ΙΟΘΟ 251-ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΘΕΩΡΙΩΝ ΙΙ

Παρουσίαση με θέμα: "ΙΟΘΟ 251-ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΘΕΩΡΙΩΝ ΙΙ"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΙΟΘΟ 251-ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΘΕΩΡΙΩΝ ΙΙ
Διάλεξη Νο.6-Εβδομάδα 9 Wicksell and Marshall Rima, Κεφ. 13.

2 Wicksell Η διάθρωση του κεφαλαίου αντανακλά το «ύψος» και το «πλάτος» των εισροών κεφαλαίου και εργασίας που έχουν επενδυθεί σε πραγματικά κεφαλαιούχε αγαθά. Το «πλάτος» της διάθρωσης του κεφαλαίου εκφράζει τον αριθμό των επενδυτικών μονάδων εισροών, ενώ το «ύψος» του εκφράζει το χρονικό διάστημα κατά το όποιο οι εισροές αυτές πρέπει να παραμείνουν επενδυμένες ώστε να αποδώσουν τις υπηρεσίες τους στην παράγωγη. Η επέκταση της διάθρωσης του κεφαλαίου αυξάνει πάντα το εθνικό εισόδημα κατά το οριακό προϊόν της νέας επένδυσης. Ο Wicksell συμπέρανε ότι οι τεχνολογικές επενδύσεις δεν μειώνουν σοβαρά το μερίδιο της εργασίας στο εθνικό εισόδημα,… … επειδή συντελούν στην αύξηση της παραγωγικότητας.

3 Wicksell Οι κλασικοί πρόβλεπαν ότι η τάση προς την κατάσταση στασιμότητας θα συνοδεύεται από την τάση του επιτοκίου να πέσει στο μηδέν. Ο Wicksell διατύπωσε την άποψη ότι το μηδενικό επιτόκιο είναι αδύνατο εφόσον στην οικονομία πραγματοποιείται σχηματισμός κεφαλαίου. Μέρος της αύξησης στο πραγματικό κεφάλαιο απορροφάται συνεχώς υποστηρίζει ο Wicksell, από την πρόσοδο και τους μισθούς, που έχουν την τάση να αυξάνονται. Έτσι η ποσότητα του κεφαλαίου δεν γίνεται ποτέ τόσο μεγάλη ώστε να μειώσει την οριακή παραγωγικότητα του στο μηδέν. Η αρχή αυτή αναφέρεται, γενικά, σαν αποτέλεσμα Wicksell.

4 Wicksell Σύμφωνα με την αρχή της οριακής παραγωγικότητας, η το νόμο του von Thunen, όπως ονόμαζε την αρχή αυτή ο Wicksell, κάθε συντελεστής της παραγωγής θα τείνει να πάρει το ισοδύναμο του οριακού κοινωνικού προϊόντος του. Το επιτόκιο τείνει να εξισωθεί όχι με το οριακό κοινωνικό προϊόν του κεφαλαίου, αλλά με το κάπως μικρότερο οριακό προϊόν του πραγματικού κεφαλαίου που δημιουργείται,… … επειδή μέρος της κοινωνικής οριακής παραγωγικότητας του κεφαλαίου απορροφάται από τους μισθούς και την πρόσοδο που έχουν την τάση να αυξάνονται. Η αποδοχή του νόμου του Say καθιστούσε αναζήτηση την άποψη ότι οι παραγωγικοί πόροι της οικονομίας θα έχουν πάντα την τάση … να απασχολούνται πλήρως.

