1ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΣΧΟΛ. ΕΤΟΣ :

Παρουσίαση με θέμα: "1ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΣΧΟΛ. ΕΤΟΣ :"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 1ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΣΧΟΛ. ΕΤΟΣ : 2016-2017
ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ Β1 ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ: ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ Γ. ΔΟΚΙΑΝΑΚΗ

2 Γιάννης Μαγκλής «Γιατί;»

3 ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο Γιάννης Μαγκλής ( Απριλίου 2006) ήταν Έλληνας συγγραφέας, ο οποίος γεννήθηκε στην Κάλυμνο το Ο πατέρας του, άλλοτε κτηματίας στη Μικρά Ασία, ήταν υποδιευθυντής μίας ελληνοαγγλικής εταιρείας εμπορίας σφουγγαριών. Όταν τελείωσε το Γυμνάσιο στη γενέτειρά του άρχισε να εργάζεται σε νεανική ηλικία στα σφουγγαράδικα. Από το 1926 και επί δυόμισι χρόνια εργάστηκε σε αποθήκη επεξεργασίας σφουγγαριών. Δημιούργησε καλές εντυπώσεις, γι' αυτό και η εργοδότρια εταιρεία τον έστειλε εσωτερικό σε λύκειο της Χάβρης στη Γαλλία, για να συμπληρώσει τις σπουδές του. Όταν τελείωσε τις σπουδές, έγινε υποδιευθυντής του υποκαταστήματος στο Παρίσι. Όντας στη γαλλική πρωτεύουσα, μελέτησε ιστορία, φιλοσοφία και λογοτεχνία. Το μετατέθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Αρρώστησε από φυματίωση, επειδή οι συνθήκες εργασίας ήταν πολύ ανθυγιεινές. Επί πολλά χρόνια ταλαιπωρήθηκε η υγεία του. Μετατέθηκε στην Αίγινα το 1937, όπου είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τον Νίκο Καζαντζάκη, ο οποίος έγινε πνευματικός οδηγός του.

4 Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1940 από την Αίγινα, με τη δημοσίευση της συλλογής διηγημάτων « Οι κολασμένοι της θάλασσας», για την οποία τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό του περιοδικού Νεοελληνική Λογοτεχνία. Κέρδισε το πρώτο κρατικό βραβείο μυθιστορήματος το 1958 για το έργο του «Τ’ αδέλφια μου οι άνθρωποι», και το 1974 για το έργο του «Οι σημαδεμένοι», καθώς και το δεύτερο κρατικό βραβείο μυθιστορήματος για το έργο του «Δεν υπάρχουν αμαρτωλοί» (1956). Τα έργα του «Κολασμένοι της θάλασσας» και «Κοντραμπατζήδες του Αιγαίου», του απέφεραν το χρυσό μετάλλιο σε δυο ευρωπαϊκούς διαγωνισμούς θαλασσινού πεζογραφήματος. Ο Γιάννης Μαγκλής ήταν ένας από τους πιο παραγωγικούς και πιο διαβασμένους Έλληνες συγγραφείς της Μεταπολεμικής περιόδου. Το έργο του εντάσσεται στην παράδοση της ελληνικής ρεαλιστικής Ηθογραφίας. Δέχτηκε αρκετές επιρροές από το έργο και τον Ιδεολογικό προσανατολισμό του Νίκου Καζαντζάκη.Η γραφή του χαρακτηρίζεται από το απλό ύφος, την αμεσότητα στην έκφραση των συναισθημάτων, τη μοναδική αφηγηματική του ικανότητα, τη δημιουργία ηρώων που είναι ολοκληρωμένες προσωπικότητες, έναν έμμεσο διδακτισμό και το αγωνιστικό πνεύμα. Ο Γιάννης Μαγκλής πέθανε στις 24 Απριλίου 2006, στην Κηφισιά. Τάφηκε στην Κάλυμνο.

