Ρίκα Δεληγιαννίδου Νίκος Κ. Μπάρκας

Παρουσίαση με θέμα: "Ρίκα Δεληγιαννίδου Νίκος Κ. Μπάρκας"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Ρίκα Δεληγιαννίδου Νίκος Κ. Μπάρκας e-mail : nbarkas@arch.duth.gr
ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ Δ.Π.Θ. ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑ : ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ Ι - κτίριο και υλικά 3. Ο φέρων οργανισμός Διδάσκοντες Ρίκα Δεληγιαννίδου Νίκος Κ. Μπάρκας Οι σημειώσεις βρίσκονται αναρτημένες στην ιστοσελίδα : http : // eclass.duth.gr ΤΜD127 1

2 ΠΡΟΕΡΓΑΣΙΕΣ Αναγνώριση, αποτύπωση Οργάνωση εργοταξίου Ασφάλεια Κατεδαφίσεις Χαράξεις ΧΩΜΑΤΟΥΡΓΙΚΑ Εκσκαφές Αντιστηρίξεις Επιχωματώσεις ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ - Είδη θεμελιώσεων Επιμήκεις θεμελιώσεις Θεμελιώσεις σκελετού από οπλισμένο σκυρόδεμα Βαθιές θεμελιώσεις Θεμελιώσεις με πασσάλους Θεμελιώσεις μεταλλικών σκελετών

3 ΣΤΑΔΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΕΝΟΣ ΚΤΙΡΙΟΥ
Προγραμματισμός Προεργασίες - χωματουργικά Θεμελιώσεις - προστασία Φέρων οργανισμός (Φ.Ο.) Φέρον οργανισμός (Φ.Ο.) Χοντροκατασκευή αποπεράτωση Μέσα κατακόρυφης επικοινωνίας Κατακόρυφα στοιχεία πλήρωσης Μονώσεις Κουφώματα Επενδύσεις - επιστρώσεις Τελειώματα Κατασκευές περιβάλλοντα χώρου

4 ΦΕΡΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ Τι είναι; Το σύνολο των κατακόρυφων και οριζόντιων δομικών στοιχείων ενός κτίσματος που «φέρουν» τα νεκρά και τα ωφέλιμα φορτία του και τα μεταβιβάζουν στη γη. Ελαφραίνει και διασπάται το συμπαγές της μάζας Καθορίζει τη δομική μορφή του κτίσματος Λειτουργικό και ενεργητικό στοιχείο ενός οικοδομήματος Κοινά δομικά στοιχεία με το ίδιο σύστημα δομής, δίνουν διαφορετικές δυνατότητες σε δομικές μορφές.

5 Εξελικτικά στάδια του φέροντα οργανισμού
Ο φυσικός η τεχνητός λίθος Ελάχιστη αντοχή σε κάμψη Μοναδικά συστήματα δομής: «δοκός επί στύλου» και θολοδομία Γεφύρωση μικρών ανοιγμάτων Φέροντα και φερόμενα στοιχεία δύσκολα διαχωρίζονται Κυρίαρχα μέλη το Φ.Ο. τα περιμετρικά τοιχώματα Περιορισμός δυνατότητας δημιουργίας ανοιγμάτων στις όψεις Η στέγαση γίνεται με φερόμενα στοιχεία που μεταφέρουν τα φορτία στα περιμετρικά τοιχώματα (ξύλινοι ή λίθινοι δοκοί, τόξα, θόλοι ή τρούλοι). Έγιναν προσπάθειες διάσπασης της μάζας και προέκυψαν μορφές βάση της αρχής του «φέρειν» και του «φέρεσθαι» και της «δοκού επί στύλου». Αυτό οδήγησε στην ανάπτυξη της γνώσης και τη συνείδηση της σημασίας του ρυθμού, του μέτρου και της αρμονίας. Εκφράστηκε κυρίως στους αιγυπτιακούς ναούς και στα περιστύλια της ελληνικής κλασσικής αρχαιότητας.

