Πρόγραμμα Αγωγής Υγείας Γυμνάσιο Ερυθρών σχολικό έτος 2015-2016 Υπεύθυνη εκπαιδευτικός : Ειρήνη Παπαδοπούλου.

Παρουσίαση με θέμα: "Πρόγραμμα Αγωγής Υγείας Γυμνάσιο Ερυθρών σχολικό έτος 2015-2016 Υπεύθυνη εκπαιδευτικός : Ειρήνη Παπαδοπούλου."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Πρόγραμμα Αγωγής Υγείας Γυμνάσιο Ερυθρών σχολικό έτος 2015-2016 Υπεύθυνη εκπαιδευτικός : Ειρήνη Παπαδοπούλου

2  Σωτηρίου Δημήτριος  Κάμπου Θεοδώρα  Μαργέτης Αναστάσιος  Παυλίδη Μαρία  Ρενδούμη Ιωάννα  Σπανάκη Αναστασία  Κουγιουμτζής Παναγιώτης  Δαύρης Νικόλαος  Γκιόκας Σωτήρης  Δημομελέτης Διομήδης

3  Δαύρης Νικόλαος  Γκιόκας Σωτήρης  Δημομελέτης Διομήδης  Μπουτσίνη Κων / να  Τζύρα Πάολα  Μαργέτης Δημήτρης  Μπόβαλη Ευφρονία  Τσαραμπάρη Ελένη  Καπετάνη Ιωάννα  Κουτσουλέλου Μαριάννα

4

5

6

7 « Η παραβίαση και η περιφρόνηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου οδήγησαν σε πράξεις βαρβαρότητας, που εξεγείρουν την ανθρώπινη συνείδηση και η προοπτική ενός κόσμου όπου οι άνθρωποι θα είναι ελεύθεροι να μιλούν και να πιστεύουν, λυτρωμένοι από τον τρόμο και την αθλιότητα, έχει διακηρυχθεί ως η πιο υψηλή επιδίωξη του ανθρώπου … Όλα τα ανθρώπινα πλάσματα έχουν γεννηθεί ελεύθερα και ίσα στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα » άρθρο 1

8 Εξετάσαμε τους όρους :  Παράνομη διακίνηση ανθρώπων  Πρόσφυγας  Μετανάστης  Άσυλο  Απέλαση  Ένταξη  Μετεγκατάσταση  Εμπορία ανθρώπων

9  1906  1913  1922  1955  1974

10  Ο αριθμός των προσφύγων, οι οποίοι κατέφυγαν στην Ελλάδα κατά το 19 ο αιώνα, δεν ήταν πολύ μεγάλος. Αντίθετα, τις πρώτες δεκαετίες του 20 ού αιώνα τα κύματα των προσφύγων που έφθαναν στην Ελλάδα ήταν συχνότερα και πολυαριθμότερα. Αιτία ήταν οι πολεμικές συγκρούσεις και η εχθρότητα μεταξύ των κρατών της Βαλκανικής χερσονήσου, ως συνέπεια του γενικότερου ανταγωνισμού στην περιοχή. Αποκορύφωμα στην όλη κίνηση των πληθυσμών αποτέλεσε ο ξεριζωμός του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης το 1922. Ο μεγάλος αριθμός των προσφύγων και ο οριστικός χαρακτήρας που πήρε η εκδίωξη από τις πατρογονικές εστίες ανάγκασε την ελληνική πολιτεία να λάβει συστηματικότερα μέτρα για την περίθαλψη και την αποκατάστασή τους στη νέα πατρίδα.

11  Οι πρώτοι Έλληνες που πέρασαν μαζικά τα σύνορα τον 20 ό αιώνα ήταν κάτοικοι της Ανατολικής Ρωμυλίας, περιοχής της Βουλγαρίας με σημαντικό ελληνικό πληθυσμό. Η αναγκαστική μετανάστευση στην Ελλάδα το 1906 ήταν συνέπεια των βιαιοπραγιών των Βουλγάρων, εξαιτίας του ανταγωνισμού Ελλάδας - Βουλγαρίας για επικράτηση στην υπό οθωμανική κυριαρχία Μακεδονία ( Μακεδονικός Αγώνας ).  Τον ίδιο χρόνο Έλληνες κάτοικοι της Ρουμανίας απελάθηκαν, λόγω της έξαρσης που γνώριζε την ίδια εποχή το Κουτσοβλαχικό ζήτημα, το οποίο επηρέαζε τις σχέσεις Ελλάδας - Ρουμανίας

