Μάθημα 4ο – 13/11/2015 Πρώτες βοήθειες σε Εγκαύματα Μάθημα 4ο – 13/11/2015 Πρώτες βοήθειες σε Εγκαύματα ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΣΙΟΥΤΑ Α. ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑΣ (MSc) ΕΞΑΜΗΝΟ Γ’ ΤΜΗΜΑ ΒΟΗΘΟΣ ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗΣ ΑΘΛΗΜΑΤΩΝ 2015
ΟΡΙΣΜΟΣ: ΕΓΚΑΥΜΑΤΟΣ – ΕΓΚΑΥΜΑΤΙΚΗΣ ΝΟΣΟΥ ΟΡΙΣΜΟΣ: ΕΓΚΑΥΜΑΤΟΣ – ΕΓΚΑΥΜΑΤΙΚΗΣ ΝΟΣΟΥ Έγκαυμα είναι η τοπική βλάβη των ιστών που προκαλείται από την άμεση επίδραση της θερμότητας, του ψύχους, διαφόρων χημικών ουσιών, του ηλεκτρικού ρεύματος και της ραδιενεργού ακτινοβολίας. Το θερμικό έγκαυμα εκτός από την τοπική δράση- βλαβη προκαλεί και πλειάδα άλλων συστηματικών βλαβών στον οργανισμό, γι’ αυτό ονομάζεται και εγκαυματική νόσος, είναι δηλαδή μια τοπική και γενική νόσος.
Στατιστικά και επιδημιολογικά δεδομένα Στατιστικά και επιδημιολογικά δεδομένα Περισσότερα από 60.000 άνθρωποι παθαίνουν εγκαύματα κάθε χρόνο. Οι περισσότερες περιπτώσεις αφορούν εγκαύματα μικρού μεγέθους έως και σοβαρά που χρήζουν νοσοκομειακή περίθαλψη. Τα 2/3 των εγκαυμάτων συμβαίνουν στο σπίτι και συχνά αφορούν νεαρούς εφήβους, παιδιά μικρότερα των 15 ετών και ηλικιωμένους. Το 75% των θανάτων από εγκαύματα σχετίζονται με εστίες φωτιάς στο σπίτι. Ένα σημαντικό ποσοστό των εγκαυμάτων σε παιδιά οφείλεται στην παιδική αφέλεια, την χαμηλή κοινωνικοοικονομική κατάσταση και στο μη ασφαλές περιβάλλον. Τα εγκαύματα φαίνεται να είναι το δεύτερο σε συχνότητα αίτιο θανατηφόρου τραύματος μετά τα ατυχήματα με δίκυκλο.
ΕΓΚΑΥΜΑΤΙΚΗ ΝΟΣΟΣ ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΔΕΡΜΑΤΟΣ Η Δομή του δέρματος από έσω προς τα έξω. 1. ΤΟ ΥΠΟΔΕΡΜΑ 2. ΤΟ ΧΟΡΙΟ 3. Η ΕΠΙΔΕΡΜΙΔΑ
To ανθρώπινο δέρμα ανέχεται χωρίς συνέπειες θερμοκρασίες μέχρι και 40°C. Μεγαλύτερες θερμοκρασίες προκαλούν δερματικές βλάβες των οποίων η βαρύτητα αυξάνεται με λογαριθμικό τρόπο αυξανόμενης της θερμοκρασίας. Στην θερμοκρασία των 60°C αρκεί ολιγόλεπτη επαφή για την εμφάνιση εγκαύματος ολικού πάχους. Οι βλάβες του δέρματος και των υποκείμενων ιστών οφείλονται αφενός σε άμεση κάκωση και αφετέρου σε καθυστερημένη αλλά προοδευτική ισχαιμία.
