1802 Wollaston: Παρατηρεί ότι το φάσμα του ηλιακού φωτός περιέχει μαύρες γραμμές. Διέκρινε περισσότερες από 700 γραμμές Sir Isaac Newton: Το ηλιακό φως μπορεί να χωριστεί σε επιμέρους χρώματα. Αναπαραγωγή του ουράνιου τόξου.

ΣύμβολοΣτοιχείο Μήκος κύματος (nm) ΣύμβολοΣτοιχείο Μήκος κύματος (nm) yO2O cFe ZO2O FH β AO2O dFe BO2O eFe CH α G'H γ aO2O GFe D1D1 Na GCa D2D2 Na hH δ D3D3 He HCa E2E2 Fe KCa b1b1 Mg LFe b2b2 Mg NFe b3b3 Fe PTi b4b4 Fe TFe b4b4 Mg tNi Οι κυριότερες γραμμές Fraunhofer (Α-Κ), και τα στοιχεία με τα οποία σχετίζονται: 1814 Fraunhofer Προσδιόρισε τα μήκη κύματος των μαύρων γραμμών

1826Talbot & Herschel: Παρατήρησαν το χρώμα της φλόγας με την εισαγωγή διαφόρων αλάτων (Na, K, Li, Sr). Οι γραμμές εκπομπής που παρατηρούνται στη φλόγα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ταυτοποίηση των στοιχείων. Πυροχημική ανάλυση: 1859 Kirchoff & Bunsen: Οι γραμμές εκπομπής οφείλονται σε άτομα και όχι σε ενώσεις. Εισάγεται ο λύχνος Bunsen (λύχνος προανάμιξης). Εδραιώνεται η τεχνική της ατομικής φασματομετρίας για την ταυτοποίηση των στοιχείων.

1928 Lunegardh: Παρουσιάζει το πρώτο φασματόμετρο ατομικής εκπομπής με φλόγα ακετυλενίου-αέρα. Προσδιορισμός Na, K και Ca στη γεωργική ανάλυση Walsh: Φασματομετρία ατομικής απορρόφησης με χρήση λυχνιών κοίλης καθόδου. Παρουσιάζει το επαγωγικά συζευγμένο πλάσμα (ICP-AES) Greenfield: Παρουσιάζει το επαγωγικά συζευγμένο πλάσμα (ICP-AES). Η εφαρμογή της Ατομικής Απορρόφησης άργησε γιατί απατούσε οπτικά συστήματα υψηλής διαχωριστικής ικανότητας των φασματικών γραμμών.

Η ατομική φασματοσκοπία ασχολείται με τις αλληλοεπιδράσεις μεταξύ της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας και της ύλης. Οι περιοχές του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος που μας δίνουν πληροφορίες για τα άτομα των στοιχείων είναι κυρίως οι περιοχές ορατού (Vis), υπεριώδους (UV) και οι ακτίνες-Χ. RedOrangeYellow Green Blue Violet nm

Για τον προσδιορισμό των στοιχείων χρησιμοποιούνται συγκεκριμένες φασματικές γραμμές των φασμάτων εκπομπής, απορρόφησης ή φθορισμού.

P+P+ e-e- P+P+ e-e- P+P+ e-e- + Ενέργεια Απορρόφηση Εκπομπή Ε1Ε1 Ε0Ε0 h ν = E 1 – E 0 = c / = h c / (E 1 – E 0 ) Ε = h Εξίσωση Planck h: σταθερά Planck 6, J s Διέγερση ατόμων: Μεταπτώσεις ηλεκτρονίων κυρίως των εξωτερικών στοιβάδων με τη βοήθεια θερμότητας ή ηλεκτρισμού

