Μπλάτσα Σοφία Αντωνάκη Αναστασία Βούρτουρα Ιππονίκη

Παρουσίαση με θέμα: "Μπλάτσα Σοφία Αντωνάκη Αναστασία Βούρτουρα Ιππονίκη"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Μπλάτσα Σοφία Αντωνάκη Αναστασία Βούρτουρα Ιππονίκη
Αξιοθέατα και μνημεία Μπλάτσα Σοφία Αντωνάκη Αναστασία Βούρτουρα Ιππονίκη

2 Το Α’ Αρχαίο Θέατρο

3 Άποψη Α' Αρχαίου Θεάτρου
Κάτοψη Α' Αρχαίου Θεάτρου

4 Άποψη Α' Αρχαίου Θεάτρου
Το Α’ Αρχαίο Θέατρο της Λάρισας οικοδομήθηκε κατά το α’ μισό του 3ου αι. π.Χ. Οι ανασκαφές για την αποκάλυψη του Α’ Αρχαίου Θεάτρου άρχισαν από το 1910. Η κατασκευή του θεάτρου συνδέεται με λατρευτικές εκδηλώσεις όπως η τέλεση θεατρικών παραστάσεων, μουσικών και ωδικών αγώνων. Αποτέλεσε επίσης χώρο πολιτικών εκδηλώσεων που σχετίζονται με το κορυφαίο διοικητικό όργανο της πόλης, το περίφημο Κοινό των Θεσσαλών. Το μνημείο έχει την τυπική διάρθρωση του ελληνιστικού θεάτρου με τρία βασικά στοιχεία: κοίλο - ορχήστρα - σκηνή .

5 Το Β’ Αρχαίο Θέατρο της Λάρισας
Το Β’ Αρχαίο Θέατρο της Λάρισας Το θέατρο άρχισε να κατασκευάζεται τον 1ο αι. π.Χ. Ολοκληρώθηκε μόνο η κατασκευή της σκηνής και της ορχήστρας. Το κοίλο και οι πάροδοι έμειναν ημιτελή μάλλον για λόγους οικονομικής δυσπραγίας.  Εικάζεται ότι το Β’ Αρχαίο Θέατρο κάλυπτε συγκεκριμένες πνευματικές ανάγκες των Λαρισαίων, επειδή το Α’ Αρχαίο Θέατρο μετά τη Ρωμαϊκή κατάκτηση (δηλαδή μετά τον 2ο προχριστιανικό αιώνα) είχε ήδη μετασκευασθεί σε αρένα και δεν ήταν δυνατόν να χρησιμοποιηθεί για άλλου είδους εκδηλώσεις

6 Το Β’ Αρχαίο Θέατρο της Λάρισας
Το Β’ Αρχαίο Θέατρο της Λάρισας Το Β’ Αρχαίο Θέατρο της Λάρισας είναι κτισμένο στις νοτιοδυτικές υπώρειες του λόφου Πευκάκια. Η συστηματική ανασκαφή του μνημείου πραγματοποιήθηκε τα έτη 1985 και Στην ίδια θέση βρισκόταν το τζαμί του Χασάν Μπέη, κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Όταν το τζαμί γκρεμίστηκε βρέθηκαν δυο επιγραφές, από τις οποίες η μια είναι αφιερωμένη στη Θεά Δήμητρα, την Κόρη (Περσεφόνη) και τον Δεσπότη. Πιθανολογείται λοιπόν ότι στην ίδια θέση υπήρχε και Θεσμοφόριο, δηλαδή ναός αφιερωμένος στις δύο αυτές θεότητες. 

7 Παλαιοχριστιανική Βασιλική Φρουρίου
     Παλαιοχριστιανική Βασιλική Λόφου Φρουρίου

8 Παλαιοχριστιανική Βασιλική Φρουρίου
Πρόκειται για τρίκλιτη βασιλική, αφιερωμένη στον Άγιο Αχίλλιο, σύμφωνα με επιγραφές. Κτίσθηκε τον 6ο αιώνα πάνω στον τάφο του Αγίου. Ο ναός επισκευάσθηκε στη μεσοβυζαντινή περίοδο αφού αποτελούσε τον επισκοπικό ναό της πόλης και μέρος του χρησιμοποιήθηκε ως νεκροταφείο. Διατηρείται στο επίπεδο της θεμελίωσης και κοσμείται με ψηφιδωτά δάπεδα στο νάρθηκα. Στα τέλη του 15ου αιώνα, όταν οι Οθωμανοί έκτισαν το Μπεζεστένι στα βόρεια του ναού, παραχώρησαν στους χριστιανούς άλλο χώρο λατρείας και έτσι ο ναός μετακινήθηκε δυτικότερα.

