΙΣ – ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

ΤΑ ΚΡΙΣΙΜΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η«ΚΡΙΣΗ» ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΡΙΣΗ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΣΕ ΤΙ ΕΠΙΔΡΑ Η ΚΡΙΣΗ ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΥΝΗΤΙΚΕΣ ΔΙΕΞΟΔΟΙ

ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΕΣ – ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΑΦΕΤΗΡΙΕΣ ΠΟΙΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΔΙΑΘΕΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗΣ ΠΟΣΟ ΕΠΑΡΚΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΠΩΣ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΤΙΘΕΝΤΑΙ ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΒΑΘΜΟ Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ Η ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΣΥΓΧΥΣΗ BUSINESS AS USUAL

Η ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΤ’ ΑΝΑΓΚΗΝ ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ Ο ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΠΕΙΘΑΡΧΙΩΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΠΟΛΛΑΠΛΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ: ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ – ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Η ΟΠΤΙΚΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ Ο ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ Ο ΧΩΡΟΣ ΤΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ 1: ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η «ΚΡΙΣΗ»; ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ 1: ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η «ΚΡΙΣΗ»; «Ήταν οι καλύτερες μέρες, ήταν οι χειρότερες μέρες, ήταν τα χρόνια της σοφίας, ήταν τα χρόνια της άνοιας, ήταν η εποχή της πίστης, ήταν η εποχή της ολιγοπιστίας, η εποχή του Φωτός και η εποχή του Σκότους, ήταν η άνοιξη της ελπίδας και ήταν ο χειμώνας της απελπισιάς, είχαμε μπρος μας τα πάντα, είχαμε μπρος μας το τίποτε, πηγαίναμε όλοι στον Παράδεισο, πηγαίναμε όλοι στο αντίθετό του – κοντολογίς, η περίοδος εκείνη έμοιαζε τόσο με τη σημερινή, ώστε πολλοί απ’ τους πιο ευθαρσείς μελετητές της επέμεναν πως δε μπορούσε παρά να γίνεται σύγκριση στον υπερθετικό και μόνο βαθμό ανάμεσα στις δύο, τόσο για τα καλά όσο και για τα κακά τους.»

ΕΝΑΣ ΠΡΩΤΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ Η ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΦΑΣΗ ΚΑΤΆ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΙΘΕΤΑΙ ΣΕ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ Η ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ (ΕΝΌΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ, ΘΕΣΜΟΥ, Ή ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ) NA ΕΠΙΤΕΛΕI ΤΙΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΈΝΑ «ΟΜΑΛΟ» Ή «ΥΓΙΕΣ» ΠΡΟΤΥΠΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ, Η ΑΠΟΚΛΙΣΗ ΑΠΌ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΩΣ «ΚΡΙΣΗ» ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ: Η ΑΠΟΚΛΙΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΔΥΝΗΤΙΚΟΥ ΑΕΠ Η ΑΠΟΚΛΙΣΗ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ Η ΑΠΟΚΛΙΣΗ ΑΠΌ «ΑΠΟΔΕΚΤΟ» ΕΠΙΠΕΔΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΟΣ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ «ΑΝΟΜΙΑΣ» ΣΤΟΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΣΜΟ ΤΟΥ PARSONS DURKHEIM MERTONS

Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΣΤΟ WIKIPEDIA ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΝΟΣ ΣΥΝΘΕΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥ ΕΠΙΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΝΕΠΑΡΚΩΣ, ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΗ, ΑΛΛΑ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΝΩΣΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΘΙΓΟΝΤΑΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ – ΣΤΟΧΟΙ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΡΑ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΣΟΒΑΡΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΕΝΌΣ ΝΕΟΥ

ΕΝΑΣ ΠΙΟ ΓΕΝΙΚΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΡΙΣΗ ΕΊΝΑΙ Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΘΕΤΟΥΝ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ (ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ) Η ΚΡΙΣΗ ΕΝΤΕΛΛΕΤΑΙ ΑΠΩΛΕΙΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ (ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ)