12  Μετά την υπογραφή της συνθήκης του Βουκουρεστίου τον Αύγουστο του 1913, με την οποία τερματίζονταν οι Βαλκανικοί πόλεμοι, Έλληνες από τη Βουλγαρία, καθώς και από τη Δυτική Θράκη και το τμήμα της Ανατολικής Μακεδονίας, που είχαν κατακυρωθεί στη Βουλγαρία, καθώς και από περιοχές που είχαν παραχωρηθεί στη Σερβία, έφθασαν στην Ελλάδα. Την εποχή αυτή έφθασε και το πρώτο μεταναστευτικό ρεύμα από τη Ρωσία. Έλληνες της περιοχής του Καυκάσου, με την αναγγελία της προσάρτησης της εύφορης Μακεδονίας, άρχισαν να μεταναστεύουν στην Ελλάδα, με την ελπίδα ότι θα τους παραχωρούσαν γη. Κάποιοι απ ' αυτούς κατόρθωσαν να εγκατασταθούν στην Κεντρική Μακεδονία. Το μεταναστευτικό ρεύμα αναχαιτίστηκε με επέμβαση της ελληνικής κυβέρνησης.

13

14 Το κυπριακό ζήτημα αποτελεί την παράνομη στρατιωτική εισβολή και κατάκτηση του βορείου τμήματος της Κύπρου από τα τουρκικά στρατεύματα. Αρχικά αποτέλεσε αποικιακό ζήτημα, που δημιουργήθηκε με την κυριαρχία της Αγγλίας στα κυπριακά εδάφη. Τι είναι το κυπριακό ζήτημα;

15 Η Αγγλοκρατία της Κύπρου προέκυψε από την παραχώρησή της από τους Οθωμανούς στους Άγγλους με οικονομικό αντίτιμο. H αλλαγή αυτή είχε σημαντικές εξελίξεις στα πολιτικά εκείνης της εποχής λόγω της μυστικής χρηματοδότησης της Τουρκίας από τους Άγγλους.

16 Το 1974 οι Τούρκοι εισέβαλαν χερσαία στην Κύπρο με πολλές χιλιάδες στρατό και με την υποστήριξη της Τουρκικής Αεροπορίας και του ναυτικού. Στον αντίποδα, οι Τούρκοι ισχυρίζονταν ότι επρόκειτο για ειρηνική επέμβαση και όχι για εισβολή.

17 Το 35% του κυπριακού εδάφους στο βόρειο τμήμα του νησιού που συγκέντρωνε το 70% των πλουτοπαραγωγικών πόρων βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή. Πάνω από 140.000 Ελληνοκύπριοι, το 1/4 του συνολικού πληθυσμού, έχουν μεταφερθεί από το βόρειο τμήμα, όπου αποτελούσαν το 70% των κατοίκων,σε αποικίες του νοτίου τμήματος. Παράλληλα, οι Τουρκοκύπριοι που ζούσαν σε νότιες ελεύθερες περιοχές, αναγκάστηκαν από την ηγεσία τους να μετακινηθούν σε τουρκικές περιοχές.

18 Συμμετείχαμε στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα - διαγωνισμό με τίτλο : Κύπρος 1974-2014: Δεν ξεχνώ … διεκδικώ … δημιουργώ …

19 Γιάννης Ρίτσος, “ Ύμνος και θρήνος για την Κύπρο ” Νησί πικρό, νησί γλυκό, νησί τυραγνισμένο κάνω τον πόνο σου να πω και προσκυνώ και μένω. Εσύ της θάλασσας ρυθμός, ολάνθιστο κλωνάρι, πώς σου μαδήσαν τ΄άνθια σου διπλοί, τριπλοί βαρβάροι. Τι θλιβερά που σεργιανάν τριγύρω σου τα ψάρια κι αντίχριστοι να παίζουνε την τύχη σου στα ζάρια. Κουράγιο, μικροκόρη μας, που μας εγίνης μάνα Ύμνος και Θρήνος της ζωής κι ανάστασης καμπάνα. ..

20 Κυριάκος Χαραλαμπίδης, “ Παιδί με μια φωτογραφία ” Παιδί με μια φωτογραφία στο χέρι με μια φωτογραφία στα μάτια του βαθιά και κρατημένη ανάποδα με κοίταζε. Ο κόσμος γύρω του πολύς · κι αυτό είχε στα μάτια του μικρή φωτογραφία, στους ώμους του μεγάλη και αντίστροφα – στα μάτια του μεγάλη, στους ώμους πιο μικρή, στο χέρι του ακόμα πιο μικρή. Ήταν ανάμεσα σε κόσμο με συνθήματα και την κρατούσε ανάποδα · μου κακοφάνη. Κοντά του πάω περνώντας πινακίδες αγαπημένων είτε αψίδες και φωνές που ’ χαν παγώσει και δεν σάλευε καμιά. Έμοιαζε του πατέρα του η φωτογραφία. Του τήνε γύρισα ίσια κι είδα πάλι τον αγνοούμενο με το κεφάλι κάτω. Όπως ο ρήγας, ο βαλές κι η ντάμα ανάποδα ιδωμένοι βρίσκονται ίσια, έτσι κι αυτός ο άντρας ιδωμένος ίσια γυρίζει ανάποδα και σε κοιτάζει.

