ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ

Παρουσίαση με θέμα: "ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ
ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ

2 Μικρόβια Σαπροφυτικοί οργανισμοί (βιολογικοί εργάτες)

3 Μικρόβια Τα λύματα περιέχουν διάφορα μικρόβια που προέρχονται από κοπρανώδεις ουσίες. Σ’ αυτά περιλαμβάνονται: η ομάδα των κολοβακτηριοειδών (με το κολοβακτηρίδιο Escherichia coli E. Coli ) ο εντερόκοκκος, το διαθλαστικό κλωστηρίδιο (τροφική δηλητηρίαση) κατά περίπτωση παθογόνα εντεροβακτηρίδια, όπως π.χ. η σαλμονέλλα, του τυφοειδούς πυρετού, οι συγκέλλες (δυσεντερία), το δονάκιο της χολέρας διάφοροι ιοί, π.χ. της λοιμώδους ηπατίτιδας, της πολυομυελίτιδας κ.λπ. εντερικά παράσιτα, όπως αμοιβάδες ή αυγά σκουληκιών κ.λπ.

4 Τύποι και συγκεντρώσεις μικροοργανισμών που βρίσκονται τυπικά σε ανεπεξέργαστα οικιακά λύματα
Αυγά έλμινθων Ascaris Trichuris Trichiura

5 Τύποι και αριθμοί μικροοργανισμών που βρίσκονται τυπικά σε ανεπεξέργαστα οικιακά λύματα και επιπτώσεις στην υγεία

6 Ανίχνευση παρουσίας των διάφορων παθογόνων παραγόντων → σημαντική εργαστηριακή προσπάθεια και χρόνο
Ως γενικός δείκτης κατά τη μικροβιολογική εξέταση του νερού και των λυμάτων χρησιμοποιείται η ομάδα των κολοβακτηριδίων. Ειδικότερα για τη μόλυνση με περιττωματικές ουσίες χρησιμοποιούνται τα κολοβακτηρίδια, με χαρακτηριστικό αντιπρόσωπο το γένος Escherichia coli Ο άνθρωπος αποβάλλει καθημερινά περίπου 200 δισεκ. κολοβακτηρίδια

7 Σαπροφυτικοί οργανισμοί (1)
Πέραν των μικροβιακών δεικτών μόλυνσης και των παθογόνων μικροβίων, υπάρχει μεγάλη ποικιλία οργανισμών, από μικροσκοπικοί έως ορατοί με γυμνό μάτι, οι οποίοι δεν είναι γενικά παθογόνοι και ζουν και αναπτύσσονται σε επιφανειακά νερά και λύματα. Οι οργανισμοί αυτοί λειτουργούν ως αποικοδομητές/ βιολογικοί εργάτες και παίζουν καθοριστικό ρόλο στη φυσική διαδικασία καθαρισμού με τη μετατροπή ασταθών οργανικών ουσιών (ή ανόργανων, βλ. ΝΗ3) σε σταθερές ανόργανες ενώσεις και την παράλληλη καταστροφή διαφόρων μικροβίων. Είναι μονοκύτταροι ή πολυκύτταροι, ανήκουν στα ζώα ή τα φυτά

8 Σαπροφυτικοί οργανισμοί (2)
Ανάλογα με τον τρόπο με τον οποίο τρέφονται χωρίζονται στις εξής κατηγορίες: Αυτότροφοι Ετερότροφοι Είναι οι μικροοργανισμοί που συνθέτουν οργανικές ουσίες από ανόργανες. Η σύνθεση των οργανικών αυτών ουσιών μπορεί να γίνει με δύο τρόπους: α) Με φωτοσύνθεση όπου το φως είναι η πηγή ενέργειας και η σύνθεση των οργανικών ουσιών γίνεται σύμφωνα με την χημική αντίδραση 6CO H2O  C6H12O O2 β) Με χημειοσύνθεση δηλαδή με τη χρήση ενέργειας από ανόργανες ουσίες, η οποία παράγεται σύμφωνα με τη χημική αντίδραση 2NH3 + 3O2  2HNO2 + 2H2O + ενέργεια Είναι οι μικροοργανισμοί οι οποίοι χρησιμοποιούν έτοιμες οργανικές ουσίες από το περιβάλλον.

