Διαπυητική ιδρωταδενίτιδα Αιτιοπαθογένεια

Παρουσίαση με θέμα: "Διαπυητική ιδρωταδενίτιδα Αιτιοπαθογένεια"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Διαπυητική ιδρωταδενίτιδα Αιτιοπαθογένεια
Αικατερίνη Η. Λιάκου Δερματολόγος-Αφροδισιολόγος Πανεπιστημιακή υπότροφος, Β’ Κλινική Δερματικών και Αφροδισίων Νόσων Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο «Αττικόν»

2 ΑΙΤΙΟΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ- ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
1839: Ο Velpeau περιγράφει τη νόσο για πρώτη φορά. 1854: Ο Verneuil δίνει το όνομά του στη νόσο και τη συνδέει με τους αποκρινείς ιδρωτοποιούς αδένες. 1956: Ο Pillsbury κατατάσσει τη διαπυητική ιδρωταδενίτιδα/ ανάστροφη ακμή, μαζί με την οζώδη κυστική ακμή (acne conglobata) και τη διατιτραίνουσα διαπυητική περιθυλακίτιδα του τριχωτού της κεφαλής (folliculitis et perifolliculitis capitis abscedens et suffodiens), ως μέλος της θυλακικής αποφρακτικής τριάδος (acne triade). Velpeau A. Paris, 1839: Verneuil A. Arch Gen Med 4: , , 1854 Plewig G et al. Berlin: Springer-Verlag, 1975: 192-3 Velpeau A. Aissele. In: Bechet Jeune Z, ed. Dictionnaire de médecine, un repertoire générale des Sciences Médicals sous le rapport théorique et pratique. 2nd éd, vol. 2. Paris, 1839: 14. Verneuil A. Etudes sur les tumeurs de la peau; de quelques maladies des glandes sudoripares. Arch Gen Med 4: , , 1854 15. Brunsting HA. Hidradenitis suppurativa; abscess of apocrine sweat glands - a study of the clinical and pathologic features with a report of twenty-two cases and a review of the literature. Arch Dermatol Syphilol 39:108-20, 1939 16. Pillsbury DM, Shelley WB, Kligman AM. Bacterial infections of the skin. In: Pillsbury DM, ed. Dermatology. 1st ed. Philadelphia: W. B. Saunders, 1956: 482-4, 489. 17. Plewig G, Kligman AM. Acne: Morphogenesis and Treatment. Berlin: Springer-Verlag, 1975: 18. Plewig G, Steger M. Acne inversa (alias acne triad, acne tetrad or hidradenitis suppurativa). In: Marks R, Plewig G, eds. Acne and related disorders. London: Martin Dunitz, 1989: 345–57. Σήμερα θεωρείται νόσος των τελικών τριχοθυλακίων απόφραξη τριχικού θυλάκου επέκταση της φλεγμονής στους αποκρινείς αδένες (δευτερογενές φαινόμενο) Velpeau A. Paris, 1839: Verneuil A. Arch Gen Med 4: , , Plewig G et al. Berlin: Springer-Verlag, 1975: 192-3 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

3 ΑΙΤΙΟΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ- ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
1975: Oι Plewig και Klingman προσθέτουν στην τριάδα την κύστη κόκκυγος και διαμορφώνουν τη θυλακική αποφρακτική τετράδα (acne tetrade). 1989: Oι Plewig και Steger εισάγουν τον όρο «ανάστροφη ακμή», ώστε να αντικαταστήσουν τον -παραπλανητικό σε σχέση με την παθογένεια της νόσου- όρο «διαπυητική ιδρωταδενίτιδα». Σήμερα, και τα δύο ονόματα θεωρούνται λανθασμένα και κανένα από τα δύο δεν αποδίδει το παθοφυσιολογικό υπόβαθρο της νόσου. Σήμερα θεωρείται νόσος του τελικού τριχοθυλακίου, απόφραξη του τριχικού θυλάκου και επέκταση της φλεγμονής στους αποκρινείς αδένες (δευτερογενές φαινόμενο) Velpeau A. Paris, 1839: Verneuil A. Arch Gen Med 4: , , 1854 Plewig G et al. Berlin: Springer-Verlag, 1975: 192-3 Velpeau A. Aissele. In: Bechet Jeune Z, ed. Dictionnaire de médecine, un repertoire générale des Sciences Médicals sous le rapport théorique et pratique. 2nd éd, vol. 2. Paris, 1839: 14. Verneuil A. Etudes sur les tumeurs de la peau; de quelques maladies des glandes sudoripares. Arch Gen Med 4: , , 1854 15. Brunsting HA. Hidradenitis suppurativa; abscess of apocrine sweat glands - a study of the clinical and pathologic features with a report of twenty-two cases and a review of the literature. Arch Dermatol Syphilol 39:108-20, 1939 16. Pillsbury DM, Shelley WB, Kligman AM. Bacterial infections of the skin. In: Pillsbury DM, ed. Dermatology. 1st ed. Philadelphia: W. B. Saunders, 1956: 482-4, 489. 17. Plewig G, Kligman AM. Acne: Morphogenesis and Treatment. Berlin: Springer-Verlag, 1975: 18. Plewig G, Steger M. Acne inversa (alias acne triad, acne tetrad or hidradenitis suppurativa). In: Marks R, Plewig G, eds. Acne and related disorders. London: Martin Dunitz, 1989: 345–57. Σήμερα θεωρείται νόσος των τελικών τριχοθυλακίων απόφραξη τριχικού θυλάκου επέκταση της φλεγμονής στους αποκρινείς αδένες (δευτερογενές φαινόμενο) Velpeau A. Paris, 1839: Verneuil A. Arch Gen Med 4: , , Plewig G et al. Berlin: Springer-Verlag, 1975: 192-3 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

