Μακροσκοπικές αλλοιώσεις ουροποιητικού συστήματος
ΝΕΦΡΟΣ Φυσιολογικά ευρήματα H νεφρική κάψα έχει αφαιρεθεί. Ενίοτε εμμένει κάποια λοβίωση από την εμβρυϊκή περίοδο Στην πύλη (αριστερά στη μέση) διακρίνεται λιπώδης ιστός Κάτω δεξιά, διακρίνεται μια μικρή απλή νεφρική κύστη με λεία επιφάνεια και καθαρό υδαρές περιεχόμενο. Συχνό εύρημα στους ενήλικες ( είτε μονήρεις απλές κύστεις είτε διάσπαρτες στο νεφρικό παρέγχυμα ).
Φυσιολογικά ευρήματα Σε επιμήκη διατομή, διακρίνεται η πιο αραιοχρωματική (προς τα έξω) μοίρα του νεφρικού παρεγχύματος ( φλοιώδης μοίρα ) και προς τα έσω η πιο σκούρα μοίρα ( μυελώδης ) με τις νεφρικές πυραμίδες στις οποίες οι αθροιστικοί πόροι συνενώνονται κι εκβάλλουν στους κάλυκες και την κεντρική πύελο.
Η δομή του νεφρώνα Η δομή του νεφρώνα
Εμβρυϊκοί νεφροί στην 25 η εβδομάδα της κύησης (β’ τρίμηνο). Φυσιολογική επιφάνεια διατομής. Διακρίνεται η πύελος, οι κάλυκες καθώς και η σαφώς καθοριζόμενη συμβολή φλοιώδους-μυελώδους μοίρας.
Φυσιολογικοί νεφροί τελειόμηνου νεογνού. Παραμονή εμβρυϊκής λοβίωσης. Λείες επιφάνειες φλοιού με κατά θέσεις προσκολλημένο λιπώδη ιστό.
Συγγενείς ανωμαλίες- Κύστεις Συγγενείς ανωμαλίες- Κύστεις ΝΕΦΡΟΣ Κύστεις συγγενείς κι επίκτητες
Διπλοί ουρητήρες εξέρχονται από κάθε νεφρό και πορεύονται προς τη διανοιγμένη εδώ, ουροδόχο κύστη. Μερικός ή πλήρης διπλασιασμός ενός ή αμφότερων των ουρητήρων παρατηρείται συχνότερα ως τυχαίο εύρημα, σε 1 ανά 150 άτομα. Υπάρχει πιθανότητα αποφρακτικών προβλημάτων λόγω μη φυσιολογικής ροής των ούρων και λόγω της εισόδου των δύο ουρητήρων σε μικρή απόσταση του ενός από τον άλλο στην ουροδόχο κύστη. Ένα μικρό τμήμα της αορτής διακρίνεται ανάμεσα στους φυσιολογικούς, με λείες επιφάνειες νεφρούς.
Πεταλοειδής νεφρός Η εν λόγω συγγενής ανωμαλία, παρόλο που μπορεί να απαντά ως μεμονωμένη, συχνότατα συμπαρατηρείται με άλλες ανωμαλίες ή σύνδρομα γενετικής βλάβης ( π.χ. τρισωμία 18). Στην πρώιμη εμβρυϊκή ζωή οι κάτω πόλοι των νεφρών είναι μεταξύ τους κοντύτερα απότι οι άνω πόλοι. Αυτό καμιά φορά μπορεί να συνοδευθεί από συγχώνευση των 2 πόλων, εφόσον και οι δύο μετανεφρικοί πόροι κινηθούν προς τη μέση. Το πρόβλημα έγκειται στην ανώμαλη πορεία των ουρητήρων καθώς αυτοί διασχίζουν το γεφυροποιημένο νεφρικό παρέγχυμα οπότε δυνητικώς εγκαθίσταται μερική απόφραξη με υδρονέφρωση.
Το νεογνό αυτό κατέληξε μετά την πρόωρη γέννησή του την 23 η εβδομάδα της κύησης, λόγω υποπλασίας των πνευμόνων συνεπεία ολιγοϋδράμνιου. Το τελευταίο οφείλεται σε έντονη μείωση των ούρων του εμβρύου λόγω πολυκυστικών νεφρών. Παρατηρούνται αμφότεροι οι νεφροί διογκωμένοι να γεμίζουν την κοιλιά κάτω από το ήπαρ. Η συνεκτίμηση των εν λόγω μακροσκοπικών χαρακτήρων με τα ιστολογικά ευρήματα είναι συμβατή με πολυκυστική νόσο κληρονομούμενη με τον αυτοσωμικό υπολειπόμενο χαρακτήρα.
Πολυκυστικοί νεφροί των νεογνών - αυτοσωμικό υπολειπόμενο το πρότυπο κληρονομικότητας. Τα προσβεβλημένα νεογνά δεν επιβιώνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εμπλέκεται παραγωγή από το γονίδιο PKHD1 μιας παθολογικής πρωτεΐνης ινοκυστίνης. Κύστεις αρκετά μικρές αλλά ομοιόμορφα κατανεμημένες σε όλη την έκταση του νεφρικού παρεγχύματος με αποτέλεσμα μια συμμετρική εμφάνιση σε αμφότερους τους έντονα διογκωμένους νεφρούς. Κίνδυνος υποτροπής της νόσου σε επόμενο κύημα : 25%.