6 Οι Ρωμαίοι ανάπτυξαν την τεχνική της θολοδομίας.
Το τόξο και ο θόλος δίνουν μεγαλύτερες δυνατότητες διάσπασης της μάζας. Η μάζα αρχίζει να διαλύεται και τα ανοίγματα μεγαλώνουν Η κάτοψη αποκτά νέα σχήματα Οι χώροι γίνονται περισσότερο λειτουργικοί (επιτρέπεται γεφύρωση μεγαλύτερων ανοιγμάτων). Η όψη αποκτά ποικιλία, αλλά περιορίζεται το μέτρο και η αρμονία Σε γενικές γραμμές όμως ο Φ.Ο. παραμένει βαρύς και δεσμευτικός Ο περιορισμός αυτός του βάρους του Φ.Ο. και η διάλυση της μάζας έρχεται με την ιδέα του σκελετού. Εφαρμόζεται αρχικά στη ναοδομία της βυζαντινής αρχιτεκτονικής Τελειοποιείται στο γοτθικό σύστημα (σταυροθόλια, νευρώσεις, τεθλασμένα τόξα) Δεν είναι μονολιθικός Διευρύνει σημαντικά τον εσωτερικό χώρο

7 Με τη βιομηχανική επανάσταση επιβάλλονται νέες τεχνικές
Το σίδερο, το ατσάλι και το μπετόν-αρμέ. Ελαττώνονται τα μεγάλα πάχη των τοίχων Δημιουργούνται λεπτότερα χωρίσματα Η στήριξη γίνεται σημειακή Γεφυρώνονται μεγαλύτερα ανοίγματα Δημιουργούνται λειτουργικότεροι χώροι Ελευθερώνεται η κάτοψη και οι όγκοι των κτιρίων

8 Συστήματα δομής Οι κατασκευές διακρίνονται διαχρονικά στις ακόλουθες κατηγορίες Κατασκευές απλής έδρασης Είναι η κατασκευές που εφαρμόζεται η αρχή της «δοκού επί στύλου», όπου ο στύλος είναι ένα στήριγμα ενεργητικό και η δοκός είναι φορέας παθητικός φερόμενος. Εργάζονται σε θλίψη και κάμψη Η στερέωσή τους γίνεται κατορθωτή χάρη στο βάρος και την τριβή Ενισχύεται με συνδέσμους ή κονίαμα Δικτυωτές κατασκευές Είναι κάθε ξύλινος και μεταλλικός σκελετός Εργάζονται σε θλίψη και κάμψη Τα στοιχεία τους συναρμολογούνται με αρθρώσεις ή κόμβους Φορτία δέχονται μόνο οι κόμβοι Έχουν φέρονται και φερόμενα στοιχεία

9 Ολόσωμες κατασκευές Κυρίως κατασκευές από μπετόν-αρμέ Στύλος και δοκός είναι το ίδιο φέρονται ενεργητικά στοιχεία Έχει συνεχή μέλη και άκαμπτα στοιχεία σύνδεσης Δίνει μεγάλη πλαστικότητα μορφών Δημιουργούνται συμπαγείς φορείς σε οποιοδήποτε χώρο της κατασκευής Μικτές κατασκευές Κατασκευές από οριζόντιους φορείς μπετόν-αρμέ, που στηρίζονται πάνω σε φέροντα τοιχώματα από φυσικούς ή τεχνητούς λίθους ή σίδερο Δεν είναι μονολιθικές Είναι οικονομικότερες με μικρότερη ευελιξία Είναι λιγότερο ευέλικτες από τις ολόσωμες και ανομοιογενείς Είναι υποχρεωτική η επανάληψη των χώρων σε κάθε όροφο

