«Εν Χημικόν ωρολόγιον» Το χημικό ρολόι Β ΛΥΚΕΙΟΥ-ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΧΗΜΙΚΗ ΚΙΝΗΤΙΚΗ Η. Γαβρίλης.

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
Ογκομέτρηση.
Advertisements

Διαλυτοτητα στερεων σε υγρα
Χημεία Β΄ Λυκείου ΕΚΦΕ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ Θετικής Κατεύθυνσης
Παράγοντες που επιδρούν στην ταχύτητα μιας αντίδρασης
1. Πού διδάσκω; Τάξη: Γ’ Λυκείου Επίπεδο-αποδοχή μαθητών: Μέτριο
Μαρίνα Ν. Δεσποτίδου Χημικός, Μ. Sc. Υποψήφιος Διδάκτορας Ε. Μ. Π
Χημείας Θετικής Κατεύθυνσης
Διαλύματα ασθενών μονοπρωτικών οξέων ή βάσεων
των διαλυμάτων των οξέων
« ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΥΓΧΡΟΝΙΚΗΣ ΛΗΨΗΣ ΚΑΙ
Χημείας Θετικής Κατεύθυνσης
ΑΓΩΓΙΜΟΜΕΤΡΙΑ ΠροσδιορισμΟς της σταθερΑς ταχΥτητας της σαπωνοποΙησης οξικοΥ αιθυλεστΕρα.
Γ΄Λυκείου Κατεύθυνσης
ΕΚΦΕ ΣΕΡΡΩΝ Εργαστηριακές Ασκήσεις Εργαστηριακές ΑσκήσειςΧημείας B΄Λυκείου (κατεύθυνσης) Επιμέλεια: Θανασούλιας Αλέξης Χημικός Σχολ.Έτος:
ΠΟΤΕΝΣΙΟΜΕΤΡΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ pH ΚΑΙ ΠΕΧΑΜΕΤΡΙΚΕΣ ΤΙΤΛΟΔΟΤΗΣΕΙΣ
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ
2ο ΕΚΦΕ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΟΞΕΩΝ Eπιμέλεια Νίκος Μαρκουλάκης Χημικός.
ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ
ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ ΣΤΗ ΣΤΑΘΕΡΑ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ
Χημείας Θετικής Κατεύθυνσης
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ
«Η οργάνωση της γνώσης»
Σταθερά ιοντισμού Κa ασθενούς οξέος
ΧΗΜΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ, ΟΞΕΑ, ΒΑΣΕΙΣ, pH. ΟΓΚΟΜΕΤΡΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΟΞΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ
∆είκτες Πρωτολυτικοί ή ηλεκτρολυτικοί δείκτες είναι ουσίες των οποίων το χρώμα αλλάζει ανάλογα με το pH του διαλύματος στο οποίο προστίθενται. Οι δείκτες.
ΧΗΜΕΙΑ ΛΥΚΕΙΟΥ Παρασκευή σαπουνιού
ΕΚΦΕ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ Εισηγητές Στέφανος Κ. Ντούλας Χημικός MSc-Med Αντώνιος Ε. Χρονάκης Χημικός Χημεία Β΄ Λυκείου Ρολόι ιωδίου.
Περί ρυθμιστικών διαλυμάτων
ΕΚΦΕ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ Εισηγητές Στέφανος Κ. Ντούλας Χημικός MSc-Med Αντώνιος Ε. Χρονάκης Χημικός Χημεία Β΄ Λυκείου Επίδραση θερμοκρασίας και συγκέντρωσης.
Ιονική ισχύς Η ιονική ισχύς, Ι, ενός διαλύματος δίνεται σαν το ημιάθροισμα του γινομένου της συγκέντρωσης καθενός συστατικού του διαλύματος πολλαπλασιασμένης.
Χημείας Θετικής Κατεύθυνσης
ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΕ ΥΔΑΤΙΚΑ ΔΙΑΛΥΜΑΤΑ ΓΙΝΟΜΕΝΟ ΙΟΝΤΩΝ ΝΕΡΟΥ Kw
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΒΙΟΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΩΝ
Παράγοντες που επιδρούν στην ταχύτητα μίας αντίδρασης
Εξουδετέρωση.
Διάσπαση του αμύλου από το ένζυμο της στοματικής κοιλότητας αμυλάση
Στόχοι να υπολογίζετε την τιμή του pH διαλυμάτων ισχυρών οξέων και βάσεων να κάνετε τους απαραίτητους υπολογισμούς στις περιπτώσεις αραίωσης, συμπύκνωσης.
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ
IrYdium Chemistry Lab.
Γ.Ζ.Καπελώνης ΕΚΦΕ Ν.ΣΜΥΡΝΗΣ Το «σενάριο» Αφού ολοκληρώσουμε τη διδασκαλία στο κεφάλαιο 3 οι μαθητές θα πραγματοποιήσουν την εργαστηριακή άσκηση «Προσδιορισμός.
ΕΚΦΕ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ Εισηγητές Στέφανος Κ. Ντούλας Χημικός MSc-Med Αντώνιος Ε. Χρονάκης Χημικός Χημεία Β΄ Λυκείου Επίδραση καταλυτών στην ταχύτητα αντίδρασης.
ΤΜΗΜΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑΣ
ΟΞΕΙΔΟΑΝΑΓΩΓΙΚΕΣ ΤΙΤΛΟΔΟΤΗΣΕΙΣ ΟΞΕΙΔΟΑΝΑΓΩΓΙΚΗ ΤΙΤΛΟΔΟΤΗΣΗ:
ΣΧ0ΛΗ ΤΕΧΝ0Λ0ΓΙΑΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ & ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΤΜΗΜΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Χρήστος Γ. Αμοργιανιώτης
ΕΚΦΕ Αγίων Αναργύρων Υπεύθυνος: Ι. Θεοχαρόπουλος Ταχύτητα Αντίδρασης - Παράγοντες που την επηρεάζουν Εισηγητής:Στέφανος Κ. Ντούλας Χημικός MSc-Med Συνεργάτης.
ΕΚΦΕ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ Εισηγητές Στέφανος Κ. Ντούλας Χημικός MSc-Med Αντώνιος Ε. Χρονάκης Χημικός Χημεία Γ΄ Λυκείου Θετικής Κατεύθυνσης ΟΓΚΟΜΕΤΡΗΣΗ.
ΕΥΡΙΔΙΚΗ ΗΛΙΑ 8ο ΕΞΑΜΗΝΟ Α.Μ : Z15880 ΑΦΠ ΚΑΙ ΓΜ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΕΔΑΦΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ- Γ.Π.Α 9 ΙΟΥΛΙΟΥ-31 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2012.
ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΠHΡΕΑΖΟΥΝ ΡΟΛΟΪ ΙΩΔΙΟΥ Μάντζιου Μαρία χημικός.
ΧΗΜΕΙΑ Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΕΦ.2.H: ΔΕΙΚΤΕΣ (α) ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ Ο προσδιορισμός του pH ενός διαλύματος γίνεται: Α) ΗΛΕΚΤΡΟΜΕΤΡΙΚΑ (Με πεχάμετρο) Β) ΧΡΩΜΑΤΟΜΕΤΡΙΚΑ.
Παρασκευή σαπουνιού Μάντζιου Μαρία χημικός. σαπούνια ονομάζονται τα άλατα των ανωτέρων μονοκαρβοξυλικών οξέων (παλμιτικού, στεατικού και ελαϊκού) με νάτριο.
ΕΚΦΕ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ Χημεία Α΄ Λυκείου Χημικές Αντιδράσεις Παρασκευή διαλύματος γνωστής Συγκέντρωσης Αραίωση διαλύματος Εισηγητής Στέφανος Κ. Ντούλας Χημικός.
Μέτρηση pH διαλυμάτων οξέων και βάσεων Βαθμονόμηση pH-μέτρου

