ΛΙΧΤΕΝΣΤΑΙΝ – ΒΑΝΤΟΥΖ Ο πληθυσμός της πρωτεύουσας του Λιχτενστάιν «Βαντούζ» είναι 5.000 κάτοικοι και είναι το 1/7 «14%» περίπου σε σχέση με τον πληθυσμό.

Παρουσίαση με θέμα: "ΛΙΧΤΕΝΣΤΑΙΝ – ΒΑΝΤΟΥΖ Ο πληθυσμός της πρωτεύουσας του Λιχτενστάιν «Βαντούζ» είναι 5.000 κάτοικοι και είναι το 1/7 «14%» περίπου σε σχέση με τον πληθυσμό."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΛΙΧΤΕΝΣΤΑΙΝ – ΒΑΝΤΟΥΖ Ο πληθυσμός της πρωτεύουσας του Λιχτενστάιν «Βαντούζ» είναι κάτοικοι και είναι το 1/7 «14%» περίπου σε σχέση με τον πληθυσμό του κράτους που είναι

2 ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤOIΧEΙΑ Το κάστρο της Βαντούζ (Schloss Vaduz, παλιότερα ονομασμένο Hohenliechtenstein) είναι η επίσημη κατοικία της πριγκιπικής οικογένειας του Λίχνενσταϊν. Βρίσκεται σε μια προεξοχή βράχου πάνω από την Βαντούζ, την πρωτεύουσα του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν, ανάμεσα στην Ελβετία και την Αυστρία. Ο πύργος που χρονολογείται από τον 12ο αιώνα και ένα μέρος της δυτικής του πλευράς είναι τα παλαιότερα τμήματα του κάστρου. Το κομιτάτο του Βαντούζ δημιουργήθηκε το 1342 στη συνέχεια μιας μοιρασιάς στα πλαίσια διαδοχής. Ο κόμης Χάρτμαν Γ' εγκαταστάθηκε στο κάστρο του Βαντούζ που έγινε εκείνη την εποχή η κατοικία των αρχόντων.

3 … Το παρεκκλήσι της Αγίας Άννας χτίστηκε και υπέστη αλλαγές σε όλη την διάρκεια του Μεσαίωνα. Στην διάρκεια του πολέμου της Σουαυίας του1499, το κάστρο κάηκε από τους honorbound της Ελβετίας. Το κάστρο του Βαντούζ περιήλθε στην πριγκιπική οικογένεια του Λίχνενσταϊν το 1712 όταν αγόρασε το κομιτάτο της Βαντούζ. Εκείνη την εποχή, ο Κάρολος Ζ΄, αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ένωσε το φέουδο του Σελεμπεργκ και το κομιτάτο της Βαντούζ για να δημιουργήσει το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν. Το κάστρο χρησιμοποίησε ως έδρα της κυβέρνησης στη διάρκεια της περιόδου και έπειτα ως φρούριο από το 1838.

4 … Το κάστρο αναπαλαιώθηκε ανάμεσα στο 1905 και στο 1920 στη διάρκεια της βασιλείας του Πρίγκιπα Ιωάννη Β΄ του Λιχτενστάιν, και επεκτάθηκε στη διάρκεια των αρχών της δεκαετίας του 1930 από τον Πρίγκιπα Φραγκίσκο- Ιωσήφ Β΄ του Λιχτενστάιν. Από το 1938, η πριγκιπική οικογένεια το χρησιμοποιεί ως κατοικία. Το κάστρο αποτελεί σήμερα ένα από τα εθνικά σύμβολα του Λιχτενστάιν.

5 ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ Όσο για τα αξιοθέατα, μπορεί να μην είναι αυτά του βεληνεκούς ενός Πύργου του Αϊφελ ή ενός Grand Canyon, αλλά είτε στην πολυσύχναστη πρωτεύουσα Βαντούζ (Vaduz) είτε σε απομακρυσμένες ορεινές περιοχές, περιμένουν τον επισκέπτη του μικρού πριγκιπάτου των Αλπεων αξέχαστες εμπειρίες.

6 … Ο πεζόδρομος Staedtle είναι μια μικρή Ερμού με καταστήματα, καφέ και πολλά μουσεία. Τις καθημερινές σφύζει από ζωή. Οι ντόπιοι τον προτιμούν για βόλτες, αγορές ή για να απολαύσουν τον καφέ τους στα υπαίθρια τραπεζάκια, όταν ο καιρός το επιτρέπει. Στις 12 το μεσημέρι, όταν οι τράπεζες κάνουν διάλειμμα, εμφανίζονται εκεί και οι τραπεζίτες. Όσο για το κάπνισμα, επιτρέπεται σε χώρους με ειδική σήμανση.

7 … Περπατώντας στο Staedtle, συναντάμε το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης όπου εκτίθενται και τμήματα της βασιλικής συλλογής. Λίγο πιο κάτω βρίσκονται το Λαογραφικό Μουσείο και το Μουσείο του Σκι .Το τελευταίο φανερώνει τη μεγάλη αγάπη των κατοίκων του Λιχτενστάιν για το άθλημα. Στο κέντρο του Βαντούζ υπάρχει ακόμα το Ταχυδρομικό Μουσείο .Ο φιλοτελισμός έπαιζε ανέκαθεν σημαντικό ρόλο στο μικρό πριγκιπάτο. Στο τέλος του πεζόδρομου Staedtle συναντάμε το Τουριστικό Γραφείο της Κυβέρνησης του Λιχτενστάιν και το Κοινοβούλιο - ένα μοναδικό κτίριο. Ακολουθεί ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Φλορίν που μέχρι το 1997 ήταν μια συνηθισμένη εκκλησία. Τότε, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ ανακήρυξε το Λιχτενστάιν Αρχιεπισκοπή. Η βόλτα μας στο κέντρο του Βαντούζ ολοκληρώνεται με ένα γεύμα στο παλαιότερο ξενοδοχείο του πριγκιπάτου, το Loewe. Αξίζει, επίσης, να επισκεφτεί κανείς και το οινοποιείο του πρίγκιπα του Λιχτενστάιν στη Hofkellerei, για ένα ποτήρι κρασί. Από το 1719 το Λιχτενστάιν είναι πριγκιπάτο. Το 1806, με τη διάλυση της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους έγινε κυρίαρχο κράτος. Σύμβολό του αποτελεί το παλάτι (Schloss) πάνω από το Βαντούζ. Ωστόσο, μοιάζει περισσότερο με κάστρο παρά με παλάτι. Ο πρίγκιπας Hans Adam II και η οικογένειά του ζουν εκεί σεμνά και διακριτικά. Σε αντίθεση με ορισμένα άλλα μέλη της ευρωπαϊκής αριστοκρατίας, δεν επιδεικνύουν τον πλούτο τους ούτε απασχολούν τον διεθνή σκανδαλοθηρικό Τύπο.