10 Τα δομικά στοιχεία του Φ.Ο.
Τα κατακόρυφα και οριζόντια στοιχεία του φέροντα οργανισμού αποδίδουν φορείς μιας δύο και τριών διαστάσεων, ανάλογα με το σύστημα δομής. Οι φορείς μιας διάστασης είναι δομικά στοιχεία γραμμικά. (στύλος, δοκός πρόβολος, πλαίσιο, τόξο, αμφιέριστη πλάκα μπετόν) Οι φορείς δύο και τριών διαστάσεων είναι δομικά στοιχεία επιφανειακά και είναι τα κάθε είδους φέροντα τοιχώματα. Τα γραμμικά δομικά στοιχεία Στύλος ή υποστύλωμα Είναι ο κατακόρυφος μεμονωμένος φορέας που παραλαμβάνει τα φορτία και τα μεταφέρει στη γη. Έχει μικρή εγκάρσια διατομή σε σχέση με το ύψος του Επιτρέπει τη μείωση του όγκου και του βάρους των κατακόρυφων στοιχείων του Φ.Ο. Στους ξύλινους ή μεταλλικούς σκελετούς ο στύλος συνδέεται αρθρωτά με τα υπόλοιπα μέλη του Φ.Ο. Στο μπετόν-αρμέ η σύνδεση γίνεται χωρίς άρθρωση δημιουργώντας έναν κοινό άκαμπτο κόμβο.

11 Πραγματοποιείται με οικονομικό τρόπο η γεφύρωση μεγάλων ανοιγμάτων
Ο στύλος εκτός από στήριξη χρησιμεύει και σαν ανάρτηση ή ελκυστήρας και εργάζεται σε καθαρό εφελκυσμό. Σε λοξή θέση σε σχέση με την κατακόρυφη ενεργεί σαν αντηρίδα. Η δοκός Είναι ο γραμμικός οριζόντιος φορέας του οποίου τα άκρα εδράζονται είτε στα κατακόρυφα στοιχεία του Φ.Ο. είτε σε άλλες δοκούς (εσχάρα δοκών). Πραγματοποιείται με οικονομικό τρόπο η γεφύρωση μεγάλων ανοιγμάτων Το ύψος της εγκάρσιας διατομής είναι μικρό σε σχέση με το μήκος του ανοίγματος που γεφυρώνει Το ατσάλι, ο χάλυβας και το μπετό έδωσαν οριζόντια στοιχεία ικανά να φέρουν μεγάλα φορτία Το μπετό δεν εδράζεται απλά πάνω στο στύλο, αλλά εισχωρεί σ’ αυτόν και γίνεται ένα.

12 Μια συνεχής διασταύρωση δοκών διαμορφώνει τη διαδοκίδωση.
Μία δοκός με μορφή λεπτού τοιχώματος είναι τη τοιχοδοκός. Η τοιχοδοκός διαμορφώνεται ακόμα και σαν δικτυωτή, της οποίας το πάνω μέρος στηρίζει την πλάκα της οροφής ενός χώρου, ενώ το κάτω αναρτά το δάπεδό του. Εφαρμόζεται σε χώρους με μεγάλα ανοίγματα, όπου επιθυμείται η αποφυγή ενδιάμεσων στύλων. Ο πρόβολος Είναι στοιχείο του Φ.Ο. άλλοτε γραμμικό και άλλοτε επιφανειακό, ανάλογα με τη θέση και τη σύνδεσή του με τα υπόλοιπα μέλη του σκελετού. Συνδέεται και στηρίζεται στο ένα του άκρο, ενώ το υπόλοιπο μέρος του προβάλλει στο χώρο. Στις λίθινες και ξύλινες κατασκευές λειτουργούσε με αντίβαρο Στις κατασκευές από μπετόν αρμέ, το αντίβαρο δεν είναι απαραίτητο, χάρη στη μονολιθικότητα του υλικού.