9 Ανάλογα με την ικανότητα να χρησιμοποιήσουν το οξυγόνο σε διάφορες μορφές, διακρίνονται σε:
Αερόβιους (χρήση ελεύθερου/ μοριακού Ο2) Αναερόβιους (χρήση δεσμευμένου οξυγόνου των οργανικών ουσιών) Επαμφοτερίζοντες

10 Στην επεξεργασία των αποβλήτων ιδιαίτερο ρόλο παίζουν ορισμένα είδη οργανισμών, όπως π.χ. βακτήρια, μύκητες, φύκη, πρωτόζωα, τροχόζωα, οστρακόδερμα, νηματώδη, σκουλήκια, προνύμφες, έντομα κ.λπ. Αμοιβαδοειδές Arcella Τροχόζωο Rotifer

11 ΜΟΛΥΝΣΗ Μόλυνση είναι η εισβολή ενός μολυσματικού μικροοργανισμού στον οργανισμό είσοδος (μέσω της γαστρεντερικής οδού και της αναπνευστικής οδού, το δέρμα) του παθογενούς, τον πολλαπλασιασμό και την εγκατάσταση του. Μη συμπτωματική μόλυνση αναφέρεται στη μόλυνση όπου δεν εμφανίζονται κλινικά συμπτώματα της νόσου. Παρότι δεν παρουσιάζονται συμπτώματα της ασθένειας παρέχεται ο ίδιος βαθμός ανοσίας όπως στην συμπτωματική μόλυνση. Π.χ. οι περισσότεροι εντερικοί ιοί προκαλούν μη συμπτωματική μόλυνση. Ένα άτομο με μη συμπτωματική μόλυνση ονομάζεται υγιής φορέας. Έτσι, οι φορείς αποτελούν έναν πιθανό παράγοντα μόλυνσης για τους άλλους.

12 ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ Παθογένεια είναι η ικανότητα του μολυσματικού παράγοντα να προκαλέσει ασθένεια και να βλάψει τον οργανισμό τον οποίο μολύνει. Η εμφάνιση μιας νόσου εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων της ποσότητας που απαιτείται για να έχουμε μόλυνση, της παθογένειας και των περιβαλλοντικών παραγόντων στους οποίους ζει ο οργανισμός που προσβάλλεται. Η μολυσματικότητα εξαρτάται από την ποσότητα του μολυσματικού οργανισμού, η οποία είναι απαραίτητη για να προκαλέσει ασθένεια.

13 Η δυνατότητα πρόκλησης νόσου εξαρτάται από την σταθερότητα του μολυσματικού παράγοντα στο περιβάλλον. Η ελάχιστη ποσότητα μόλυνσης (MID) κυμαίνεται ευρέως ανάλογα με τον τύπο του παθογενούς ή παρασίτου. Για παράδειγμα για τη Salmonella typhi ή το E. coli χρειάζονται εκατομμύρια μικροοργανισμών για να μολύνουν τον φορέα, ενώ μερικές κύστες πρωτόζωων ή ελμινθικά αυγά μπορεί να είναι αρκετά για να προκληθεί μόλυνση. Shigella είναι 10 κύτταρα. (Πρέπει να σημειωθεί ότι η χλωρίωση και το UV δεν σκοτώνουν τις κύστες ή τα ελμινθικά αυγά).

