Το μυστικό του μουσείου

Παρουσίαση με θέμα: "Το μυστικό του μουσείου"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Το μυστικό του μουσείου
Μαρίνα Άγκο Τσούκο Αναστασία Ψύλλα Έλενα

2 Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα μουσείο τέχνης υπήρχε ανάμεσα στους πίνακες ζωγραφικής ένα μεγάλο μυστικό!

3 Οι πίνακες μιλούσαν και τσακώνονταν για το ποια ομάδα ήταν η καλύτερη
Οι πίνακες μιλούσαν και τσακώνονταν για το ποια ομάδα ήταν η καλύτερη. Στη δεξιά μεριά της αίθουσας βρίσκονταν οι πίνακες του Πικάσο με τα μαύρα κάδρα, ενώ στην αριστερή αυτοί του Ντα Βίντσι με λευκά κάδρα.

4 -Κακημέρα, μαύρε. έλεγε ένα άσπρο κάδρο. -Επίσης, άσπρε
-Κακημέρα, μαύρε! έλεγε ένα άσπρο κάδρο. -Επίσης, άσπρε! απαντούσε το μαύρο. -Γιατί βρε παιδιά τσακώνεστε όλη την ώρα; Ποια είναι η αιτία; πετάχτηκε απορημένο μια μέρα ένα από τα άσπρα κάδρα Μα εσύ πού ζεις τόσο καιρό; είπε το μαύρο. -Τόσο καιρό μαλώνετε για το ποιος έχει την προσοχή των επισκεπτών; Σωστά κατάλαβα; - Ναι!!!! απάντησαν ομόφωνα όλα τα κάδρα.

5 Πολλές φορές ,όταν έρχονταν επισκέπτες στο μουσείο και κοίταζαν τα μαύρα κάδρα, τα άσπρα ζήλευαν τόσο πολύ που γίνονταν κόκκινα από το θυμό τους. -Τι πάθατε; Ζηλέψατεεε; κορόιδευαν τα μαύρα που το καταλάβαιναν. -Όχι, απλά θέλαμε να ομορφύνουμε λίγο παραπάνω, αποκρίνονταν τα άσπρα για να μη φανερωθούν. Και έτσι άρχιζε κάθε φορά ο τσακωμός.

6 Μια μέρα ήρθε στο μουσείο ένα άγαλμα διαφορετικό
Μια μέρα ήρθε στο μουσείο ένα άγαλμα διαφορετικό. Με μάτια που βλέπανε και στόμα που μίλαγε. Όταν άκουσε τα κάδρα να τσακώνονται τους είπε : -Γιατί τσακώνεστε; -Γιατί εμείς είμαστε οι πιο όμορφοι, είπαν και οι δυο ομάδες των κάδρων.

7

8 -Μα φυσικά και είστε! Εσείς τα άσπρα στολίζετε τους πίνακες του Ντα Βίντσι και για αυτό έχετε ξεχωριστή ομορφιά! Κι εσείς όμως μαύρα έχετε ξεχωριστή ομορφιά, γιατί στολίζετε τα έργα του Πικάσο. Αντί να τσακώνεστε, θα έπρεπε να θαυμάζετε ο ένας τον άλλο για την ξεχωριστή ομορφιά που έχει ο καθένας σας.

9 Τα κάδρα προβληματίστηκαν
Τα κάδρα προβληματίστηκαν. Ο εγωισμός τους δεν τα είχε αφήσει να το σκεφτούν ποτέ αυτό. Έτσι από εκείνη την ημέρα δεν μάλωσαν ποτέ ξανά. Και έζησαν τα κάδρα και το άγαλμα καλά...