ΕΝΑΡΞΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΥ Ο τραυλισμός ξεκινά κατά την πρώτη παιδική ηλικία ∙ η προσχολική ηλικία αποδεικνύει τη μεγάλη συχνότητα καινούριων περιπτώσεων.

Παρουσίαση με θέμα: "ΕΝΑΡΞΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΥ Ο τραυλισμός ξεκινά κατά την πρώτη παιδική ηλικία ∙ η προσχολική ηλικία αποδεικνύει τη μεγάλη συχνότητα καινούριων περιπτώσεων."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΕΝΑΡΞΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΥ Ο τραυλισμός ξεκινά κατά την πρώτη παιδική ηλικία ∙ η προσχολική ηλικία αποδεικνύει τη μεγάλη συχνότητα καινούριων περιπτώσεων Ο τραυλισμός μπορεί να ξεκινήσει ως μία αύξηση της συχνότητας των δυσρυθμιών ∙ αν και ορισμένες δυσρυθμίες (π.χ. επιμηκύνσεις ήχων και επαναλήψεις τμημάτων λέξεων) μπορεί να είναι πιο έντονες από άλλες, γενικά όλα τα είδη δυσρυθμιών αυξάνονται ∙ ένα παιδί προσχολικής ηλικίας μπορεί να επαναλαμβάνει φράσεις (Εγώ κάνω, εγώ κάνω), τις περισσότερες φορές κατά την έναρξη του τραυλισμού ∙ σε ορισμένα παιδιά, οι υπερβολικές επαναλήψεις λέξεων ή φράσεων, μπορεί να αποτελούν τα κυρίαρχα συμπτώματα που παρακινούν τους γονείς να αναζητήσουν βοήθεια

2 ΕΝΑΡΞΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΥ Η αύξηση της συχνότητας των δυσρυθμιών τη στιγμή της έναρξης αλλά και αμέσως μετά μπορεί να σχετίζεται με ένα σημαντικό βαθμό μυϊκής έντασης ∙ ενώ κάποια παιδιά προσχολικής ηλικίας μπορεί να τραυλίζουν χωρίς ιδιαίτερη ένταση στη στοματοπροσωπική περιοχή, άλλα παιδιά μπορεί να παρουσιάσουν κάποιο βαθμό έντασης ακόμα και από την αρχή της περιόδου έναρξης ∙ οι δυσρυθμίες οι οποίες συνοδεύονται από αυξημένη μυϊκή ένταση συχνά συνοδεύονται και από κινητικές συμπεριφορές Η σοβαρότητα του τραυλισμού (η οποία μετρείται είτε από τη συχνότητα είτε από τη διάρκεια των μεμονωμένων περιστατικών τραυλισμού) τείνει να ποικίλλει κατά την έναρξη ή αμέσως μετά την έναρξη, προτείνοντας ότι ο τραυλισμός δεν είναι πάντα μία γραμμικά προοδευτική διαταραχή ∙ αμέσως μετά την έναρξη, ο τραυλισμός που παρουσιάζει ένα παιδί μπορεί να είναι πολύ πιο σοβαρός από αυτόν ενός ενήλικα με ιστορικό τραυλισμού ∙ ένας σοβαρός αρχικά τραυλισμός μπορεί να αλλάξει σε ήπιο ή μέτριο αλλά επίμονο τραυλισμό ∙ ένας αρχικά ήπιος τραυλισμός μπορεί να κλιμακώνεται σε συχνότητα και σε άλλα χαρακτηριστικά (π.χ. σχετιζόμενες κινητικές συμπεριφορές), ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζει διακυμάνσεις στον χρόνο και καταστάσεις

3 ΕΝΑΡΞΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΥ Κοντά στην έναρξη, περίοδοι φυσιολογικής ή σχεδόν φυσιολογικής ροής που καθησυχάζει τους γονείς μπορεί να εναλλάσσονται με περιόδους υπερβολικών και επίμονων δυσρυθμιών οι οποίες πανικοβάλλουν τους γονείς και εκμηδενίζουν τις ελπίδες τους ότι το πρόβλημα εξαλείφθηκε Αν και τα περισσότερα παιδιά δεν παρουσιάζουν σημαντικές σχετιζόμενες κινητικές συμπεριφορές κατά την έναρξη ή αμέσως μετά την έναρξη του τραυλισμού, άλλα παιδιά παρουσιάζουν