Ιόντα σε διεγερμένη κατάσταση Ιόντα στη βασική κατάσταση Διεγερμένη κατάσταση Άτομα στη βασική κατάσταση Ενέργεια a b c d e f g h λ1λ1 λ2λ2 λ3λ3 λ4λ4 ΔιέγερσηΕκπομπή α, b: Διέγερση ατόμων, c: Ιονισμός, d: Ιονισμός / διέγερση e: Εκπομπή ιόντων, h, f, g: Εκπομπή ατόμων ΑΡΧΗ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΦΑΣΜΑΤΟΣΚΟΠΟΙΑΣ

Διέγερση του Νατρίου Ηλεκτρονιακή διαμόρφωση του Νατρίου: 1s 2 2s 2 2p 6 3s 1 Διάγραμμα Ενεργειακών-Επιπέδων του νατρίου  Οι γραμμές εκπομπής και απορρόφησης είναι στα ίδια μήκη κύματος καθώς οι μεταπτώσεις γίνονται μεταξύ των ίδιων ενεργειακών επιπέδων.  Το φάσμα εκπομπής επιβαρύνεται από την παρουσία του μοριακού φάσματος (dicarbon, C 2 και ΟΗ) και του συνεχούς φάσματος υποβάθρου. Γραμμές Συντονισμού Resonance Lines

Μέθοδος Ατομοποίησης Θερμ/σία Ατομ/σης, o C ΔιεργασίαΟνομασία της Μεθόδου Φλόγα Απορρόφηση Φασματοσκοπία ατομικής απορρόφησης φλόγας, FAAS Εκπομπή Φασματοσκοπία ατομικής εκπομπής φλόγας, FAΕS Φθορισμός Φασματοσκοπία ατομικού φθορισμού φλόγας, FAFS Επαγωγικά συζευγμένο πλάσμα Εκπομπή Φασματοσκοπία εκπομπής επαγωγικά συζευγμένου πλάσματος, ICP-AES Φθορισμός Φασματοσκοπία φθορισμού επαγωγικά συζευγμένου πλάσματος, ICP-AFS Ηλεκτροθερμική Απορρόφηση Φασματοσκοπία ατομικής απορρόφησης με ηλεκτροθερμική ατομοποίηση, ΕΤAAS Φθορισμός Φασματοσκοπία ατομικού φθορισμού με ηλεκτροθερμική ατομοποίηση, ΕΤAFS Ηλεκτρικό τόξο Εκπομπή Φασματοσκοπία ατομικής εκπομπής τόξου Ηλεκτρικός σπινθήρας *Εκπομπή Φασματοσκοπία ατομικής εκπομπής σπινθήρα Κατάταξη των οπτικών μεθόδων της ατομικής φασματοσκοπίας: Ανάλογα με τη θερμοκρασία του ατομοποιητή ένα κλάσμα των ατόμων ιονίζεται με αποτέλεσμα να σχηματίζεται μίγμα ατόμων και ιόντων

Τύποι της Ατομικής Φασματομετρίας Ατομική ΑπορρόφησηΑτομική Εκπομπή Ατομικός Φθορισμός

Ατομοποίηση Συνεχής ατομοποιητής: Το σήμα είναι συνεχές σε σχέση με το χρόνο. Ασυνεχής ατομοποιητής: Το σήμα είναι μεταβατικό σε σχέση με το χρόνο.

Ατομοποιητής Οι παρακάτω τεχνικές ατομοποίησης χρησιμοποιούνται στην φασματομετρία ατομικής απορρόφησης Φλόγα Φούρνος γραφίτη Τεχνική υδριδίων και ψυχρού ατμού

Φασματομετρία Ατομικής Απορρόφησης Οργανολογία Φασματόμετρο ατομικής απορρόφηση απλής δέσμης Λυχνία (με το στοιχείο που θα αναλυθεί Μονοχρωμάτορας (επιλογή μήκος κύματος) Ατομοποιητής με φλόγα (νεφοποιητής, φλόγα) Δείγμα Ανιχνευτής Ανάγνωση

