οι νέοι μη πεπτιδικοί ανταγωνιστές της αργινίνης-βαζοπρεσίνης Βαπτάνες: οι νέοι μη πεπτιδικοί ανταγωνιστές της αργινίνης-βαζοπρεσίνης Γ. Λιάμης Λέκτορας Παθολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

ADH secretion

Μηχανισμοί που προάγουν την απελευθέρωση ADH Ωσμωτική πίεση πλάσματoς Εξωκυττάριος όγκος Αρτηριακή πίεση Ναυτία Υπογλυκαιμία Stress PO2 & PCO2 Φάρμακα

ΟΓΚΟΡΥΘΜΙΣΗ VS ΩΣΜΟΡΥΘΜΙΣΗ Όταν συνυπάρχουν μεταβολές όγκου και τονικότητας, ο οργανισμός επιλέγει τη διατήρηση του εξωκυττάριου όγκου ΥΠΟΟΓΚΑΙΜΙΑ & ΥΠΟΝΑΤΡΙΑΙΜΙΑ ( Posm)  ADH  ADH ADH επιδείνωσητης υπονατριαιμίας βελτίωση του ισοζύγιου του όγκου

Υποδοχείς ADH V1a υποδοχείς: Λείες μυϊκές ίνες / έλεγχος αγγειακού τόνου V1b (V3) υποδοχείς: Πρόσθιος λοβός υπόφυσης►Απελευθέρωση ACTH V2 υποδοχείς: Νεφροί Επαναρρόφηση H2O από το αθροιστικό σωληνάριο

Υποδοχείς Εντόπιση Δράσεις V1a Λείες μυϊκές ίνες του τοιχώματος των αγγείων Αγγειοσύσπαση, υπερτροφία μυοκαρδίου Hπατοκύτταρα Γλυκογονόλυση Aιμοπετάλια Συσσώρευση αιμοπεταλίων Mυομήτριο Σύσπαση μήτρας Eπινεφρίδια Έκκριση αλδοστερόνης και κορτιζόλης

Έκκριση ACTH /ενδορφινών Υποδοχείς Εντόπιση Δράσεις V1b (V3) Πρόσθια υπόφυση Έκκριση ACTH /ενδορφινών Πάγκρεας Έκκριση ινσουλίνης

Υποδοχείς Εντόπιση Δράσεις V2 Πλάγια βασική μεμβράνη των αθροιστικών σωληναρίων Απορρόφηση ελεύθερου ύδατος Ενδοθήλιο αγγείων Απελευθέρωση των παραγόντων VIII και von Willebrand Λείες μυϊκές ίνες του τοιχώματος των αγγείων Αγγειοδιαστολή

Μηχανισμός δράσης της ADH στο αθροιστικό σωληνάριο Ενεργοποίηση AQP2

Ακουαπορίνες

Πεπτιδικοί ανταγωνιστές των υποδοχέων της ADH Είχαν αναπτυχθεί από τη δεκαετία του 1960 Σε μακροχρόνια χορήγηση χάνουν την ανταγωνιστική τους δράση και εμφανίζουν μάλλον αγωνιστική Πρέπει να χορηγούνται παρεντερικά.

Βαπτάνες Μη πεπτιδικοί ανταγωνιστές των υποδοχέων της ADH Είναι δραστικοί μετά από per os χορήγηση

Ανταγωνιστές των V1a υποδοχέων (I) Έχει ελεγχθεί με αρκετές κλινικές μελέτες φάσης ΙΙ δείχνοντας κάποια αποτελεσματικότητα σε ασθενείς με νόσο Raynaud, δυσμηνόρροια ή πρόωρο τοκετό Προς το παρόν δεν υπάρχουν πειστικά αποτελέσματα για τη χρήση των ανταγωνιστών των V1a-υποδοχέων για τη θεραπεία της υπέρτασης.