13 Το πλαίσιο Είναι δομικό στοιχείο που χρησιμοποιείται κυρίως για γεφύρωση ανοιγμάτων μεγαλύτερων από 7-8 μέτρα. Όπου στύλος και δοκός συνεργάζονται και συγκροτούν μαζί ένα άκαμπτο πλαίσιο. Το αδιαίρετο αυτό σύνολο ονομάζεται πλαισιωτή κατασκευή. Χρησιμοποιείται κυρίως σε κατασκευές μεταλλικές ή από μπετό. Αξιοποιούνται πληρέστερα οι κατασκευαστικές δυνατότητες του υλικού Οι διαστάσεις των διατομών μειώνονται Η κατασκευή γίνεται πιο οικονομική Μπορεί να είναι πακτωμένα, διαρθρωτά ή τρίαρθρωτά. Μπορεί να είναι πολυώροφα Το τόξο Είναι –ως έννοια φορέα- μία δοκός καμπυλωμένη. Στις λίθινες κατασκευές, οι φυσικοί ή τεχνητοί λίθοι, αντέχουν βασικά σε θλίψη Στις κατασκευές από μπετόν αντέχουν σε θλίψη και κάμψη Διακρίνεται σε πακτωμένο, διαρθρωτό και τριαρθρωτό.

14 Είναι ένα δομικό στοιχείο, που στηρίζεται σε δύο αντικριστές πλευρές.
Η αμφιέριστη πλάκα Είναι ένα δομικό στοιχείο, που στηρίζεται σε δύο αντικριστές πλευρές. Με ενίσχυση οπλισμού σε συγκεκριμένα σημεία, δημιουργείται ένα νέο δομικό στοιχείο σχήματος Τ, η πλακοδοκός. Για οικονομία αφαιρείται σε ορισμένες περιπτώσεις περιττή μάζα σκυροδέματος και δίνει την πλάκα με νευρώσεις. Ορισμένες φορές το περιττό σκυρόδεμα αφαιρείται τελείως και δίνει τη δοκιδωτή πλάκα. 14

15 ΤΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΑ ΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ Φ.Ο.
Τετραέριστες ή σταυροειδείς πλάκες Όταν η πλάκα στηρίζεται σε τέσσερις πλευρές Μπορεί να μοιράζει τα φορτία και στις τέσσερις πλευρές Μπορεί να εδράζεται απ’ ευθείας στους στύλους χωρίς την παρεμβολή δοκών Μυκητοειδείς πλάκες Όταν η πλάκα δεν έχει δοκάρια Ενισχύεται τοπικά στη σύνδεση με τον Φ.Ο. Η ενίσχυση γίνεται συνήθως με έδραση περιορισμένης επιφάνειας Έδωσε καινούργιες δυνατότητες αισθητικής διαμόρφωσης των χώρων. Πτυχωτή πλάκα Είναι αποτέλεσμα της ικανότητας του μπετόν-αρμέ να δημιουργεί πτυχώσεις Συνήθης εφαρμογή σε στέγες και σε εδάφη με κλίση 15

16 Είναι η ομαλή πτύχωση της πλάκας
Θόλος και Τρούλος Είναι η ομαλή πτύχωση της πλάκας Είναι φέροντα στοιχεία ικανά να στεγάσουν μεγάλα ανοίγματα Η θολωτή κατασκευή από μπετόν-αρμέ, μπορεί να είναι ολόσωμη, ή να σχηματίζεται από τοξωτές νευρώσεις. Οι κατασκευές με νευρώσεις μπορούν να σκεπάσουν χώρους με πολύ μεγάλα ανοίγματα (μεγαλύτερα από 70μ.) Κέλυφος Είναι άπειροι καμπύλοι γραμμικοί φορείς που διασταυρώνονται στο χώρο, σχηματίζοντας μια μεμβράνη. Δίνει το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα με τη μικρότερη ανάλωση της ύλης Μπορεί να στεγάσει χώρους έχοντας πάχος ελάχιστο σε σχέση με το άνοιγμα των χώρων αυτών. Τα κελύφη ως μορφές, γέννησαν την αισθητική του κυματισμού. Με απλή ή διπλή καμπυλότητα δίνουν διάφορες μορφές. Χωροδικτύωμα Μεταφέρει τα φορτία προς όλες τις κατευθύνσεις μέσα στο χώρο Αποτελούνται από πολυάριθμες θλιβόμενες και εφελκυόμενες ράβδους που συνδέονται με κόμβους. Γεφυρώνει πολύ μεγάλες επιφάνειες με τη χρησιμοποίηση της ελάχιστης δυνατής ύλης Έχει σημασία η ακρίβεια στη συναρμολόγηση των ράβδων 16

