0 ΠΑΘΟΛΟΓΙΑ Αναπνευστικό σύστημα ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΕΓΑΚΗΣ.

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
Κουτσογιαννίδης Χ. , Αμπατζίδου Φ. , Διπλαρης Κ. , Σίλελη Μ
Advertisements

ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΣΩΜΑΤΟΣ  Διατήρηση θερμοκρασίας σώματος εντός ορίων: απαραίτητη λειτουργία αυτόνομου Ν.Σ. - ακόμη και μικρές αποκλίσεις ενδέχεται να οδηγήσουν.
ΟΞΥΓΟΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ.
Στοιχεία Διαγνωστικής Απεικόνισης Ενότητα 2: Θώρακας Γεωργία Οικονόμου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Τμήμα Φυσικοθεραπείας Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα στο ΤΕΙ.
ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΕΣ & ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΙΛΝΤΙΣΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ.
Στέλιος Παναγούτσος Αν. Καθηγητής Πανεπιστημιακή Νεφρολογική Κλινική ΔΠΘ.
ΔΙΑΛΕΞΗ 11 Οξυγονοθεραπεία. Εισαγωγή Οξυγονοθεραπεία είναι η χορήγηση συμπληρωματικού οξυγόνου (O2) σε ασθενή για να εμποδίσουμε ή να θεραπεύσουμε την.
Ανάπτυξη και Δομή Νευρικού Συστήματος
1 ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΣ-Ι ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ 3 Η ΟΜΟΙΟΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ.
Ενζυμική Αποτρίχωση (Ε) Ενότητα 1: Εισαγωγή Κατερίνα Δηλαβέρη, Ειδικό Τεχνικό Εργαστηριακό Προσωπικό Τμήμα Αισθητικής και Κοσμητολογίας Ανοικτά Ακαδημαϊκά.
ΑΝΑΠΝΟΗ. ΕΙΝΑΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΟΞΥΓΟΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΟ ΑΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΠΝΕΥΜΟΝΕΣ & ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΑΙΜΑ,ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ.
Περιεγχειρητική Αντιμετώπιση Αναπνευστικού Ασθενούς Ελένη Μαυρομμάτη Αικατερίνη Κύτταρη Χρήστος Δερβενιώτης EAE 15/11/07.
Αισθητήρια Όργανα και Αισθήσεις 1.  Σύστημα αισθητηρίων οργάνων: αντίληψη μεταβολών εξωτερικού & εσωτερικού περιβάλλοντος  Ειδικά κύτταρα – υποδοχείς.
MONITORING. ΒΑΣΙΚΟ MONITORING Η.Κ.Γ., καρδιακή συχνότητα, αρτηριακή πίεση, παλμική οξυμετρία Eυκολία εφαρμογής, χαμηλό κόστος, ανίχνευση αιμοδυναμικής.
ΥΠΟΞΑΙΜΙΑ  Φυσιολογική PaO 2 στα άτομα ετών σε καθιστή θέση: 104,2 - (ηλικία x 0,27)mmHg 
ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ Ευστράτιος Ν. Κωλέτσης.
ΔΕΛΤΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΟΛΥΜΒΗΤΙΚΗΣ ΔΕΞΑΜΕΝΗΣ Καθ Αθηνά Μαυρίδου Τμήμα Ιατρικών Εργαστηρίων ΤΕΙ Αθήνας.
ΠΑΛΜΙΚΗ ΟΞΥΜΕΤΡΙΑ. Βασίζεται στη φασματοφωτομετρία: μέτρηση απορρόφησης φωτός (660/940nm). Ο αισθητήρας αποτελείται από δυο πηγές εκπομπής φωτός και έναν.
ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ
Δειγματοληψία αίματος για αέρια – Λάθη σχετιζόμενα με την ανάλυση του δείγματος Γιανναράκη Δήμητρα Υπεύθυνη ΜΤΝ Κομοτηνής.
Τ.Ε.Ι. Δυτικής Μακεδονίας Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας & Πρόνοιας Τμήμα Μαιευτικής ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ (ΜΑ0241) 3 η παράδοση.
ΜΑΘΗΜΑ: ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΙΑ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗ ΣΤΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΩΝ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΑ Π. ΚIEKKAΣ.
Oξεία Νεφρική Βλάβη Χρόνια Νεφρική Νόσος Διαταραχές Ύδατος – Ηλεκτρολυτών I.Ν.Μπολέτης Νεφρολογική Κλινική & Μονάδα Μεταμόσχευσης Νεφρού, Ιατρική Σχολή,
Υγρά του σώματος Σύνθεση - Κατανομή –Διαταραχές υγρών και ηλεκτρολυτών
ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΡΑΣΑΒΒΙΔΟΥ. M.D. PhD.
Παθολογικα αιτια οργανικων ψυχοσυνδρομων
Προβλήματα καλίου.
Κλινική αξιολόγηση καρδιολογικού αρρώστου
Βιολογία Α΄ λυκείου Κεφ.3ο ΠΑΥΛΙΝΑ ΚΟΥΤΣΟΚΩΣΤΑ- ΒΙΟΛΟΓΟΣ
Τι είναι τα ABG? pH [H+] PCO2 Partial pressure CO2
Πρότυπα ιστολογικών αλλοιώσεων αναπνευστικού συστήματος
OΞΕΙΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ
Πετράς Δημήτριος, MD, PhD Νεφρολόγος
ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΞΙΔΙΟΥ ΣΕ ΟΞΙΚΟ ΟΞΥ
Παρουσίαση περιστατικού
Ερμηνεία αερίων αίματος
ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ & ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΙΑΣ
Υπολογισμός ροής χορήγησης ενδοφλέβιων διαλυμάτων
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΣ
Μετουσίωση Πρωτεϊνών Επιμέλεια: Ηλίας Μαυροματίδης, ΕΚΦΕ Νέας Σμύρνης
Ειδικό Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος Δυτικής Ελλάδος
Παθοφυσιολογία και σημειολογία της αναπνευστικής αλκάλωσης
Χρήση διττανθρακικών σε διαβητική κετοξέωση και γαλακτική οξέωση
Παθοφυσιολογία και Σημειολογία της Αναπνευστικής Οξέωσης
Στέφανος Κ. Ρουμελιώτης
11o Ετήσιο Μετεκπαιδευτικό Σεμινάριο
ΠΤΥΧΕΣ ΜΗ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΙΚΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΟΑΝΑΤΟΜΙΑΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ - ΙΙ
Διατροφή-Διαιτολογία
ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ-ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Αισθητική ηλεκτροθεραπεία σώματος
Οι φυσικές καταστάσεις.
ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ
ΔΙΑΛΕΞΗ 11 Οξυγονοθεραπεία.
Μηχανισμοί υποξυγοναιμίας
Οξεοβασική ισορροπία και εκτίμηση αερίων αίματος
Παθοφυσιολογία των νοσημάτων του υπεζωκότα
Παντελής Βακιάνης Νεφρολόγος
Φυσιολογία της οξεοβασικής ισορροπίας - Ερμηνεία αερίων αίματος
ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 ΙΟΝΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΠΟΛΙΚΟΣ ΔΕΣΜΟΣ
Νοσηλευτική Φροντίδα ασθενών με προβλήματα από το ουροποιητικό
Ερμηνεία αερίων αίματος – Παραδείγματα ασθενών
Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Παθοφυσιολογία των διαταραχών της Oξεοβασικής Ισορροπίας
ΟΜΟΙΟΣΤΑΣΗ Α) ορισμός Β) αιτίες διαταραχών της ομοιόστασης
Παρασκευη φυτικου σαπουνιου
ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΡΑΣΑΒΒΙΔΟΥ. M.D. PhD.
Αέρια αρτηριακού αίματος
Νοσήματα Αεραγωγών Ευδοξία Τσίγκου Πνευμονολόγος-Εντατικολόγος
Ο έλεγχος της αναπνοής Το ΚΝΣ προσαρμόζει τον κυψελιδικό
Μεταγράφημα παρουσίασης:

0 ΠΑΘΟΛΟΓΙΑ Αναπνευστικό σύστημα ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΕΓΑΚΗΣ

 Το αναπνευστικο συστημα αποτελειται από τη μυτη τους πνευμονες, το διαφραγμα και την αναπνευστικη οδο όπως η τραχεια η οποια τα συνδεει.  Είναι ο αναπνευστικος εξοπλισμος του σωματος.  Το οξυγονο είναι η τροφη του αναπνευστικου συστηματος και το διοξειδιο του ανθρακα τα αχρηστα του.

Διαδικασια αναπνοης Διαιρειται σε 4 φασεις: 1)Στον κυψελιδικο αερισμο των πνευμονων, (εισοδο και εξοδο ατμοσφαιρικου αερα στις πνευμονικες κυψελιδες). 2)Στην διαχυση οξυγονου και διοξειδιου του ανθρακα μεταξυ κυψελιδων και αιματος. 3)Στη μεταφορα οξυγονου και διοξειδιου του ανθρακα με το αιμα προς και απο τα κυτταρα. 4)Στη ρυθμιση του αερισμου.

 Οι πνευμονες μπορουν να εκπτυσσονται και να συμπτυσσονται με κινηση του διαφραγματος προς τα κατω και προς τα πανω.  Και με ανυψωση και κατασπαση των πλευρων.  Η φυσιολογικη ηρεμη αναπνοη γινεται με την εισπνευστικη κινηση του διαφραγματος.  Κατα την διαρκεια της εισπνοης το διαφραγμα ελκει τις κατω επιφανειες των πνευμονων προς τα κατω.

 Στην εκπνοη το διαφραγμα απλα χαλαρωνει και η ελαστικη συμπτυξη των πνευμονων του θωρακικου τοιχωματος και των κοιλιακων οργανων συμπιεζει τους πνευμονες.  Κατα την εντονη αναπνοη οι ελαστικες δυναμεις δεν ειναι αρκετα ισχυρες για να προκαλεσουν την απαραιτητη ταχεια εκπνοη και ετσι η εκπνοη επιτυγχανεται με τη συστολη των κοιλιακων μυων.

 Εκπτυξη των πνευμονων γινεται επισης με την ανυψωση των πλευρων.  Σε φυσικη θεση ηρεμιας οι πλευρες ειναι κυρτες προς τα κατω με το στερνο να γερνει προς τα πισω με κατευθυνση την σπονδυλικη στηλη.  Οταν οι πλευρες προβαλλουν προς τα εμπρος το στερνο μετατοπιζεται.