21 Να ιδώ ποιος είμαι ζύγωσα και πούθε το χώμα μου κρατά. Μπήκα και στάθηκα στο σπίτι τ ' αλμυρό, σιμά σε λάκκο. Μια μαντιλοδεμένη μου ' φερε νερό, μου πρόσφερε γλυκό · ευχαριστώ την. Έκοψε και καρπούς από τον Κήπο του ποθητού σπιτιού μου, φρούτα λαμπερά ό, τι λογής, διάχυτα με χείλη πραγματικά και μέλη εμποτισμένα στην καλοσύνη της χαράς αντιδωρήματα. Της είπα ευχαριστώ, αναθάρρησα και ζήτησα το σπίτι μου να ιδώ, αν επιτρέπεται. « Και βέβαια επιτρέπεται », μου λέει · « μπορείς να ' ρθεις και στην κρεβατοκάμαρα ». Μπαίνω, θωρώ τη μάνα μου στον τοίχο να με κοιτάει από ' να κάδρο. Αφήνω την εντροπή και γύρεψα να πάρω τη μάνα μου ο δόλιος απ ' την Τροία « Πάρτηνε », λέει αυτή σαν καλογέλαστη, « τι να την κάνω τώρα πια που ξέρω ; Να πούμε την αλήθεια, τη νομίσαμε ηθοποιό με κείνη την κοτσίδα και τα λουλούδια γύρω της και με τη χάρη που την ομπρέλα της κρατεί ». Άξιζε βέβαια να προσθέσει και το χέρι που γαντοφορεμένο, ραδινό σε καναπέ ακουμπούσε · αλλά τι περιμένεις ; Σάμπως γνωρίζει πόσοι αιώνες κύλησαν ίσαμε που να φτάσουμε στη σύνταξη γλυκό του κουταλιού ; μεγάλο θέμα. Πάλι καλά που μ ' άφησε και μπήκα στο σπίτι μου το πατρικό η γυναίκα. Μη συνεχίσουμε άλλο και αγριέψει. Το μόνο που εύχομαι : από καιρού εις καιρό να ' χω την άδειά της να ξανάβλεπα την όψη τη γλυκιά του ποθητού μου. Κ. Χαραλαμπίδης, Δοκίμιν, Άγρα

22 Περίμενα πώς και πώς να ανοίξουν τα σύνορα. Κυριευόμουν από ένα αίσθημα νοσταλγίας για το πατρικό μου σπίτι. Ανυπομονούσα να δω ποιος είχε πάρει τώρα τη θέση μου, σε τι κατάσταση είχε απομείνει το σπίτι των παιδικών μου χρόνων, που τόσες ευχάριστες και δυσάρεστες αναμνήσεις με συνέδεαν μαζί του. Ταυτόχρονα όμως, ένιωθα άβολα, σαν όλη αυτή η οικειότητα και η θαλπωρή των χρόνων που ζούσα σε αυτό, να είχαν διαγραφεί από τη μνήμη μου. Πλησιάζοντας στο γνωστό δρομάκι που οδηγούσε στο πατρικό μου, αισθάνθηκα τα πόδια μου να τρέμουν. Φοβόμουν για το τί θα αντικρίσω – ποιοι άραγε ζουν εκεί ; Πώς θα με υποδεχτούν ; Έχουν κρατήσει τα πράγματά μου ; Πατώντας το πόδι μου στην αυλή, η αγωνία μου άρχισε να μεγαλώνει και να με κυριεύει. Πήρα το θάρρος και χτύπησα το κουδούνι της εξώπορτας. Στάθηκα για λίγο, και κοίταξα το χώρο γύρω μου. Έκλεισα τα μάτια μου για μια στιγμή και αναπόλησα το παρελθόν μου, τους φίλους μου και τα καλοκαιρινά απογεύματα που περνούσα στην αυλή, που πλέον, σαν επίγειος παράδεισος, γεμάτη δέντρα και λουλούδια, ξεχώριζε ανάμεσα στις άλλες. …  Τι ήταν αυτή η μέρα ; Μια μέρα πιο συνηθισμένη από όλες τις άλλες. Καθόμουν ήρεμη, στο σπίτι μου. Την ηρεμία μου διέκοψε το χτύπημα της πόρτας. Αρχικά ξαφνιάστηκα, δεν περίμενα κανέναν. Αναρωτήθηκα για το ποιος μπορεί να στεκόταν πίσω από την ξύλινη πόρτα. Ανοίγω, και βλέπω τη μορφή ενός νεαρού αγνώστου. Τρόμαξα. Τι να γύρευε άραγε στο σπίτι μου ; Ευγενικά τον ρώτησα ποιος ήταν και το ήθελε. Μου είπε ότι ήταν ο παλιός ιδιοκτήτης του σπιτιού. Σάστισα, δεν το περίμενα. Παρ ' ολ ' αυτά, διστακτικά τον καλώς όρισα στο σπιτικό μου. Η καλοσύνη και η ηρεμία του με κέρδισαν και με άφησαν να τον εμπιστευτώ. Τον κέρασα γλυκό του κουταλιού και του προσέφερα μερικά φρούτα από τον κήπο μου. Με ευχαρίστησε και ζήτησε να δει το υπόλοιπο σπίτι. Η συμπεριφορά του με συγκίνησε και του το επέτρεψα …

