Τα γυναικεία γεννητικά όργανα διακρίνονται σε εσωτερικά και εξωτερικά. Εξωτερικά είναι το αιδοίο το οποίο αποτελείται από τα μεγάλα και μικρά χείλη εσωτερικά αυτών στο μέσον και πάνω απ αυτά η κλειτορίδα, και πάνω απ αυτήν το εφήβαιο η όρος της Αφροδίτης. Τα εσωτερικά γεννητικά όργανα της γυναίκας είναι ο κόλπος η κολεός, η μήτρα, οι σάλπιγγες και οι ωοθήκες. Περίνεο λέμε το τμήμα της περιοχής που βρίσκεται μεταξύ κόλπου και πρωκτού. Εκεί γίνεται και η περινεοτομή κατά τον τοκετό. Ο κόλπος είναι ένας ινοελαστικός σωλήνας που βρίσκεται ανάμεσα στην ουροδόχο κύστη και το ορθό έντερο. Εσωτερικά καλύπτεται από επιθήλιο. Εξαιτίας της πτυχωτής εσωτερικής επιφάνειας παρουσιάζει μεγάλη ελαστικότητα κατά την ερωτική επαφή και την ώρα του τοκετού.

Η μήτρα έχει σχήμα αχλαδιού είναι κοίλο μυώδες όργανο, με παχιά τοιχώματα. Υπολογίζεται πως η χωρητικότητα της μήτρας αυξάνεται μέχρι το τέλος της εγκυμοσύνης 500 φορές. Το κατώτερο τμήμα ακουμπά μέσα στον κόλπο και λέγεται τράχηλος. Ο τράχηλος διακρίνεται σε εξωτράχηλο και ενδοτράχηλο ο οποίος καταλήγει στο έσω στόμιο του τραχήλου. Ο ενδοτράχηλος φέρει αδένες οι οποίοι παράγουν την τραχηλική βλέννα. Το ανώτερο τμήμα της μήτρας λέγεται πυθμένας. Δεξιά και αριστερά ξεκινούν οι 2 σάλπιγγες η ωαγωγοί, που έχουν κατεύθυνση προς τα κάτω και μήκος περίπου 10 εκατ. Το άνοιγμα που ενώνει τις σάλπιγγες με την μήτρα λέγεται μητρικό στόμιο. Η άλλη άκρη της σάλπιγγας καταλήγει με το κροσσωτό επιθήλιο και ακουμπά στην επιφάνεια της ωοθήκης. Η βιολογική λειτουργία των ωοθηκών είναι διπλή. Αφενός παράγουν γεννητικά κύτταρα (ωάρια) και αφετέρου παράγουν ορμόνες, οιστρογόνα και προγεστερόνη.

Βοήθεια κατά τη Γυναικολογική Εξέταση Πλύντε τα χέρια σας. Συγκεντρώστε τον εξοπλισμό Ζητήστε από τη γυναίκα να αδειάσει την κύστη της πριν από την εξέταση (λάβετε με καθαρή τεχνική δείγμα ούρων εφόσον είναι απαραίτητο). Βοηθήστε με τεχνικές χαλάρωσης. Βάλτε τη να τοποθετήσει τα χέρια της στο θώρακα περίπου στο επίπεδο του διαφράγματος, πείτε της να αναπνέει βαθιά και αργά (από τη μύτη και να εκπνέει από το στόμα σχηματίζοντας Ο), να συγκεντρωθεί στο ρυθμό της αναπνοής και να χαλαρώσει όλους τους μυς του σώματος με την εκπνοή (Barkauskas et al., 2002).

Εκτιμήστε αν υπάρχουν απειλητικά σημεία, όπως η υπόταση σε ύπτια θέση. Ζεστάνετε τον κολποδιαστολέα σε ζεστό νερό, αν δεν υπάρχει προθερμασμένος. Καθοδηγήστε τη να ασκήσει πίεση προς τα κάτω όταν εισέρχεται ο κολποδιαστολέας. Φορέστε γάντια και βοηθήστε τον εξεταστή στη συλλογή δειγμάτων για την κυτταρολογική εξέταση, όπως είναι η δοκιμασία κατά Παπανικολάου. Αφού τακτοποιηθούν τα δείγματα, αφαιρέστε τα γάντια και πλύντε τα χέρια σας. Λιπάνετε τα δάκτυλα του εξεταστή με νερό ή υδατοδιαλυτό λιπαντικό πριν από την αμφίχειρη γυναικολογική εξέταση. Βοηθήστε τη γυναίκα μετά την ολοκλήρωση της εξέτασης να καθίσει και στη συνέχεια να σηκωθεί όρθια.

Δώστε της χαρτομάντηλα για να καθαρίσει το λιπαντικό από το περίνεο. Εξασφαλίστε στη γυναίκα έναν ιδιαίτερο χώρο την ώρα που ντύνεται.