 Το εργο εισπνοης διαιρειται : Α)Σε εκεινο που απαιτειται για την εκπτυξη των πνευμονων εναντια στις ελαστικες τους δυναμεις (εργο ενδοτικοτητας). Β)Σε αυτο που απαιτειται για να υπερνικηθει η αντισταση των ανατομικων στοιχειων των πνευμονων και του θωρακικου τοιχωματος (εργο ιστικης αντιστασης). Γ)Σε εκεινο που απαιτειται για την υπερνικηση της αντιστασης των αεροφορων οδων κατα τη διαρκεια της κινησης του αερα μεσα στους πνευμονες (εργο αντιστασης των αεροφορων οδων).

 Ειναι η εισπνοη και εκπνοη αερα και των αεριων που περιεχει.Υπαρχουν δυο τυποι αναπνοης: εξωτερικη αναπνοη-η διελευση αεριων από εξω από το σωμα μεσα στο σωμα. εσωτερικη αναπνοη-η διελευση αεριων μεταξυ του αιματος και των κυτταρων.

 Είναι ένα οργανο του προσωπου.Λειτουργει ως η αρχικη διοδος για την εισοδο του αερα στο σωμα.  Είναι φτιαγμενη από χονδρο και 2 ρινικα οστα.  Καλυπτεται από δερμα εξωτερικα και εσωτερικα και είναι επενδυμενη με μια βλεννωδη μεμβρανη η οποια εχει μικροσκοπικες τριχες.  Οι 2 μυκτηρες (ρουθουνια) οδηγουν σε μια οστεινη ρινικη κοιλοτητα με 2 θαλαμους χωρισμενους από ένα διαφραγμα που είναι φτιαγμενο από χονδρο.

 Το εξωτερικο μερος της μυτης αποτελειται από χονδρο ενώ το εσωτερικο από κοκκαλο.  Η ρινικη κοιλοτητα συνδεεται με τους παραρρινιους κολπους.

 Λειτουργει ως οργανο της οσφρησης.  Υγραινει και θερμαινει τον αερα από την σκονη τα βακτηρια και άλλη ξενη υλη.  Η βλεννα μαζευει την ακαθαρσια και τα βακτηρια εμποδιζοντας τα να περασουν στους πνευμονες.  Οι τριχες σπρωχνουν τη βλεννα στον λαιμο.Απο εκει καταπινεται και παει στο στομαχι οπου τα γαστρικα υγρα εξουδετερωνουν οποιαδηποτε βακτηρια.

 Αφου ο αερας εχει φιλτραριστει, υγρανθει και θερμανθει στη μυτη, ταξιδευει στο φαρυγγα, ένα σωληνα που οδηγει από το πισω μερος της μυτης και του στοματος και χωριζεται στον οισοφαγο και στον λαρυγγα.  Λειτουργει ως τμημα τοσο του πεπτικου οσο και του αναπνευστικου συστηματος.

 Εχει μηκος 12.5 εκ.  Αποτελειται από μυικο και ινωδη ιστο.  Στο πισω μερος του φαρυγγα που συνδεεται με την μυτη υπαρχουν μικρες μαζες λεμφοειδων αμυγδαλες, οι φαρυγγικες αμυγδαλες που φιλτραρουν τα βακτηρια.  Ο φαρυγγας ενεργει ως αεραγωγος και επισης θερμαινει και υγραινει τον αερα.

 Από τον φαρυγγα ο αερας πηγαινει κατω στο λαρυγγα.  Ο λαρυγγας είναι ενας σωληνας που βρισκεται μεταξυ της γλωσσας στο πισω μερος του στοματος και της τραχειας.  Είναι φτιαγμενος από χονδρινους δακτυλιους που συγκρατουνται μεταξυ τους με μεμβρανες και συνδεσμους.  Ο θυρεοειδης χονδρος βρισκεται στον λαρυγγα κατω από το μηλο του Αδαμ που αντιστοιχεί στον κρικκοειδή χόνδρο το οποιο είναι συχνα ορατό στον λαιμό.

 Ο λαρυγγας είναι μια διοδος για τον αερα μεταξυ του φαρυγγα και της τραχειας ???!!!.  Φιλτραρει τα βακτηρια, βοηθα στην παραγωγη της φωνης και θερμαινει και υγραινει τον αερα.

 Από το λαρυγγα ο αερας πηγαινει στην τραχεια.  Είναι ενας σωληνας μηκους 10 εκ. ο οποιος εκτεινεται από το προσθιο μερος του λαιμου μεχρι το στηθος οπου χωριζεται σε 2 βρογχους, σωληνες που οδηγουν στους πνευμονες.  Αποτελειται από υαλωδη χονδρινα ημικρικια και ακουσιο μυ μαζι με συνδετικο ιστο.  Είναι επικαλυμμενη με τριχοειδη επιθηλια τα οποια περιεχουν καλυκοειδη εκκριτικα κυτταρα.

 Είναι μια αεροφορος μεταξυ του λαρυγγα και των βρογχων.  Τα καλυκοειδη εκκριτικα κυτταρα των τοιχωματων εκκρινουν βλεννα η οποια συλλεγει οποιαδηποτε ξενη υλη η βακτηρια και οι τριχες τοτε τα σπρωχνουν προς τα πανω στο λαρυγγα.

 Ειναι τα κλαδια του αναπνευστικου σωληνα που μεταφερουν αερα μεσα και εξω από κάθε πνευμονα.  Οι βρογχοι συνδεουν την τραχεια με τους πνευμονες.  Είναι 2 ενας αριστερα και ενας δεξια και εισερχονται στους πνευμονες από τις πυλες, μια κοιλη εμβυθιση οπου υποδιαιρουνται σε διαφορες διακλαδωσεις για διαφορετικους λοβους των πνευμονων.

 Είναι φτιαγμενοι από υαλοειδες χονδρο ακουσιο μυ και συνδετικο ιστο και το τοιχωμα τους καλυπτεται από τριχοειδες επιθηλιο.  Παιρνουν αερα από την τραχεια στα βρογχιολια κι ετσι στους πνευμονες.

 Οι τελικοι και πιο λεπτοι σωληνες της διελευσης του αερα από την μυτη στους πνευμονες είναι τα βρογχιολια.  Είναι φτιαγμενα από μυικο, ινωδη και ελαστικο ιστο.  Μικραινουν προοδευτικα καθως απλωνονται μακρυτερα στους πνευμονες μεχρι που δεν είναι παρα ένα μονο στρωμα από πεπλατυσμενα επιθηλιακα κυτταρα.  Αυτοι οι μικροσκοπικοι σωληνες ονομαζονται τερματικα βρογχιολια.  Παιρνουν αερα στις κυψελιδες των πνευμονων.

 Είναι το κεντρο του αναπνευστικου συστηματος.  Ειναι σε αυτά τα 2 σπογγωδη οργανα που τα αερια εισερχονται στο και εξερχονται από το αιμα.  Οι πνευμονες βρισκονται και στις 2 πλευρες της καρδιας.  Ο αριστερος πνευμονας χωριζεται σε 2 λοβους τον ανω και τον κατω.  Ο δεξιος χωριζεται σε 3 λοβους- ανω,μεσο, και κατω.

 Οι λοβοι με την σειρα τους χωριζονται σε λοβια.  Οι πνευμονικοι ιστοι αποτελουνται από βρογχιολια,κυψελιδες,αιμοφορα αγγεια, νευρα, συνδετικους ιστους και ελαστικους ιστους.  Καλυπτονται από μια ειδικη μεμβρανη που λεγεται υπεζωκοτας.  Οι πνευμονες επιτρεπουν την ανταλλαγη αεριων προς και από το αιμα.

Είναι μια ορωδης μεμβρανη που περιβαλλει κάθε πνευμονα. Εχει 2 στρωματα, το εσωτερικο περισπλαγχνιο στρωμα το οποιο προσκολλαται στον πνευμονικο ιστο και καλυπτει την επιφανεια και το εξωτερικο περιτονιο που προσκολλαται στο τοιχωμα του στηθους και στην κορυφη του διαφραγματος. Τα 2 στρωματα χωριζονται απο ένα διαστημα που ονομαζεται πλευρικη κοιλοτητα και η οποια είναι γεματη από ένα ορωδες υγρο (πλευριτικο). Η πλευρικη κοιλοτητα εμποδιζει την τριβη μεταξυ των 2 στρωματων κατά την αναπνοη.

Η λειτουργική αποστολή του υγρού αυτού είναι: Να ελαττώνει την τριβή ανάμεσα στα δύο πέταλα του υπεζωκότα και να ολισθαίνει εύκολα το ένα πέταλο επάνω στο άλλο. Να δημιουργεί ισχυρές δυνάμεις συνάφειας (ώστε να βρίσκονται συνεχώς τα δύο πέταλα σε στενή επαφή μεταξύ τους. Οι δυνάμεις αυτές μοιάζουν με τις δυνάμεις που δημιουργούνται ανάμεσα σε δύο γυάλινες πλάκες με τη μεσολάβηση ενός υγρού. Η ύπαρξη του υγρού, ενώ διευκολύνει την ολίσθηση της μίας πλάκας προς την άλλη, συγχρόνως δεν επιτρέπει τη μεταξύ τους απομάκρυνση. Κάτω από τις συνθήκες αυτές οι πνεύμονες αναγκάζονται να ακολουθούν παθητικά τις κινήσεις του θωρακικού τοιχώματος.

 Τα δύο πέταλα του υπεζωκότα απομακρύνονται μεταξύ τους μόνο σε παθολογικές καταστάσεις.  Όπως, στην περίπτωση που η υπεζωκοτική κοιλότητα επικοινωνεί με την ατμόσφαιρα και εισέρχεται αέρας μέσα στην κοιλότητα (πνευμοθώρακας) ή όταν σε άλλες περιπτώσεις συλλέγεται υγρό μέσα στην κοιλότητα (υδροθώρακας, αιμοθώρακας, πυοθώρακας κ.ά.).

 Η ανταλλαγη αεριων μεσα στους πνευμονες γινεται σε μικροσκοπικους σακους που λεγονται κυψελιδες και βρισκονται στα ακρα των τερματικων βρογχιολιων.  Οι κυψελιδες είναι φτιαγμενες από ένα λεπτο στρωμα λεπιδωτων επιθηλιακων κυτταρων και περιβαλλονται από ένα τριχοειδες δικτυο.  Η πνευμονικη αρτηρια μεταφερει αποξυγονωμενο αιμα στο τριχοειδες δικτυο το οποιο στην συνεχεια οξυγονωνεται κατοπιν επαφης με τον αερα στις κυψελιδες.  Το οξυγονωμενο αιμα εγκαταλειπει τους πνευμονες μεσω του τριχοειδους δικτυου και της πνευμονικης φλεβας και πηγαινει στην καρδια από οπου θα αντληθει σε ολο το σωμα.