14

15 Ευαισθησία του φορέα: Το ανοσοποιητικό σύστημα καθώς και άλλοι παράγοντες παίζουν ρόλο στην αντίσταση του φορέα στην μόλυνση. Η ανοσία σε κάποιο παράγοντα μόλυνσης μπορεί να είναι φυσική ή επίκτητη. Η φυσική ανοσία είναι καθορισμένη γενετικά και μεταβάλλεται με το είδος, τη φυλή και την ηλικία, το επίπεδο των ορμονών, τη φυσική και πνευματική υγεία του φορέα. Η επίκτητη ανοσία είναι αποτέλεσμα της έκθεσης του οργανισμού του φορέα στον παράγοντα μόλυνσης. Η επίκτητη ανοσία μπορεί να είναι παθητική (π.χ. τα έμβρυα που αποκτούν τα αντισώματα της μητέρας τους) ή ενεργητική (π.χ. ενεργός παραγωγή αντισωμάτων με την επαφή με τον παράγοντα μόλυνσης) .

16 ΥΔΑΤΟΓΕΝΕΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΜΙΚΡΟΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ σε σχέση με την επίδρασή τους στον ανθρώπινο οργανισμό: τους μικροοργανισμούς που συμβιώνουν με τον άνθρωπο και έχουν θετική επίδραση στον ανθρώπινο μεταβολισμό παθογόνους (μπορούν να προκαλούν νόσο)/ εάν δεν προκαλούν νόσο οι άνθρωποι που αποικίζονται από τέτοιους μικροοργανισμούς καλούνται φορείς (δε νοσούν αλλά μπορούν να μεταδώσουν τη νόσο) δυνητικά παθογόνους (μικροοργανισμοί που αποτελούν φυσική χλωρίδα για κάποιους ανθρώπους, αλλά είναι παθογόνοι για ορισμένες κατηγορίες του πληθυσμού)

17 Ανάλογα με την κατασκευή του κυττάρου τους χωρίζονται σε δύο κατηγορίες:
Προκαρυωτικοί: μικροοργανισμοί<5μm, πολλαπλασιασμός με διχοτόμηση, γενετικό υλικό από ένα κυκλικό μόριο DNA -βακτήρια, ακτινομύκητες, κυανοφύκη Ευκαρυωτικοί: μεγαλύτεροι μικροοργανισμοί, κυτταρική δομή παρόμοια με ανωτ. οργανισμών -μύκητες, φύκη, πρωτόζωα Ιοί: ξεχωριστή κατηγορία μικροοργανισμών, ξενιστές κυττάρων άλλων οργανισμών

18 ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
Οι Ιοί έχουν μέγεθος 0,01-0,3 μm και το κύτταρό τους αποτελείται από νουκλεϊκά οξέα και πρωτεΐνες. Το βασικό τους χαρακτηριστικό είναι ότι είναι υποχρεωτικά παρασιτικοί οργανισμοί, δηλαδή ακόμα και αν καταφέρουν να επιβιώνουν για κάποιο χρόνο στο περιβάλλον, πολλαπλασιάζονται μόνο μέσα σε κάποιον άλλο ζωντανό οργανισμό. Οι ιοί μπορεί να είναι συμβιωτικοί με το φορέα τους αλλά μπορεί να είναι και παθογόνοι. Τα Βακτήρια έχουν μέγεθος 0,5-5μm και χωρίζονται, ανάλογα με το σχήμα του κυττάρου τους, σε κόκκους, βακίλους και σπειρίλλια Ζουν σε ουδέτερο pH. Η Αναπαραγωγή τους γίνεται με διχοτόμηση κάθε 20 λεπτά (υπό ευνοϊκές συνθήκες). Οι Μύκητες είναι αερόβιοι πολυκύτταροι οργανισμοί. Πιο ανθεκτικοί από τα βακτήρια σε ξηρό περιβάλλον και όξινο pH. Η παρουσία μυκήτων στα φυσικά νερά συχνά δίνει δυσάρεστη γεύση και οσμή.