4 ΕΝΑΡΞΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΥ Δεν υπάρχουν στοιχεία τα οποία δείχνουν πως τα παιδιά οποιασδήποτε ηλικίας δεν έχουν επίγνωση των δυσκολιών στην ομιλία τους ∙ παιδιά προσχολικής ηλικίας 2 ή 2,5 ετών, με πρόσφατο ιστορικό έναρξης του τραυλισμού, μπορεί ήδη να παρουσιάζουν συμπεριφορές αποφυγής, υποδηλώνοντας όχι μόνο επίγνωση του τραυλισμού, αλλά και ανάπτυξη αντισταθμιστικών στρατηγικών για την αντιμετώπισή του ∙ ορισμένα παιδιά προσχολικής ηλικίας, μετά από ένα περιστατικό σοβαρού τραυλισμού μπορεί να πουν: «Δε θέλω να μιλάω» ∙ άλλα παιδιά μπορεί απλά να καθίσουν σιωπηλά ή να πουν λίγες λέξεις όταν παρακινούνται ∙ κάποια παιδιά μπορεί να αρχίσουν να μιλούν πολύ απαλά ∙ άλλα μπορεί να καταφύγουν στον ψίθυρο ∙ κάποια παιδιά μπορεί να ξεκινήσουν να μιλούν με έντονη άρθρωση ή σαν καρτούν για να αυξήσουν την ευχέρεια στη ροή της ομιλίας – όλα αυτά αποτελούν ένδειξη επίγνωσης της δυσκολίας

5 ΕΝΑΡΞΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΥ Οι συναισθηματικές αντιδράσεις είναι παρούσες και σε παιδιά προσχολικής ηλικίας ∙ οι συναισθηματικές αντιδράσεις παιδιών μικρότερης ηλικίας τείνουν να είναι πιο συγκεκριμένες λόγω ορισμένων καταστάσεων, ενώ κάποιο άλλο παιδί συνήθως δίνει αρνητική ανατροφοδότηση στο παιδί που τραυλίζει σχετικά με τη δυσκολία του Οι αρνητικές αντιδράσεις οι οποίες είναι εμφανείς μετά την έναρξη του τραυλισμού μπορεί να αυξηθούν καθώς το παιδί μεγαλώνει, με την προϋπόθεση ότι ο τραυλισμός επιμένει και ίσως αυξάνεται σε σοβαρότητα ∙ αυτές οι αντιδράσεις δεν είναι πάντα γραμμικές στον τρόπο ανάπτυξής τους ∙ κάποιοι ενήλικες οι οποίοι συνεχίζουν να τραυλίζουν μπορεί να παρουσιάζουν λιγότερες συναισθηματικές αντιδράσεις απ’ ότι ένας έφηβος ∙ κάποιοι ενήλικες εμφανίζουν εμπάθεια για τον ακροατή αντί για μνησικακία, και δέχονται το πρόβλημά τους χωρίς συναισθηματική μάχη ακόμα κι όταν αναζητούν έναν τρόπο αντιμετώπισης

6 ΕΝΑΡΞΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΥ Η περίπτωση στην οποία ένα παιδί με τραυλισμό αντιμετωπίζει σοβαρά κοινωνικά ή ακαδημαϊκά προβλήματα δεν έχει αποδειχθεί ∙ κάποιοι κοινωνικοί περιορισμοί και ακαδημαϊκές δυσκολίες είναι αναμενόμενα ιδιαίτερα όταν οι δάσκαλοι δεν είναι ιδιαίτερα υποστηρικτικοί για το παιδί Οι ενήλικες οι οποίοι τραυλίζουν βιώνουν επαγγελματικές δυσκολίες ∙ μπορεί να αποφεύγουν δουλειές οι οποίες απαιτούν την παραγωγή ομιλίας ή επίσημες προφορικές παρουσιάσεις ∙ αν παραμείνουν σε αυτές τις δουλειές είναι δυσαρεστημένοι ∙ κάποιοι ενήλικες μπορεί να αντιμετωπίσουν προκαταλήψεις παρόλο που τέτοιες προκαταλήψεις είναι παράνομες

7 ΕΝΑΡΞΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΥ Ουσιαστικά, η σοβαρότητα του τραυλισμού και ο αριθμός των περιπλεκόμενων παραγόντων (π.χ. οι σχετιζόμενες κινητικές συμπεριφορές, οι αρνητικές συναισθηματικές εμπειρίες, και οι τακτικές αποφυγής) δεν σχετίζονται απαραίτητα με την πρόοδο και εξέλιξη, ούτε με την ηλικία του ατόμου που τραυλίζει ∙ εάν κάποια μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες παρουσιάζουν μία μεγαλύτερη ποικιλία συναισθηματικών αντιδράσεων και αντιδράσεων αποφυγής απ’ ότι τα παιδιά προσχολικής ηλικίας, αυτό οφείλεται στις καλύτερες επικοινωνιακές τους δεξιότητες

