Τα Συστήματα των αισθήσεων Ι

Παρουσίαση με θέμα: "Τα Συστήματα των αισθήσεων Ι"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Τα Συστήματα των αισθήσεων Ι
ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΖΩΩΝ 14/ 11 Μαρτίου 2015 Σπύρος Ευθυμιόπουλος Τα Συστήματα των αισθήσεων Ι ΑΚΟΗ Δομή του Ωτός O Κοχλίας Το όργανο Corti Μηχανισμός Ακοής Ακουστική Οδός Αίθουσα Ελλειπτικό Κυστίδιο Οδοί Ισορροπίας ΟΡΑΣΗ Δομή του οφθαλμού O αμφιβληστροειδής Φωτουποδοχείς Κύκλος Φωτοχρωστικής Φωτοχημεία της όρασης Οπτική οδός

2 ΔΟΜΗ ΟΦΘΑΛΜΟΥ Χοριοειδής Αμφιβληστροειδής Δακρυικός Αδένας Σκληρός Χιτώνας Κρεμαστήριος Σύνδεσμος Κερατο- ειδής Ωχρή κηλίδα Κόρη Οπτικό Νεύρο Φακός Υδατο- ειδές υγρό Υαλοειδές σώμα Ίριδα Υαλοειδής μεμβράνη Ακτινωτό σώμα Δακρυικός Σάκκος Μύες Μύες Tο τοίχωμα του βολβού του οφθαλμού σχηματίζεται από τρεις συγκεντρικές στιβάδες Τον ινώδη χιτώνα: περιλαμβάνει το διαφανή κερατοειδή χιτώνα, με το επιθήλιό του, τον επιπεφυκότα, και τον αδιαφανή σκληρό χιτώνα. Τον αγγειώδη χιτώνα: περιλαμβάνει την ίριδα και τον χοριοειδή χιτώνα. H ίριδα περιέχει ακτινωτά και κυκλικά προσανατολισμένες λείες μυϊκές ίνες που συνιστούν τον διαστολέα και τον σφιγκτήρα της κόρης. O χοριοειδής είναι πλούσιος σε αιμοφόρα αγγεία, που τροφοδοτούν τον αμφιβληστροειδή. 3. Τον νευρικό χιτώνα ή τον αμφιβληστροειδή

3 Η ΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΟΦΘΑΛΜΟΥ Ο κερατοειδής και ο κρυσταλλοειδής φακός είναι το οπτικό σύστημα του ματιού το οποίο εστιάζει το εισερχόμενο φως πάνω στον αμφιβληστροειδή. Ο κερατοειδής έχει σημαντικότερο ρόλο από το φακό στην εστίαση της εικόνας στον αμφιβληστροειδή γιατί η διαφορά μεταξύ των δεικτών διαθλάσεως του αέρα και του κερατοειδούς είναι μεγαλύτερη της διαφοράς μεταξύ των δεικτών διαθλάσεως του υδατοειδούς υγρού και του φακού .

4 Ο φακός επιτελεί μέσω της μεταβολής της καμπυλότητάς του τις λεπτές
ρυθμίσεις εστίασης των αντικειμένων στην ωχρά κηλίδα, την περιοχή του αμφιβληστροειδούς με την μεγαλύτερη οπτική οξύτητα .Η διαδικασία αυτή ονομάζεται προσαρμογή. Το σχήμα του φακού ελέγχεται από τον ακτινωτό μυ η τάση του οποίου ασκείται στις ακτινωτές ίνες. Ο ακτινωτός μυς είναι κυκλοτερής, σαν σφιγκτήρας και νευρώνεται από το παρασυμπαθητικό. Όταν συστέλλεται έρχεται πιο κοντά στο φακό και η τάση στις ακτινωτές ίνες μειώνεται και ο φακός γίνεται πιο σφαιρικός. Όταν χαλαρώνει απομακρύνεται από το φακό και η τάση στις ακτινωτές ίνες αυξάνεται και ο φακός γίνεται πιο πεπλατυσμένος.

