ΤΑ ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ

Παρουσίαση με θέμα: "ΤΑ ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΤΑ ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ
Θένια Ντόκου Β3 19/03/2018

2 ΤΟ ΚΟΛΟΣΣΑΙΟ

3 ΙΣΤΟΡΙΑ Το Κολοσσαίο άρχισε να κατασκευάζεται στην εποχή του Βεσπασιανού το 72 μ.Χ., συνεχίστηκε την εποχή του Τίτου και ολοκληρώθηκε όταν ήταν αυτοκράτορας ο Τίτος, το 80 μ.Χ. Ονομαζόταν Αμφιθέατρο των Φλαβίων, από το όνομα της δυναστείας των αυτοκρατόρων που το έκτισαν. Για να κατασκευαστεί, εργάστηκαν χιλιάδες Ιουδαίοι αιχμάλωτοι που είχαν συλληφθεί από τον Τίτο μετά την καταστροφή των Ιεροσολύμων. Πήρε το όνομά του από το κολοσσιαίο άγαλμα του Νέρωνα (Ο Κολοσσός), που βρισκόταν στην τοποθεσία που χτίστηκε. Μπορούσε να χωρέσει θεατές και είχε σχήμα έλλειψης με περιφέρεια 524 μέτρων. Οι διαστάσεις του ήταν τεράστιες: 156 x 188 μέτρα και το ύψος του έφτανε τα 48 μέτρα και είχε 4 ορόφους. Από αυτούς, οι τρεις πρώτοι είχαν αψίδες και ο τέταρτος 40 παράθυρα. Πάνω από τον 4ο όροφο υπήρχε στοά. Ο τελευταίος όροφος προοριζόταν για τις γυναίκες και τις κατώτερες τάξεις των πολιτών, ενώ ο πρώτος για τους επιφανείς πολίτες. Το εσωτερικό του ήταν χωρισμένο σε κερκίδες, ενώ στο κέντρο του είχε κονίστρα που χωριζόταν από τις κερκίδες με ένα ψηλό βάθρο. Κάτω από την κονίστρα βρίσκονταν τα υπόγεια. Εκεί βρίσκονταν τα κλουβιά με τα ζώα, τα οποία μπορούσαν να ανυψωθούν για να ανεβαίνουν τα ζώα στην αρένα, καθώς και οι μηχανικές συσκευές του κτηρίου. Πάνω από την αρένα υπήρχε μια μεγάλη τέντα, προκειμένου οι θεατές να προστατεύονται από τον ήλιο. Οι θεατές έμπαιναν στο κτήριο μέσα από 80 εισόδους, 4 από τις οποίες χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά από τους Ρωμαίους γερουσιαστές και άρχοντες. Οι πολλές πύλες έδιναν στο Κολοσσαίο τη δυνατότητα να γεμίσει μέσα σε 15 λεπτά, και να αδειάσει μέσα σε μόλις 5. Στην κονίστρα (αρένα) οδηγούσαν δύο πύλες: η «πύλη της ζώσης σαρκός», από την οποία οι μονομάχοι εισέρχονταν στην αρένα, και η «νεκρική πύλη», από την οποία απομακρύνονταν οι νεκροί της μάχης. Το Κολοσσαίο έμεινε θρυλικό ως το κέντρο των αιμοχαρών θεαμάτων που απολάμβανε η ρωμαϊκή αυλή στην εποχή της παρακμής της. Η ορχήστρα είχε διαμορφωθεί κατάλληλα για να πραγματοποιούνται ναυμαχίες, μονομαχίες και θηριομαχίες τις οποίες χρηματοδοτούσαν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες. Εκεί γίνονταν επίσης μαρτύρια χριστιανών.

4 ΤΡΟΠΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ Στο Κολοσσαίο πραγματοποιούνταν αγώνες με ελεύθερη είσοδο, οι οποίοι διοργανώνονταν από τους αυτοκράτορες για να αυξάνουν την δημοτικότητά τους. Οι αγώνες διαρκούσαν μία μέρα ή και περισσότερες. Ξεκινούσαν με κωμικές πράξεις και εξωτικά ζώα, και ολοκληρώνονταν με τις μονομαχίες μεταξύ ζώων και μονομάχων, ή μόνο μεταξύ μονομάχων. Οι μονομάχοι ήταν αιχμάλωτοι πολέμου ή δούλοι. Το 80 μ.Χ. πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια του Κολοσσαίου, με αγώνες που διήρκεσαν συνολικά 100 ημέρες. Το Κολοσσαίο λειτούργησε για περίπου 400 χρόνια, με μια διακοπή μεταξύ των ετών μ.Χ., εξαιτίας ενός κεραυνού που κατέστρεψε μεγάλο τμήμα του.