Λυχνία Μονοχρωμάτορας Ατομοποιητής (νεφοποιητής, φλόγα) Ανιχνευτής Φασματόμετρο ατομικής απορρόφηση διπλής δέσμης Τεμαχιστής (chopper) κάτοπτρο Ημιεπαργυρωμένο κάτοπτρο

Νόμος του Beer

ΑΤΟΜΙΚΗ ΦΑΣΜΑΤΟΣΚΟΠΙΑ Ατομοποιητής

Φλόγες: Κυψελίδα – Διαλύτης – Θερμοστάτης Σε ορισμένο εύρος θερμοκρασιών πραγματοποιούνται χημικές και φωτοχημικές αντιδράσεις και παράγονται άτομα στη βασική τους κατάσταση (ατομική απορρόφηση) ή στη διεγερμένη κατάσταση (ατομική εκπομπή). ΚαύσιμοΟξειδωτικόΘερμοκρασία / Κ Φυσικό αέριοΑέρας H2H2 Αέρας C2H2C2H2 Αέρας C2H2C2H2 O2O C2H2C2H2 Ν2ΟΝ2Ο

Διεργασίες που λαμβάνουν χώρα κατά την ατομοποίηση

Καυστήρας και Νεφοποιητής (Εκνεφωτής)

Πνευματικός νεφοποιητής Επίδραση Venturi Σφαίρα πρόσκρουσης Ομοκεντρικός νεφοποιητής δείγμα αέρας

Πλεονεκτήματα της φλόγας ως ατομοποποιητής: 1. Τα περισσότερα στοιχεία ατομοποιούνται ικανοποιητικά στην κοινή φλόγα (ακετυλενίου – αέρα) ή ακετυλενίου πρωτοξειδίου του αζώτου. 2. Εύκολη βελτιστοποίηση των συνθηκών ατομοποίησης. 3. Εύκολη επιλογή της κατάλληλης φλόγας. 4. Σταθερά σήματα. 5. Ικανοποιητική ευαισθησία και ακρίβεια. 6. Μικρός χρόνος μέτρησης. 7. Δυνατότητα εφαρμογής αυτόματου δειγματολήπτη.

Μειονεκτήματα της φλόγας: 1. Μεγάλη κατανάλωση δείγματος (μόνο 10% στη φλόγα). 2. Αραίωση στο χώρο της φλόγας. 3. Περιορισμοί για διαλύματα με υψηλές συγκεντρώσεις αλάτων. Αίρεται με χρήση θερμότερης φλόγας πρωτοξειδίου του αζώτου. 4. Δύσκολη η άμεση εισαγωγή διαλυμάτων υψηλού ιξώδους. Επίσης: 5. Δυσκολία στη χρήση θερμών φλογών (έκλυση δηλητηριωδών αερίων). 6. Εκπομπή συνεχούς φάσματος απορρόφησης. 7. Περιορισμένος προσδιορισμός διαφορετικών ειδομορφών των διαφόρων στοιχείων. 8. Περιορισμένα όρια ανίχνευσης. Πολλές φορές απαιτούνται συστήματα προσυγκέντρωσης.

Χαρακτηριστικά απόδοσης του ατομοποιητή φλόγας: Από άποψη αναπαραγωγιμότητας, η ατομοποίηση με φλόγα φαίνεται να είναι καλύτερη από όλες τις μεθόδους, που έχουν αναπτυχθεί μέχρι σήμερα για εισαγωγή υγρών δειγμάτων στη φασματομετρία ατομικής απορρόφησης και ατομικού φθορισμού. Από άποψη απόδοσης και επομένως ευαισθησίας, άλλες μέθοδοι ατομοποίησης υπερέχουν σημαντικά. Που οφείλεται η χαμηλή απόδοση της φλόγας: α) Ένα μεγάλο μέρος του δείγματος οδηγείται στα απόβλητα (αποχέτευση). β) Ο χρόνος παραμονής κάθε ατόμου στην οπτική διαδρομή μέσα στη φλόγα είναι πάρα πολύ μικρός (≈ 10 −4 s).