5 ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ Όταν πρόκειται να γίνει εστίαση σε κοντινά αντικείμενα παρασυμπαθητικά νεύρα προκαλούν την συστολή του ακτινωτού μυ και η τάση στις ακτινωτές ίνες μειώνεται και ο φακός εξαιτίας της φυσικής του ελαστικότητας λαμβάνει πιο σφαιρικό σχήμα. Στην προσαρμογή συμμετέχουν και άλλοι μηχανισμοί όπως η μετακίνηση του φακού και η στροφή των ματιών προς τα έσω.

6 Οι εικόνες των μακρινών αντικειμένων
εστιάζονται σε ένα σημείο πριν τον αμφιβληστροειδή Οι εικόνες των κοντινών αντικειμένων εστιάζονται σε ένα σημείο πίσω από τον αμφιβληστροειδή Αστιγματισμός: έλλειψη λείας σφαιρικής επιφάνειας του φακού ή του κερατοειδούς. Γλαύκωμα: Αύξηση της ενδοφθαλμίου πιέσεως και παθολογικές αλλοιώσεις στο ΟΝ.

7 ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΗ
Φως Ραβδίο Κώνος Δίπολα Κύτταρα Γαγγλιακά Οριζόντια Μελάγχρουν επιθήλιο Αμακρινή

8 ΦΩΤΟΑΙΣΘΗΤΗΡΕΣ Οι Φωτοαισθητήρες είναι:
Τα ραβδία, είναι ευαίσθητα στο φως. Αποδίδουν καλύτερα σε συνθήκες μειωμένου φωτισμού (σκοτοπική όραση). Δεν παρέχουν ευκρινή οπτική εικόνα ούτε συμβάλλουν στην έγχρωμη όραση. Tα κωνία, δεν είναι τόσο ευαίσθητα στο φως όσο τα ραβδία. Αποδίδουν καλύτερα σε συνθήκες φωτός (φωτοπική όραση). Συμβάλλουν στη μεγάλη οπτική οξύτητα και στην έγχρωμη όραση. Διακρίνονται τρεις περιοχές: Το εξωτερικό τμήμα, που περιέχει μια στίβα από μεμβρανικά δισκία, πλούσια σε φωτοχρωστική Το εσωτερικό τμήμα, που περιέχει τον πυρήνα, μιτοχόνδρια και άλλα οργανίδια 3. Η συναπτική απόληξη, που συνδέεται με ένα ή περισσότερα δίπολα κύτταρα .

9 ΤΑ ΡΑΒΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΑ
ΑΠΟ ΤΑ ΚΩΝΙΑ Επιφάνεια Αμφιβληστροειδούς Τα ραβδία αντιδρούν αργά, έτσι ώστε φωτόνια που απορροφούνται σε ένα χρονικό διάστημα 100 ms αθροίζονται. Αυτό επιτρέπει στα ραβδία να ανιχνεύουν ακόμα και μικρές ποσότητες φωτός αλλά τους είναι αδύνατον να αναλύσουν φωτεινά ερεθίσματα τα οποία μαρμαίρουν με συχνότητα μεγαλύτερη των 12 Hz. Η απόκριση των κωνίων είναι ταχύτερη και ανιχνεύουν φωτεινή μαρμαρυγή συχνότητας μέχρι και 55 Hz. Τα ραβδία περιέχουν περισσότερα μόρια φωτοχρωστικής. Τα ραβδία συγκλίνουν περισσότερο στα δίπολα κύτταρα σε σχέση με τα κωνία Υποδεκτικό Πεδίο Γαγγλιακών κυττάρων Φωτουποδοχείς Δίπολο Κύτταρο Γαγγλιακό Κύτταρο

10 Οι φωτοαισθητήρες διεισδύουν
μέσα στο μελάγχρουν επιθήλιο. Tα μελανόχρωμα κύτταρα: Συλλαμβάνουν το διαχεόμενο φως. 2. Φαγοκυτταρώνουν κομμάτια μεμβράνης που αποβάλλονται από τα εξωτερικά τμήματα των ραβδίων και των κωνίων. 3. Παίζουν σημαντικό ρόλο στο μεταβολισμό της ροδοψίνης διότι έχουν ένζυμα τα οποία στερούνται οι φωτοαισθητήρες.