23 Οι δικοί σου άνθρωποι σε πρόδωσαν, Οι Τούρκοι σε κατέλαβαν, Μα όλα αυτά δεν άλλαξαν τα μαγικά τ ‘ απέραντά σου μέρη, Το δάκρυ μας κυλά, Η καρδιά μας δυνατά χτυπά, Τίποτα δεν τελείωσε, Τίποτα δεν ξεχνιέται, Η ένωση ακόμη αναζητιέται. Της Αφροδίτης το νησί με θάλασσα γαλάζια παράξενη πατρίδα με θλίψη μα και ελπίδα. Η αρπαγή και η υποταγή ο πόνος και το δάκρυ χωρίσανε την πόλη μας ράγισαν την ψυχή μας. Ερήμωσε η Κερύνεια και η Καρπασία όλη άδειασαν τα σπίτια μας χώρισαν και οι δρόμοι. Αξέχαστη μες στην καρδιά Θα μείνεις χαραγμένη και πάντα θα σε σκέφτομαι πατρίδα πληγωμένη. Δεν ξέχασα ανοίξτε μου μέσα είναι η καρδιά μου τα όνειρα μου άφησα πονούν τα σωθικά μου. Στου Πενταδάκτυλου την κορυφή πετά ΄ να περιστέρι με σιγουριά και δύναμη τη λευτεριά να φέρει.

24 Η δική μου η πατρίδα ( Ποίηση : Νεσιέ Γιασίν ). Εδώ κι εκεί ( Ποίηση : Θεοδόσης Πιερίδης ) Κερύνεια 1974 ( Ποίηση : Κώστας Μόντης ) Στιγμές της εισβολής ( Ποίηση : Κώστας Μόντης ) ΣΤΗ ΓΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΓΕΝΝΗΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ 1974

25 ΚΥΠΡΟΣ 1975: ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΜΕ ΤΗ ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ » Εκπομπές που αγάπησα : « Πότε θα κάνει ξαστεριά » Φρ. Γερμανός

26  Στις 9/2/2016 επισκεφθήκαμε το Σπίτι της Κύπρου, το Μορφωτικό Γραφείο της Πρεσβείας της Κύπρου στην Αθήνα.  Είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε πληροφορίες που έχουν να κάνουν με τη γεωπολιτική θέση της Κύπρου, τη σχέση της με την Ελλάδα από την αρχαία εποχή μέχρι σήμερα, τα ήθη και τα έθιμα του κυπριακού ελληνισμού, τις σχέσεις Ελληνοκυπρίων - Τουρκοκυπρίων.

27  Παρακολουθήσαμε ένα ντοκιμαντέρ που είχε να κάνει με έργα Ελλήνων λογοτεχνών για την Κύπρο.  Στη συνέχεια η συζήτηση επικεντρώθηκε στην κυπριακή εισβολή του 1974, τους νεκρούς και τους αγνοουμένους και στο προσφυγικό ρεύμα που ακολούθησε.

28

29

30 2015

31 Οι πρόσφυγες δεν είναι οικονομικοί μετανάστες, όπως λανθασμένα χαρακτηρίζονται πολλές φορές, αλλά είναι άνθρωποι που ήρθαν αντιμέτωποι με άμεσο για την ζωή τους κίνδυνο και αναγκάστηκαν να φύγουν από τον τόπο τους με μόνο σκοπό την σωτηρία τους.

