Ε Ρ Γ Α Σ Τ Η Ρ Ι Ο 7o 4η ΟΜΑΔΑ ΟΡΥΚΤΩΝ ΑΥΤΟΦΥΗΣ ΧΡΥΣΟΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΕΤΑΛΛΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΟΥ ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ Ε Ρ Γ Α Σ Τ Η Ρ Ι Ο 7o 4η ΟΜΑΔΑ ΟΡΥΚΤΩΝ ΑΥΤΟΦΥΗΣ ΧΡΥΣΟΣ ΑΥΤΟΦΥΗΣ ΑΡΓΥΡΟΣ ΕΝΑΡΓΙΤΗΣ ΛΟΥΖΟΝΙΤΗΣ ΤΕΤΡΑΕΔΡΙΤΗΣ – ΤΕΝΑΝΤΙΤΗΣ
ΑΥΤΟΦΥΗΣ ΧΡΥΣΟΣ (NATIVE GOLD: Au) Χημικός τύπος : Au Δημιουργεί φυσικά κράματα με Ag. Μεικτοί κρύσταλλοι με 30-45% Ag ονομάζονται «ήλεκτρο». Μπορεί να περιέχει μικρές ποσότητες άλλων στοιχείων (Cu, Bi, Hg, Pt, Pd) Σύστημα κρυσταλλώσεως: Κυβικό. Σπάνια αναπτύσσεται σε κρυστάλλους Μακροσκοπικό χρώμα: λαμπερό κίτρινο (χρυσοκίτρινο)
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΜΕ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΠΟΛΩΤΗ ΧΡΥΣΟΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΜΕ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΠΟΛΩΤΗ Χρώμα ανακλάσεως στο μικροσκόπιο: Ανάλογα με τη σύσταση, λαμπερό «χρυσίζον» κίτρινο (Φωτ. 7.1 έως 7.3) – λευκοκίτρινο. Πλούσιος σε Cu: ρόδινος – ερυθρωπός. Πλούσιος σε Ag: ωχροκίτρινος Ανακλαστικότητα: εξαιρετικά υψηλή (μέχρι 86%) Διπλοανακλαστικότητα: δεν έχει ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΜΕ ΠΟΛΩΤΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΤΗ Ισοτροπία: Τυπικά ισότροπο ορυκτό. Με τελείως κλειστό τον αναλυτή δείχνει έναν πρασινωπό τόνο (Φωτ. 7.4). Οι χαράξεις δυνατό να δημιουργούν φωτεινά φαινόμενα στο ορυκτό Εσωτερικές ανακλάσεις: δεν παρουσιάζει
Φωτο 7.1. Παραγένεση αυτοφυούς χρυσού (Au), σιδηροπυρίτη (Py), χαλκοπυρίτη (Cpy), τετραεδρίτη (Tet) και συνδρόμων (Gg). Παρατήρηση σε ελαιοκατάδυση
Φωτο 7.2. Παραγένεση αυτοφυούς χρυσού (Au), σιδηροπυρίτη (Py) και χαλκοπυρίτη (Cpy). Παρατήρηση σε ελαιοκατάδυση
Φωτο 7.3. Παραγένεση αυτοφυούς χρυσού (Au) με σιδηροπυρίτη (Py) που μετατρέπεται σε λειμωνίτη (Lim)
Φωτο 7.4. Παραγένεση αυτοφυούς χρυσού (Au), σιδηροπυρίτη (Py), τετραεδρίτη (Tet) και συνδρόμων (Gg) με μόνο τον πολωτή (αριστερά). Με πολωτή και αναλυτή (δεξιά) διακρίνεται ένας πρασινωπός τόνος, καθώς και πολλές χαράξεις στο χρυσό. Παρατήρηση σε ελαιοκατάδυση
Ιδιαίτερα γνωρίσματα: α. Υψηλή μεταλλική λάμψη ΧΡΥΣΟΣ Ιδιαίτερα γνωρίσματα: α. Υψηλή μεταλλική λάμψη β. Κοκκώδης ανάπτυξη ή με πολύ ακανόνιστο περίγραμμα (Φωτ. 7.1 έως 7.4) γ. Χαμηλή σκληρότητα (2,5-3), όμοια με χαλκοπυρίτη, μεγαλύτερη του γαληνίτη δ. Πολυδυμία μορφής ελασμάτων παράλληλα στο (111) που συχνά κάμπτονται ε. Ζωνώδης ανάπτυξη στ. Εύκολη αντικατάσταση των περισσότερων ορυκτών ζ. Παρουσία στη ζώνη οξειδώσεως μέσα σε λειμωνίτη (Φωτ. 7.5 και 7.6)