9 Μπεζεστένι Πρόκειται για μεγάλη σκεπαστή αγορά, που κτίσθηκε από τους Οθωμανούς στα τέλη του 15ου- αρχές του 16ου αιώνα. Το μπεζεστένι αποτέλεσε, έκτοτε, και για τρεις περίπου αιώνες, το ζωτικότερο τμήμα της αγοράς -αληθινό κέντρο της οικονομικής δραστηριότητας- και των πολυάριθμών επαγγελματικών συντεχνιών της, καθώς γύρω από αυτό οργανώθηκε το εμπορικό τμήμα της πόλης, με το τσαρσί και το παζάρι.

10 Η θύρα εισόδου (κλειστή σήμερα) της ανατολικής πλευράς
Άποψη από τα δυτικά Η θύρα εισόδου (κλειστή σήμερα) της ανατολικής πλευράς

11 Εσωτερικό του Τζαμιού Γενί Τζαμί

12 Ο Μύλος του Παππά Λεπτομέρεια της αρχιτεκτονικής του Μύλου

13 Ιστορία Ο μύλος του Παππά είναι ένα κτηριακό συγκρότημα που βρίσκεται στην οδό Γεωργιάδου, κάτω από το λόφο του Φρουρίου. Αποτελεί τυπικό δείγμα ορθογωνικής κάτοψης με δίρριχτες στέγες και υπήρξε το χαρακτηριστικότερο βιομηχανικό κτήριο στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας. Στα τέλη του 19ου αιώνα λειτουργούσε στη Λάρισα ως ατμόμυλος με την επωνυμία «Δημητριάδης, Παππάς και Σκαλιώρας» και αποτελούσε μια από τις μεγάλες θεσσαλικές μονάδες της εποχής. Στις αρχές του 1919 ο μύλος υπέστη μεγάλες ζημιές από πυρκαγιά. Μετά από το γεγονός αυτό η οικογένεια Παππά αγόρασε το μύλο, τον επισκεύασε πρόχειρα και ο μύλος εργάστηκε αποδοτικά τα επόμενα επτά χρόνια. Το 1988 αγοράστηκε από το Δήμο Λαρισαίων μαζί με όλα τα κτίσματα συνοδείας του, με σκοπό να μετατραπεί σε ένα πολυδύναμο πολιτιστικό, εκπαιδευτικό, ψυχαγωγικό και συνεδριακό κέντρο.

14 Σήμερα φιλοξενεί τις ακόλουθες πολιτιστικές δραστηριότητες:
• Το θέατρο του Μύλου, χωρητικότητας 150 θέσεων, για τις παραστάσεις του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Λάρισας – Θεσσαλικό Θέατρο • Τη σχολή χορού και την αίθουσα παραστάσεων της, χωρητικότητας 150 θέσεων • Τις αίθουσες και τα γραφεία της Φιλαρμονικής του Δήμου • Το κουκλοθέατρο «Τιριτόμπα» και το μουσείο κούκλας • Τον υπαίθριος κινηματογράφος • Τη μπουάτ «Μύλος 1927»

15 Οθωμανικό Λουτρό (Χαμάμ)
Το Μεγάλο Οθωμανικό Λουτρό (Buyuk Hamam) βρίσκεται στην οδό Βενιζέλου. Ο ιδρυτής του μας είναι ακόμη άγνωστος, ενώ από αρχειακές πηγές του τέλους του 19ου αι. γνωρίζουμε ότι το λουτρό ανήκε στο βακούφι του τεκέ του Σεϊντ Γιαχγιά Χαμεβή Καντρή (γύρω στον 17ος αι.). Μετά την απελευθέρωση, πάντως, το εσωτερικό του ήταν ήδη κατατμημένο και διαμορφωμένο σε μικρά μαγαζιά και εργαστήρια. Το μεγάλο λουτρό είναι ένα επίμηκες κτίσμα με δύο τρούλους, το οποίο ακολουθεί τη βασική μορφή της κάτοψης του μνημειώδους τύπου των δημόσιων οθωμανικών λουτρών.