Φασματομετρία ατομικής απορρόφησης ηλεκτροθερμικής ατομοποίησης, Φούρνος θερμαινόμενου γραφίτη

Φασματομετρία ατομικής απορρόφησης με ηλεκτροθερμική ατομοποίηση, Φούρνος θερμαινόμενου γραφίτη

Προφίλ θερμοκρασίας κατά τη θέρμανση σε διεύθυνση α) παράλληλη και β) κάθετη με το γραφίτη

Φούρνος θερμαινόμενου γραφίτη Στάδια θέρμανσης του φούρνου: Step Temp. ( o C) Ramp time (s) Hold time (s) Ar flow rate (mL min -1 ) Ξήρανση Καύση (υποστρώματος) Ατομοποίηση Καθαρισμός

Ειδικές τεχνικές ατομοποίησης Οι συνηθέστερες τεχνικές εισαγωγής και ατομοποίησης του δείγματος στην ανάλυση με ατομική απορρόφηση είναι οι φλόγες και οι ηλεκτροθερμικοί ατομοποιητές. Σε ορισμένες περιπτώσεις χρησιμοποιούνται και άλλες τεχνικές: Ατομοποίηση με σχηματισμό υδριδίων Ατομοποίηση με σχηματισμό ψυχρού ατμού (προσδιορισμός Hg)

Τα φάσματα των ατόμων είναι γραμμικά. Η υψηλή φασματική ανάλυση που απαιτείται στην AAS, παρέχεται από την πηγή ακτινοβολίας, που εκπέμπει το ίδιο φάσμα του προσδιοριζόμενου στοιχείου, με τη μορφή των γραμμών που είναι στενότερες από τις γραμμές απορρόφησης. Το πλεονέκτημα: απαιτείται μονοχρωμάτορας μέσης αναλυτικής ικανότητας. Το μειονέκτημα: απαιτείται μια ξεχωριστή λυχνία για κάθε στοιχείο που πρέπει να προσδιοριστεί.

Πηγές ακτινοβολίας: Λυχνίες κοίλης καθόδου, Hollow cathode lamps (HCL) Λυχνίες εκκένωσης χωρίς ηλεκτρόδια, Electrodeless discharge lamps (EDL)

Λυχνίες κοίλης καθόδου, (HCL)

Λυχνίες εκκένωσης χωρίς ηλεκτρόδια, (EDL) Πλεονεκτήματα: Μεγάλη ένταση ακτινοβολίας. Αξιόπιστες λυχνίες για As, Sb, Se, Te, Pb, κλπ. Πολύ μεγάλος χρόνος ζωής.

Μονοχρωμάτορας Μονοχρωμάτορας είναι το όργανο με το οποίο μπορούμε να απομονώσουμε μια στενή περιοχή μηκών κύματος (1 - 0,01 nm) από μια μεγάλη περιοχή ( nm). Η ανάλυση της ακτινοβολίας μπορεί να γίνει με πρίσμα ή φράγματα περίθλασης.

Μονοχρωμάτορας

Ποιοτική ανάλυση από τη θέση των φασματικών γραμμών Ποσοτική ανάλυση από το βαθμό έκθεσης Ταινία φιλμ Ένα φωτογραφικό φιλμ μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ανιχνευτής

Ο φωτοπολλαπλασιαστής μετατρέπει τη ροή φωτονίων σε ηλεκτρικούς παλμούς οι οποίοι στη συνέχεια ενισχύονται.  Μεγάλο εύρος δυναμική περιοχής.  Μεγάλη ευαισθησία.  Πολύ γρήγορη απόκριση (1-2 ns).  Υψηλό κόστος.

