«ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΣΤΟΝ ΟΜΗΡΟ»

Παρουσίαση με θέμα: "«ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΣΤΟΝ ΟΜΗΡΟ»"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 «ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΣΤΟΝ ΟΜΗΡΟ»
Ζάρκου Ανθή Α3

2 «ΟΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ»
«ΟΝΟΜΑ» «ΙΔΙΟΤΗΤΑ» Πηνελόπη Θνητή/ Γυναίκα Οδυσσέα-Γυναίκα Τηλέμαχου Αθηνά Θεά της σοφίας Καλυψώ Νύμφη/Κόρη Άτλαντα-Πλειόνης Ναυσικά Θνητή/Βασιλοπούλα/Κόρη Αρήτης-Αλκίνοου Σκύλλα Τέρας/Κόρη Ποσειδώνα-Γαίας Χάρυβδη Κίρκη Μάγισσα/Κόρη θεού ‘Ήλιου-Πέρσης Ευρύκλεια Θνητή/Τροφός Οδυσσέα Ινώ-Λευκοθέα Κόρη Κάδμου/Δευτερεύουσα θεότητα Αρήτη Βασίλισσα/Γυναίκα Αλκίνοου-ΜητέραΝαυσικάς Ειδοθέα Θνητή/Υπηρέτρια/Κόρη Πρωτέα Αντίκλεια Θνητή/Μητέρα Οδυσσέα-Γυναίκα Λαέρτη Άρτεμις Θεά του κυνηγιού/Δίδυμη αδερφή Απόλλωνα Ελένη Θνητή/Κόρη Τυνδάρεω/Σύζυγος Μενέλαου

3 «ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ»
Πηνελόπη: Η Πηνελόπη, γνωστή από την Οδύσσεια, ήταν κόρη του βασιλιά των Αμυκλών, Ικάριου και της Περίβοιας. Ήταν τόσο αφοσιωμένη και πιστή στο σύζυγο της Οδυσσέα, που το όνομα της παραμένει σύμβολο της πιστής και της αφοσιωμένης συζύγου. Η Πηνελόπη, εκτός από ομορφιά και πλούτη, είχε και όλες τις αρετές μιας ιδανικής συζύγου. Ήταν έξυπνη, συνετή, πιστή στον άντρα της και αφοσιωμένη στο γιο της, Τηλέμαχο, που ήταν βρέφος ακόμη, όταν έφυγε ο Οδυσσέας. Όταν ο Οδυσσέας έφυγε, της είπε να ξαναπαντρευτεί αν δε γύριζε. Παρόλα αυτά η Πηνελόπη τον περίμενε για 20 χρόνια, ακόμη και όταν όλοι τον θεωρούσαν νεκρό. Τα 20 χρόνια της απουσίας του Οδυσσέα, η Πηνελόπη, μόνη, όμορφη και βασίλισσα καθώς ήταν, προσέλκυσε πολλούς ευγενείς μνηστήρες που επιθυμούσαν να την παντρευτούν και να ανακηρυχθούν άρχοντες της Ιθάκης. Στην αρχή, η Πηνελόπη τους αγνοούσε, όταν όμως οι μνηστήρες άρχισαν να την πιέζουν, αναγκάστηκε να δηλώσει ότι θα διαλέξει έναν από αυτούς, όταν θα τελειώσει το σάβανο που έπλεκε για τον πεθερό της Λαέρτη. Η Πηνελόπη, που δεν επιθυμούσε βέβαια να ξαναπαντρευτεί, έπλεκε το σάβανο την ημέρα και το ξήλωνε την νύχτα. Αυτό συνεχίστηκε για πολλά χρόνια, κατά τα οποία οι μνηστήρες έτρωγαν και λεηλατούσαν την περιουσία του Οδυσσέα, μέχρι που κάποια υπηρέτρια την πρόδωσε. Τότε πάλι αναγκάστηκε να ανακηρύξει αγώνα τοξοβολίας, για να παντρευτεί τον νικητή. Εκείνη όμως ήταν και η στιγμή που επέστρεψε ο Οδυσσέας, φόνευσε τους μνηστήρες και ξανακέρδισε τη συζυγική του ακεραιότητα.

