Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν δύο καλόγριες. Η μία λεγόταν Αδελφή Μαθηματικά (ΑΜ) και η άλλη Αδελφή Λογική(ΑΛ). Ένα βράδυ ενώ σουρούπωνε, και ήταν και οι δύο ακόμα μακριά από το μοναστήρι...
ΑΜ: Προσέξατε τον άνδρα που μας ακολουθεί εδώ και 38.5 λεπτά, Αναρωτιέμαι τι μας θέλει ? ΑΛ: Είναι λογικό, θέλει να μας βιάσει. ΑM: Oh όχι! Στην απόσταση που βρίσκεται θα μας προφτάσει σε λιγότερο από 15 λεπτά. Τι μπορούμε να κάνουμε ? ΑΛ: Το μόνο λογικό φυσικά είναι να βαδίσουμε πιο γρήγορα.
ΑΜ: Δεν καταφέραμε τίποτα. ΑΛ: Φυσικά και δεν καταφέραμε τίποτα. Ο άνδρας έκανε ότι πιο λογικό μπορούσε. Ανέπτυξε ταχύτητα ο ίδιος. ΑΜ: Τότε τι κάνουμε? Σε ένα λεπτό θα μας έχει φτάσει. ΑΛ: Το μόνο λογικότερα είναι να χωριστούμε. Εσείς από δω και εγώ από εκεί. Δεν θα μπορεί να ακολουθήσει και τις δύο.
Ο άνδρας διαλέγει να ακολουθήσει την ΑΛ. Η Αδελφή Μαθηματικά φτάνει στο μοναστήρι και αρχίζει να ανησυχεί για την Αδελφή Λογική που δεν έχει φτάσει ακόμα. Φτάνει επιτέλους η Αδελφή Λογική.
ΑΜ: Αδελφή Λογική! Δόξα το Θεό, φτάσατε! Πείτε μου τι συνέβη! ΑΛ: Συνέβη ότι πιο λογικό. Ο άνδρας δεν μπορούσε να μας ακολουθήσει και τις δύο και διάλεξε εμένα ΑM: Ναι, ναι! Αλλά έπειτα? ΑΛ: Συνέβη ότι πιο λογικό. Άρχισα να τρέχω όσο μπορούσα πιο γρήγορα, και ο άνδρας έκανε το ίδιο ΑM: Και? ΑΛ: Συνέβη ότι πιο λογικό. Με πρόφτασε.
ΑM: Oh Θεέ μου! Και τι κάνατε? ΑΛ: ¨ότι ήταν λογικό να κάνω. Σήκωσα την ρόμπα μου. ΑM: Oh Αδελφή! Και ο άνδρας τι έκανε? ΑΛ:ότι ήταν λογικό, κατέβασε το παντελόνι του. ΑM: Oh όχι! Τι έγινε έπειτα? ΑΛ: Λογικό δεν είναι, αδελφή?
Μία καλόγρια με την ρόμπα σηκωμένη τρέχει πιο γρήγορα από έναν άνδρα με κατεβασμένα παντελόνια Και για όσους φανταστήκανε άλλο τέλος, Να απαγγείλετε δύο προσευχές για την Παρθέvo Μαρία!