“Blausen 0770 RespiratorySystem 02”, από BruceBlaus διαθέσιμο με άδεια CC BY 3.0Blausen 0770 RespiratorySystem 02BruceBlausCC BY 3.0

“Blausen 0872 UpperRespiratorySystem”, από BruceBlaus διαθέσιμο με άδεια CC BY 3.0Blausen 0872 UpperRespiratorySystemBruceBlausCC BY 3.0

“Illu larynx”, από Arcadian διαθέσιμο ως κοινό κτήμαIllu larynxArcadian

“Human respiratory system-NIH”, από 7mike5000 διαθέσιμο ως κοινό κτήμαHuman respiratory system-NIH7mike5000

Το αναπνευστικό σύστημα αρχίζει από τη ρινική και τη στοματική κοιλότητα και υποδιαιρείται από λειτουργική άποψη σε τμήματα, τους αεραγωγούς και την περιοχή ανταλλαγής των αερίων. Οι αεραγωγοί. Στο τμήμα των αεραγωγών ανήκουν: Η ρινική και η στοματική κοιλότητα ένα τμήμα του φάρυγγα, ο λάρυγγας, η τραχεία και οι βρόγχοι. Ο αέρας που βρίσκεται μέσα στους αεραγωγούς δεν συμμετέχει στην ανταλλαγή των αναπνευστικών αερίων. Η περιοχή της ανταλλαγής των αερίων. Οι πνεύμονες, τα κύρια αναπνευστικά όργανα, αντιστοιχούν στην περιοχή αυτή και αποτελούνται από το βρογχικό δέντρο και το πνευμονικό παρέγχυμα.

“Respiratory Tract Histological Differences”, από Anmats διαθέσιμο με άδεια CC BY 3.0Respiratory Tract Histological DifferencesAnmatsCC BY 3.0

“Bronchial anatomy”, από Dcoetzee διαθέσιμο με άδεια CC BY 2.5Bronchial anatomyDcoetzeeCC BY 2.5

“Human respiratory system-NIH”, από 7mike5000 διαθέσιμο ως κοινό κτήμαHuman respiratory system-NIH7mike5000

 Για την ανταλλαγή των αναπνευστικών αερίων μέσα από την αναπνευστική επιφάνεια, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η συνεχής ανανέωση του κυψελιδικού αέρα.  Η ανανέωση αυτή γίνεται με τις αναπνευστικές κινήσεις, οι οποίες μετακινούν συνεχώς τον ατμοσφαιρικό αέρα προς τις κυψελίδες και τον κυψελιδικό αέρα προς την ατμόσφαιρα. Για τη μετακίνηση αυτή του αέρα κινητήριος δύναμη είναι η διαφορά πιέσεως που δημιουργείται από τις αναπνευστικές κινήσεις.  Η αναπνοή γίνεται σε δύο αλληλοδιάδοχες φάσεις, την εισπνοή και την εκπνοή.

Είναι μία ενεργητική λειτουργία, η οποία επιτελείται με τη δράση των εισπνευστικών μυών. Κατά την εισπνοή παρατηρείται αύξηση του όγκου της θωρακικής κοιλότητας και έκπτυξη των πνευμόνων, η οποία γίνεται εξαιτίας της καθόδου του διαφράγματος και της μετακινήσεως των πλευρών προς τα έξω και επάνω, λόγω της συστολής των εισπνευστικών μυών. Τελικό αποτέλεσμα της ενέργειας αυτής είναι η μετακίνηση του ατμοσφαιρικού αέρα προς τον κυψελιδικό χώρο. Κατά την εισπνοή τα κάτω χείλη των πνευμόνων εκπτύσσονται μέσα στους σφηνοειδείς πλευροδιαφραγματικούς χώρους. Η έκπτυξη αυτή των πνευμόνων παρεμποδίζεται σε διάφορες παθολογικές περιπτώσεις π.χ, όταν υπάρχουν συμφύσεις μεταξύ των δύο πετάλων του υπεζωκότα κ. ά.

 Η ήρεμη εκπνοή γίνεται παθητικά με την επίδραση της ελαστικότητας των πνευμόνων και του βάρους των πλευρών, μετά το τέλος της δραστηριότητας (χάλαση) των εισπνευστικών μυών.  Κατά την εκπνοή παρατηρείται ελάττωση του όγκου της θωρακικής κοιλότητας και σύμπτυξη των πνευμόνων, διότι γίνονται κινήσεις αντίθετες προς εκείνες της εισπνοής, με αποτέλεσμα τη μετακίνηση του κυψελιδικού αέρα προς την ατμόσφαιρα.  Η έντονη εκπνοή γίνεται ενεργητικά, με τη δράση (συστολή) των εκπνευστικών μυών.

 Οι αναπνευστικοί μύες διακρίνονται σε εισπνευστικούς και εκπνευστικούς.  Οι εισπνευστικοί μύες προκαλούν άνοδο των πλευρών και διακρίνονται σε δύο ομάδες, τους κύριους και το τους επικουρικούς.  Οι κύριοι εισπνευστικοί μύες είναι το διάφραγμα και οι έξω μεσοπλεύριοι μύες.

Το διάφραγμα. Είναι ένας θολωτός μυς που φράζει το κάτω στόμιο τις θωρακικής κοιλότητας και έχει επιφάνεια περίπου 250cm2. Το διάφραγμα νευρώνεται από τα δύο φρενικά νεύρα του αυχενικού πλέγματος. Η δράση του διαφράγματος ομοιάζει με τη δράση «εμβόλου» που ανεβοκατεβαίνει και αυξομειώνει την κατακόρυφη διάμετρο της θωρακικής κοιλότητας. Όταν συσπάται το διάφραγμα αποπλατύνεται και ανάλογα με την ένταση της αναπνοής, κατεβαίνει κατά 1 – 7cm αυξάνοντας τον όγκο του θώρακα (και των πνευμόνων) περίπου κατά. 300ml. Όταν το διάφραγμα χαλάται κυρτώνεται έντονα προς τα επάνω και μικραίνει η κατακόρυφη διάμετρος του θώρακα.

 Φυσιολογικά, η διαφραγματική αναπνοή εκπροσωπεί το μεγαλύτερο μέρος της ήρεμης αναπνοής (60 – 70%). Περιορισμός της διαφραγματικής αναπνοής παρατηρείται όταν υπάρχει δυσχέρεια στην κάθοδο του διαφράγματος, π.χ. στην κύηση, σε υποδιαφραγματικούς όγκους κ.ά.

 Οι έξω μεσοπλεύριοι μύες. Οι μύες αυτοί εκφύονται από το κάτω χείλος κάθε πλευράς και καταφύονται στο άνω χείλος της αμέσως κατώτερης πλευράς, παρουσιάζοντας φορά προς τα κάτω και εμπρός. Κάθε κίνηση των πλευρών προς τα επάνω προκαλεί αύξηση κυρίως της προσθιοπίσθιας διαμέτρου καθώς και μία μικρότερη αύξηση της εγκάρσιας διαμέτρου της θωρακικής κοιλότητας με τελικό αποτέλεσμα την αύξηση του όγκου της θωρακικής κοιλότητας.

 Οι πλευρές έχουν φορά προς τα εμπρός και κάτω και συνδέονται με τους αντίστοιχους θωρακικούς σπονδύλους με τις σπονδυλοπλευρικές αρθρώσεις, σχηματίζοντας στο κάτω χείλος τους οξεία γωνία με τη σπονδυλική στήλη.  Το μήκος των πλευρών αυξάνεται από τις ανώτερες προς τις κατώτερες πλευρές.  Η κίνηση των πλευρών προς τα επάνω συνοδεύεται από μία ταυτόχρονη προς τα έξω στροφή τους με αποτέλεσμα το πρόσθιο άκρο τους να απομακρύνεται από τη σπονδυλική στήλη, το στέρνο να υπεγείρεται και να φέρεται προς τα εμπρός.  Οι έξω μεσοπλεύριοι μύες νευρώνονται από τα μεσοπλεύρια νεύρα.

 Η διαφορά που υπάρχει μεταξύ της νευρώσεως του διαφράγματος και των υπολοίπων εισπνευστικών μυών, εξηγεί τη διατήρηση της διαπνοής των πνευμόνων στις περιπτώσεις που υπάρχει διατομή του νωτιαίου μυελού κάτω από το 5° αυχενικό νευροτόμιο ή παράλυση και των δύο φρενικών νεύρων.

 Οι επικουρικοί μύες ενεργοποιούνται κατά την έντονη εισπνοή και προκαλούν ανύψωση των πλευρών (επιστρατεύονται κυρίως σε δυσπνοΐκές καταστάσεις).  Στην ομάδα των επικουρικών εισπνευστικών μυών ανήκουν:  Οι σκαληνοί μύες.  Οι στερνοκλειδομαστοειδείς μύες.  Οι μείζονες και οι ελάσσονες θωρακικοί μύες.  Οι πρόσθιοι οδοντωτοί μύες.  Οι τραπεζοειδείς και οι υποκλείδιοι μύες.

 Οι μύες που έλκουν τις πλευρές προς τα κάτω αναφέρονται ως εκπνευστικοί.  Οι εκπνευστικοί μύες θεωρούνται ότι είναι όλοι επικουρικοί, επειδή δεν χρησιμοποιούνται στην ήρεμη εκπνοή η οποία γίνεται παθητικά.  Στην ομάδα των εκπνευστικών μυών ανήκουν:  Οι έσω μεσοπλεύριοι, οι κάτω οδοντωτοί, οι τετράγωνοι οσφυϊκοί και οι κοιλιακοί μύες.  Από όλους αυτούς οι σπουδαιότεροι είναι οι έσω μεσοπλεύριοι και οι κοιλιακοί μύες.

 Οι έσω μεσοπλεύριοι μύες. Οι μύες της κατηγορίας αυτής εκφύονται από το άνω χείλος κάθε πλευράς και καταφύονται στην αμέσως ανώτερη, έχοντας φορά προς τα επάνω και εμπρός. Με τη δράση των μυών αυτών οι πλευρές πλησιάζουν πιο πολύ μεταξύ τους και φέρονται λοξά και προς τα κάτω.  Οι κοιλιακοί μύες. Με τη σύσπαση των κοιλιακών μυών αυξάνει η ενδοκοιλιακή πίεση και πιέζεται το διάφραγμα προς τα επάνω.

