Οδυσσέας Ελύτης, «Πίνοντας ήλιο κορινθιακό», Ποίηση, Ίκαρος.

Παρουσίαση με θέμα: "Οδυσσέας Ελύτης, «Πίνοντας ήλιο κορινθιακό», Ποίηση, Ίκαρος."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Οδυσσέας Ελύτης, «Πίνοντας ήλιο κορινθιακό», Ποίηση, Ίκαρος.
Σενάριο διδασκαλίας στο μάθημα της Λογοτεχνίας Β΄ Γυμνασίου 13ο Γυμνάσιο Αθηνών Διδάσκουσα: Σοφία Ξανθάκου φιλόλογος

2 Οδυσσέας Ελύτης Ο Οδυσσέας Ελύτης (ψευδώνυμο του Οδυσσέα Αλεπουδέλη) γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το και πέθανε στην Αθήνα το Οι γονείς του κατάγονταν από τη Μυτιλήνη. Ο πατέρας του που είχε εργοστάσιο σαπωνοποιΐας και ελαιουργίας, μετέφερε την επιχείρησή του στα 1914 στον Πειραιά.

3 Σπουδές – Πρώτες δημοσιεύσεις
Εγκατέλειψε τις πανεπιστημιακές του σπουδές στην Νομική Σχολή της Αθήνας για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία στο αλβανικό μέτωπο στα Δημοσίευσε τα πρώτα ποιήματά του στα 1935 στο περιοδικό Τα Νέα Γράμματα, όπου δημοσίευαν έργα τους οι λογοτέχνες της γενιάς του ’30. Στην ποίησή του κυριαρχεί ως προς το περιεχόμενο, ο ελληνικός ήλιος και το αιγαιοπελαγίτικο τοπίο μέσα σε μια λυρική ατμόσφαιρα νεανικής αισιοδοξίας.

4 Οι σημαντικότερες συλλογές του
Προσανατολισμοί (1940) Ήλιος ο Πρώτος (1943) Άσμα ηρωικό και πένθιμο για το χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας (1945) Έξι και μία τύψεις για τον ουρανό (1960) Το Φωτόδεντρο και η Δέκατη τέταρτη ομορφιά (1971) Ήλιος ο Ηλιάτορας (1971) Τα Ρω του Έρωτα (1972) Μαρία Νεφέλη (1978) Ο Μικρός Ναυτίλος (1985) Δυτικά της Λύπης (1995) κ.ά. Δημοσίευσε επίσης μελέτες και δοκίμια, όπως Ανοιχτά Χαρτιά (1974), Η μαγεία του Παπαδιαμάντη (1976), Εν λευκώ (1992) κ.ά.

5 Πρώτη επαφή με τον υπερρεαλισμό
Το 1929 ένα τυχαίο γεγονός, μια ποιητική συλλογή του Paul Éluard, τον έφερε σε επαφή με το λογοτεχνικό κίνημα του υπερρεαλισμού. Το όνειρο, η αυτόματη γραφή, η απολύτρωση του υποσυνειδήτου, η παντοδυναμία της φαντασίας, έξω από τον έλεγχο της αισθητικής ή της ηθικής, του επιτρέπουν «να ξαναδώσει το όραμα του κόσμου με όλη την ιερή χαρά της υλικής του υπόστασης αλλά και με όλο το ρίγος της «καθαυτό ποιητικής του στιγμής».

6 Γενική αποτίμηση της ποίησής του.
Από τα πρώτα της φανερώματα η ποίηση του Ελύτη χαιρετίστηκε σαν μια ποίηση φωτεινή, αισιόδοξη, εφηβική, όπου το Αιγαίο, «η δροσιά και το φωτεινό μυστήριο του ελληνικού αρχιπελάγους» έχουν θέση κεντρική. Το 1979 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ της Σουηδικής Ακαδημίας. (Το Βραβείο Νόμπελ είχε πριν από εκείνον απονεμηθεί και στον ποιητή Γιώργο Σεφέρη το 1963).