32 Πόλεμοι, διώξεις, εγκλήματα κατά της ελευθερίας, είναι κάποιοι από τους λόγους που ώθησαν πολλούς ανθρώπους στην απόγνωση και τους οδήγησαν να ψάξουν για νέες πατρίδες, προσωρινές ή μη.

33 http://www.ertopen.com/news/ellada/koinwnia/item/30984-mia- sygklonistikh-synenteyxh-me-syrioys-prosfyges … Ο πόλεμος μάς ανάγκασε να φύγουμε από τη χώρα μας, όπου χάσαμε όλους τους συγγενείς μας, κι αργά ή γρήγορα πιθανότατα θα είχαμε την ίδια τύχη, αφού όσο παραμέναμε στη Συρία κινδυνεύαμε ανά πάσα στιγμή …. … Σκοτωμένα μικρά παιδιά, διάσπαρτα ακρωτηριασμένα πτώματα αντρών και γυναικών, γκρεμισμένα σπίτια από τους συνεχείς βομβαρδισμούς, διαμόρφωναν μία αβάσταχτη καθημερινότητα, που κάποια στιγμή, με μαθηματική ακρίβεια, θα μας επεφύλασσε την ίδια μοίρα εάν παραμέναμε στην πατρίδα μας … …. Εγώ πέρασα νύχτα στην Τουρκία, διασχίζοντας κακοτράχαλα ορεινά εδάφη, οδηγούμενη από δύο άντρες, στους οποίους είχα καταβάλει 5.000 Ευρώ. Βαδίζοντας επί ώρες υπό άθλιες συνθήκες πάτησα τελικά στο τουρκικό έδαφος, πλήρως καταπονημένη και καταματωμένη … …… Το μέλλον είναι για τα μικρά παιδιά. Εμείς οι μεγαλύτεροι βλέπουμε το μέλλον μας κυρίως μέσα από τη βελτίωση των συνθηκών ζωής για τα νέα παιδιά. Δεν ονειρευόμαστε πλούτη και μεγαλεία, αλλά να μπορούμε να ζούμε αξιοπρεπώς ως απλοί άνθρωποι ….

34 Γράψαμε τις δικές μας ιστορίες … … Βρίσκομαι κλεισμένος εδώ κι αισθάνομαι μεγάλη απογοήτευση γιατί όλη η ζωή μου γκρεμίστηκε μέσα σε μια στιγμή. Τα όνειρά μου καταστρέφονται κι αισθάνομαι πιο μόνος από ποτέ. Είναι πολύ άσχημο να βλέπεις μπροστά στα μάτια σου κάθε ελπίδα να χάνεται και τη δυστυχία να σε καταβάλλει…. …..Άφησα πίσω το παρελθόν μου δίχως τη θέλησή μου. Είμαι βέβαιος πως δε θα έχω ποτέ την ευκαιρία να ζήσω ξανά τέτοιες στιγμές. Γιατί μου συνέβη αυτό; Σε τι έφταιξα; Γιατί ο κόσμος να είναι τόσο σκληρός και απάνθρωπος; Άραγε αυτοί που προκαλούν τέτοιες καταστάσεις έχουν σκεφτεί ποτέ πώς θα αισθάνονταν αν βρίσκονταν στη θέση μου; Σίγουρα απόγνωση, λύπη, θυμό, μίσος, απελπισία….... Όσον αφορά στο μέλλον μου μοιάζει αβέβαιο μπροστά στις φρικαλεότητες που αντίκρισαν τα μάτια μου. Δε θέλω να πάψω να ελπίζω. Όμως η κατάσταση με αναγκάζει. Είναι πραγματικά θλιβερό το γεγονός πως συνάνθρωποί μας δεν υπολογίζουν και δεν σκέφτονται τους συνανθρώπους τους. Ό, τι και να πω είναι λίγο. Άραγε θα πληρώσουν για αυτά που έχουν κάνει;