17 17

18 ΤΑ ΣΥΝΕΧΗ ΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΙΧΩΜΑΤΑ
Ως σύστημα ανήκουν στις μικτές κατασκευές. Συγκροτούνται κυρίως από φυσικούς ή τεχνητούς λίθους, αλλά κυρίως από μπετόν-αρμέ. Από στατική άποψη, ένα τοίχωμα θεωρείται επιφανειακό φέρον στοιχείο. Κατακόρυφα καταπονείται σε θλίψη, ενώ οριζόντια σε κάμψη και εφελκυσμό. Η αντοχή του τοιχώματος εξαρτάται από τον βαθμό ακαμψίας του. Ο βαθμός ακαμψίας του τοιχώματος εξαρτάται από τη διατομή, το μήκος και τη θέση του στην κατασκευή. Αναλυτικότερα έχουμε: Ελεύθερο τοίχωμα: η ακαμψία εξαρτάται μόνο από τη σχέση ύψους (Η) προς πάχος (D) Πακτωμένο τοίχωμα: όπου οι πακτώσεις παραλαμβάνουν σημαντικό φορτίο των δυνάμεων που επιδρούν. Έτσι, επιτρέπουν μείωση της διατομής (D). Άκαμπτο τοίχωμα: σε μία ή δύο πλευρές ή στο μέσο του. 18

19 Κατασκευή ολόσωμη ή σύνθετη
Το σύστημα δομής με φέροντα τοιχώματα, ολοκληρώνεται με τα δάπεδα που φέρουν τα ωφέλιμα φορτία του έργου και τη στέγαση που το προστατεύει. Στέγαση Κατασκευή ολόσωμη ή σύνθετη Οριζόντια –δώμα ή με κλίση -στέγη Το δώμα για λόγους προστασίας από το εξωτερικό περιβάλλον, πρέπει να κατασκευάζεται πάντα ολόσωμο. Οι στέγες είναι συνήθως σύνθετες κατασκευές, από ξύλινα ή μεταλλικά ζυγώματα -ζευκτά, που επενδύονται από διάφορα υλικά. Στη θέση έδρασης της στέγης υπάρχει ένα συνδετήριο σενάζ (μαξιλάρι), που δίνει στα τοιχώματα που τη φέρουν, την απαραίτητη ακαμψία Δάπεδα ή πατώματα Ολόσωμες πλάκες από μπετόν-αρμέ. - αντέχουν σε μεγάλες φορτίσεις δίνουν μεγάλα ανοίγματα Σύνθετες, ξύλινες ή μεταλλικές δοκούς - Δεν επιτυγχάνεται η επιθυμητή ακαμψία - Χαλαρή κατασκευή - Η ακαμψία των τοιχωμάτων επιτυγχάνεται με την παρεμβολή σενάζ (κατασκευές από χυτό μπετόν-αρμέ που ενσωματώνονται σαν γραμμικά στοιχεία μέσα στο τοίχωμα) 19