 Κατά την εισπνοη οι εξωτερικοι μεσοπλευριοι μυες συστελλονται ταυτοχρονα με το διαφραγμα ωθωντας την πλευρικη κλωβο προς τα πανω και προς τα εξω.  Το επιπεδωμενο και χαλαρωμενο διαφραγμα και οι ανασηκωμενες πλευρες επιφερουν αυξηση στο μεγεθος της θωρακικης κοιλοτητας.

 Κατά την εκπνοη οι εσωτερικοι μεσοπλευριοι μυες χαλαρωνουν σπρωχνοντας τα πλευρα κατω και εξω και βοηθωντας στη μειωση του μεγεθους της θωρακικης κοιλοτητας.  Νευρικοι παλμοι που μεταδιδονται από τα μεσοπλευρια νευρα στους μυες ώστε να γνωριζουν ποτε να συσταλουν και ποτε να χαλαρωσουν.

 Είναι ο μηχανισμος που επιτρεπει την εισοδο αερα στο σωμα και την ανταλλαγη αεριων μεταξυ του αιματος και των κυψελιδων.  Τα αερια διαχεονται από ψηλοτερη πιεση σε χαμηλοτερη πιεση μεχρι να επιτευχθει ιση πιεση.

 Η διαχυση συμβαινει όταν μια συγκεντρωση αεριου ερχεται σε επαφη με μια ασθενη συγκεντρωση του ιδιου αεριου.  Τα διαλυμενα μορια αεριου κινουνται από την ισχυρη στην ασθενη συγκεντρωση μεχρις οτου η συγκεντρωση να είναι ιση και στις 2 πλευρες.

 Στην περιπτωση οξυγονου και διοξειδιου του ανθρακα αυτό γινεται μεσω των τοιχωματων των τριχοειδων και κυψελιδων.  Το οξυγονο στις κυψελιδες είναι κατω από μεγαλυτερη πιεση από ότι το φλεβικο αποξυγονωμενο αιμα στα τριχοειδη ετσι το οξυγονο περνα από τις κυψελιδες στα τριχοειδη.  Όταν η πιεση και στα 2 εξισωθει η ανταλλαγη σταματα.

 Το διοξειδιο του ανθρακα στο αιμα είναι κατω από μεγαλυτερη πιεση από ότι το διοξειδιο του ανθρακα στις κυψελιδες, ετσι διαχεεται μεσω των τοιχωματων των τριχοειδων στις κυψελιδες.  Με αυτό τον τροπο το αιμα οξυγονωνεται και τα αχρηστα του απομακρυνονται.  Στην συνεχεια πηγαινει πισω στην καρδια ετοιμο να αντληθει σε ολο το σωμα.  Τοτε οι πνευμονες διωχνουν το διοξειδιο του ανθρακα μεσω της διαδικασιας της εκπνοης.

 Αφου το αιμα εχει οξυγονωθει στους πνευμονες πηγαινει πισω στην καρδια και τοτε αντλειται σε ολο το σωμα.  Όταν το αιμα φθασει στα διαφορα κυτταρα του σωματος το οξυγονο μεταφερεται από αυτά με την ιδια μεθοδο:  Η πιεση του οξυγονου στο αιμα είναι ψηλη, ενώ η πιεση του οξυγονου στα κυτταρα είναι χαμηλη, ετσι το οξυγονο περνα στα κυτταρα.  Η ποσοτητα οξυγονου που μεταφερεται εξαρταται από το ποσο απασχολημενο είναι το κυτταρο.  Περισσοτερο οξυγονο θα μεταφερθει σε ένα μυικο κυτταρο όταν ο μυς ασκειται παρα όταν αναπαυεται.

 Το αιμα παραδιδει το οξυγονο του και παραλαμβανει το διοξειδιο του ανθρακα, μεταφεροντας το πισω στους πνευμονες, από οπου θα μεταφερθει πισω στις κυψελιδες και μετα θα φυγει με την εκπνοη.

 Το νευρικο συστημα ρυθμιζει την ταχυτητα του κυψελιδικου αερισμου συμφωνα με τις αναγκες του οργανισμου και ετσι οι πιεσεις του οξυγονου (PO2) και του διοξειδιου του ανθρακα (CO2) στο αιμα ελαχιστα μεταβαλλονται.

 Νευρικα κυτταρα που ονομαζονται χημειουποδοχεις και βρισκονται στην αορτη και στις καρωτιδικες αρτηριες στελλουν παλμους στο αναπνευστικο κεντρο που βρισκεται στον προμηκη μυελο του εγκεφαλου με μηνυματα για τα επιπεδα οξυγονου και διοξειδιου του ανθρακα.

 Όταν τα επιπεδα του διοξειδιου του ανθρακα είναι πολύ ψηλα και του οξυγονου πολύ χαμηλα ενας νευρικος παλμος στελλεται στο διαφραγμα, λεγοντας του να συσταλει προκαλωντας ετσι την εισπνοη.

 Εμπλεκονται 2 κεντρα του εγκεφαλου-το αναπνευστικο κεντρο στον προμηκη μυελο και η Ουαρολειος γεφυρα:  το αναπνευστικο κεντρο προκαλει την εισπνοη και ελεγχει το βαθος της αναπνοης και τον ρυθμο της.  η ουαρολειος γεφυρα σταματα την εισπνοη προκαλωντας ετσι την εκπνοη.Οταν το αναπνευστικο κεντρο δινει εντολη στο διαφραγμα να συσταλει οι πνευμονες απορροφουν αερα ερεθιζοντας νευρικα κυτταρα που λεγονται υποδοχεις εντασης και βρισκονται στους ιστους των πνευμονων.  Αυτοι οι υποδοχεις στελλουν παλμους στην ουαρολειο γεφυρα η οποια τοτε στελλει παλμους στο διαφραγμα λεγοντας του να συσταλει προκαλωντας ετσι εκπνοη.

 Ο αερας που εισερχεται στο σωμα περιεχει 21% οξυγονο και 0,04% διοξειδιο του ανθρακα ενώ ο αερας που φευγει από το σωμα περιεχει περιπου 15% οξυγονο και 4.5% διοξειδιο του ανθρακα.  Ο αερας που εκπνεουμε περιεχει 100% περισσοτερο διοξειδιο του ανθρακα και 6% λιγοτερο οξυγονο από τον αερα που εισπνεουμε.

περιεχόμενα

Οδηγά Σημεία Πρόσθιο θωρακικό τοίχωμα : Λουδοβίκειος γωνία (2η πλευρά) Ξιφοειδής απόφυση Οπίσθιο θωρακικό τοίχωμα : Ακανθώδης απόφυση 7ου αυχενικού σπονδύλου Ακανθώδης απόφυση 7ου θωρακικού σπονδύλου Νοητές γραμμές Μεσοστερνική γραμμή Μεσοκλειδική γραμμή ( δεξιά και αριστερά ) Προσθία / μέση / οπισθία μασχαλιαία γραμμή ( δεξιά και αριστερά ) Μέση σπονδυλική γραμμή Ωμοπλατιαία γραμμή ( δεξιά και αριστερά ) περιεχόμενα

Επισκόπηση Επιγαστρική γωνία ( 70 εως 110 μοίρες ) Ανωμαλίες σχήματος θωρακικού κλωβού ( πιθοειδής / κυφοσκολιωτικός κλπ ) Τοπικές διογκώσεις ή παραμορφώσεις Ανωμαλίες δέρματος : αραχνοειδείς σπίλοι / επίφλεβο / εξανθήματα Υποδόριο εμφύσημα / ουλές Κινητικότης αναπνευστικών μυών, συμμετρία ημιθωρακίων Αναπνευστικές κινήσεις (συχνότης : 16 εως 20λεπτό) Διαταραχές αναπνοής : ταχύπνοια / δύσπνοια / άπνοια Ειδικοί τύποι αναπνοής : Cheyne - Stokes & Biot ( άρρυθμες με περιόδους άπνοιας ) Kussmaul ( βαθείες και συχνές αναπνευστικές κινήσεις ) περιεχόμενα

Ψηλάφηση Δέρμα Σπαργή / οίδημα / υποδόριο εμφύσημα / ευαισθησία Κινητικότης ημιθωρακίων Αμφίχειρη εξέταση σε καθιστή θέση με τοποθέτηση των χεριών με ανοικτούς αντίχειρες που πιέζουν ελαφρά το δέρμα παρασπονδυλικώς στις βάσεις των πνευμόνων και παθητική παρακολούθηση της έκπτυξης των ημιθωρακίων στη βαθειά εισπνοή μετά από βαθειά εκπνοή Φωνητικές δονήσεις Εκφορά του 33 ή του 99 / Αδρή εκτίμηση της μετάδοσης του ήχου του εισπνεόμενου αέρα από το λάρυγγα στο θωρακικό τοίχωμα περιεχόμενα

Επίκρουση Τεχνική Καλή επαφή του επικρουόμενου δακτύλου ( συνήθως μέσος δάκτυλος ) με το δέρμα. Στα μεσοπλεύρια διαστήματα εμπρός και πίσω,πάντοτε συγκριτικά και συμμετρικά αριστερά και δεξιά Κάθετη θέση του επικρούοντα δακτύλου ( συνήθως μέσος του δεξιού χεριού ) κίνηση πηχεοκαρπικής άρθρωσης και όχι της κατ’ αγκώνα, αργός ρυθμός Εκτίμηση ήχων στον εαυτό μας Επικρουστικοί ήχοι : Εντόπιση / Ανίχνευση : Τυμπανικός Αεροθάλαμος στομάχου Υπερσαφής πνευμονικός Πνευμονικό Εμφύσημα Σαφής πνευμονικός Φυσιολογικός πνεύμονας Υπαμβλύς Άνω όρια ήπατος Αμβλύς Μηρός περιεχόμενα

Ακρόαση Τεχνική Καλή επαφή του διαφράγματος του στηθοσκοπίου πάντοτε συμμετρικά και συγκριτικά στις αντίστοιχες θέσεις των ημιθωρακίων Αναπνευστικό ψιθύρισμα ( Ηχος αναπνοής ) κυρίως εισπνευστικός / ήπιος / χαμηλής συχνότητος ήχος ( θρόισμα ) / κυψελιδικό ( στη μασχαλιαία περιοχή ) και βρογχικό στοιχείο ( παραστερνικώς ) Μείωση / απουσία / αλλοίωση αν.ψιθυρίσματος ( τραχύτης ) Βρογχικό ή σωληνώδες φύσημα : εξάλειψη κυψελιδικού στοιχείου σε πνευμονική πύκνωση Πλευριτικό φύσημα : παρόμοιο με το σωληνώδες σε μικρή συλλογή πλευριτικού υγρού περιεχόμενα

