Νικαράγουα: από την επανάσταση του 1979 στις εκλογικές νίκες των Σαντινίστας (2006,2011, 2016) Συγκριτική Πολιτική 2: Η Δύση και ο Τρίτος Κόσμος Μαρία.

Παρουσίαση με θέμα: "Νικαράγουα: από την επανάσταση του 1979 στις εκλογικές νίκες των Σαντινίστας (2006,2011, 2016) Συγκριτική Πολιτική 2: Η Δύση και ο Τρίτος Κόσμος Μαρία."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Νικαράγουα: από την επανάσταση του 1979 στις εκλογικές νίκες των Σαντινίστας (2006,2011, 2016)
Συγκριτική Πολιτική 2: Η Δύση και ο Τρίτος Κόσμος Μαρία Δουρίδα Αναστασία Ευστράτογλου

2 Νικαράγουα Πληθυσμός: 5,9 εκατ. Πρωτεύουσα: Managua Επίσημη γλώσσα: Ισπανικά Βασική θρησκεία: Χριστιανισμός Πρόεδρος: Daniel Ortega

3 Sandinistas Augusto Cesar Sandino 1961: Μέτωπο Σαντινίστας για την Εθνική Απελευθέρωση (FSLN) 1979: ανατροπή δικτατορίας Somoza, οι Σαντινίστας στην εξουσία

4 Εμφύλιος Πόλεμος ( ) 1982: Contras, αντεπαναστατικές ομάδες, χρηματοδοτούμενες από την κυβέρνηση Reagan 1983: κατάσταση έκτακτης ανάγκης 1985: εμπάργκο ΗΠΑ 1989: συνθηκολόγηση και προκήρυξη εκλογών

5 Ήττα Σαντινίστας (1990, 1996, 2001) Εκλογές 1990: πρόεδρος η Violeta Chamorro, «η υποψήφιά μας», George Bush

6 Αιτίες της ήττας των Sandinistas
Άνοδος και ιδεολογική νομιμοποίηση νεοφιλελευθερισμού στη Λατινική Αμερική Κρίση χρέους Αυταρχικές πρακτικές κυβέρνησης Sandinistas Φόβος για συνέχιση πολέμου με Contras

7 Εκλογικές νίκες Σαντινίστας (2006, 2011, 2016)
Εκλογικές νίκες Σαντινίστας (2006, 2011, 2016) 2006: πρόεδρος ο Daniel Ortega με ποσοστό 38% 2011: ποσοστό 62% Συνταγματική μεταρρύθμιση, άρση ορίου για επανεκλογή 2016: ποσοστό 72%

8 Αιτίες εκλογικής νίκης Σαντινίστας
1998: άνοδος Chavez στη Βενεζουέλα εναλλακτικό υπόδειγμα Μείωση φτώχειας, υποστήριξη φτωχών στρωμάτων Μετατόπιση ενδιαφέροντος ΗΠΑ από τη Λατινική Αμερική στη Μέση Ανατολή

9 Ιδεολογικό υπόβαθρο Ποπουλισμός – νεοποπουλισμός
Μαρξιστικές – λενινιστικές καταβολές Ποπουλισμός – νεοποπουλισμός Εθνικιστική – αντι-ιμπεριαλιστική Αριστερά Θεολογία της Απελευθέρωσης

10 Ιδεολογικό υπόβαθρο (2)
Συνδυασμός στοιχείων σοσιαλισμού, χριστιανισμού, αυταρχισμού, σοσιαλδημοκρατίας ασύμβατα με τα δυτικά δεδομένα Σήμερα: συνδυασμός αριστερών αξιών FSLN με στάση αυξανόμενα υπέρ των επιχειρήσεων και της εκκλησίας

11 Σαντινίστας και Οικονομία
Σαντινίστας και Οικονομία Μικτή οικονομία με πολλά στοιχεία κεντρικού σχεδιασμού (μέχρι το 1990) Εθνικοποιήσεις και αγροτική μεταρρύθμιση Μέσα δεκ. ‘80: υφεσιακή φάση 2006 κ.εξ.: ελεύθερη αγορά, μέτρα για φτωχά στρώματα Σήμερα: σταθεροί ρυθμοί ανάπτυξης, από τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας παγκοσμίως, προσπάθειες αντιμετώπισης φτώχειας

12 Σαντινίστας και Οικονομία (2)

13 1982: διάκριση από WHO για το πιο βελτιωμένο σύστημα υγείας
Σαντινίστας και Υγεία 1982: διάκριση από WHO για το πιο βελτιωμένο σύστημα υγείας «health brigadistas», πόσιμο νερό, εκστρατείες εμβολιασμού Μέσα δεκ. ‘80: επιδείνωση συστήματος υγείας Δεκ. ‘90: βελτιωμένο σύστημα υγείας (U.S. Federal Search Division)