Χημεία Β΄ Λυκείου ΕΚΦΕ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ Θετικής Κατεύθυνσης
ΚΕΦ.2.Δ: Σταθερά ιοντισμού ασθενών οξέων και βάσεων (α)
ΤΜΗΜΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ
∆είκτες Πρωτολυτικοί ή ηλεκτρολυτικοί δείκτες είναι ουσίες των οποίων το χρώμα αλλάζει ανάλογα με το pH του διαλύματος στο οποίο προστίθενται. Οι δείκτες.
NaA  Na+ + A- HA + HOH H3O+ + A- ΧΗΜΕΙΑ Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΕΚΦΕ ΝΙΚΑΙΑΣ Ακροπόλεως 53 Νίκαια.
ΧΗΜΕΙΑ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ.
ΧΗΜΕΙΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ.
ΔΕΙΚΤΕΣ Πρόκειται για ασθενείς ηλεκτρολύτες (οργανικά οξέα ή βάσεις) με χαρακτηριστική ιδιότητα το διαφορετικό χρώμα αδιαστάτων μορίων και χαρακτηριστικών.
ΧΗΜΕΙΑ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ.
Τα ένζυμα στα απορρυπαντικά
Ρυθμιστικά Διαλύματα.
ΣΕΝΑΡΙΟ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΓΚΟΜΕΤΡΗΣΗ
ΧΗΜΕΙΑ Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ (Κ)ΚΕΦ.3: 3.3 ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ Σε 500 mL διαλύματος HCl 1M θερμοκρασίας 25.
Ποιές ενώσεις ονομάζονται δείκτες; Που χρησιμοποιούνται οι δείκτες;
Διαλύματα ασθενών μονοπρωτικών οξέων ή βάσεων
Μεταγράφημα παρουσίασης:

«Εν Χημικόν ωρολόγιον» Το χημικό ρολόι Β ΛΥΚΕΙΟΥ-ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΧΗΜΙΚΗ ΚΙΝΗΤΙΚΗ Η. Γαβρίλης

Αρχή της μεθόδου Δύο αντιδράσεις πραγματοποιούνται χωρίς αρχικά να υπάρχει εμφανής χημική αλλαγή. Μετά όμως από κάποιο χρονικό διάστημα το υγρό γίνεται σκούρο μπλε. Το χημικό ρολόι υπάρχει σε αρκετές παραλλαγές.

Η παραλλαγή με Η2Ο2 Η αντίδραση ξεκινά από ένα διάλυμα Η2Ο2 οξινισμένο με H2SO4. Στο διάλυμα αυτό προστίθενται 1-2 σταγόνες διάλυμα αμύλου, και διάλυμα Na2S2O3. Κατόπιν προστίθεται διάλυμα ΚΙ.

Οι αντιδράσεις και η εξήγηση της εμφάνισης του χρώματος. H2Ο2 (aq) + 3 I- (aq) + 2 H+(aq)  I3- (aq) + 2H2O (Ι) [αργή]. I3-(aq) + 2 S2O32- (aq)  3 I- (aq) + S4O6 2- (aq) (ΙΙ) [ταχύτατη]. Η αντίδραση (ΙΙ) είναι ταχύτατη, πρακτικά ακαριαία. Μόλις το Ι3- σχηματιστεί αντιδρά αμέσως με το S2O32- . Συνεπώς το χρονικό διάστημα που απαιτείται για να καταναλωθεί ορισμένη ποσότητα S2O3-2 εξαρτάται από την ταχύτητα με την οποία παράγεται το Ι3- στην αντίδραση (Ι). Όσο γρηγορότερα παράγεται το Ι3- τόσο πιο σύντομο είναι το χρονικό διάστημα που απαιτείται για να καταναλωθεί το Η2Ο2. Η ταχύτητα όμως παραγωγής Ι3- εξαρτάται από τις αρχικές συγκεντρώσεις που με κατάλληλη ρύθμιση, ρυθμίζεται και το χρονικό διάστημα της εμφάνισης του χρώματος ιωδίου-αμύλου. Έχουμε δηλαδή ένα χημικό τρόπο μέτρησης χρόνου με ρύθμιση των αρχικών συγκεντρώσεων.

Η παρουσίαση στους μαθητές. Ε H2Ο2 + 2I- + 2 H+  I2 + 2H2O (Ι) [αργή]. H2O2+I- I2 I2 + 2 S2 O32-  2 I- + S4O82- (ΙΙ) [ταχύτατη]. I- πορεία

Το πηγάδι με τα S2O32- στην κορυφή. Αν έβγαιναν απ΄το πηγάδι Θα βάφανε το άμυλο. Ι2+άμυλομπλε Ι2 S2O3-2 I- slow fast Η2Ο2 + Ι-

Όταν τα S2O3-2 εξαντληθούν επικρατεί το χρώμα. Ι2+άμυλομπλε Ι- Η2Ο2 + Ι-

Η δοσολογία 10 ml διαλύματος Η2Ο2 3%(w/w). 2 σταγόνες διάλυμα αμύλου 0,5 %. 4 σταγόνες Na2S2O3 0,2M 4 σταγόνες διάλυμα H2SO4 1,5%. 4 σταγόνες ΚΙ 0,4Μ. Μετράμε το χρόνο μέχρι να εμφανιστεί το χρώμα. Ο χρόνος αυτός αντιστοιχεί στο χρόνο κατανάλωσης της συγκέντρωσης των θειοθειϊκών d[S2O3]/dt.

Η επίδραση της [Η2Ο2] Σε κάθε ποτήρι προσθέτουμε 10 ml διαλύματος Η2Ο2 3%,1,5%και 0,75% αντίστοιχα. Σε κάθε ποτήρι προσθέτουμε 2 στγ διάλυμα αμύλου, 4 στγ διάλυμα Na2S2O3 , 4 στγ H2SO4, και 4 στγ διάλυμα ΚΙ με τη σειρά που αναφέρθηκαν στη δοσολογία, ανακινώντας πριν από κάθε προσθήκη. Στη συνέχεια μετράται ο χρόνος εμφάνισης του χρώματος.