Ανταγωνιστές των V1a υποδοχέων (II) Το OPC-21268 είναι ένας ασθενής ανταγωνιστής των V1a υποδοχέων που εντοπίζονται στα επινεφρίδια. Μειώνει εντός λίγων ημερών από τη χορήγησή του τα επίπεδα της κορτιζόλης τουλάχιστον σε μερικούς ασθενείς με μη-εξαρτώμενη από την αδρενοκορτικοτροπίνη (ACTH) μακροοζώδη υπερπλασία των επινεφριδίων

Ανταγωνιστές των V1b-υποδοχέων H εντόπιση των V1b υποδοχέων στο μεταιχμιακό σύστημα έχει οδηγήσει τους ερευνητές στη μελέτη του δυνητικού τους ρόλου στον έλεγχο της λειτουργίας του συναισθήματος

Ανταγωνιστές των V1b-υποδοχέων Το SSR-149415 είναι ο πρώτος από του στόματος ενεργός μη πεπτιδικός ανταγωνιστής των V1b υποδοχέων. Παρεμποδίζει την επαγώμενη από το stress αύξηση της συγκέντρωσης της ACTH του πλάσματος ενώ παράλληλα ασκεί αγχολυτική ή αντικαταθλιπτική δράση ( πειραματόζωα σε συνθήκες stress). Βρίσκεται σε εξέλιξη μια μελέτη φάσης ΙΙ για τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας του SSR-149415 στη θεραπεία της κατάθλιψης και της αγχώδους διαταραχής.

Η χρήση των βαπτανών στην υπονατριαιμία

Υπονατριαιμία Η υπονατριαιμία (μείωση της συγκέντρωσης του νατρίου < 135 mEq/L) είναι η πιο συχνή ηλεκτρολυτική διαταραχή σε νοσηλευόμενους ασθενείς. Η υπονατριαιμία παρατηρείται στο 1-3% των ατόμων που νοσηλεύονται σε παθολογικές ή χειρουργικές κλινικές Συνοδεύεται από αυξημένη θνητότητα

Οι ασθενείς με χρόνια υπονατριαιμία είναι συνήθως ασυμπτωματικοί Ωστόσο, ακόμη και η ήπια χρόνια υπονατριαιμία (συγκέντρωση του νατρίου του ορού 130-134 meq/L) συνοδεύεται από διαταραχές της ισορροπίας (με συνέπεια αυξημένο κίνδυνο πτώσεων), της προσοχής και γενικότερα των νοητικών λειτουργιών.

Η ΥΠΟΝΑΤΡΙΑΙΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΕΙΚΤΗΣ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΚΤΗΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΚΑΙ ΗΠΑΤΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ

Σε κιρρωτικούς ασθενείς η υπονατριαιμία συσχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλοπάθειας, αυτόματης βακτηριακής περιτονίτιδας, ηπατονεφρικού συνδρόμου, επιδείνωσης του ασκίτη καθώς και με αυξημένη ανάγκη για μεταμόσχευση ήπατος.

ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ ΥΠΟΝΑΤΡΙΑΙΜΙΑΣ Να+ ορού= ( Να+e + Ke+ ) / Ολικό H2O Υπονατριαιμία Κατακράτηση H2O απώλεια Να+ (και Κ+) > Η2Ο (θειαζιδικά διουρητικά)

Περίσσεια Η2Ο (σε σχέση με το Na+) ΥΠΟΝΑΤΡΙΑΙΜΙΑ Περίσσεια Η2Ο (σε σχέση με το Na+) Διαταραχή της νεφρικής απέκκρισης H2O Πρόσληψη μεγαλύτερης ποσότητας H2O από αυτή που μπορεί να απεκκριθεί (Ψυχογενής πολυδιψία)

Ουσιαστικά όλοι οι υπονατριαιμικοί ασθενείς (αν εξαιρεθούν οι ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια και ψυχογενή πολυδιψία) έχουν αυξημένα επίπεδα ADH

Οιδηματώδεις καταστάσεις Aίτια Υπονατριαιμίας Υποογκαιμία SIADH Οιδηματώδεις καταστάσεις

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΥΠΟΝΑΤΡΙΑΙΜΙΑΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΧΡΟΝΙΟ SIADH Αντιμετώπιση υποκείμενου αιτίου Στέρηση H2O Δίαιτα υψηλή σε νάτριο και πρωτεϊνες Φουροσεμίδη Λίθιο και δεμεκλοκυκλίνη