5 Το Γιατί; ανήκει στη συλλογή διηγημάτων με τίτλο Δεν υπάρχουν Αμαρτωλοί (1956) και εστιάζεται στο αντιπολεμικό μήνυμα που ενδιαφέρει το Μαγκλή. Ο συγγραφέας μελετά εδώ τις ενστικτώδεις αντιδράσεις της αυτοάμυνας σε κατάσταση κινδύνου, μέσα σε συνθήκες πολεμικής σύγκρουσης και αντιμετωπίζει με κατανόηση και γνώση των ανθρώπινων ενστίκτων την επίθεση του στρατιώτη προς τον εχθρό. Το κείμενο αποτελεί µια ηχηρή διαµαρτυρία του συγγραφέα απέναντι στον παραλογισµό του πολέµου και, ταυτόχρονα, µια φιλειρηνική έκκληση προς όλους τους λαούς, ανεξάρτητα από εθνικότητα, γλώσσα, πολιτισµό.

6 ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ Ο Μαγκλής αποτυπώνει το ανθρωπιστικό πνεύμα του. Με το σούρουπο, η μάχη κοπάζει και το πεδίο μάχης ηρεμεί. Ο νέος στρατιώτης δροσίζεται με το καθαρό νερό της πηγής και ευγνωμονεί τον Θεό για τη ζωή του. Έπειτα, ο στρατιώτης συναντά τον εχθρό του και, τελικά τον τραυματίζει θανάσιμα. Σταδιακά, ο νέος αυτός στρατιώτης συνειδητοποιεί το έγκλημα που είχε διαπράξει και μετανιώνει για την πράξη του. Ταυτόχρονα, αντικρίζει τον πόνο, το φόβο και την απορία του πληγωμένου και εκδηλώνει τη μετάνοιά του στον εχθρό του.

7 ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΕΙΜΕΝΑ

8 «Έκτορας και Ανδρομάχη» Από το Τρωικό κάστρο η Ανδρομάχη στον Έκτορα που κίναε για τη μάχη φώναξε με φωνή φαρμακωμένη: «Στρατιώτη μου, τη μάχη θα κερδίσει, όποιος πολύ το λαχταρά να ζήσει. Όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει, στρατιώτη μου για πόλεμο δεν κάνει» Έτσι κι εμένα η κόρη του Γαβρίλη σαν έφευγα στις 20 τ' Απρίλη μου φώναξε ψηλά από το μπαλκόνι: «Στρατιώτη αν θες τη μάχη να κερδίσεις, μια κοπελίτσα κοίτα ν' αγαπήσεις. Όποιος το γυρισμό του όρκο δεν κάνει, στρατιώτη μου, τον πόλεμο το χάνει» [πηγή: Από το θεατρικό έργο της Πηνελόπης Δέλτα, Παραμύθι χωρίς Όνομα, στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης, μουσική: Μ. Χατζιδάκις. Περιέχεται στο δίσκο Ματωμένος Γάμος/Παραμύθι χωρίς όνομα (Columbia, 1965)]

9 Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ, ΣΥΛΛΟΓΗ ΟΛΕΘΡΟΙ “Εσύ ήσουν η γαλήνια εκείνη πόλη”
Εσύ ήσουν η γαλήνια εκείνη πόλη, που έλαμπε ο ήλιος στα παράθυρά σου! Σ’ όργωσε τώρα της κακίας το βόλι και σύντριψε την ήσυχη χαρά σου. Τα ερείπια σου καπνίζουνε στο χώμα σωροί απ΄ την ομορφιά σου τη χαμένη· δεν τάσβυσε η βροχή κι αχνίζει ακόμα στους δρόμους η ζωή σου συντριμμένη. Στα πάρκα τα κορμιά των αγαλμάτων σαν από φθόνο τάσπασαν οι οβίδες, και τώρα με στη γύραθε ερημιά των φοβούνται να φυτρώσουν κι οι τσουκνίδες. Κι απ΄ τη ζωή σου κάτι αλήτες μόνο, που τα καμένα ερείπια σου σκαλεύουν, μες στο βουβό σου και τον έρμο πόνο ελεύτερα φαντάσματα σαλεύουν...

