ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΙΑ Αντικείμενο, ιστορία και βασικά στοιχεία ωκεανογραφίας.

Παρουσίαση με θέμα: "ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΙΑ Αντικείμενο, ιστορία και βασικά στοιχεία ωκεανογραφίας."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΙΑ Αντικείμενο, ιστορία και βασικά στοιχεία ωκεανογραφίας

2 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΙΑΣ  Η επιστήμη που ασχολείται με τη μελέτη των προβλημάτων των ωκεανών, των θαλασσών και του θαλασσίου περιβάλλοντος γενικότερα.  Ορίζει, κατανοεί, περιγράφει, ερευνά την αξιοποίηση του θαλασσίου περιβάλλοντος και διεξάγει προγνώσεις για την επίδραση βασικών τομέων ανθρώπινης δραστηριότητας πάνω του.

3 ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΙΑ ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΙ Α ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΒΙΟΛΟΓΙΚΗΦΥΣΙΚΗΧΗΜΙΚΗ

4 ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΙΑ  ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ: Μελετά τη δομή και μορφολογία του θαλάσσιου πυθμένα, τη δομή, την προέλευση τη σύσταση και τις ιδιότητες των ιζημάτων.  ΦΥΣΙΚΗ: Μελετά τα φυσικά φαινόμενα του θαλασσίου περιβάλλοντος (κύματα, παλίρροιες, ρεύματα, θερμοκρασία, μετάδοση ήχου, φωτός κτλ) καθώς και την αλληλεπίδραση της ατμόσφαιρας και του ωκεανού.

5 ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΙΑ  ΧΗΜΙΚΗ: Μελετά την προέλευση και σύσταση του νερού των θαλασσών και των ωκεανών. Εξετάζει την περιεκτικότητα, συμπεριφορά και επιπτώσεις της ρύπανσης στο θαλάσσιο και ωκεάνιο οικοσύστημα.

6 ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΙΑ  ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ: Μελετά όλες τις μορφές θαλάσσιας ζωής, τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους, την κατανομή τους και τον τρόπο προσαρμογής τους στο θαλάσσιο περιβάλλον. Επίσης τις επιπτώσεις της ρύπανσης στη θαλάσσια χλωρίδα και πανίδα, της υπεραλίευσης. Προτείνει λύσεις για τα ανωτέρω.

7 ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΛΑΔΟΙ  ΘΑΛ.ΒΙΟΛΟΓΙΑ: Εξετάζει τη βιολογία των θαλασσίων φυτών και ζώων  ΘΑΛ.ΜΕΤΕΩΡ/ΓΙΑ: Μελετά τις δυνάμεις που επενεργούν στην επιφάνεια της θάλασσας και της ατμόσφαιρας και προκαλούν τη δημιουργία των καιρικών φαινομένων.  ΘΑΛ.ΓΕΩΧΗΜΙΑ: Μελετά τη σχέση μεταξύ των θαλασσίων χημικών και γεωλογικών διεργασιών

8 ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ  Πρώτο θαλάσσιο ταξίδι 7250 πΧ μεταξύ Μήλου και ενδοχώρας.  Μυθολογία, Ωκεανός, Ποσειδώνας, Δευκαλίων, Ερατοσθένης  Στράβων, Πτολεμαίος.  Μάρκο Πόλο, Κολόμβος, Μαγγελάνος

9 ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ J. COOK χαρτογράφηση Ειρηνικού / Δαρβίνος  Επιφανειακής Ωκεαν/φίας (-1873): Συστηματική συλλογή παρατηρήσεων από ναυτικών σχετικά με κινήσεις ανέμων, ρευμάτων, κυμάτων, θερμοκρασιών κτλ  Εξερεύνησης βαθιάς θάλασσας (1873-1914): Σημαντικές ωκεαν/κές αποστολές προς μελέτη επιφάνειας και υποεπιφάνειας (HMS Challenger)  Συστηματικών εθνικών ερευνών (1925-1940): Πραγματοποίηση εκτεταμένων ερευνών σε περιοχές αποικιών.

10 ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ  Χρήσεως νέων μεθόδων (1947-1956): Μακροχρόνιες μελέτες με χρήση νέων εργαλείων και οργάνων  Διεθνούς συνεργασίας (1957-1978): Πραγματοποίηση πολλών μελετών από διεθνείς φορείς. NORPAC  Δορυφόρων (1978-1995): Μελέτες με χρήση δορυφόρων.  Σύγχρονη περίοδος: Διεθνείς μελέτες σε ξηρά, θάλασσα και ωκεανούς με χρήση κάθε διαθέσιμου μέσου.

11 Εθνικοί φορείς ωκεαν/κής έρευνας  Υδρογραφική υπηρεσία Πολεμικού Ναυτικού  Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών

12 Διεθνείς φορείς Ωκεαν/κής έρευνας  Διεθνής Ωκεανογραφικός Οργανισμός  Διεθνής Χαρτογραφική Ένωση (ICA)  Εθνική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος (NASA)

13 ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΩΚΕΑΝΩΝ  Πρωταρχική γη  Πρώτη ατμόσφαιρα  Πρωταρχικός Ωκεανός  Ανάδυση της ξηράς  Μονοκύτταροι οργανισμοί  Αύξηση θαλάσσιας ζωής – Εξέλιξή της  Εξέλιξη Ηπείρων

14 ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ  Πρωτεύοντα συστατικά: Διαλυμένα άλατα  Δευτερεύοντα συστατικά: Αέρια, θρεπτικά και ιχνοστοιχεία.  Ευτροφισμός

15 ΦΥΣΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΝΕΡΟΥ  Αλατότητα: είναι το μέτρο της συγκέντρωσης των διαλυμένων στο νερό αλάτων.  Θερμοκρασία  Πίεση  Πυκνότητα: μάζα ανά μονάδα όγκου  Συμπιεστότητα  Ιξώδες: η αντίσταση ενός υγρού στη ροή

16 ΦΥΣΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΝΕΡΟΥ  Ειδική θερμότητα: η ποσότητα θερμότητας που απαιτείται για να αυξηθεί η θερμοκρασία μιας μονάδας μάζας κάποιας ουσίας κατά 1 ο C.  Θερμική διαστολή  Θερμική αγωγιμότητα  Ηλεκτρική αγωγιμότητα  Συντελεστής διαθλάσεως

17 ΦΥΣΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΝΕΡΟΥ  Διαφάνεια  Χρώμα  Ραδιενέργεια

18 ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ ΒΥΘΟΥ  Υφαλοκρηπίδα: το τμήμα του βυθού από την ακτή και μέχρι βάθους 200m / 200νμ από γραμμές βάσης.  Υφαλοπρανές: το τμήμα του βυθού από τα 200 έως τα 3000-4000m με απότομη κλίση και ανώμαλη επιφάνεια.  Ωκεάνια άβυσσος: Επίπεδη περιοχή μετά το βάθος των 3000m που αποτελεί το βυθό των ωκεάνιων λεκανών.  Νησί: τμήμα ξηράς μικρότερο από ήπειρο που περιβάλλεται από νερό. Διαθέτει αιγιαλίτιδα ζώνη, συνορεύουσα ζώνη, αποκλειστική οικονομική ζώνη και υφαλοκρηπίδα.

19