Φωνητική απήχηση ( ήχος απηχήσεως φωνής ) Μεταφορά του ήχου που προκαλεί η προφορά του 33 ή του 99 Αισθητό και με την ψηλάφηση ( φωνητικές δονήσεις ) Μείωση φωνητικής απήχησης : ατελεκτασία ( απόφραξη βρόγχου ) υγρά πλευρίτις Αύξηση φωνητικής απήχησης : πνευμονική πύκνωση ( πνευμονία ) Επιπρόσθετοι ήχοι Ρόγχοι και πλευριτική τριβή Πλευριτική τριβή Τελοεισπνευστικός ήχος χαμηλής συχνότητος, συνήθως εντοπισμένος, που παράγεται από την επαφή φλεγμαινόντων πετάλων του υπεζωκότα ( ΔΔ από λεπτούς υγρούς ρόγχους ) περιεχόμενα

Ρόγχοι Μουσικοί Μη μουσικοί Σημεία παραγωγής ( ξηροί ή συνεχείς ) ( υγροί ή διακεκομμένοι ) Ρεγχάζοντες Παχείς Βρόγχοι μεγάλου μεγέθους Συρίττοντες Μέσοι Βρόγχοι μέσου / μικρου μεγέθους Εκπν. Συριγμός Λεπτοί Βρογχιόλια / Κυψελίδες ( τρίζοντες / υποτρίζοντες ) Μακρά διάρκεια* Μικρή διάρκεια** *εισπνευστικοί αλλά κυρίως εκπνευστικοί / ** κυρίως εκπνευστικοί περιεχόμενα

ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΑ ΒΑΣΙΚΩΝ ΣΥΝΔΡΟΜΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗΕΠΙΚΡΟΥΣΗΨΗΛΑΦΗΣΗΑΚΡΟΑΣΗ Πνευμονική πύκνωση μειωμένη έκπτυξη αμβλύς ↑ φων. δονήσεων ↑ φων. απήχησης βρογχική αναπνοή* Υγρή Πλευρίτιδα (υδροθώρακας) (πυοθώρακας) (αιμοθώρακας) προπέτεια ημιθωρακίου μετατόπιση τραχείας** (προς το υγιές) αμβλύς ↓ φων. δονήσεων ρόγχοι ↓αν. ψιθυρίσματος ↓φων. απήχησης Πνευμοθώρακας προπέτεια ημιθωρακίου μετατόπιση τραχείας** (προς το υγιές) τυμπανικός εξαφάνιση φων. δονήσεων εξαφάνιση αν. ψιθυρίσματος / φων. απήχησης** Ατελεκτασία***εισολκή μεσοπλευρίων διαστημάτων μετατόπιση τραχείας (προς το πάσχον) αμβλύςμείωση ή εξαφάνιση φων. δονήσεων**/*** μείωση ή εξαφάνιση αν. ψιθυρίσματος / φων. απήχησης**/*** * εξάλειψη ή μείωση κυψελιδικού στοιχείου αν. Ψιθυρίσματος ** επι συλλογής μέτριας - μεγάλης ποσότητας υγρού ή αέρα *** εφ’όσον πρόκειται για απόφραξη μεγάλου βρογχ. στελέχους περιεχόμενα

Θώρακας των υποδηματοποιών (Pectus Excavatum) (Σε σοβαρές περιπτώσεις προκαλείται πίεση της καρδιάς και αγγείων) Τροπιδοειδής θώρακας (Pectus Carinatum) (Αισθητικό πρόβλημα) Πιθοειδής Θώρακας (Προσθιοπίσθια/Πλάγια διάμετρος= 1/1) (Απαντάται σε εμφυσηματικούς και γέροντες)

Φυσιολογική Αναπνοή / λεπτό Ταχύπνοια  συχνότητα Περιοριστική πνευμονοπάθεια, Πνευμονία, Πνευμονικό οίδημα, Πνευμονία, Πλευριτικός πόνος, Άνοδος διαφραγμάτων Βραδύπνοια  συχνότητα  Ενδοκράνια πίεση, Καταστολή αναπνευστικού κέντρου από φάρμακα, Διαβητικό κώμα

Υπέρπνοια  βάθος Υπεραερισμός  βάθος & ρυθμός Υποαερισμός  βάθος & ρυθμός

Γρήγορη και βαθιά αναπνοή Απαντάται σε βαριά μεταβολική οξέωση

 Η αναπνοή αυξάνεται και ελαττώνεται περιοδικά με περιόδους βαθιάς αναπνοής εναλλασσόμενες με άπνοιες  Παιδιά και ηλικιωμένοι στον ύπνο  Καρδιακή ανεπάρκεια  Καταστολή αναπνευστικού κέντρου  Ουραιμία  Παρεγκεφαλιδική βλάβη

Χαρακτηρίζεται από απρόβλεπτες ανωμαλίες με αναπνοές επιπόλαιες ή βαθιές που σταματούν για μικρό χρόνο. Καταστολή αναπνευστικού κέντρου και εγκεφαλική βλάβη στο επίπεδο του προμήκους

Προσδιορισμός περιοχών ευαισθησίας Παρατήρηση ανωμαλιών (συρίγγια, μάζες) Τα συρίγγια υποδηλώνουν παθήσεις του υπεζωκότα ή του πνεύμονα (φυματίωση/ακτινομύκωση Διαπίστωση της έκπτυξης των πνευμόνων Εκτίμηση των φωνητικών δονήσεων

Ψηλαφητός κραδασμός που μεταδίδεται από το βρογχοπνευμονικό σύστημα στο τοίχωμα του θώρακα κατά την ομιλία του ασθενούς Ελάττωση/Εξαφάνιση φωνητικών δονήσεων Απόφραξη βρόγχου Παρουσία αέρα/υγρού/μάζας στον υπεζωκότα Αύξηση φωνητικών δονήσεων Κοντά στους βρόγχους Περιοχές του πνεύμονα με πύκνωση

 Το θωρακικό τοίχωμα και οι υποκείμενοι ιστοί μπαίνουν σε κίνηση με αποτέλεσμα την παραγωγή ήχων και την ψηλάφηση δόνησης  Μπορούμε να καθορίσουμε εάν οι ιστοί έχουν αέρα, υγρό ή στερεό  Πληροφορίες λαμβάνονται από 5-7 cm μέσα στο θώρακα  Δεν αποκαλύπτονται εν τω βάθει βλάβες

Αμβλύς: Ασθενής με υψηλή συχνότητα και μικρή διάρκεια (Μηρός) Υπαμβλύς: Μέσης έντασης, συχνότητας και διάρκειας (Ήπαρ) Σαφής Πνευμονικός: Δυνατή ένταση με χαμηλή συχνότητα και μεγάλη διάρκεια (Φυσιολογικός πνεύμονας) Υπερσαφής Πνευμονικός: Πολύ δυνατή ένταση, χαμηλή συχνότητα, μεγάλη διάρκεια (Εμφυσηματικός πνεύμονας) Τυμπανικός: Δυνατή ένταση (Γαστρική φυσαλλίδα)

Εκτίμηση της ροής του αέρα στο τραχειοβρογχικό δέντρο Παρουσία υγρού, βλέννας ή εμποδίου στις αεροφόρες οδούς Γενική κατάσταση των πνευμόνων και των υπεζωκοτικών χώρων

Οι αναπνευστικοί ήχοι παράγονται από τη στροβιλώδη ροή του αέρα στο φάρυγγα και στις μεγάλες αναπνευστικές οδούς 1. Κυψελιδικός ήχος: Διάρκεια εισπνοής > εκπνοής, χαμηλή συχνότητα και ένταση εκπνοής. Ακούγεται σε ολόκληρο τον πνεύμονα 2. Βρογχοκυψελιδικός ήχος: Διάρκεια εισπνοής = εκπνοής, μέση συχνότητα και ένταση εκπνοής. Ακούγεται κοντά στους μεγάλους βρόγχους (πάνω από την κλείδα και μεταξύ των ωμοπλατών) 3. Βρογχικός ή σωληνώδης: Διάρκεια εκπνοής > εισπνοής, υψηλής συχνότητας και δυνατής έντασης εκπνοής. Ακούγεται πάνω από την τραχεία

 Φυσιολογικοί ήχοι  Κυψελιδικός  Βρογχοκυψελιδι κός  Βρογχικός  Τραχειακός  Είναι φυσιολογικοί όταν ακούγονται στο σωστό χώρο

Ταξινόμηση βάσει της θεωρίας που πρότεινε ο Forgacs Υγροί ρόγχοι- Τρίζοντες Μη συνεχείς τρίζοντες, κυρίως εκπνευστικοί Μπορεί να αλλάξουν ή και όχι με το βήχα Ακούγονται σε: Καρδιακή ανεπάρκεια, βρογχίτιδα, πνευμονία, πνευμονική ίνωση

Ξηροί ρόγχοι- Συρίττοντες Έχουν μεγάλη διάρκεια Είναι εκπνευστικοί ή εισπνευστικοί Φανερώνουν μερική απόφραξη της ροής του αέρα καθώς περνά από στενωμένες οδούς (εκκρίσεις, οίδημα, όγκοι) Αλλάζουν με το βήχα  Υψηλής συχνότητας μουσικοί  Χαμηλής συχνότητας ρεγχάζοντες  Ακούγονται σε: Πνευμονία, Ατελεκτασία, Πνευμονικό έμφρακτο

Υπεζωκοτικός ήχος τριβής Κριγμώδης ήχος οφειλόμενος στην τριβή δύο επιφανειών που φλεγμαίνουν Δεν επηρεάζεται από τον βήχα Ήχος συνεχής «Τον ακούει ο ασθενής» Μπορεί να είναι ψηλαφητός Ακούγεται στην πλευρίτιδα

 Φυσιολογική ακρόαση  Πνευμονική πύκνωση  Βρογχίτιδα  Εμφύσημα  Πνευμοθώρακας  Ατελεκτασία  Πλευριτική συλλογή  Καρδιακή ανεπάρκεια

Επίκρουση: Σαφής πνευμονικός Φωνητικές δονήσεις: Φυσιολογικές Αναπνευστικό ψιθύρισμα: Κυψελιδικό. Βρογχοκυψελιδικό στους μεγάλους βρόγχους Επιπρόσθετοι ήχοι: Κανένας (ίσως παροδικοί εισπνευστικοί τρίζοντες μετά από κατάκλιση ή ύπνο)

 Βρογχιτιδα:φλεγμονη των βρογχων η οποια προκαλει βηχα, συντομια της αναπνοης και κοπωση.Τα αιτια περιλαμβανουν το καπνισμα και μολυνσεις.  Εμφυσημα:οι κυψελιδες τεντωνονται και χανουν την ελαστικοτητα τους.Αυτο εμποδιζει την αποτελεσματικη αναπνοη, προκαλωντας βηχα, συντομια της αναπνοης και λαχανιασμα.