Διαδικασία Επίχρισμα κατά Παπανικολάου Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, βεβαιωθείτε ότι η γυναίκα δεν έχει κάνει κολπικές πλύσεις, δεν έχει χρησιμοποιήσει κολπικά φάρμακα και δεν είχε σεξουαλική επαφή τουλάχιστον 24 ώρες πριν από τη διαδικασία. Κανονίστε να γίνει κάποια άλλη φορά η δοκιμασία εάν η γυναίκα έχει έμμηνη ρύση. Βοηθήστε τη να ξαπλώσει. Εισάγετε τον κολποδιαστολέα στον κόλπο. Εξηγήστε της το σκοπό της δοκιμασίας και τι πρόκειται να αισθανθεί καθώς λαμβάνονται τα δείγματα (π.χ. πίεση αλλά όχι πόνο). Λάβετε το κυτταρολογικό δείγμα πριν γίνει οποιαδήποτε άλλη εξέταση στον κόλπο ή πριν από τη λήψη ενδοτραχηλικού υλικού, για καλλιέργεια βακτηριδίων, με βαμβακοφόρο στυλεό από τον τράχηλο.

Λάβετε το επίχρισμα για τη δοκιμασία κατά Παπανικολάου με τη χρήση των ενδοτραχηλικών συσκευών συλλογής (κυτταρολογικό βουρτσάκι, βουρτσάκι τραχήλου, πιπέτα, ή στυλεός που σαρώνει κύτταρα.) χρησιμοποιείται η μέθοδος συλλογής των δύο δειγμάτων, το κυτταρολογικό βουρτσάκι εισέρχεται στον ενδοτράχηλο και περιστρέφεται 90ο έως 180ο και, στη συνέχεια, ακολουθεί μια απαλή απόξεση από ολόκληρη τη ζώνη μετάπτωσης, με τη χρήση σπάτουλας. Οι συσκευές που λειτουργούν σαν «σκούπα» εισάγονται και περιστρέφονται 360ο επί πέντε φορές και λαμβάνουν ενδοτραχηλικό και εξωτραχηλικό δείγμα την ίδια στιγμή.

Αν η γυναίκα έχει κάνει υστερεκτομή, λαμβάνεται δείγμα από το κολόβωμα. Περιοχές που φαίνονται ανώμαλες κατά την επισκόπηση, πιθανόν να χρειάζονται κολποσκόπηση και βιοψία. Αν χρησιμοποιείται αντικειμενοφόρος πλάκα, επιστρώνεται πρώτα το δείγμα από τη σπάτουλα. Στη συνέχεια ακολουθεί η επίστρωση από το βουρτσάκι (ξετυλίγοντας το βουρτσάκι με αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που είχε ληφθεί το δείγμα), το οποίο σημειωτέον ότι δεν στεγνώνει εύκολα και, στη συνέχεια, η αντικειμενοφόρος πλάκα ψεκάζεται με μονιμοποιητικό σπρέυ μέσα σε διάστημα 5 δευτερολέπτων

Τοποθετήστε ετικέτες στις αντικειμενοφόρες πλάκες με το όνομα της γυναίκας και τη θέση λήψης. Συμπεριλάβετε στο παραπεμπτικό που συνοδεύει τις αντικειμενοφόρες πλάκες το όνομα, την ηλικία, τον αριθμό τοκετών και το κύριο σύμπτωμα ή το λόγο για τη λήψη του δείγματος. Στείλτε τα δείγματα στο κυτταρολογικό εργαστήριο αμέσως για μικροσκόπηση, αξιολόγηση και με γραπτή αναφορά στα παθολογικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων και των καρκινικών κυττάρων. Συμβουλέψτε τη γυναίκα ότι μπορεί να απαιτηθούν επαναληπτικές δοκιμασίες, αν το δείγμα δεν είναι επαρκές. Υποδείξτε στη γυναίκα τους επανελέγχους ρουτίνας για τον καρκίνο του τραχήλου και του κόλπου. Η Αμερικανική Ογκολογική Εταιρεία συμβουλεύει τις γυναίκες που είναι μεγαλύτερες των 18 ετών και αυτές που είναι μικρότερες από 18 ετών και που έχουν σεξουαλική δραστηριότητα, να κάνουν τη δοκιμασία τουλάχιστον κάθε τρία έτη, αλλά μόνον εφόσον είχαν 3 αρνητικές δοκιμασίες με απόσταση ενός έτους μεταξύ τους. Συστήνεται γυναικολογική εξέταση κάθε τρία έτη, από τις ηλικίες των 20 έως 40 ετών και, στη συνέχεια, κάθε 1 έως 3 έτη.

Ασκήσεις Kegel ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ Οι ασκήσεις Kegel ή ασκήσεις των μυών της πυέλου είναι μια τεχνική που χρησιμοποιείται για την ενδυνάμωση των μυών που στηρίζουν το πυελικό έδαφος. Αυτές οι ασκήσεις περιλαμβάνουν τακτική σύσπαση και χάλαση των μυών που στηρίζουν την ουροδόχο κύστη και την ουρήθρα. Με την ενδυνάμωση αυτών των μυών της πυέλου, μια γυναίκα μπορεί να αποτρέψει ή να μειώσει την απώλεια ούρων