4 ΑΙΤΙΟΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ- ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Όμως μόνο βάσει κατανομής, δεν επιβεβαιώνεται ιστολογικά Ακμοειδής πάθηση – τετράδα ακμής Revuz J. Hidradenitis suppurativa. J Eur Acad Dermatol Venereol. 2009;23(9): Layton A. Pathology of Hidradenitis Suppurativa. In: Jemec GBE, Revuz J, Leyden JL, eds. Hidradenitis Suppurativa. Germany: Springer; 2006:25-33 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

5 ΑΙΤΙΟΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ Γενετικοί παράγοντες
Απόφραξη και ρήξη του τριχικού θυλάκου Μικροβιακοί παράγοντες Ανοσολογικές διαταραχές Ορμόνες Κάπνισμα Παχυσαρκία Μηχανικός ερεθισμός 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

6 ΓΕΝΕΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ Οικογενής στο 26% των ασθενών Jemec JBE, 1988 Παλαιότερες εργασίες ανέφεραν αυτοσωματική επικρατούσα, μονογονιδιακή κληρονομικότητα Fitzsimmons JS et al, 1984, 1985 Πολυγονιδιακή νόσος Οι σποραδικές περιπτώσεις παρουσιάζουν ασυνήθεις μεταλλάξεις σε διαφορετικά γονίδια Οι οικογενείς περιπτώσεις παρουσιάζουν μεταλλάξεις υψηλής διεισδυτικότητας σε ένα από αυτά τα γονίδια Kurzen H et al, 2008 Σε 4 γενιές κινεζικής οικογένειας αναγνωρίστηκε γονιδιακός τόπος για HS στο χρωμόσωμα 1p21.1-1q25.3 Gao M et al, 2006 Σε 6 κινεζικές οικογένειες με οικογενή προβολή, μεταλλάξεις στο σύμπλεγμα της γ-σεκρετάσης (PSEN1, PSENEN, NCSTN, APH1) στο χρωμόσωμα 19p13 Wong B et al, 2010 1ο Διεθνές Συμπόσιο: Οικογενείς περιπτώσεις: ποικίλες γονιδιακές μεταλλάξεις με μεγάλη διεισδυτικότητα χρωμόσωμα 19p13 μεταλλάξεις στο σύμπλεγμα της γ-σεκρετάσης (PSEN1, PSENEN, NCSTN, APH1) σε οικογένειες από Κίνα, Γαλλία, Ιαπωνία χρωμόσωμα 1p21.1-1q25.3 στην 76 Mb περιοχή σε Κινέζικη οικογένεια Σποραδικές περιπτώσεις ασυνήθεις μεταλλάξεις (μόλις 2 από 56 ασθενείς) σε διαφορετικά κρίσιμα γονίδια Πολυμορφισμοί CARD15/NOD2 που παρατηρούνται στη νόσο Crohn, απουσιάζουν στην HS Έχουν αναφερθεί 21 δυνητικές μεταλλάξεις της γ-σεκρετάσης στην οικογενή ΗS Οδηγούν σε απώλεια λειτουργίας συστατικών μερών του συμπλέγματος Υπόκειται της νόσου Κεντρικός ρόλος της νικαστρίνης (NCSTN) εντός του συμπλέγματος στη παθογένεση της HS Liu Y et al. J Invest Dermatol131:1570–2, 2011; Li CR et al. Br J Dermatol 165:415–8, 2011; Zhang C et al. J Eur Acad Dermatol Venereol. 2012; [Epub ahead of print]; Miskinyte S et al. J Invest Dermatol 132: , 2012; Pink AE et al. J Invest Dermatol 12: , 2012; Nomura Y et al. Br J Dermatol 168:206-9, 2013; Pink AE et al. J Invest Dermatol 133:601-7, 2013 Η γ-σεκρετάση είναι ένα διαμεμβρανικό ενζυμικό σύμπλεγμα, που αποτελείται από την πρεσενιλίνη (presenilin, καταλυτική υπομονάδα)(catalytic subunit), encoded by two homologs (PSEN1 and PSEN2) and three cofactors: Presenilin Enhancer 2 (PSENEN), Nicastrin (NCSTN), and Anterior Pharynx Defective-1, which also has two homologs (APH1A and APH1B) It catalyzes the cleavage of a wide range of transmembrane proteins, including - amyloid precursor and Notch, which have generated a great interest because of their involvement in Alzheimer’s disease and crucial developmental pathways Wang et al, 2010 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