11 ΦΩΤΟΧΡΩΣΤΙΚΗ 11-Cis- Ρετινάλη Ροδοψίνη Ωψίνη

12 Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΦΩΤΟΧΡΩΣΤΙΚΗΣ
Φωτόνιο 11-trans-ρετινάλη 11-cis-ρετινάλη & ωψίνη= Ροδοψίνη Ροδοψίνη Αναγέννηση 11-cis-ρετινάλη 11-trans-ρετινάλη Ραβδίο Δίσκοι Ωψίνη Ωψίνη

13 2. Ενεργοποίηση της μεταγωγίνης
Η ΦΩΤΟΧΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΟΡΑΣΗΣ κυτταρόπλασμα Σκοτάδι Σκοτάδι Απελευθέρωση Γλουταμικού Κυτταρική μεμβράνη Μεμβράνη δίσκου Αυλός Νατρίου Ραβδίο 11-trans-ρετινάλη Απελευθέρωση Γλουταμικού 1. Ενεργοποίηση Της ωψίνης Ροδοψίνη= Ωψίνη& 11-cis- ρετινάλη Δίπολο Κύτταρο 2. Ενεργοποίηση της μεταγωγίνης Που ενεργοποιεί την φωσφοδιεστεράση Φώς Φωσφοδιεστεράση Φώς όχι Απελευθέρωση Γλουταμικού Μεταγωγίνη 3. Μείωση του cGMP Κλείσιμο των αυλών νατρίου 4. Μείωση απελευθέρωσης γλουταμικού

14 Μείωση της απελευθέρωσης του
ΦΩΤΟΧΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΟΡΑΣΗΣ ΦΩΤΟΝΙΟ cis-ΡΕΤΙΝΑΛΗ trans-ΡΕΤΙΝΑΛΗ “ΜΕΤΑΓΩΓΙΝΗ” “ΦΩΣΦΟΔΙΕΣΤΕΡΑΣΗ” cGMP GMP Κλείσιμο αυλών Na+ Υπερπόλωση Μείωση της απελευθέρωσης του ΓΛΟΥΤΑΜΙΚΟΥ “ΔΙΕΓΕΡΣΗ” ΤΩΝ ΔΙΠΟΛΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ

15 ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΗ
Οριζόντια Κύτταρα Μελάγχρουν επιθήλιο Ραβδίο Κώνος Δίπολα Κύτταρα Γαγγλιακά Κύτταρα Φως

16 Μεταξύ των φωτοαισθητήρων και των γαγγλιακών κυττάρων υπάρχουν τρεις
τάξεις διανευρώνων: Τα οριζόντια Τα δίπολα και Τα αμακρινή Τα κύτταρα αυτά συνδυάζουν σήματα από διάφορους φωτοαισθητήρες ώστε οι ηλεκτρικές ώσεις που παράγονται από τα γαγγλιακά κύτταρα να εξαρτώνται από τα ακριβή χωρικά και χρονικά χαρακτηριστικά του φωτός που ερεθίζει τον αμφιβληστροειδή. Τα μεμονωμένα γαγγλιακά κύτταρα ποτέ δεν είναι σιωπηλά, ακόμα και στο σκοτάδι. Αυτή η αυτόματη δραστηριότητα είναι αποτέλεσμα της δράσης των διανευρώνων. Το αισθητηριακό πεδίο ενός γαγγλιακού κυττάρου αντιστοιχεί στο πεδίο που καλύπτουν οι φωτοαισθητήρες που συγκλίνουν σε αυτό. Επιφάνεια Αμφιβληστροειδούς Αισθητηριακό πεδίο Υποδεκτικό Πεδίο Γαγγλιακών κυττάρων Φωτουποδοχείς Δίπολο Κύτταρο Αμακρινές Κύτταρο Οριζόντιο Κύτταρο Γαγγλιακό Κύτταρο

17 Τα αισθητηριακά πεδία των γαγλιακών κυττάρων έχουν συνήθως
τα εξής χαρακτηριστικά: Είναι κυκλικά Χωρίζονται σε δύο μέρη: Μια κεντρική και μια περιφερική περιοχή. Τα γαγγλιακά κύτταρα αντιδρούν βέλτιστα όταν υπάρχει διαφορά στον φωτεινό ερεθισμό μεταξύ κεντρικής και περιφερικής περιοχής. Το μέγεθος τους ποικίλει. Είναι μικρότερα στο βοθρίο του αμφιβληστροειδούς στο μέσο της ωχράς κηλίδας.