 Πλευριτιδα:φλεγμονη των πλευρικων τοιχωματων λογω μολυνσης.Προκαλει βηχα, πυρετο, κοπωση, πονοκεφαλο και στηθαγχη.  Φυματιωση:ασθενεια που προκαλειται από βακτηρια, τα οποια μπορει να εισπνευσει η να φαει κανεις.Τα συμπτωματα περιλαμβανουν βηχα, νυχτερινη εφιδρωση και πυρετο.  Ασθμα:δυσκολια στην εκπνοη, βηχας και λαχανιασμα.Συχνα προκαλειται απο αλλεργιες.

Ρινιτιδα:συμφορηση της μυτης και των αναπνευστικων πορων.Προκαλειται από κρυολογημα, γριππη, αλλεργικο πυρετο και μολυνση των αναπνευστικων πορων. Αλλεργικος πυρετος: Αλλεργικη ρινιτιδα.Προκαλειται από αλλεργια σε ορισμενα ειδη γυρης. Τα συμπτωματα περιλαμβανουν φταρνισμα, υγρη μυτη, και ματια και μερικες φορες πρηξιμο και φαγουρα.

 Κολπιτιδα:φλεγμονη των κοιλοτητων της μυτης συνηθως μετα από αναπνευστικη μολυνση.Προκαλει πονοκεφαλο και πονο στο προσωπο.

Επίκρουση: Αμβλύς Φωνητικές δονήσεις: Αυξημένες. Επιπρόσθετα ακούγονται βρογχοφωνία, αιγοφωνία Αναπνευστικό ψιθύρισμα: Βρογχικός ήχος Επιπρόσθετοι ήχοι: Υγροί (τρίζοντες και υποτρίζοντες) Οι κυψελίδες είναι μερικώς γεμάτες με αίμα, υγρά, πολυμορφοπύρηνα που φαγοκυτταρώνουν

Επίκρουση: Σαφής πνευμονικός Φωνητικές δονήσεις: Φυσιολογικές Αναπνευστικό ψιθύρισμα: Φυσιολογική ή παράταση εκπνοής Επιπρόσθετοι ήχοι: Συρίττοντες ή υγροί ρόγχοι Μερική απόφραξη των βρόγχων από εκκρίσεις ή σπασμό

Επίκρουση: Υπερσαφής πνευμονικός Φωνητικές δονήσεις: Ελαττωμένες Αναπνευστικό ψιθύρισμα: Φυσιολογικό ή παράταση εκπνοής Επιπρόσθετοι ήχοι: Κανένας ή ευρήματα βρογχίτιδας Οι κυψελίδες είναι φουσκωμένες δίχως ακέραια τοιχώματα

Επίκρουση: Υπερσαφής πνευμονικός Φωνητικές δονήσεις: Ελαττωμένες ή απουσιάζουν Αναπνευστικό ψιθύρισμα: Ελαττωμένο ή απών Επιπρόσθετοι ήχοι: Κανένας Η κοιλότητα του υπεζωκότα είναι γεμάτη αέρα

Επίκρουση: Υπαμβλύτητα Φωνητικές δονήσεις: Ελαττωμένες ή απουσιάζουν Αναπνευστικό ψιθύρισμα: Ελαττωμένο ή απουσιάζει Επιπρόσθετοι ήχοι: Κανένας Η απόφραξη των βρόγχων εμποδίζει την μετάδοση αναπνοής/ ήχων

Επίκρουση: Αμβλύς ή υπαμβλύς Φωνητικές δονήσεις: Ελαττωμένες ή απουσιάζουν Αναπνευστικό ψιθύρισμα: Ελαττωμένο ή απουσιάζει Επιπρόσθετοι ήχοι: Κανένας

Επίκρουση: Σαφής πνευμονικός Φωνητικές δονήσεις: Φυσιολογικές Αναπνευστικό ψιθύρισμα: Φυσιολογική ή παράταση εκπνοής Επιπρόσθετοι ήχοι: Υγροί ρόγχοι στις βάσεις ή και συρίττοντες

 Στένωση αεραγωγών λόγω: σύσπασης λείων μυϊκών ινών, πάχυνση τοιχώματος με φλεγμονώδη κύτταρα, παρουσία αυξημένης ποσότητας παχύρευστων εκκρίσεων  Υψηλός κίνδυνος εμφάνισης κρίσης στους ασθενείς που: Δεν αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα του άσθματος και δε συμμορφώνονται με τη θεραπεία, Έχουν ιστορικό έντονης αλλεργίας, προηγούμενων κρίσεων, εισαγωγών για νοσηλεία, ανάγκης μηχανικού αερισμού Αναφέρουν πρόσφατες νυχτερινές κρίσεις Χρειάζονται συστηματικά στεροειδή per os  Εξέλιξη κρίσης: Επιδείνωση ανταλλαγής αερίων: το Ο 2 στο αρτηριακό αίμα μειώνεται, το CO 2 συσσωρεύεται Επίταση προσπάθειας αναπνοής: κόπωση αναπνευστικών μυών

 Ανησυχητική κλινική εικόνα: Αναπνοές >25 / λεπτό, σφύξεις >110 / λεπτό, spO 2 <92%, έντονος βήχας/συριγμός Δυσκολία ομιλίας (άρθρωση ολόκληρης πρότασης χωρίς βαθιά ανάσα) Ασθενής ωχρός, κάθιδρος, με ολοένα πιο αδύναμες προσπάθειες αναπνοής  Αέρια αίματος: πτώση PaΟ 2, pH, αύξηση PaCO 2  Σπιρομέτρηση – ιδιαίτερα σημαντική η μέγιστη εκπνευστική ροή: Απαιτείται σύγκριση με τιμές προ της κρίσης (εκτίμηση επιδείνωσης, παρακολούθηση μεταβολών) <50% προβλεπόμενης: σοβαρό άσθμα - <35% προβλεπόμενης: άσθμα απειλητικό για τη ζωή Υποξαιμία, οξέωση, καρδιοαναπνευστική ανακοπή  Ακτινογραφία: υποψία πνευμοθώρακα

 Καθησυχασμός, πληροφόρηση ασθενή (μείωση αναπνευστικού έργου), απομάκρυνση εκλυτικού παράγοντα  Χορήγηση Ο 2 με μάσκα Venturi 40-60%  Χορήγηση βρογχοδιασταλτικών: β2 αδρενεργικοί διεγέρτες (σαλβουταμόλη), αντιχολινεργικά (ιπρατρόπιο)  Χορήγηση IV αμινοφυλλίνης, κορτικοστεροειδών: μείωση φλεγμονής αεραγωγών  Χορήγηση αντιβίωσης επί λοίμωξης αναπνευστικού  Συνεχής εκτίμηση-καταγραφή προόδου κατά τις πρώτες ώρες  Status asthmaticus: Απειλητική για τη ζωή, παρατεταμένη κρίση που δεν ανταποκρίνεται στη συνήθη αγωγή Προκαλεί αναπνευστική ανεπάρκεια, υποξαιμία, υπερκαπνία, οξέωση, καρδιοαναπνευστική ανακοπή Χορήγηση αδρεναλίνης IV, πιθανά θα απαιτηθεί ΕΔΤ διασωλήνωση με μηχανικό αερισμό

 Αναπνευστική λοίμωξη με πύκνωση μέρους πνεύμονα  Κλινική εικόνα: δύσπνοια με παραγωγικό βήχα,ταχύπνοια, πλευριτικός πόνος, πυρετός, κυάνωση  Ιδιαίτερη βαρύτητα όταν: αναπνοές >30/λεπτό, Δ.Α.Π. 7mmol/L  Ιδιαίτερη προσοχή σε: χρόνιους καπνιστές, Χ.Α.Π., ανοσοκαταστολή  Καλλιέργειες αίματος, πτυέλων, πλευριτικού υγρού: αναγκαίες για τη διάγνωση  Αντιμετώπιση πνευμονίας Ισοζύγιο υγρών: διατήρηση ικανοποιητικής Α.Π., αποβαλλόμενων ούρων Οξυγόνωση (προσοχή στην παρουσία Χ.Α.Π.) Αντιβιοθεραπεία: αρχικά ευρέος φάσματος, κατόπιν εστιασμένη

 Μακροχρόνια απόφραξη ροής αεραγωγών: σταθερά συμπτώματα με οξείες εξάρσεις (λοιμώξεις)  Χρόνια βρογχίτιδα: καπνιστές, παρατεταμένος, παραγωγικός βήχας (υπερπαραγωγή βλέννας που ευνοεί λοιμώξεις)  Εμφύσημα: βλάβη βρογχιολίων/κυψελίδων, υπερδιάταση πνευμόνων, πιθοειδής θώρακας, εκπνοή με προτεταμένα χείλη  Εκτίμηση οξείας έξαρσης: μακροχρόνια οξυγονοθεραπεία, αριθμός προηγούμενων εξάρσεων-εισαγωγών, παρουσία άλλων νοσημάτων (καρδιά, νεφροί)  Ενδείξεις ΕΔΤ διασωλήνωσης: pH<7,30, PaΟ 2 <50mmHg, επιδείνωση διανοητικής κατάστασης που θέτει τον αεραγωγό σε κίνδυνο  Χορήγηση βρογχοδιασταλτικών, αμινοφυλλίνης, αντιβιοτικών, κορτικοστεροειδών  Μη επεμβατικός μηχανικός αερισμός θετικής πίεσης (CPAP, BIPAP) Απαιτεί τη συνεργασία του ασθενή (σύγχυση, ανησυχία) Επιτρέπει ικανοποιητική αύξηση Ο 2 χωρίς αύξηση CΟ 2

Ορισμός Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ ) είναι η νοσηρή κατάσταση, που μπορεί να προληφθεί και να θεραπευτεί, ενώ χαρακτηρίζεται από μερικά έξω-πνευμονικά χαρακτηριστικά που συμβάλλουν στην σοβαρότητα της νόσου σε ορισμένους ασθενείς. Η πνευμονική συνιστώσα χαρακτηρίζεται από περιορισμό της ροής του αέρα, που δεν είναι πλήρως αναστρέψιμος. Ο περιορισμός της ροής είναι συνήθως προοδευτικά επιδεινούμενος και συσχετίζεται με παθολογική φλεγμονώδη απάντηση του πνεύμονα έναντι τοξικών σωματιδίων ή αερίων. GOLD Update 2006

Τι είναι Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια Είναι ένας γενικός όρος που περιλαμβάνει κυρίως  την χρόνια βρογχίτιδα, και  το πνευμονικό εμφύσημα. Κοινό χαρακτηριστικό τους είναι η στένωση των βρόγχων και η καταστροφή των κυψελίδων. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση της ροής του αέρα στους πνεύμονες, κυρίως κατά την εκπνοή.