Η επίδραση της [Ι] Σε κάθε ποτήρι προσθέτουμε 10 ml διαλύματος Η2Ο2 3%. Σε κάθε ποτήρι προσθέτουμε 2 στγ διάλυμα αμύλου, και 4 στγ διάλυμα Na2S2O3 και 4 στγ διάλυμα H2SO4. Σε κάθε ποτήρι προσθέτουμε 4-2-1στγ στγ διάλυμα ΚΙ αντίστοιχα, με τη σειρά που αναφέρθηκαν στη δοσολογία, ανακινώντας πριν από κάθε προσθήκη. Στη συνέχεια μετράται ο χρόνος εμφάνισης του χρώματος.

Η επίδραση του ΡΗ Σε κάθε ποτήρι προσθέτουμε 10 ml διαλύματος Η2Ο2 3%. Σε κάθε ποτήρι προσθέτουμε 2 στγ διάλυμα αμύλου, και 4 στγ διάλυμα Na2S2O3 Σε κάθε ποτήρι προσθέτουμε 4-2-1 στγ διάλυμα H2SO4 αντίστοιχα. Σε κάθε ποτήρι προσθέτουμε 4στγ στγ διάλυμα ΚΙ. με τη σειρά που αναφέρθηκαν στη δοσολογία. Ανακινούμε πριν από κάθε προσθήκη. Στη συνέχεια μετράται ο χρόνος εμφάνισης του χρώματος.

Η επίδραση της θερμοκρασίας Σε κάθε ποτήρι προσθέτουμε 10 ml διαλύματος Η2Ο2 3%,1,5%και 0,75% αντίστοιχα. Σε κάθε ποτήρι προσθέτουμε 2 στγ διάλυμα αμύλου, 4 στγ διάλυμα Na2S2O3 , 4 στγ H2SO4, και 4 στγ διάλυμα ΚΙ με τη σειρά που αναφέρθηκαν στη δοσολογία, ανακινώντας πριν από κάθε προσθήκη. Βυθίζουμε τα ποτήρια σε λουτρό διαφορετικής θερμοκρασίας (ζεστό νερό-κανονικό νερό-νερό με πάγο). Στη συνέχεια μετράται ο χρόνος εμφάνισης του χρώματος.

Ο νόμος ταχύτητας Πειραματικά αποτελέσματα: I ΙΙ ΙΙΙ Πείρ [Η2Ο2] [I] [S2O3] [PH] t d[S2O3]/dt I 0,838M 7,6.Exp(-3) M 3,8.Exp(-3) M 2 45 min 8,44Exp(-5) M/min ΙΙ 0,419M 90 min 4,22Exp(-5) M/min ΙΙΙ 0,209M 170 min 2,23Exp(-5) M/min

Η ρύθμιση του ΡΗ στα πειραματικά δεδομένα. Το ΡΗ διατηρείται πρακτικά σταθερό στην τιμή 2 με την προσθήκη του διαλύματος του H2SO4. (Τα διαλύματα ισχυρών οξέων και βάσεων είναι ρυθμιστικά).

Από τα πειραματικά αποτελέσματα διαπιστώνουμε ότι: Από τη στοιχειομετρία των εξισώσεων φαίνεται ότι: V=d[H2O2]/dt=(1/2)d[S2O3]/dt

Αντικαθιστούμε τα πειραματικά δεδομένα στο νόμο ταχύτητας:

Η τιμή της k και της ψευδοσταθεράς k’ για Αρα:

H3AsO3 + Ι3- + H2O  HAsO42- + 3Ι- + 4H+ Μετά την ανάμιξη διαλυμάτων IO3- και Ι- πραγματοποιείται η αντίδραση: IO3- + Ι- + 6Η+  3Ι3- + 3Η2Ο Αν όμως προστεθεί στο μίγμα ορισμένη ποσότητα αρσενικώδους οξέος H3AsO3 το παραγόμενο Ι3- αντιδρά περαιτέρω και δίνει εκ νέου Ι-. H3AsO3 + Ι3- + H2O  HAsO42- + 3Ι- + 4H+ Αν στο σύστημα έχει προστεθεί λίγο υδατοδιαλυτό άμυλο το χαρακτηριστικό κυανό χρώμα ιωδίου αμύλου εμφανίζεται αφού καταναλωθεί το H3AsO3.

Η παραλλαγή των υπερθειϊκών Εδώ χρησιμοποιείται υπερθειϊκό αμμώνιο για να οξειδώσει τα Το ιώδιο δημιουργείται: 2I-(aq) + S2O82-(aq) → I2 (aq) + 2SO42-(aq) Και κατόπιν αναγεννάται: I2 (aq) + 2S2O32-(aq) → 2I-(aq) + S4O62-(aq)