Πολυκυστικός δυσπλαστικός (με την έννοια της διαμαρτίας) νεφρός. Οφείλει να διαφοροδιαγιγνώσκεται από την προηγούμενη, συγκριτικά σπανιότερη οντότητα, καθώς ο δυσπλαστικός νεφρός συμβαίνει μόνο σποραδικά, χωρίς κάποιο γνωστό πρότυπο κληρονομικότητας. Οι κύστεις στον πολυκυστικό δυσπλαστικό νεφρό είναι μεγαλύτερες, με μεγαλύτερη ποικιλία στο σχήμα τους απότι στους πολυκυστικούς νεφρούς των νεογνών. Συνήθως, η πολυκυστική νεφρική δυσπλασία είναι ετερόπλευρη και, αν είναι αμφοτερόπλευρη, είναι ασύμετρη. Επί αμφοτερόπλευρης προσβολής, το ολιγοϋδράμνιο και οι επιπλοκές του θα εγκατασταθούν όπως και στην περίπτωση των πολυκυστικών νεφρών του νεογνού που προείδαμε.
Πολυκυστικός δυσπλαστικός νεφρός (κυστική νεφρική δυσπλασία) Η επιφάνεια διατομής αναδεικνύει ποικίλου μεγέθους κύστεις που αντικαθιστούν το νεφρικό παρέγχυμα Στη συγκεκριμένη περίπτωση η νόσος ήταν ετερόπλευρη, εμφανίστηκε στη βρεφική ηλικία ως ογκόμορφη αλλοίωση και εξαιρέθηκε χειρουργικώς. Ακόμη και με τον ένα νεφρό, αποκαθίσταται λειτουργική επάρκεια που επιτρέπει φυσιολογική ζωή.
ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΟΝΤΟΤΗΤΩΝ ΚΥΣΤΕΩΝ ΝΕΦΡΟΥ ΚΑΤΑ POTTER Τύπος Ι : πολυκυστικοί νεφροί με πρότυπο υπολειπόμενης κληρονομικότητας Τύπος ΙΙ : πολυκυστικός δυσπλαστικός νεφρός Τύπος ΙΙΙ : πολυκυστικοί νεφροί με πρότυπο επικρατούσας κληρονομικότητας Τύπος ΙV : Κυστική μεταβολή λόγω αποφράξεων της αποχετευτικής μοίρας του ουροποιητικού.
Πολυκυστικοί νεφροί του ενήλικα Πρότυπο αυτοσωμικής επικρατούσας κληρονομικότητας Μετά από αφαίρεση σπλάγχνων του θώρακα και της κοιλιάς στη νεκροτομή ατόμου καταλήξαντος από επιπλοκές χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας, προβάλλουν στο οπισθοπεριτόναιο έντονα διογκωμένοι αμφότεροι οι νεφροί.
Πολυκυστικοί νεφροί του ενήλικα Η επιφάνεια διατομής αμφοτέρων των νεφρών αναδεικνύει μεγάλες κύστεις που αντικαθιστούν το παρέγχυμα. Αμφότεροι οι πολυκυστικοί νεφροί είναι σαφώς διογκωμένοι συγκριτικά με το φυσιολογικού μεγέθους μόσχευμα.
Πολυκυστικοί νεφροί του ενήλικα Βάρος 3 κιλά! Κίνδυνος επανεμφάνισης στην οικογένεια του πάσχοντος : 50% ( αυτοσωμική επικρατούσα κληρονομικότητα) Oι κύστες συνήθως απουσιάζουν στη γέννηση και αναπτύσσονται αργά έτσι ώστε να ξεκινά η νεφρική ανεπάρκεια στη μέση προς προχωρημένη ηλικία.
Αυτοί οι νεφροί ενηλίκων έχουν σχετικά φυσιολογικό μέγεθος. Διακρίνονται διάσπαρτες μικρές κύστεις καμία των οποίων δεν ξεπερνά σε διάμετρο τα 2 εκ. Η εν λόγω κυστική μεταβολή σχετίζεται με χρόνια αιμοκάθαρση.
Σε έδαφος κυστικής μεταβολής λόγω αιμοκάθαρσης από μακρού, σπανίως αναπτύσσεται νεφροκυτταρικό καρκίνωμα. Παρατηρούμε σε διατομή μια ποικίλης υφής μάζα που περιβάλλεται από μεγάλες κύστεις.
Οι απλές νεφρικές κύστεις μπορεί να πολλαπλές αλλά ποτέ τόσο πολυάριθμες όσο στους πολυκυστικούς νεφρούς. Προϊούσης της ηλικίας, ανευρίσκονται συχνότερα. Οι εν λόγω κύστεις δεν προδιαθέτουν σε χρόνια νεφρική ανεπάρκεια ή σε νεοπλασία.