14 Σαντινίστας και Παιδεία
1980: πρόγραμμα εκπαίδευσης – εγγραμματισμού «Το έτος της εκπαίδευσης» Ιδεολογική κατεύθυνση στην εκπαίδευση Μεγάλο ποσοστό του ΑΕΠ στην παιδεία Σχετική μόνο επιτυχία του προγράμματος

15 Σαντινίστας: επαναστατικό κίνημα ή θεσμοποιημένο κόμμα;
Σαντινίστας: επαναστατικό κίνημα ή θεσμοποιημένο κόμμα; Αρχικά: επαναστατικό κίνημα στόχος: ανατροπή υπάρχοντος συστήματος, εγκαθίδρυση ενός ριζικά διαφορετικού ρεπερτόριο δράσης: ένοπλο αντάρτικο (πόλης και υπαίθρου), δράση στην παρανομία, ένοπλη είσοδος στη Managua, ριζοσπαστική ρητορεία βίαιη ανατροπή της δικτατορίας, επιβολή καινούριας κυβέρνησης με ριζικά διαφορετικό ιδεολογικό υπόβαθρο και προσέγγιση των μειζόνων θεμάτων (ορισμός MacIver)

16 Σαντινίστας: επαναστατικό κίνημα ή θεσμοποιημένο κόμμα; (2)
Σαντινίστας: επαναστατικό κίνημα ή θεσμοποιημένο κόμμα; (2) 1980: οι Σαντινίστας στην κυβέρνηση 1984: συμμετοχή στις εκλογές με τον κομματικό σχηματισμό FSLN Έκτοτε: κόμμα ομάδα ανθρώπων με στόχο την κατάκτηση της εξουσίας μέσω εκλογών Ύπαρξη μελών Διάρκεια στο χρόνο Ευρύ φάσμα θεμάτων για βασικούς τομείς ζωής Ύπαρξη κοινής ιδεολογικής ταυτότητας και πολιτικών προτιμήσεων (ορισμός Heywood)

17 Σαντινίστας: επαναστατικό κίνημα ή θεσμοποιημένο κόμμα; (3)
Σαντινίστας: επαναστατικό κίνημα ή θεσμοποιημένο κόμμα; (3) Σταδιακά: πιο ήπια και μετριοπαθής ρητορική (εργασία, ειρήνη, αγάπη) Μη απόρριψη μεθόδων επαναστατικής δράσης Ελεύθερη αγορά, υπέρ των επιχειρήσεων Κοινωνική πρόνοια, μέτρα για τους φτωχούς, έμφαση σε υγεία και παιδεία Αυτοπροσδιορισμός: πρωτίστως ως κίνημα Βελτίωση σχέσεων με καπιταλιστικές χώρες και διεθνείς οργανισμούς

18 Συμπέρασμα Εξέλιξη από επαναστατικό κίνημα σε κοινοβουλευτικό κόμμα Μεταβολή ρεπερτορίου δράσης Περιορισμός ριζοσπαστισμού δράσης και ρητορικής, δράση εντός θεσμικού και νομικού πλαισίου Θεσμοποίηση ή όχι: απουσία μονοσήμαντης απάντησης

19 Βιβλιογραφία «Το Πείραμα της Λατινικής Αμερικής», Ιάσων Πιπίνης, Εκδόσεις Κέδρος, 2014 «Ιστορία της Λατινικής Αμερικής», Μαρία Δαμηλάκου, Εκδόσεις Αιώρα, 2014 «Εισαγωγή στην Πολιτική», Andrew Heywood, Εκδόσεις Επίκεντρο, 2014 «War and Public Health», Barry S. Levy & Victor W. Sidel, Oxford University Press, PcWVZdKEWztD0&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwj9--qV8YDTAhUD7RQKHRy6DosQ6AEIRDAF#v=onepage&q=sandinistas%20health%20system&f=false «Sandinista Economics in Practice: an Insider’s Critical Reflections», Alejandro Martinez Cuenca, South End Press, tgkCMX1xpi6RKNy8N8&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwib2O-gp_TSAhXHOBQKHTsQAZsQ6AEIQDAF#v=onepage&q&f=false BBC Nicaragua country profile BBC Nicaragua timeline World Bank Nicaragua Overview & Data Εγκυκλοπαίδεια Britannica, ηλεκτρονική μορφή «The Significance of the Agrarian Reform in Nicaragua», Johannes Wilm

20 Βιβλιογραφία (2) Ορισμός επανάστασης και κινήματος Διάγραμμα ΑΕΠ Διάγραμμα Πληθωρισμού «Αποστολή στη Νικαράγουα (μέρος 1). Νικαράγουα: η αρχή και το τέλος μιας επανάστασης», Ντοκυμαντέρ της ΕΡΤ, επιμέλεια: Λάμπης Τσιριγωτάκης, «Αποστολή στη Νικαράγουα (μέρος 2). Νικαράγουα: μια χώρα, δυο κόσμοι», ό.π.