Project:Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ Υπεύθυνες καθηγήτριες: Γερμανού Άννα Σουλή Σοφία.

Παρουσίαση με θέμα: "Project:Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ Υπεύθυνες καθηγήτριες: Γερμανού Άννα Σουλή Σοφία."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Project:Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ Υπεύθυνες καθηγήτριες: Γερμανού Άννα Σουλή Σοφία

2 Η ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ

3 ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

4 Ομάδα Anonymous Καραμποϊκη Αγγελική Κορμπάκη Ερμιόνη Κοτσιρά Γαρυφαλλιά Μαγεράκη Ελένη Μηλιώνη Εμμανουέλα Πάντζου Ιωάννα

5 Η τοποθεσία της Πετρούπολης Σε μία από τις πλαγιές του Ποικίλου Όρους ακουμπά η πόλη μας, η Πετρούπολη. Παλαιότερα τις πλαγιές της Ζαχαρίτσας διέσχιζαν δεκάδες χείμαρροι, που έπεφταν στα δύο μεγάλα ρέματα, το Βαθύρεμα (σημερινή Ανατολικής Ρωμυλίας) και τη Γιώργιζα (σημερινή οδό Ελαιών) κατεβάζοντας από το βουνό κροκάλες και αμμοχάλικο, υλικά που οι παλιοί οικιστές χρησιμοποιούσαν στις οικοδομικές και κατασκευαστικές εργασίες τους. Λόγοι εγκατάστασης των κατοίκων στην Πετρούπολη Αρκετοί άνθρωποι επέλεξαν ως τόπο διαμονής τους την Πετρούπολη: Λόγω εργασίας Λόγω κατοικίας συγγενών Λόγω του ότι ήταν πιο φθηνή περιοχή

6 Μαρτυρία παλαιού κατοίκου “ Η περιοχή παλιά ήταν αραιοκατοικημένη και έμοιαζε με χωριό. Ήταν εκτός σχεδίου και υπήρχαν χωματόδρομοι. Ήταν γεμάτη χωράφια σπαρμένα με σιτάρι, κριθάρι, σπανάκι, αμπέλια, συκιές και ελαιώνες. Η οδός Ελαιών ήταν ρέμα και όταν έβρεχε πλημμύριζε και δεν μπορούσαμε να μετακινηθούμε. Δεν υπήρχε ούτε φως, ούτε νερό, ούτε τηλέφωνο. Γενικότερα, οι συνθήκες ζωής ήταν πολύ δύσκολες και ο αγώνας για την επιβίωση σκληρός.”

7 Αγροτική και κτηνοτροφική ανάπτυξη Παλαιότερα η Πετρόυπολη αποτελούνταν από δασικές, αγροτικές και κτηνοτροφικές εκτάσεις.Αρχικά κατοικούνταν κυρίως από λαϊκά και μεσαία στρώματα,ακτήμονες ακόμα και πρόσφυγες που ασχολούνται με την φύση για να ζήσουν. Η αστική εξέλιξη της περιοχής αντικατέστησε τις αγροτικοκτηνοτροφικές εκτάσεις τις αρχές της δεκαετίας του 1950 και συνεχίστηκε μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Σήμερα το ανατολικό και κεντρικό κομμάτι του δήμου είναι πιο αστικοποιημένο. Το βραχώδες τοπίο του Ποικίλου όρους με θάμνους και χαμηλά δέντρα βρίσκεται στα δυτικά και στα βόρεια.Το 1923 η περιόχη μετατρέπεται σε ένα τεράστιο καταυλισμό και το περιβάλλον υποβαθμίζεται.Περιβόλια κόβονται σε οικόπεδα και τα ανθοκήπια γίνονται βιομηχανικοί χώροι και οικοδομές.