Παρατηρήστε μια αρκετά μεγαλύτερη απλή νεφρική κύστη στον άνω πόλο. Άλλες μικρότερες κύστεις παρατηρούνται διάσπαρτα στο νεφρό. Οι κύστεις αυτού του είδους δεν επηρεάζουν τη νεφρική λειτουργία. Η μεγάλη κύστη θα γινόταν αντιληπτή ακτινογραφικώς, θα ξεχώριζε δε από κυστικό νεόπλασμα λόγω της ομοιογενούς πυκνότητας του υγρού περιεχομένου της και των λεπτών της τοιχωμάτων. ΟΥΡΗΤΗΡΑΣ
Διαμεσοσωληναριακά νοσήματα Διαμεσοσωληναριακά νοσήματα Οξεία μορφή : Οξεία βακτηριακή πυελονεφρίτιδα, οξεία νεφρίτιδα από υπερευαισθησία σε φάρμακα. Χρόνια μορφή : χρόνια πυελονεφρίτιδα, νεφροπάθεια από αναλγητικά, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (ασπιρίνη), χρόνια έλλειψη καλίου, ισχαιμία.
Xρόνια ουρική νεφροπάθεια. Ωχρές κιτρινόφαιες τοφώδεις εναποθέσεις στη μυελώδη μοίρα του νεφρικού παρεγχύματος. Υπάρχει και οξεία μορφή της εν λόγω νόσου στα πλαίσια συνδρόμου «λύσης» λόγω μαζικής νέκρωσης λευχαιμικών ή λεμφωματωδών κυττάρων μετά από χημειοθεραπεία. Λόγω μεταβολικής διάσπασης των πυρήνων των κακοήθων κυττάρων, απελευθερώνονται μεγάλες ποσότητες ουρικού οξέος, οι οποίες, απεκκρινόμενες στα ούρα, αποφράσσουν τα ουροφόρα σωληνάρια.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΥΕΛΟΝΕΦΡΙΤΙΔΑ Χρόνια διαταραχή χαρακτηριζόμενη από αδρή, ασύμμετρη ουλοποίηση που εστιάζεται στη νεφρική πύελο, τα σωληνάρια και το διάμεσο υπόστρωμα. Οι ουλές υπέρκεινται διατεταμένων καλύκων και ανώμαλων πυραμίδων, είναι δε εμφανέστερες στους πόλους διότι εκεί οι θηλές είναι σύνθετες, με πιο ανοικτά στόμια που τις καθιστούν ανίκανες να αντιμετωπίσουν την ενδονεφρική παλινδρόμηση. Ρόλος λοίμωξης Απόφραξη της διόδου των ούρων (λιθίαση) Κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση των ούρων
Yπήρχε ένας μεγάλος νεφρικός λίθος που απέφρασσε τους κάλυκες στον κάτω πόλο αυτού του νεφρού οπότε προκάλεσε εστιακή υδρονέφρωση ( διάταση της περιοχής συλλογής των ούρων). Η στάση λόγω της απόφραξης και διάτασης προδιέθεσε σε λοίμωξη. Η λοίμωξη και η φλεγμονή φαίνεται από τις ωχρές κιτρινόφαιες περιοχές δίπλα στους διατεταμένους κάλυκες με την υπεραιμική βλεννογονική τους επιφάνεια. Ο άνω πόλος ελέγχεται φυσιολογικός με σαφή τα όρια φλοιώδους-μυελώδους μοίρας.
Ενίοτε ένας ιδιαίτερα ευμεγέθης λίθος γεμίζει τελείως το καλυκικό σύστημα με προσεκβολές του λίθου σαν «κέρατα ελαφιού». Εδώ ένας τέτοιος λίθος επεκτείνεται εντός διατεταμένου κάλυκα ώστε σχεδόν δεν αναγνωρίζεται ο υπερκείμενος νεφρικός φλοιός. Εικόνα προχωρημένης πυελονεφρίτιδας – σοβαρή υδρονέφρωση. Η νεφρεκτομή πιθανώς ενδείκνυται καθώς ο εν λόγω νεφρός είναι μη λειτουργικός και συνιστά εστία λοίμωξης.
Παρατηρούμε ένα νεφρό με πολύ πιο προχωρημένη υδρονέφρωση στην οποία απομένει μόνο ένα λεπτό χείλος νεφρικού φλοιού. Ένας τέτοιος νεφρός πλέον δε λειτουργεί κι αποτελεί πηγή συνεχών λομώξεων. Εφόσον η εν λόγω κατάσταση είναι ετερόπλευρη, η ανατομική θέση απόφραξης εντοπίζεται σε κάποιο σημείο από το ουρητηρικό στόμιο στην ουροδόχο κύστη ως τη νεφρική πύελο. Στον εικονιζόμενο νεφρό ένας μεγάλος λίθος με προσεκβολές σαν «κέρατα ελαφιού» γέμιζε τόσο τη νεφρική πύελο όσο και το καλυκικό σύστημα. Στον εικονιζόμενο νεφρό ένας μεγάλος λίθος με προσεκβολές σαν «κέρατα ελαφιού» γέμιζε τόσο τη νεφρική πύελο όσο και το καλυκικό σύστημα. Εφόσον η εν λόγω κατάσταση αφορά και στους δύο νεφρούς, τότε το πρόβλημα θα αναζητιόταν στο τρίγωνο της ουροδόχου κύστης, στην ουρήθρα ( ή στον πέριξ αυτής προστάτη αδένα ) ή σε κάποια εξεργασία ( π.χ. ευμέγεθες νεόπλασμα) η οποία θα ενέπλεκε αμφότερους τους ουρητήρες. ( π.χ. ευμέγεθες νεόπλασμα) η οποία θα ενέπλεκε αμφότερους τους ουρητήρες.