Φωτο 7.5. Παραγένεση αυτοφυούς χρυσού (Au) με σιδηροπυρίτη (Py) που μετατρέπεται σε λειμωνίτη (Lim)
Φωτο 7.6. Aυτοφυής χρυσός (Au) εντός λειμωνίτη (Lim) που προέκυψε από αρχικό σιδηροπυρίτη (ζώνη οξειδώσεως)
Σύγκριση με άλλα ορυκτά: Από όλα τα σουλφίδια: πολύ πιο φωτεινός ΧΡΥΣΟΣ Σύγκριση με άλλα ορυκτά: Από όλα τα σουλφίδια: πολύ πιο φωτεινός α. Χαλκοπυρίτης: πρασινοκίτρινος (Φωτ. 7.1 και 7.7) β. Σιδηροπυρίτης: μουντό λευκό χρώμα (Φωτ. 7.1 και 7.8) Από βισμούθιο: πιο κίτρινος, πιο λαμπερός Από άργυρο: πιο κίτρινος Από λευκόχρυσο: πολύ πιο κίτρινος Παραγένεση: Μαγματογενή κοιτάσματα, προσχωματικά (placers)
Φωτο 7.7. Παραγένεση χαλκοπυρίτη (Cpy) με χρυσό (Au), τετραεδρίτη (Tet) και σύνδρομα (Gg). Ο χαλκοπυρίτης αποκτά πρασινοκίτρινο (λαχανί) χρώμα λόγω της μεγάλης διαφοράς στη φωτεινότητα με το χρυσό
Φωτο 7.8. Παραγένεση σιδηροπυρίτη (Py) με χρυσό (Au), τετραεδρίτη (Tet) και σύνδρομα (Gg). Ο σιδηροπυρίτης αποκτά μουντό λευκό χρώμα λόγω της μεγάλης διαφοράς στη φωτεινότητα με το χρυσό
ΑΥΤΟΦΥΗΣ ΑΡΓΥΡΟΣ (NATIVE SILVER: Ag) Χημικός τύπος : Ag Συχνά με διαφορετικά ποσά Au, Cu, Bi, Hg, Sb Σύστημα κρυσταλλώσεως: Κυβικό Μακροσκοπικό χρώμα: Αργυρόλευκο που γρήγορα μαυρίζει
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΜΕ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΠΟΛΩΤΗ ΑΡΓΥΡΟΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΜΕ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΠΟΛΩΤΗ Χρώμα ανακλάσεως στο μικροσκόπιο: Λαμπερό λευκό (Φωτ. 7.9 έως 7.12) σταδιακά γίνεται κίτρινο, ερυθρωπό, κυανωπό (Φωτ. 7.13) Ανακλαστικότητα: εξαιρετικά υψηλή (>90%) Διπλοανακλαστικότητα: δεν έχει
Φωτο 7.9. Αυτοφυής άργυρος (Ag) μαζί με βρεϊθαουπτίτη (ρόδινο), ίχνη αργυρίτη (τεφρόλευκο) και σύνδρομα (Gg)
Φωτο 7.10. Αυτοφυής άργυρος (Ag) με γαληνίτη (Ga), τετραεδρίτη (Tet) και ίχνη χαλκοπυρίτη (Cpy). Παρατήρηση σε ελαιοκατάδυση
Φωτο 7.11. Φλέβα αυτοφυούς αργύρου (Ag) διασχίζει γαληνίτη (Ga) σε παραγένεση με τετραεδρίτη (Tet)
Φωτο 7.12. Παραγένεση αυτοφυούς αργύρου (Ag) με ραμμελσβεργίτη (Ram) και σύνδρομα (Gg)
Φωτο 7.13. Μεταβολή του χρώματος στον αυτοφυή άργυρο σε κίτρινο (αριστερά) και ερυθρωπό (δεξιά) με την παλαίωση της τομής. (Ag: άργυρος, Ram: ραμμελσβεργίτης, Gg: σύνδρομα)