19 Οι ακτινομύκητες προκαλούν προβλήματα δυσάρεστης οσμής και γεύσης
Τα φύκη είναι οι κύριοι παραγωγοί οργανικής ύλης που ανιχνεύεται στο νερό. Αν κάποιο είδος πολ/στεί υπέρμετρα τότε μπορεί να δώσει χαρακτηριστικό χρώμα στο νερό (π.χ. κόκκινες παλίρροιες). Τα πρωτόζωα είναι μονοκύτταροι οργανισμοί μεγέθους μm και τρέφονται κυρίως με βακτήρια. Τα είδη που απασχολούν τη μικροβιολογία του νερού και των λυμάτων είναι κυρίως δύο: η Entamoeba histolytica και η Giardia lamblia. Τα Εντεροβακτηριακά : Οι μικροβιακοί δείκτες ελέγχου της καταλληλότητας των πόσιμων νερών δεν ανήκουν στο υδάτινο οικοσύστημα. κολοβακτηριοειδή μειωμένης ζωτικότητας Παράγοντες του νερού που είναι δυνατόν να προκαλέσουν μεταβολικές και δομικές αλλοιώσεις στα εντεροβακτηριακά είναι μέταλλα, όπως ο χαλκός και ο ψευδάργυρος, ακόμα και σε χαμηλές πυκνότητες, η υψηλή ή χαμηλή θερμοκρασία, το χλώριο, καθώς και η αλληλεπίδραση με άλλα βακτήρια. Ηλιοφάνεια- Αλατότητα- Θερμοκρασία -διαθέσιμα τροφικά στοιχεία.

20 ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΥΔΑΤΟΓΕΝΩΝ ΛΟΙΜΩΞΕΩΝ (κατά Bradley-1987)
(i) οφείλονται στην κατανάλωση πόσιμου νερού (χολέρα και ο τυφοειδής πυρετός, βακτήρια, ιούς, πρωτόζωα, έλμινθες) (ii) οφείλονται σε ελλιπή χορήγηση νερού (επιπεφυκίτιδες, τράχωμα) (iii) οφείλονται σε παθογόνους μικροοργανισμούς οι οποίοι περνούν ένα σημαντικό μέρος της ζωής τους στο νερό ή το νερό θεωρείται απαραίτητο για τη συμπλήρωση του κύκλου τους (σχιστοσωμίαση και η δρακοντίαση) (iv) Μεταδίδονται με έντομα που εκκολάπτονται στο νερό ή τσιμπούν (δαγκώνουν) κοντά στο νερό (κίτρινος πυρετός, φιλαρίαση, ελονοσία)

21 Ανάλογα με τον τρόπο πρόκλησής τους οι υδατογενείς λοιμώξεις διακρίνονται σε:
Λοιμώξεις από κατάποση νερού Λοιμώξεις από επαφή με νερά αναψυχής, είτε είναι στο φυσικό περιβάλλον (θάλασσα, λίμνες, ποταμοί) είτε σε τεχνητό περιβάλλον (κολυμβητήρια, κέντρα θερμών λουτρών) Λοιμώξεις από εισπνοή υδατοσταγονιδίων. Αυτός ο τρόπος μετάδοσης είναι σημαντικός όσον αφορά στη μόλυνση εξαιτίας του αεροζόλ που γίνεται στις μονάδες επεξεργασίας λυμάτων ή με την άρδευση με ψεκασμό όταν αυτή γίνεται με λύματα.

22 Αιτιολογία επιδημιών στις ΗΠΑ το χρονικό διάστημα , που οφείλονται στη μόλυνση των επιφανειακών ή των υπόγειων υδάτων

23 Επίδραση της επεξεργασίας του νερού στην εμφάνιση επιδημιών στις ΗΠΑ
Επίδραση της επεξεργασίας του νερού στην εμφάνιση επιδημιών στις ΗΠΑ

24 ΠΑΘΟΓΕΝΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΙΤΑ ΣΤΑ ΟΙΚΙΑΚΑ ΛΥΜΑΤΑ
ΠΑΘΟΓΕΝΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΙΤΑ ΣΤΑ ΟΙΚΙΑΚΑ ΛΥΜΑΤΑ Μία ασθένεια είναι επιδημική όταν η συχνότητα εμφάνισης της είναι υψηλή Ενδημική όταν η συχνότητα εμφάνισης είναι χαμηλή. Ο όρος πανδημική αναφέρεται στην εξάπλωση της ασθένειας σε μία ολόκληρη ήπειρο.

25 ΠΑΘΟΓΕΝΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΙΤΑ ΣΤΑ ΛΥΜΑΤΑ

26 Σαλμονέλα: Παράγει ενδοτοξίνες, οι οποίες προκαλούν πυρετό, ναυτία και διάρροια και μπορεί να αποβεί μοιραία αν δεν γίνει η κατάλληλη θεραπεία με αντιβιοτικά. Προκαλεί τυφοειδή και παρατυφοειδή πυρετό και γαστρεντερίτιδα. Η συγκέντρωση τους στα λύματα κυμαίνεται από μερικούς οργανισμούς μέχρι 8000 οργανισμούς στα 100 mL. Η Shigella είναι αιτία για τη βακτηριακή δυσεντερία, μια νόσο που προκαλεί διάρροια και παρουσιάζει αίμα στα κόπρανα ως αποτέλεσμα του ερεθισμού και της δημιουργίας αμυχών στην εντερική βλέννα. Η δόση μόλυνσης για την Shigella είναι σχετικά μικρή και μπορεί να είναι και μόνο 10 οργανισμοί. Το Vibrio cholerae μεταδίδεται σχεδόν αποκλειστικά από το νερό. Απελευθερώνει εντεροτοξίνες οι οποίες προκαλούν ήπια ως και βαριάς μορφής διάρροια, εμετό και πολύ γρήγορη απώλεια υγρών, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα

27 Yersinia: Βρίσκεται συνήθως στα γουρούνια, ενώ σε λιγότερες περιπτώσεις και σε άλλα κατοικίδια και άγρια ζώα. Αναπτύσσεται σε χαμηλές θερμοκρασίες (4οC). Έχει απομονωθεί σε εκροές λυμάτων, σε νερά ποταμών και σε πόσιμο νερό. Campylobacter: Προκαλεί οξεία γαστρεντερίτιδα (πυρετό, ναυτία, μη φυσιολογικούς πόνους, διάρροια, εμετό). Η αστική υδροδοσία, καθώς και νερά ποταμών θεωρούνται ότι είναι πηγές μόλυνσης. Η εμφάνιση του στα επιφανειακά ύδατα είναι υψηλότερη το φθινόπωρο (55% των δειγμάτων θετικά) και το χειμώνα (39% των δειγμάτων θετικά). Η Leptospira: Μπορεί να προσβάλει τον οργανισμό όταν υπάρχουν αμυχές στο δέρμα ή διαμέσων των βλεννωδών μεμβρανών. Προκαλεί λεπτοσπίρωση, η οποία χαρακτηρίζεται από την διασπορά των παθογόνων στο αίμα του φορέα, που συνεπάγεται τη μόλυνση του νεφρού και του κεντρικού νευρικού συστήματος

28 Legionella pneumophila: το βακτήριο μεταδίδεται κυρίως με μικροσκοπικά σταγονίδια, αεροζόλ (Συστήματα κλιματισμού και τα συστήματα παροχής ζεστού και κρύου νερού μεγάλων κτιρίων, υγραντήρες δωματίων και τεχνητή βροχή για άρδευση καλλιεργειών). Προκαλεί οξεία πνευμονία με σχετικά υψηλή θνησιμότητα. Παρουσιάζει αυξημένη αντίσταση στη χλωρίωση, το χαμηλό pH, και τις υψηλές θερμοκρασίες. Το όζον φαίνεται να δίνει καλύτερα αποτελέσματα από τη χλωρίωση. Bacteroides Fragilis → πρόκληση διάρροιας Ευκαιριακά βακτηριακά παθογενή Ανθεκτικότητα των βακτηρίων στα αντιβιοτικά έχει παρατηρηθεί σε ύδατα και σε εδάφη ιδιαίτερα όταν αυτά είναι μολυσμένα με νοσοκομειακά λύματα.