5 Wicksell Ο Wicksell, είναι ο πρώτος που ισχυρίστηκε ότι τα νομισματικά φαινόμενα είναι αλληλένδετα με τα πραγματικά φαινόμενα, σε εκείνες τις μεταβολές στο γενικό επίπεδο τιμών που συντελούνται όχι άμεσα, όπως εξυπακούεται από τις ποσοτικές θεωρίες του χρήματος,… … αλλά έμμεσα, σαν αποτέλεσμα των μεταβολών στο επιτόκιο. Κατά τον Wicksell φυσικό επιτόκιο είναι το επιτόκιο στο όποιο η ζήτηση για δανειακά κεφάλαια, που αντανακλά τη ζήτηση κεφαλαίου για επενδυτικούς σκοπούς, είναι ιση με την προσφορά αποταμιεύσεων. Το επιτόκιο της αγοράς είναι το χρηματικό επιτόκιο που ορίζεται από τις τράπεζες.

6 Wicksell Αν οι νομισματικές αρχές δρουν με στόχο να αποτρέψουν τις αποκλείσεις ανάμεσα στο φυσικό και το επιτόκιο της αγοράς, είναι δυνατόν να εμποδίσουν τη σωρευτική επέκταση και συστολή και να επιτυχόν σταθερότητα τιμών. Η επικράτηση ενός σταθερού επιπέδου τιμών υποδηλώνει μια νομισματική ισορροπία όπου το χρώμα είναι «ουδέτερο» και συμβιβάζεται μ’αυτή.

7 Alfred Marshall Αν και ο Marshall θεωρούσε ουσιαστικά βάσιμες τις αρχές του Ricardo, ωστόσο υποστήριξε ότι η χρησιμότητα πρέπει να έχει μεγαλύτερο ρολό στον καθορισμό της άξιας. Η επαναστατική μέθοδος που συνεπάγεται από τη θέση του Δαρβίνου μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αναγέννηση της ρικαρντιανης οικονομικής. Principles of Economics (1890).

8 Alfred Marshall O Marshall προτίθεται να μελετήσει την οικονομική σαν επιστήμη της ανθρώπινης συμπεριφοράς και όχι σαν επιστήμη του πλούτου. Νόμοι που διέπουν την λειτουργία του οικονομικού συστήματος. Υιοθέτησε τη μέθοδο της αφαίρεσης που επιτρέπει την απομόνωση μιας μεταβλητής, με την υπόθεση ότι η συμπεριφορά της μεταβλητής αυτού δεν μπορεί να εξασκήσει σημαντική επίδραση στην υπόλοιπη οικονομία. Cetirus paribus.

9 Alfred Marshall Κατάσταση στασιμότητας: οι προτιμήσεις του καταναλωτή και οι τεχνικές της παράγωγης παραμένουν αμετάβλητες. Νόμος της ζήτησης: «Η ζητούμενη ποσότητα αυξάνεται με κάθε μείωση της τιμής και μειώνεται με κάθε αύξηση της τιμής». Κίνηση κατά μήκος μιας δοσμένης καμπύλη ζητήσεως. Μετατόπιση της καμπύλης ζητήσεως.

10 Alfred Marshall Πλεόνασμα καταναλωτή.
Μεταβολή πλεονάσματος καταναλωτή. Ο Marshall όρισε την ελαστικότητα σαν ποσοστιαία μεταβολή της ζητούμενης ποσότητας προς την ποσοστιαία μεταβολή της τιμής, όταν και οι δυο μεταβολές είναι απειροελάχιστες. Κλίση της καμπύλης ζητήσεως. Αδιαφορούμε για το πρόσημο.

11 Alfred Marshall Βραχυχρόνια περίοδο:
Η προσφορά του προϊόντος μπορεί να τροποποιηθεί, μεταβαλλόντας κάποια από τις εισροές συντελεστών που απαιτούνται για την παράγωγη του, όχι όμως όλες. Μακροχρόνια περίοδο: στην διάρκεια της οποίας μπορεί να τροποποιηθεί η προσφορά προϊόντος, μεταβαλλόντας όλες τις εισροές συντελεστών.