Επί εγκαύματος διακρίνουμε τρεις ζώνες θερμικής βλάβης από το κέντρο προς την περιφέρεια: Κεντρική ζώνη (νέκρωση) Ζώνη στάσης. Πρόκειται για περιοχή οριακής βιωσιμότητας που μπορεί σε δεύτερο χρόνο να υποστεί ισχαιμική νέκρωση Ζώνη υπεραιμίας, στην οποία έχουμε πλήρη αποκατάσταση
Εικών 1.2 : Εμφανίζονται οι στιβάδες του δέρματος με όλα τα ανατομικά στοιχεία. Επίσης φαίνενται το βάθος των εγκαυμάτων α΄ και β΄, βαθμού ή μερικού πάχους και γ΄ βαθμού ή ολικού πάχους.
ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΕΓΚΑΥΜΑΤΩΝ Με βάση την επίδραση του εγκαυματικού αιτίου διακρίνονται σε: Α. Θερμικά εγκαύματα Προκαλούνται από την επίδραση ξηρής ή υγρής θερμότητας (>45ο C ή 113ο F) Καταλαμβάνουν σε σχέση με τα ηλεκτρικά εγκαύματα, μεγάλη έκταση αλλά είναι σχετικά μικρού βάθους. Η έκταση της καταστροφής των κυττάρων εξαρτάται από: Τη διάρκεια έκθεσης Το βαθμό θερμότητας Έγκαυμα που προκλήθηκε από καυτό νερό στο μπάνιο
Β. Ηλεκτρικά εγκαύματα Ο ηλεκτρισμός και οι κεραυνοί προκαλούν ηλεκτρικά εγκαύματα (αποτελούν το 3% όλων των εισαγωγών με εγκαύματα) Ηλεκτρικό έγκαυμα που προκλήθηκε από μάσημα καλωδίου Ηλεκτρικό έγκαυμα στο δάκτυλο του ποδιού
Γ. Χημικά εγκαύματα Προκαλούνται από την επίδραση διαφόρων χημικών ουσιών, όπως ισχυρά οξέα ή αλκάλια. Είναι ανάλογα με τα θερμικά με τη διαφορά ότι συνεχίζουν να καταστρέφουν τους ιστούς έως ότου μετακινηθούν ή αδρανοποιηθούν οι χημικές ουσίες από την εγκαυματική επιφάνεια. Έγκαυμα από θειικό οξύ
Δ. Ακτινικά εγκαύματα Προκαλούνται από την επίδραση των ακτίνων Χ και τις ηλιακές ακτίντες (τόσο το καλοκαίρι όσο και το χειμώνα, ιδιαίτερα όταν ανακλώνται σε λαμπερές επιφάνειες ή στο χιόνι). Σε ψηλά βουνά, όπου η υπεριώδης ακτινοβολία είναι εντονότερη, μπορεί να παρατηρηθεί έγκαυμα ακόμη και με μερική συννεφιά. Η υπεριώδης ακτινοβολία ύστερα από αντανάκλαση στο χιόνι προκαλεί επίσης έντονη βλάβη στα μάτια (κερατοειδής χιτώνας), όπως και το υπεριώδες φως της οξυγονοκόλλησης, της ηλεκτροσυγκόλλησης ή της έκλειψης του ήλιου. Ηλιακό έγκαυμα
Α. Εγκαύματα πρώτου βαθμού Η βλάβη εντοπίζεται μόνο στην επιδερμίδα Ανάλογα με το βάθος των εγκαυμάτων στα ανατομικά στοιχεία του δέρματος, διακρίνονται: Α. Εγκαύματα πρώτου βαθμού Η βλάβη εντοπίζεται μόνο στην επιδερμίδα Δέρμα: Κόκκινο ξηρό Θερμό και επώδυνο Οίδημα Έγκαυμα πρώτου βαθμού