8 Το κόστος της ζωής Φαίνεται ότι η ονομασία και το ευθυγραμμισμένο σχέδιο της Πετρούπολης σε συνδυασμό με τη λογική τιμή πώλησης και τους συμφέροντες όρους πληρωμής των οικοπέδων, ήταν αρκετά σοβαροί λόγοι για να προκαλέσουν το ενδιαφέρον. Έτσι, η μικρή πόλη συνεχώς μεγάλωνε. Στον οικισμό προσθέτονταν κάθε χρόνο είκοσι με τριάντα οικογένειες. Αμέσως μετά την ίδρυση του οικισμού λειτούργησε ένα μικρό λατομείο στη θέση του σημερινού Ηρώου την πλατεία του Αη Δημήτρη. Στα τέλη του ’37 αρχές του ’38 η Πετρούπολη αριθμούσε περίπου τριακόσιους κατοίκους. Η μικρή κοινωνία μπορούσε τώρα πια να συντηρεί μια μικρή αγορά για τα καθημερινά είδη τροφής και πρώτης ανάγκης. Στην αρχή ήταν δεκαπέντε μαγαζιά όλα και όλα στην υπηρεσία των καταναλωτών του μικρού οικισμού. Οι καταστηματάρχες με το τεφτέρι στα χέρια και το μολύβι στο αυτί καλωσόριζαν τον πελάτη με το χαμόγελο στα χείλη. Τα μαγαζιά που έδωσαν ζωή στον οικισμό ήταν: το κρεοπωλείο του Κουτσαύτη, το κουρείο του Παπαχατζή, το γαλακτοπωλείο του Ζαχαρόπουλου, η μπακαλοταβέρνα του Παπαστεργίου, το εστιατόριο του Μεγαλόπουλου και το περίπτερο του Διαβολάκου.

9 Λατομεία Παλαιότερα η Πετρούπολη αποτελείτο από δασικές, αγροτικές και κτηνοτροφικές εκτάσεις. Η αστική εξέλιξη της περιοχής αντικατέστησε τις αγροτοκτηνοτροφικές εκτάσεις τις αρχές της δεκαετίας του 1950 και συνεχίστηκε μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Σήμερα η δόμηση της περιοχής συνεχίζεται, αλλά είναι πιο περιορισμένη. Η αφορμή της αστικής εξέλιξης της πόλης υπήρξε η διανομή αγροτεμαχίων από την εφημερίδα «Εσπερινή» στους αναγνώστες της μέσω κουπονιών. Σήμερα το ανατολικό και κεντρικό κομμάτι του δήμου είναι πιο αστικοποιημένο. Τη μεταπολεμική περίοδο κατά τη διάρκεια της μεγάλης οικοδομικής δραστηριότητας, στην ανατολική πλαγιά της Ζαχαρίτσας λειτούργησαν επτά λατομεία και δύο ασβεστοκάμινα. Η λατομική δραστηριότητα και οι καταπατήσεις δεν σταματούν ούτε με την κήρυξη του Όρους Αιγάλεω ως τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, το 1968, αφού η Απόφαση κήρυξης δεν συνοδεύτηκε και με οριοθέτηση της ζώνης προστασίας. Κατά την περίοδο 1975-1979 κλείνουν, το ένα μετά το άλλο, τα λατομεία. Οι πρώτες σκέψεις των κυβερνητικών φορέων ήταν να μετατραπούν τα νταμάρια σε χώρους μεταφόρτωσης απορριμμάτων, σχέδια που ματαιώθηκαν από τους κατοίκους της πόλης και τη Δημοτική Αρχή. Αργότερα, επιχειρήθηκε η αποκατάσταση των λατομείων με απόθεση μπάζων από δημόσια έργα, ενέργεια που εγκαταλείφθηκε. Το βραχώδες τοπίο του Ποικίλου όρους με λίγους θάμνους και χαμηλά δέντρα βρίσκεται στα δυτικά και στα βόρεια. Η εξόρυξη ήταν συνηθισμένη στο δυτικό τμήμα από τη δεκαετία του 1960 μέχρι μερικές δεκαετίες αργότερα. Ένα από τα εγκαταλελειμμένα ορυχεία που βρίσκεται περίπου 1 χμ. βορειοδυτικά μετατράπηκε σε πάρκο, και αρκετά έγιναν αθλητικές εγκαταστάσεις. Το Φεστιβάλ Πέτρας πραγματοποιείται κάθε χρόνο στο παλιό λατομείου «Αίμος», που μετατράπηκε στο Θέατρο Πέτρας στις αρχές της δεκαετίας του '80. Το Ποικίλον όρος (ή Ζαχαρίτσα) βρίσκεται κατά μήκος όλου του δήμου στη βορειοδυτική πλευρά του και η κορυφή του βρίσκεται βόρεια.

10 Σας ευχαριστούμε για την προσοχή σας