29 Ερευνητές αναφέρουν ότι η χλωρίωση αυξάνει την ανθεκτικότητα των βακτηρίων σε κάποια αντιβιοτικά (π.χ ampikcilin, tetracyclin) ένώ σε κάποια άλλα (π.χ chloranicol, gentamicin) όχι Σε μία μελέτη τα ανθεκτικά στα αντιβιοτικά βακτήρια αποτελούσαν το 18,6% των ετεροτροφικών βακτηρίων στα ανεπεξέργαστα, ενώ στα λύματα της εκροής το 67,8% Ερευνητές αναφέρουν ότι η ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά συσχετίζεται με την ανθεκτικότητα στα βαρέα μέταλλα (π.χ. Cu, Pb, Zn)

30 Παθογενείς Ιοί Εντεροϊοί (Polio, Coxsackie-A & B, Echo, Hepatitis A)
Reo-ιοί Adeno-ιοί Parvo-ιοί Η ύπαρξη και ενός μόνο εντεροϊού στη θάλασσα θεωρείται επικίνδυνη, διότι η μολυσματική δόση είναι πολύ χαμηλή Δια των οστρακοειδών μεταδίδεται κυρίως ο ιός Hepatitis A και ο ιός Norwalk. Οι παθογόνοι ιοί (enteric viruses, Polioviruses, Hepatitis A) και οι μύκητες (C. albicans) επιβιώνουν για μακρύτερο χρονικό διάστημα στα θαλασσινό νερό από ότι τα βακτήρια

31 Εντερικοί ιοί στους Ανθρώπους

32 Η διαδικασία της μετάδοσης των εντερικών ιών εξαρτάται από:
την ελάχιστη δόση μετάδοσης (MID), την ευαισθησία του φορέα (η οποία με την σειρά της εξαρτάται από το φύλο, την ευαισθησία του ατόμου, την ηλικία) περιβαλλοντικούς παράγοντες (κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, συνθήκες υγιεινής, θερμοκρασία, υγρασία) Επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι οι ιοί του εντέρου ευθύνονται για το 4,7-11,8% των επιδημιών που μεταδίδονται με το νερό

33 Νόσοι που οφείλονται σε Roteavirus στο νερό

34 Επιδημίες εξαιτίας του ιού του Norwal
Το 42% των επιδημιών γαστρεντερίτιδας που μεταδίδονται με το νερό και δεν είναι βακτηριακής προέλευσης οφείλονται στον ιό του Norwalk.

35 Πρωτοζωϊκά Παράσιτα Τα περισσότερα πρωτοζωϊκά παράσιτα παράγουν κύστες, οι οποίες μπορούν να επιβιώσουν και έξω από το φορέα, κάτω από αντίξοες συνθήκες περιβάλλοντος Οι κυριότερες νόσοι που οφείλονται στο νερό και προκαλούνται από πρωτόζωα

36 Giardia lambia: Η μόλυνση προκαλείται με την κατάποση των κυστών που βρίσκονται στο νερό. Στους ανθρώπους η μόλυνση μπορεί να διαρκέσει από μήνες μέχρι και χρόνια. Η δόση που είναι επαρκής για την μόλυνση για τους ανθρώπους είναι λιγότερο από 10 κύστες. Κάποιος που έχει μολυνθεί από αυτό το πρωτόζωο μπορεί να απεκκρίνει (1-5)106 κύστες ανά γραμμάριο κοπράνων. Έχει χρόνο επώασης 1-8 βδομάδες. Προκαλεί διάρροια, αφύσικους πόνους, ναυτία, κόπωση, απώλεια βάρους, σπάνια προκαλεί θάνατο. Οι περισσότερες επιδημίες Γιαρδίασης σχετίζονται με την κατανάλωση ανεπεξέργαστου ή ακατάλληλα επεξερ/νου νερού (π.χ. χλωριωμένο άλλα όχι φιλτραρισμένο, διακοπή της απολύμανσης). Είναι πιο ανθεκτικές στο χλώριο. Οι παραδοσιακοί βακτηριακοί δείκτες είναι ακατάλληλοι για την παρουσία των Giardia στο νερό