Β. Εγκαύματα δευτέρου βαθμού Διακρίνονται: α) Σε επιφανειακά μερικού πάχους: Εκτείνονται στην επιδερμίδα αλλά όχι σε όλη την επιφάνεια του χορίου, β) Σε βαθιά μερικού πάχους: Η κάκωση επεκτείνεται στο χόριο. Δέρμα: ροζ ή κόκκινο με κηλίδες (στα επιφανειακά) ωχρό, άχρωμο ή σκοτεινόχρωμο (στα βαθύτερα) Συνοδεύονται από: Οίδημα Φλύκταινες Ορο-αιματηρό εξίδρωμα Φλύκταινες από έγκαυμα δευτέρου βαθμού
Εγκαύματα δευτέρου και τρίτου βαθμού Γ. Εγκαύματα τρίτου βαθμού Εκτείνονται σε όλο το πάχος της επιδερμίδας, του χορίου και του υποδόριου ιστού Παρατηρείται θρόμβωση των μικρών αγγείων Δέρμα: - απανθρακωμένο Τραύμα: - ανώδυνο Εγκαύματα δευτέρου και τρίτου βαθμού
Δ. Εγκαύματα τετάρτου βαθμού Η καταστροφή των ιστών εκτείνεται κάτω από το δέρμα, στους μυς ακόμα στα οστά. Προκαλούνται κυρίως από την επίδραση του ηλεκτρικού ρεύματος. Από θεραπευτικής απόψεως τα εγκαύματα διακρίνονται σε: Α. Μερικού πάχους: που επουλώνονται από μόνα τους. Β. Ολικού πάχους: όπου απαιτείται μεταμόσχευση δέρματος Έγκαυμα τετάρτου βαθμού
έκταση.... Ο κανόνας του Wallace ή «κανόνας των 9»
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΓΚΑΥΜΑΤΟΣ ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΗΝ ΕΚΤΑΣΗ ΕΓΚΑΥΜΑΤΙΚΗ ΝΟΣΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΓΚΑΥΜΑΤΟΣ ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΗΝ ΕΚΤΑΣΗ
Πρόγνωση εγκαυμάτων Εξαρτάται από: την έκταση του εγκαύματος, το βάθος του εγκαύματος, την ηλικία του αρρώστου, τις συνθήκες-ευκολίες του νοσοκομείου για περίθαλψη εγκαυματιών, τις γνώσεις, την εμπειρία και την φροντίδα των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού που παρέχουν την περίθαλψη.
Εκτίμηση του εγκαύματος Εκατοστιαία αναλογία εγκαυματικής επιφάνειας Ηλικία εγκαυματία Εντόπιση εγκαύματος- βάθος Διάρκεια εκθέσεως-αιτία
ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΕΠΙ ΕΓΚΑΥΜΑΤΟΣ 1. Διαταραχή μεταβολισμού Υπερμεταβολισμός Αιτίες: α) η υπερέκκριση κατεχολαμινών β) η απώλεια θερμότητας γ) η απορύθμιση του υποθαλαμικού θερμορυθμιστικού κέντρου 2. Γαστρεντερικό σύστημα Παραλυτικός ειλεός Διάταση στομάχου Έλκη Curling αιμορραγία 3. Νεφρική λειτουργία Νεφρική ανεπάρκεια Αγγειοσύσπαση των νεφρικών αγγείων
4. Κυκλοφορικό σύστημα Shock: - Νευρογενές - Ολιγαιμικό ή και μικτό - της γλοιότητας του αίματος που συνοδεύεται από υψηλό αιματοκρίτη - Μειωμένη οξυγόνωση ιστών - Αφυδάτωση - Υπονατριαιμία και μεταβολική οξέωση - Κατά συνέπεια: καρδιακής συχνότητας ΚΛΟΑ Φλεβικής επανόδου και της Α.Π.