16 Οθωμανικό Λουτρό (Χαμάμ)

17 Μνημείο Ιπποκράτη Το μνημείο του Ιπποκράτη, πατέρα της Ιατρικής, βρίσκεται απέναντι από το πάρκο του Αλκαζάρ. Ο Ιπποκράτης γεννήθηκε το 460 π.Χ. στην Κω. Στην πόλη της Λάρισας όμως, έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, όπου και πέθανε το 377 π.Χ. Εξαιτίας μιας πλημμύρας του Πηνειού, το 1826, αποκαλύφθηκε ο τάφος του στην έξοδο της πόλης, στη δρόμο προς την αρχαία Γυρτώνη. Κοντά του στήθηκε κενοτάφιο και μαρμάρινος ανδριάντας το 1978, έργο του Τυρναβίτη γλύπτη Γεωργίου Καλακαλά. Το 1986 ιδρύθηκε στο κενοτάφιο Ιατρικό Μουσείο από το Λαρισαίο αρχίατρο Δημήτριο Παλιούρα. Περιλαμβάνει τη μαρμάρινη πλάκα από τον τάφο του Ιπποκράτη, τις γλυπτές προτομές της Υγείας, του Ασκληπιού, του Φλέμινγκ, του Γ. Παπανικολάου και του ιδρυτή. Ακόμα ιατρικά βιβλία και φωτογραφίες.

18 Αβερώφειος Γεωργική Σχολή
Νεοκλασικό συγκρότημα κτηρίων, χτισμένα το 1905 στην δυτική είσοδο της πόλης δίπλα στο κτηριακό συγκρότημα των ΤΕΙ, περιβάλλεται από πευκόφυτο άλσος. Χαρακτηριστικό το επιβλητικό κεντρικό νεοκλασσικό κτήριο με το ρολόι. Η ανέγερση των κτηριακών εγκαταστάσεων της Σχολής έγινε με δαπάνη του κληροδοτήματος του δωρητή Γεωργίου Αβέρωφ στις αρχές του 19ου αιώνα και λειτούργησε ως Μέση Γεωπονική Σχολή μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα. Το συγκρότημα των κτηρίων της Αβερώφειου Σχολής μαζί με τον περιβάλλοντα χώρο του χαρακτηρίστηκε ως έργο τέχνης και ιστορικό διατηρητέο μνημείο διότι πρόκειται για ένα πολύ αξιόλογο και αντιπροσωπευτικό δείγμα συγκροτήματος κτηρίων με εκπαιδευτικό χαρακτήρα, με ιδιαίτερα μορφολογικά, αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά και εκλεκτικιστικά στοιχεία που εκφράζουν την αρχιτεκτονική της εποχής του. Θεωρείται μοναδικό για την περιοχή και αναπόσπαστα συνδεδεμένο με τις μνήμες των κατοίκων της.

19 Η δημοτική Πινακοθήκη Η δημοτική πινακοθήκη της πόλης φέρει το όνομα του εμπνευστή της και μεγάλου ευεργέτη της πόλης Γεωργίου Κατσίγρα, του οποίου και την ιδιωτική συλλογή στεγάζει μετά την δωρεά της το 1981 στον δήμο Λάρισας. Πυρήνα της έκθεσης αποτελεί η δωρηθείσα συλλογή Κατσίγρα που αριθμεί 780 έργα αντιπροσωπευτικά δείγματα της νεοελληνικής τεχνοτροπίας του 19ου και κυρίως του πρώτου μισού του 20ου αιώνα. Θεωρείται η τρίτη σπουδαιότερη στην Ελλάδα έπειτα από αυτήν της Εθνικής Πινακοθήκης και του Κουτλίδη. Οι δραστηριότητες της πινακοθήκης είναι οι εξής: Η δημιουργία Ελεύθερου Εργαστηρίου καλλιτεχνικής εκπαίδευσης για μικρούς και μεγάλους. Διδάσκονται ζωγραφική, αγιογραφία, ψηφιδωτό και κεραμική. Λειτούργησε επίσης τμήμα Εικαστικού Κουκλοθέατρου. Η οργάνωση εκπαιδευτικών προγραμμάτων για μαθητές γυμνασίου και λυκείου. Η έκδοση καταλόγων των εκθέσεων, αφισών και φωτογραφικού λευκώματος

20

21 Δημοτικό Ωδείο Λάρισας
Το ωδείο της Λάρισας ιδρύθηκε στις 17 Νοέμβριου 1930 με πρωτοβουλία της Ιουλίας Σάπκα, αρχικά στεγάστηκε σε παλαιό κτήριο επί της πλατείας ανακτόρων, σήμερα πλατεία λαού, και αργότερα φιλοξενήθηκε και από το τέμενος που στέγαζε το αρχαιολογικό μουσείο και το 1953 μεταστεγάστηκε σε νέο κτήριο, ενώ το 1993 στεγάστηκε στο σημερινό κτήριο.