37 Κρυπτοσπορίδιο: Ελάχιστη δόση μόλυνσης από το Κρυπτοσπορίδιο για τον άνθρωπο είναι λιγότερες από 1000 ωοκύστες. Το παράσιτο προκαλεί έντονη και υδαρή διάρροια. Συνήθως η παρουσία του συσχετίζεται με απώλεια βάρους, κάποιες φορές με ναυτία, εμετούς, χαμηλό πυρετό. Ελμινθικά παράσιτα: Τα αυγά είναι πολύ ανθεκτικά σε περιβαλλοντικές εντάσεις και στη χλωρίωση Ασκαρίαση μπορεί να μεταδοθεί με την κατάποση λίγων μόνο μολυσματικών αυγών. Οι μολυσμένοι φορείς απεκκρίνουν μεγάλη ποσότητα αυγών και κάθε θηλυκό Άσκαρις μπορεί να παράγει περίπου αυγά την ημέρα.

38 ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΑΠΟ ΑΝΑΨΥΧΗ ΣΕ ΦΥΣΙΚΑ ΝΕΡΑ
Αξία εντερικών βακτηρίων και άλλων μικροοργανισμών (Staphylococcus, Aeromonas, Pseudomonas) ως δεικτών πιθανών λοιμώξεων των κολυμβητών; Η χρησιμοποίηση μόνο βακτηρίων ως δείκτες καταλληλότητας του νερού δε δίνει καμία ένδειξη για την παρουσία άλλων ομάδων μικροοργανισμών, κυρίως αυτών που έχουν πολύ μεγαλύτερη αντοχή στη χλωρίωση

39 Παρασιτικές γαστρεντερίτιδες
Τα αυγά των ασκαρίδων, οξυούρων, τριχιούρων και τοξοπλάσματος μπορούν να ζήσουν για μήνες στο θαλασσινό νερό. Η κατάποση ενός και μόνο αυγού είναι αρκετή για να προκαλέσει τη νόσο Μεγάλος κίνδυνος μετάδοσης υπάρχει όταν καταναλώνονται οστρακοειδή που βρίσκονται κοντά σε σημεία εκβολής αποβλήτων (Giardia lamplia, Cryptosporidium) Δερματίτιδες Vibrio spp, Aeromonas spp, Staphylococcus spp, Mycobacterium spp (άτυπα μυκοβακτηρίδια), Pseudomonas spp, Schistosoma spp και μύκητες (Candida albicans-άμμο). Οι παθογόνοι σταφυλόκοκκοι και κυρίως ο S. aureus είναι ανθεκτικοί στην αλατότητα και επιβιώνουν καλύτερα από τα άλλα βακτήρια στο θαλασσινό νερό, γι’ αυτό και έχουν προταθεί ως δείκτες ρύπανσης.

40 Ωτίτιδες: Pseudomonas aeruginosa καθώς και σε κόκκους Gram θετικούς όπως π.χ. S.aureus
Επιπεφυκίτιδες - Ρινοφαρυγγίτιδες Πρωτοπαθής Μηνιγγοεγκεφαλίτιδα : προκαλείται από την αμοιβάδα Naegleria flowleri. Προσβάλλει συνήθως νεαρά άτομα ετών, που κολυμπούν σε γλυκά νερά στα οποία η αμοιβάδα υπάρχει και η οποία εισέρχεται δια της ρινικής οδού στις μήνιγγες. Συνήθως είναι μοιραία για το προσβεβλημένο άτομο. Ο πολλαπλασιασμός της ευνοείται από το ζεστό κλίμα. Πνευμονία :Πνευμονίες από L. pneumophila και Mycobacteria έχουν καταγραφεί κυρίως σε εγκαταστάσεις ιαματικών λουτρών