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΥΠΟΝΑΤΡΙΑΙΜΙΑΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΧΡΟΝΙΟ SIADH Η στέρηση υγρών συνοδεύεται από χαμηλά ποσοστά συμμόρφωσης. Το λίθιο έχει στενό θεραπευτικό εύρος και αρκετές ανεπιθύμητες ενέργειες (νευροτοξικότητα και νεφροτοξικότητα) Οι ανεπιθύμητες ενέργειες της δεμεκλοκυκλίνης (πολυουρία, φωτοευαισθησία, αζωθαιμία, διαταραχές από τα δόντια και τα οστά σε παιδιά) δεν είναι σπάνιες

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΥΠΟΝΑΤΡΙΑΙΜΙΑΣ ΣΕ ΟΙΔΗΜΑΤΩΔΕΙΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΥΠΟΝΑΤΡΙΑΙΜΙΑΣ ΣΕ ΟΙΔΗΜΑΤΩΔΕΙΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ στέρηση Η2Ο + φουροσεμίδη Σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια: στέρηση Η2Ο + ΑΜΕ + φουροσεμίδη

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΥΠΟΝΑΤΡΙΑΙΜΙΑΣ ΣΕ ΟΙΔΗΜΑΤΩΔΕΙΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΥΠΟΝΑΤΡΙΑΙΜΙΑΣ ΣΕ ΟΙΔΗΜΑΤΩΔΕΙΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ο περιορισμός της πρόσληψης νερού είναι δύσκολο να επιτευχθεί στις περιπτώσεις αυτές γιατί η χαμηλή καρδιακή παροχή σε συνδυασμό με τα αυξημένα επίπεδα της αγγειοτενσίνης ΙΙ διεγείρουν τη δίψα.

Η μέχρι σήμερα διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές για τη θεραπεία της υπονατριαιμίας εξαιτίας SIADH ή της υπερογκαιμικής υπονατριαιμίας απέχουν πολύ από το να χαρακτηρισθούν ιδανικές

Η χρήση των βαπτανών στην υπονατριαιμία (Ι) Οι ανταγωνιστές των V2 υποδοχέων (σε αντίθεση με τη δράση των διουρητικών) προκαλούν ιδιαίτερα υπότονες απώλειες χωρίς να επηρεάζουν σημαντικά την απέκκριση ηλεκτρολυτών (aquaretics) οδηγώντας σε αύξηση της συγκέντρωσης του νατρίου του ορού. Τα φάρμακα αυτά δεν πρέπει να χορηγούνται σε ασθενείς με υποογκαιμική υπονατριαιμία.

Η χρήση των βαπτανών στην υπονατριαιμία (ΙΙ) Η κονιβαπτάνη είναι συνδυασμένος ανταγωνιστής των V1a/V2 υποδοχέων της ADH Η μοζαβαπτάνη, λιξιβαπτάνη, σαταβαπτάνη και τολβαπτάνη είναι ειδικοί ανταγωνιστές των V2 υποδοχέων.

Kονιβαπτάνη (Ι) Σε αρκετές διπλές-τυφλές, ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο μελέτες η κονιβαπτάνη αύξησε τα επίπεδα του νατρίου του ορού μετά από ενδοφλέφια ή και από του στόματος χορήγηση 40mg ή 80 mg ημερήσια δόση σε συνεχή στάγδην έγχυση [Na+] κατά 6.3 mmol/L και 9 mmol/L, αντίστοιχα (vs 2 mmol/L, placebo group) Η έγκριση κυκλοφορίας της κονιβαπτάνης από το FDA περιορίζεται στην IV χορήγηση μόνο και για βραχύ χρονικό διάστημα O περιορισμός αυτός εξηγείται από την ιδιότητα της κονιβαπτάνης ως ισχυρού αναστολέα του κυτοχρώματος Ρ450 3Α4

Kονιβαπτάνη (ΙΙ) Η ανταγωνιστική δράση της κονιβαπτάνης στους V1a υποδοχείς αναστέλλει την αγγειοσυσπαστική δράση της ADH στη σπλαγχνική κυκλοφορία Υπάρχει δυνητικός κίνδυνος για την εμφάνιση ή την επιδείνωση κιρσορραγίας σε ασθενείς με κίρρωση και πυλαία υπέρταση Η χρήση της κονιβαπτάνης σε κιρρωτικούς ασθενείς θα πρέπει να αποφεύγεται μέχρι να υπάρξουν περισσότερα δεδομένα και αποκτηθεί μεγαλύτερη εμπειρία από τη χρήση του φαρμάκου.