Το βέλος δείχνει το αίτιο της εικονιζόμενης υδρονέφρωσης. Πρόκειται για ένα ουρητηρικό λίθο που έχει σφηνώσει στην πυελοουρητηρική συμβολή. Το αποτέλεσμα είναι εκσεσημασμένη υδρονέφρωση με σχεδόν πλήρη απώλεια του νεφρικού φλοιού. Ο εν λόγω νεφρός προφανώς δε λειτουργεί. Σε περίπτωση που ο άλλος νεφρός είχε επαρκή λειτουργικότητα, δεν θα εγκαθίστατο νεφρική ανεπάρκεια. Ακόμα και μισός φυσιολογικός νεφρός είναι αρκετός για να επιζήσει ένας άνθρωπος.
Oυλοποίηση του νεφρού λόγω χρόνιας απόφραξης και πυελονεφρίτιδας. Η νεφρική πύελος εμφανίζεται έντονα διατεταμένη αλλά ο ουρητήρας όχι, καθώς το σημείο της απόφραξης εντοπίζεται στην πυελοουρητηρική συμβολή.
Απόφραξη ουρητηρικού στομίου, πιθανότερα συγγενούς αιτιολογίας, πιθανότερα συγγενούς αιτιολογίας, και κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση. και κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση. Ενδοφλέβια ουρογραφία αναδεικνύουσα τη διάταση του ενός εκ των δύο ουρητήρων. Ενδοφλέβια ουρογραφία αναδεικνύουσα τη διάταση του ενός εκ των δύο ουρητήρων.
Από μακρού χρονολογούμενη απόφραξη (πιθανότατα συγγενής) στο στόμιο του ουρητήρα δια του οποίου η μήλη περνά στον υδροουρητήρα. Η συνεπαγόμενη κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση αυξάνει τον κίνδυνο ουρολοίμωξης. Συνυπάρχει υδρονέφρωση.
Τα μικρά ομαλά ελλείμματα πλήρωσης που αναδεικνύονται φθοριοσκοπικώς είναι συμβατά με τη διάγνωση της κυστικής ουρητηρίτιδας. Οι εν λόγω αλλοιώσεις αντιστοιχούν στους μικρούς ύβους κάτωθεν του ουρητηρικού βλεννογόνου· πρόκειται για κυστικές περιοχές αδενικής μετάπλασης του ουροθηλίου λόγω φλεγμονής. Επί ανατομικής εντοπίσεως στην ουροδόχο κύστη, όπερ και συχνότερο, η αντίστοιχη οντότητα καλείται «κυστική κυστίτιδα». η αντίστοιχη οντότητα καλείται «κυστική κυστίτιδα».
Στον κάτω πόλο του διπλανού νεφρού αναγνωρίζουμε ένα ωχροκίτρινης χροιάς απόστημα. Οι λοιμώξεις φθάνουν στο νεφρό είτε με την ανιούσα ουροφόρο οδό (π.χ. από λοίμωξη της ουροδόχου κύστης) ή αιματογενώς επί σηψαιμίας / σηπτικού εμβόλου. Το εν λόγω μονήρες απόστημα είναι πιθανώς αιματογενούς προέλευσης.
Στις επιφάνειες αμφοτέρων των νεφρών παρατηρούμε πολλαπλά μικροαποστημάτια λόγω αιματογενούς διασποράς βακτηριακής λοίμωξης. Τα μικροαποστημάτια έχουν κιτρινωπά κέντρα και προβάλλοντα υπεραιμικά όρια. Τα μικροαποστημάτια έχουν κιτρινωπά κέντρα και προβάλλοντα υπεραιμικά όρια.
Η επιφάνεια διατομής αυτού του νεφρού αναδεικνύει πολλά μικρά κιτρινωπά (μικρο)αποστημάτια τόσο στη φλοιώδη όσο και στη μυελώδη μοίρα. Η συγκεκριμένη κατανομή φλεγμονής χαρακτηρίζει την αιματογενή διασπορά λοίμωξης στο νεφρό παρά τη συχνότερη, ανιούσα λοίμωξη.
Οι ωχρόλευκες περιοχές που απαντούν στις νεφρικές θηλές, αντιστοιχούν σε περιοχές νέκρωσης αυτών. Πρόκειται για ασυνήθη αλλά σοβαρή επιπλοκή οξείας πυελονεφρίτιδας κυρίως σε διαβητικούς ασθενείς. Η νεκρωτική θηλίτιδα επίσης επιπλέκει τη νεφροπάθεια από αναλγητικά. Πρόκειται για ασυνήθη αλλά σοβαρή επιπλοκή οξείας πυελονεφρίτιδας κυρίως σε διαβητικούς ασθενείς. Η νεκρωτική θηλίτιδα επίσης επιπλέκει τη νεφροπάθεια από αναλγητικά.
Ενίοτε η μακρόχρονη λοίμωξη του νεφρού εστιάζεται σε μία περιοχή προσλαμβάνοντας ογκόμορφη διαμόρφωση. Πρόκειται για μια ασυνήθη οντότητα που δυνητικώς μιμείται νεόπλασμα, την ξανθοκοκκιωματώδη πυελονεφρίτιδα. Πρόκειται για μια ασυνήθη οντότητα που δυνητικώς μιμείται νεόπλασμα, την ξανθοκοκκιωματώδη πυελονεφρίτιδα.
Αγγειακά νοσήματα Αγγειακά νοσήματα
Παρατηρούμε ένα σχετικά φυσιολογικού μεγέθους νεφρό με κοκκιώδη επιφάνεια και λίγες διάσπαρτες ρηχές ουλές στο φλοιό. Ο έτερος νεφρός εμφανίζει ατροφία λόγω χρόνιας ισχαιμίας από χρόνια στένωση της νεφρικής αρτηρίας. ( Η οξεία ισχαιμία και νέκρωση οφείλεται σε εμβολή της νεφρικής αρτηρίας). Η εν λόγω κατάσταση προδιαθέτει σε νεφρογενή υπέρταση.
Οξύ νεφρικό έμφρακτο. Σε μεγάλο έμφρακτο: απότομη έναρξη οσφυϊκού πόνου, αιματουρία, πρωτεϊνουρία. Παρατηρήστε το σφηνοειδές σχήμα της ζώνης πηκτικής νέκρωσης ως επί οξείας ιστικής ισχαιμίας που καταλήγει στο σχηματισμό ωχρού εμφράκτου. Παρατηρήστε το σφηνοειδές σχήμα της ζώνης πηκτικής νέκρωσης ως επί οξείας ιστικής ισχαιμίας που καταλήγει στο σχηματισμό ωχρού εμφράκτου. Μια μικρή παροχή αίματος από τη νεφρική κάψα αιματώνει την όλως υποφλοιώδη μοίρα. Ο εναπομείνας νεφρικός φλοιός και μυελός εμφανίζουν συμφόρηση της αιματικής κυκλοφορίας. Μια μικρή παροχή αίματος από τη νεφρική κάψα αιματώνει την όλως υποφλοιώδη μοίρα. Ο εναπομείνας νεφρικός φλοιός και μυελός εμφανίζουν συμφόρηση της αιματικής κυκλοφορίας.
Το εν λόγω οξύ νεφρικό έμφρακτο είναι ωχρό όπως χαρακτηριστικά απαντά στην πηκτική νέκρωση. Η ουλή δε σχετίζεται με τους κάλυκες κι έτσι ξεχωρίζει από τις ουλές της χρόνιας πυελονεφρίτιδας. Οι νεφρικές εμφράξεις προκαλούνται από έμβολα προερχόμενα από εκβλαστήσεις των καρδιακών βαλβίδων ή από τμήματα θρόμβων του καρδιακού τοιχώματος. Οι νεφρικές εμφράξεις προκαλούνται από έμβολα προερχόμενα από εκβλαστήσεις των καρδιακών βαλβίδων ή από τμήματα θρόμβων του καρδιακού τοιχώματος. Ενίοτε μια αγγειίτιδα της νεφρικής αρτηρίας μπορεί να προκαλέσει έμφραξη. Ενίοτε μια αγγειίτιδα της νεφρικής αρτηρίας μπορεί να προκαλέσει έμφραξη.
Αυτό το νεφρικό μόσχευμα αφαιρέθηκε λόγω οξείας απόρριψης. Παρατηρήστε την οιδηματώδη και αιμορραγική εμφάνιση ολόκληρου του νεφρού.
Οξεία απόφραξη νεφρικής αρτηρίας με επακόλουθη μαζική έμφραξη του νεφρού. Ολόκληρη η φλοιώδης μοίρα έχει προσλάβει ωχροκίτρινη χροιά, ενώ η μυελώδης αιμορραγική.
Σε διαβητικό άρρωστο σοβαρή αθηροσκλήρυνση της αορτής με στένωση της νεφρικής αρτηρίας και νεφροσκλήρυνση και οζώδη σπειραματοσκλήρυνση των νεφρών. Η εν λόγω τελικού σταδίου νεφρική νόσος αντιμετωπίσθηκε με μεταμόσχευση νεφρού. Το μόσχευμα τοποθετήθηκε στην πύελο, καθώς τεχνικά είναι ευκολότερο και δεν υπήρχε ένδειξη αφαίρεσης των φυσικών νεφρών. Στο μόσχευμα αναπτύχθηκε χρόνια απόρριψη εξού η ελαφρά εξοίδησή του και οι εστιακές αιμορραγίες. Ακτινογραφικώς είχε διαπιστωθεί μειωμένη αιμάτωση του μοσχεύματος.
Παράδειγμα νεφρικής αγγειακής νόσου του τύπου της καλοήθους νεφροσκλήρυνσης. Οι μικρότεροι αρτηριακοί κλάδοι του νεφρικού παρεγχύματος παχύνονται και στενεύουν. Η αρτηριδιο- σκλήρυνση/υαλίνωση συνοδεύει υπέρταση ή σακχαρώδη διαβήτη. Προκαλείται διάσπαρτη ισχαιμική ατροφία με εστιακή απώλεια νεφρικού παρεγχύματος εξού η κοκκώδης επιφάνεια του νεφρού. Οι μικρότεροι αρτηριακοί κλάδοι του νεφρικού παρεγχύματος παχύνονται και στενεύουν. Η αρτηριδιο- σκλήρυνση/υαλίνωση συνοδεύει υπέρταση ή σακχαρώδη διαβήτη. Προκαλείται διάσπαρτη ισχαιμική ατροφία με εστιακή απώλεια νεφρικού παρεγχύματος εξού η κοκκώδης επιφάνεια του νεφρού.
Στην κακοήθη νεφροσκλήρυνση εμφανίζονται εστιακές μικρές αιμορραγίες στο νεφρικό παρέγχυμα, συχνά λόγω επιταχυνόμενης φάσης υπέρτασης με τιμές της τάξης των 300/150 χιλ. Hg.
Το λευκό βέλος αναδεικνύει ένα θρόμβο στη νεφρική φλέβα. Η αιτιοπαθογένεση της θρόμβωσης της νεφρικής φλέβας περιλαμβάνει τον τραυματισμό, τη συμπίεση από νεοπλάσματα, τη διήθηση της νεφρικής φλέβας από νεφροκυτταρικό καρκίνωμα και το νεφρωσικό σύνδρομο λόγω μεμβρανώδους σπειραματοπάθειας. Η αιτιοπαθογένεση της θρόμβωσης της νεφρικής φλέβας περιλαμβάνει τον τραυματισμό, τη συμπίεση από νεοπλάσματα, τη διήθηση της νεφρικής φλέβας από νεφροκυτταρικό καρκίνωμα και το νεφρωσικό σύνδρομο λόγω μεμβρανώδους σπειραματοπάθειας.
Τελικό στάδιο νεφροπάθειας Τελικό στάδιο νεφροπάθειας
Η κατάληξη πολλών νεφρικών νόσων ( είτε των αγγείων του διαμέσου υποστρώματος είτε σπειραματοπαθειών είτε χρόνιας πυελονεφρίτιδας) είναι η νόσος τελικού σταδίου. Αμφότεροι οι νεφροί είναι ρικνοί και εγκαθίσταται χρόνια νεφρική ανεπάρκεια με συνεχή αύξηση των αζωτούχων προϊόντων της ουρίας στο αίμα και της κρεατινίνης στον ορό. Η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια αντιμετωπίζεται με αιμοκάθαρση ή,όπως εδώ, με μεταμόσχευση νεφρού.
Επί αποκλεισμού άλλων αιτίων ομιλούμε πλέον περί «χρονίας σπειραματονεφρίτιδας». Νεφροί μειωμένου μεγέθους κατά το 1/3, δυσχερής αποκόλληση της κάψας, λέπτυνση του φλοιού, ασαφοποίηση ορίων φλοιού- μυελού.Νεκροτομικό παρασκεύασμα ατροφικών νεφρών ατόμου με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια (ΧΝΑ). Περί το ένα τρίτο έως και το ήμισυ των εν λόγω ασθενών ( με ΧΝΑ ) φθάνουν σιγά σιγά στη νόσο τελικού σταδίου χωρίς ουσιώδη σημεία και συμπτώματα. Σε αυτό το στάδιο η νεφρική βιοψία δεν έχει ένδειξη πια. Ουσιώδους διαγνωστικής σημασίας είναι η σταθερή αύξηση των επιπέδων της κρεατινίνης ορού και των αζωτούχων προϊόντων της ουρίας. Πλείστοι ασθενείς θα έχουν αναπτύξει νεφρογενή υπέρταση. Ουσιώδους διαγνωστικής σημασίας είναι η σταθερή αύξηση των επιπέδων της κρεατινίνης ορού και των αζωτούχων προϊόντων της ουρίας. Πλείστοι ασθενείς θα έχουν αναπτύξει νεφρογενή υπέρταση.
ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΑ ΣΤΟ ΝΕΦΡΟ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΑ ΣΤΟ ΝΕΦΡΟ
To εικονιζόμενο, σχετικά ασύνηθες, καλόηθες νεόπλασμα ( ή αμάρτωμα;) του νεφρού καλείται αγγειομυολίπωμα. Συχνότατα αποτελεί τυχαίο εύρημα αλλά αναπτύσσεται και σε έδαφος μιας σπάνιας οντότητας, της οζώδους σκλήρυνσης. Έχει συμπαγή όψη και κιτρινόφαιης χροιάς επιφάνεια διατομής. Το συγκεκριμένο είναι πολυεστιακό· ένα δεύτερο, μικρότερο οζίο αναγνωρίζεται στον άνω πόλο.
