ΟΜΑΔΑ.

Παρουσίαση με θέμα: "ΟΜΑΔΑ."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΟΜΑΔΑ

2 Ορισμός ομάδας Ομάδα ορίζεται ως μια συνάθροιση ατόμων στην οποία :
κάθε άτομο έχει συνείδηση της παρουσίας των άλλων, αλληλεπιδρά με τους άλλους, δέχεται ότι έχει δικαιώματα και υποχρεώσεις ως μέλος αυτής, μοιράζεται μια κοινή ταυτότητα, ενώ παράλληλα βιώνει κάποια μορφή εξάρτησης από τους άλλους για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο.

3 Γιατί δηµιουργούνται οι οµάδες

4 Όταν ένα άτοµο εντάσσεται σε µια οµάδα παραχωρεί µέρος της προσωπικής του ελευθερίας, αφού θα πρέπει να αποδεχθεί συγκεκριµένους όρους συµπεριφοράς που µερικές φορές είναι πολύ περιοριστικοί. Τα άτοµα συγκροτούν οµάδες για να πετύχουν κάτι που αδυνατούν να πετύχουν µόνοι τους. Ο κυριότερος λόγος για τον οποίο δημιουργούνται οι ομάδες είναι η αδυναμία του ατόμου να φέρει σε πέρας και με επιτυχία κάποιες εργασίες. Χρειάζεται δηλαδή τη βοήθεια και άλλων ανθρώπων σε γνώσεις, ικανότητες και προσπάθεια.

5 Υπάρχει όμως μια αμφίδρομη σχέση μεταξύ ομάδας και μελών.
Η έννοια της ομάδας βασίζεται στο γεγονός ότι τα μεμονωμένα άτομα αδυνατούν να φέρουν σε πέρας κάποιες εργασίες. Υπάρχει όμως μια αμφίδρομη σχέση μεταξύ ομάδας και μελών. Από τη μια το κάθε μέλος προσφέρει στην ομάδα τις γνώσεις του και τις ικανότητές του, οι οποίες και πρέπει να αναγνωρίζονται στην επιτυχία της ομάδας, και από την άλλη η ομάδα προσφέρει στα μέλη της μια αίσθηση ασφάλειας και δύναμης, κύρος κι αυτοεκτίμηση, ευκαιρία για κοινωνική επικοινωνία και τελικά ικανοποίηση

6 Έτσι αναπτύσσουν µια συνεργατική συµπεριφορά.
Συνεργατική Συµπεριφορά είναι η συμπεριφορά που υιοθετούν µέλη µιας οµάδας για να κερδίσουν ανατροφοδότηση από αυτή. Η ανατροφοδότηση που συνεπάγεται µια τέτοιου είδους συµπεριφορά µπορεί να είναι : η επίτευξη στόχων, η ανάπτυξη σχέσεων, η συναισθηµατική κάλυψη και η κοινωνική επιβεβαίωση

7 Επίτευξη στόχου. Οι άνθρωποι δουλεύουν µαζί γιατί χρειάζονται τη βοήθεια των άλλων για να πετύχουν τους στόχους τους. Πολλές φορές οι στόχοι αυτοί µπορεί να είναι οικονοµικοί. Μια οργανωµένη οµάδα µε άτοµα που ειδικεύονται µπορούν να πετύχουν καλύτερο οικονοµικό αποτέλεσµα από ότι αν εργαζόταν ο κάθε ένας µόνος του. Ανάπτυξη σχέσεων. Τα µέλη µιας οµάδας ικανοποιούνται από την επαφή τους µε τα άλλα µέλη και ειδικά στα πλαίσια της οµάδας όπου έχουν κοινούς στόχους και ενδιαφέροντα. Απλά και µόνο η παρουσία των άλλων παρέχει φιλία, προσωπική αποδοχή και ερεθισµό για κοινωνικότητα.

8 Συναισθηµατική κάλυψη
Συναισθηµατική κάλυψη. Όταν η κατάσταση είναι απειλητική ή αβέβαιη, οι άνθρωποι βασίζονται στους άλλους για συναισθηµατική κάλυψη. Οι έρευνες δείχνουν ότι άνθρωποι που αντιµετωπίζουν µια αγχογόνο κατάσταση θέλουν να συναναστρέφονται µε άτοµα που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση. Το άτοµο λοιπόν εντάσσεται στην οµάδα για να αισθανθεί συναισθηµατική ασφάλεια και να προστατευθεί ψυχολογικά από µια ενδεχόµενη καταστροφή. Κοινωνική επιβεβαίωση. Τα άτοµα εντάσσονται σε οµάδες για λόγους αυτοπροσδιορισµού της ταυτότητάς τους. Θέλουµε να ξέρουµε ποιοι είµαστε και το µαθαίνουµε αυτό από την ανατροφοδότηση των άλλων. Τα σχόλια των ανθρώπων του περιβάλλοντός µας έχουν επίπτωση στην αυτοεκτίµησή µας, ακριβώς γιατί προέρχονται από ανθρώπους που σεβόµαστε.

9 Τα χαρακτηριστικά λοιπόν που πρέπει να έχει μια ομάδα είναι τα εξής :
- Τα μέλη της έχουν ένα κοινό στόχο να εκπληρώσουν. - Τα μέλη της έρχονται σε συχνή επαφή κι αλληλεπίδραση το ένα με το άλλο. - Υπάρχει υψηλός βαθμός αλληλεξάρτησης και αμοιβαίας ευθύνης για την εκτέλεση των εργασιών της ομάδας. - Τα μέλη της έχουν ατομικά κίνητρα, τα οποία ταυτίζονται (τουλάχιστον ως ένα βαθμό) με αυτά της ομάδας. - Υπάρχει μια τυπική οργάνωση όσον αφορά στους ρόλους του κάθε μέλους.

10 Ψυχολογία των οµάδων

11 Η συµµετοχή σε οµάδες έχει ποικίλες επιδράσεις στην ψυχοσύνθεση του ατόµου. Τα µέλη µε τη συµπεριφορά τους αλληλοεπηρεάζονται και υπόκεινται σε διαφοροποιήσεις, οι σηµαντικότερες από τις οποίες είναι : • Η µίµηση: Πολλές φορές το µέλος µιας οµάδας τείνει να µιµείται τα άλλα, ιδιαίτερα αυτά που θεωρούνται επιτυχηµένα. • Η υποβολή: Άτοµα µε ισχυρή προσωπικότητα και επιρροή τείνουν να τροποποιούν απόψεις και στάσεις σύµφωνα µε τις δικές τους. • Το κοινωνικό κέρδος: Πολλά άτοµα αποδίδουν καλύτερα δουλεύοντας µέσα σε µια οµάδα απ’ ότι όταν είναι µόνα. Σ’ αυτό βοηθά και το συναίσθηµα συναγωνισµού. Το άτοµο καταβάλλει ιδιαίτερη προσπάθεια ώστε να µη φανεί κατώτερο από τα άλλα µέλη της οµάδας.

12 Το άτοµο µέσα από την εργασιακή οµάδα µορεί να ικανοποιήσει τις παρακάτω ανάγκες του:
Ανάγκες ασφάλειας: Η συµµετοχή σε οµάδες παρέχει στο άτοµο την αίσθηση της δύναµης και της προστασίας.Αντιλαµβάνεται ότι µε τη βοήθεια και άλλων ατόµων µπορεί πιο εύκολα να επηρεάσει τις συνθήκες του περιβάλλοντός του. Κοινωνικές ανάγκες: Μέσα σε µια οµάδα αισθάνεται κανείς ότι ανήκει κάπου, έχει την ευκαιρία να δηµιουργεί φιλίες, συνεργασίες και να ανταλλάσει απόψεις. ∆ηµιουργώντας τέτοιες κοινωνικές σχέσεις αποκτά τη δυνατότητα να συλλέγει περισσότερες πληροφορίες από τα άλλα µέλη, να συζητά µαζί τους τα προβλήµατα που αντιµετωπίζει και έτσι να καταλήγει να παίρνει πιο σωστές αποφάσεις.

13 Ανάγκες για αυτοεκτίµηση και αυτοεκπλήρωση: Η συµµετοχή στην οµάδα παρέχει στο άτοµο τη δυνατότητα να επιδείξει τις ικανότητές του και να τύχει αναγνώρισης και αποδοχής, δυνατότητα που ενδεχοµένως δε θα είχε διαφορετικά. Παρέχει επίσης τη δυνατότητα να αναπτύξει τις γνώσεις και δεξιότητές του και να βελτιώσει τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του. Η πρόοδος αυτή συµβάλλει στην αύξηση της αυτοεκτίµησής του και µπορεί να τύχει αναγνώρισης και αποδοχής.

14 Τι Χαρακτηρίζει μια Ομάδα;
Τα βασικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν μια ομάδα είναι : η συνοχή, η δομή, η κοινή ταυτότητα και το μέγεθός της

15 Συνοχή: δηλαδή η σύνδεση που υπάρχει ανάμεσα στα μέλη κι είναι είτε δυνατή είτε χαλαρή. Εξαρτάται από την αντίληψη που έχει το κάθε μέλος για τα άλλα μέλη, για το πόσο ταυτίζονται οι στόχοι τους και την πεποίθηση του κάθε μέλους για το πώς τα άλλα μέλη αντιλαμβάνονται το συγκεκριμένο μέλος (τι νομίζει δηλαδή ότι οι άλλοι πιστεύουν για εκείνο). Δομή και Ιεραρχία: αναφέρεται στους κανόνες και τους ρόλους του κάθε μέλους και καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και τις διαδικασίες της ομάδας κατά την εκτέλεση των εργασιών της.

16 Κοινή Ταυτότητα : είναι η κατάσταση κατά την οποία το άτομο θυσιάζει την ατομική του ταυτότητα για χάρη της ομαδικής. Πιο απλά, το άτομο χαρακτηρίζεται ανάλογα με την ομάδα στην οποία εντάσσεται. Μέγεθος: υπάρχουν μικρές και μεγάλες ομάδες και το μέγεθός τους καθορίζεται από το είδος της εργασίας την οποία πρέπει να εκτελέσουν.

17 Γιατί οι Ομάδες Αποτυγχάνουν;

18 Η ομαδική εργασία δεν είναι σε όλες τις περιπτώσεις αποδοτική, αλλά έχει και τα μειονεκτήματά της.
Οι ομάδες συνήθως οδηγούνται σε αποτυχία και πολλές φορές διάλυση για τους εξής λόγους (Hayes, 1997: Κάντας, 1995: Housel, 2002): Οργανωτική Δομή: όταν αυτή υποστηρίζει μια κουλτούρα ατομικής απόδοσης κι ανταμοιβής κι όταν το κλίμα δεν είναι ευνοϊκό, δεν υπάρχουν σημαντικοί στόχοι, ποικιλία, συνεχής μάθηση, πρόσβαση στους απαραίτητους πόρους και καθορισμένος χώρος δράσης της ομάδας. Ελλιπής Επικοινωνία: ένας από τους σημαντικότερους λόγους για τον οποίο μια ομάδα ή μια επιχείρηση συνολικά αποτυγχάνει να αποδώσει.

19 Έλλειψη Εμπιστοσύνης: όταν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη, δεν υπάρχει σωστή συνεργασία.
Έλλειψη Πόρων: οι παραγωγικοί πόροι δεν είναι άφθονοι και είναι λογικό να υπάρχουν συγκρούσεις ανάμεσα στα τμήματα και τις ομάδες για την απόκτησή τους (π.χ. προϋπολογισμός). Λανθασμένη Χρήση των Ομάδων: οι ομάδες πρέπει να χρησιμοποιούνται σε εργασίες όπου είναι απαραίτητη η ομαδική εργασία, η συνεργασία κι ο συντονισμός των διαφόρων ειδικοτήτων.

20 Απώλειες Συντονισμού: έχει να κάνει με την επικοινωνία κι είναι η έλλειψη συνεννόησης μεταξύ των μελών για το τι και πώς (με ποιά σειρά) πρέπει να γίνει. Έλλειψη Κινήτρων: αυτό αφορά κατά ένα μεγάλο ποσοστό τη διοίκηση και την έλλειψη εφαρμογής μέτρων παρακίνησης Έλλειψη Αυτονομίας: όταν μια ομάδα δεν έχει εξουσιοδοτηθεί με την απαραίτητη αυτονομία για να ολοκληρώσει την αποστολή της, τότε δημιουργούνται καθυστερήσεις και δυσλειτουργίες. Έλλειψη Στήριξης και Αφοσίωσης: τα μέλη δε νιώθουν δεμένα με την ομάδα και δεν έχουν κίνητρο για να τη στηρίξουν.

21 Μέγεθος Ομάδας: όταν η ομάδα είναι υπερβολικά μεγάλη ή τουλάχιστον μεγάλη για το είδος της εργασίας που έχει να εκτελέσει, τότε δυσλειτουργεί κι οδηγείται στην αποτυχία και τη διάλυση. Έλλειψη Αναπληροφόρησης: όταν δεν πληροφορούνται τα μέλη μιας ομάδας για τα αποτελέσματα των εργασιών της, σε περίπτωση που είναι θετικά δε λαμβάνουν την απαραίτητη αναγνώριση και σε περίπτωση που είναι αρνητικά, δεν έχουν στοιχεία που θα τους βοηθήσουν να διορθώσουν τα λάθη και να βελτιωθούν. Επιπλέον, οι συγκρούσεις μέσα στην ίδια την ομάδα επηρεάζουν αρνητικά την απόδοσή της μέσω της σπατάλης πόρων (π.χ. χάσιμο χρόνου για διευθέτηση των διαφωνιών, απόκρυψη πληροφοριών κλπ.). Πάντως, οι συγκρούσεις σε εργασιακό επίπεδο δύναται να έχουν θετικά αποτελέσματα (π.χ. γέννηση περισσότερων ιδεών), αλλά οι συγκρούσεις σε διαπροσωπικό επίπεδο είναι συνήθως καταστροφικές για μια ομάδα

22 Δεξιότητες διαπραγμάτευσης- Στρατηγικές - Τεχνικές

23 Διαπραγμάτευση είναι μια συζήτηση μεταξύ δυο ή περισσότερων μερών, που είτε έχουν ανταγωνιστικές ή συγκρουόμενες ανάγκες ή επιδιώξεις, είτε προσπαθούν να βρουν μια λύση σε ένα κοινό πρόβλημα που τους απασχολεί. Ουσιαστικά είναι μια διαδικασία επικοινωνίας όπου τα μέρη που συμμετέχουν προσπαθούν να «στείλουν ένα μήνυμα» στην άλλη πλευρά και να επηρεάσουν τις εκτιμήσεις και αποφάσεις της, σε μια προσπάθεια αναζήτησης μιας συμφωνίας (κοινά αποδεκτή) και ενός τρόπου συνεργασίας τους.

24 Είδη Διαπραγμάτευσης Μια διαπραγμάτευση μπορεί να έχει ως θέμα:
• Την ανάληψη νέου ρόλου η καθηκόντων • Τον καθορισμό μισθού ή αμοιβής • Την συμμετοχή σε εταιρία ή κοινοπραξία , • Την σύναψη ενός δανείου • Την σχεδίαση και την χρηματοδότηση έργων • Την αντιμετώπιση προβλημάτων •Την επίλυση οικονομικών, εδαφικών ή άλλων διαφορών • Την αποτροπή πολεμικών συρράξεων κλπ

25 Σκοπός είναι η διερεύνηση του προβλήματος και η επίλυση του.
Όταν δυο μέρη αντιλαμβάνονται ότι χωριστά δεν μπορούν να επιτύχουν κάτι που επιθυμούν ξεκινάνε την διαπραγμάτευση ώστε να επιτευχτεί ο στόχος τους. Ο στόχος μπορεί να αναφέρεται στην δημιουργία κάτι νέου η στην επίλυση κάποιου προβλήματος

26 Στρατηγικές Διαπραγμάτευσης
Για την δημιουργία μιας συμφωνίας εμπλέκονται συνεργατικές και ανταγωνιστικές μέθοδοι. Aυτό βέβαια εξαρτάται από το πρόβλημα που υπάρχει και τον χαρακτήρα τον διαπραγματευτών. Ανάλογα με τις περιστάσεις, χρησιμοποιούν διαφορετικές προσεγγίσεις και στυλ διαπραγματεύσεων.

27 Η συνεργατική προσέγγιση αποσκοπεί στην ικανοποίηση των αναγκών των δυο μερών και χρησιμοποιείται κυρίως όταν οι στόχοι έχουν θετική αλληλεξάρτηση • Η ανταγωνιστική προσέγγιση αποσκοπεί κυρίως στην επέκταση θέσεων και χρησιμοποιείται όταν υπάρχει αρνητική αλληλεξάρτηση

28 Είναι καλό πριν την έναρξη μιας διαπραγματεύσεις να εξετάσουμε τις παραπάνω παραμέτρους:
Στόχοι Διαπραγματευτικά όπλα • Εναλλακτικές λύσεις • Ιστορικό σχέσης • Στοιχεία δύναμης • Επιδιωκόμενα αποτελέσματα • Ενδεχόμενες συνέπειες • Πιθανές λύσεις

29 Κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης πρέπει να τηρήσουμε ορισμένα σημεία:
• Ηθική τάξη , • Ποιότητα • Αρχική συμφωνία • Προφίλ • Επικοινωνία • Διευκρινίσεις

30 Συγκρούσεις εντός της ομάδας

31 Ακόµα και όταν το περιβάλλον είναι ιδιαίτερα ευνοϊκό για τη λειτουργία των οµάδων, συναντώνται προβλήµατα που πηγάζουν µέσα από αυτές. Η συνεργασία ατόµων, καθένα από τα οποία έχει διαφορετική προσωπικότητα, ιδεολογία, απόψεις, εµπειρίες και γνώσεις αποτελεί τη βάση των πλεονεκτηµάτων των οµάδων, αλλά µπορεί επίσης να δηµιουργήσει εντάσεις και συγκρούσεις µεταξύ τους.

32 Αρκετοί ερευνητές σηµειώνουν δύο είδη τέτοιων συγκρούσεων:
Το πρώτο είδος αναφέρεται σε διαφωνίες µελών που εστιάζονται πάνω σε κοινούς στόχους. Αυτό το είδος πρέπει να αντιµετωπίζεται µε συζήτηση και περαιτέρω ανάλυση και όχι να αποφεύγεται ή να αγνοείται, γιατί µπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα εποικοδοµητικό και να βοηθήσει στην αύξηση της αποτελεσµατικότητας, της ποιότητας των αποφάσεων, της δηµιουργικότητας, της σύµπνοιας και της απόδοσης της οµάδας

33 Το δεύτερο είδος αναφέρεται σε διαφωνίες που προκύπτουν από συγκρούσεις προσωπικοτήτων ή συναισθηµατικές αλληλεπιδράσεις µεταξύ των µελών, συχνά αντιλαµβανόµενες ως προσωπικές επιθέσεις. Σε αντίθεση µε το πρώτο, αυτό το είδος θεωρείται καταστρεπτικό γιατί µπορεί να οδηγήσει σε αυξηµένη δυσπιστία, εχθρότητα, κυνικότητα και απάθεια των µελών, µειώνοντας παράλληλα τη συνοχή της οµάδας και την πιθανότητα οµοφωνίας. Τέτοιες συγκρούσεις πρέπει να αναγνωρίζονται και να µειώνονται µέσω συζήτησης πριν βρεθούν εκτός ελέγχου.

34 Αντιµετώπιση συγκρούσεων
Κλειδιά για την αντιµετώπιση των εσωτερικών συγκρούσεων των οµάδων είναι η πρόληψη και η επιµόρφωση. ∆ιαφωνίες πάνω σε θέµατα κανονισµών, οργάνωσης και λειτουργίας µπορούν να αποφεύγονται ή να επιλύονται άµεσα µε την κατάλληλη προετοιµασία και ενηµέρωση των µελών από την πρώτη συγκέντρωσή τους. Για την εξοµάλυνση όµως οποιαδήποτε διαµάχης χρειάζονται διαπροσωπικές ικανότητες – δεξιότητες που διδάσκονται, αναπτύσσονται και βελτιώνονται µέσω της συνεχούς επιµόρφωσης και της εργασίας στα πλαίσια οµάδων.

35 Ο Weiss αναφέρει τέσσερις ικανότητες που πρέπει να έχουν τα µέλη των οµάδων για να µπορούν να διαφωνούν χωρίς να παρεµποδίζεται η οµαλή λειτουργία της οµάδας. • ικανότητα του να ακούνε τους συνοµιλητές τους, συγκεντρώνοντας την προσοχή τους εκτός από τα λεγόµενα και σε στοιχεία όπως χειρονοµίες, στάση σώµατος, τόνο φωνής που δίνουν επιπλέον πληροφορίες • ικανότητα κατανόησης της θέσης και των αισθηµάτων των άλλων (η κατανόηση δεν σηµαίνει απαραίτητα συµφωνία, αλλά αντίληψη της διαφορετικής άποψης της επιχειρηµατολογίας και αποφυγή παρερµηνεύσεων και παρεξηγήσεων)

36 ικανότητα ανταπάντησης µε παράθεση νέων εναλλακτικών και αντίστοιχης επιχειρηµατολογίας µε τρόπο που δεν προσβάλει τους υπόλοιπους. • ικανότητα επίλυσης των διαφορών, µε ανάλυση των βαθύτερων αιτιών τους και επιλογή της πιο λογικής και αποδεκτής λύσης

37 Τεχνικές Λήψεις Αποφάσεων και
Επίλυσης Προβλημάτων

38 Εδώ παρουσιάζονται κάποιες τεχνικές που μπορούν να βοηθήσουν μια ομάδα να φτάσει πιο εύκολα κι αποτελεσματικά στη λήψη αποφάσεων : Brainstorming (Καταιγισμός Ιδεών): σε αυτή την τεχνική τα μέλη της ομάδας καλούνται να γράψουν όλες τις ιδέες που έχουν, δίχως να εξετάζουν το πόσο σχετικές ή όχι είναι με το θέμα που εξετάζεται. Αυτό συνήθως το κάνουν τα μέλη μόνα τους, προτού έρθουν σε επαφή με τους υπόλοιπους. Σκοπός είναι να δημιουργηθούν όσο το δυνατόν περισσότερες ιδέες χωρίς λογοκρισία (άσχετες ιδέες από κάποιον μπορεί να δώσουν το ερέθισμα σε κάποιον άλλον να βρει μια καλή ιδέα).

39 Brainwriting Pool (Πηγή Ιδεών): αυτή η τεχνική μοιάζει με την παραπάνω
Στη συνέχεια, συγκεντρώνουν όλα μαζί τα χαρτιά και τα αναδιανέμουν (χωρίς να πάρει κάποιο μέλος το ίδιο χαρτί), γράφοντας και άλλες ιδέες, αφού πρώτα έχουν δει τι έχει καταγράψει το άλλο μέλος. Το πλεονέκτημα αυτής της τεχνικής είναι ότι δε γίνονται πολλές υπερκαλύψεις ιδεών (να γράφουν τις ίδιες ιδέες), οπότε μπορεί να παραχθεί μεγάλος αριθμός ιδεών σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Αυτή η τεχνική μπορεί να γίνει και μέσω υπολογιστών (π.χ. Networking), όταν υπάρχει δυσκολία συνεύρεσης των μελών

40 Negative Brainstorming (Αρνητικός Καταιγισμός Ιδεών): αυτή η τεχνική έχει ως σκοπό να αξιολογήσει καινούργιες ή υπάρχουσες προτάσεις (π.χ. στρατηγικές και τακτικές). Goal Orientation (Προσανατολισμός Στόχου): αυτή η τεχνική είναι χρήσιμη στο στάδιο της διερεύνησης και διευκρίνησης ενός προβλήματος κι εμπεριέχει την κριτική εξέταση και πρόκληση των στόχων και των σκοπών της επίλυσης του προβλήματος Table of Elements (Πίνακας Στοιχείων): με αυτήν την τεχνική τα μέλη της ομάδας διασπούν ένα πρόβλημα σε μικρότερα τμήματα ή στοιχεία, όταν αυτό είναι δυνατό από το είδος του προβλήματος, και στη συνέχεια γίνεται μια καταγραφή ιδεών για τη λύση ή την εναλλακτική που μπορεί να δοθεί σε κάθε ένα από αυτά τα στοιχεία ή τμήματα.

41 Stakeholder Analysis (Ανάλυση Ενδιαφερομένων): αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται για να εντοπιστούν οι επιπτώσεις μιας απόφασης στους ενδιαφερόμενους, δηλαδή σε αυτούς που δυνητικά θα επηρεάσει. Αυτό βοηθάει σημαντικά στο να αποφευχθούν τυχόν αντιστάσεις κατά την εφαρμογή μιας απόφασης ή λύσης. Ανάλυση Αιτίας Αποτελέσματος (Cause and Effect Analysis): είναι μια χρήσιμη τεχνική που παρουσιάζει σχηματικά το πρόβλημα ή το αποτέλεσμα ενός προβλήματος, τις κύριες αιτίες του, καθώς και τις δευτερεύουσες αιτίες ή υποαιτίες

42 Διαδικασίες Λήψης Αποφάσεων
Ο Edgar Schein ξεχωρίζει έξι τρόπους ή τακτικές με τους οποίους μια ομάδα μπορεί να καταλήξει σε μια απόφαση : Μέσω Έλλειψης Ανταπόκρισης: τα μέλη προτείνουν λύσεις δίχως να τις συζητούν σε βάθος κι όταν φτάσουν σε μια λύση, όπου δεν υπάρχει άλλη αντιπρόταση, τότε καταλήγουν σε αυτή. Μέσω του Κανόνα της Εξουσίας: σε αυτή την περίπτωση ένα μέλος της ομάδας με ηγετική θέση έχει την ευθύνη της απόφασης, με ή χωρίς συζήτηση, γεγονός που προσφέρει το πλεονέκτημα της εξοικονόμησης χρόνου. Πρέπει να τονίσουμε ότι σε αυτή την περίπτωση η ποιότητα της απόφασης εξαρτάται από την ικανότητα του ηγέτη.

43 Μέσω του Κανόνα της Μειοψηφίας: εδώ δύο ή τρία μέλη έχουν τη δυνατότητα να υπερισχύσουν των άλλων μελών και να ασκήσουν πιέσεις για το ποιά απόφαση θα ληφθεί. Μέσω του Κανόνα της Πλειοψηφίας: είναι μια δημοκρατική μέθοδος αποφάσεων, για παράδειγμα, μέσω ψηφοφορίας, αλλά όχι απαραίτητα κι η καλύτερη. Επίσης, είναι πιθανόν να δημιουργηθούν συνασπισμοί μελών (υποομάδες μέσα στην ομάδα) που στηρίζουν διαφορετικές απόψεις, με τον κίνδυνο να δημιουργηθούν συγκρούσεις.

44 Μέσω Συναίνεσης: σε αυτή την περίπτωση τα μέλη καταλήγουν μετά από συζήτηση σε μια απόφαση την οποία υποστηρίζουν τα περισσότερα μέλη, αλλά και τα υπόλοιπα μέλη συμφωνούν (συναινούν) συνειδητά με αυτή. Μέσω Ομοφωνίας: είναι η ιδανικότερη περίπτωση όπου τα μέλη συμφωνούν ομόφωνα με μια απόφαση και με τον τρόπο που θα ενεργήσουν.