18 Ο ρυθμός παραγωγής ώσεων των γαγγλιακών κυττάρων
Γαγγλικά κύτταρα Ο ρυθμός παραγωγής ώσεων των γαγγλιακών κυττάρων εξαρτάται από την διαφορά έντασης των φωτεινών ερεθισμάτων που ασκούνται στο κέντρο και στην περιφέρεια του αισθητηριακού πεδίου

19 ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΓΑΓΓΛΙΑΚΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ
Τα περισσότερα γαγγλιακά κύτταρα του αμφιβληστροειδούς ανήκουν σε μία από τις δύο λειτουργικές κατηγορίες: Τα κύτταρα Μ (magni=μεγάλος) και Τα κύτταρα Ρ (parvi=μικρός) Κάθε μια από τις κατηγορίες αυτές περιέχει και κεντρικά και έκκεντρα κύτταρα. Τα κύτταρα Μ Έχουν μεγάλα αισθητηριακά πεδία Αντιδρούν καλύτερα στα μεγάλα αντικείμενα Αντιδρούν στον παρατεταμένο ερεθισμό παροδικά Έχουν την ικανότητα να παρακολουθούν ταχείες αλλαγές του ερεθίσματος και της κίνησης του. Τα κύτταρα Ρ Έχουν μικρά αισθητηριακά πεδία Είναι υπεύθυνα για την ανάλυση των λεπτομερειών της οπτικής εικόνας Αντιδρούν εκλεκτικά σε ορισμένα μήκη κύματος και εμπλέκονται στην αντίληψη του χρώματος και του σχήματος Είναι περισσότερα από τα κύτταρα Μ.

20 Φλοιός (Ινιακός λοβός)
ΟΠΤΙΚΗ ΟΔΟΣ ΔΙΠΟΛΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΓΑΓΓΛΙΑΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΟΠΤΙΚΟ ΝΕΥΡΟ ΟΠΤΙΚΟ ΧΙΑΣΜΑ Οπτική ταινία Θάλαμος Φλοιός (Ινιακός λοβός) Οπτικό Νέυρο Οπτικό Χίασμα Οπτική Ταινία Έξω γονατώδης πυρήνας Έξω γονατώδης πυρήνας Οπτικός φλοιός των εγκεφαλικών ημισφαιρίων

21 Φλοιός (Ινιακός λοβός)
ΟΠΤΙΚΗ ΟΔΟΣ ΔΙΠΟΛΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΓΑΓΓΛΙΑΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΟΠΤΙΚΟ ΝΕΥΡΟ ΟΠΤΙΚΟ ΧΙΑΣΜΑ Οπτική ταινία Θάλαμος Φλοιός (Ινιακός λοβός)

22 Οι άξονες των γαγγλιακών κυττάρων Μ
καταλήγουν σε δύο κοιλιακές στιβάδες μεγακυττάρων (στιβάδες με μεγάλα κύτταρα) ενώ οι άξονες των κυττάρων Ρ προβάλλουν στις 4 ραχιαίες μικρο-κυτταρικές στοιβάδες του έξω γονατώδους πυρήνα. Επιπλέον, άξονες και από τους δύο οφθαλμούς καταλήγουν σε διαφορετικές στιβάδες του έξω γονατώδους πυρήνα. Έτσι 3 από τις 6 στιβάδες λαμβάνουν ώσεις από τον ένα οφθαλμό ενώ οι υπόλοιπες 3 από τον άλλο. Δηλαδή, οι ώσεις από τους δύο οφθαλμούς παραμένουν χωριστά στον έξω γονατώδη πυρήνα.

23 ΜΑΚΡΟΚΥΤΤΑΡΙΚΑ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΚΥΤΤΑΡΙΚΑ
ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ Τα διάφορα χαρακτηριστικά της οπτικής εικόνας αναλύονται απο διαφορετικά τμήματα της οπτικής οδού που αποτελούν τα μακροκυτταρικά και μικροκυτταρικά συστήματα. Η μακροκυτταρική οδός (μπλέ) προβάλλει στην στιβάδα 4Ca και από εκεί στην 4Β που περιέχει κύτταρα που αναλύουν τον προσανατολισμό και την διεύθυνση, και την κίνηση. Η μικροκυτταρική οδός (κόκκινο) προβάλλει στην στοιβάδα 4Cb και από εκεί στις στιβάδες 2 και 3. Σε αυτή την οδό αναλύεται η μορφή και το χρώμα