8 Θεωρίες για τον τραυλισμό οι αιτίες του τραυλισμού δεν έχουν γίνει πλήρως κατανοητές ∙ οι θεωρίες βασίζονται κυρίως στη διαφορική συχνότητα του τραυλισμού σε υποομάδες του πληθυσμού και στη συγκριτική ανάλυση των ομάδων με τραυλίζοντα άτομα κι εκείνων με μη τραυλίζοντα άτομα ∙ γενικά, οι θεωρίες για την αιτία παραμένουν υποθετικές ∙ οι θεωρίες περιλαμβάνουν από γενετικές έως περιβαλλοντικές θεωρίες με μικρό βαθμό συμφωνίας μεταξύ των θεωρητικών

9 Θεωρίες για τον τραυλισμό Οι γενετικοί παράγοντες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη γένεση του τραυλισμού ∙ αλλά εκτενής όπως είναι, η γενετική έρευνα έχει χρησιμοποιήσει γενετικές τεχνικές (επιδημιολογικές), όχι τις μοριακές γενετικές τεχνικές που αναζητούν τη γενετική παθολογία ∙ επομένως, η γενετική έρευνα έχει κυρίως αναγνωρίσει την ευαισθησία στον τραυλισμό, όχι τα γονίδια ∙ δεν έχουν αναγνωρισθεί κληρονομικοί παράγοντες

10 Θεωρίες για τον τραυλισμό Οι διαθέσιμες παρατηρήσεις οι οποίες υποτίθεται πως υποστηρίζουν μία γενετική θεωρία του τραυλισμού, περιλαμβάνουν: – Μία υψηλότερη οικογενειακή συχνότητα του τραυλισμού, υποδηλώνοντας μία γενετική επιρροή του τραυλισμού ∙ ωστόσο, η οικογενειακή συχνότητα δεν αποκλείει την επιρροή των περιβαλλοντικών παραγόντων – Μεγαλύτερο ποσοστό συμφωνίας σε μονοζυγωτικά δίδυμα απ’ ότι σε κανονικά αδέρφια, υποδηλώνοντας την επιρροή των γονιδίων στην αιτιολογία του τραυλισμού ∙ τα ποσοστά συμφωνίας μεταξύ των μονοζυγωτικών διδύμων που έχουν ανατραφεί στο ίδιο περιβάλλον δεν αποκλείουν την επιρροή των περιβαλλοντικών παραγόντων ∙ το ποσοστό συμφωνίας για τα ετεροζυγωτικά δίδυμα είναι ελαφρώς υψηλότερα από το ποσοστό των μονοζυγωτικών διδύμων υποδηλώνοντας τη σημαντικότητα των περιβαλλοντικών παραμέτρων

11 Θεωρίες για τον τραυλισμό Οι νευροφυσιολογικοί παράγοντες επίσης είναι σημαντικοί στις διάφορες θεωρητικές εξηγήσεις ∙ η βασική υπόθεση είναι πως τα άτομα που τραυλίζουν έχουν μία διαφορετική νευροφυσιολογική κατασκευή από εκείνους που δεν τραυλίζουν ∙ οι νευροφυσιολογικές εξηγήσεις βασίζονται κυρίως στα στοιχεία ότι τα άτομα που τραυλίζουν κι εκείνοι που έχουν ευχέρεια στη ροή της ομιλίας, διαφέρουν σε συγκεκριμένες παραμέτρους (π.χ. έναρξη φώνησης και χρόνος έναρξης αντίδρασης, παράμετροι κίνησης των μυών της ομιλίας) ∙ ωστόσο, τέτοιες διαφορές μεταξύ των ομάδων δεν αποτελούν εμπειρικά στοιχεία τα οποία είναι υποστηρικτικά για τις θεωρητικές εξηγήσεις ∙ επομένως, οι νευροφυσιολογικές εξηγήσεις συγκεκριμενοποιούν διαφορές, αλλά δεν εξηγούν γιατί υπάρχουν διαφορές