5. Έμορφα στοιχεία αίματος 6. Μηχανισμός πήξεως 5. Έμορφα στοιχεία αίματος Καταστροφή ερυθρών αιμοσφαιρίων 6. Μηχανισμός πήξεως Αιμορραγική διάθεση λόγω καταστροφής των αιμοπεταλίων και του ινωδογόνου (αμέσως μετά το έγκαυμα) Παραγόντων πηκτικότητας (μετά την ανάνηψη) 7. Αναπνευστική λειτουργία Πνευμονικών αγγειακών αντιστάσεων 8. Ανοσολογικοί παράγοντες Ανοσοσφαιρινών (Α,Μ και G) λόγω υπολειτουργίας των Β λεμφοκυττάρων Λειτουργία Τ λεμφοκυττάρων 9. Κεντρικό νευρικό σύστημα Διέγερση ασθενών λόγω υποξαιμίας εγκεφάλου.
ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΕΓΚΑΥΜΑΤΩΝ Ασφυξία λόγω ερεθισμού και οιδήματος των πνευμόνων και των αναπνευστικών οδών. Shock λόγω μείωσης της νεφρικής λειτουργίας Λοίμωξη- Σηπτικό Shock Υπέρταση λόγω αύξησης έκκρισης κατεχολαμινών ή ρενίνης του πλάσματος. Μικροβιακή μόλυνση
Απόφραξη ανώτερου αεραγωγού 6) Από το αναπνευστικό: Μικροβιακή πνευμονία Πνευμονική εμβολή Πνευμονικό οίδημα Απόφραξη ανώτερου αεραγωγού Από το γαστρεντερικό Έλκος Γαστρεντερική αιμορραγία Παραλυτικός ειλεός Απόφραξη παχέως εντέρου
Από το ΚΝΣ Ψευδαισθήσεις Μεταβολή προσωπικότητας Παραλήρημα Σπασμοί Κώμα
ΑΜΕΣΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΕΓΚΑΥΜΑΤΙΑ Απομάκρυνση θύματος από το θερμικό αίτιο. Έλεγχος και εξασφάλιση βατότητας αεροφόρων οδών. Αφαίρεση ρούχων και κοσμημάτων Πλύση εγκαυματικής επιφάνειας με άφθονο νερό. Εκτίμηση έκτασης και βάθους εγκαύματος. Κάλυψη του εγκαυματία με κουβέρτα αλουμινίου. Λήψη ιστορικού (όνομα, ηλικία, βάρος, προϋπάρχουσες παθήσεις, αλλεργίες, τόπος και αίτιο ατυχήματος).
Προνοσοκομειακή αντιμετώπιση εγκαυμάτων Αν καίγονται τα ρούχα του ασθενή αναζητάμε κάτι για να τον τυλίξουμε. Σε χημικά εγκαύματα απομακρύνουμε το ρουχισμό που έχει έρθει σε επαφή την υπεύθυνη ουσία με προσοχή να μη τη ρίξουμε σε απρόσβλητα σημεία του δέρματος. Αν έχει κολλήσει ύφασμα στο έγκαυμα δεν το τραβάμε. Προσεκτικά κόβουμε με ψαλίδι το ύφασμα που είναι ελεύθερο. Απομακρύνουμε δακτυλίδια, βέρες και κοσμήματα πριν επέλθει οίδημα (πρήξιμο). Ελέγχουμε αν υπάρχουν άλλοι τραυματισμοί πλην του εγκαύματος κι αν στο στόμα του ασθενή υπάρχουν ξένα σώματα που θα πρέπει να απομακρύνουμε. Το νερό θα παρεμποδίσει τη συνέχιση του εγκαύματος και την επέκταση καταστροφής των ιστών. Ρίχνουμε κρύο νερό στο έγκαυμα (όχι παγωμένο) και μειώνουμε την θερμοκρασία τοπικά. Αν το έγκαυμα οφείλεται σε χημικές ουσίες το δέρμα πρέπει να ξεπλυθεί με άφθονο τρεχούμενο νερό ή φυσιολογικό ορό. Ρίχνουμε άφθονη ποσότητα νερού στην πάσχουσα περιοχή τουλάχιστον για 20 λεπτά. Πλύση με νερό μισή ώρα μετά