24 Οι φυσιολογικές ιδιότητες του φλοιού αντικα-
τοπτρίζονται στην αρχιτεκτονική του. Κύτταρα με κοινές λειτουργικές ιδιότητες Διατάσσονται σε ομάδες που ονομάζονται στήλες (στήλες οφθαλμικής επικράτησης και στήλες προσανατολισμού). Κάθε στήλη οφθαλμικής επικράτησης αναλύει σήματα που προέρχονται από τον ένα από τους δύο οφθαλμούς. Δηλαδή οι πληροφορίες από κάθε οφθαλμό καταλήγουν σε διαφορετικές στήλες. Υπάρχουν σημαντικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ παρακείμενων στηλών, πράγμα που εξηγεί εν μέρει το γεγονός ότι πολλά από τα φλοιικά κύτταρα είναι διόφθαλμα.

25 Υπάρχει αντιστοιχία σημείο προς σημείο του αμφιβληστροειδούς στον έξω
γονατώδη πυρήνα και στον οπτικό φλοιό. Η επιφάνεια του φλοιού στην οποία αντιπροσωπεύεται κάθε περιοχή του αμφιβληστροειδούς εξαρτάται από το αριθμό των φωτοαισθητήρων που περιλαμβάνει. Το οπτικό βοθρίο αντιπροσωπεύεται σε μεγαλύτερη περιοχή του φλοιού. Τα διάφορα χαρακτηριστικά της οπτικής εικόνας ενεργοποιούν (αναλύονται από) ειδικές ομάδες φλοιικών κυττάρων. Επιπλέον, πολλά κύτταρα του φλοιού χαρακτηρίζονται από διοφθάλμια σύγκλιση δηλαδή ερεθίζονται από την διέγερση και των δύο οφθαλμών.

26 ΜΕΣΟ ΟΥΣ ΈΣΩ ΟΥΣ Τα οστάρια μεταφέρουν την συνολική ισχύ που εφαρμόζεται στον Τυμπανικό Υμένα (ΤΥ) στην ωοειδή θυρίδα (ΩΘ). Αυξάνεται η δύναμη στην επιφάνεια της ΩΘ φορές. Μυς: Ο τείνων το τύμπανο και ο μυς του αναβολέα. ΈΞΩ ΟΥΣ Περιλαμβάνει τα αισθητήρια όργανα του ήχου (κοχλίας) και της Ισορροπίας (ημικύκλιοι πόροι) Βοηθά στην ενίσχυση και την κατεύθυνση του ήχου. Ο τυμπανικός υμένας δονείται με συχνότητα ίδια με αυτή των ηχητικών κυμάτων.

27 Ο κοχλίας διαχωρίζεται σε όλο το μήκος από ένα μεμβρανώδη σωλήνα
που ονομάζεται κοχλιακός πόρος (ΚΠ). Ο ΚΠ είναι σωλήνας μέσα σε σωλήνα. Από την μια πλευρά του ΚΠ υπάρχει η αιθουσαία κλίμακα και από την άλλη η τυμπανική ή ακουστική κλίμακα. Η αιθουσαία και η ακουστική κλίμακα συναντώνται στο ελικότρημα.

28 Βασική Μεμβράνη/Υμένας
Κοχλιακό Νέυρο Γάγγλιο Αθουσαία Κλίμακα Οστέινο Τοίχωμα Κοχλιακός Πόρος Καλυπτήρια Μεμβράνη Όργανο Corti Τυμπανική Κλίμακα Βασική Μεμβράνη/Υμένας Αιθουσαία μεμβράνη Η μιά πλευρά του κοχλιακού πόρου σχηματίζεται από την βασική μεμβράνη πάνω στην οποία βρίσκεται το όργανο Corti που περιέχει του αισθητήρες του ήχου που ενεργοποιούνται από δονήσεις/ταλαντώσεις της βασικής μεμβράνης.