10 Ευριπίδη, Ελένη (Α΄ Στάσιμο)
Ανέμυαλοι όσοι αποζητούν τη δόξα με λόγχες και με δυνατά στον πόλεμο κοντάρια... Nικηφόρου Βρεττάκου, «Ένας στρατιώτης μουρμουρίζει στο αλβανικό μέτωπο» Μα ό,τι κι αν γίνει εμείς θα επιζήσουμε. Άνθρωποι κατοικούν μες στο πνεύμα της Ελευθερίας αμέτρητοι, Άνθρωποι όμορφοι μες στη θυσία τους, Άνθρωποι. Το ότι πεθάναν, δεν σημαίνει πως έπαψαν να υπάρχουν εκεί, με τις λύπες, τα δάκρυα και τις κουβέντες τους. Ο ήλιος σας θα 'ναι ακριβά πληρωμένος. Αν τυχόν δεν γυρίσω, ας είστε καλά, σκεφτείτε για λίγο πόσο μου στοίχισε. (Σαν ήμουνα μικρός καθρεφτιζόμουνα στα ρυάκια της πατρίδας μου δεν ήμουν πλασμένος για τον πόλεμο). [πηγή: Νικηφόρος Βρεττάκος, Τα ποιήματα, τόμος πρώτος. Με ένα σχέδιο του Επαμεινώνδα Λιώκη, Τρία φύλλα, Αθήνα 1981, σ ]

11 Κάποτε, ο Στήβεν Χώκινγκ (Βρετανός θεωρητικός φυσικός, κοσμολόγος, συγγραφέας και Διευθυντής Ερευνών στο Κέντρο Θεωρητικής Κοσμολογίας) είχε πει ότι: "Ο μεγαλύτερος εχθρός της γνώσης δεν είναι η άγνοια αλλά η ψευδαίσθηση της γνώσης". Πιστεύουμε ότι το ίδιο ισχύει και με την ειρήνη και με τον πόλεμο. Επειδή, μπορεί στα χαρτιά να έχουμε ειρήνη, αλλά κοινωνικά δεν είμαστε σε πραγματική ειρήνη. Κάθε μέρα έχουμε μάχες, για την εκπαίδευση, τη δικαιοσύνη, πολλές φορές ακόμα και για την υγεία μας, πνευματική και σωματική. Αυτές οι μάχες γίνονται τόσο καθημερινές που δεν φαίνονται μάχες, αλλά αναπόφευκτη πραγματικότητα. Και μετά, έρχεται κάτι, σαν τον πόλεμο (αν και νομίζουμε ότι στην χώρα μας ταιριάζει το παράδειγμα της οικονομικής κρίσης) που ταρακουνάει την χάρτινη πραγματικότητα που έχουμε ως πρόχειρη λύση και φαίνεται πραγματικά η εικόνα του καθενός, οι μάχες που δίνουμε, κυρίως με τους εαυτούς μας. Οπότε, φεύγει η ψευδαίσθηση της ειρηνικότητας, δοκιμάζονται όλοι και τότε φαίνεται πραγματικά ο χαρακτήρας του καθενός.

12 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ
ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΠΙΝΑΚΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΜΕ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