το έγκαυμα δεν έχει νόημα ή ωφέλεια. Μετά την πλύση με νερό προσφέρουμε συνήθη παυσίπονα. Προσοχή χρειάζεται στη χορήγηση ασπιρίνης επειδή υπάρχει φόβος γαστρορραγίας, αφού και το έγκαυμα δρα με τον ίδιο περίπου μηχανισμό στο βλεννογόνο του στομάχου. Δεν σπάμε τις φυσαλίδες που σχηματίζονται στην εγκαυματική περιοχή γιατί κάτι τέτοιο θα έχει άσχημες επιπτώσεις στην επούλωση του δέρματος. Οι φυσαλίδες καλύπτουν εξαιρετικά τη βλάβη και ο ορός που περιέχουν τρέφει την τραυματισμένη επιφάνεια, επιταχύνοντας την αναγέννησή της (επιθηλιοποίηση). Δεν τοποθετούμε ποτέ στις εγκαυματικές περιοχές οδοντόκρεμα, γιαούρτι, τοματοπελτέ κ.τ.λ. Χωρίς τοποθέτηση αλοιφών ή άλλων ουσιών, καλύπτουμε το έγκαυμα με καθαρά πάνινα ρούχα (όχι χνουδωτά) και τον μεταφέρουμε στο νοσοκομείο. Ελαφρά εγκαύματα Α΄ ή Β΄ βαθμού περιορισμένης εκτάσεως μπορούν να αντιμετωπιστούν στο σπίτι. Εγκαύματα Β΄ ή Γ΄ βαθμού, τα οποία έχουν έκταση που υπερβαίνει το 10% της επιφανείας του σώματος, απαιτούν μεταφορά στο νοσοκομείο. Την έκταση του εγκαύματος υπολογίζουμε, αν λάβουμε υπόψη ότι η παλάμη έχει έκταση περίπου 1% της επιφάνειας του σώματος.
Επείγουσα αντιμετώπιση στο χώρο του ατυχήματος Θερμικά εγκαύματα Σταματάμε την έκθεση και απομακρύνουμε το θύμα από την πηγή της θερμότητας. Η φωτιά σβήνει απουσία οξυγόνου. Το σκέπασμα του θύματος με μία κουβέρτα σταματά τη φωτιά στα ρούχα του. Ελέγχουμε τα ζωτικά σημεία-προβαίνουμε σε ΚΑΡΠΑ αν χρειαστεί. Σταματάμε την αιμορραγία. Ρίχνουμε κρύο νερό στο έγκαυμα (όχι παγωμένο) και μειώνουμε την θερμοκρασία τοπικά. Καλύπτουμε το έγκαυμα με μία αποστειρωμένη γάζα ή με ένα καθαρό κομμάτι υφάσματος. Καλούμε σε βοήθεια. Σημεία άξια προσοχής Δεν εφαρμόζουμε λάδια, αλοιφές, οδοντόκρεμες κλπ πάνω στην εγκαυματική επιφάνεια. Η ποβιδόνη επίσης (Betadine), μπορεί να είναι ιδιαίτερα επώδυνη. Αντιβιοτικά από το στόμα παίρνονται μόνο μετά από ιατρική σύσταση αν και σε μικρές , επιφανειακές βλάβες σπάνια είναι απαραίτητα. Ο φυσιολογικός ορός είναι αρκετά καλό μέσο καθαρισμού του πάσχοντος δέρματος.
Επείγουσα αντιμετώπιση στο χώρο του ατυχήματος Χημικά εγκαύματα Ρίχνουμε άφθονη ποσότητα νερού στην πάσχουσα περιοχή τουλάχιστον για 20 λεπτά. Απομακρύνουμε το ρουχισμό που έχει την υπεύθυνη ουσία με προσοχή να μη τη ρίξουμε σε απρόσβλητα σημεία του δέρματος. Αν η ουσία έχει έρθει σε επαφή με τα μάτια, τα ξεπλένουμε καλά. Εννοείται ότι αφαιρούμε τους φακούς επαφής αν υπάρχουν. Ελέγχουμε ζωτικά σημεία, καλούμε σε βοήθεια. Σημείωση: Ορισμένες χημικές ουσίες μπορεί να γίνουν περισσότερο τοξικές στην επαφή με το νερό.