20 παραλαμβάνουν τα κατακόρυφα φορτία της στέγης και των πατωμάτων
Εγκάρσια παραλαμβάνουν τα κατακόρυφα φορτία της στέγης και των πατωμάτων περιορισμός ανοιγμάτων λόγω μείωσης της αντοχής μεγάλη ελευθερία στη σύνθεση των όψεων καλύτερη αντιμετώπιση οριζόντιων ωθήσεων εφαρμόζεται κυρίως σε κατοικίες Κατά μήκος παράλληλα στον κατά μήκος άξονα του κτιρίου απαιτούνται εγκάρσια τοιχώματα για ενίσχυσή τους περιορίζει τη σύνθεση των όψεων εφαρμόζεται κυρίως σε νοσοκομεία, σχολεία, βιομηχανικούς χώρους Διασταυρωνόμενα επιτρέπουν την εφαρμογή τετραέριστων πλακών δεσμεύουν τη λειτουργικότητα των χώρων η παραλαβή των φορτίσεων γίνεται ομοιόμορφα από τους εσωτερικούς και εξωτερικούς τοίχους η πίεση που ασκείται στην επιφάνεια έδρασης είναι ομοιόμορφη χρησιμοποιείται κυρίως σε πολυώροφα κτίρια 20

21 Ο ΣΚΕΛΕΤΟΣ Τι είναι; Είναι ένα σύστημα δομής με ομοιογενή κατακόρυφα και οριζόντια στοιχεία που διαμορφώνουν ενιαία στατικά σύνολα, στενά συνεργαζόμενα μεταξύ τους. Οι στύλοι και οι δοκοί φέρουν τα νεκρά και ωφέλιμα φορτία της κατασκευής και τα μεταφέρουν στη γη. Δίνει μεγαλύτερη ευελιξία στην κάτοψη και τις όψεις. Για αύξηση της ακαμψίας μπορεί να ενισχύεται και με φέροντα τοιχώματα. Ανάλογα με το βασικό δομικό υλικό που θα επιλεγεί, ο φέρων οργανισμός με σκελετό διακρίνεται: Στον ξύλινο σκελετό, από ξυλεία είναι άλλοτε δικτυωτός και άλλοτε πλαισιωτός με ορθοστάτες η γεφύρωση των ανοιγμάτων γίνεται με σύνθετα ξύλινα πατώματα και η στέγαση με επικλινή στέγη Βασικά δομικά στοιχεία είναι οι στύλοι και τα ζευκτά που διαμορφώνουν τη στέγη, οι αντηρίδες, τεγίδες, διαδοκίδες, μαξιλάρια. Τα φορτία της κατασκευής παραλαμβάνουν οι κόμβοι 21

22 Στον μεταλλικό σκελετό, από σίδερο ή ατσάλι
Τα μέλη του κατασκευάζονται στη βιομηχανία Έχει κινδύνους οξείδωσης ή καύσης. Συναρμολογείται στο εργοτάξιο σε μικρό χρόνο, με συγκόλληση ή ήλωση Επιδέχεται συμπληρωματικές ενισχύσεις των φερόντων στοιχείων του Χρησιμοποιείται ευρέως στις κατασκευές βιομηχανικών χώρων και υψηλών κτιρίων. Στο σκελετό από μπετόν-αρμέ Είναι μονολιθικό και εύπλαστο υλικό Είναι οικονομικό στη διαμόρφωση του σκελετού Δίνει μεγάλες δυνατότητες στη μορφολογία του κτίσματος Μπορεί να είναι χυτός ή προκατασκευασμένος όπου σημαντική είναι η τυποποίηση διαστάσεων και στοιχείων 22

23 ΟΙ ΕΦΕΛΚΥΩΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΜΒΡΑΝΕΣ
η εφαρμογή τους στηρίχτηκε στις μεγάλες δυνατότητες που διαθέτει ο φλοιός ενός κλειστού σώματος οι πρώτες εφελκυόμενες κατασκευές που κατασκεύασε ο άνθρωπος ήταν οι τέντες φτιαγμένες από κλαδιά και τεντωμένα δέρματα ζώων. καταπονούνται αποκλειστικά σε εφελκυσμό και μπορούν να παραλάβουν μεγάλες τάσεις το σχήμα τους είναι ανάλογο με τις δυνάμεις που επενεργούν σ’ αυτά σε κάθε περίπτωση διαμορφώνουν νέες μορφές, πιο οικονομικές σε ότι αφορά τη γεφύρωση μεγάλων ανοιγμάτων και τη στέγαση Σε μεγάλη κλίμακα οι εφελκυόμενες κατασκευές εφαρμόστηκαν στις κρεμαστές γέφυρες. 23

24 Οι κατασκευές διακρίνονται σε δύο φέροντα συστήματα Q
μη προεντεταμένες, ένα φέρον σύστημα που δεν έχει αρχικές τάσεις, άλλα υπόκειται σε τάσεις μόνο μετά τη φόρτισή του. προεντεταμένες, ένα φέρον σύστημα στο οποίο υπάρχουν εσωτερικές δυνάμεις και τάσεις, έστω και αν δεν είναι φορτισμένο. Εφαρμόζονται σε μεγάλα ανοίγματα. Τα στοιχεία των προεντεταμένων και μη προεντεταμένων εφελκυόμενων κατασκευών, διακρίνονται σε : Γραμμικά φέροντα στοιχεία, είναι ουσιαστικά ένα στοιχείο με γενική ονομασία καλώδιο. Είναι κάθε εύκαμπτο μονοδιάστατο υλικό που μπορεί να πάρει εφελκυόμενες τάσεις. Επιφανειακά φέροντα στοιχεία, είναι δισδιάστατοι φορείς που μπορεί να είναι επίπεδοι, καμπύλοι και στρεβλοί. Μπορεί να είναι δίκτυα καλωδίων ως σύνολο γραμμικών φορέων, μπορεί να είναι και μεμβράνες. Μεμβράνη είναι μια επιδερμίδα από εύκαμπτο υλικό, που δέχεται μόνο τάσεις εφελκυσμού. Το σχήμα της εξαρτάται από το περίγραμμα του χώρου, τα σημεία ανάρτησής της ή η θέση των ιστών που θα τη στηρίξουν. Αυτοφερόμενα στοιχεία στο χώρο, τρισδιάστατες φέρουσες κατασκευές μεγάλων διαστάσεων στο χώρο. Στηρίζονται στην αρχή ότι ένα σημείο μένει ακίνητο στο χώρο όταν έλκεται προς 4 κατευθύνσεις. Είναι η διογκωμένη μεμβράνη, ένας κλειστός αεροθάλαμος από λεπτή μεμβράνη πλαστικού που ισορροπεί κάτω από την επίδραση αέρα ή άλλου αερίου υπό πίεση. Ο αεροθάλαμος, μπορεί να είναι τελείως κλειστός ή αγκυρωμένος στο έδαφος. 24

25 ΑΡΜΟΙ ΔΙΑΣΤΟΛΗΣ ΤΟΥ ΦΕΡΟΝΤΑ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ
Η αυξομείωση της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος η συστολή και ο ερπυσμός, οι καθιζήσεις του εδάφους, οι τυχόν ανομοιόμορφες φορτίσεις και οι ειδικές καταπονήσεις που ασκούνται σε επιμέρους στοιχεία του δομικού έργου, δημιουργούν προβλήματα ρηγματώσεων στις κατασκευές. Οι αντιμετώπιση των παραπάνω αιτιών πρέπει να γίνεται από την αρχή της κατασκευής με πρόβλεψη αρμών διαστολής. τοποθετούνται σε αποστάσεις που καθορίζονται από τους κανονισμούς ανάλογα με το υλικό δομής. σε περιπτώσεις παραμορφώσεων από θερμικές μεταβολές, πρέπει να φτάνουν ως το υπόγειο και να έχουν πλάτος όσο το μήκος της μεταβολής σε περιπτώσεις καθιζήσεων, πρέπει να φτάνουν ως τη θεμελίωση και περιορίζονται σε απλές τομές πάχους 1χιλιοστού πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στη στεγανοποίησή του. διατάσσονται μέσα στο Φ.Ο. ανάλογα με τα επιμέρους στατικά κα κτιριολογικά προβλήματα που έχει το δομικό έργο 25