Μοζαβαπτάνη Είναι ένας ασθενής ανταγωνιστής των V2 υποδοχέων Είναι διαθέσιμη μόνο στην Ιαπωνία για τη θεραπεία της υπονατριαιμίας που οφείλεται σε παρανεοπλασματικό σύνδρομο απρόσφορης έκκρισης ADH (SIADH).

Λιξιβαπτάνη Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα της λιξιβαπτάνης έχει μελετηθεί σε υπονατριαιμικούς ασθενείς εξαιτίας SIADH, καρδιακής ανεπάρκειας και ηπατικής κίρρωσης Σε διάφορες μελέτες η λιξιβαπτάνη συνοδεύθηκε από αύξηση της κάθαρσης του ελεύθερου ύδατος, της αποβαλλόμενης ποσότητας ούρων καθώς και της συγκέντρωσης του νατρίου του ορού (με δοσοεξαρτώμενο τρόπο) Η χορήγηση λιξιβαπτάνης ήταν γενικά καλά ανεκτή με συχνότητα ανεπιθύμητων ενεργειών παρόμοια του εικονικού φαρμάκου χωρίς, επιπρόσθετα, να παρατηρηθούν νευρολογικές διαταραχές

Η σαταβαπτάνη Είναι ισχυρός ανταγωνιστής των V2 υποδοχέων, με μεγάλο χρόνο ημίσειας ζωής (14-17 ώρες) και πολύ ασθενή χημική συγγένεια με τους V1 υποδοχείς Μελέτες φάσης ΙΙΙ έδειξαν την αποτελεσματικότητα της σαταβαπτάνης στη θεραπεία ασθενών με ηπατική κίρρωση ή σοβαρή χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια (με ή χωρίς υπονατριαιμία) και σε υπονατριαιμικούς ασθενείς εξαιτίας SIADH

H τολβαπτάνη Βρίσκεται στο τελικό στάδιο της έκκρισης από τον FDA για τη θεραπεία της νορμογκαιμικής και υπερογκαιμικής υπονατριαιμίας Αυτή η απόφαση βασίστηκε κυρίως στα αποτελέσματα δύο τυχαιοποιημένων, διπλών-τυφλών, ελεγχόμενων με εικονικό φάρμακο, φάσης ΙΙΙ μελετών (Study of Ascending Levels of Tolvaptan in Hyponatremia 1 and 2 [SALT-1 and SALT-2]) με νορμογκαιμική και υπερογκαιμική υπονατριαιμία οποιασδήποτε αιτιολογίας συμπεριλαμβανομένων της καρδιακής ανεπάρκειας, της ηπατικής κίρρωσης και του SIADH

Enrollment, Randomization, and Follow-up of Patients in the SALT-1 (Panel A) and SALT-2 (Panel B) Trials Figure 1. Enrollment, Randomization, and Follow-up of Patients in the SALT-1 (Panel A) and SALT-2 (Panel B) Trials. Patients who received at least one dose of the study medication (tolvaptan or placebo) were included in the safety analysis. Patients whose serum sodium concentrations were evaluated at baseline and one or more times after baseline were included in the efficacy analysis. Schrier R et al. N Engl J Med 2006;355:2099-2112

SALT-1 and SALT-2 εικονικό φάρμακο n=223 τολβαπτάνη n=225 Στους ασθενείς δε συνεστήθη στέρηση της πρόσληψης υγρών ή αλλαγή στην ήδη λαμβανόμενη θεραπευτική αγωγή συμπεριλαμβανομένων των διουρητικών

Demographic and Baseline Characteristics of Patients in the SALT-1 and SALT-2 Trials Table 1. Demographic and Baseline Characteristics of Patients in the SALT-1 and SALT-2 Trials. Schrier R et al. N Engl J Med 2006;355:2099-2112