29 Οι δονήσεις/ταλαντώσεις της ωοειδούς θυρίδας έχουν σαν αποτέλεσμα την
δημιουργία κυμάτων που μεταδίδονται από την αιθουσαία κλίμακα στην ακουστική είτε. Μέσω του ελικοτρήματος είτε Μέσω του κοχλιακού πόρου. Και στις δύο περιπτώσεις έχουμε ταλάντωση της βασικής μεμβράνης και ενεργοποίηση των αισθητήρων ήχου.

30 Η περιοχή μέγιστης δόνησης/ταλάντωσης της βασικής μεμβράνης διαφέρει ανάλογα με την συχνότητα της ηχητικής πηγής. Επειδή η βασική μεμβράνη είναι πιο φαρδιά και εύκαμπτη στο κορυφαίο άκρο της και πιο στενή και τεταμένη στο βασικό της άκρο δονείται ευκολότερα κοντά στο μέσο ους από τόνους υψηλής συχνότητας και στο κορυφαίο άκρο της από ήχους χαμηλής συχνότητας.

31

32 ΤΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ CORTI Καλυπτήρια Μεμβράνη Έσω Τριχοφόρο Κύτταρο
Έξω Τριχοφόρο Κύτταρο Βασική Μεμβράνη/Υμένας Νευρικές Ίνες

33 Η ΤΑΛΑΝΤΩΣΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΚΗΣ ΜΕΜΒΡΑΝΗΣ

34 ΤΡΙΧΟΦΟΡΟ ΚΥΤΤΑΡΟ Τριχοφόρο Κύτταρο Στηρικτικό Κύτταρο
Κίνηση προς αυτή την Κατεύθυνση διεγείρει Το Τριχοφόρο Κύτταρο Κίνηση προς αυτή την Κατεύθυνση αναστέλλει Το Τριχοφόρο Κύτταρο Κινοθήλιο Κροσσοί Τριχοφόρο Κύτταρο Κάθε τριχοφόρο κύτταρο περιέχει από 30 έως λίγες 100ντάδες εξαγωνικά διατεταγμένους στερεοκροσσούς. Ένας από αυτούς προεξέχει σε ύψος και να ονομάζεται κινοθήλιο. Στηρικτικό Κύτταρο Αισθητική Νευρική Απόληξη

35 Το δυναμικό της μεμβράνης του τριχοειδούς κυττάρου είναι διφασικό:
Κίνηση προς τον υψηλότερο στερεοκροσσό εκπολώνει το κύτταρο ενώ η κίνηση προς την αντίθετη κατεύθυνση οδηγεί σε υπερπόλωση. Η κατάσταση αυτή επιτρέπει στο τριχοφόρο κύτταρο να γεννήσει ένα ημιτονοειδές δυναμικό αισθητήρα, διατηρώντας έτσι τα χρονικά χαρακτηριστικά της πληροφορίας που υπήρχε στο αρχικό μήνυμα.

36 Τα τριχοφόρα κύτταρα δέχονται απαγωγές ίνες από το στέλεχος του εγκεφάλου για να μειωθεί η απόκριση τους και να προστατευτούν από ήχους πολύ υψηλής έντασης. Εξαιτίας της θέσης του στη βασική μεμβράνη κάθε τριχοφόρο κύτταρο και κατ’ επέκταση κάθε νευρική ίνα η οποία συνάπτεται με αυτό ανταποκρίνεται καλύτερα σε μια μόνο συχνότητα.

37 Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΑΚΟΗΣ Κοχλιακό νεύρο Άκμονας Αναβολέας Έξω Ωοειδής
ακουστικός πόρος Ωοειδής Θυρίδα Σφύρα Αιθουσαία Κλίμακα (perilymph) Αιθουσαία Μεμβράνη SOUND WAVES Ηχητικά Κύμματα membrane Κοχλιακός Πόρος (ενδολέμφο) Τυμπανική Κλίμακα (έξω λέμφο) Βασική Μεμβράνη/ Υμένας Τυμπανική Μεμβράνη Στριγγυλή Θυρίδα

38 ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΑΚΟΗΣ Τριχοφόρα Κύτταρα Έξω Ακουστικός Πόρος Νευρικές ίνες
Αιθουσαίο Κοχλιακό Νεύρο Ραχιαίος και Κοιλιακός Κοχλιακός Πυρήνας Χιασμός Σύμπλεγμα άνω Ελαίας, Διδύμιο Έσω Γονατώδης Πυρήνας Ακουστικός Φλοιός Έξω Ακουστικός Πόρος Τυμπανική Μεμβράνη Οστάρια Ωοειδής Θυρίδα Έξω Λέμφος Εσω Λέμφος Βασική Μεμβράνη Τριχοφόρα Κύτταρα Γλουταμικό