41 ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΑΠΟ ΑΝΑΨΥΧΗ ΣΕ ΤΕΧΝΗΤΟ ΥΔΑΤΙΝΟ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ (ΚΟΛΥΜΒΗΤΙΚΕΣ ΔΕΞΑΜΕΝΕΣ)
Η αναψυχή στην πισίνα δίνει πρόσφορο έδαφος και σε λοιμώξεις που δεν οφείλονται στο ίδιο το νερό. Σημαντική είναι η μετάδοση λοιμώξεων από τον έναν κολυμβητή στον άλλον. Νοσήματα όπως το AIDS, η λύσσα, αιμορραγικοί πυρετοί και ηπατίτιδα Β δε μεταδίδονται με την κολύμβηση Μία παράμετρος στην οποία πρέπει να δοθεί προσοχή είναι η δημιουργία υδατοσταγονιδίων από το υδρομασάζ, από τους βατήρες κατάδυσης ή από άλλη δραστηριότητα. Τα υδατοσταγονίδια αυτά μεταδίδουν μικροργανισμούς που προκαλούν πνευμονίες

42 Παθογόνοι μικροοργανισμοί που προκαλούν λοιμώξεις στα κολυμβητήρια
Κάθε κολυμβητής απελευθερώνει στο νερό της πισίνας 2x108 μικροοργανισμούς (προερχόμενοι από το δέρμα) Οι περισσότεροι μικροοργανισμοί είναι βακτήρια και ανήκουν στα γένη Staphylococcus, Micrococus, Sarcina, Streptococus, Neisseria, τα οποία είναι δυνατόν να καταστούν παθογόνα. Η aeromonas hydrophila ευθύνεται για λοιμώξεις των ματιών και για ουρολοιμώξεις. Tο Μycobacterium marinum έχει ενοχοποιηθεί για λοιμώξεις του δέρματος μετά από κολύμβηση σε χλωριωμένες δεξαμενές

43 Πολλοί ιοί (Poliovirus, Echovirus, Coxsackievirus A & B, Enterovirus, Hepatitis A, Norwalk virus, Rotavirus, Reovirus, Adenovirus) έχουν ενοχοποιηθεί για λοιμώξεις κολυμβητών και προκαλούν διάφορα νοσήματα όπως ηπατίτιδα Α, γαστρεντερίτιδες, αναπνευστικές ασθένειες Μύκητες, οι οποίοι κυρίως ενοχοποιούνται για μυκητιάσεις, είναι τα γένη Trichosporon, Microsporum, Epidermophyton η Candida Πολλοί από τους παραπάνω παθογόνους μικροοργανισμούς, κυρίως αυτοί που προκαλούν δερματοπάθειες, δεν είναι επικίνδυνοι μόνο μέσω της κολύμβησης, αλλά και στους γύρω από τη δεξαμενή χώρους (αποδυτήρια, λουτρά).

44 Κίνδυνοι για την υγεία των κολυμβητών από τη χλωρίωση
Η χλωρίωση νερού πλούσιου σε οργανικές ουσίες πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή και να αποφεύγεται ο σχηματισμός χλωραμινών (NH2Cl) και τριαλομεθανίων. Η αντοχή των μικροοργανισμών στην χλωρίωση ποικίλει, σειρά αντοχής: σκώληκες> αμοιβάδες> μύκητες> ιοί> βακτηριοφάγοι> βακτήρια. Οι σταφυλόκοκκοι και οι εντερόκοκκοι έχουν 5-20 φορές μεγαλύτερη αντοχή στην χλωρίωση από τους δείκτες κοπρανώδους ρύπανσης του νερού.

45

46

47 Ευχαριστώ