1 ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΝΗ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ 9 Η «ΜΟΥΧΛΕΣ» ΚΑΙ ΜΥΚΗΤΕΣ.

Παρουσίαση με θέμα: "1 ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΝΗ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ 9 Η «ΜΟΥΧΛΕΣ» ΚΑΙ ΜΥΚΗΤΕΣ."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 1 ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΝΗ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ 9 Η «ΜΟΥΧΛΕΣ» ΚΑΙ ΜΥΚΗΤΕΣ

2 2 Οι μύκητες δεν είναι φυτά

3 3 ΦΥΛΟΓΕΝΕΣΗ ΤΩΝ ΜΥΚΗΤΩΝ

4 4

5 5 Η μόλυνση με «μούχλες» μπορεί να είναι επικίνδυνη, μακροπρόθεσμα ή βραχυπρόθεσμα, ή και θανάσιμη

6 6 Χαρακτηριστικά των μυκήτων, τύπου «μούχλας» (ζυγομύκητες) Οι «μούχλες» αποτελούν μία κατηγορία μυκήτων Είναι πανταχού παρόντες και ουσιαστικό αποσυνθέτες (decomposers) οργανικών ουσιών Το μυκήλλιο (mycelium) φτιάχνεται από νημάτια υφών που αποτελούν την ορατή «μούχλα» Οι «μούχλες» αναπαράγονται με σπόρια (λέγονται και κονίδια, spores)

7 7 Οι υφές των μυκήτων

8 8 Απελευθέρωση κονιδίων

9 9 Οι μύκητες σαν σαπρόφυτα και αποσυνθέτες

10 10 Ζυγομύκητες στα τρόφιμα Mucor sp. σε ροδάκινο Σποραγγεία Mucor

11 11 Χαρακτηριστικά της «μούχλας» Η «μούχλα μπορεί να εξαπλωθεί από την ενοφθάλμιση σπασμένων υφών σε ένα χώρο με υγρασία και οργανικά θρεπτικά υλικά. Οργανικά θρεπτικά υλικά είναι το ξύλο, το χαρτί, τα χρώματα, τα υφάσματα, το φυτόχωμα, η σκόνη, τα τρόφιμα, η υγρασία, ακόμα και ανόργανες ουσίες, όπως το γυαλί και το γυμνό σκυρόδεμα, που καλύπτεται από ένα στρώμα biofilm.

12 12 Χαρακτηριστικά της «μούχλας» (Mold) Ορισμένες «μούχλες» βλαστάνουν σε 4-12 ώρες. Αν αφεθούν ανενόχλητες, οι «μούχλες» μπορεί να αναπτυχθούν και να εξαπλωθούν σε 24-72 ώρες Οι πλημμύρες, η υγρασία, η διαρροή σωληνώσεων, η διαρροή από παράθυρα ή στέγες, τα χαλασμένα τρόφιμα και κακή εσωτερική τακτοποίηση των τροφίμων στα ψυγεία μπορεί να οδηγήσει σε μόλυνση. Οι μούχλες μπορεί να «κρύβονται» μέχρις ότου κατάλληλες συνθήκες τους επιτρέψουν να βλαστήσουν και να αναπτυχθούν Ορισμένες μούχλες παράγουν τοξικές μυκοτοξίνες. Όλες οι μούχλες, είναι ικανές να προκαλέσουν προβλήματα (διαφορετικά βέβαια η κάθε μία) στην υγεία του ανθρώπου

13 13 Πως εισέρχονται οι μούχλες στην οικία Είναι δυνατόν να εισέλθουν:  Μέσα από τα ανοίγματα των θυρών και παραθύρων  Μέσω του αερισμού και του κλιματισμού  Από ανθρώπους, ενδύματα, υποδήματα, τσάντες  Μέσω υλικών κατασκευής ή μετασκευής των οικιών  Με καροτσάκια για ψώνια  Στις προμήθειες ρούχων  Με μολυσμένα τρόφιμα

14 14 Που ζουν οι μούχλες στο σπίτι; Σε πληγείσες από νερό περιοχές, εμπορεύματα και υλικά Σε βρεγμένες και υψηλής υγρασίας περιοχές ή επιφάνειες Σε συστήματα κλιματισμούς και σε αγωγούς εξαερισμού Σε ψευδοτοίχους, ψευδοοροφές και άλλα οικοδομικά υλικά Πίσω από ντουλάπες, ράφια, βιβλιοθήκες, παλιά βιβλία, κρεβάτια ή κομοδίνα Στη συσσωρευμένη σκόνη και το νερό

15 15 Ιδιότητες που έχουν οι μούχλες και κίνδυνοι για την ανθρώπινη υγεία Μπορεί να προκαλέσουν ποικίλες αντιδράσεις στον άνθρωπο, οι περισσότερες δυσάρεστες Η σοβαρότητα της αντίδρασης εξαρτάται από το είδος και την ποσότητα της μούχλας αλλά και την ευαισθησία των ατόμων Η έκθεση πραγματοποιείται μέσω κατάποσης, εισπνοής ή επιφανειακής επαφής (π.χ. δέρμα, μάτια) με μούχλα ή μολυσμένου υλικό

16 16 Ιδιότητες που έχουν οι μούχλες και κίνδυνοι για την ανθρώπινη υγεία Συστατικά μούχλας που είναι γνωστό ότι προκαλούν αντιδράσεις στο σώμα : Πτητικά Οργανικά Συστατικά (Volatile Organic Compounds ή VOC) (κακοσμία του τυριού): πονοκέφαλοι, αδυναμία συγκέντρωσης, ζαλάδα, ερεθισμός των βλεννογόνων. Αλλεργιογόνα Allergens (βρίσκονται στους σπόρους, αλλεργική αντίδραση στους ανθρώπους): αρχικά ήπια μεταβατική αντίδραση με καταρροή της μύτης και των οφθαλμών και στη συνέχεια χρόνιες παθήσεις όπως ιγμορίτιδες και άσθμα.

17 17 Ιδιότητες που έχουν οι μούχλες και κίνδυνοι για την ανθρώπινη υγεία Συστατικά μούχλας που είναι γνωστό ότι προκαλούν αντιδράσεις στο ανθρώπινο σώμα:  Μυκοτοξίνες (Mycotoxins) (φυσικά οργανικά συστατικά ικανά να προκαλέσουν τοξική αντίδραση στα σπονδυλωτά). Οι μούχλες διαθέτουν ένα συγκεκριμένο γονιδιακό οπλοστάσιο να παράγουν μυκοτοξίνες, το οποίο ενεργοποιούν σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα και συνθήκες. Aspergillus Niger (μπορεί να παράγει μυκοτοξίνες)

18 18 Ιδιότητες που έχουν οι μούχλες και κίνδυνοι για την ανθρώπινη υγεία Η έκταση στην οποία κάποιο άτομο μπορεί να επηρεαστεί εξαρτάται από:  Την κατάσταση της υγείας του  Την ευπάθειά του σε ασθένειες  Τον οργανισμό (μούχλα) στον οποίο εκτίθεται  Τη χρονική διάρκεια και τη βαρύτητα της έκθεσης

19 19 Ιδιότητες που έχουν οι μούχλες και κίνδυνοι για την ανθρώπινη υγεία Αυτοί που βρίσκονται υπό κίνδυνο συστηματικής μόλυνσης από μούχλες είναι:  Οι σοβαρά ανοσοκατασταλμένοι που:  Κάνουν χημειοθεραπεία  Έχουν υποστεί κάποια μεταμόσχευση  Παίρνουν αντιβιοτικά για μεγάλο χρονικό διάστημα  Πάσχουν ήδη από άλλη συστηματική νόσο που τους καταβάλλει  Έχουν HIV/AIDS

20 20 Ιδιότητες που έχουν οι μούχλες και κίνδυνοι για την ανθρώπινη υγεία Τέσσερα είδη μούχλας έχουν βρεθεί να είναι συστηματικά υπεύθυνα για πολλά προβλήματα υγείας στους ανθρώπους και τα σπονδυλωτά γενικότερα:  Aspergillus  Cladosporium  Penicillium  Stachybotrys Μούχλα Penicillium

21 21

22 22 Aspergillus Περιλαμβάνει A. fumigatus, A. niger, A. flavus Τρείς κλινικοί τύποι πνευμονικής ασπεργίλλωσης (aspergillosis): αλλεργική, με επιθετική προσβολή του ιστού, ως σφαίρες προσβολής (fungus ball) Οι καλλιέργειες χρειάζονται 1-3 εβδομάδες για να αναπτυχθούν Υπάρχουν ορολογικά τεστ για την ασπεργίλλωση Συνήθως οι μούχλες αυτές βρίσκονται στα τρόφιμα, το χώμα, τους αεραγωγούς και σε χρώματα τοίχων

23 23 Ναι, είναι επικίνδυνο

24 24

25 25 Cladosporium Συχνά εντοπίζεται σε περιβάλλοντα με υψηλή υγρασία, στον υαλοβάμβακα που μονώνει αεραγωγούς, στην μπογιά και στα υφάσματα Τα είδη Cladosporium προκαλούν έλκη στο δέρμα, κερατίτιδα, ονυχομύκωση, παραρρινοκολπίτιδα, οιδήματα και πνευμονικές μολύνσεις Είναι κοινά αλλεργιογόνα και ορισμένοι παθότυποι παράγουν μυκοτοξίνες

26 26

27 27 Penicillium Το P. Chrysogenum είναι η μούχλα που παράγει την πενικιλλίνη. Τα είδη Penicillium, γενικά, είναι ταχεία αναπτυσσόμενα, με οσμή μούστου. Βρίσκεται στο έδαφος, τα χαλιά, την κυτταρίνη, τα κατεστραμμένα από νερό υλικά, τα χρώματα, το χαρτί ταπετσαρίας τοίχου και στον υαλοβάμβακα (fiberglass) Συσχετίζεται με αλλεργικές αντιδράσεις, υπερευαισθησία, πνευμονία, σοβαρές μολύνσεις πνευμόνων, λοιμώξεις οργάνων, μυελού οστών Εισπνοή, επαφή με το δέρμα και κατάποση είναι οι κύριοι οδοί εισόδου

28 28 Monilinia (αριστερά, ξηρή σήψη), Pencillium (δεξιά, υγρή σήψη, πηκτινολυτικά ένζυμα)

29 29

30 30 Stachybotrys Chartarum Βρίσκεται στην κυτταρίνη που περιέχουν διάφορα προϊόντα (όπως το ξύλο, η λυγαριά, τα πλακίδια οροφής, τους τοίχους, τις σανίδες πεπιεσμένου ξύλου) και τα φθαρμένα από νερό υλικά Μπορεί να παράγει μυκοτοξίνες και σπόρια που προκαλούν σοβαρά προβλήματα σε περίπτωση εισπνοής ή κατάποση Μπορεί να προκαλέσει διαταραχές των πνευμόνων, καθώς και μόνιμες νευρολογικές, παθολογικές, ψυχολογικές και ανοσολογικές επιπτώσεις στο ανθρώπινο σώμα

31 31 Claviceps purpurea, εργοτισμός Δηλητηρίαση η οποία οφείλεται στα αλκαλοειδή που περιέχονται στην ερυσιβώδη όλυρα (βρίσκεται στους μύκητες πουρπουρέα, που παρασιτούν στα σιτηρά και κυρίως στη σίκαλη). Διακρίνονται δυο μορφές εργοτισμού: α) γαγγραινική και β) σπασμωδική.

32 32

33 33 Ορισμένα σημεία και συμπτώματα που εμφανίζονται σε νόσους από μούχλες Αλλεργική αντίδραση / ευαισθησία (κνίδωση, ρινική καταρροή, οφθαλμική καταρροή, κεφαλαλγία), όταν είναι σε στάδιο εγκατάστασης Οξύ ή χρόνιο βήχα Κόπωση και σύγχυση Δύσπνοια Μυϊκά άλγη και πόνοι - αρκετά έντονα και χρόνια Λήθαργος Κώμα (Coma)

34 34 Διαγνωστική διαδικασία Ορολογικές εξετάσεις Προσδιορισμός διαδικασίας εισβολή της μούχλας στην εγκατάσταση Φυσική κατάσταση της υγείας του ασθενούς ή υπαλλήλου Το προσωπικό θα πρέπει να εξεταστεί Ατομική προσβολή ή ενδημία

35 35 Πρόληψη της μόλυνσης και των νόσων από μούχλες Επιδιόρθωση διαρροών. Αντικατάσταση των κατεστραμμένων από νερό υλικών Καθαρό νερό Βεβαιωθείτε ότι υπάρχουν καλές πρακτικές που περιλαμβάνουν την οικιακή οικονομία, τα χαλιά με βαθύ πέλας, τα υφάσματα, τα έπιπλα Στόχος σε κρίσιμους τομείς (π.χ. ΜΕΘ), οι ασθενείς και το προσωπικό να παρακολουθούνται Αν μυρίζει μούχλα, θα είναι, πιθανότατα μούχλα

36 36 Συνήθεις Μυκοτοξίνες

37 37 Οι αφλατοξίνες είναι καρκινογόνες

38 38 Μυκοτοξίνες

39 39

40 40 Μύκητες και ζύμες στη βιομηχανία τροφίμων (βλέπε και άσκηση πράξης)

41 41 Το Penicillium roquefortii χρησιμοποιείται στην προετοιμασία του μπλέ τυριού

42 42 Penicillium camemberti σε τυριά καμεμπέρ και μπρί

43 43 Saccharomyces cerevisiae

44 44 Saccharomyces cerevisiae ή budding yeast

45 45 ΜΥΚΗΤΕΣ «ΜΟΥΧΛΕΣ» ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ (κυρίως Βασιδιομύκητες)

46 46 Ο κίνδυνος Υπάρχουν πολλά είδη δηλητηριωδών μανιταριών, τα οποία αναπτύσσονται εκεί όπου απαντούν και μη δηλητηριώδη. Τo πλέον επικίνδυνο είδος στην Ευρώπη είναι η Amanita phalloides, ενώ στις ΗΠΑ επικίνδυνα είδη μανιταριών είναι η Amanita verna, η Amanita virosa κ.ά.

47 47 Ο «σκούφος του θανάτου» Amanita phalloides

48 48 Αρκεί ένα κομμάτι Βρώση ενός μόνο κομματιού δηλητηριώδους μανιταριού είναι αρκετή για να επιφέρει το θάνατο. Το σημαντικότερο είναι ότι η δηλητηρίαση είναι συνήθης στα μικρότερα παιδιά, που έχουν μάλλον μεγαλύτερη ευαισθησία και βέβαια αποτελούν τα πιο αθώα από τα θύματα, αφού η συλλογή των μανιταριών γίνεται συνήθως από θεωρητικά "έμπειρους" ενήλικες (π.χ. παππούδες).

49 49 Τα «αθώα» και τα «ένοχα» Πρέπει λοιπόν να σημειωθεί ότι η διάκριση των αθώων μανιταριών από τα δηλητηριώδη είναι πολύ δύσκολη, αν όχι αδύνατη, ακόμη και από "έμπειρους ειδικούς". Για το λόγο αυτό η βρώση τους θα αποτελεί πάντα μεγάλο κίνδυνο για τους ανθρώπους που τα χρησιμοποιούν. Κλινική εικόνα : Οι δηλητηριάσεις από τα μανιτάρια οφείλονται σε τοξίνες που υπάρχουν σε ορισμένα είδη τους. Αυτές διακρίνονται σε δυο είδη, ανάλογα με το χρόνο που μεσολαβεί από τη λήψη μέχρι την εκδήλωση των συμπτωμάτων.

50 50 Amanita muscaria Στην πρώτη κατηγορία οι κλινικές εκδηλώσεις εμφανίζονται μέσα σε 6 ώρες από τη λήψη τους και κυρίως οφείλονται στα μανιτάρια του είδους Muscaria. Η Amanita muscaria περιέχει το παρασυμπα- θητικομιμητικό αλκαλοειδές μουσκαρίνη και ποικίλες ποσότητες άλλων ουσιών, που επιδρούν στο ΚΝΣ, περιέχει όμως και ένα αλκαλοειδές με παρασυπαθητικολυτική δράση.

51 51 Amanita muscaria

52 52 Παρασυμπαθητικοτονία Έτσι τα συμπτώματα της δηλητηρίασης οφείλονται κυρίως στη διέγερση του παρασυμπαθητικού (δακρύρροια, μύση, εφιδρώσεις, σιελόρροια, ναυτία, εμετοί, διάρροιες, κοιλιακοί πόνοι, αυξημένες βρογχικές εκκρίσεις, άσθμα, δύσπνοια, βραδυκαρδία, υπόταση). Μυϊκός τρόμος, σύγχυση, έκσταση και παραλήρημα, αποτελούν συχνές εκδηλώσεις ασθενών με σοβαρές δηλητηριάσεις.

53 53 Θάνατος από Α. muscaria Μετά από τη λήψη της Amanita muscaria τα συμπτώματα της δηλητηρίασης μπορεί να εμφανιστούν μέσα σε λεπτά έως δύο ώρες. Ο ασθενής μπορεί να καταλήξει σε λίγες ώρες, όμως με κατάλληλη θεραπεία (ατροπίνη) μπορεί να επανέλθει πλήρως μέσα σε 24 ώρες. Αυτό το είδος μανιταριού δεν απαντά στην Ελλάδα. H Amanita muscaria var. guessowii έχει επιφάνεια σαν ένα κίτρινο καπέλλο

54 54 Ο «εβδομαδιαίος» θάνατος Στη δεύτερη κατηγορία μανιταριών τα συμπτώματα εμφανίζονται κάπως αργότερα (μέσα σε 8-16 ώρες και μερικές φορές μέσα σε 24 ώρες από τη λήψη τους). Ο κύριος εκπρόσωπος αυτής της ομάδας, όσον αφορά την Ευρώπη είναι το είδος Α. phalloides. Οι δηλητηριάσεις από το είδος αυτό είναι σοβαρές, αφού η θνησιμότητά τους φθάνει το 50%, ιδίως όταν συνοδεύονται από ηπατική ή νεφρική βλάβη.

55 55 Amanita phalloides

56 56 Galerina autumnalis Είδος δηλητηριώδους μανιταριού που βρίσκεται σε κορμούς δέντρων και υγρά εδάφη. Μπορεί να αναγνωριστεί από το καφέ χρώμα στο πάνω μέρος, το κάτω μέρος είναι συνήθως σκουρόχρωμο, δεν έχει μεγάλο μέγεθος και η διάμετρος του καπέλου είναι 3-5 εκατοστά. Η τοξίνη (a-amanitin) του καταστρέφει τα κύτταρα του συκωτιού, επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα και τα νεφρά. Με την πάροδο 6-24 ωρών από την κατανάλωση αρχίζουν να εμφανίζονται σπασμοί και διάρροια. Στη συνέχεια τα συμπτώματα αυτά υποχωρούν. Την 4η με 5η ημέρα η συγκέντρωση της τοξίνης αυξάνεται επηρεάζοντας σημαντικά το συκώτι και τα νεφρά. Συχνά επακολουθεί ο θάνατος εκτός και αν γίνει μεταμόσχευση συκωτιού.

57 57 Galerina autumnalis

58 58 Ο ρόλος της αλβουμίνης Η Amanita phalloides και άλλα είδη μανιταριών περιέχουν πολυπεπτιδικές κυτταροτοξίνες [αμανιτίνη (α,β,γ), φαλλοϊνη και φαλλοειδίνη)], των οποίων η τοξικότητα δεκαπλασιάζεται μετά τη σύνδεσή τους με λευκωματίνη (αλβουμίνη) του ορού. Φαλλοειδίνη

59 59 Η «αρχή του τέλους» Ειδικότερα η φαλλοϊνη και η φαλλοειδίνη (που είναι λιγότερο τοξικές, αλλά επιδρούν ταχύτερα), ευθύνονται για τις γαστρεντερικές διαταραχές της δηλητηρίασης, που εμφανίζονται αρχικά (σοβαρή ναυτία, έντονος κοιλιακός πόνος, αιμορραγικοί εμετοί, διάρροιες). Ο πολυμερισμός της ακτίνης

60 60 Η F-ακτίνη Η φαλλοϊνη και η φαλλοειδίνη συνδέεται με τα μόρια της ακτίνης και τα μονιμοποιεί. Επιπλέον, έχει βρεθεί ότι αναστέλλει τη δραστηριότητα υδρόλυσης ATP της F-ακτίνης.

61 61 Προβλήματα λόγω του ρόλου της ακτίνης Σοβαρή ναυτία Έντονος κοιλιακός πόνος Αιμορραγικοί εμετοί Διάρροιες

62 62 Η α-αμανιτίνη Η άλφα-αμανιτίνη είναι ένας αναστολέας της RNA πολυμεράσης II. Η RNA πολυμεράση ΙΙ (που αποκαλείται επίσης RNAP II και Pol ΙΙ) είναι ένα ένζυμο που υπάρχει στα ευκαρυωτικά κύτταρα και καταλύει τη μεταγραφή του DNA, για να συνθέσει τις πρόδρομες μορφές του mRNA, τα snRNA και τα microRNA. Μικρά πυρηνικά RNA (snRNA) είναι μια κατηγορία μικρών μορίων RNA που βρίσκονται εντός του πυρήνα των κυττάρων και εμπλέκονται σε μια σειρά σημαντικών διεργασιών, όπως το RNA-splicing (, η ρύθμιση των μεταγραφικών παραγόντων (7SK RNA) και η διατήρηση των τελομερών. Στη γενετική, τα microRNA (miRNA) είναι μονόκλωνα RNA μόρια περίπου 21-23 νουκλεοτιδίων στο μήκος, που ρυθμίζουν την έκφραση γονιδίων.

63 63 Α. Η α-αμανιτίνη. Β. Η φαλασσιδίνη

64 64 Αποτελέσματα α-αμανιτίνης Σοβαρές κυτταρικές βλάβες μπορούν να παρουσιαστούν στους μύες, την καρδιά, το ΚΝΣ. Οι πρώτες κλινικές εκδηλώσεις περιλαμβάνουν γαστρεντερικές διαταραχές, ενώ μετά από διάστημα 6-24 ωρών εμφανίζονται οι βασικές κλινικές διαταραχές, όπως ηπατική ανεπάρκεια, δυσκολία στην αναπνοή και κυκλοφορική καταπληξία. Κεφαλόπονος, σύγχυση, σπασμοί και κώμα είναι συχνές εκδηλώσεις. Επώδυνο ήπαρ, ίκτερος, υπογλυκαιμία, αφυδάτωση και ολιγοανουρία, την 1η-2η ημέρα από την λήψη τους. Εργαστηριακά διαπιστώνεται αύξηση της κρεατινίνης, της ουρίας, των τρανσαμινασών (SGOT, SGPT), της γαλακτικής δεϋδρογενάσης (LDH) και της χολερυθρίνης.

65 65 Αιτιολογία δράσης

66 66 Αμανιτίνη, πολυμεράση, μεταγραφή

67 67 Πορεία Οι ασθενείς πεθαίνουν σε ποσοστό 50% από οξεία ηπατική νέκρωση μέσα σε 5-8 ημέρες, η δε ανάνηψη σ' αυτούς που επιζούν είναι πολύ βραδεία. Τα ευρήματα στις νεκροτομές περιλαμβάνουν λιπώδη εκφύλιση του ήπατος, των νεφρών, της καρδιάς και των σκελετικών μυών.

68 68 Θεραπεία Δεν έχει βρεθεί ειδικό αντίδοτο για τη δηλητηρίαση αυτή. Έτσι το μεγάλο βάρος της θεραπευτικής αγωγής αφορά στις πλύσεις του στομάχου (μείωση απορρόφησης τοξινών), στη συμπτωματική αντιμετώπιση, που περιλαμβάνει τη ρύθμιση του ισοζυγίου υγρών, ηλεκτρολυτών και οξεοβασικής ισορροπίας (που διαταράσσονται λόγω των αρχικών εμετών και διαρροϊκών κενώσεων) και στην υποστήριξη του κυκλοφορικού.

69 69 Θεραπεία-1 Πολύ μεγάλη σημασία επίσης έχει και η πρώιμη διούρηση (για να αποβληθούν οι τοξίνες των μανιταριών, πριν συνδεθούν με τη λευκωματίνη), πράγμα που θεωρείται ότι συμβαίνει μέσα στις πρώτες 36 ώρες. Ακόμη η χορήγηση 400.000 U/kg.Σ.Β. πενικιλλίνης, σε συνεχή ενδοφλέβια έγχυση έχει ευεργετική επίδραση, διότι εκτοπίζει τις τοξίνες των μανιταριών από την λευκωματίνη του ορού και έτσι αυτές αποδεσμεύονται, οπότε καθίστανται λιγότερο τοξικές για τα κύτταρα και μπορούν και αποβάλλονται δια των ούρων.

70 70 Θεραπεία-2 Τα μανιτάρια (Amanita phalloides, Amanita verna, Amanita muscaria) έχουν τοξίνες που αιμοκαθ- αίρονται και έχουν μεγάλη συγγένεια με τον άνθρακα. Η αιμοκάθαρση πρέπει να εφαρμόζεται πρώιμα και να είναι παρατεταμένη. Η αιμοπροσρόφηση με ενεργοποιημένο άνθρακα ή ιονταλλακτική ρητίνη (XAD-4) είναι περισσότερο αποτελεσματική στην αφαίρεση των τοξινών αυτών από το αίμα, ακόμη και μετά από 24 ώρες από τη λήψη τους. Τέλος έχει εφαρμοστεί και η πλασμαφαίρεση από κοινού με αιμοπροσρόφηση.

71 71 Ρόλος των τοξινών στη φύση

72 72 Καλλιεργημένα μανιτάρια Καλύτερα τα καλλιεργημένα μανιτάρια (B6, βιοτίνη). Δεν είναι όλα για το πιάτο μας. Υπάρχουν δηλητηριώδη και η συλλογή τους από την ύπαιθρο εγκυμονεί κινδύνους. mg/g g ανά 100g Ανά 100g