26 Θέση αρμών διαστολής για ορθότερη αρχιτεκτονική σύνθεση
αποφεύγεται η σύμπτωση του αρμού με ανοίγματα. τα διαχωρισμένα κομμάτια να αποτελούν αυτοτελή σύνολα να συμπίπτουν οι αρμοί με πλήρη δομικά στοιχεία στην κάτοψη να ταυτίζεται με βασικά συνεχή τοιχώματα. Συνήθεις τρόποι διάταξης των αρμών διαστολής διπλασιασμός στύλων ή τοιχωμάτων στη θέση του αρμού τοποθέτηση αρμού ανάμεσα σε δύο προβόλους, που θα ανήκουν στα δύο εφαπτόμενα κτίρια ελεύθερη έδραση του ενός τμήματος, πάνω σε φέροντα στοιχεία του άλλου 26

27 ΞΥΛΟΤΥΠΟΙ Τα καλούπια του μπετόν αρμέ αρχικά γίνονταν με ξύλα. Σήμερα τα ξύλα τείνουν να αντικατασταθούν από νέα υλικά που δίνουν μεγαλύτερη ευελιξία μορφών και είναι περισσότερο οικονομικά , μέταλλο, πλαστικό ακόμα και χαρτί. 27

28 Για μεγάλες κατασκευές εφαρμόζονται
μόνιμοι τύποι, είναι στοιχεία που αργότερα μένουν ενσωματωμένα στην κατασκευή αυτοφερόμενοι οπλισμοί, όπου ο οπλισμός διαμορφώνει μια σχάρα ικανή να στηρίξει τον εαυτό της, το βάρος των εργατών και το φορτίο του νωπού μπετόν προκατασκευασμένα στοιχεία, είτε σαν μόνιμα στοιχεία που ενισχύονται με χυτό μπετόν είτε σαν έτοιμα κομμάτια που συναρμολογούνται στο έργο. διογκούμενοι τύποι, μπαλόνια από αδιάβροχο ύφασμα που φουσκώνονται με πίεση, για θολωτές κατασκευές οποιουδήποτε σχήματος. 28

29 Η ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΣΚΕΛΕΤΟΥ – ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗ - ΚΑΝΑΒΟΣ
Για τη σύνθεση μιας κατασκευής, είναι βασικό να υπάρχει νομοτέλεια και ορθολογισμός, να υπακούει δηλαδή στις αρχές της τυποποίησης και της εμβατικής συσχέτισης, ανάλογα με τη χρήση του κτιρίου και το σύστημα δομής. Πρέπει να υπάρχει μια τάξη χάραξης και μία τάξη στις διαστάσεις. Ένα πλέγμα αναφοράς με σαφή και απλό ρυθμό ονομάζεται κάναβος. Το κοινό μέτρο συσχετισμού ονομάζεται εμβάτης, μια μονάδα μέτρησης επαναλαμβανόμενη που συσχετίζει τα μεγέθη. Με τον κάναβο, οι δυνάμεις διατάσσονται στο επίπεδο και το χώρο με ένα σύστημα που τα ανοίγματα είναι κανονικά και επαναλαμβανόμενα, διευκολύνοντας τον υπολογισμό και την κατασκευή. Ο κάναβος μπορεί να είναι τετράγωνος ορθογωνικός, πλαγιογώνιος ή ακτινικός Εκτίνεται στο επίπεδο, αλλά και στο χώρο –χωρόπλεγμα. 29