Charge Coupled Device (CCD) Μεταλλάκτης Σύζευξης Φορτίου Πολυστοιχειακοί ανιχνευτές (μέχρι και 10 Φ.Γ. / στοιχείο) σε συνεργασία με φράγμα περίθλασης Echelle. παράθυρο εξέτασης παράθυρο ανάγνωσης 39 pixels / Φ.Γ. Charge Injection Device (CID) Μεταλλάκτης Έγχυσης Φορτίου (4096 x 4096 pixels) 224 παρατάξεις φωτοανιχνευτών διατεταγμένων σε ένα chip σιλικόνης (13 x 15 mm) Segmented-array Charge-coupled Device (SCD) Μεταλλάκτης Σύζευξης φορτίου κατά τμήματα συστοιχιών Ανιχνευτές στερεάς κατάστασης

Πηγές σφαλμάτων - Παρεμποδίσεις: 1.Από την προκατεργασία του δείγματος Δειγματοληψία από όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό δειγμάτων. Τα χημικά αντιδραστήρια που χρησιμοποιούνται για την οξίνιση ή την διαλυτοποίηση, να είναι αναλυτικώς καθαρά. Επιμόλυνση. 2.Από τον χρήστη του οργάνου (αναλυτή) Θέση της λυχνίας – καλή ρύθμιση της λυχνίας. Θέση του λύχνου. Ανάγνωση και καταγραφή της μέσης τιμής. Προσοχή στα ασταθή πρότυπα διαλύματα (< 10 mg/L) – Οξίνιση. 3.Από το όργανο Λιγότερες παρεμποδίσεις στη ΦΑΑ (απορρόφηση) σε σχέση με τη ΦΑΕ (εκπομπής) και ΦΑΦ (φθορισμού). Στη ΦΑΕ και ΦΑΦ απαιτείται σταθερότερη θερμοκρασία φλόγας και παροχή του ψεκαζόμενου δείγματος. 4.Από τη μέθοδο

Σφάλματα που οφείλονται στη μέθοδο: 1.Φασματικές παρεμποδίσεις. 2.Φυσικές παρεμποδίσεις. 3.Ιονικές παρεμποδίσεις. 4.Χημικές παρεμποδίσεις.

Οι ποιο σημαντικές ΦΠ προέρχονται από φασματικές ταινίες ή γραμμές διαφόρων μορίων και ριζών που συνυπάρχουν ή σχηματίζονται στο χώρο της ατομοποίησης. π.χ. το CaOH + εκπέμπει στην περιοχή nm. Αντιμετωπίζονται με χρήση άλλης φασματικής γραμμής ή με την τεχνικές διόρθωσης υποβάθρου σήματος (συνεχούς φάσματος D 2 ή Zeeman). Φασματικές παρεμποδίσεις Ως φασματική παρεμπόδιση θεωρείται κάθε μεταβολή του τελικού σήματος που οφείλεται σε εκπομπή ή απορρόφηση από διάφορα συστατικά που υπάρχουν στο σύστημα ατομοποίησης. Στη ΦΑΑ η παρεμπόδιση είναι περιορισμένη λόγω των γραμμικών φασμάτων των πηγών εκπομπής (λυχνιών). π.χ.:

Φυσικές παρεμποδίσεις: Από τις φυσικές ιδιότητες του διαλύματος (δείγματος): ιξώδες, πυκνότητα, επιφανειακή τάση, τάση ατμών. Από την παρουσία η οργανικών διαλυτών, την θερμοκρασία του διαλύματος και από το υπόστρωμα του δείγματος. Μεταβάλλεται: Ο ρυθμός αναρρόφησης, η ταχύτητα εξαέρωσης, το μέγεθος των σταγονιδίων. Η παρουσία οργανικού διαλύτη απαιτεί διαφορετικές συνθήκες ατομοποίησης (FAAS ή ETAAS). Αντιμετωπίζεται: Τα πρότυπα διαλύματα και τα δείγματα να έχουν ίδιες φυσικές ιδιότητες. Εναλλακτικά εφαρμόζεται η τεχνική προσθήκης προτύπου.