7 ΓΕΝΕΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ Οικογενής στο 26% των ασθενών Jemec JBE, 1988 Παλαιότερες εργασίες ανέφεραν αυτοσωματική επικρατούσα, μονογονιδιακή κληρονομικότητα Fitzsimmons JS et al, 1984, 1985 Πολυγονιδιακή νόσος Οι σποραδικές περιπτώσεις παρουσιάζουν ασυνήθεις μεταλλάξεις σε διαφορετικά γονίδια Οι οικογενείς περιπτώσεις παρουσιάζουν μεταλλάξεις υψηλής διεισδυτικότητας σε ένα από αυτά τα γονίδια Kurzen H et al, 2008 Σε 4 γενιές κινεζικής οικογένειας αναγνωρίστηκε γονιδιακός τόπος για HS στο χρωμόσωμα 1p21.1-1q25.3 Gao M et al, 2006 Σε 6 κινεζικές οικογένειες με οικογενή προβολή, μεταλλάξεις στο σύμπλεγμα της γ-σεκρετάσης (PSEN1, PSENEN, NCSTN, APH1) στο χρωμόσωμα 19p13 Wong B et al, 2010 1ο Διεθνές Συμπόσιο: Οικογενείς περιπτώσεις: ποικίλες γονιδιακές μεταλλάξεις με μεγάλη διεισδυτικότητα χρωμόσωμα 19p13 μεταλλάξεις στο σύμπλεγμα της γ-σεκρετάσης (PSEN1, PSENEN, NCSTN, APH1) σε οικογένειες από Κίνα, Γαλλία, Ιαπωνία χρωμόσωμα 1p21.1-1q25.3 στην 76 Mb περιοχή σε Κινέζικη οικογένεια Σποραδικές περιπτώσεις ασυνήθεις μεταλλάξεις (μόλις 2 από 56 ασθενείς) σε διαφορετικά κρίσιμα γονίδια Πολυμορφισμοί CARD15/NOD2 που παρατηρούνται στη νόσο Crohn, απουσιάζουν στην HS Έχουν αναφερθεί 21 δυνητικές μεταλλάξεις της γ-σεκρετάσης στην οικογενή ΗS Οδηγούν σε απώλεια λειτουργίας συστατικών μερών του συμπλέγματος Υπόκειται της νόσου Κεντρικός ρόλος της νικαστρίνης (NCSTN) εντός του συμπλέγματος στη παθογένεση της HS Liu Y et al. J Invest Dermatol131:1570–2, 2011; Li CR et al. Br J Dermatol 165:415–8, 2011; Zhang C et al. J Eur Acad Dermatol Venereol. 2012; [Epub ahead of print]; Miskinyte S et al. J Invest Dermatol 132: , 2012; Pink AE et al. J Invest Dermatol 12: , 2012; Nomura Y et al. Br J Dermatol 168:206-9, 2013; Pink AE et al. J Invest Dermatol 133:601-7, 2013 Η γ-σεκρετάση είναι ένα διαμεμβρανικό ενζυμικό σύμπλεγμα, που αποτελείται από την πρεσενιλίνη (presenilin, καταλυτική υπομονάδα)(catalytic subunit), encoded by two homologs (PSEN1 and PSEN2) and three cofactors: Presenilin Enhancer 2 (PSENEN), Nicastrin (NCSTN), and Anterior Pharynx Defective-1, which also has two homologs (APH1A and APH1B) It catalyzes the cleavage of a wide range of transmembrane proteins, including - amyloid precursor and Notch, which have generated a great interest because of their involvement in Alzheimer’s disease and crucial developmental pathways Wang et al, 2010 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