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΜΕ ΠΟΛΩΤΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΤΗ ΑΡΓΥΡΟΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΜΕ ΠΟΛΩΤΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΤΗ Ισοτροπία: Τυπικά ισότροπο ορυκτό. Οι χαράξεις λόγω της μικρής σκληρότητας δημιουργούν φωτεινά φαινόμενα στο ορυκτό (Φωτ. 7.14) Εσωτερικές ανακλάσεις: δεν παρουσιάζει Ιδιαίτερα γνωρίσματα: α. Πολυδυμία σε αδρομερείς κόκκους με μορφή ελασμάτων (από ανάπτυξη ή συμπίεση) β. Σκελετώδης – δενδριτική ανάπτυξη (Φωτ. 7.14), συχνά με ζώνωση γ. Πορώδης όψη δ. Εύκολη αλλοίωση χρώματος (Φωτ. 7.13)
Φωτο 7.14. Αυτοφυής αργυρός (Au) με βρεϊθαουπτίτη (ρόδινο), ίχνη αργυρίτη (τεφρόλευκο) και σύνδρομα (Gg) σε παρατήρηση με μόνο τον πολωτή (αριστερά). Με πολωτή και αναλυτή (δεξιά) οι χαράξεις δημιουργούν φωτεινά φαινόμενα στον άργυρο
Σύγκριση με άλλα ορυκτά: Από το χαλκό: λευκός, φωτεινότερος ΑΡΓΥΡΟΣ Σύγκριση με άλλα ορυκτά: Από το χαλκό: λευκός, φωτεινότερος Από το βισμούθιο: πιο λευκός, φωτεινότερος, παρόμοιο χρώμα όταν αλλοιωθεί – πιο σκληρός - ισότροπος Από το χρυσό: λευκός Από το As και Sb: πιο φωτεινός, γαλακτώδης λευκός – ισότροπος Από το Pt: φωτεινότερος με γαλακτώδη χροιά Παραγένεση: Υδροθερμικά κοιτάσματα, ιζηματογενή, στη ζώνη δευτερογενούς εμπλουτισμού
ΕΝΑΡΓΙΤΗΣ (ENARGITE: En) Χημικός τύπος : Cu3AsS4 (Cu3SbS4: φαματινίτης) Σύστημα κρυσταλλώσεως: Ρομβικό. Συμπαγείς μάζες αλλά και κρυστάλλους πρισματικούς (Φωτ. 7.15) Μακροσκοπικό χρώμα: μαυρότεφρο με ιώδη χροιά
Φωτο 7.15. Ανάπτυξη πρισματικού κρυστάλλου εναργίτη (En) πάνω σε λουζονίτη (Luz) και μέσα σε σύνδρομο (Gg). Παρατήρηση σε ελαιοκατάδυση
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΜΕ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΠΟΛΩΤΗ ΕΝΑΡΓΙΤΗΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΜΕ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΠΟΛΩΤΗ Χρώμα ανακλάσεως στο μικροσκόπιο: Επηρεάζεται έντονα από την παραγένεση, τεφρορόδινο ή τεφροροδοκαστάνινο ή τεφροκαστάνινο με κυανούν τόνο (Φωτ. 7.16 έως 7.19) Ανακλαστικότητα: μέτρια (22-26%) Διπλοανακλαστικότητα: Αδύνατη αλλά ευκρινής, πιο έντονη στο λάδι
Φωτο 7.16. Παραγένεση σιδηροπυρίτη (Py), βορνίτη (Bor), εναργίτη (En), χαλκοσίνη (Cc), σφαλερίτη (Sph) και συνδρόμου (Gg)
Φωτο 7.17. Εναργίτης (En) σε παραγένεση με σφαλερίτη (Sph), βορνίτη (Bor), χαλκοσίνη (Cc) και σύνδρομο (Gg) παρουσιάζεται με τεφροροδοκαστάνινο χρώμα
Φωτο 7.18. Εναργίτης (En) σε παραγένεση με βορνίτη (Bor) και χαλκοσίνη (Cc) παρουσιάζεται με τεφρορόδινο χρώμα. Παρατήρηση σε ελαιοκατάδυση
Φωτο 7.19. Εναργίτης (En) σε παραγένεση με λουζονίτη (Luz) και σύνδρομο (Gg) παρουσιάζεται με κυανούν τόνο. Παρατήρηση σε ελαιοκατάδυση
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΜΕ ΠΟΛΩΤΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΤΗ ΕΝΑΡΓΙΤΗΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΜΕ ΠΟΛΩΤΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΤΗ Ανισοτροπία: Ισχυρή με αρκετά ζωηρά χρώματα, κυανά, πρασινωπά, ερυθρωπά, πορτοκαλέρυθρα (Φωτ. 7.20 έως 7.24) Εσωτερικές ανακλάσεις: Σπάνιες (βαθιά ερυθρά χρώματα)
Φωτο 7.20. Σιδηροπυρίτης (Py), εναργίτης (En) και χαλκοσίνης (Cc) σε παρατήρηση με μόνο τον πολωτή (αριστερά). Με πολωτή και αναλυτή (δεξιά) διακρίνεται η ισχυρή ανισοτροπία στον εναργίτη και η αδύνατη στο χαλκοσίνη
Φωτο 7.21. Παραγένεση σιδηροπυρίτη (Py), βορνίτη (Bor), εναργίτη (En) και χαλκοσίνη (Cc). Παρατήρηση με μόνο τον πολωτή (αριστερά) και με πολωτή και αναλυτή (δεξιά), όπου διακρίνεται η ισχυρή ανισοτροπία στον εναργίτη και η αδύνατη στο χαλκοσίνη
Ιδιαίτερα γνωρίσματα: ΕΝΑΡΓΙΤΗΣ Ιδιαίτερα γνωρίσματα: α. Πρισματικός σχισμός παράλληλα στο (110) (Φωτ. 7.22) β. Σπάνια πολυδυμία γ. Προέλευση από λουζονίτη δ. Μετατροπή σε τενναντίτη
Φωτο 7.22. Αποτύπωση του σχισμού του εναργίτη (En) κατά (110) σε παραγένεση με σιδηροπυρίτη (Py). Αριστερά με μόνο τον πολωτή και δεξιά με πολωτή και αναλυτή, όπου φαίνεται η ανισοτροπία στον εναγρίτη
Σύγκριση με άλλα ορυκτά: ΕΝΑΡΓΙΤΗΣ Σύγκριση με άλλα ορυκτά: Από βορνίτη: πολύ λιγότερο χρωματισμένος, πιο φωτεινός, ισχυρά ανισότροπος (Φωτ. 7.23) Από χαλκοσίνη: ροδοκαστάνινος, ισχυρά ανισότροπος (Φωτ.7.24) Από λουζονίτη: λίγο σκοτεινότερος, τεφροκύανος, χωρίς πολυδυμία (Φωτ. 7.25) Από τενναντίτη: σκοτεινότερος, τεφροϊώδης, ανισότροπος Παραγένεση: Υδροθερμικά κοιτάσματα με ορυκτά του χαλκού
Φωτο 7.23. Σύγκριση του χρώματος και της ανισοτροπίας μεταξύ εναργίτη (En), βορνίτη (Bor), χαλκοσίνη (Cc) σε παραγένεση σιδηροπυρίτη (Py). Αριστερά με μόνο τον πολωτή και δεξιά με πολωτή και αναλυτή
Φωτο 7.24. Παραγένεση εναργίτη (En), χαλκοσίνη (Cc) και σιδηροπυρίτη (Py) με μόνο τον πολωτή (αριστερά) και με πολωτή και αναλυτή (δεξιά), όπου διακρίνεται η ισχυρή ανισοτροπία στον εναργίτη
Φωτο 7.25. Πρισματικός κρύσταλλος εναργίτης (En) σε σύμφυση με λουζονίτη (Luz) εντός συνδρόμου (Gg). Παρατήρηση σε ελαιοκατάδυση. Με μόνο τον πολωτή (αριστερά) και με πολωτή και αναλυτή (δεξιά), όπου αποκαλύπτεται η πολυδυμία στο λουζονίτη
ΛΟΥΖΟΝΙΤΗΣ (LUZONITE: Luz) Χημικός τύπος: Cu3 (As,Sb)S4 Σύστημα κρυσταλλώσεως: Τετραγωνικό Μακροσκοπικό χρώμα: τεφρό με χαλκώδη τόνο (Sb-ούχος) ή κίτρινο τόνο (As-ούχος)
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΜΕ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΠΟΛΩΤΗ ΛΟΥΖΟΝΙΤΗΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΜΕ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΠΟΛΩΤΗ Χρώμα ανακλάσεως στο μικροσκόπιο: πορτοκαλορόδινο (Φωτ. 7.26) ή ερυθροϊώδες (Sb-ούχος) Ανακλαστικότητα: Μέτρια (25-28%) Διπλοανακλαστικότητα: Ευκρινής λόγω παρουσίας πολυδυμίας, εντείνεται με την ελαιοκατάδυση
Φωτο 7.26. Παραγένεση λουζονίτη (Luz), τετραεδρίτη (Tet), εναργίτη (En) και σιδηροπυρίτη (Py)
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΜΕ ΠΟΛΩΤΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΤΗ ΛΟΥΖΟΝΙΤΗΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΜΕ ΠΟΛΩΤΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΤΗ Ανισοτροπία: πολύ ισχυρή (λόγω πολυδυμίας) με σκοτεινά καστάνινα, κιτρινοκαστάνινα, τεφροπράσινα χρώματα (Φωτ. 7.27 έως 7.31) Εσωτερικές ανακλάσεις: απουσιάζουν
Φωτο 7.27. Παραγένεση λουζονίτη (Luz) και εναργίτη (En) με σύνδρομο (Gg). Παρατήρηση σε ελαιοκατάδυση. Αριστερά με μόνο τον πολωτή και δεξιά με πολωτή και αναλυτή, όπου αναγνωρίζεται η πολυδυμία στο λουζονίτη και η ανισοτροπία στο εναργίτη
Φωτο 7.28. Λουζονίτης (Luz), εναργίτης (En) και τετραεδρίτης (Tet) με μόνο τον πολωτή (αριστερά) και με πολωτή και αναλυτή (δεξιά), όπου φαίνεται η πολυδυμία στο λουζονίτη
Ιδιαίτερα γνωρίσματα: ΛΟΥΖΟΝΙΤΗΣ Ιδιαίτερα γνωρίσματα: α) Χαρακτηριστική πολυδυμία κατά (110) (Φωτ. 7.27 έως 7.31) β) Συχνά μετατρέπεται με παραμόρφωση σε εναργίτη Σύγκριση με άλλα ορυκτά: Από εναργίτη: Λίγο πιο φωτεινός, πιο ερυθρωπός ή κίτρινος και με πολυδυμία (Φωτ. 7.31) Παραγένεση: Υδροθερμικά κοιτάσματα μαζί με εναργίτη
Φωτο 7.29. Λουζονίτης (Luz) με τετραεδρίτη (Tet) με μόνο τον πολωτή (αριστερά) και με πολωτή και αναλυτή (δεξιά), όπου διακρίνεται η πολυδυμία στο λουζονίτη
Φωτο 7. 30. Χαρακτηριστική πολυδυμία στο λουζονίτη Φωτο 7.30. Χαρακτηριστική πολυδυμία στο λουζονίτη. Παρατήρηση με πολωτή και αναλυτή
Φωτο 7.31. Εναργίτης (En) και λουζονίτης (Luz) με μόνο τον πολωτή (αριστερά) και με πολωτή και αναλυτή (δεξιά). Διακρίνεται διαφορά στο χρώμα των ορυκτών και η πολυδυμία στο λουζονίτη
ΤΕΤΡΑΕΔΡΙΤΗΣ – ΤΕΝΝΑΝΤΙΤΗΣ (TETRAHEDRITE: Tet – TENNANTITE: Ten) Χημικός τύπος: Cu3SbS3.25 - CuAsS3.25. Μεικτοί κρύσταλλοι στη φύση. Αντικατάσταση Cu από Ag, Zn, Fe, Hg – Sb από As,Bi, Sn και S από Te. Σύστημα κρυσταλλώσεως: Κυβικό Μακροσκοπικό χρώμα: χαλυβότεφρο
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΜΕ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΠΟΛΩΤΗ ΤΕΤΡΑΕΔΡΙΤΗΣ – ΤΕΝΝΑΝΤΙΤΗΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΜΕ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΠΟΛΩΤΗ Χρώμα ανακλάσεως στο μικροσκόπιο: μεταβάλλεται με τη σύσταση και την παραγένεση (Φωτ. 7.32 έως 7.35) Τετραεδρίτης: τεφρό χρώμα με ελαιοπράσινη ή καστανωπή χροιά Ag – τετραεδρίτης (φρεϊβεργίτης): φωτεινό ελαιο-κιτρινοκαστάνινο Fe – τετραεδρίτης: τεφρό χρώμα Τενναντίτης: τεφροπράσινο με κυανωπή χροιά Ανακλαστικότητα: μέτρια – αρκετά υψηλή (20-30%) Διπλοανακλαστικότητα: δεν παρουσιάζει
Φωτο 7.32. Παραγένεση τετραεδρίτη (Tet), χαλκοπυρίτη (Cpy), βορνίτη (Bor) και σιδηροπυρίτη (Py)
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΜΕ ΠΟΛΩΤΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΤΗ ΤΕΤΡΑΕΔΡΙΤΗΣ – ΤΕΝΝΑΝΤΙΤΗΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΜΕ ΠΟΛΩΤΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΤΗ Ισοτροπία: Τυπικά ισότροπα ορυκτά. Εσωτερικές ανακλάσεις: μερικές φορές εμφανείς στον τενναντίτη με καστανέρυθρα χρώματα Ιδιαίτερα γνωρίσματα: Μερικές φορές πολυδυμία, ζωνώδης δομή και μυρμηκιτικές συμφύσεις με άλλα ορυκτά
Σύγκριση με άλλα ορυκτά: ΤΕΤΡΑΕΔΡΙΤΗΣ – ΤΕΝΝΑΝΤΙΤΗΣ Σύγκριση με άλλα ορυκτά: Από γαληνίτη: πιο σκοτεινά, τεφροκαστάνινα ή πρασινωπά (Φωτ. 7.33 έως 7.35) Από σφαλερίτη: πιο φωτεινά, με κυανή ή πρασινωπή χροιά (Φωτ. 7.33 έως 7.35) Από χαλκοπυρίτη: πιο σκοτεινά, τεφροκύανα ή τεφροπράσινα (Φωτ. 7.34) Από βουρνονίτη: πιο σκοτεινά, λιγότερο κυανωπά, ισότροπα (Φωτ. 7.35) Παραγένεση: Υδροθερμικά κοιτάσματα
Φωτο 7.33. Παραγένεση τετραεδρίτη (Tet), σφαλερίτη (Sph), γαληνίτη (Ga), χαλκοπυρίτη (Cpy) και συνδρόμου (Gg)
Φωτο 7.34. Παραγένεση τετραεδρίτη (Tet), σιδηροπυρίτη (Py), γαληνίτη (Ga), χαλκοπυρίτη (Cpy) και σφαλερίτη (Sph) με σταγονοειδή εγκλείσματα χαλκοπυρίτη
Φωτο 7.35. Παραγένεση τετραεδρίτη (Tet), γαληνίτη (Ga), σφαλερίτη (Sph), βουρνονίτη (Bour) και σιδηροπυρίτη (Py)