SALT-1 and SALT-2 Τα επίπεδα του νατρίου του ορού ήταν υψηλότερα στην ομάδα των ασθενών που έλαβε τολβαπτάνη την 4η (P<0.001) αλλά και την 30η ημέρα της θεραπείας (P<0.001) Aύξηση της συγκέντρωσης του νατρίου του ορού κατά 2-3 mmol/L παρατηρήθηκαν ήδη από τη 2η ημέρα της θεραπευτικής παρέμβασης H μέση αύξηση του νατρίου στο τέλος της μελέτης (30η ημέρα) ήταν 7 mmol/L στην ομάδα της τολβαπτάνης Περίπου το 55 % των ασθενών που έλαβε τολβαπτάνη είχαν φυσιολογικά επίπεδα νατρίου στο τέλος της μελέτης

SALT-1 and SALT-2 Οι ασθενείς που έλαβαν τολβαπτάνη εμφάνισαν την 30η ημέρα της θεραπείας σε σύγκριση με την έναρξη της μελέτης σημαντική βελτίωση της διανοητικής τους κατάστασης Εντός εβδομάδος από τη διακοπή της θεραπείας με τολβαπτάνη η υπονατριαιμία επανεμφανίσθηκε

Adverse Events Table 3. Adverse Events. Schrier R et al. N Engl J Med 2006;355:2099-2112

SALT-1 and SALT-2 Η χορήγηση τολβαπτάνης συσχετίσθηκε με ήπιες ανεπιθύμητες ενέργειες όπως αυξημένη δίψα, ξηροστομία και αυξημένη διούρηση. Ταχεία διόρθωση της υπονατριαιμίας ( > 12 mmol/L) παρατηρήθηκε στο 3% των ασθενών Υπερδιόρθωση (>145 mmol/L) παρατηρήθηκε στο 1.8 % των ασθενών

Βαπτάνες & οξεία συμπτωματική υπονατριαιμία Δεν υπάρχουν δεδομένα για τη χορήγηση των βαπτανών σε ασθενείς με οξεία συμπτωματική υπονατριαιμία Δε θεωρείται ηθικά αποδεκτό να χορηγηθεί σε αυτούς τους ασθενείς εικονικό φάρμακο Η χορήγηση υπέρτονου νατριούχου διαλύματος και φουροσεμίδης αποτελεί την αποδεκτή θεραπευτική προσέγγιση ασθενών με οξεία, συμπτωματική υπονατριαιμία

Η χρήση των βαπτανών στην καρδιακή ανεπάρκεια και την ηπατική κίρρωση (ανεξάρτητα από την παρουσία υπονατριαιμίας)

Βαπτάνες & καρδιακή ανεπάρκεια Δεν υπάρχουν κλινικά δεδομένα της χρόνιας χρήσης των εκλεκτικών αποκλειστών των V1a υποδοχέων Σε μία βραχύχρονη μελέτη η κονιβαπτάνη (διπλός αποκλειστής των V1a/V2 υποδοχέων) οδήγησε σε μείωση της πίεσης του δεξιού κόλπου και της πίεσης ενσφήνωσης των πνευμονικών τριχοειδών χωρίς να επηρεάσει την καρδιακή παροχή ή τις περιφερικές αντιστάσεις.

Τολβαπτάνη & καρδιακή ανεπάρκεια 1η σχετική μελέτη Tολβαπτάνη (30mg, 45 mg και 60 mg) vs placebo σε ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια (διάρκεια μελέτης 25 ημέρες, n=254) Οι ασθενείς δεν ετέθησαν σε στέρηση πρόσληψης υγρών, ενώ δεν τροποποιήθηκε η ήδη χορηγούμενη δοσολογία της φουροσεμίδης

Στην ομάδα της τολβαπτάνης Παρατηρήθηκε μείωση του σωματικού βάρους (0.8-1 Kg) & βελτίωση του οιδήματος Αποκατάσταση των επιπέδων του νατρίου του ορού (στους υπονατριαιμικούς ασθενείς που αποτέλεσαν το 28% του συνολικού πληθυσμού της μελέτης). Αλλαγές στην καρδιακή συχνότητα, στα επίπεδα του καλίου του ορού ή στη νεφρική λειτουργία δεν παρατηρήθηκαν

Η μελέτη ACTIV in CHF The Acute and Chronic Therapeutic Impact of Vasopressin antagonist in Congestive Heart Failure Μία πολυκεντρική, τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη με εξωτερικούς ασθενείς με οξεία επιδείνωση της υποκείμενης συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας για τους οποίους απαιτήθηκε νοσηλεία (η=319). Τα αποτελέσματά της ήταν παρόμοια με την προηγούμενη μελέτη

Η μελέτη EVEREST Efficacy of Vasopressin antagonist in hEart failuRE outcome Study with Tolvaptan Πολυκεντρική φάσης ΙΙΙ μελέτη η οποία συνέκρινε τη βραχυχρόνια και μακροχρόνια χορήγηση της τολβαπτάνης (30 mg/ημέρα) και του εικονικού φαρμάκου σε 4133 ασθενείς που εισήχθησαν στο νοσοκομείο εξαιτίας χρόνιας καρδιακής ανεπάρκειας

Η μελέτη EVEREST (σκέλος βραχύχρονης χορήγησης) στην ομάδα της τολβαπτάνης Μέση μείωση του σωματικού βάρους κατά 0.8 Kg την 1η και 7η ημέρα καθώς και κατά την έξοδο Περισσότεροι ασθενείς στην ομάδα της τολβαπτάνης ανάφεραν βελτίωση της δύσπνοιας (την 1η ημέρα) και μείωση των οιδημάτων (την 7η ημέρα) Δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων στη γενική κλινική κατάσταση Οι σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες (συμπεριλαμβανομένων των επεισοδίων υπότασης ή νεφρικής ανεπάρκειας) ήταν παρόμοιες στις δύο ομάδες ασθενών

Η μελέτη EVEREST (σκέλος μακροχρόνιας χορήγησης) Μέση παρακολούθηση 9.9 μήνες Η τολβαπτάνη δεν επηρέασε τη θνητότητα ή τη σχετιζόμενη με την καρδιακή ανεπάρκεια νοσηρότητα

Η μελέτη EVEREST Μόνο το 8% (n=330) από τους 4133 ασθενείς είχε υπονατριαιμία Η τολβαπτάνη αύξησε τα επίπεδα του νατρίου του ορού (5.5 mmol/L v 1.8 mmol/L στην ομάδα του placebo) την 7η ημέρα αλλά και σε όλη τη διάρκεια της παρακολούθησης Αν και ο αριθμός των ασθενών ήταν μικρός η διόρθωση της υπονατριαιμίας δε φάνηκε να επηρεάζει τη σχετιζόμενη με την καρδιακή ανεπάρκεια νοσηρότητα.

The Multicentre Evaluation of Tolvaptan Effect On Remodelling Μελέτη ΜETEOR The Multicentre Evaluation of Tolvaptan Effect On Remodelling Σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και συστολική δυσλειτουργία η χορήγηση τολβαπτάνης (30 mg/ημέρα) δεν είχε κάποιο ευνοϊκό αποτέλεσμα στην αναδιαμόρφωση (remodelling) της αριστεράς κοιλίας (διάρκεια παρακολούθησης 1 έτος).

Βαπτάνες & καρδιακή ανεπάρκεια Συμπέρασμα Οι ανταγωνιστές των V2 υποδοχέων της ADH δεν πρέπει να χορηγούνται σε μακροχρόνια βάση σε νορμονατριαιμικούς ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια. Η βραχύχρονη χορήγηση μπορεί να είναι ωφέλιμη σε επιλεγμένους ασθενείς με σοβαρά συμπτώματα συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας.

Βαπτάνες & ηπατική κίρρωση Οι ανταγωνιστές των V2 υποδοχέων της ADH επιτυγχάνουν τη διόρθωση της υπονατριαιμίας σε ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών με ηπατική κίρρωση. Μελέτες έδειξαν ότι αυτά τα φάρμακα σε συνδυασμό με σπειρονολακτόνη προκαλούν μείωση του σωματικού βάρους και της πιθανότητας επανεμφάνισης του ασκίτη μετά από μεγάλου όγκου παρακεντήσεις Απαιτούνται επιπρόσθετες μελέτες για να αποσαφηνισθεί πλήρως ο ρόλος των βαπτανών στη θεραπευτική των ασθενών με κίρρωση ήπατος και ασκίτη.

Xoρήγηση των βαπτανών σε ασθενείς με πολυκυστική νόσο των νεφρών Μελέτες σε τρωκτικά με διάφορες νεφρικές διαταραχές οι οποίες χαρακτηρίζονταν από παρουσία κύστεων έδειξαν ότι η φαρμακολογική αναστολή των V2 υποδοχέων της ADH επιβράδυνε την εξέλιξη των κύστεων και διατήρησε τη νεφρική λειτουργία Η χρησιμότητα των φαρμάκων αυτής της κατηγορίας σε ασθενείς με πολυκυστική νόσο των νεφρών θα εκτιμηθεί από τα αποτελέσματα της μελέτης NCT00428948 που βρίσκεται σε εξέλιξη

Ανεπιθύμητες ενέργειες - ασφάλεια των βαπτανών (Ι) Οι βαπτάνες είναι γενικά ασφαλή φάρμακα Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι η ξηροστομία, η αύξηση της δίψας και η υπόταση Οι βαπτάνες αναστέλλουν το κυτόχρωμα Ρ450 3Α4 που είναι υπεύθυνο για το μεταβολισμό πολλών φαρμάκων (η κονιβαπτάνη θεωρείται ως ο πιο ισχυρός αναστολέας) Δεν πρέπει να χορηγούνται κατά τη διάρκεια της κύησης ή του τοκετού (σε πειραματόζωα η κονιβαπτάνη εμφάνισε δυσμενείς επιπτώσεις στο έμβρυο & καθυστέρηση του τοκετού)

Ανεπιθύμητες ενέργειες - ασφάλεια των βαπτανών (ΙΙ) Ο κίνδυνος ταχείας διόρθωσης της συγκέντρωσης του νατρίου του ορού είναι υπαρκτός με όλους τους ανταγωνιστές των V2 υποδοχέων, ιδιαίτερα όταν η χορήγηση των φαρμάκων αυτών συνδυάζεται με περιορισμό της πρόσληψης υγρών Περιστατικά κεντρικής γεφυρικής μυελινόλυσης από γρήγορη διόρθωση των επιπέδων του νατρίου του ορού δεν έχουν αναφερθεί

Συμπεράσματα (Ι) Η κύρια ένδειξη χορήγησης των βαπτανών είναι η θεραπεία της νορμογκαιμικής και υπερογκαιμικής υπονατριαιμίας. Η χορήγηση των βαπτανών θα πρέπει να αποφεύγεται σε ασθενείς με υποογκαιμική υπονατριαιμία Δεν υπάρχουν δεδομένα για την αντιμετώπιση ασθενών με οξεία συμπτωματική υπονατριαιμία.

Συμπεράσματα (ΙΙ) Αρκετές μελέτες βρίσκονται σε εξέλιξη τα αποτελέσματα των οποίων θα καθορίσουν τον ρόλο των βαπτανών στη θεραπεία της πολυκυστικής νόσου των νεφρών, της διαβητικής νεφροπάθειας, της κατάθλιψης, της καρδιακής ανεπάρκειας χωρίς υπονατριαιμία καθώς και στην πρόληψη της δημιουργίας ασκίτη σε κιρρωτικούς ασθενείς.

Συμπεράσματα (ΙΙΙ) προκαταρκτικές μελέτες δείχνουν πιθανά ευνοϊκή επίδραση των ανταγωνιστών των υποδοχέων της ADH στη θεραπεία του γλαυκώματος, της νόσου του Meniere, του αγγειόσπασμου σε ασθενείς με υπαραχνοειδή αιμορραγία, του εγκεφαλικού οιδήματος, του συνδρόμου Cushing και του μικροκυτταρικού νεοπλάσματος του πνεύμονα