Τι είναι η χρόνια βρογχίτιδα Η χρόνια βρογχίτιδα είναι μια νόσος που χαρακτηρίζεται από υπερβολική παραγωγή βλέννας και οίδημα του βλεννογόνου. Αυτά προκαλούν στένωση των βρόγχων, βήχα, πτύελα και συχνές λοιμώξεις.

Αποφραγμένος αεραγωγός Βλέννα Σύσπαση λείων μυϊκών ινών Φλεγμονή τοιχώματος αεραγωγού

Τι είναι Πνευμονικό Εμφύσημα Το εμφύσημα είναι νόσος που καταστρέφει τις κυψελίδες. Η καταστροφή αυτή επηρεάζει τη σωστή ανταλλαγή του οξυγόνου και του διοξειδίου του άνθρακα. Επίσης κατακρατείται μεγαλύτερη ποσότητα αέρα στους πνεύμονες απ΄ ό,τι πρέπει.

Παγιδευμένος αέρας Διάτρηση τοιχωμάτων βρόγχων, από μεγάλους σάκους αέρα Υπερδιογκωμένοι σάκοι αέρα

Διατεταμένες κυψελίδες λόγω καταστροφής του τοιχώματος Φυσιολογικές κυψελίδες

 Καπνιστής άνω των 45 ετών  Συχνές λοιμώξεις αναπνευστικού  Καθημερινός βήχας  Έντονη απόχρεμψη  Δύσπνοια  Παροξυσμοί

 Χρειάζεται να κάνω προσπάθεια για να αναπνεύσω  Η αναπνοή μου με δυσκολεύει  Αισθάνομαι ότι χρειάζεται να πάρω περισσότερο αέρα  Λαχανιάζω  Δεν μπορώ να πάρω αρκετό αέρα

Χρονία Βρογχίτις Εμφύσημα

Χρονία Βρογχίτις

Εμφύσημα

Τοξικός παράγων (εισπνεόμενες ερεθιστικές ουσίες) Κάπνισμα (80-90%), ενεργητικό ή παθητικό Ρύπανση (βιομάζα) α. Ατμοσφαιρική β. Επαγγελματική γ. Οικιακή Γενετικοί Παράγοντες (Ανεπάρκεια α 1 - αντιθρυψίνης. Οι γενετικοί παράγοντες δυνατόν να εξηγούν, γιατί μόνο το 15% των καπνιστών αναπτύσσουν ΧΑΠ) Αναπνευστικές λοιμώξεις (Κατά το πρώτο έτος της ζωής) Άλλα (Αδύνατα βρέφη, δίαιτα φτωχή σε αντιοξειδωτικές βιταμίνες A, C και E) ΧΑΠ

Αίτια εμφάνισης ΧΑΠ ΚΑΠΝΙΣΜΑ (συχνότερη αιτία) ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΡΥΠΑΝΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΕΛΛΕΙΜΑ α1-αντιθρυψίνης

Τοξικά σωματίδια ή αέρια Φλεγμονή Ανάπτυξη ΧΑΠ Αντιοξειδωτικοί παράγοντες Οξειδωτικό στρες Παράγοντες του ξενιστή Αντιπρωτεϊνάσες Πρωτεϊνάσες

 Το οξειδωτικό stress είναι αυξημένο στους ασθενείς με ΧΑΠ. Ο καπνός του τσιγάρου περιέχει ενεργείς οξειδωτικούς παράγοντες όπως H 2 O 2 ρίζες ΟΗ ανιόν - υπεροξείδιο Ο 2 – οξείδιο του ΝΟ και ισομερή προσταγλαδινών

Γιατί το κάπνισμα βλάπτει o Το κάπνισμα αποτελεί τον κυριότερο αιτιολογικό παράγοντα της χρόνιας βρογχίτιδας και του πνευμονικού εμφυσήματος. o Ο καπνός του τσιγάρου καταστρέφει τους αμυντικούς μηχανισμούς του αναπνευστικού συστήματος με αποτέλεσμα συχνές λοιμώξεις. o Επίσης προκαλεί ερεθισμό των βρόγχων, υπερπαραγωγή πτυέλων, στένωση των βρόγχων και καταστροφή των κυψελίδων.

Πνεύμονες Καπνιστή

Κάπνισμα Κύρια αιτία ΧΑΠ Κύρια αιτία ΧΑΠ  80% - 90% συνολικού κινδύνου ανάπτυξης ΧΑΠ  82% συνόλου θανάτων λόγω ΧΑΠ  15% - 20% καπνιστών θα αναπτύξουν ΧΑΠ

 Πρόληψη της νόσου  Βελτίωση των συμπτωμάτων της  Επιβράδυνση της εξέλιξης της

FEV 1 (% της τιμής στην ηλικία των 25) Δεν κάπνισαν ποτέ ή δεν είναι επιρρεπείς στο κάπνισμα Adapted from: Fletcher et al, Br Med J Σταμάτησαν στα 65 Σταμάτησαν στα 45 Ανικανότητα Κάπνιζαν τακτικά και είναι επιρρεπείς στις επιδράσεις του Θάνατος Ηλικία (χρόνια)

 Η ΧΑΠ, υποεκτιμάται γιατί δεν γίνεται συχνά έγκαιρη διάγνωση της νόσου.  Η νόσος διαγιγνώσκεται κυρίως στα προχωρημένα στάδια

125  Η νόσος εξελίσσεται σε 30 ή περισσότερα χρόνια  Η έναρξη είναι ύπουλη και ο ασθενής είναι χωρίς συμπτώματα για 20 ή περισσότερα χρόνια  >75% της λειτουργικότητας του πνεύμονα μπορεί να χαθεί πριν ο ασθενής εκδηλώσει δύσπνοια στην κόπωση ή βήχα με απόχρεμψη.

ΧΑΠ Είναι νόσος που εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου, και οδηγεί ένα ποσοστό των ασθενών σε εργασιακή ανικανότητα με επακόλουθο την πρόωρη απομάκρυνση από την εργασία

Am (1999) Ανεπάρκεια Ανικανότητα Αναπηρία

ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑ (mortality) : Πόσοι πεθαίνουν από τη νόσο ανά έτος σε ένα πληθυσμό ΝΟΣΗΡΟΤΗΤΑ (morbility) : Πόσοι επισκέπτονται ιατρό, νοσοκομείο, ή νοσηλεύονται από τη νόσο ανά έτος σε ένα πληθυσμό ΕΠΙΠΟΛΑΣΜΟΣ (prevalence) : Πόσοι δηλώνονται με χαρακτηριστικά της νόσου ανά έτος σε ένα πληθυσμό

Το 1990 ήταν 9,34 % για άνδρες, 7,33 % για γυναίκες (στοιχεία Π.Ο.Υ.) Σήμερα εκτιμάται ότι το ποσοστό είναι υπερδιπλάσιο Επειδή τα στοιχεία αφορούν στο σύνολο του πληθυσμού, ο επιπολασμός της ΧΑΠ στις μεγαλύτερες ηλικίες υποεκτιμάται σημαντικά Ένα άλλο στοιχείο που θα αυξήσει τον επιπολασμό είναι η αναμενόμενη αύξηση του γηράσκοντα πληθυσμού (το 2025 θα είναι 800 εκατ.) Ο επιπολασμός αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά διότι αυξάνεται ραγδαία ο αριθμός των καπνιστών, ειδικά των γυναικών και των παιδιών (στόχος καπνοβιομηχανιών)

–59% –64% –35% +163% –7% Καρδιαγγειακά Εγκεφαλικά Αλλα Αγγειακά Αλλα Αγγειακά Χ.Α.Π Άλλα αίτια Source: NHLBI/NIH/DHHS

 Ιστορικό καπνίσματος  Πρωινός βήχας («τσιγαρόβηχας»)  Συχνά επαναλαμβανόμενα κρυολογήματα  Δυσκολία στις καθημερινές δραστηριότητες λόγω δύσπνοιας

 Τα συμπτώματα ΔΕΝ αξιολογούνται από τον ασθενή ως σοβαρά και εντάσσονται στην καθημερινή του πραγματικότητα…  Η ΔΥΣΠΝΟΙΑ είναι ο συνηθέστερος λόγος αναζήτησης ιατρικής βοήθειας  Οι ασθενείς οδηγούνται στον ιατρό συνήθως σε φάση παρόξυνσης (λόγω επιδείνωσης των συμπτωμάτων και εμφάνισης πυρετού)

ΗΠΙΑ ΧΑΠΜΕΤΡΙΑ ΧΑΠΣΟΒΑΡΗ ΧΑΠ s Πρωινός βήχας s Υποτροπιάζουσες λοιμώξεις αναπνευστικού s Δυσκολία στη διάρκεια έντονης άσκησης s Τα συμπτώματα πιθανώς δεν γίνονται αντιληπτά από τον ασθενή και επιδεινώνονται με το χρόνο s Βήχας και παραγωγή πτυέλων s Δύσπνοια με ή χωρίς συριγμό, κατά τη βαριά άσκηση s Οξεία επιδείνωση των συμπτωμάτων, που σχετίζονται με λοιμώξεις του αναπνευστικού s Βήχας και συριγμός s Σοβαρή δυσκολία στην αναπνοή, ακόμη και σε ελαφρά σωματική δραστηριότητα s Ρόγχος κατά τη βίαια εκπνοή s

Σπιρομέτρηση  Απλή αναπαραγώγιμη μέθοδος  Έλεγχος πνευμονικής λειτουργίας  Λήψη πληροφοριών σχετικά με τον περιορισμό ροής αέρα  FEV 1  FVC  FEV 1 /FVC