5 ΣΗΜΕΡΑ Μετά από σεισμούς και λεηλασίες κατά την διάρκεια των αιώνων αποτελεί σήμερα ένα από τα δημοφιλέστερα τουριστικά αξιοθέατα της σύγχρονης Ρώμης. Το 1963, φοιτητές του Πολυτεχνείου επέλεξαν να διαμαρτυρηθούν για τις ακατάλληλες, όπως ισχυρίζονταν, αίθουσες διδασκαλίας κι επειδή οι πρυτανικές αρχές αρνήθηκαν να ικανοποιήσουν το αίτημά τους για βελτίωση των κτιριακών εγκαταστάσεων, οι φοιτητές αντιπρότειναν ως τόπο διδασκαλίας το Κολοσσαίο. Μετά και τη δεύτερη άρνηση, οργάνωσαν στις 4 Δεκεμβρίου του 1963 διαλέξεις και εκφώνησαν πύρινους λόγους στο εσωτερικό του μνημείου. Ο Πάπας το επισκέπτεται κάθε Μεγάλη Παρασκευή, εις μνήμην των χριστιανών μαρτύρων.

6 ΚΑΠΕΛΛΑ ΣΙΞΤΙΝΑ

7 Η Καπέλα Σιστίνα ή Καπέλλα Σιξτίνα (ιτ.: Cappella Sistina) είναι
παρεκκλήσι του Αποστολικού Παλατιού, της επίσημης κατοικίας του Πάπα, στην πόλη του Βατικανού. Αναγέρθηκε από τον Πάπα Σίξτο Δ' (λατ. Sixtus IV, ital. Sisto IV) στον οποίο οφείλεται και το όνομά του. Η φήμη του παρεκκλησίου οφείλεται στον ζωγραφικό του διάκοσμο. Είναι ζωγραφισμένο εξ ολοκλήρου με τοιχογραφίες μεγάλων καλλιτεχνών της Αναγέννησης, πρωτίστως του Μιχαήλ Αγγέλου, ο οποίος φιλοτέχνησε την θρυλική οροφή του ( ) και τον τοίχο του ιερού ( ). Η Καπέλα Σιστίνα είναι ο χώρος όπου τελούνται θρησκευτικές και διοικητικές δραστηριότητες, και κυρίως το κονκλάβιο, με απόφαση του οποίου εκλέγεται ο Πάπας.

8 Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΠΙΖΑΣ

9 ΓΕΝΙΚΑ O Κεκλιμένος Πύργος της Πίζας (ιταλικά:Torre pendente di Pisa) ή απλά ο Πύργος της Πίζας (Torre di Pisa) είναι το λεγόμενο στα ιταλικά «campanile» (καμπαναριό), ή ανεξάρτητο κωδωνοστάσιο, του Καθεδρικού Ναού της Ιταλικής πόλης της Πίζας και είναι γνωστός παγκοσμίως για την ακούσια κλίση του. Βρίσκεται πίσω από τον Καθεδρικό Ναό και είναι το τρίτο παλαιότερο οικοδόμημα στην Πλατεία του Ντουόμο, της Πίζας (Piazza del Duomo) μετά τον Καθεδρικό Ναό και το κυκλικού σχήματος Βαπτιστήριο της Πίζας, ενώ δίπλα βρίσκεται και το Κοιμητήριο. Η κλίση του Πύργου άρχισε κατά τη διάρκεια της κατασκευής του και οφειλόταν στην ανεπαρκή θεμελίωση πάνω στο έδαφος, καθώς ήταν πολύ μαλακό με αποτέλεσμα να αδυνατεί να υποστηρίζει το βάρος της υποδομής. 'Hδη κατά τις δεκαετίες πριν την ολοκλήρωση της κατασκευής, η κλίση αυξήθηκε και συνέχισε να αυξάνεται σταδιακά μέχρι τη σταθεροποίηση του Πύργου (και την εν μέρει διόρθωση του) από προσπάθειες που καταβλήθηκαν στα τέλη του 20ου και αρχές του 21ου αιώνα. Το ύψος του πύργου είναι μ. από τη χαμηλότερη πλευρά του εδάφους και 56.67 μ. ( feet) από την υψηλότερη. Το πλάτος των τοιχωμάτων της βάσης του είναι 2.44 μ. (8ft 0.06 in) ενώ το βάρος του υπολογίζεται στους 14,450 τόνους (16,000 short tons). Ο πύργος διαθέτει 296 ή 294 σκαλοπάτια καθώς ο έβδομος όροφος έχει δύο λιγότερα στην βόρεια πλευρά της σκάλας. Πριν από τις εργασίες αναστήλωσης που διενεργήθηκαν μεταξύ των ετών 1990 και 2001, ο πύργος έκλινε σε μια γωνία 5,5 μοιρών εν αντιθέσει με τη σημερινή κλίση του πύργου που υπολογίζεται περίπου στις 3.99 μοίρες. Αυτό σημαίνει ότι η κορυφή του πύργου μετατοπίστηκε οριζόντια από το κέντρο του 3.9 μ. (12 feet 10 in).

10 ΣΗΜΕΡΑ Πλέον ο Πύργος της Πίζας που χαρακτηρίζεται και ως ένα από τα μεγαλύτερα θαύματα του κόσμου είναι ανοιχτός στο κοινό και δέχεται επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Αν και έχουν κυκλοφορήσει πάρα πολλές φωτογραφίες από το εξωτερικό του Πύργου της Πίζας με τους τουρίστες να βγάζουν χαρακτηριστικές πόζες «κρατώντας» τον για να μην πέσει, το εσωτερικό του αξιοθέατου δεν είναι πολύ γνωστό σε όσους δεν το έχουν επισκεφτεί. Οι εικόνες είναι εξίσου εντυπωσιακές με το εξωτερικό με τα κυκλικά σκαλιά να κουράζουν αλλά ταυτόχρονα να ανταμείβουν τον επισκέπτη μόλις φτάνει στην κορυφή. Κοιτώντας κάτω θα διαπιστώσει κανείς ότι βρίσκονται σχεδόν πάντα σε εξέλιξη εργασίες συντήρησης ενώ γίνονται συνεχώς έλεγχοι για την κλίση του Πύργου. Στο εσωτερικό επίσης μπορεί κανείς να θαυμάσει εντυπωσιακές τοιχογραφίες 13ου και 14ου αιώνα όπως εκείνη στην κορυφή του Πύργου που τραβά τα βλέμματα των επισκεπτών. Σήμερα η κορυφή του Πύργου της Πίζας είναι περίπου 5,3 μέτρα εκτός του κέντρου. Η κλίση του βέβαια δεν μπορεί πλέον να επιδιορθωθεί αλλά μάλλον κανείς πια δεν θα το ήθελε αυτό αφού αυτό είναι το χαρακτηριστικό που τον έκανε διάσημο και πόλο έλξης χιλιάδων τουριστών παγκοσμίως.

11 ΦΟΝΤΑΝΑ ΝΤΙ ΤΡΕΒΙ

12 ΓΕΝΙΚΑ Η Φοντάνα ντι Τρέβι (ιταλ. Fontana di Trevi) ή Κρήνη ντι Τρέβι, είναι συντριβάνι στην περιοχή Τρέβι στη Ρώμη, στην Ιταλία. Είναι το μεγαλύτερο μπαρόκ συντριβάνι της πόλης ύψους 25,9 μέτρων και πλάτους 19,8 μέτρων. Σχεδιάστηκε από τον Ιταλό αρχιτέκτονα Νικόλα Σάλβι και ολοκληρώθηκε από τον Πιέτρο Μπράτσι.

13 ΙΣΤΟΡΙΑ Το όνομα "Φοντάνα ντι Τρέβι" σημαίνει "κρήνη στους τρεις δρόμους" (tre vie), στην κυριολεξία σημαίνει "κρήνη του τριδρόμου"Το συντριβάνι αυτό σηματοδοτεί το τέλος του "σύγχρονου" Άκουα Βέρτζινε, του ανακαινισμένου Άκουα Βίργκο, ενός αρχαίου ρωμαϊκούυδραγωγείουτο οποίο υδροδοτούσε την αρχαία Ρώμη. Το 19 π.κ.ε., οι Ρωμαίοι τεχνίτες εντόπισαν με την υποτιθέμενη βοήθεια μιας παρθένου μια πηγή καθαρού νερού περίπου 13 χιλιόμετρα έξω από την πόλη. (Αυτή η σκηνή αναπαρίσταται στην πρόσοψη του σημερινού σιντριβανιού.) Ωστόσο, το μήκος του υδραγωγείου είναι 22 χιλιόμετρα, γιατί δεν έχει ευθύγραμμο σχήμα. Το Άκουα Βίργκο οδηγούσε το νερό στα μπάνια Λουτρά του Αγρίππα. Υδροδότησε τη Ρώμη τουλάχιστον για τετρακόσια χρόνια. Η καταστροφή των υδραγωγείων από Γότθους πολιορκητές το 537 με 538 ήταν το τελειωτικό χτύπημα για την αστική ζωή της ύστερης κλασσικής Ρώμης. Οι Ρωμαίοι στο Μεσαίωνα υδροδοτούνταν από μολυσμένα πηγάδια και από τον επίσης μολυσμένο ποταμό Τίβερη. Το Ρωμαϊκό έθιμο της κατασκευής ενός όμορφου σιντριβανιού στο τέλος ενός υδραγωγείου που έφερνε νερό στη Ρώμη επανήλθε το δέκατο πέμπτο αιώνα στην εποχή της αναγέννησης. Το 1453 ο πάπας Νίκολας Ε΄ τελείωσε τις επισκευές του Άκουα Βέρτζινε, έχτισε μια απλή λεκάνη σχεδιασμένη από τον ανθρωπιστή αρχιτέκτονα Λέον Μπαττίστα Αλμπέρτι για να σηματοδοτεί την άφιξη του νερού.

14 ΤΕΛΟΣ