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ 2 ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΡΙΣΗ; Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΕΙ ΑΠΌ ΤΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΤΗΣ Η ΕΝΤΟΠΙΣΜΕΝΗ ΚΡΙΣΗ - Η ΚΡΙΣΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ «ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΧΩΡΟ» ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ Η ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ Η ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ- ΔΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

ΕΡΩΤΗΜΑ 3 ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΚΡΙΣΕΩΝ; ΤΡΕΙΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΡΙΣΕΩΝ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΥΧΑΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ Ή ΣΥΓΚΥΡΙΑ ΤΥΧΑΙΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΟΙ ΚΑΚΗ ΣΟΔΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΙΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΟΙ «ΚΑΚΟΙ», ΟΙ «ΑΛΛΟΙ», ΟΙ «ΕΣΦΑΛΜΕΝΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ»

ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ Η ΚΡΙΣΗ ΩΣ ΕΛΛΙΠΗΣ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ ΔΥΟ (ΣΧΕΤΙΚΑ) ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ (ΕΚΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟΣ) ΔΥΟ ΔΟΜΕΣ ΚΥΡΙΑΡΧΗ – ΑΥΤΟΚΑΘΟΡΙΖΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΚΗ (SCHUMPETER – ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ) ΥΠΑΓΜΕΝΗ – ΕΤΕΡΟΚΑΘΟΡΙΖΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΜΕ ΥΣΤΕΡΗΣΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ (ΘΕΣΜΟΙ) ΚΡΙΣΕΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ – ΕΘΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ – ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (KEYNES) ΤΟΜΕΑΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΜΕΣΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ – ΤΟΜΕΑΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΜΕΣΩΝ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ (AGLIETTA)

ΤΡΙΤΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ Η ΚΡΙΣΗ ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΓΓΕΝΩΝ ΑΝΤΙΦΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΡΙΣΗΣ Η ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΚΔΗΛΩΝΕΤΑΙ Η ΚΡΙΣΗ; ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΚΡΙΣΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΕΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΔΟΜΙΚΟΙ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΙ

ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΣΜΟΙ Ο ΠΟΛΥΜΟΡΦΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΕΤΑΒΑΛΛΟΜΕΝΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΕΙΣ HABERMAS ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΡΙΣΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ (ADMINISTRATION CRISIS) ΚΡΙΣΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ Η ΕΚΔΙΠΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΡΙΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΚΡΙΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΥΦΕΣΗ ΑΝΕΡΓΙΑ ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ ΥΦΕΣΗΣ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΑΠΟΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 2 ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 2 – ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 2 – ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΑΡΧΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ: ΟΙΚΟΔΟΜΕΣ – ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΟΙΚΙΑΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΑΔΙΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΤΑ ΦΥΛΟ ΚΑΙ ΗΛΙΚΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΛΑΔΙΚΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΟΙ «ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΙ» ΚΛΑΔΟΙ ΟΙ ΠΥΛΕΣ ΕΙΣΟΔΟΥ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΣΤΗΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ Η ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ Η ΕΚ ΝΕΟΥ ΙΕΡΑΡΧΗΣΗ Η ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ Η ΑΓΟΡΑ ΧΡΗΜΑΤΟΣ Η ΑΓΟΡΑ ΓΗΣ – ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΟΙ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟ ΠΛΕΓΜΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΟΙ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ - ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΤΟΥ ΝΟΗΜΑΤΟΣ

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ 2 Η ΚΡΙΣΗ ΚΙΝΗΤΡΩΝ ΑΠΌ ΤΟΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΣΜΟ ΣΤΙΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ Η ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ Ο ΕΠΕΚΤΕΙΝΟΜΕΝΟΣ ΑΝΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ Ο ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟΣ ΩΣ ΑΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΘΕΩΡΗΤΙΚΩΝ ΕΡΜΗΝΕΙΩΝ ΟΙ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΕΣ ΕΤΕΡΟΔΟΞΙΕΣ – Η ΣΥΓΧΥΣΗ

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ 3 ΟΙ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ Η ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΚΡΑΤΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΑΠΌ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΕΛΑΤΗ Η ΝΕΑ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΑΠΌ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑΣ Η ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΡΙΣΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