Επείγουσα αντιμετώπιση στο χώρο του ατυχήματος Ηλεκτρικά εγκαύματα Απομακρύνουμε δακτυλίδια , βέρες , κοσμήματα πριν επέλθει οίδημα. Αν έχει κολλήσει ύφασμα στο έγκαυμα δεν το τραβάμε. Προσεκτικά κόβουμε με ψαλίδι το ύφασμα που είναι ελεύθερο. Επαναλαμβάνεται ότι τα εγκαύματα στο πρόσωπο , στις παλάμες και στα πέλματα θεωρούνται εξ ορισμού σοβαρά και χρήζουν νοσηλείας.
Επείγουσα αντιμετώπιση στο χώρο του ατυχήματος Ακτινικό έγκαυμα Διάσωση της ζωής του εγκαυματία Πρόληψη από την περαιτέρω έκθεσή του στην ακτινοβολία (έκπλυση με νερό ή φυσιολογικό ορρό μέχρι η μέτρηση της ακτινοβολίας να είναι μηδαμινή και το τραύμα να δείχνει ότι δεν εξελίσσεται) Πρόληψη της έκθεσης στην ακτινοβολία των ατόμων που προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες Προσπάθεια μείωσης της εξάπλωσης της μόλυνσης Προσπάθεια πρόληψη της ζημιάς στην εγκατάσταση
Εισπνευστικό έγκαυμα Είναι η βλάβη που προκαλείται στους αεραγωγούς και στο αναπνευστικό δέντρο από την εισπνοή ατμού, τοξικών αερίων ή χημικών ουσιών που είναι προσκολλημένες στα εισπνεόμενα σωματίδια. Επίσης είναι η βλάβη που προκαλείται από την διά του πνεύμονος είσοδο στον οργανισμό τοξικών προϊόντων καύσεως.
ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ Οι εισπνεόμενες τοξικές ουσίες, με βάσει τον μηχανισμό δράσης τους, μπορούν να διακριθούν σε: α) ερεθιστικές ουσίες β) ασφυξιογόνα γ) ουσίες με συστηματική επί του οργανισμού δράση
A. ΕΡΕΘΙΣΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ «ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΒΛΑΒΕΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ» Η βαρύτητα και η εντόπιση της βλάβης καθώς και ο χρόνος έναρξης των κλινικών εκδηλώσεων εξαρτάται από: τη συγκέντρωση της ουσίας στον εισπνεόμενο αέρα τη διαλυτότητα της ουσίας στο νερό τη διάρκεια έκθεσης του θύματος τον κατά λεπτό αερισμό του θύματος την παρουσία σωματιδίων ή σταγονιδίων στο εισπνεόμενο μείγμα Τα σωματίδια προσροφούν τις τοξικές ουσίες και βοηθούν στη μεταφορά τους στα τελικά βρογχιόλια και στις κυψελίδες Η τοξικότητα είναι αποτέλεσμα του σχηματισμού οξέος, αλκάλεως ή ελευθέρων ριζών οξυγόνου
Β. ΑΣΦΥΞΙΟΓΟΝΑ ΑΕΡΙΑ Ιστικά ασφυξιογόνα μονοξείδιο του άνθρακα Απλά ασφυξιογόνα Το διοξείδιο του άνθρακα το άζωτο το αιθάνιο το ήλιο το υδρογόνο Η τοξική τους δράση οφείλεται στην ικανότητά τους να παρεκτοπίζουν το οξυγόνο από τον εισπνεόμενο αέρα Συμπτώματα εκδηλώνονται όταν η μερική τάση του οξυγόνου στον εισπνεόμενο αέρα είναι κάτω από 15%. FiO2 15%: κεφαλαλγία, εφιδρώσεις, υπεραερισμός FiO2 10%:stupor, διαταραχές μνήμης, ασυνέργεια κινήσεων FiO2 6-8%:απώλεια συνείδησης και θάνατος Ιστικά ασφυξιογόνα μονοξείδιο του άνθρακα υδροκυάνιο υδρόθειο 1.Εμποδίζουν τη σύνδεση του οξυγόνου με την αιμοσφαιρίνη διοξείδιο του αζώτου 2. Δρουν σε επίπεδο μιτοχονδρίου και εμποδίζουν την οξειδωτική φωσφορυλίωση