Αυτό το μικρό στρογγυλό λευκωπό οζίο στη μυελώδη μοίρα αποτελεί τυχαίο νεκροτομικό εύρημα. Πρόκειται για ένα μυελώδες ίνωμα (όγκος διαμέσων κυττάρων της μυελώδους μοίρας του νεφρού), χωρίς ιδιαίτερη σημασία. Οι εν λόγω όγκοι γενικά δεν ξεπερνούν το 0,5 εκ. σε μέγεθος και δεν σχετίζονται με άλλα νοσήματα του νεφρού. Πρόκειται για ένα μυελώδες ίνωμα (όγκος διαμέσων κυττάρων της μυελώδους μοίρας του νεφρού), χωρίς ιδιαίτερη σημασία. Οι εν λόγω όγκοι γενικά δεν ξεπερνούν το 0,5 εκ. σε μέγεθος και δεν σχετίζονται με άλλα νοσήματα του νεφρού.
Νεφρικό ογκοκύτωμα. Περίγραπτος όγκος, καστανοκόκκινης χροιάς, ελαφρώς αιμορραγικός, με κεντρική αστεροειδή ουλή.
Θηλώδες αδένωμα νεφρικού φλοιού. Περίγραπτο ωοειδές οζίο, αμέσως υποκαψικά, περί τα 3χιλ. ( έως 15 χιλ. μπορεί να είναι η διάμετρος ενός τέτοιου αδενώματος)
Το νεφροκυτταρικό καρκίνωμα (ΝΚΚ) προβάλλει ως σφαιροειδής μάζα, συνηθέστερα στον άνω πόλο. Εδώ πρόκειται για ένα ιδιαίτερα ευμέγεθες ΝΚΚ που αφήνει ένα μικρό τμήμα ανέπαφου νεφρικού παρεγχύματος. Δεν υπήρξαν πρώιμα συμπτώματα στον εν λόγω ασθενή. Δεν υπήρξαν πρώιμα συμπτώματα στον εν λόγω ασθενή.
Παρατηρήστε ένα νεφροκυτταρικό καρκίνωμα (ΝΚΚ) εξορμώμενο από τον κάτω πόλο του νεφρού. Είναι σχετικά καλά αφοριζόμενο. Η επιφάνεια διατομής είναι ποικιλοβαφής· κιτρινωπές περιοχές (πλούσιες σε λιπίδια) εναλλάσσονται με λευκές, καφετί και ερυθρές- αιμορραγικές. Παρότι πρόκειται για βραδέως αναπτυσσόμενα νεοπλάσματα, αυτά συνήθως καθίστανται ευμεγέθη πριν γίνουν αντιληπτά, καθώς υπάρχει άφθονος χώρος στο οπισθοπεριτόναιο για να αναπτυχθούν· ο δε άλλος νεφρός εξασφαλίζει τη νεφρική λειτουργία.Τα συνηθέστερα συμπτώματα-σημεία περιλαμβάνουν πόνο στη λαγόνια χώρα, μάζα στην οσφύ και αιματουρία. Αναφέρονται και παρανεοπλασματικά σύνδρομα.
Παρατηρήστε εμφανώς κυστικά εκφυλισμένα ή και εκτενώς αιμορραγικά ΝΚΚ. Ενίοτε κάποιες μεγάλες απλές νεφρικές κύστεις αιμορραγούν και μιμούνται την ως άνω εικόνα.
Πολύχωρο κυστικό ΝΚΚ. Αυτό το μικρό νεφρικό νεόπλασμα σε όλη του την έκταση αποτελείτο από κύστεις ποικίλου μεγέθους.
Τα ΝΚΚ τείνουν να διηθήσουν τη νεφρική φλέβα, όπως δείχνει το βέλος της διπλανής εικόνας από ένα εγχειρητικό παρασκεύασμα νεφρεκτομής περιβαλλόμενο από περινεφρικό λίπος. Τα ΝΚΚ μπορεί να επεκταθούν αιματογενώς έως την κάτω κοίλη φλέβα, ακόμα και στην καρδιά∙ παρόλα αυτά, η εν λόγω αιματογενής διασπορά δε συνιστά αντένδειξη νεφρεκτομής.Το εικονιζόμενο ΝΚΚ, καθώς επεκτείνεται προς την κάτω κοίλη φλέβα, αποφράσσει την επινεφριδιακή φλέβα προκαλώντας το πάνω εικονιζόμενο αιμορραγικό έμφρακτο. Τα ΝΚΚ δυνητικώς διηθούν και τη νεφρική κάψα ή και πέραν αυτής. Τα ΝΚΚ μπορούν να χορηγούν μεταστάσεις και σε μη αναμενόμενες θέσεις∙ μάλιστα, το ¼ εξ αυτών γίνονται αντιληπτά από τις μεταστάσεις τους.
