ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ Μία από τις σημαντικότερες μορφές της σύγχρονης Ελληνικής Ποίησης.

λίγα λόγια….. Η Κική Δημουλά είναι ελληνίδα ποιήτρια, τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα της Ποίησης. Γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα, όπου και ζεί. Παντρεύτηκε τον ποιητή Άθω Δημουλά, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά. Εργάστηκε ως υπάλληλος στην Τράπεζα της Ελλάδος. Θέματα που κυριαρχούν στα ποιήματά της είναι η απουσία, η μοναξιά και ο χρόνος. Η γλώσσα της χαρακτηρίζεται από προσωποποιήσεις αφηρημένων ιδεών σε ρευστά περιγράμματα.Τράπεζα της Ελλάδος

Συλλογές - Κείμενα Έχει δημοσιεύσει τα εξής έργα : Ποιήματα 1952 Έρεβος 1956, Στιγμή 1990 Ερήμην 1958, Στιγμή 1900 Επί τα ίχνη, Φέξης 1963, Στιγμή 1989 Το λίγο του κόσμου 1971, Νεφέλη 1983, Στιγμή 1900 Το τελευταίο σώμα μου, Κείμενα 1981, Στιγμή 1989 Χαίρε Ποτέ, Στιγμή 1988 Η εφηβεία της λήθης, Στιγμή 1994 Ενός λεπτού μαζί, Ίκαρος 1998 Ποιήματα ( Συγκεντρωτκή έκδοση ), Ίκαρος 1998 Ήχος Απομακρύνσεων, Ίκαρος 2001 Ο Φιλοπαίγμων μύθος, Ίκαρος 2004 (Ομιλία κατά την τελετή αναγόρευσής της ως μέλους της Ακαδημίας Αθηνών) Εκτος σχεδίου, Ίκαρος 2005 (πεζά κείμενα) Χλόη θερμοκηπίου, Ίκαρος 2005 Συνάντηση Γιάννης Ψυχοπαίδης, Κική Δημουλά, Ίκαρος 2007 (Ανθολογία με ζωγραφικά σχόλια του Γιάννη Ψυχοπαίδη) Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως, Ίκαρος 2007

Απο τη συνέντευξη της στον Θανάση Λάλα στο τελευταίο τεύχος του Freepress, FAQ, no3. Για τους ποιητές. Καθόλου έξυπνος δεν είναι ένας ποιητής. Μην υπάρχει τέτοια πλάνη. Είναι ένα ηλίθιο πλάσμα, το οποίο άγεται και φέρεται απ’αυτά που γράφει. Πρώτα απ’όλα, αν δεν ήταν ηλίθιος, δεν θα καθόταν να περάσει αυτό το μαρτύριο. Είναι πολύ σοβαρό αυτό. Επίσης, αν από κάποιο ποίημα σωθεί ένας στίχος, είναι κέρδος.. χεσμένο το υπόλοιπο ποιήμα Η δουλειά μου δεν ήταν να γράφω ποιήματα. η δουλειά μου ήταν να ζω ωραία. Επειδή δεν κατάφερα αυτό έγραψα ποιήματα.

(Το λίγο του κόσμου, 1971) Ο πληθυντικός αριθμός Ο έρωτας όνομα ουσιαστικόν πολύ ουσιαστικόν, ενικού αριθμού, γένους ούτε αρσενικού ούτε θηλυκού, γένους ανυπεράσπιστου. Πληθυντικός αριθμός οι ανυπεράσπιστοι έρωτες. Ο φόβος, όνομα ουσιαστικόν, στην αρχή ενικός αριθμός και μετά πληθυντικός: οι φόβοι. Οι φόβοι για όλα από δω και πέρα. Η μνήμη, κύριο όνομα των θλίψεων, ενικού αριθμού, μόνον ενικού αριθμού και άκλιτη. Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη. Η νύχτα, όνομα ουσιαστικόν, γένους θηλυκού, ενικός αριθμός. Πληθυντικός αριθμός οι νύχτες. Οι νύχτες από δω και πέρα.

ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ Μέρες μέρες να χτυπήσει το τηλέφωνο μήνες, χρόνια; Δεν ηχείς. Εκλήθη ο έμπιστος μου ωριλά μου έκανε ακουόγραμμα μια χαρά, μου λέει, ακούς τι σ’έπιασε. Εκλήθη εν συνεχεία ξανά ο τεχνικός. Δε χτυπάει του είπα…..

Στην τετράγωνη νύχτα της φωτογραφίας …. Για σας θα κάνω μια καλύτερη τιμή είπε το Τίποτα στο Κάτι και κείνο, το ηλίθιο, τόχαψε. Νοτιάς. Πονούν θανάσιμα τα κόκαλα. Εννοώ εκείνες τις ατομικές μας κρεμάστρες να ταξιδεύει ατσαλάκωτο το σχήμα μας πλασιέ εδώ εκεί της διάρκειάς μας.

Γη των απουσιών Όταν η ποίηση της Κικής Δημουλά, ντύνεται με τη μουσική του Κυριάκου Σφέτσα, το αποτέλεσμα δεν μπορεί, παρά να είναι ένα γοητευτικό ταξίδι, με τη μέγιστη συγκινησιακή φόρτιση, που μπορεί να επιτευχθεί. Αυτή ήταν εξάλλου η επιθυμία του Κυριάκου Σφέτσα, όταν γοητευμένος από την ποίηση της Κικής Δημουλά, αποφάσισε να επιχειρήσει τη συνεύρεση ποίησης και μουσικής.