Μια φορά πήγαινα από το σπίτι στην γιαγιά μου και δεν έβλεπα κάτω στο πεζοδρόμιο. Του παγωτατζή χάλασε το φορτηγό του, είχα λίγα λεφτά και αγόρασα ένα παγωτό. Τότε είδα το ρολόι μου και κατάλαβα ότι η ώρα είχε περάσει και ξεκίνησα για το σπίτι της γιαγιάς μου.
Στο δρόμο για το σπίτι της γιαγιάς μου κοίταζα ένα αεροπλάνο που πετούσε αποπάνω μου και δεν έβλεπα που πήγαινα και ακριβώς εκείνη τη στιγμή χτύπησα πάνω σε ένα στύλο. Ευτυχώς μαζί μου ήταν και η αδελφή μου, που με πήρε με το αυτοκίνητό της στο νοσοκομείο. Η αδελφή μου πήρε τηλέφωνο την μητέρα μου και της είπε ότι θα με κρατήσουν για εξέταση.
Μετά από τρεις εβδομάδες που μπορούσα να βγώ από το νοσοκομείο μίλησα της μητέρας μου ότι έμαθα το μάθημά μου και ότι θα είμαι πιο προσεκτικός, αλλά εκείνη μου είπε ότι θα πηγαίνω σε άλλα μέρη μόνο με αυτοκίνητο. Μόλις το άκουσα εγώ αυτό το γεγονός αισθάνθηκα λύπη, χαρά, κα- ταπίεση και βασικά ένιωσα πολλά συναισθήματα.