13 Ο νέος στρατιώτης Μέσα από τις συνεχείς ανατροπές του κειμένου, ο νεαρός στρατιώτης αρχικά κερδίζει τη συμπάθεια του αναγνώστη, καθώς κατεβαίνει να ξεδιψάσει στην πηγή και ξανανιωμένος, έχοντας αποβάλλει την ένταση της μάχης, υψώνει ευχαριστήρια προσευχή, υμνώντας την ομορφιά της ζωής. Αμέσως μετά όμως, αναιρεί το ανθρώπινο πρόσωπο του και επιτίθεται απερίσκεπτα σε έναν άοπλο εχθρό, που λαχτάρησε το ίδιο ακριβώς ξεδίψασμα μ’ εκείνον. Εμφανίζεται λοιπόν ως αδίστακτος εκτελεστής, προβαίνοντας σε ένα έγκλημα που δικαιολογεί ο πόλεμος. Στο πρόσωπο του πληγωμένου εχθρού του ξαναβρίσκει την ανθρωπιά του, συνειδητοποιώντας το έγκλημα που έχει διαπράξει και προσπαθώντας συντριμμένος να σώσει και να ανακουφίσει τη ζωή, που μόλις αφαίρεσε. Το έγκλημα πολέμου που έχει διαπράξει και η άμεση συνειδητοποίηση του τον αναδεικνύουν σε τραγικό πρόσωπο. Τον παρατηρούμε σταδιακά να αλλάζει και εντελώς ειλικρινά να αναγνωρίζει στον πληγωμένο ξένο τα χαρακτηριστικά εκείνα που τον κάνουν πάνω απ’ όλα άνθρωπο : την παράκληση για τη διαφύλαξη της ζωής του, τη λαχτάρα να δροσιστεί στην πηγή, το παράπονο και τον πόνο του θανάσιμου πλήγματος και της απροσδόκητης απώλειας της ζωής. Αναγνωρίζει στο πρόσωπο του εχθρού τις δικές του επιθυμίες και τους δικούς του πόνους κι αυτό γίνεται η αφορμή για να συμφιλιωθεί μαζί του και να σκύψει συντριμμένος να του ανακουφίσει τον πόνο.

14 Σκέψεις για την ειρήνη και τον πόλεμο
Σκέψεις για την ειρήνη και τον πόλεμο Το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό όταν ακούμε την λέξη ειρήνη είναι η συμφιλίωση και η αλληλοβοήθεια των ανθρώπων μεταξύ τους. Επίσης η ανεξαρτησία τους, ο μη υπάρχων φόβος για πόλεμο και γενικά ένα γαλήνιο περιβάλλον δίχως αναταραχές. Ενώ ο πόλεμος είναι το άκρως αντίθετο. Στον πόλεμο υπάρχει ο φόβος για το θάνατο, η απάνθρωπη συμπεριφορά , το μίσος απέναντι στον συνάνθρωπο μας. Ο πόλεμος εξαθλιώνει τον άνθρωπο ψυχικά και σωματικά.

15 Η ειρήνη είναι η φυσική ατμόσφαιρα του ανθρώπου, το αναντικατάστατο οξυγόνο της ζωής του. Γι’ αυτό αποτέλεσε από τα πολύ παλιά χρόνια τη λατρευτή Ιθάκη και της σκέψης και των πόθων του. Πρέπει να στέκεται πάντα σαν ιδανικό, όραμα και αίτημα ζωής και σαν φωτεινή λυχνία, για να φωτίζει το δρόμο των αγώνων και των θυσιών, που οδηγεί στην τιμή και στην αθανασία. Απώλεια αυτής λοιπόν σημαίνει απώλεια της ανθρώπινης υπόστασης και της ανθρωπιάς.

16 Συναδέλφωση των Λαών

17

18

19 το παιδι με το περιΣτερι pablo picasso

20 Η ΑΣΠΙΔΑ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ

21 Το Πρόσωπο του Πολέμου -Salvador Dali 1941

22 Αποθέωση του πολέμου -Vasily Vereshchagin 1871

23 Πόλεμος - Marc Chagall, 1966

24 Πρόσφυγες (Η φρίκη του πολέμου) -David Burliuk

25 Οι μαθητές της Α Ομάδας Άννα Βιέννα Σήλια Βασιλείου Ιωάννα Γαρεφαλάκη
Έλενα Γκρηγκόρας Ιάσονας Κωνσταντινίδης Γιώργος Κουμπαράκης

26 Οι μαθητές της Β Ομάδας ΜΑΝΟΣ ΚΕΛΑΡΑΚΗΣ ΖΩΗ ΒΛΑΧΑΚΗ ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΗΡΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΥΡΟΓΕΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑ ΛΙΛΙΤΣΗ ΧΡΥΣΗ ΑΡΧΑΥΛΗ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΑΣΠΑΣΙΑ ΖΑΜΠΕΤΑΚΗ

27 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ https://el.Wikipedia.org/wiki/Γιάννης Μαγκλής
ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL105/229/1692,5420/ %B7%CF%82_%CE%9C%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82

28 tospirto.net/top_ten/14156 photodentro.edu.gr/lor/r/8521/6523