12 Θεωρίες για τον τραυλισμό Ήπια και διαφορετικά προβλήματα στον νευροκινητικό έλεγχο της ομιλίας ∙ αυτά τα προβλήματα έχουν οδηγήσει στη θεωρία του κινητικού ελέγχου για τον τραυλισμό ∙ ήπιες δυσκολίες στη ταχύτητα, τη δύναμη και την αδράνεια των κινήσεων της ομιλίας (μεταξύ των οποίων των κινήσεων των χειλιών, της γνάθου και του λαρυγγικού μηχανισμού) έχουν παρουσιαστεί σε κάποια αλλά όχι σε όλα τα άτομα που τραυλίζουν ∙ κάποιες από τις παθολογίες τείνουν να εξαφανίζονται με επαναλαμβανόμενες δοκιμές ή εξάσκηση ∙ ωστόσο, προβλήματα στις κινήσεις της ομιλίας δεν υποδηλώνουν πρόβλημα στον κινητικό έλεγχο ∙ μπορεί να αποτελούν μέρος ενός ήπιου και απαρατήρητου τραυλισμού ή τα αποτελέσματα ενός χρόνιου τραυλισμού ∙ ανεξάρτητα στοιχεία για τον κινητικό έλεγχο που δεν αποτελούν προβλήματα που πρέπει να διευκρινιστούν, δεν έχουν ταξινομηθεί

13 Θεωρίες για τον τραυλισμό – Ήπια προβλήματα κεντρικής ακουστικής επεξεργασίας ∙ τα προβλήματα κεντρικής ακουστικής επεξεργασίας όπως η χαμηλή επίδοση σε διχωτικές ακουστικές δοκιμασίες ή σε δραστηριότητες αναγνώρισης αλλοιωμένη ομιλίας έχουν προταθεί ως απόδειξη ύπαρξης ενός ανεπαρκούς κεντρικού ακουστικού μηχανισμού ο οποίος είναι υπεύθυνος για τον τραυλισμό ∙ οι αποδείξεις είναι λίγες και ποικίλες μεταξύ των ατόμων που τραυλίζουν ∙ η θεωρία δεν υποστηρίζεται αρκετά – Αυξημένη δραστηριότητα του αυτόνομου νευρικού συστήματος ∙ αυτή η παρατήρηση χρησιμοποιείται ώστε να υποστηριχθεί ότι η ανυπομονησία μπορεί να εμπλέκεται στην εμφάνιση του τραυλισμού ∙ ωστόσο, η ανυπομονησία και η συναισθηματική αντίδραση των ατόμων που τραυλίζουν μπορεί να αποτελούν μέρος ενός συνόλου συμπτωμάτων ή συνέπεια του τραυλισμού τους ∙ την περίοδο της έναρξης, πολλά παιδιά προσχολικής ηλικίας επαναλαμβάνουν και επιμηκύνουν τους ήχους της ομιλίας χωρίς σημάδια ανυπομονησίας

14 Θεωρίες για τον τραυλισμό Οι γλωσσολογικοί παράγοντες είναι σημαντικοί για συγκεκριμένες θεωρίες τραυλισμού ∙ αυτή η θεωρία προτείνει ότι παρατηρούνται λάθη όταν προγραμματίζεται η παραγωγή ομιλίας ∙ αυτά τα λάθη προγραμματισμού πρέπει να διορθωθούν ∙ στη διαδικασία αυτών των διορθώσεων, πραγματοποιούνται τέτοιες δυσρυθμίες ∙ καθώς ο ομιλητής διορθώνει αυτά τα λάθη εσωτερικά, η ροή της ομιλίας διακόπτεται, καταλήγοντας σε δυσρυθμίες ∙ τα άτομα που τραυλίζουν, σε αντίθεση με εκείνα που δεν τραυλίζουν, πρέπει να κάνουν πολλαπλές διορθώσεις στα λάθη προγραμματισμού, καταλήγοντας σε πολλαπλές επαναλήψεις, ασυνήθιστες επιμηκύνσεις, μεγάλες περιόδους σιωπής, και άλλες σοβαρές μορφές δυσρυθμιών ∙ σε αυτή τη θεωρία, τα λάθη προγραμματισμού της ομιλίας και οι συγκαλυμμένες διορθώσεις αυτών των λαθών δεν παρατηρούνται εύκολα και είναι υποθετικές ∙ καθίσταται δύσκολο να εξακριβωθεί αυτή η υποθετική θεωρία