12 Alfred Marshall Η καμπύλη ζήτησης της επιχείρησης για έναν παραγωγικό συντελεστή συνδέεται με την οριακή παραγωγικότητα του με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που η καμπύλη ζήτησης του καταναλωτή συνδέεται με την οριακή χρησιμότητα. Προσδιόρισε τρία πιθανά υποδείγματα συμπεριφοράς της παράγωγης που μπορεί να εμφανιστούν όταν επεκτείνεται ο κλάδος στη μακροχρόνια περίοδο: Σταθερή Αύξουσα Φθίνουσα

13 Alfred Marshall Εξωτερικές οικονομίες παράγωγης: που προκύπτουν από τη γενική βελτίωση του βιομηχανικού περιβάλλοντος. Εσωτερικές οικονομίες παράγωγης: αποκομίζει η επιχείρηση όταν μεγαλώνει το μέγεθος της. Η τυπική καμπύλη προσφοράς ενός καθαρά ανταγωνιστικού κλάδου έχει ανοδική κλίση τη βραχυχρόνια περίοδο.

14 Alfred Marshall Στην μακροχρόνια περίοδο και κάτω από ανταγωνιστικές συνθήκες όλες οι επιχειρήσεις θα τείνουν να παράγουν με ταυτόσημες καμπύλες κόστους. «Αντιπροσωπευτική» επιχείρηση. Η τιμή δεν καθορίζεται ούτε από μόνο το κόστος παράγωγης ούτε από μόνη την οριακή χρησιμότητα, αλλά από την αλληλεπίδραση αυτών των δυνάμεων όπως εκδηλώνονται με τη ζήτηση και την προσφορά του αγαθού.

15 Alfred Marshall Ο Marshall παρατήρησε ακόμα ότι σε συνθήκες μονοπωλίου το κόστος παράγωγης δεν αποτελεί οδηγό για την τιμή που θα επιβληθεί. Σε ανταγωνιστικές συνθήκες η μακροχρόνια τιμή του αγαθού, θα είναι ιση με το κόστος παράγωγης, περιλαμβανόμενων των διοικητικών αποδοχών.

16 Alfred Marshall Εξωτερικές οικονομίες: συνιστούν μια πιθανή βάση για παρέμβαση στην ελεύθερη λειτουργία του μηχανισμού των τιμών μέσα από ένα σύστημα φόρων και επιδοτήσεων. Η επιβολή φόρου η χορήγηση επιδοτήσεων σε ένα κλάδο σταθερού κόστους μπορεί να μην έχει θετική συμβολή στην οικονομική ευημερία του καταναλωτή. Οι τιμές των παραγωγικών συντελεστών θεωρούνται ότι καθορίζονται μέσα από την αλληλεπίδραση των δυνάμεων της ζήτησης και της προσφοράς, ακριβώς όπως οι τιμές των εμπορευμάτων.

17 Alfred Marshall Η καμπύλη ζήτησης της επιχείρησης και του κλάδου για ένα παραγωγικό συντελεστή θα κλίνει προς τα κάτω. Η προσφορά εργασίας περιλαμβανόμενης της επιχειρηματικότητας και οργάνωσης νοείται ως θετική συνάρτηση της τιμής του μισθού. Η προσφορά αποταμιεύσεων και κεφαλαίου θεωρείται ότι ανταποκρίνεται στις μεταβολές του επιτοκίου.

18 Alfred Marshall Η θεωρια του Marshall για την διανομή δεν είναι μια θεωρία διανομής με βάση την οριακή παραγωγικότητα. Αλλά μια θεωρία που υποστηρίζει ότι για να ανακαλύψουμε τις δυνάμεις που καθορίζουν τις αμοιβές των συντελεστών θα πρέπει να κοιτάξουμε στο όριο. Δρουν δυνάμεις προσφοράς καθώς και δυνάμεις της ζήτησης.

19 Alfred Marshall Εφοσον η αναλυση του Marshall εχει σχεδον μακροοικονομικο χαρακτηρα και ελαχιστα ενδιαφερεται για την συμπεριφορα της οικονομιας στο συνολο της, … (σελ. 172). Ο Marshall αποδεχοταν το νομο του Say.