4 ΕΙΚΟΝΑ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ

5 «ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ»
Αθηνά: Η θεά Αθηνά εμφανίζεται στην ελληνική μυθολογία ως η θεά της σοφίας και του πολέμου. Η Αθηνά ήταν η κόρη του Δία και της Μήτις την οποία έφαγε ο Δίας επειδή θα γεννούσε το παιδί το οποίο θα ανέτρεπε από την εξουσία τον πατέρα του. Αργότερα, ο Δίας άρχισε να υποφέρει από πόνο στο κεφάλι και κάλεσε τον Ήφαιστο να τον βοηθήσει. Τότε ο Ήφαιστος με ένα μεγάλο σφυρί χτύπησε το κεφάλι του Δία και πετάχτηκε η Αθηνά πάνοπλη, φορώντας περικεφαλαία και κρατώντας μια ασπίδα. Βλέποντας τον Δία, τα πέταξε στα πόδια του, δείγμα αναγνώρισης του ως υπέρτατου θεού. Κάποτε, υπήρξε μια διαμάχη μεταξύ Ποσειδώνα και Αθηνάς για την διεκδίκηση μιας πόλης. Ανέβηκαν λοιπόν στον βράχο της Ακρόπολης και ενώπιον των Αθηναίων αποφάσισαν ότι όποιος προσέφερε στους κατοίκους το ωραιότερο δώρο, θα την αποκτούσε. Ο Ποσειδώνας χτύπησε σε μια πλευρά του λόφου με την τρίαινά του και αμέσως ανάβλυσε μια πηγή με νερό. Ο λαός θαύμασε, αλλά το νερό ήταν αλμυρό σαν το νερό της θάλασσας, που ήταν το βασίλειο του Ποσειδώνα κι έτσι δεν ήταν πολύ χρήσιμο. Το δώρο της Αθηνάς ήταν ένα δέντρο ελιάς, κάτι που ήταν καλύτερο, μιας και παρείχε στην πόλη τροφή, λάδι και ξυλεία. Έτσι, κέρδισε τη μονομαχία η Αθηνά και ονόμασε την πόλη της Αθήνα.

6 ΕΙΚΟΝΑ ΑΘΗΝΑΣ

7 «ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ»
Καλυψώ: Η Καλυψώ στην ελληνική μυθολογία ήταν γνωστή ως μια νύμφη, κόρη του Άτλαντα και της Πλειόνης. Το μέρος όπου ζούσε ήταν η νήσος Ωγυγία, που οι αρχαίοι συγγραφείς λένε πως βρισκόταν στη δυτική Μεσόγειο. Η Καλυψώ κατοικούσε σε μια μεγάλη σπηλιά όπου κοντά στην είσοδο της υπήρχαν φυσικοί κήποι, ιερό δάσος και πηγές.  Εκεί περνούσε την ημέρα της η Νύμφη, κλώθοντας και υφαίνοντας με τις υπηρέτριές της, που ήταν και αυτές Νύμφες. Η Καλυψώ υποδέχθηκε τον Οδυσσέα στο νησί της ως ναυαγό. Στην Οδύσσεια αναφέρεται ότι η Καλυψώ τον ερωτεύθηκε και γι' αυτό τον κράτησε κοντά της επί επτά χρόνια. Σύμφωνα με άλλους συγγραφείς, ο Οδυσσέας έμεινε με την Καλυψώ δέκα χρόνια ή και ένα μόνο έτος. Η Καλυψώ του υποσχόταν ότι θα τον έκανε αθάνατο, αλλά ο Οδυσσέας δεν εγκαταλείφθηκε στη γοητεία της, γιατί ο βαθύτερος εσωτερικός πόθος του ήταν η επιστροφή του στην Ιθάκη. Με την παράκληση της θεάς Αθηνάς ο Δίας έστειλε τον Ερμή στην Καλυψώ για να της ζητήσει να αφήσει τον Οδυσσέα να φύγει. Μετά από αυτό, η Καλυψώ με μεγάλη της λύπη τον άφησε να φύγει, αφού πρώτα του έδωσε ξυλεία και πανί για να κατασκευάσει μία σχεδία, καθώς και διάφορες προμήθειες για το ταξίδι του. Επίσης του υπέδειξε ποιους αστέρες να παρατηρεί για να ρυθμίζει την πορεία του.

8 ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΛΥΨΩΣ

9 «ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ»
Ναυσικά: Η Ναυσικά στην ελληνική μυθολογία ήταν βασιλοπούλα, κόρη του βασιλιά των Φαιάκων Αλκίνοου και της Αρήτης. Αφού ο Οδυσσέας  είχε εγκαταλείψει το νησί της Καλυψώς, ναυάγησε και τελικά εκβράσθηκε από τη θάλασσα στην ακτή κάποιου άγνωστου σε αυτόν νησιού, όπου και κοιμήθηκε μέσα σε ένα θάμνο. Το νησί αυτό ήταν το νησί των Φαιάκων, η σημερινή Κέρκυρα. Τότε η θεά Αθηνά έστειλε όνειρο στη Ναυσικά, σύμφωνα με το οποίο μία φίλη της την κάλεσε να πλύνουν ρούχα στο ποτάμι. Το πρωί πήγε η Ναυσικά μαζί με τις ακόλουθές της στο μέρος εκείνο, που ήταν κοντά εκεί που κοιμόταν ο Οδυσσέας και άρχισαν το πλύσιμο, ενώ έπαιζαν με ένα τόπι .Ξαφνικά ο Οδυσσέας παρουσιάστηκε γυμνός όπως ήταν μπροστά τους, κατευθείαν απ τον ύπνο. Οι άλλες γυναίκες, μόλις τον είδαν, έτρεξαν κι έφυγαν φοβισμένες. Μόνη η Ναυσικά παρέμεινε και έδωσε στον Οδυσσέα ρούχα και τροφή, και κατά το απόγευμα επέστρεψε μαζί του στην πόλη και τον οδήγησε στο ανάκτορο του πατέρα της. Σημαντικό μέρος της Οδύσσειας διαδραματίζεται εκεί, καθώς ο Οδυσσέας εξιστορεί τις περιπέτειές του στη βασιλική οικογένεια.

10 ΕΙΚΟΝΑ ΝΑΥΣΙΚΑΣ

11 «ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ»
Σκύλλα: Η Σκύλλα είναι θηλυκό τέρας της ελληνικής μυθολογίας. Θεωρείται κόρη του Ποσειδώνα και της Γαίας. Κατοικούσε στην ακτή του πορθμού του Βοσπόρου. Αργότερα, οι μυθογράφοι μετέφεραν την κατοικία των δύο τεράτων στον πορθμό της Μεσσήνης, μεταξύ Ιταλίας και Σικελίας. Η Σκύλλα ήταν κρυμμένη μέχρι τη μέση της μέσα στο βάραθρο της σπηλιάς. Είχε δώδεκα παραμορφωμένα πόδια, που υψώνονταν στον αέρα κι έξι λαιμούς. Τα έξι κεφάλια της ήταν φριχτά, με τρία σαγόνια το καθένα· δηλαδή το κάθε στόμα της είχε τρεις σειρές δόντια, που στάζανε δηλητήριο. Από τη σπηλιά πρόβαλλαν τα κεφάλια της, που βουτούσαν ολόγυρα στο βράχο και μέσα στο νερό: Άρπαζαν τα μεγάλα κήτη της θάλασσας, δελφίνια, σκυλόψαρα, φώκιες και τα καταβρόχθιζαν με μανία τους ναυτικούς και τα πλοία που είχαν την τύχη να περάσουν από κοντά της.

12 ΕΙΚΟΝΑ ΣΚΥΛΛΑΣ

13 «ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ»
Χάρυβδη: Η Χάρυβδη, σύμφωνα με την μυθολογία ήταν ένα τέρας ή μια ρουφήχτρα, κόρη του Ποσειδώνα και της Γαίας. Κατοικούσε στην ασιατική ακτή του πορθμού του Βοσπόρου απέναντι από ένα άλλο τέρας, τη Σκύλλα. Ρουφούσε το νερό της θάλασσας, καταπίνοντας μαζί διερχόμενα πλοία και ναυτικούς.

14 ΕΙΚΟΝΑ ΧΑΡΥΒΔΗΣ

15 «ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ»
Κίρκη: Στην ελληνική μυθολογία η Κίρκη ήταν μάγισσα ή δευτερεύουσα θεότητα. Η Κίρκη ζούσε στο νησί στο οποίο ήταν βασίλισσα, την Αιαία, και μεταμόρφωνε τους εχθρούς της ή όσους την προσέβαλαν σε ζώα με τη χρήση μαγικών ποτών καθώς γνώριζε πολλά από βότανα και τη φαρμακευτική τους επίδραση. Η Κίρκη είναι περισσότερο γνωστή από την Οδύσσεια του Ομήρου, όπου περιγράφεται να ζει σε ένα μέγαρο στη μέση ενός ξέφωτου, σε ένα πυκνό δάσος, και να υφαίνει σε έναν τεράστιο αργαλειό. Σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του Οδυσσέα, τριγύρω υπήρχαν λιοντάρια και λύκοι, θύματα της μαγείας της, που δεν ήταν επικίνδυνα για όσους επισκέπτονταν το μέρος. Εκεί έφθασαν ο Οδυσσέας και οι σύντροφοί του κατά την περιπλάνησή τους. Τους πρώτους από αυτούς που την επισκέφθηκαν η Κίρκη προσκάλεσε σε γεύμα με φαγητά στα οποία είχε ρίξει κάποιο από τα μαγικά της φίλτρα. Μετά το φαγητό, τους άγγιξε με το μαγικό της ραβδάκι και τους μεταμόρφωσε σε γουρούνια . Μόνο ο Ευρύλοχος, που την υποψιάσθηκε από την αρχή, γλίτωσε και ειδοποίησε τον Οδυσσέα και τους άλλους που είχαν μείνει στα πλοία τους. Ο Οδυσσέας κατάφερε να σώσει τα θύματα της Κίρκης και να μην γίνει ένα απ αυτά.

16 ΕΙΚΟΝΑ ΚΙΡΚΗΣ

17 «ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ»
Ευρύκλεια: Η Ευρύκλεια ήταν μια αγορασμένη από τον Λαέρτη γερόντισσα, με αντάλλαγμα είκοσι βόδια, η οποία ήταν η τροφός του Οδυσσέα. Ήταν η πρώτη που αναγνώρισε τον Οδυσσέα όταν γύρισε στην Ιθάκη, την ώρα που του έπλενε τα πόδια, από το σημάδι που υπήρχε ακριβώς πάνω απ το γόνατό του. Ο Λαέρτης της είχε εκτίμηση και μεγάλη εμπιστοσύνη, και έτσι της ανέθεσε την ανατροφή του γιου του, του Οδυσσέα. Η Ευρύκλεια πληροφόρησε τον Οδυσσέα ποιες υπηρέτριες είχαν προδώσει την Πηνελόπη κατά την απουσία του, είχαν πάρει το μέρος των μνηστήρων της και είχαν γίνει ερωμένες τους. Αργότερα ο Οδυσσέας κρέμασε τις 12 υπηρέτριες που του είχε υποδείξει η Ευρύκλεια ως προδότριες.

18 ΕΙΚΟΝΑ ΕΥΡΥΚΛΕΙΑΣ

19 «ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ»
Ινώ-Λευκοθέα: Η Ινώ η αλλιώς Λευκοθέα, ήταν η κόρη του βασιλιά των Θηβών, Κάδμου και της Αρμονίας. Σε μια παραλλαγή, ο Δίας παρέδωσε στον Αθάμαντα και στην Ινώ τον Διόνυσο ως βρέφος για να το αναθρέψουν «ως κόρην». Η Ήρα, που μισούσε τον Διόνυσο επειδή ήταν εξώγαμο τέκνο του συζύγου της Δία, τους έστειλε τρέλα. Χάνοντας τα λογικά του ο Αθάμας σκότωσε τον πρωτότοκο γιο του, τον Λέαρχο, και η Ινώ μαζί με τον άλλο γιο τους, τον Μελικέρτη, έπεσε στη θάλασσα. Αλλά ο Δίας τους θεοποίησε και από τότε η Ινώ ονομάσθηκε Λευκοθέα και ο Μελικέρτης Παλαίμονας. Ο Παυσανίας γράφει ότι η Ινώ και ο Μελικέρτης έπεσαν στη θάλασσα από τη Μολουρίδα Πέτρα στα Μέγαρα.

20 ΕΙΚΟΝΑ ΙΝΩΣ

21 «ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ»
Αρήτη: Στην ελληνική μυθολογία, η Αρήτη ήταν βασίλισσα των Φαιάκων, σύζυγος του βασιλιά Αλκίνοου και μητέρα της Ναυσικάς. Στην Οδύσσεια, η Αρήτη περιγράφεται ως γυναίκα ευγενική και αξιότιμη, μια αρχόντισσα που την τιμά, την ακούει και τη σέβεται ο άντρας της, τα παιδιά της και ο λαός της. Ο καλός της λόγος επιδρά ευεργετικά στις αποφάσεις του βασιλιά Αλκινόου και η παρουσία της στις συζητήσεις για θέματα του κράτους και του λαού διαλύει τις διαφορές και τις αντιμαχίες, οδηγώντας σε ευτυχείς λύσεις. Ο Οδυσσέας είχε την τύχη να κερδίσει την εύνοιά της κατά την παραμονή του στο νησί των Φαιάκων, τη Σχερία. Η Αρήτη συμβούλευσε τον Αλκίνοο να πράξει ό,τι χρειαζόταν ώστε να ξαναδεί ο φιλοξενούμενός τους την πατρίδα και το σπιτικό του. Η επιρροή της Αρήτης δείχνει την υψηλή κοινωνική θέση της γυναίκας στην ομηρική εποχή, σε σχέση με τους μετέπειτα αιώνες.

22 ΕΙΚΟΝΑ ΑΡΗΤΗΣ

23 «ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ»
Ειδοθέα: Η Ειδοθέα ήταν κόρη του θαλάσσιου δαίμονα Πρωτέα, η οποία κατοικούσε στο νησί Φάρο ή Αντίφαρο. Αυτή όπως αφηγείται ο Όμηρος στην Οδύσσεια συμβούλευσε τον Μενέλαο με ποιόν τρόπο θα εξανάγκαζε τον πατέρα της να του αποκαλύψει τις μελλοντικές του περιπέτειες και τον βοήθησε στην εκτέλεση του σχεδίου του.

24 ΕΙΚΟΝΑ ΕΙΔΟΘΕΑΣ

25 «ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ»
Αντίκλεια: Η Αντίκλεια η κόρη του Αυτόλυκου και γυναίκα του Λαέρτη με τον οποίο απέκτησε ένα γιο, τον μυθικό και «πολυμήχανο» Οδυσσέα, βασιλέα της Ιθάκης, πέθανε όμως από τη θλίψη της λόγω της μακρόχρονης απουσίας του γιου της και νομίζοντας πως έχει πεθάνει. στον Τρωικό Πόλεμο.

26 ΕΙΚΟΝΑ ΑΝΤΙΚΛΕΙΑΣ

27 «ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ»
Άρτεμις: H Άρτεμις είναι μια από τις παλαιότερες, πιο περίπλοκες αλλά και πιο ενδιαφέρουσες μορφές του ελληνικού πανθέου. Κόρη του Δία και της Λητούς, δίδυμη αδερφή του Απόλλωνα, βασίλισσα των βουνών και των δασών, θεά του κυνηγιού, προστάτιδα των μικρών παιδιών και ζώων. Η Εστία, η Αθηνά και η Άρτεμη, ήταν οι μόνες Θεές που πάνω τους δεν είχε δύναμη η Αφροδίτη (που είχε υποτάξει το σύνολο Θεών και ανθρώπων). Η γέννηση της ιδιόρρυθμης θεάς τοποθετείται στο νησί Ορτυγία. Σ' αυτό το άγονο πετρονήσι και μετά από φοβερές ταλαιπωρίες και περιπλανήσεις είχε καταφύγει η έγκυος Λητώ προκειμένου να κρυφτεί και να προφυλαχτεί από την καταδιωκτική μανία της νόμιμης συζύγου του Δία, της Ήρας. Εκεί και με τη βοήθεια όλων των γυναικείων θεοτήτων (εκτός της Ήρας) ήρθε στο φως η Άρτεμις και λίγο αργότερα ο αδελφός της Απόλλωνας.

28 ΕΙΚΟΝΑ ΆΡΤΕΜΙΣ

29 «ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ»
Ελένη: Η αποκαλούμενη και Ωραία Ελένη, περίφημη για την ομορφιά της, στην ελληνική μυθολογία ήταν κόρη του Τυνδάρεω ή του Δία και σύζυγος του Μενέλαου, του βασιλέα της Σπάρτης. Η αρπαγή της από τον Πάρη και η μεταφορά της στην Τροία έγινε αφορμή, σύμφωνα με τον μύθο, του Τρωικού Πολέμου. Ο Όμηρος την ονομάζει κόρη του Δία και φαίνεται ότι γεννήθηκε από την επαφή του με τη Λήδα, την οποία ο θεός επεσκέφθη μεταμορφωμένος σε κύκνο. Ο θρύλος της ομορφιάς της είχε εξαπλωθεί σ' όλη την Ελλάδα. Πολύ μικρή την έκλεψε ο Θησέας με τη βοήθεια του Πειρίθιου, ενώ χόρευε στον ναό της Αρτέμιδος και τη μετέφερε στην Αττική, όπου την έκρυψε στις Αφίδνες για να τη φροντίζει η μητέρα του, Αίθρα. Από εκεί την ελευθέρωσαν οι αδελφοί της οι Διόσκουροι. Γύρισε στο Άργος και ήταν η πιο περιζήτητη νύφη όλης της Ελλάδας. Τελικά, ο επίσημος πατέρας της, ο Τυνδάρεως, διάλεξε τον Μενέλαο για να την παντρέψει. Η Αφροδίτη, σύμφωνα με την υπόσχεση που είχε δώσει στον Πάρη, κανόνισε να νιώσουν δυνατό αμοιβαίο έρωτα κι έτσι ο Πάρις την πήρε με τη θέλησή της στην Τροία.

30 ΕΙΚΟΝΑ ΕΛΕΝΗΣ

31 «Η ΖΩΗ ΤΗΣ «ΚΟΡΗΣ» ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑ»

32 ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ:

33 ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ «Η θέση της γυναίκας»: Τα παλαιότερα χρόνια οι σχέσεις των δύο φύλλων δεν ήταν όπως είναι τώρα. Την προϊστορική εποχή η γυναίκα ήταν σε πρώτη θέση. Αυτό συνεχίστηκε και στα μινωικά χρόνια αλλά ύστερα η θέση της γυναίκας έπεσε πολύ πιο χαμηλά, με αποτέλεσμα από την αρχαιότητα έως πριν λίγες δεκαετίες οι άνδρες να θεωρούν τις γυναίκες κατώτερες τους, να τις καταπιέζουν και να τις εκμεταλλεύονται.

34 ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ «Η ενδυμασία της γυναίκας τα μυκηναϊκά χρόνια»: Η ενδυμασία των γυναικών κατά την μυκηναϊκή εποχή παρουσιάζεται έντονα επηρεασμένη από τη μινωική ενδυμασία συχνά μάλιστα την αντιγράφει. Η μυκηναϊκή υφαντική ήταν, όπως άλλωστε και οι τύποι της ενδυμασίας, φανερά επηρεασμένη από τα μινωικά υφαντά. Στις απεικονίσεις των μυκηναϊκών ενδυμάτων αναγνωρίζεται εύκολα η διάθεση των Μινωιτών για μια εντυπωσιακή εμφάνιση, στην οποία επικρατούσε η πολυπλοκότητα των σχεδίων και η πολυχρωμία. Γρήγορα όμως η ηπειρωτική Ελλάδα ανέπτυξε στον τομέα αυτό το δικό της χαρακτήρα. Η διακόσμηση των μυκηναϊκών υφαντών ήταν γενικά απλούστερη από εκείνη των μινωικών. Στις τοιχογραφίες εμφανίζονται πολύ συχνά μονόχρωμα υφάσματα διακοσμημένα μόνο με επίρραπτες υφαντές τρέσες. Ακόμη, όμως, και τα σχέδια αυτών των ταινιών ήταν απλούστερα από τα μινωικά.///////////// Κύριο γυναικείο ένδυμα των αρχαίων Ελληνίδων, από τα ομηρικά χρόνια έως τα μέσα του 6ου π.Χ. αιώνα, ήταν ο πέπλος, ο οποίος στερεωνόταν  στον ώμο με περόνες και έφερε στην μέση ζώνη. Από τα μέσα του 6ου π.Χ. αιώνα καθιερώθηκε ο λινός (ιωνικός) χιτώνας και το ιμάτιο, που ήταν περίπου τα αντίστοιχα ανδρικά ενδύματα. Εξακολουθούσαν όμως να φορούν και πέπλο, κυρίως οι Σπαρτιάτισσες.

35 ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ «Ο καλλωπισμός της γυναίκας» :Οι Μυκηναίες & Μινωίτισσες επηρεάστηκαν από την ποικιλία των Αιγυπτιακών ειδών καλλωπισμού, αλλά έβαλαν  και την δική τους σφραγίδα, που με την σειρά τους μετέδωσαν στους κλασσικούς και ελληνιστικούς χρόνους. Στην κλασσική Ελλάδα τις γυναίκες τις απασχολούσε ιδιαίτερα ο καλλωπισμός. Τη γυναικεία φιλαρέσκεια διακωμώδησαν άλλωστε,   και οι κωμωδιογράφοι της εποχής, όπως ο Αντιφάνης: Έτσι περιγράφει με ακρίβεια τα στάδια της καλλωπιστικής προετοιμασίας μιας κομψής. Οι αρχαίες  Ελληνίδες χρησιμοποιούσαν κρέμες για ν’ ασπρίσουν τα μάγουλα, ψιμύθια, βαφές, για τα φρύδια και τις βλεφαρίδες. Γνωρίζουμε ακόμη πως στο εργαστήριο του Πύρωνα έφτιαχναν μία σπάνια αλοιφή πανάκριβη, από κιννάβαρι. Πολλές γυναίκες διέθεταν ολόκληρο εργαστήριο καλλωπισμού, με τριχολαβίδες, καρφίτσες, μπουκαλάκια αρωμάτων και ουσιών, δοχεία με κρέμες, τις ‘πυξίδες’ , ξύλινα συνήθως ή πήλινα, που περιέχουν φυσικές κρέμες και αλοιφές. Στα αρχαία κείμενα η χρήση τους θεωρείται σαν τέχνασμα των γυναικών ελευθερίων ηθών. Όσες γυναίκες επιθυμούσαν να μακιγιαριστούν, είχαν στην διάθεση τους μεγάλη ποικιλία από παρασκευάσματα για τα μάτια, τα χείλη, τα μάγουλα. Πούδρες, και διάφορα έλαια ανακατεμένα με χρωστικές ουσίες ορυκτής ή φυτικής προέλευσης προσέφεραν την δυνατότητα ποικιλίας χρωμάτων: άσπρο, κόκκινο, μαύρο, ανάλογα με την ικανότητα του παρασκευαστή. Ψιμύθιο(ανθρακικός μόλυβδος, λευκού χρώματος), κόκκινο από

36 φύκια, ή αλλιώς μίλτος (κόκκινο ορυκτό χώμα) γι τα μάγουλα ,κόκκινος μίλτος για τα χείλη. Για το βάψιμο του προσώπου και των χειλιών χρησιμοποιούσαν  επίσης σκόνη χένας, χυμό από μούρο, μολύβια ή την ρίζα του φυτού αλκέα (μολόχα). Μαύριζαν τα φρύδια με καπνά ή τριμμένο αντιμόνιο. Τα βλέφαρα τα σκίαζαν ελαφρά με κάρβουνο. Τις βλεφαρίδες τις έβαφαν πρώτα μαύρες, έπειτα με μείγμα από ασπράδι αυγού, αμμωνία και ρετσίνι. Μερικές γυναίκες πρέπει να παρασκεύαζαν τα διάφορα καλλυντικά μόνες τους ή με την βοήθεια των φιλενάδων τους ή ορισμένων ειδικών που έρχονταν στα σπίτια. Άλλες τα αγόραζαν από φαρμακέμπορους .Τα μάλασσαν και τα άπλωναν με σπάτουλες, κουτάλια και διάφορα ραβδάκια από ξύλο, κόκαλο και ελεφαντόδοντο. Το συνηθισμένο χτένισμα των Ελληνίδων ήταν τα μακριά και πυκνά μαλλιά Για να είναι λοιπόν εύκαμπτα και σκουρόχρωμα τα μαλλιά τους έβα­ζαν λάδι από μπουμπούκια δάφνης και κέδρου. Φρόντιζαν από μόνες τους να τα πλένουν, να τα λαδώνουν και να τα χτενίζουν πολλές φορές με τη βοήθεια δούλων ή φιλενάδων τους. Χαρακτηριστικό των εταίρων θεωρείται το βάψιμο των μαλλιών. Τα έπλεκαν σχεδιάζοντας βοστρύχους και πλεξούδες, και ύστερα τα έπιαναν με καρφίδες (τσιμπιδάκια) και ταινίες. Οι ελεύθερες γυναίκες δεν συνήθιζαν να έχουν κοντό μαλλί γιατί αυτό ήταν ένδειξη πένθους ή αναγνώρισης γηρατειών. Τα μαλλιά των δούλων ήταν πάντα κομμένα κοντά. Αργότερα άρχιζαν να τα χτενίζουν με ελαφρούς κυματισμούς ή να τα μαζεύουν σε κότσο και τα στερέωναν με δίχτυα και κορδέλες . Η δημιουργικότητα τους ,τους ενέπνευσε στο να στολίζουν τα μαλλιά τους με όμορφα, φρέσκα λουλούδια  ή χρυσά λεπτά στέμματα. . Τις κομμώσεις τις επιμελούνταν σκλάβες. Ακόμα και όσες είχαν ίσια μαλλιά, τα κατσάρωναν με μια στρογγυλή σιδερένια ή χάλκινη ράβδο που ονομαζόταν καλαμιστήρας. Γνωστή επίσης ήταν και η χρήση της χτένας η οποία  κατασκευαζόταν από μόλυβδο.

37 ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ «Τα κοσμήματα των γυναικών»: Όσον αφορά τα κοσμήματα γνωρίζουμε ότι φορούσαν: τον έλικα, που είχε τρείς διαφορετικές ονομασίες (ψέλλα, όφεις, δράκοντας). Η ονομασία του καθοριζόταν από το είδος της χαραγμένης παράστασης. Φορούσαν επίσης περισφύρια ή χρυσάς πέδας πάνω από τους αστραγάλους, περιδέραια ή όρμους στον τράχηλο και στο στήθος και τέλος φορούσαν ελόβια, έρματα και σκουλαρίκια.

38 ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ:

39 ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Η ομηρική γυναίκα βρίσκεται κάτω από την εξουσία του άνδρα. Αρχικά, μαθαίνουμε από την Οδύσσεια και την Ιλιάδα ότι η συμπεριφορά των ανδρών της ομηρικής κοινωνίας προς τις γυναίκες είναι με το πέρασμα στην πατριαρχία απέκτησε κτητικό χαρακτήρα. Οι γυναίκες έπρεπε να μένουν σε ειδικά διαμερίσματα μέσα στο παλάτι κάνοντας συγκεκριμένες δραστηριότητες, όπως να υφαίνουν στον αργαλειό και στη ρόκα και να δίνουν εντολές στις παρακόρες. Για να βγουν έξω απ αυτούς τους γυναικείους θαλάμους (γυναικωνίτες) έπρεπε να είναι υπό την συνοδεία των παρακορών ή για να βγουν τελείως από το παλάτι έπρεπε να συνοδεύονται από τουλάχιστον έναν άντρα. Αλλά, δεν ήταν απαγορευμένο να εμφανιστούν ενώπιον των ανδρών και να συνομιλούν μαζί τους.

40 ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Οι γυναίκες στην ομηρική εποχή συνήθως ασχολούνταν με τη συντήρηση του σπιτιού και την φροντίδα των παιδιών. Οι γυναίκες όμως των αριστοκρατικών οικογενειών ακόμα και σε αυτές τις εργασίες ανέθεταν κάποιον υπηρέτη να τις εκτελέσει.

41 Η ΙΔΑΝΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΟΜΗΡΙΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ:

42 ΠΡΟΤΥΠΟ ΓΥΝΑΙΚΑΣ Το πρότυπο της γυναίκας στην ομηρική εποχή ήταν:
Σεμνή, με χάρη, τέλεια οικοδέσποινα, καταδεκτική, αξιοπρεπείς, με επιβλητικότητα. Πολύτιμος σύμβουλος (ικανή να δίνει συμβουλές και να βοηθάει τον σύζυγο της στις δύσκολες καταστάσεις στον οποίο δείχνει αγάπη και σεβασμό) Υπομονετική και σταθερή, όμορφη, ευγενική, στοργική και αφοσιωμένη. Να κάνει με φροντίδα τις δουλειές του σπιτιού (μαγείρεμα, πλύσιμο ρούχων ή και αν ήταν αρχόντισσα να ασχολείται με τον αργαλειό, τη ρόκα, να δίνει οδηγίες στις παρακόρες κλπ.) Η ιδανική γυναίκα φρόντιζε να έχει ωραία κόμη και επιβλητικά, κομψά ενδύματα. Να έχει προικιά, δική της γνώμη, να είναι εργατική και να έχει καλή παρουσία.

43 https://el.wikipedia.org/wiki/