8 ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ γ-ΣΕΚΡΕΤΑΣΗΣ
Η γ-σεκρετάση είναι ένα διαμεμβρανικό ενζυμικό σύμπλεγμα, που αποτελείται από τις εξής υπομονάδες: Presenilin PSEN1 PSEN2 Presenilin Enhancer 2 (PSENEN) Nicastrin (NCSTN) Anterior Pharynx Defective-1 (APH1A και APH1B) Καταλύει τη μεταφορά αρκετών διαμεμβρανικών πρωτεινών: amyloid precursor notch (συμμετοχή στη νόσο Alzheimer και αναπτυξιακά μονοπάτια) Wang et al, 2010 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

9 ΓΕΝΕΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ Οι πολυμορφισμοί CARD15/NOD2 που παρατηρούνται στη νόσο Crohn, απουσιάζουν στην HS. Δεν έχουν αποδειχθεί HLA συσχετίσεις. O'Loughlin S et al, Lapins J et al, 2001 Πολυμορφισμοί (SNP) του γονιδίου της υπομονάδας β1 του υποδοχέα IL12R συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο βαρύτερης νόσου (στάδιο ΙΙΙ), αλλά όχι με προδιάθεση για τη νόσο Giatrakos S et al, 2013 Πολυμορφισμοί (SNP) του γονιδίου του TNF συνδέονται με αυξημένη ευπάθεια προς τη νόσο, ενώ εκείνοι του γονιδίου TLR4 δε συνδέονται. Savva A et al, 2013 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

10 ΑΠΟΦΡΑΞΗ-ΡΗΞΗ ΤΡΙΧΟΘΥΛΑΚΙΟΥ
Πρωτογενή γεγονότα: θυλακική υπερκεράτωση απόφραξη διάταση φλεγμονή του κατώτερου τριχοθυλακίου αποστήματα, συρίγγια Δευτερογενή γεγονότα: συμμετοχή αποκρινούς αδένα μικροβιακή εισβολή Ακροκολπωματίτιδα Περιθυλακίτιδα Ρήξη θυλάκου: πρωϊμότερο φλεγμονώδες γεγονός διαρροή φλεγμονώδους υλικού στο χόριο κοκιωματώδης αντίδραση τύπου ξένου σώματος Ιστολογικά: λεμφοϊστιοκυτταρική φλεγμονώδης διήθηση κοκκιωματώδης αντίδραση δημιουργία συριγγίων, ουλοποίηση Revuz J, 2009 Van der Zee HH et al, 2012 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

11 ΑΠΟΦΡΑΞΗ-ΡΗΞΗ ΤΡΙΧΟΘΥΛΑΚΙΟΥ
Ρήξη του θυλάκου και διαφυγή του περιεχομένου του στο χόριο Μετά τη ρήξη του θυλάκου, συγκρίματα κερατίνης διαφεύγουν στο χόριο Τα συγκρίματα κερατίνης προσελκύουν πολυπύρηνα γιγαντοκύτταρα, τα οποία τα φαγοκυτταρώνουν Danby FW et al, 2013 Επιδερμιδικές κύστεις παρατηρούνται συχνά στην HS Πιθανή ανεπαρκής στήριξη Όμως πέπτονται δύσκολα Αντίδραση προς συγκρίματα κερατίνης 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

12 ΟΡΜΟΝΕΣ Τα ανδρογόνα διεγείρουν τους αποκρινείς αδένες (διαθέτουν 5α-αναγωγάση) Τα οιστρογόνα καταστέλλουν τους αποκρινείς αδένες Η νόσος εμφανίζει έξαρση στην έμμηνο ρύση Η νόσος εμφανίζει ύφεση στην κύηση Η επικράτηση του γυναικείου φύλου ίσως σχετίζεται με την επίδραση των οιστρογόνων Η νόσος εμφανίζεται σπάνια προ της εμμηναρχής Η νόσος βελτιώνεται με τα αντιανδρογόνα Ευαισθησία τελικού οργάνου σε φυσιολογικώς κυκλοφορούντα ανδρογόνα Δασυτριχισμός, ακμή συχνά συνυπάρχουν ↓SHBG (επηρεάζεται από ΣΒ)→ ↑ελεύθερης τεστοστερόνης 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

13 ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ Η παχυσαρκία είναι συχνότερη στην HS
Επηρεάζει μεταβολισμό γεννητικών ορμονών οδηγώντας σε υπερανδρογονική κατάσταση που ευνοεί τη θυλακική απόφραξη Μηχανικοί λόγοι (κλειστές συνθήκες στο δέρμα, δημιουργία πτυχών, επαφή δέρματος με δέρμα) 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

14 ΚΑΠΝΙΣΜΑ Σημαντικός επιβαρυντικός παράγοντας
Βελτίωση της κλινικής εικόνας με τη διακοπή ή μείωσή του Επηρεάζει χημειοταξία των λευκών αιμοσφαιρίων 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

15 ΕΡΕΘΙΣΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ
Χημικοί ή μηχανικοί Αποσμητικά Αποτρίχωση Ξύρισμα Ζέστη, εφίδρωση Stress (επιδείνωση το καλοκαίρι) 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

16 ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑ Δεν είναι μικροβιακή λοίμωξη Ρόλος των μικροβίων:
Πυροδότηση μιας ανοσολογικής αντίδρασης, φλεγμονή Δευτερογενής επιμόλυνση που ευνοείται από τις συνθήκες απόφραξης 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

17 ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑ Επιχειρήματα υπέρ της συμμετοχής των μικροβίων στην αιτιοπαθογένεια: Η κλινική εικόνα θυμίζει μικροβιακή λοίμωξη (αποστήματα) Η χορήγηση αντιβιοτικών οδηγεί σε ύφεση Επιχειρήματα κατά της συμμετοχής των μικροβίων στην αιτιοπαθογένεια: Ασυμβατότητα βαρύτητας κλινικής εικόνας και μικροβιολογικών ευρημάτων Ποικιλότητα απομονούμενων μικροοργανισμών (συχνά συστατικά της φυσιολογικής χλωρίδας) 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

18 ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑ Μικρόβια που απομονώνονται συχνότερα: Αερόβια Αναερόβια
Staphylococcus aureus Staphylococcus epidermidis Streptococcus pyogenes Pseudomonas aeruginosa Αναερόβια Prevotella spp. Fusobacterium spp. Bacteroides spp. 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

19 ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑ Μελέτη σε 25 ασθενείς
Λήψη επιφανειακή και εν τω βάθει κατά τη διάρκεια επεμβάσεων αναερόβιες καλλιέργειες αερόβιες καλλιέργειες Απομονώθηκαν 16 διαφορετικά είδη Σε 9 από 16, μόνο coagulase (-) Staph. Lapins J et al, 1999 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

20 ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑ Μελέτη σε 22 ασθενείς 68% θετικές καλλιέργειες
Σε 14/15 θετικές καλλιέργειες, απομονώθηκε ένα μόνο είδος 86% αερόβια, 7% αναερόβια, 7% μικτή Συχνότερα Proteus mirabilis (ν=4), Staphylococcus haemolyticus (ν=3), Staphylococcus lugdunensis (ν=2) Ποικίλη ευαισθησία στα αντιβιοτικά Ποικιλότητα των οργανισμών που απομονώθηκαν Katoulis A et al, 2015 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

21 ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑ Μελέτη σε 50 ασθενείς Staphylococcus aureus (10%)
coagulase (-) Staphylococci (14%) Staphylococcus epidermidis (5%) Streptococci (7%) Enterococci (Εnterococcus faecalis) (5%) Gram (-) αερόβια Enterobacteriaceae (21%) Proteus mirabilis (6%) Escherichia coli (7%) Gram (-) αναερόβια βακτηρίδια (25%) Prevotella bivia (8%) Bacteroides fragilis (4,5%) Liakou A, Nikolakis G et al, under review 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

22 ΒΙΟΦΙΛΜ Συσσώρευση μικροβίων στην μεσοκυττάρια ουσία, με φαινοτυπικά χαρακτηριστικά διαφορετικά των ειδών που συμμετέχουν Ο σχηματισμός του προστατεύει τα κύτταρα από περιβαλλοντικές επιδράσεις και διευκολύνει την διαφυγή από την ανοσολογική επαγρύπνηση του ξενιστή Οργάνωση των μικροβίων μεταξύ τους (υποστηρίζουν το ένα το αλλο) για να αποφύγουν την άμυνα (την ανολογική απόκριση) του ξενιστή Mορφή μικροβιακής διαβίωσης, πολύπλοκη συσσώρευση μικροοργανισμών που εγκυστώνονται σε μια προστατευτική συγκολλητική μήτρα, την οποία κατασκευάζουν. * Περιβάλλεται και συγκρατείται από το γλυκοκάλυκα που απεκκρίνεται από τους μικροοργανισμούς, προστατεύει τα μικροβιακά κύτταρα και διευκολύνει την επικοινωνία μεταξύ τους. * Το βασικό είναι ότι το προστατευτικό αυτό περιβάλλον παρέχει αυξημένη αντίσταση στα αντιβιοτικά (έως και χίλιες φορές). Ευθύνεται για χρόνιες λοιμώξεις. 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