Παρεμποδίσεις ιονισμού : Οφείλονται στον ιονισμό των ατόμων του προσδιοριζόμενου συστατικού περιορίζοντας το πλήθος των ατόμων στη βασική ή διεγερμένη κατάσταση. Εμφανίζονται κυρίως στην ανάλυση αλκαλιμετάλλων. Αίρονται με προσθήκη ρυθμιστών ιονισμού (ionization suppressor), κάλιο, κέσιο, στρόντιο, κ.ά.

Χημικές παρεμποδίσεις: Οφείλονται σε άλλα συστατικά του δείγματος που επιδρούν στο προσδιοριζόμενο συστατικό και προκαλούν: α) Μείωση του σήματος Σχηματισμός λιγότερης πτητικής ένωσης Εγκλεισμός του αναλύτη σε λιγότερη πτητική ένωση β) Αύξηση του σήματος Σχηματισμός περισσότερης πτητικής ένωσης Εγκλεισμός του αναλύτη σε περισσότερο πτητική ένωση Ελάττωση σήματος λόγω λιγότερο πτητικής ένωσης Αίρεται με χρήση αντιδραστηρίου που δεσμεύει τον παρεμποδιστή, δηλ. SrCl 2

Οι χημικές παρεμποδίσεις αντιμετωπίζονται με: 1.Εφαρμογή της τεχνικής τροποποίησης του υποστρώματος (χρήση υδατοδιαλυτού οργανικού διαλύτη – EtOH ή MeOH). 2.Χρήση χειλικού αντιδραστηρίου (προστασία του αναλύτη). 3.Χρήση αντιδραστηρίου που δεσμεύει τον παρεμποδιστή. 4.Χρήση θερμότερης φλόγας. 5.Αλλαγή της θέσης παρατήρησης της φλόγας. 6.Ρύθμιση του νεφοποιητή (παραγωγή μικρότερων σταγονίδιων).

Χημικοί Τροποποιητές (modifiers) Ιδιότητες και χαρακτηριστικά χρήσης των ΧΤ:  Αύξηση της θερμοκρασίας στο στάδιο της πυρόλυσης– αποτελεσματικότερη καταστροφή της οργανικής ύλης.  Μετατροπή του αναλύτη σε λιγότερη πτητική μορφή (σχηματισμός αντίστοιχου οξειδίου).  Ελαχιστοποίηση της θερμοκρασιακής διαφοράς μεταξύ των σταδίων της πυρόλυσης (προ-ατομοποίηση) και της ατομοποίησης.  Μεγαλύτεροι χρόνοι στο στάδιο της ατομοποίησης – καλύτερες ισοθερμικές ιδιότητες.  Ο ΧΤ χρησιμοποιείται σε υψηλότερες συγκεντρώσεις από τον αναλύτη. Εφαρμογή κυρίως στην τεχνική της ηλεκτροθερμικής ατομοπίησης

Διόρθωση σήματος υποβάθρου Φασματικές ή οπτικές παρεμποδίσεις προκαλούνται από την παρουσία διαφόρων Φασματικές ή οπτικές παρεμποδίσεις προκαλούνται από την παρουσία διαφόρων ουσιών στο χώρο ατομοποίησης, που προκαλούν εκπομπή, απορρόφηση ή σκέδαση των ακτινοβολιών. αίρεται με χρήση διακοπτόμενης μονοχρωματικής ακτινοβολίας.Η παρεμπόδιση λόγω εκπομπής αίρεται με χρήση διακοπτόμενης μονοχρωματικής ακτινοβολίας. ):Η παρεμπόδιση λόγω απορρόφησης υποβάθρου (Background Absorption): 1) Πηγή συνεχούς φάσματος (λυχνία δευτερίου). 2) Φαινόμενο Zeeman. 3) Δυο φασματικών γραμμών. 4) Μέθοδος Smith-Hieeftje.