15 Θεωρίες για τον τραυλισμό Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες ξεχωρίζουν σε άλλες θεωρίες σχετικά με τον τραυλισμό ∙ οι συνήγοροι αυτής της προσέγγισης ισχυρίζονται ότι ο τραυλισμός μπορεί να είναι μία εκμαθημένη συμπεριφορά ή μία «επίκτητη» διαταραχή – Μία πρώιμη περιβαλλοντική αιτιολόγηση του τραυλισμού είναι η διαγνωστκή θεωρία του Johnson στην οποία τονίζεται πως το παιδί παρουσιάζει κανονικά ευχέρεια στη ροή της ομιλίας ( ή δυσχέρεια), αλλά οι υπερβολικά αυστηροί γονείς αναφέρουν πως το παιδί τραυλίζει χωρίς να υπάρχει κανένα σύμπτωμα ∙ επακόλουθο αυτής της διάγνωσης είναι το παιδί να ξεκινά να βιώνει ανυπομονησία σχετικά με την πιθανή γονεϊκή κριτική της φυσιολογικής ομιλίας ∙ το παιδί τότε εμφνίζει ένταση σε ορισμένες καταστάσεις οι οποίες απαιτούν ομιλία και αναπτύσσει συμπεριφορές αποφυγής, οι οποίες είναι τραυλισμός (όχι δυσχέρειες οι οποίες είναι φυσιολογικές) ∙ δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι οι γονείς διαγνώσκουν τραυλισμό σε παιδί με φυσιολογική ροή στην ομιλία του ∙ ο τραυλισμός διαγιγνώσκεται όταν ο ρυθμός του παιδιού υπερβαίνει τα φυσιολογικά όρια ∙ οι αυξημένες δυδρυθμίες μπορεί να έχουν άλλα χαρακτηριστικά, μεταξύ των οποίων ένταση, συμπεριφορές αποφυγής, συναισθηματικές αντιδράσεις και ούτω καθεξής.

16 Θεωρίες για τον τραυλισμό Μία παραλλαγή της θεωρίας του Johnson είναι η υπόθεση αναμονής έντασης του Bloodstein, η οποία αναφέρει ότι για διάφορους λόγους, το παιδί που τραυλίζει μπορεί πραγματικά να πιστέψει ότι η ομιλία είναι μία δύσκολη δραστηριότητα ∙ τέτοια ένταση στην παραγωγή ομιλίας αποτελεί τραυλισμό ∙ αυτή η υπόθεση τονίζει τη σημαντικότητα των περιβαλλοντικών παραγόντων στη γένεση του τραυλισμού και περιλαμβάνει πιθανούς παράγοντες όπως οι γλωσσικές δυσκολίες, τα αρθρωτικά προβλήματα, η ταχυλαλία και πολλές άλλες καταστάσεις οι οποίες οδηγούν στο να πιστέψει κάποιος ότι η παραγωγή ομιλίας είναι δύσκολη ∙ μία τέτοια αντίληψη προκαλεί το παιδί να πιστέψει ότι πρέπει να προσπαθήσει υπερβολικά ώστε να μιλήσει

17 Θεωρίες για τον τραυλισμό Υψηλότερα ποσοστά συσχέτισης σε διζυγωτικά δίδυμα απ’ ότι στα υπόλοιπα αδέρφια ∙ αυτό δηλώνει ότι τα διζυγωτικά δίδυμα δέχονται παρόμοιες αντιδράσεις απ’ ότι τα υπόλοιπα αδέρφια ∙ τα δίδυμα (και τα μονοζυγωτικά και τα διζυγωτικά) λαμβάνουν παρόμοιες αντιδράσεις από τους άλλους απ’ ότι τα υπόλοιπα αδέρφια ∙ ωστόσο, η πιθανότητα τα δίδυμα να δέχονται τις ίδιες αντιδράσεις δεν αποτελούν ένδειξη των περιβαλλοντικών παραγόντων ∙ δεν είναι ξεκάθαρο ποιοι τύποι αντιδράσεων από τους άλλους μπορεί να συνδέονται αιτιολογικά με τον τραυλισμό

18 Θεωρίες για τον τραυλισμό Πολλαπλοί παράγοντες και αλληλεπιδράσεις γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων ∙ από την άποψη ότι οι περισσότερες κλινικές καταστάσεις είναι αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης μεταξύ γενετικών/νευροφυσιολογικών παραγόντων και περιβαλλοντικών παραγόντων, κάποιες υποθέσεις δηλώνουν ότι ο τραυλισμός προκαλείται από πολλαπλούς παράγοντες και τις αλληλεπιδράσεις τους