35

36

37

38

39

40 Ταινίες - ρεπορτάζ

41 π Πρόγραμμα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες …… Σ το λιμάνι με τη μαμά μου, ψάχνουμε το μικρό μου αδερφό. Ο πατέρας μου σκοτώθηκε πριν τρεις μέρες στο βομβαρδισμό που κατέστρεψε την πόλη μου. Τριγύρω επικρατεί πανικός. Μανάδες να κλαίνε και παιδιά να πεινάνε. Όλοι σπρώχνονται για να επιβιβαστούν στη βάρκα. Έρχεται η σειρά μας. Η μητέρα δεν θέλει να φύγουμε μόνες μας. Όμως δεν υπάρχει άλλη λύση … …. Κοιμάμαι στην αγκαλιά της μαμάς μου. Στο όνειρό μου ο πατέρας μου λέει να είμαι δυνατή. Τα λόγια του μου δίνουν κουράγιο. Ακούω κραυγές. Ξυπνάω απότομα. Βλέπω ανθρώπους πανικόβλητους να βγάζουν νερά από τη βάρκα. « Οι σωτήρες μας » μας άφησαν στο έλεος της μοίρας μας …. …. Έχασα τη μαμά μου. Φοβάμαι πολύ. Είμαι πια ολομόναχη και δεν ξέρω κολύμπι. Το νερό είναι παγωμένο. Ένα κομμάτι της βάρκας σχίζει τη σωτηρία μου, το σωσίβιό μου. Προσπαθώ να μείνω στην επιφάνεια, αλλά μάταια. Δεν υπάρχει ελπίδα. Καθώς βουλιάζω βλέπω τον ήλιο να ανατέλλει. Η τελευταία μου εικόνα …

42 ; “ Ενα ατέλειωτο hotspot η Ελλάδα Κλείνουν τα σύνορα, « έμφραγμα » στη χώρα με τους πρόσφυγες - 1.700 έφτασαν το πρωί της Τετάρτης στον Πειραιά - Ασφυκτικά γεμάτα όλα τα κέντρα υποδοχής ”  « Η τοπική κοινωνία βρίσκεται σε αναστάτωση, καθώς ακριβώς δίπλα στο στρατόπεδο 501, που προορίζεται για χώρος φιλοξενίας προσφύγων, υπάρχει σχολικό συγκρότημα πέντε δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων. Η πλειοψηφία της τοπικής κοινωνίας παίρνει αποστάσεις από τους ακραίους, αλλά οι πολίτες προειδοποιούν την κυβέρνηση για την επικίνδυνη « συγκατοίκηση ». Σήμερα πραγματοποίησαν νέα συγκέντρωση στην είσοδο του στρατοπέδου και παρέταξαν συμβολικά στην περίμετρο τα τρακτέρ τους » Εξετάσαμε το ρόλο των ΜΜΕ Πώς αντιμετωπίζουν τους πρόσφυγες ;

43 Μπήκαμε σε ρόλους : Οι δημοσιογράφοι … και οι πρόσφυγες … Πώς ένιωσες όταν έφυγες από την πατρίδα σου ; Το να εγκαταλείψω το σπίτι μου δεν ήταν καθόλου εύκολο. Οι γονείς μου άφησαν πίσω συγγενείς, φίλους και την περιουσία τους, εγώ άφησα το δωμάτιό μου, τα παιχνίδια και τους φίλους μου, τη γειτονιά μου.  Πώς λέγεσαι και από πού κατάγεσαι ;  Κατάγομαι από το Ιράκ και ονομάζομαι Μεχμετια Αμπραχαμ.  Τι συνέβη στην χώρα σου ;  Στην περιοχή στην οποία έμενα έκαναν εισβολή οι τζιχαντιστές και έγιναν βομβαρδισμοί με αποτέλεσμα να καταστραφεί όλη η πόλη μου. Πως από φάσισες να φύγεις από την χώρα σου ;  Ο άντρας μου με τον αδελφό μου επειδή ήξεραν ότι η κατάσταση θα ήταν δύσκολη μας έστειλαν εμένα και την νύφη μου με μια βάρκα για να πάμε στην Γερμανία μαζί με τα παιδιά μας.  Και πως σου φάνηκε όλο αυτό ; Η περιπέτεια που έζησες στην θάλασσα ;  Ήταν πολύ οδυνηρό και τρομακτικό πέντε μήνες να περιπλανιόμαστε από κει κι από εδώ με μια σωσίβια λέμβο.  Όταν ήσουν μέσα στην θάλασσα είχες ελπίδες για την ζωή ότι θα βρεις κάτι καλύτερο και καινούριο ή ότι ήταν η τελευταία σου στιγμή κι ίσως να μην υπάρχει κάποια άλλη ;  Στην αρχή θεωρούσα ότι υπήρχαν πάρα πολλές ελπίδες αλλά έκανα ότι μπορούσα για να φύγω πλέον από την χώρα μου και θεωρώ ότι είναι πολύ άσχημο να μην μπορείς να μείνεις πια στην χώρα σου και να θες να φύγεις ο ίδιος από τον τόπο που κατάγεσαι. Βέβαια μετά στο ταξίδι άρχισα να χάνω τις ελπίδες μου όταν υπήρχε θαλασσοταραχή και τρικυμίες, δεν μπορούσα να ανταπεξέλθω σε αυτές τις καταστάσεις.

44 τα συναισθήματά μας … Το σενάριο με τους δημοσιογράφους, τις αρχές και τους πρόσφυγες με έκανε να σκεφτώ ότι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν διαφορετικά τις καταστάσεις ανάλογα με τη θέση στην οποία βρίσκονται. Άλλοι βιώνουν το προσωπικό τους δράμα, κάνουν αγώνα ζωής και θανάτου, για άλλους είναι μέρος της δουλειάς τους και άλλοι βλέπουν όλα αυτά στις ειδήσεις, όταν ξεκουράζονται μπροστά στην τηλεόραση. Πώς όμως θα μπορέσουμε να νιώσουμε πραγματικά το δράμα τους και να συνειδητοποιήσουμε την προσωπική μας ευθύνη ; Τα συναισθήματά μου ήταν ανάμικτα. Από τη μία ήμουν χαρούμενη που συμμετείχα σ΄ αυτή την εργασία και που συνεργάστηκα με τους συμμαθητές μου αλλά από την άλλη, συγκινημένη και λυπημένη, γιατί ένιωθα τον πόνο αυτών των ανθρώπων που αναγκάστηκαν να αφήσουν πίσω τους τα πάντα, τα σπίτια τους, τις δουλειές τους και όλα τα υπάρχοντά τους και να μεταναστεύσουν σε μία ξένη χώρα. Σε μια χώρα με άλλη νοοτροπία, άλλη κουλτούρα, άλλα ήθη και έθιμα, άλλη γλώσσα και άλλη θρησκεία. Μέσα από αυτή την εργασία, μου δόθηκε η ευκαιρία να γίνω για λίγο, ένας πρόσφυγας και κατάλαβα πόσο δύσκολο είναι να αφήνεις τα πάντα πίσω σου και να ξεκινάς μία καινούργια ζωή από το μηδέν.

45  Τα ματωμένα χώματα  Το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ  Χωρίς Προστασία  Με λένε Μαλάλα  Σκληρό Καρύδι  Το ταξίδι του Φερεϋντούν

46 Το 1962 εκδίδεται ένα από τα γνωστότερα μυθιστορήματα της Διδώ Σωτηρίου, τα Ματωμένα Χώματα. Το βιβλίο βασίζεται στις αφηγήσεις του Μανώλη Αξιώτη, ενός προσώπου υπαρκτού, ο οποίος μας μιλά για τη ζωή του, ξεκινώντας από μικρό παιδί στο χωριό Κιρκιντζέ της Μικράς Ασίας. Σε ηλικία 16 ετών φτάνει στην Σμύρνη για να εργαστεί, όπου εξιστορεί την ζωή των Ελλήνων πριν την καταστροφή. Όταν ξεσπούν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι αναγκάζεται να υπηρετήσει στα Τάγματα Εργασίας με τε τουρκικά στρατεύματα, από όπου και θα λιποτακτήσει. Λίγο πριν την Μικρασιατική Καταστροφή κατατάσσεται στον Ελληνικό Στρατό και πολεμά εναντίον των Τούρκων. Ζει από κοντά τον πόνο, τα βασανιστήρια και τις φρικαλεότητες της τότε εποχής αλλά συγχρόνως τονίζει και την ελπίδα που δεν πρέπει να εγκαταλείψει ποτέ τον άνθρωπο. Αναμφισβήτητα ένα σκληρό και συγχρόνως εκπληκτικής σημασίας βιβλίο Τα ματωμένα χώμα Διδώ Σωτηρίου.

47 Με λένε Μαλάλα Yousafzai Malala  Κατάγο µ αι από µ ια χώρα που δη µ ιουργήθηκε τα µ εσάνυχτα. Όταν κόντεψα να πεθάνω, ήταν μεσημέρι ….. Όταν οι Ταλι µ πάν κατέλαβαν την εξουσία στην κοιλάδα Σουάτ του Πακιστάν, ένα κορίτσι τούς εναντιώθηκε. Η Μαλάλα Γιουσαφζάι αρνήθηκε την επιβεβλη µ ένη σιωπή και πολέ µ ησε για το δικαίω µ ά της στην εκπαίδευση …. Την Τρίτη, 9 Οκτωβρίου του 2012, στα δεκαπέντε της χρόνια, η Μαλάλα πυροβολήθηκε στο κεφάλι σχεδόν εξ επαφής ενώ επέβαινε στο σχολικό λεωφορείο, και ελάχιστοι ήταν αυτοί που πίστευαν ότι θα επιβιώσει. Ωστόσο, η θαυ µ ατουργή ανάνηψη της Μαλάλα την οδήγησε σ ’ ένα εκπληκτικό ταξίδι από µ ια µ ακρινή κοιλάδα του βόρειου Πακιστάν στις αίθουσες του κτιρίου των Ηνω µ ένων Εθνών στη Νέα Υόρκη. Στα δεκαέξι της, έγινε παγκόσ µ ιο σύ µ βολο ειρηνικής δια µ αρτυρίας και η νεότερη υποψήφια για το Νό µ πελ Ειρήνης στην ιστορία του θεσ µ ού …. Το Με λένε Μαλάλα είναι η αξιοθαύ µ αστη ιστορία µ ιας οικογένειας που ξεριζώθηκε εξαιτίας της τρο µ οκρατίας, η ιστορία της µ άχης για την εκπαίδευση των κοριτσιών, η ιστορία ενός πατέρα ο οποίος – ιδιοκτήτης σχολείου ο ίδιος – αγωνίστηκε κι ενθάρρυνε την κόρη του να γράφει και να φοιτά · είναι, τέλος, η ιστορία ενός γενναίου κοριτσιού µ ε δυο γονείς που αγαπούν µ ε πάθος την κόρη τους σε µ ια κοινωνία που δείχνει σαφή προτί µ ηση στους γιους ….. Το βιβλίο που µ ας κάνει όλους να πιστέψου µ ε πραγ µ ατικά ότι µ πορεί σή µ ερα η φωνή ενός και µ όνο ανθρώπου να ε µ πνεύσει και να αλλάξει ολόκληρο τον κόσ µ ο.

48  Η Αϊσέ, ένα εννιάχρονο κορίτσι, μιλάει με κέφι, τόλμη και λίγο παράπονο για τη ζωή της. Μοιράζεται τα ίδια βάσανα με όλα τα παιδιά της ηλικίας της : σχέσεις με τους συμμαθητές και τον αδερφό της, φιλίες, παιχνίδι … Και στο βάθος οι βαθύτερες έγνοιες για μια πατρίδα που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει.

49  Μ ' ένα όνειρο μεγάλωσε ο Φερεϋντούν από το Χοραμσάρ. Να μάθει γράμματα και να γυρίσει όλον τον κόσμο μ ' ένα ποδήλατο. Κι όταν το σπίτι του βομβαρδίστηκε στον πόλεμο, το μόνο που του απέμεινε ήταν ο πολύχρωμος χαρταετός του. Τον πέταξε όσο πιο ψηλά μπορούσε, πέρασε τα σύννεφα, πλησίασε τ ' αστέρια. Τις νύχτες έλαμπε στον ουρανό, με την πανέμορφη ουρά του να λικνίζεται, σαν να ήθελε να προσκαλέσει τον μικρό Φερεϋντούν στο ταξίδι που ονειρευόταν. Κι εκείνος έπαιρνε θάρρος, μέχρι που αποφάσισε να ταξιδέψει ολομόναχος σ ' άγνωστα μέρη. Μολονότι τα πράγματα δεν ήταν πάντα εύκολα γι ' αυτόν, ο φίλος μας κατόρθωσε να πραγματοποιήσει τ ' όνειρό του ! Πως συνέβη αυτό ; Μα κάθε ταξίδι έχει τα μυστικά του  Μ ' ένα όνειρο μεγάλωσε ο Φερεϋντούν από το Χοραμσάρ. Να μάθει γράμματα και να γυρίσει όλον τον κόσμο μ ' ένα ποδήλατο. Κι όταν το σπίτι του βομβαρδίστηκε στον πόλεμο, το μόνο που του απέμεινε ήταν ο πολύχρωμος χαρταετός του. Τον πέταξε όσο πιο ψηλά μπορούσε, πέρασε τα σύννεφα, πλησίασε τ ' αστέρια. Τις νύχτες έλαμπε στον ουρανό, με την πανέμορφη ουρά του να λικνίζεται, σαν να ήθελε να προσκαλέσει τον μικρό Φερεϋντούν στο ταξίδι που ονειρευόταν. Κι εκείνος έπαιρνε θάρρος, μέχρι που αποφάσισε να ταξιδέψει ολομόναχος σ ' άγνωστα μέρη. Μολονότι τα πράγματα δεν ήταν πάντα εύκολα γι ' αυτόν, ο φίλος μας κατόρθωσε να πραγματοποιήσει τ ' όνειρό του ! Πως συνέβη αυτό ; Μα κάθε ταξίδι έχει τα μυστικά του !

50

51

52

53

54 ΟΛΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ….. ΑΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