Διόρθωση σήματος υποβάθρου με πηγή συνεχούς φάσματος (λυχνία δευτερίου) (190 – 425 nm) Αρκετά μειονεκτήματα, απαιτείται πολύ καλή ρύθμιση των δυο λυχνιών. Δεν είναι πολύ καλή για μήκη κύματος > 350 nm. Περιστρεφόμενος τεμαχιστής Ανιχνευτής Ατομοποιητής

Απορρόφηση των ατόμων: φασματικές γραμμές (γραμμικό φάσμα) Απορρόφηση του υποβάθρου συνεχές φάσμα μεγάλου εύρους Διόρθωση σήματος υποβάθρου με πηγή συνεχούς φάσματος (λυχνία δευτερίου)

Η διαφορά μεταξύ των δυο σημάτων μας δίνει το διορθωμένο δείγμα Διόρθωση σήματος υποβάθρου με πηγή συνεχούς φάσματος (λυχνία δευτερίου)

Φαινόμενο Zeeman Η εφαρμογή του φαινομένου Zeeman βασίζεται στη διαφοροποίηση της απόκρισης των δύο τύπων κορυφών απορρόφησης (π, σ) σε πολωμένη ακτινοβολία. Η κορυφή «π» απορροφά μόνο την ακτινοβολία που είναι πολωμένη σε επίπεδο παράλληλο στο εξωτερικό μαγνητικό πεδίο, ενώ οι κορυφές «σ» απορροφούν μόνο ακτινοβολία που είναι πολωμένη σε επίπεδο 90 ο ως προς το μαγνητικό πεδίο. Υπό την επίδραση ισχυρού μαγνητικού πεδίου παρατηρείται σχάση των ηλεκτρονιακών ενεργειακών επιπέδων των ατόμων, που οδηγεί στο σχηματισμό επιπλέον γραμμών απορρόφησης. Οι γραμμές αυτές απέχουν μεταξύ τους κατά περίπου 0,01 nm και το άθροισμα των απορροφήσεων είναι ίσο με την απορρόφηση της αρχικής γραμμής.

Σχηματική παράσταση εφαρμογής του φαινομένου Zeeman για διόρθωση υποβάθρου σήματος σε όργανο ατομικής απορρόφησης ηλεκτροθερμικής ατομοποίησης

Συνδυασμός της φασματομετρίας ατομικής απορρόφησης με άλλες τεχνικές  Ευρύτερα διαδεδομένη  Γρήγορη  Καλά αναλυτικά χαρακτηριστικά  Ευκολία χειρισμού  Ανεπαρκής ευαισθησία  Επιβαρημένα υποστρώματα Προκατεργασία του δείγματος  Τεχνικές προσυγκέντρωσης  Τεχνικές διαχωρισμού

Κατάλληλοι διαλύτες για τη φλογοφασματομετρίας  Χαμηλό ιξώδες  Υψηλή απόδοση ψεκασμού  Κατάλληλα χαρακτηριστικά καύσης (χαμηλή απορρόφηση και εκπομπή)  Υψηλή εκχυλιστική ικανότητα  Χαμηλή τοξικότητα  Χαμηλή πτητικότητα  Χαμηλή αμοιβαία διαλυτότητα με την υδατική φάση  Εμπορικά διαθέσιμη

Οργανικοί διαλύτες ως καύσιμα  Μεταβολή της θερμοκρασίας  Τοξικότητα του διαλύτη – χαρακτηριστικά χρήσης  Πτητικότητα του διαλύτη  Διαλυτότητα στην υδατική φάση Επηρεάζεται από: θερμοκρασία, ιονική ισχύ, pH, χρόνο και τρόπο ανατάραξης Παράμετροι ατομοποίησης: