ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ COMPOSITAE (ASTERACEAE, CICHORIACEAE) – ΣΥΝΘΕΤΑ

Παρουσίαση με θέμα: "ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ COMPOSITAE (ASTERACEAE, CICHORIACEAE) – ΣΥΝΘΕΤΑ"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ COMPOSITAE (ASTERACEAE, CICHORIACEAE) – ΣΥΝΘΕΤΑ
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ

2 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ
Είναι από τις πολυπληθέστερες οικογένειες περιλαμβάνοντας περίπου είδη φυτών παγκοσμίως. Σε αυτή την οικογένεια ανήκουν τα καλλιεργούμενα φυτά (μαρούλι, ηλίανθος, ντάλια, μαργαρίτες κ.λπ.) αλλά και πάρα πολλά ζιζάνια.

3 Τα είδη ζιζανίων που ανήκουν στην οικογένεια είναι δικοτυλήδονα
Ποικίλουν πάρα πολύ όσον αφορά Τη μορφολογία τους (μικρά ποώδη έως μεγάλα γαιδουράγκαθα ) Τη βιολογία τους (ετήσια, διετή, πολυετή κ.λπ.) τη σοβαρότητα των προβλημάτων που δημιουργούν.

4 Τα χαρακτηριστικά αναγνώρισης των Compositae είναι :
Αυτό που βλέπουμε σαν άνθος στα φυτά είναι στην πραγματικότητα η ταξιανθία τους (Εικόνα) Περιλαμβάνει πολλά άνθη τακτοποιημένα με συμπαγή τρόπο σε ένα δίσκο. Έχουν σύνθετα (εξού και το όνομα της οικογένειας) άνθη, τα οποία αποτελούνται από πολλά μικρά ανθίδια. Η ταξιανθία αυτή χαρακτηρίζεται σαν κεφάλιο και περιλαμβάνει τα ανθίδια πάνω εσωτερικά, τον ανθικό δίσκο από κάτω, πάνω στον οποίο βρίσκονται τα ανθίδια, και το περίβλημα εξωτερικά. Το περίβλημα είναι κάτι ανάλογο με τον κάλυκα ενός απλού άνθους, και αποτελείται από φυλλόμορφα βράκτια (όχι σέπαλα) που χαρακτηρίζονται σαν περιβληματικά φύλλα

5 Υπάρχουν δυο τύποι ανθιδίων τα σωληνοειδή και τα γλωσσοειδή.
Δηλαδή σε αυτήν την οικογένεια τα πέταλα (5 συνήθως) έχουν συνενωθεί με τέτοιο τρόπο που να σχηματίζουν ένα σωληνοειδές ή ένα γλωσσοειδές ανθίδιο. Αν κοιτάξουμε από κοντά τα ανθίδια αυτά θα παρατηρήσουμε στην κορυφή του 5 προεξοχές που υποδηλώνουν τα αντίστοιχα πέταλα που υπήρχαν πριν την συνένωση.

6 Το κεφάλιο μπορεί να περιλαμβάνει :
α) μόνο σωληνοειδή ανθίδια β) μόνο γλωσσοειδή γ) σωληνοειδή ανθίδια στο κέντρο και γλωσσοειδή διαφορετικού χρώματος στην περιφέρεια. Ο κάλυκας αφού δεν χρειάζεται από το ανθίδιο για προστασία έχει υποβαθμιστεί και σε πολλά είδη έχει μετατραπεί σε τρίχες ή σε μικρά λέπια. Όταν σχηματισθεί ο σπόρος (εδώ καλείται αχαίνιο) οι τρίχες αποτελούν ένα εξάρτημα, λεγόμενο πάππος, το οποίο σαν αλεξίπτωτο κρατάει το σπόρο σε πτήση και συμβάλλει στην μεταφορά του με τον άνεμο σε μεγάλες αποστάσεις. Σε μερικά είδη που δεν υπάρχει πάππος, υπάρχουν άλλοι μηχανισμοί (οι σπόροι βρίσκονται μέσα σε αγκαθωτούς καρπούς οι οποίοι κολλάνε στα ρούχα των ανθρώπων ή στο τρίχωμα των ζώων) για την διασπορά των σπόρων.