AΘΗΝΑ ΜΑΥΡΙΔΟΥ

Ορισμός παθογενητικότητας Παθογενητικότητα: Η ικανότητα ενός βακτηρίου να προκαλέσει νόσο. Microbiology principles and explorations 2012

Μηχανισμοί Παθογενητικότητας Προσκόλληση Εισβολή Τοξίνες Ενδοτοξίνες και κυτταρικό τοίχωμα Υπεραντιγόνα Έλυτρο Ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά Ενδοκυττάρια ανάπτυξη Αποικοδομητικά Ένζυμα Πρόκληση Υπερβολικής φλεγμονής Αποφυγή φαγοκυτταρικής και ανοσιακής κάθαρσης

Προσκολλητίνες Επιφάνειες προσκόλλησης:  Δέρμα  Βλεννογόνοι (στοματική κοιλότητα, ρινοφάρυγγας)  Ιστοί (λεμφικός, ενδοθηλιακός)  Επιθήλια (γαστρικό, εντερικό)

Προσκολλητίνες ΠρωτεϊνικέςΠολυσακχαριδικές Κροσσωτές Μη κροσσωτές

Προσκολλητίνες Πρωτεϊνικές κροσσωτές προσκολλήτίνες (Pili)

Προσκολλητίνες Βακτήρια με κροσσωτές προσκολλητίνες: E.coli V.cholerae P.aeruginosa Neisseria spp.

Προσκολλητίνες Μη κροσσωτές προσκολλητίνες: Χωρίς δομή πολυμερούς κροσσού Πιο στενή επαφή με το κύτταρο-ξενιστή Βακτήρια με μη κροσσωτή προσκόλληση:  E.coli  Neisseria spp  Εντεροπαθογόνα  Staphylococcus spp  Streptococcus spp  Μυκοβακτηριδιακά παθογόνα

Προσκολλητίνες Πολυσακχαριδικές προσκολλητίνες Συστατικά: Κυτταρικής μεμβράνης Κυτταρικού τοιχώματος Ελύτρου

Εισβολή Είσοδος σε φυσιολογικά στείρες περιοχές μέσω καταστροφής: Μεμβρανών Φυσικών Φραγμών Εξωκυττάρια Εισβολή Ενδοκυττάρια

Εισβολή Εξωκυττάρια εισβολή:  Καταστροφή των εμποδίων του ιστού  Επιβίωση στο εξωτερικό των κυττάρων  Παραγωγή ενζύμων όπως υαλουρονιδάση, στρεπτοκινάση, σταφυλοκινάση, λιπάση, νουκλεάση, αιμολυσίνες

Microbiology principles and explorations 2012 Παραγωγή υαλουρονιδάσης

Εισβολή Ενδοκυττάρια εισβολή Διείσδυση στο εσωτερικό των κυττάρων- ξενιστών Επιβίωση και αναπαραγωγή (υποχρεωτικά ενδοκυτταρικός τρόπος ζωής) Πολλαπλασιασμός και εξάπλωση (μη υποχρεωτικά ενδοκυτταρικός τρόπος ζωής)

Εισβολή Βακτήρια με μηχανισμό είσβολής: Εξωκυττάρια: S.aureus, β-αιμολυτικός στρεπτόκοκκος Ενδοκυττάρια: Clamydia spp., Rickettsia spp., Mycobacterium leprae

Τοξίνες Πρωτεϊνικά ή μη πρωτεϊνικά μόρια που παράγονται από βακτήρια για να βλάψουν τα κύτταρα του ξενιστή. Διακρίνονται σε: 1.Α-Β Τοξίνες 2.Πρωτεολυτικές τοξίνες 3.Κυτταρολυτικές τοξίνες 4.Άλλες τοξίνες

Τοξίνες 1.Α-Β Τοξίνες Α υπομονάδα (τοξική δραστικότητα) Β υπομονάδα (δεσμευτική σε ειδικούς υποδοχείς)

Τοξίνες 2. Πρωτεολυτικές τοξίνες: Σπάζουν συγκεκριμένες πρωτεΐνες οδηγώντας σε μερικές από τις χαρακτηριστικές εκδηλώσεις της νόσου Παραδείγματα: τέτανος από το C.tetani, ελαστάση και πρωτεΐνη IV από την P.aeruginosa

Τοξίνες 3. Κυτταρολυτικές τοξίνες: Οδηγούν στην κυτταρική λύση 4. Άλλες τοξίνες:  Πρωτεΐνες τύπου ανοσοσφαιρίνης Α (IgA)  Θερμικά σταθερές τοξίνες ενεργοποίησης κυκλάσης  Τοξίνες τροποποίησης κυτταροσκελετού

Κυτταρικό τοίχωμα και ενδοτοξίνες Ανάλογα με τη δομή του κυτταρικού τοιχώματος: Gram (+) Gram (-)  Τα τοξικά συστατικά του κυτταρικού τοιχώματος απελευθερώνονται μετά από τη λύση των βακτηρίων Ενδοτοξίνες Εξωτοξίνες

Gram αρνητικά βακτήρια: Συστατικό κυτταρικού τοιχώματος: Λιποπολυσακχαρίτης(LPS) Ενδοτοξίνη Λιπίδιο Α (τοξικό τμήμα LPS) προκαλεί: Απελευθέρωση προφλεγμονοδών κυττάρων Ενεργοποίηση καταρρακτών συμπληρώματος και πήξης Σηπτικό σοκ

Συμπτώματα Ενδοτοξινών: Πυρετός Διάρροια Μείωση λεμφοκυττάρων και αιμοπεταλίων Γενικευμένη φλεγμονή Παραδείγματα:  E.coli  P.aeruginosa  μηνιγγιτιδόκοκκος

2. Gram θετικά βακτήρια Κυτταρικό τοίχωμα χωρίς LPS (άρα όχι ενδοτοξίνες) Παρόμοια αντίδραση με ενδοτοξίνες λόγω θραυσμάτων πεπτιδογλυκάνης και τειχοϊκών οξέων. Παραδείγματα:  S.aureus  S.epidermidis  Στρεπτόκοκκοι

Υπεραντιγόνα Ειδική ομάδα τοξινών Διεγείρουν ένα μεγάλο αριθμό Τ-λεμφοκυττάρων Ιατρική Μικροβιολογία 2012

Υπεραντιγόνα Παραδείγματα υπεραντιγόνων: 1. Τοξίνη σταφυλοκοκκικού συνδρόμου τοξικού σοκ 2. Σταφυλοκοκκικές εντεροτοξίνες 3. Ερυθρογόνος τοξίνη Α και C του S.pyogenes

Έλυτρο Εξωκυτταρική κάλυψη σακχάρου Ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες διαφυγής από τη μολυσματική περιοχή Προστασία από: 1. Ανοσοαπόκριση 2. Αντιβιοτικά 3. Φαγοκυττάρωση

Έλυτρο Πρόκληση αυξημένης φλεγμονώδους απόκρισης Αυξημένη ιστική βλάβη Πρωταρχικός παράγοντας παθογένειας πνευμονιόκοκκου

Έλυτρο Βακτήρια με έλυτρο: S.pneumoniae, P.aeruginosa, N.meningitides, K. pneumonia, H.influensae Microbiology principles and explorations 2012

Ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά Η ανακάλυψη των αντιβιοτικών έφερε την επανάσταση στη θεραπεία μολυσματικών βακτηριακών νόσων Εκτεταμένη χρήση ανθεκτικά αντιβιοτικών βακτηριακά στελέχη

Ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά Τρείς κοινοί τύποι μηχανισμών βακτηριακής αντοχής:  Τροποποίησης θέσης-στόχου  Μεταβολής της πρόσληψης του αντιβιοτικού  Αδρανοποίησης του αντιβιοτικού Απόκτηση ανθεκτικότητας:  Αυθόρμητες μεταλλάξεις  Απόκτηση γονιδίων από εξωγενείς πηγές (οριζόντια μεταφορά)

’Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΠΛΑΣΜΙΔΙΩΝ ΣΤΑ ΠΡΟΚΑΡΥΩΤΙΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ

ΠΛΑΣΜΙΔΙΟ Τυπικά είναι ένα κυκλικό μόριο DNA (εμφανίζεται στα βακτήρια, μερικές φορές στα ευκαρυωτικά κύτταρα). Είναι μερικές χιλιάδες βάσεις δηλαδή 3×10 3. Μπορούν να υπάρχουν από ένα έως πολλά αντίγραφα του πλασμιδίου σε ένα μόνο κύτταρο. Αυτόνομο εξοχρωμοσωματικό μόριο DNA -> ικανότητα αυτόνομου διπλα/σμού. Μπορεί να αντιγραφεί μαζί με το βακτηριακό DNA.

πλασμίδια pUC pBluescript ® pGEM ® pTZ >1000 pBR pACYC pSC101 ~5

ΑΝΤΟΧΗ

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΑΝΤΟΧΗΣ

Έρευνα Πραγματοποιήθηκε κατά τα έτη , στην Ελλάδα από την ομάδα μελέτης Gram(-) αναερόβιων λοιμώξεων Σκοπός: Η in vitro δραστικότητα των αντιβιοτικών: πενικιλίνη, πιπερακιλλίνη-ταζομπακτάμη, κεφοξιτίνη, ιμιπενέμη, μετρονιδαζόλη, κλινδαμυκίνη Μελετήθηκαν 942 κλινικά στελέχη Gram(-) αναερόβιων βακτηρίων, με κύρια τα Bacteroides spp

Αποτελέσματα Pantazatou A. et.al. 2012

Συζήτηση Πηγή: European Antimicrobial Resistance Surveillance System during 2009

Πηγή: ESAC Χρήση αντιβιοτικών στην Ευρώπη