 Άσθμα  Βρογχεκτασίες  Καρδιακή ανεπάρκεια  Φυματίωση  Αποφρακτική βρογχιολίτιδα

Οικογενειακό ιστορικό άσθματος Περιορισμός της ροής του αέρα, σημαντικά αναστρέψιμος Περιορισμός της ροής του αέρα, σε μεγάλο βαθμό μη αναστρέψιμος Παρουσία αλλεργίας/ρινίτιδας και/ή εκζέματος Δύσπνοια κατά την άσκηση Εμφάνιση συμπτωμάτων τη νύχτα / νωρίς το πρωί Μακρόχρονο ιστορικό καπνίσματος Ποικιλία συμπτωμάτων Συμπτώματα βραδέως προοδευτικά Έναρξη σε νεαρή ηλικία Έναρξη σε μέση ηλικία ΧΑΠ Άσθμα

 Πρόληψη εξέλιξης νόσου  Ανακούφιση συμπτωμάτων  Βελτίωση αντοχής στην άσκηση  Βελτίωση ποιότητα ζωής  Πρόληψη - θεραπεία παροξυσμών  Πρόληψη - θεραπεία επιπλοκών  Μείωση θνησιμότητας  Ελαχιστοποίηση ανεπιθυμήτων ενεργειών θεραπείας

 Διακοπή καπνίσματος  Εμβόλια  Φάρμακα: βρογχοδιασταλτικά, κορτικοειδή  Άλλα φάρμακα  Οξυγονοθεραπεία  Φυσικοθεραπεία  Αποκατάσταση  Χειρουργική θεραπεία  Μηχανικός αερισμός

 Β2 διεγέρτες βραχείας ή μακράς δράσης (προκαλούν χάλαση των λείων μυικών ινών των αεραγωγών διεγείροντας τους β2 αδρενεργικούς υποδοχείς με αποτέλεσμα την αύξηση του κυκλικού ΑΜΡ που προκαλεί ένα λειτουργικό ανταγωνισμό στον βρογχόσπασμο)  Αντιχολινεργικά (ανταγωνίζονται τη δράση της ακετυλοχολίνης στους Μ3 Μουσκαρινικούς υποδοχής, εμποδίζοντας την χολινεργική αντανακλαστική βρογχοσύσπαση μειώνοντας τον παρασυμπαθητικό χολινεργικό τόνο που είναι το κύριο αναστρέψιμο στοιχείο στην ΧΑΠ  Θεοφυλλίνη (αμφιλεγόμενη δράση, βελτιώνει τη λειτουργικότητα των αναπνευστικών μυών, διεγείρει το αναπνευστικό κέντρο)  Κορτικοειδή κυρίως ως εισπνεόμενα (αντιφλεγμονώδη)  Συνδυασμός των ανωτέρω

 Νόσοι αναπνευστικού : 20% του συνόλου των αιτιάσεων για ιατρική εξέταση  Πιο συχνές διαγνώσεις : Ασθμα, Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια, Λοίμωξη αναπνευστικού  Παθήσεις αναπνευστικού απειλητικές για την ζωή : ΧΑΠ. Διάμεσες Πνευμονοπάθειες, Καρκίνος Πνεύμονα

 Ιστορικό:  Κλινική εξέταση:  Εργαστηριακός έλεγχος : Αιματολογικός Βιοχημικός Απεικόνιση : α/α Θώρακα U/S CT Θώρακα MRΙ Θώρακα PET-CT Ενδοσκόπηση : Βρογχοσκόπηση Λειτουργικός Έλεγχος Αναπνοής  Ιστολογική εξέταση: Βιοψία  Κυτταρολογική εξέταση: Έκπλυμα, Ξέσματα

 Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια  Πνευμονία  Πνευμοθώρακας  Πνευμονική Εμβολή  Χειρουργική Θώρακος  Καρκίνος του Πνεύμονα

Φυσιολογικός αερισμός: V=4L/min Φυσιολογική αιμάτωση: Q=5L/min Φυσιολογικός λόγος V/Q=4/5 ή 0,8

 PaO2 μερική πίεση οξυγόνου διαλυμένου στο αρτηριακό αίμα (75 – 100 mmHg)  SaO2 ποσοστό οξυγόνου ενωμένου με την αιμοσφαιρίνη (96 – 100%)  PaCO2 μερική πίεση διοξειδίου του άνθρακα, διαλυμένου στο πλάσμα του αρτηριακού αίματος (35 – 45 mmHg)  PH συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου στο αίμα (7.35 – 7.45)  HCO3 συγκέντρωση διττανθρακικού νατρίου στο αίμα (18 – 23 mEq/L)  Χάσμα Ανιόντων= (Νa) –(Cl) –(HCO3) = 7-14 mEq/L

PaCO2 < 35mmHg PaCO2 35–45 mmHg PaCO2>45mmHgHCO3<22mEq/L Αναπνευστική αλκάλωση Μεταβολική οξέωση Αναπνευστική οξέωση Μεταβολική οξέωση HCO3=22–26mEq/L Αναπνευστική αλκάλωση Φυσιολογική Αναπνευστική οξέωση HCO3 >26mEq/L Αναπνευστική αλκάλωση Μεταβολική αλκάλωση Αναπνευστική οξέωση Μεταβολική αλκάλωση

Διαταραχή Συνήθη αίτια Σημεία και συμπτώματα Αναπνευστική οξέωση PACO2>45mmHgPH<7.35 Καταστολή ΚΝΣ ΥποαερισμόςΑτελεκτασία Αποκλεισμός βρόγχου Βαριές αναπνευστικές λοιμώξεις ΚΑ και Πνευμονικό οίδημα Πνευμονική εμβολή ΑνησυχίαΣύγχυσηΛήθαργος Μειωμένη ανταπόκριση ΤαχυκαρδίαΔυσρρυθμίεςΔύσπνοια Αναπνευστική δυσχέρεια Αναπνευστική αλκάλωση PACO2<35mmHg PH>7.45 Διατομή ΚΝΣ Υπεραερισμός Άγχος, φόβος, πόνος Πυρετός και σήψη ΖάληΣύγχυση Αιμωδίες χεριών Δυσρρυθμίες και αίσθημα παλμών Μεταβολική Οξέωση HCO3<22mEq/LPH<7.35 Περίσσεια οξέων Αναερόβιος μεταβολισμός (σοκ) Νεφρική ανεπάρκεια Κετοξέωση Έλλειμμα βάσης Διάρροια Εντερικές αναστομώσεις Μεταβολές διανοητικής κατάστασης ΥπεραερισμόςΔυσρρυθμίες Μεταβολική Αλκάλωση HCO3>26mEq/L PH>7.45 Περίσσεια βάσης Χορήγηση γαλακτικών Υπέρμετρη χορήγηση διττανθρακικών Έλλειμμα Οξέων Έμετος ή ρινογαστρική αναρρόφηση Υποκαλιαιμία και υποχλωραιμία Μεταβολές διανοητικής κατάστασης Υποαερισμός Μυϊκές κράμπες και τρόμος

ΠΝΕΥΜΟΘΩΡΑΚΑΣ Η συγκέντρωση αέρα στην υπεζωκοτική κοιλότητα που προκαλεί πλήρη ή μερική σύμπτωση του πνεύμονος  Αυτόματος: χωρίς να προηγηθεί ατύχημα, σε λεπτόσωμους, άντρες, ετών. Οφείλεται σε ρήξη φυσαλίδων στην κορυφή του πνεύμονα απευθείας στην υπεζωκοτική κοιλότητα  Τραυματικός: ο αέρας εισέρχεται στην υπεζωκοτική κοιλότητα κατόπιν διατιτραίνοντος ή μη τραύματος του θώρακα (πχ τοποθέτηση υποκλειδίου, ΜΥΑ θετικής πίεσης)

ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ  Ανησυχία, ευερεθιστότητα  Σύγχυση, υπνηλία  Ταχύπνοια, δύσπνοια  ↓PaO2,  PaCO2

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΘΩΡΑΚΙΚΟΥ ΣΩΛΗΝΑ ΠΑΡΟΧΕΤΕΥΣΗΣ  Εξασφάλιση βατότητας και ακεραιότητας συστήματος παροχέτευσης του θώρακα  Αεροστεγής σύγκλειση του σημείου εισαγωγής του σωλήνα  Κλειστές με ασφάλεια όλες οι συνδέσεις  Το σύστημα των σωλήνων παροχέτευσης ελεύθερο από κάμψεις  Διατηρείτε το σύστημα παροχέτευσης κάτω από το επίπεδο του θώρακα του ασθενούς

ΑΡΧΕΣ BULLAU  Μια στήλη σε ήπια αναρρόφηση, ώστε ο αέρας να βγει έξω  Στήλη H2O για αφαίρεση αέρα  Στο κενό για συλλογή υγρού πχ αίμα Θέλουμε διαφορά πίεσης στην υπεζωκοτική κοιλότητα Να βγάλουμε αέρα που έχει εγκλωβιστεί στην υπεζωκοτική κοιλότητα Δημιουργείται διαφορά πίεσης και βγαίνει ο αέρας από τη στήλη H2O Όταν τοποθετείται το BULLAU, ακούς ήχο εκτόνωσης, γιατί ο αέρας που έχει εγκλωβιστεί βγαίνει με πίεση έξω

Copyright ©1997 The Society of Thoracic Surgeons Munnell E. R.; Ann Thorac Surg 1997;63: Water seal drainage of the pleural space, the technique developed by Playfair in 1873.

 Στεγανή σύνδεση του σωλήνα παροχέτευσης με το σωλήνα της φιάλης  Καταγραφή των αποβαλλόμενων υγρών στη φιάλη συλλογής και στο διάγραμμα  Σωστή και άνετη θέση αρρώστου με προστασία του σωλήνα  Ωριαίο άδειασμα του σωλήνα σύμφωνα με τις οδηγίες  Έλεγχος για αυξομείωση της στάθμης του υγρού σύμφωνα με τις αναπνευστικές κινήσεις

 Παρακολούθηση για σημεία διαρροής αέρα στο σύστημα  Παρακολούθηση για σημεία επιπόλαιης αναπνοής, κυάνωσης, υποδόριου εμφυσήματος, ή αιμορραγίας  Ενθάρρυνση του αρρώστου για βαθιές αναπνοές και βήχα  Κατά τη μεταφορά η φιάλη να βρίσκεται κάτω από το επίπεδο του θώρακα

162