Η ενδυμασία από τα τέλη του 15ου έως τις αρχές του 19ου αιώνα

Παρουσίαση με θέμα: "Η ενδυμασία από τα τέλη του 15ου έως τις αρχές του 19ου αιώνα"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Η ενδυμασία από τα τέλη του 15ου έως τις αρχές του 19ου αιώνα

2 Αναγεννησιακή ενδυμασία (1480-1450)
Ιταλία: ενδύματα από χρυσό και ασήμι Άνδρες : ρούχα με πιέτες, άσπρο λινό πουκάμισο, καπέλα ή μικροί σκούφοι Γυναίκες : χάντρες στο κεφάλι, ηλικιωμένες μαντήλια Γερμανία : χρωματιστά υφάσματα το ένα πάνω στο άλλο για την πρόσθεση φάρδους στο σώμα Ισπανία : γεωμετρικές φόρμες στα ρούχα (σφαίρα ,κώνος ,κύκλος),πλισεδωτός γιακάς, κορσές, κρινολίνο, ενδυμασία με κύριο χρώμα το χρυσό τις χάντρες και τις πολύτιμες πέτρες

3 Το 1490 το πνεύμα της αναγέννησης επηρέασε τη μόδα
Το 1490 το πνεύμα της αναγέννησης επηρέασε τη μόδα. Παρατηρείται μία δόση υπερβολής στους αστούς και τους εμπόρους η οποία δήλωνε την οικονομική ισχυρότητα των παραπάνω.

4 Η ενδυμασία αποτελούνταν από:
Ακριβά κοσμήματα και γουναρικά που επιδείκνυαν την επιτυχία και τον ανταγωνισμό . Στις Βόρειες ευρωπαϊκές χώρες επικρατούσαν περισσότερο τα ρούχα με παραγεμισμένα μανίκια, τα ντουπλέτ και οι μακρυές κάλτσες. Πλούσιοι άνδρες: μανδύες με φαρδείς ώμους , επίπεδα καπέλα Η Ιταλία δεν προχώρησε στον τομέα της ενδυμασίας όσο ο Βορράς ενώ η Αγγλία και η Γαλλία υιοθετούσαν το μεσαιωνικό στυλ. Ακραίες βελτιώσεις στο ντύσιμο έγιναν από τους Γερμανούς.

5 Μόδα κατά τον 16ο αιώνα Κατά το 2ο μισό του 16ου αιώνα η μόδα αλλάζει στον κόσμο και ιδιαίτερα στην Ισπανία. Οι άνδρες φορούν φουφούλες και ζακέτες με ψηλή λαιμόκοψη στην οποία αργότερα προστέθηκε εντυπωσιακό κολάρο που φορέθηκε και από τα δύο φύλλα.

6 Κοινά ενδυματολογικά χαρακτηριστικά όλων των χωρών το 16ο αιώνα
Πλούσια, βαριά υλικά σε μεγάλες ποσότητες στα ρούχα Μεγάλα μανίκια Εφαρμοστά ενδύματα Κάλυψη των κεφαλιών σε γυναίκες και άνδρες Τονισμός της μέσης από τις γυναίκες με στενά κορσάζ ή κορσέδες ενισχυμένους από ξύλο ή μέταλλο(οι οποίοι συχνά δημιουργούσαν προβλήματα στο σώμα) Τοποθέτηση κρινολίνου με ενσωματωμένους ξύλινους δακτυλίους κάτω από τα φορέματα που προσέδιδε σχήμα καμπάνας στο ένδυμα Παραλλαγές του κασκέτου με γείσο στους άνδρες Κάλυψη των μαλλιών από τις γυναίκες με κάποιου είδους φακιόλι Τα χρώματα ήταν έντονα, συχνά σκοτεινά και επικρατέστερα ήταν το μαύρο βελούδο και το λευκό λινό ύφασμα

7 Η μόδα τον 17ο αιώνα Η μόδα μεταβάλλεται στο 1ο μισό του 17ου αιώνα. Οι πλούσιοι αντιγράφουν τους Γάλλους και η γαλλική αυλή γίνεται παράδειγμα στην Ευρώπη. Τα ρούχα ιππασίας αποτελούνται από μπότες, σπιρούνια και καπέλα με φτερά. Τα γυναικεία ρούχα γίνονται πιο στενά και συντηρητικά και οι φούστες γίνονται πιο φουσκωτές στο πίσω μέρος. Το 1660 το ντύσιμο ανδρών και γυναικών είναι παρόμοιο. Οι προτεστάντες φορούσαν πιο αυστηρά ρούχα, ήταν δηλαδή αντίθετοι της γαλλικής μόδας. Η ενδυμασία των πλούσιων εμπόρων ήταν απλή, σχεδόν πάντα στα μαύρα.

8 Χαρακτηριστικά ενδυμασίας της γαλλικής αυλής
Ρούχα φτιαγμένα από μετάξι Φαρδιά ανδρικά πανωφόρια με σκληρό ύφασμα και μεγάλα μανικέτα Περούκες Τα μαλλιά μαζεύονταν ψηλά, πάνω από φουσκωτά μαξιλαράκια, που προκαλούσαν πονοκεφάλους. Η κόμμωση συμπληρωνόταν από στολίδια που τοποθετούσαν στην κορυφή. Επιπλέον δεν έλυνα καθόλου τα μαλλιά τους και αυτό είχε ως αποτέλεσμα τν συχνή εμφάνιση ψύλλων και ψειρών. Τα αγγλικά ρούχα ήταν πιο απλά, σε κομψή μορφή

9 Χαρακτηριστικά ενδύματα και κομμώσεις της εποχής

10 Η μόδα κατά την περίοδο της γαλλικής επανάστασης (1780-1800)
Η γαλλική επανάσταση ήταν καταλυτικός παράγοντας για τη δραματική αλλαγή της μόδας εκείνη την εποχή. Τα χαρακτηριστικά της ριζικά τροποποιημένης πλέον μόδας ήταν τα εξής: Οι πλούσιοι φορούν απλά, σκούρα ρούχα Οι πολιτικοί εξτρεμιστές αντιγράφουν την εργατική τάξη φορώντας μακριά παντελόνια Τα πράσινα ρούχα που φαίνονταν ακριβά αντικατοπτρίζουν το μοναρχικό καθεστώς και μπορούσαν να επιφέρουν την κατηγορία προδοσίας στο τέλος της τρομοκρατίας το 1794 αντιγράφονται ο αρχαίος ελληνικός και ρωμαϊκός τρόπος ενδυμασίας. Οι γυναίκες φορούν λεπτά, λευκά, μαμβακερά φορέματα

11 Η πρώτη ραπτομηχανή που κατασκευάστηκε
Όλα τα παραπάνω ενδύματα ράβονταν στο χέρι. Οι ράφτρες δούλευαν όλη μέρα, υπό άθλιες συνθήκες εργασίας με πολύ πενιχρό μισθό. Η κατάσταση εξομαλύνθηκε με την εφεύρεση των ραπτομηχανών το 1850. Η πρώτη ραπτομηχανή που κατασκευάστηκε

12 Ευχαριστούμε για το χρόνο σας!!