ΑΛΛΕΣ ΕΙΣΠΝΕΟΜΕΝΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΜΕ ΤΟΞΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ Πυρετός από ατμούς μετάλλων: Συστηματικό νόσημα με πυρετό, μυαλγίες, αδυναμία, συμπτώματα που θυμίζουν γρίπη και θωρακικό πόνο. Μπορεί να προκληθεί χημική πνευμονίτιδα. Οφείλεται σε έκθεση σε ατμούς μεταλλικών οξείδιων (ψευδάργυρος, χαλκός, μαγνήσιο, πλατίνα, νίκελ, αντιμόνιο, χρώμιο) Πυρετός από ατμούς πολυμερών: Αποτέλεσμα έκθεσης σε αποδομημένα από τη θερμότητα πολυμερή φθοριομένων υδρογονανθράκων (πχ Teflon). Τα συμπτώματα αρχίζουν συνήθως αρκετές ώρες μετά την έκθεση και είναι αυτοπεριοριζόμενα (λύση σε 24-48 ώρες). Η εισπνοή πτητικών υδρογονανθράκων μπορεί να έχει τις ακόλουθες συνέπειες: Αναισθητική δράση στο ΚΝΣ, περιφερική νευροπάθεια Αύξηση ή απώλεια τενόντιων αντανακλαστικών, μυική ευερεθιστότητα Ηπατοτοξικότητα Νεφροτοξικότητα Αρρυθμίες
Εισπνευστικό έγκαυμα Οι συνέπειες της εισπνευτικής βλάβης είναι: Άμεση θερμική βλάβη του αεραγωγού Χημική βλάβη του αναπνευστικού δέντρου Τοξικότητα από CO και HCN Συστηματικές εκδηλώσεις Αναπνευστική ανεπάρκεια μετά από θερμική βλάβη της επιφάνειας δέρματος
Εισπνευστικό έγκαυμα Συνοδεύει το 1/3 των σοβαρών εγκαυμάτων Αυξάνει την θνητότητα 30-40% Τριπλασιάζει τη διάρκεια νοσηλείας Επηρεάζει την θνητότητα περισσότερο από την έκταση του εγκαύματος και την ηλικία του εγκαυματία
Ταξινόμηση εισπνευστικού εγκαύματος Βλάβη ανώτερου αεραγωγού (υπεργλωττιδική περιοχή) Βλάβη κατώτερου αεραγωγού Πνευμονική παρεγχυματική βλάβη Συστηματική τοξικότητα
Εισπνευστικό έγκαυμα – Χρονική εξέλιξη Φάση 1 (πρώτες 36 ώρες) Φάση 2 (24 -72 ώρες μετά) Φάση 3 (3-10 ημέρες) Υποξία από χαμηλό FiO2 Οίδημα ανώτερου αεραγωγού Χημικό έγκαυμα σε ανώτερο και κατώτερο αεραγωγό Τοξικότητα από CO, HCN. Ατελεκτασίες Τραχειοβρογχίτιδα Πνευμονικό οίδημα Πνευμονικές λοιμώξεις Πνευμονική εμβολή
Αντιμετώπιση εισπνευστικού εγκαύματος Airway Breathing Circulation Depth of Burn Extent of Injury(s) Pediatric (special) issues Στον τόπο του ατυχήματος: Απομάκρυνση Αξιολόγηση αεραγωγού Καθαρισμός της στοματοφαρυγγικής κοιλότητας
Ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας Ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας