ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΣΦΥΡΟΔΑΚΤΥΛΙΑ (mallet finger) 0 Είναι η απόσπαση του εκτείνοντα τένοντα στο σημείο πρόσφυσης του στην βάση της τελικής φάλαγγας. Οι ακτινογραφίες.

Παρουσίαση με θέμα: "ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΣΦΥΡΟΔΑΚΤΥΛΙΑ (mallet finger) 0 Είναι η απόσπαση του εκτείνοντα τένοντα στο σημείο πρόσφυσης του στην βάση της τελικής φάλαγγας. Οι ακτινογραφίες."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΣΥΝΕΧΕΙΑ

2 ΣΦΥΡΟΔΑΚΤΥΛΙΑ (mallet finger) 0 Είναι η απόσπαση του εκτείνοντα τένοντα στο σημείο πρόσφυσης του στην βάση της τελικής φάλαγγας. Οι ακτινογραφίες χρησιμοποιούνται για να αποκλείσουν κάταγμα. Αυτές οι βλάβες συνήθως αντιμετωπίζονται με παρατεταμένη ακινητοποίηση σε νάρθηκα σε θέση έκτασης ( > 6 εβδομάδες). Τα αποτελέσματα είναι σχεδόν καλά. Χρόνιες παραμελημένες βλάβες μπορεί να οδηγήσουν σε σημαντική παραμόρφωση δίκην «λαιμού κύκνου»(«swan –neck deformity”).

3 \

4 Νόσος De Quervain 0 Αναφέρεται σαν στενωτική Τενοντοελυτρίτιδα του πρώτου ραχιαίου διαμερίσματος του καρπού ( μάκρος απαγωγέας του αντίχειρα [ APL ] και βραχύς εκτείνοντας τον αντίχειρα [ EPB ] ) και συνήθως εμφανίζεται σε αθλήματα με ρακέτα. Ωλένια απόκλιση του καρπού με τον αντίχειρα στην παλάμη ( δοκιμασία Finkelstein) αναπαράγει τα γενικά συμπτώματα του ασθενούς. Η θεραπεία περιλαμβάνει την τροποποίηση της δραστηριότητας, νάρθηκα, τοπική έγχυση, και μερικές φορές χειρουργική απελευθέρωση.

5

6 Τενοντίτιδες καμπτήρων & εκτεινόντων τενόντων 0 Τενοντίτιδα ωλένιου εκτείνοντα τον καρπό και/ή υπερξάρθρημα του έκτου ραχιαίου διαμερίσματος εμφανίζεται συχνά στο τένις και στους παίκτες του χόκεϊ. Οι ασθενείς βιώνουν επώδυνη αναπήδηση κατά τον πρηνισμό και υπτιασμό του χεριού. Ακινητοποίηση σε υπτιασμό με νάρθηκα είναι συνήθως απαραίτητη ενώ η χειρουργική αντι- μετώπιση με τενοντόλυση και αποκατάσταση του έκτου διαμερίσματος μπορεί να χρήζεται σε επιμονές περιπτώσεις.

7

8 0 Τενοντίτιδα του κερκιδικού και ωλένιου καμπτήρα του καρπού είναι συχνή και σχετίζεται με την κατάχρηση, ιδιαίτερα σε παίκτες που χρησιμοποιούν ρακέτα. Τροποποίηση της δραστηριότητας, νάρθηκας και μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη είναι συνήθως αποτελεσματικά. Χειρουργική τενοντόλυση σπάνια είναι απαραίτητη.

9

10 «Jersey δάκτυλο» 0 Αναφέρεται σε έναν τραυματισμό με απόσπαση του εν τω βάθει καμπτήρα στο σημείο πρόσφυσης του στη βάση της περιφερικής φάλαγγας (DIP). Η απόσπαση γίνεται με την ξαφνική υπερέκταση του δάχτυλου ενώ αυτό βρίσκεται σε κάμψη. Μπορεί να διαγνωστεί και με απλές ακτινογραφίες. Η ταξινόμηση Leddy περιγράφει τρεις τύπους: Τύπου Ι, οπισθοχώρηση της τένοντα στην παλάμη, Τύπου II, οπισθοχώρηση στην κεντρική φαλαγγοφαλαγγική άρθρωση (ΡΙΡ) Και τον τύπο III συνοδεύεται με ένα μεγάλο οστικό τεμάχιο χωρίς όμως σημαντική οπισθοχώρηση. Τύπου Ι τραυματισμοί πρέπει να επισκευάζονται νωρίς ( μέσα σε 1 εβδομάδα) λόγω της απώλειας της παροχής αίματος προς τον τένοντα. Αρθρόδεση προτιμάται σε περίπτωση καθυστερημένης αντιμετώπισης ( > 3 μήνες).

11 Κάταγμα σκαφοειδούς & δακτύλων 0 Tα κατάγματα αυτά συμβαίνουν συχνά σε αθλήματα επαφής. Επειδή η αγγειακή παροχή εισέρχεται περιφερικά, αυτά τα κατάγματα έχουν ένα υψηλό ποσοστό καθυστερημένης πώρωσης και άσηπτης νέκρωσης. Οξεία και υποξεία, απαρεκτόπιστα κατάγματα κάτω των 8 εβδομάδων μπορεί να αντιμετωπιστούν με τοποθέτηση νάρθηκα και με τον αντίχειρα σε θέση ελαφρές έκτασης και απαγωγής. Επίσης μη παρεκτοπισμένα κατάγματα που αντιμετωπίζονται χειρουργικά με διαδερμική τοποθέτηση βελόνων πωρώνονται γρηγορότερα, επιτυγχάνεται καλύτερο εύρος κίνησης και οι ασθενείς επιστρέφουν στην εργασία τους, και ενδεχομένως στις προπονήσεις, τους γρηγορότερα. Τα παρεκτοπισμένα κατάγματα αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Η μη πώρωση μπορεί να αντιμετωπιστεί χειρουργικά με τοποθέτηση οστικού μοσχεύματος. Η αξονική τομογραφία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εκτίμηση της παρεκτόπιση, ενώ η MRI είναι χρήσιμη να αποκλείσει κάταγμα και να αξιολογήσει την αγγείωση.

12

13

14 Κατάγματα Μετακαρπίων και φαλάγγων 0 Πολλά από αυτά τα κατάγματα επουλώνονται με κλειστή ανάταξη και ακινητοποίηση. Στο τέταρτο και πέμπτο μετακάρπιο η γωνία παρεκτόπισης που είναι ανεκτή είναι μεγαλύτερη από αυτή του δείκτη και του μέσου δάχτυλου. Κατάγματα, όπου εμπλέκονται αρθρώσεις, και εκείνα που προκαλούν στροφική παραμόρφωση θα πρέπει να αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Η πρόωρη κινητοποίηση είναι το κλειδί για την επιτυχή αποκατάσταση. 0 Συχνά είναι τα κατάγματα στη κεφαλή του 5ου μετακαρπίου που συμβαίνουν σε μποξέρ (Boxer’s Fracture). 0 Κατάγματα που αφορούν την βάση του αντίχειρα στη καρπομετακάρπια άρθρωση (κάταγμα Bennett, το κάταγμα του Rolando) συχνά απαιτούν ανοιχτή ανάταξη και εσωτερική οστεοσύνθεση.

15 Αποκατάσταση

16 Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα 0 Ο καρπιαίος σωλήνας είναι ένα «τούνελ» στον καρπό και αποτελείται από τα οστά του καρπού ( οκτώ οστά στον καρπό ) και του εγκάρσιου συνδέσμου. Το μέσο νεύρο και οι καμπτήρες των δάχτυλων διέρχονται από αυτό το στενό τούνελ. Τα συμπτώματα του σύνδρομο καρπιαίου 0 Συνήθως, τα άτομα με σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα ως πρώτο σύμπτωμα αναφέρουν ότι τα δάχτυλά τους μουδιάζουν το βράδυ.

17 Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για τη θεραπεία του συνδρόμου του καρπιαίου σωλήνα: 0 Αλλαγές στον τρόπο ζωής. 0 Η θεραπεία περιλαμβάνει την προσαρμογή του τρόπου με τον οποίο το άτομο εκτελεί μια επαναλαμβανόμενη κίνηση: Αλλάζοντας τη συχνότητα με την οποία εκτελεί την κίνηση και την αύξηση του χρόνου ανάπαυσης μεταξύ των κινήσεων. 0 Ακινητοποίηση και φαρμακευτική αγωγή 0 Χειρουργική. Αν σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα δεν ανταποκρίνονται στη συντηρητική θεραπεία, τότε η χειρουργική επέμβαση είναι η επόμενη επιλογή θεραπείας.

18 Καρπομετακάρπια αρθρίτιδα Η οστεοαρθρίτιδα μεταξύ του μείζονος πολυγώνου και της βάσης του 1ου μετακαρπίου είναι συνήθης σε μετα εμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Συνήθως συνοδεύεται από όζους του Heberden στις αρθρώσεις των δακτύλων. 0 Κλινική εικόνα: Συνήθως πρόκειται για γυναίκα μέσης ηλικίας η οποία αναφέρει διάχυτο πόνο γύρω από τη βάση του αντίχειρα. 0 Θεραπεία: Αρχικά με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, τοπική έγχυση κορτικοστεροειδών και προσωρινή ακινητοποίηση σε νάρθηκα. Εάν αυτά αποτύχουν, τότε η χειρουργική αντιμετώπιση κρίνεται απαραίτητη.

19

20 ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ Η εργοθεραπεία είναι μια εξαιρετική θεραπευτική προσέγγιση για μια σειρά από παθολογίες στα νεύρα, καθόσον οι τεχνικές με ήπιους χειρισμούς, μπορούν με αποτελεσματικότητα να αντιμετωπίσουν περιπτώσεις όπως είναι η συμπίεση νεύρου, η αντιμετώπιση διαταραχών σπασμού/τάσης κ.α. Η αποτελεσματικότητα της θεραπεία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ακριβή εκτίμηση της αιτιολογίας του βασικού προβλήματος του ασθενή. Η κλινική αξιολόγηση είναι ένα ιδιαίτερα αποτελεσματικό εργαλείο στην εκτίμηση της λειτουργικότητας του νευρικού συστήματος.

21 Κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι η αξιολόγηση των νευρικών διαταραχών θα πρέπει να αφήνεται στο ιατρικό προσωπικό που έχει την σχετική εκπαίδευση, αλλά και πρόσβαση σε Μαγνητική αξονική τομογραφία, ηλεκτρομυογράφημα (ΗΜΓ) και άλλες διαγνωστικές δοκιμασίες. Αυτό είναι αλήθεια, αλλά η καθημερινή εμπειρία μας διδάσκει ότι οι περισσότεροι ιατροί στηρίζονται για καταλήξουν σε διάγνωση όλο και περισσότερο στις δίαφορες διαγνωστικές δοκιμασίες, αμελώντας τη κλινική αξιολόγηση. Εντούτοις, παρόλο που οι υψηλής τεχνολογίας διαγνωστικές μέθοδοι είναι σε αρκετές περιπτώσεις αποτελεσματικοί, δεν είναι πάντοτε ακριβής. Για παράδειγμα στο Μέσο Νεύρο δεν εντοπίζεται πάντοτε, κυρίως σε αρχικό στάδιο, το Σύνδρομο του Καρπιαίου Σωλήνα με το ΗΜΓ. Η κλινική νευρολογική αξιολόγηση έχει ένα υψηλό βαθμό αξιοπιστίας και θα πρέπει πάντοτε να είναι μέρος μιας αναλυτικής αξιολόγησης από τη μεριά του θεραπευτή.

22 0 Η εκτίμηση της λειτουργικότητας των αισθητικών νευρικών ινών σε σχέση με τις κινητικές, είναι σημαντικός παράγοντας όταν αξιολογούμε τα νευρολογικά συμπτώματα. Η πλειοψηφία των παθήσεων στα νεύρα επηρεάζουν τα περιφερειακά νεύρα. 0 Τα περιφερειακά νεύρα έχουν μια ραχιαία ρίζα που μεταφέρει αισθητικές πληροφορίες και μια κοιλιακή ρίζα που μεταφέρει κινητικές εντολές. Οι νευρικές ρίζες αναμιγνύονται μεταξύ τους λίγο μετά την έξοδο τους από τον Νωτιαίο Μυελό, συγκλίνουν στη δημιουργία των μεγάλων κορμών των περιφερειακών νεύρων, έχουν πορεία δια μέσου των άνω και κάτω άκρων, όπως και σε άλλες περιοχές του σώματος. Τα περισσότερα περιφερειακά νεύρα περιλαμβάνουν τόσο κινητικές, όσο και αισθητικές ίνες. Υπάρχουν όμως μερικά που είναι εφοδιασμένα με ίνες αισθητικές ή κινητικές σχεδόν αποκλειστικά.

23 0 Παθολογίες συμπίεσης είναι ο πιο κοινός τύπος τραυματισμού νεύρων. Η συμπίεση μπορεί να συμβεί οπουδήποτε στη διαδρομή κατά μήκος του νεύρου, από τη ρίζα του μέχρι το απώτερο άκρο του. Πίεση σε μια νευρική ρίζα ονομάζεται ριζοπάθεια. Παραδείγματα αποτελούν, η κήλη του μεσοσπονδυλίου δίσκου, όγκοι του νωτιαίου μυελού, τα οστεόφυτα και η σπονδυλική στένωση, τα οποία προκαλούν στένωση στο μεσοσπονδύλιο τρήμα, από όπου εξέρχεται η νευρική ρίζα από τη σπονδυλική στήλη. 0 Όταν ασκείτε πίεση σε ένα νεύρο κατά μήκος της πορείας του στα άνω ή κάτω άκρα, χαρακτηρίζεται περιφερειακή νευροπάθεια. Συνηθισμένα παραδείγματα περιφερειακής νευροπάθειας αποτελούν, το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα, το σύνδρομο της θωρακικής εξόδου και το σύνδρομο του απιοειδούς μυός. Σε μια περιφερική νευροπάθεια, το νεύρο μπορεί να δεχθεί συμπίεση από τους μύες, ινώδεις ταινίες, οστά, τένοντες, τοπική φλεγμονή ή άλλους παράγοντες. Η θεραπεία επικεντρώνεται στην μείωση της συμπίεσης στο προσβεβλημένο νεύρο, άρα ο θεραπευτής πρέπει να μπορεί να αναγνωρίζει, όταν υπάρχει, αυτή την επιβλαβή συμπίεση.

24 ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ 0 Είναι αναγκαία, για την επιλογή της πιο κατάλληλης θεραπευτικής στρατηγικής, η εκτίμηση της περιοχής και του τύπου της παθολογίας του νεύρου. Με την αξιολόγηση επιδιώκουμε τη συλλογή όσο το δυνατόν περισσοτέρων πληροφοριών για τα συμπτώματα του ασθενή. Το επιτυγχάνουμε με το λεπτομερές ιστορικό και τη κλινική αξιολόγηση. 0 Τα περισσότερα από τα μεγάλα περιφερικά νεύρα μεταφέρουν τόσο κινητικές, όσο και αισθητικές ίνες, οι οποίες παρουσιάζουν διαφορετικά πατέντα συμπτωμάτων. Κατά συνέπεια, όταν υπάρχει βλάβη στο νεύρο, μπορεί να υπάρχουν κινητικά ή αισθητικά συμπτώματα. Ωστόσο, ορισμένα νεύρα μεταφέρουν ένα πολύ μεγαλύτερο ποσοστό είτε κινητικών, είτε αισθητικών ινών. Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι πιο συχνό το πατέντο συμπτωμάτων των ινών που κυριαρχούν.

25 0 Για παράδειγμα, αν ο απιοειδής μυς παγιδεύσει το οπίσθιο μηριαίο δερματικό νεύρο στη περιοχή των γλουτών, τα συμπτώματα είναι πιο πιθανό να είναι πόνος ή παραισθησία στον οπίσθιο μηρό, επειδή αυτό το νεύρο είναι κυρίως ένα αισθητικό νεύρο που νευρώνει τον οπίσθιο μηρό. Αν ο απιοειδής μυς συμπιέσει το ανώτερο γλουτιαίο νεύρο, το πιο κοινό σύμπτωμα είναι αδυναμία στους απαγωγείς μύες του ισχίου, επειδή αυτό το νεύρο κυρίως είναι κινητικό νεύρο που νευρώνει τους απαγωγείς του ισχίου. 0 Τα πιο συνηθισμένα αισθητικά συμπτώματα από συμπίεση νεύρου είναι: πόνος, παραισθησία (μυρμηγκιάσματα), μούδιασμα, κάψιμο ή ηλεκτρικού τύπου αισθήσεις. Γίνονται αντιληπτά μακριά από τη περιοχή συμπίεσης. Βέβαια υπάρχουν εξαιρέσεις σε αυτή τη κατευθυντήρια γραμμή. 0 Τα συμπτώματα από τη συμπίεση νευρικής ρίζας είναι συνήθως διαφορετικά από εκείνα της συμπίεσης περιφερικού νεύρου. Η διάκριση αυτή έχει σημαντικές προεκτάσεις για τη θεραπεία. Όταν ασκείται πίεση σε μια νευρική ρίζα, τα συμπτώματα είναι αισθητά σε οποιοδήποτε σημείο εντός του συγκεκριμένου δερμοτομίου.

26 Δερμοτόμιο είναι μια περιοχή του δέρματος που νευρώνεται από μια συγκεκριμένη νευρική ρίζα. Ωστόσο αυτό δεν είναι απόλυτο, ούτε σε κάθε άνθρωπο είναι ακριβώς το ίδιο. Μπορεί να υπάρχουν μικρές αλλαγές στα δερμοτόμια λόγω ανατομικών ανωμαλιών. Σε ορισμένες περιπτώσεις τα συμπτώματα από πίεση στη νευρική ρίζα γίνονται αισθητά μόνο σε κάποιο τμήμα του δερμοτομίου, γεγονός που καθιστά δύσκολο να εντοπίσουμε το πρόβλημα. Τα συμπτώματα από τη συμπίεση περιφερικού νεύρου γίνονται αντιληπτά σε περιοχές που υπερκαλύπτουν τα δερμοτόμια. Κάθε περιφερικό νεύρο παρέχει αισθητική νεύρωση σε μια συγκεκριμένη περιοχή του δέρματος στα άκρα, αυτό ονομάζεται δερματική νεύρωση του νεύρου. Για παράδειγμα, η δερματική νεύρωση του ωλένιου νεύρου περιορίζεται προς τη πλευρά της ωλένης του χεριού. Σαφώς υπάρχει επικάλυψη μεταξύ της δερματικής νεύρωσης του ωλένιου νεύρου και του Α8 δερμοτόμιου. Τέτοιες επικαλύψεις κάνουν τη κλινική ανάλυση πιο προκλητική.

27 Άρα πως θα αντιληφθούμε την προέλευση των συμπτωμάτων; 0 Θα το επιτύχουμε μέσα από μια πιο ακριβή και λεπτομερή αξιολόγηση. Γενικά όμως αν τα συμπτώματα γίνονται αντιληπτά σε ολόκληρη την έκταση του δερμοτομίου, τότε πιθανώς έχουμε πρόβλημα νευρικής ρίζας (ριζοπάθεια). Αν τα συμπτώματα περιορίζονται σε δερματική νεύρωση ενός νεύρου, τότε πρόκειται για περιφερική νευροπάθεια. Για παράδειγμα, εάν ο ασθενής παρουσιάσει συμπτώματα κατά μήκος της έσω πλευρά του βραχίονα και του πήχη με επέκταση στο χέρι, στο Α8 δερμοτόμιο δηλαδή, τότε θεωρούμε ότι υπάρχει ριζοπάθεια. Εάν τα συμπτώματα είναι αισθητά μόνο στη πλευρά της ωλένης του χεριού, τότε πιθανόν πρόκειται για πίεση κάπου κατά μήκος του ωλένιου νεύρου περιφερικά. Όμως λόγω της επικάλυψης μεταξύ του δερμοτόμιου και της δερματικής νεύρωσης, περαιτέρω έλεγχος θα είναι δικαιολογημένος. Επιπλέον περαιτέρω δοκιμές θα χρειαστούν γα να προσδιοριστεί ακριβώς η θέση της πίεσης κατά μήκος της διαδρομής του νεύρου, ώστε να καθοριστεί η θεραπευτική προσέγγιση. 0 Κατά την νευρολογική αξιολόγηση, δεν πρέπει πάντα να υποθέτουμε πώς υπάρχει μηχανικό πρόβλημα συμπίεσης. Πολλές συστηματικές διαταραχές, όπως η μυασθένεια Gravis ή ο διαβήτης μπορούν να προκαλέσουν περιφερικά νευρολογικά συμπτώματα, όπως επίσης μπορούν τα μυοπεριτοναϊκά σημεία πυροδότησης πόνου (trigger points), κ.α. Η διαφορική διάγνωση είναι απαραίτητη. 0 Οι παθήσεις των νεύρων επηρεάζουν την κινητική λειτουργία όταν εμπλέκονται οι κινητικές ίνες. Το πιο κοινό σύμπτωμα από τη συμπίεση των κινητικών νεύρων είναι η αδυναμία και ατροφία των μυών που νευρώνονται από το προσβεβλημένο νεύρο. Όπως και με τις αισθητικές διαταραχές, οι πληγέντες μύες είναι απομακρυσμένοι από το σημείο συμπίεσης. Κατά συνέπεια, όσο απομακρυνόμαστε από το σημείο συμπίεσης, τόσο λιγότεροι είναι οι πληγέντες μύες.

28 0 Στο σχήμα βλέπουμε μια σχηματική συμπίεση δύο σημείων στη πορεία ενός νεύρου και πως αυτή επηρεάζει τους μύες που νευρώνονται από αυτό. 0 Η μυϊκή αδυναμία και η ατροφία είναι τα πιο εμφανή συμπτώματα από τη συμπίεση των κινητικών νεύρων. Ωστόσο, σε μερικές περιπτώσεις η παθολογία προκύπτει από τη μεταβολή των βιομηχανικών πατέντων, ως αποτέλεσμα της μυϊκής αδυναμίας, λόγω του τραυματισμού του νεύρου. Οι περισσότερες κινήσεις μας περιλαμβάνουν πολύπλοκα σχήματα συντονισμού ενός συνόλου μυών για να επιτευχθεί μια εργασία. Η αδυναμία ή ατροφία ενός ή περισσότερων μυών προκαλεί συνεπακόλουθα προβλήματα που μπορεί από πρώτη ματιά να μη φαίνονται σχετικά με το πρόβλημα. 0 Για παράδειγμα, το μακρύ θωρακικό νεύρο νευρώνει τον πρόσθιο οδοντωτό μυ, που είναι σημαντικός στη κίνηση της ωμοπλάτης κατά την απαγωγή του ώμου. Σπασμός στον σκαληνό μυ, μπορεί να συμπιέσει το μακρύ θωρακικό νεύρο και να προκαλέσει αδυναμία στον πρόσθιο οδοντωτό μυ. Επίσης, μεταφέροντας ένα σακίδιο ή άλλο βαρύ αντικείμενο με ιμάντα ώμου, θα μπορούσε να προκληθεί συμπίεση του νεύρου. Σε αδυναμία του πρόσθιου οδοντωτού μυ, διαταράσσεται ο συντονισμός των κινήσεων μεταξύ της ωμοπλάτης και του βραχιονίου οστού στην απαγωγή του ώμου, που μπορεί να οδηγήσει σε σύνδρομο πρόσκρουσης. Μπορεί να μη σκεφτούμε τη συμπίεση νεύρου, ως βασική αιτία του προβλήματος, αλλά η μυϊκή αδυναμία ως αποτέλεσμα της συμπίεσης είναι η ρίζα του προβλήματος. 0 Όλο και περισσότεροι φυσικοθεραπευτές σήμερα εργάζονται με ασθενείς/πελάτες που παρουσιάζουν μια διευρυμένη ποικιλία συμπτωμάτων πόνου και τραυματικών καταστάσεων. Είναι ζωτικό να μπορούν να αντιληφθούν πότε τα συμπτώματα προέρχονται από τα νεύρα. Σε κάποιες περιπτώσεις, ο ασθενής πρέπει να παραπέμπεται σε κάποιο άλλο επαγγελματία υγείας για περαιτέρω αξιολόγηση, κυρίως αν το συγκεκριμένο πρόβλημα του ασθενή ξεπερνά τις δυνατότητες του θεραπευτή ή δεν βρίσκεται στο φάσμα των επαγγελματικών του δυνατοτήτων. 0 Σε όλες τις περιπτώσεις όμως απαιτείται η κατάλληλη και επαρκή εκπαίδευση των φυσικοθεραπευτών, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις καθημερινές προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν, προς όφελος των ασθενών τους.