Καρκίνωμα αθροιστικών πόρων. Όγκος γκριζόλευκης χροιάς με ασαφή όρια (διηθητική παρυφή), καταλαμβάνει μια νεφρική πυραμίδα.
Χαμηλόβαθμης κακοήθειας καρκίνωμα αθροιστικών πόρων της ποικιλίας του σωληνοκυστικού καρκινώματος. Πολυάριθμα κυστίδια, φυσσαλιδώδης επιφάνεια διατομής.
H επιφάνεια διατομής αυτού του εγχειρητικού παρασκευάσματος νεφρεκτομής αναδεικνύει φυσιολογική τη φλοιώδη όσο και τη μυελώδη μοίρα∙ πλην όμως, στους κάλυκες κατά θέσεις αναγνωρίζονται εστίες θηλώδους ουροθηλιακού καρκινώματος.
Άλλο ένα παράδειγμα ουροθηλιακού καρκινώματος, αυτή τη φορά επιθετικότερου, καθώς διηθεί εντός του νεφρικού παρεγχύματος, αποφράσσει δε την πύελο και κάλυκες οδηγώντας σε υδρονέφρωση. Συχνό πρώτο σύμπτωμα σε ουροθηλιακούς όγκους είναι η αιματουρία.
Αυτές οι πολλαπλές ανώμαλες αμφοτερόπλευρες μάζες (αρκετές με ομφαλοποίηση στο κέντρο τους λόγω νέκρωσης) αποτελούν μεταστατικές εστίες καρκίνου στους νεφρούς.Ο νεφρός δε δέχεται συχνά μεταστάσεις από καρκίνους άλλων οργάνων.
Αυτός ο μικρός νεφρός προέρχεται από 4χρονο νήπιο και περιέχει μια μονήρη, καλά αφοριζόμενη, λοβιώδη, διαστελλόμενη, ομοιογενή, λευκόφαιη μάζα, μαλακής σύστασης. Πρόκειται για την 4 η σε συχνότητα κακοήθη νεοπλασία των παιδιών, τον όγκο του Wilms (νεφροβλάστωμα). Πολλοί τέτοιοι όγκοι σχετίζονται με γενετικές βλάβες του χρωμοσώματος 11. Τα παιδιά συνήθως παρουσιάζουν κοιλιακή διόγκωση. Με σωστή αντιμετώπιση, το προσδόκιμο 5ετούς επιβίωσης ξεπερνά το 90%. Πολλοί τέτοιοι όγκοι σχετίζονται με γενετικές βλάβες του χρωμοσώματος 11. Τα παιδιά συνήθως παρουσιάζουν κοιλιακή διόγκωση. Με σωστή αντιμετώπιση, το προσδόκιμο 5ετούς επιβίωσης ξεπερνά το 90%.
ΟΥΡΟΔΟΧΟΣ ΚΥΣΤΗ ΟΥΡΟΔΟΧΟΣ ΚΥΣΤΗ
Παρατηρήστε πόσο διογκωμένος είναι αυτός ο προστάτης, ιδιαίτερα στη μεσότητά του, και πώς αποφράσσει την προστατική ουρήθρα προκαλώντας χρόνια απόφραξη της ροής των ούρων. Επακολούθως, η ουροδόχος κύστη διογκώνεται και υπερτρέφεται καθώς προσπαθεί να άρει την απόφραξη σε κάθε ούρηση, εξού και η δοκιδώδης εμφάνισή της. Διάταση ανώτερου ουροποιητικού, νεφρική ανεπάρκεια. Συνυπάρχει εδώ κι ένας σχηματισμένος, κιτρινόφαιας προς καφετί χροιάς, λίθος στην ουροδόχο κύστη.
Οξεία κυστίτιδα σε νεκροτομικό παρασκεύασμα, με υπεραιμικές περιοχές του βλεννογόνου.
Ευμέγεθες θηλώδες ουροθηλιακό καρκίνωμα σε εγχειρητικό παρασκεύασμα κυστεκτομής. Τα εν λόγω νεοπλάσματα εξορμώνται από το βλεννογονικό επιθήλιο και συχνά εμφανίζονται με αιματουρία. Η κυτταρολογική εξέταση των ούρων μπορεί να ναδείξει κακοήθη κύτταρα αποφολιδούμενα από την επιφάνεια του νεοπλάσματος. Ακολουθεί κυστεοσκόπηση και λήψη βιοψιών.
Παρασκεύασμα κυστεκτομής από χρόνιο καπνιστή που εμφάνισε αιματουρία. Κατά τη διάνοιξη της ουροδόχου κύστης, αποκαλύπτονται νεοπλασματικές μάζες θηλώδους ουροθηλιακού καρκινώματος ( καρκινώματος εκ μεταβατικού επιθηλίου, όπως καλούνταν παλαιότερα). Το ουροθηλιακό καρκίνωμα δυνητικώς αναπτύσσεται όπου υπάρχει ουροθήλιο ( από τους νεφρικούς κάλυκες ως την ουρήθρα), συχνότερα όμως στην ουροδόχο κύστη. Συχνά είναι πολυεστιακό, με τάση υποτροπής.