23 ΒΙΟΦΙΛΜ Υποψία συσχέτισης της νόσου με το βιοφίλμ
Άμεση εξέταση των βλαβών δείχνει συσσωρεύσεις ή μικροαποικίες μικροβίων Η λοίμωξη παραμένει εντοπισμένη σε συγκεκριμένες θέσεις και είναι δύσκολο να εκριζωθεί με τα αντιβιοτικά, παρότι τα μικρόβια εμφανίζονται ευαίσθητα σε αυτά Parsek and Singh, 2003 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

24 ΒΙΟΦΙΛΜ Εξέταση συριγγίων δείχνει βλεννώδεις συσσωρεύσεις που θυμίζουν βιοφίλμ Τα βακτήρια είναι προσκολλημένα στην επιφάνεια του αυλού και δημιουργούν συναθροίσεις Kathju et al, 2012 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

25 ΑΝΤΙΜΙΚΡΟΒΙΑΚΑ ΠΕΠΤΙΔΙΑ
Εισβολή μικροοργανισμού/τραύμα → ενεργοποίηση φυσικής ανοσίας Τα ΑΜΠ είναι απαραίτητα για φυσιολογική άμυνα και αντίσταση στις μικροβιακές λοιμώξεις Nizet et al, 2001 ΑΜΡ υπάρχουν ιδιοσυστασιακά ή παράγονται μετά από ενεργοποίηση συστημάτων αναγνώρισης (Toll-like υποδοχείς, ελικάσες) Αυξημένη έκφραση μετά μόλυνση ή τραύμα Άμεση αντιμικροβιακή δράση, ενεργοποίηση ανοσολογικών μηχανισμών, επίδραση στις διαδικασίες επούλωσης Διαταραχές των ΑΜΡ συνδέονται με (φλεγμονώδεις) νόσους στον άνθρωπο Nakatsuji T and Gallo R , 2012 Reinholz M et al, 2013 Φυσική ανοσία οι φραγμοί, το δέρμα, βλεννογόνοι, η λυσοζύμη, το ph του στομάχου Στο πρώτο επίπεδο της άμυνας του οργανισμού συγκαταλέγονται τα ΑΜΠ Ειδκή ανοσία τα Β (χυμική) και τα Τ λεμφοκύτταρα (κυτταρική) 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

26 ΑΝΤΙΜΙΚΡΟΒΙΑΚΑ ΠΕΠΤΙΔΙΑ
Συντίθενται κυρίως στην κοκκιώδη στιβάδα της επιδερμίδας Έχουν περιγραφεί >1200, 2 κύριες οικογένειες: καθελισιδίνες και ντεφενσίνες Δράσεις: Άμεση αντιμικροβιακή δράση Έμμεση (ανοσοτροποποιητική) αντιμικροβιακή δράση Επούλωση Nakatsuji T and Gallo R , 2012 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

27 ΑΝΤΙΜΙΚΡΟΒΙΑΚΑ ΠΕΠΤΙΔΙΑ
Το δέρμα είναι η πρώτη γραμμή άμυνας Καθελισιδίνες και ντεφενσίνες είναι τα πλέον μελετημένα AMP Κύριες πηγές: κερατινοκύτταρα, μαστοκύτταρα, ουδετερόφιλα Nakastsuji and Gallo R, 2012 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

28 ΑΝΤΙΜΙΚΡΟΒΙΑΚΑ ΠΕΠΤΙΔΙΑ
Στην HS παρατηρείται σχετική μείωση των ΑΜΡ συγκριτικά με Ps, AD Επίσης, σχετική μείωση των IL-20 και -22 IL-20 και -22 ρυθμίζουν την παραγωγή των ΑΜΡ (παρατηρείται θετική συσχέτιση μεταξύ τους) Wolk et al, 2011 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

29 ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ Αποφραξη τριχικού θυλάκου Διατεταμένοι θύλακοι τριχών
Θυλακικά βύσματα Θυλακική υπερκεράτωση Υπερπλασία κερατινοκυττάρων θυλάκου (ψωριασιόμορφη) Περιθυλακική φλεγμονώδης διήθηση Εν τω βάθει ίνωση Sellheyer K, Krahl D. What causes acne inversa (or hidradenitis suppurativa)? - the debate continues. J Cutan Pathol 35:701-3, 2008 Von Laffert M, Helmbold P, Wohlrab J, Fiedler E, Stadie V, Marsch WC. Hidradenitis suppurativa (acne inversa): early inflammatory events at terminal follicles and at interfollicular epidermis. Exp Dermatol 19:533-7, 2010 Von Laffert M. et al. Exp Dermatol 19:533-7, 2010 Sellheyer K. et al. J Cutan Pathol 35:701-3, 2008 Η ιστολογία δείχνει συνήθως τη συμμετοχή του infrainfundibulum, του κατώτερου τμήματος του τελικού τριχοθυλακίου Von Laffert M et al. 2009 Sellheyer K. et al. 2008 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

30 ΑΝΟΣΟΪΣΤΟΧΗΜΕΙΑ Στην μαζική φλεγμονώδη διήθηση συμμετέχουν:
CD4+ (κυρίως χόριο) και CD8+ T κύτταρα (κυρίως επιδερμίδα) NK κύτταρα B κύτταρα Ουδετερόφιλα Μαστοκύτταρα Πλασματοκύτταρα CD68+ μακροφάγα CD11C+ δενδριτικά κύτταρα 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

31 ΚΥΤΟΚΙΝΕΣ Αυξημένα επίπεδα TNF-α, IL-1β, IL-17 και IL-10 στις βλάβες
Ανιχνεύονται IFN-γ, IL-2, IL-4, IL-5 Τα επίπεδα κυτοκινών (TNF-α, IL-1β) στις βλάβες της HS κατά πολύ ψηλότερα σχετικά με τις βλάβες της ψωρίασης Τα επίπεδα κυτοκινών δε συσχετίζονται με τη βαρύτητα της νόσου (στάδιο κατά Hurley) Van der Zee HH et al, 2011 Έχουν βρεθεί αυξημένα επίπεδα 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

32 ΚΥΤΟΚΙΝΕΣ IL-1β TNF-α IL-10 Fold ↑ in Lesion PsO HS IL-1b 4 31 TNFa 1
100 10 1 0.1 IL-1β TNF-α IL-10 Normal Perilesional HS Lesional HS Fold ↑ in Lesion PsO HS IL-1b 4 31 TNFa 1 5 IL-10 2 34 Έχουν βρεθεί αυξημένα επίπεδα Van der Zee HH et al, 2011 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

33 ΦΛΕΓΜΟΝΟΣΩΜΑ Μήπως η HS είναι το αποτέλεσμα μιας ανεξέλεγκτης φλεγμονώδους αντίδρασης προς την κερατίνη που διαχέεται στο χόριο μετά την ρήξη του θυλάκου, σε γενετικά προδιατεθειμένο άτομο; Μήπως στην ΗS συμβαίνει ενεργοποίηση του φλεγμονοσώματος (inflammosome), όπως συμβαίνει με τους ουρικούς κρυστάλλους στην ουρική αρθρίτιδα; Van der Zee HH et al, 2011 Βασικό κομμάτι της μη ειδικής ανοσίας, δηλαδή της φυσικής ανοσίας. Ενεργοποιείται σε οποιοδήποτε βλαπτικό ερέθισμα, χωρίς καμιά         ειδικότητα. * ΄΄ Εργοστάσιο΄΄ παραγωγής προφλεγμονωδών κυτταροκινών, δηλ. κυτταροκινών που προάγουν τη φλεγμονή. * Όταν ένα δυνητικά βλαπτικό ερέθισμα εισέλθει στα φαγοκύτταρα, συνδέεται είτε με μεμβρανικούς υποδοχείς (Τoll-like receptors, TLRs), είτε με κυτταροπλασματικούς υποδοχείς (Nod-like receptors, NLRs) και ενεργοποιείται ο μηχανισμός του φλεγμονοσώματος. Το φλεγμονόσωμα είναι ένα σύνολο κασπασών (πρωτεολυτικών ενζύμων), που μετά τη σύνδεση με το βλαπτικό ερέθισμα συμπτύσσονται και αλληλοενεργοποιούνται. Στη συνέχεια διασπούν και ενεργοποιούν τις ιντερλευκίνες και άλλες κυτταροκίνες, οι οποίες εξέρχονται από το κύτταρο και προάγουν τη φλεγμονή. * Χαρακτηριστικό παράδειγμα δράσης του φλεγμονοσώματος αφορά την ουρική αρθρίτιδα. Οι κρύσταλλοι του ουρικού μονονατρίου ενεργοποιούν το φλεγμονόσωμα, η βασική προφλεγμονώδης κυτταροκίνη IL-1 διασπάται από την κασπάση-1 και ενεργοποιείται σε 1β και εκδηλώνεται έτσι η έντονη φλεγμονώδης αντίδραση στις κρίσεις της ουρικής αρθρίτιδας. 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

34 ΦΛΕΓΜΟΝΟΣΩΜΑ Van der Zee HH et al, 2011
Βασικό κομμάτι της μη ειδικής ανοσίας, δηλαδή της φυσικής ανοσίας. Ενεργοποιείται σε οποιοδήποτε βλαπτικό ερέθισμα, χωρίς καμιά ειδικότητα. ΄΄Εργοστάσιο΄΄ παραγωγής προφλεγμονωδών κυτταροκινών, δηλ. κυτταροκινών που προάγουν τη φλεγμονή. Όταν ένα δυνητικά βλαπτικό ερέθισμα εισέλθει στα φαγοκύτταρα, συνδέεται είτε με μεμβρανικούς υποδοχείς (Τoll-like receptors, TLRs), είτε με κυτταροπλασματικούς υποδοχείς (Nod-like receptors, NLRs) και ενεργοποιείται ο μηχανισμός του φλεγμονοσώματος. Το φλεγμονόσωμα είναι ένα σύνολο κασπασών (πρωτεολυτικών ενζύμων), που μετά τη σύνδεση με το βλαπτικό ερέθισμα συμπτύσσονται και αλληλοενεργοποιούνται. Στη συνέχεια διασπούν και ενεργοποιούν τις ιντερλευκίνες και άλλες κυτταροκίνες, οι οποίες εξέρχονται από το κύτταρο και προάγουν τη φλεγμονή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα δράσης του φλεγμονοσώματος αφορά την ουρική αρθρίτιδα. Οι κρύσταλλοι του ουρικού μονονατρίου ενεργοποιούν το φλεγμονόσωμα, η βασική προφλεγμονώδης κυτταροκίνη IL-1 διασπάται από την κασπάση-1 και ενεργοποιείται σε 1β και εκδηλώνεται έτσι η έντονη φλεγμονώδης αντίδραση στις κρίσεις της ουρικής αρθρίτιδας. Van der Zee HH et al, 2011 Βασικό κομμάτι της μη ειδικής ανοσίας, δηλαδή της φυσικής ανοσίας. Ενεργοποιείται σε οποιοδήποτε βλαπτικό ερέθισμα, χωρίς καμιά         ειδικότητα. * ΄΄ Εργοστάσιο΄΄ παραγωγής προφλεγμονωδών κυτταροκινών, δηλ. κυτταροκινών που προάγουν τη φλεγμονή. * Όταν ένα δυνητικά βλαπτικό ερέθισμα εισέλθει στα φαγοκύτταρα, συνδέεται είτε με μεμβρανικούς υποδοχείς (Τoll-like receptors, TLRs), είτε με κυτταροπλασματικούς υποδοχείς (Nod-like receptors, NLRs) και ενεργοποιείται ο μηχανισμός του φλεγμονοσώματος. Το φλεγμονόσωμα είναι ένα σύνολο κασπασών (πρωτεολυτικών ενζύμων), που μετά τη σύνδεση με το βλαπτικό ερέθισμα συμπτύσσονται και αλληλοενεργοποιούνται. Στη συνέχεια διασπούν και ενεργοποιούν τις ιντερλευκίνες και άλλες κυτταροκίνες, οι οποίες εξέρχονται από το κύτταρο και προάγουν τη φλεγμονή. * Χαρακτηριστικό παράδειγμα δράσης του φλεγμονοσώματος αφορά την ουρική αρθρίτιδα. Οι κρύσταλλοι του ουρικού μονονατρίου ενεργοποιούν το φλεγμονόσωμα, η βασική προφλεγμονώδης κυτταροκίνη IL-1 διασπάται από την κασπάση-1 και ενεργοποιείται σε 1β και εκδηλώνεται έτσι η έντονη φλεγμονώδης αντίδραση στις κρίσεις της ουρικής αρθρίτιδας. 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

35 Genetic predisposition Clinical presentation
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ Abscessing inflammation Smoking Obesity Friction Life style Genetic predisposition Hormones Commensal microbes Subclinical inflammation Plugging hair follicles Dilated hair follicles cysts Rupture Keratin fibers Epithelial strands Bacterial infection Fistulae Clinical presentation Η αιτιοπαθογένεια παραμένει ακόμη ανεξιχνίαστη Πολλά ερωτήματα παραμένουν προς το παρόν αναπάντητα Καινούργιες γνώσεις προστίθενται καθημερινά Καθώς η αιτιοπαθογένεια διευκρινίζεται προκύπτουν και αποτελεσματικότερες θεραπείες Van der Zee HH et al. 2012 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Θεσσαλονίκη, Ιουνίου 2015

36 Ευχαριστώ πολύ! Es existieren keine objektiven Daten zur Versorgung von Patienten mit Hidradenitis suppurativa / Acne inversa in Deutschland. Darüber hinaus ist nicht bekannt, welchen jeweiligen Versorgungsanteil der Patienten Dermatologen, Allgemeinmediziner, Chirurgen, Gynäkologen, Gastroenterologen und koloproktologisch tätige Arzt haben. Der Verlust an Arbeitstagen ist eine sozioökonomische Folge. Frauen verlieren bedeutend mehr Arbeitstage aufgrund der Erkrankung (monatlich 2,9 Tage) als Männer (1,7 Tage).