Mάθημα 2ο Οξεία μυελική λευχαιμία

Με τον όρο ΑΜL υποδηλώνεται ο υπέρμετρος και ανεξέλεγκτος πολλαπλασιασμός άωρων κυτταρικών προβαθμίδων των κοκκιοκυττάρων που όλες τους προέρχονται από ένα νεοπλασματικά εκτραπέν μητρικό κύτταρο και έχουν χάσει την ικανότητα της περαιτέρω διαφοροποίησης και ωρίμανσης.

OMΛ

ΟΜΛ Αναστολή της διαφοροποίησης: το νεοπλασματικό κύτταρο επιχειρεί κάποια διαφοροποίηση προς την κοκκιώδη σειρά που όμως γρήγορα σταματά έτσι ώστε να προκύπτουν τελικά άωρα κύτταρα της σειράς: μυελοβλάστες ή το πολύ προμυελοκύτταρα. Ανέξέλεγκτος πολλαπλασιασμός: αδυναμία ελέγχου του πολλαπλασιασμού τους από τους φυσιολογικούς ρυθμιστικούς μηχανισμούς.

Ταξινόμηση κατά Fab AML-M0 οξεία αδιαφοροποίητη μυελική λευχαιμία AML- M1 οξεία μυελική λευχαιμία χωρίς ωρίμανση ΑML-M2 οξεία μυελική λευχαιμία με ωρίμανση AML-M3 οξεία προμυελοκυτταρική λευχαιμία AML-M4 οξεία μυελομονοκυτταρική ΑΜL-M5 oξεία μονοκυτταρική AML –M6 οξεία ερυθρολευχαιμία AML- M7 οξεία μεγακαρυοβλαστική

Αιτιοπαθογένεια Η αιτιολογία της είναι άγνωστη. Νόσος αρκετά συχνή 3-4 περιπτώσεις σε κατοίκους ανά έτος στο λευκό πληθυσμό. Λευχαιμογένεση έχει την αρχή της στην ενεργοποίηση ογκογονιδίων ή απενεργοποίηση ογκοκατασταλτιικών γονιδίων. Η ενεργοποίηση των ογκογονιδίων γίνεται με 3 μηχανισμούς: σημειακή μετάλλαξη, επέκταση και μετάθεση χρωμοσωμικού υλικού.

Αιτιοπαθογένεια Σημειακές μεταλλάξεις στο ογκογονίδιο N ras έχουν βρεθεί στο 25% των περιπτώσεων οξείας μυελικής λευχαιμίας και στο ογκογονίδιο c-fms σε λίγες περιπτώσεις της νόσου. Τα γονίδια της οικογένειας ras κωδικοποιούν μια πρωτείνη που παρεμβαίνει στη μεταβίβαση του μηνύματος από τη μεμβράνη στον πυρήνα Τα γονίδια της οικογένειας fms κωδικοποιούν τον υποδοχέα ενός αυξητικού παράγοντα στην κυτταρική μεμβράνη.

Αιτιοπαθογένεια Επέκταση (διπλασιασμός ) δεν έχει βρεθεί σε περιπτώσεις οξείας μυελικής λευχαιμίας. Μετάθεση χρωμοσωμικού υλικού είναι πολύ συχνή στις περιπτώσεις OΜΛ. Για παράδειγμα στην οξεία προμυελοκυτταρική λευχαιμία έχει βρεθεί η μετάθεση t( 15;17) σε ποσοστό 100% Ενεργοποίηση του ογκογονιδίου c-abl με αντιμετάθεση t ( 9;22) που κλασικά παρατηρείται στη χρονία μυελική λευχαιμία και φέρεται ως χρωμόσωμα Φιλαδέλφειας βρίσκεται ενίοτε και στην οξεία μυελική λευχαιμία

Φυσιοπαθολογία Διήθηση του μυελού: πανκυτταροπενία: αναιμία, ουδετεροπενία που συνοδεύεται συχνά από βαριές βακτηριακές λοιμώξεις, θρομβοπενία που οδηγεί στην εμφάνιση αιμορραγικών εκδηλώσεων. Διηθήσεις άλλων οργάνων: εμφράξεις αγγείων από τα πολλά λευχαιμικά κύτταρα. Διογκώσεις ήπατος, σπλήνα, πνεύμονα και μηνίγγων.

Κλινική έκφραση Αίσθημα καταβολής, ωχρότητα,πετέχειες και εκχυμώσεις ή ακόμα και πυρετό με ή χωρίς εστία λοίμωξης. Σε οποιαδήποτε ηλικία περισσότερο όμως σε ενήλικες. Διόγκωση ήπατος και σπληνός σε προχωρημένες καταστάσεις.

Κλινική έκφραση Στην εξέλιξή της η νόσος επιπλέκεται με βαρειές λοιμώξεις και αιμορραγίες ( συνήθως δερματικές –πετέχειες, αλλά και αιμορραγία από το πεπτικό –γαστροραγία- εντερορραγία, ή το γεννητικό –μητρορραγία ή από το ουροποιητικό –αιματουρία ή το αναπνευστικό -αιμόπτυση

Εργαστηριακά ευρήματα Αναιμία Ουδετεροπενία Θρομβοπενία Βλαστικά κύτταρα στην περιφέρεια Αύξηση του ουρικού οξέος Αύξηση της γGT και της ALP σε περίπτωση διήθησης του ήπατος. Μυελός διηθημένος από λευχαιμικά κύτταρα.

Πρόγνωση και θεραπεία Μέχρι πριν λίγα χρόνια η πρόγνωση ήταν πολύ κακή και η επιβίωση έφτανε τις 35 ημέρες Σήμερα έχει αλλάξει πολύ και μερικοί άρρωστοι θεραπεύονται πλήρως. Από τους πιο σημαντικούς προγνωστικούς παράγοντες είναι οι καρυοτυπικές ανωμαλίες.

Θεραπεία Θεραπεία υποστήριξης Απομόνωση του αρρώστου, χορήγηση βρασμένης τροφής, μεταγγίσεις ερυθρών, φάρμακα για το ουρικό, αντιβιοτικά. Χημειοθεραπεία Πρώτος κύκλος εφόδου Δεύτερος κύκλος εντατικοποίησης Τρίτος κύκλος εδραίωσης Μεταμόσχευση μυελού των οστών