39 Έσω γονατώδης πυρήνας Σύμπλεγμα άνω Ελαίας, Διδύμιο Κοχλιακό νεύρο Κοχλιακός πυρήνας

40 ΤΟ ΑΙΘΟΥΣΑΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Οι μεταβολές της κίνησης
και της θέσης της κεφαλής ανιχνεύονται από την αιθουσαία συσκευή του έσω ωτός. Η αιθουσαία συσκευή αποτελείται από: Τρεις μεμβρανώδεις ημικύκλιους πόρους και Δύο ασκοειδείς διογκώσεις, το ελλειπτικό και σφαιρικό κυστίδιο. Οι δομές αυτές εδράζονται σε σήραγγες του κροταφικού οστού.

41 ΛΥΚΗΘΟΣ Κυπέλιο Αισθητηριακό Επιθήλιο Αισθητηριακές ίνες
Οι ημικύκλιοι πόροι ανιχνεύουν την στροφική κίνηση του κεφαλιού στους 3 άξονες στο χώρο. Κάθε ημικύκλιος σωλήνας έχει στην βάση του μια σφαιρική διόγκωση που ονομάζεται λύκηθος. Η λύκηθος περικλείει το αισθητηριακό επιθήλιο ή ακρολοφία που περιέχει τα τριχοφόρα κύτταρα. Οι στεροκροσσοί τους περιβάλλονται από μια ζελατινώδη μάζα το κυπέλλιο. Αυτό δημιουργεί έναν φραγμό τον οποίο η ενδολέμφος δεν μπορεί να διαπεράσει. ΛΥΚΗΘΟΣ Τριχοφόρα Κύτταρα Κυπέλιο Στηρικτικά Αισθητηριακές ίνες Αισθητηριακό Επιθήλιο

42 Το ελλειπτικό και το σφαιρικό κυστίδιο παρέχουν πληροφορίες
σχετικά με την κίνηση πάνω-κάτω, (εμπρός-πίσω). Οι στερεοκροσσοί των τριχοφόρων κυττάρων προβάλλουν μέσα σε μια ζελατινώδη ουσία επί της οποίας επικάθονται κρύσταλλοι ανθρακικού ασβεστίου που ονομάζονται Ωτόλιθοι. ΕΛΛΕΙΠΤΙΚΟ ΚΥΣΤΙΔΙΟ Οτόλιθοι Οτρολιθοφόρος Υμένας Νευρικές Ίνες

43 Προς φλοιό των Ημισφαιρίων
ΟΔΟΙ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ Προς φλοιό των Ημισφαιρίων Ερυθρός Πυρήνας Ημικυκλικοί Σωλήνες Αιθουσαίο γάγγλιο Αιθουσαίος Πυρήνας Αιθουσαίος κλάδος Προς Παρεγκεφαλίδα Αίθουσα Κοχλιακός κλάδος Αιθουσαίο-Κοχλιακό Νέυρο Αιθουσαίο-Νωτιαίοι κλάδοι

44 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. Fundamentals of Anatomy and Physiology, Fifth edition. Frederic H. Martini (2001). Published by Prentice-Hall, Inc. 2. Φυσιολογία του Ανθρώπου, 8η Έκδοση. Vander A., Sherman J., and Luciano D., (2001). Published by McGraw-Hill. Επιμέλεια Ελληνικής Έκδοσης Ν. Γελαδάς και Μ. Τσακόπουλος (Ιατρικές εκδόσεις Π.Χ. Πασχαλίδης) 3. Fundamental Neuroscience, Zigmond MJ., Bloom FE., Landis SC., Roberts JL., Squire LR., (1999). Academic Press 4. Αρχές Φυσιολογίας 2η έκδοση. Berne RM and Levy MN (1996). Επιμέλεια Ελληνικής Έκδοσης Ηλίας Κούβελας. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης (1999). 5. Principles of Anatomy and Physiology, 9th Edition. Tortora GJ and Grabowski SR (2000). Published by John Wiley and Sons