ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΚΟΥ ΟΜΗΛΙΚΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΚΟΥ ΟΜΗΛΙΚΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ανεμος

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ Ενας κανονικός πίνακας παραγωγής είναι ένα πρότυπο αύξησης (όγκου, κυκλικής επιφάνειας, διαμέτρου, ενδιαμέσων καρπώσεων, συνολικής παραγωγής κ.λπ) και περιγράφει την εξέλιξη ομηλίκων αμιγών συστάδων κάτω απο στατιστικά καθορισμένες συνθήκες αύξησης. Η λειτουργία του πίνακα δεν περιορίζεται μόνο στη πρόγνωση της εξέλιξης των συστάδων αλλα παρέχει προσανατολιστικές οδηγίες στον περιοδικό σχεδιασμό των καρπώσεων και έχει σημαντική σημασία στην υποστήριξη της εκμετάλευσης. Μια ιδιαίτερα σημαντική λειτουργία του π.π είναι η εκτίμηση των παραμέτρων των συστάδων . Κατα προσέγγιση διαχωρίζει ανάλογα με την παραγωγικότητα του σταθμού την εξέλιξη της συστάδας που παραμένει και αυτής που απομακρύνεται.

Κανονικό Ξυλαπόθεμα Το κανονικό ξυλαπόθεμα Vn στην ηλικία ti παίρνεται απο τη στήλη του πίνακα παραγωγής που αναφέρεται στον όγκο στο εκτάριο της παραμένουσας συστάδας. H εξέλιξή του μέσα στο χρόνο εκφράζεται απο μια δευτεροβάθμια εξίσωση y = ax2 + bx + c όπου η ανεξάρτητη μεταβλητή x είναι η ηλικία. Το Vn μιας διαχειριστικής κλάσης εκφράζεται με το εμβαδόν του χωρίου ΑΒΓΔ όπως φαίνεται στο παρακάτω διάγραμμα και υπολογίζεται με το ορισμένο ολοκλήρωμα της δευτεροβάθμιας εξίσωσης με όρια απο την ηλικία των 20 ετών μέχρι την ηλικία των 120 ετών (περίτροπος χρόνος).

Γ Vn Εμβαδόν ΑΒΓΔ Β Δ Α Ηλικία

ΚΑΝΟΝΙΚΕΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΕΣ ΚΑΡΠΩΣΕΙΣ Οι ενδιάμεσες καρπώσεις Df αναφέρονται στη συστάδα που απομακρύνεται, εκφράζονται με τον ξυλώδη όγκο στο εκτάριο που απομακρύνεται μέσα σε μια 5ετία και παίρνονται απο τον πίνακα παραγωγής σε μια ηλικία ti . Αν προσθέσουμε τη στήλη των Df με τη στήλη του ξυλαποθέματος Vn στον π.π και απεικονίσουμε το άθροισμα αυτό στο διάγραμμα, παίρνουμε τότε μια νέα καμπύλη η οποία εκφράζει την εξέλιξη του ξυλαποθέματος αν δεν γινότανε καμμία επέμβαση (το διάγραμμα παρακάτω)

Df

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ Η Συνολική Παραγωγή ΣZv στην ηλικία ti αναφέρεται σε ξυλώδη όγκο στο εκτάριο και παριλαμβάνει το αρχικό ξυλαπόθεμα Vn και το συνολικό άθροισμα ΣDf των ενδιαμέσων καρπώσεων μέχρι την ηλικία ti . Η εξέλιξη της συνολικής παραγωγής απεικονίζεται με καμπύλη στο παρακάτω διάγραμμα.

Παράδειγμα: Συστάδα ερυθρελάτης είναι ηλικίας 60 ετών και δίνει τα παρακάτω πραγματικά δεδομένα: Μέσο ύψος 23μ Κυκλική επιφάνεια 32μ2/Ηα Ερωτήματα: Με βάση τον πίνακα παραγωγής 1) Σε ποιά ποιότητα τόπου ανήκει? 2) Ποιό θα είναι το προβλεπόμενο ύψος και η προβλεπόμενη κυκλική επιφάνεια στην ηλικία των 65 ετών? (Waldwachstum seite 133)

ΤΟ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΚΗΠΕΥΤΟ ΔΑΣΟΣ Το κηπευτό δάσος είναι μορφή, σε όλη την έκταση της οποίας βρίσκονται αναμεμιγμένα δένδρα όλων των ηλικιών από τα νεόφυτα μέχρι του ώριμου για υλοτομία ατόμου έτσι ώστε η απόληψη του λήμματος να επεκτείνεται σε ολόκληρη την έκτασή του ή σε μεγάλος μέρος αυτής.

Όπως γίνεται φανερό, ο ορισμός αυτός είναι αόριστος ώστε να μη μπορεί κανείς να κατανοήσει και αναπαραστήσει τη μορφή και σύνθεση την οποία πρέπει να έχει μια συστάδα για να χαρακτηριστεί ως κηπευτή, δηλαδή με δεδομένες φυσικές, βιολογικές και οικονομικές προϋποθέσεις να μπορεί να παράγει αυτή ετήσια και στο μέλλον τον ίδιο ξυλώδη όγκο χωρίς μείωση του ξυλαποθέματός της.

Η αοριστία αυτή για τη σύνθεση του κανονικού κηπευτού δάσους και την κανονική κατανομή των κορμών στις κλάσεις διαμέτρου εξαλείφθηκε από μακρόχρονες παρατηρήσεις από διαχειριστές οι οποίοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η κατανομή των κορμών ακολουθεί καμπύλη της μορφής του παρακάτω σχήματος και ότι για να υφίσταται κανονική σύνθεση του ξυλαποθέματος θα πρέπει να πληρούνται οι παρακάτω προϋποθέσεις:

Εκτίμηση της μάζας των τελικών καρπώσεων Στο κηπευτό δάσος θεωρούνται όλες οι ξυλώδεις καρπώσεις ως τελικές καρπώσεις. Η ποσότητα των τελικών καρπώσεων μπορεί να μετρηθεί είτε με βάση κατά συστάδα δειγματοληψία είτε σύμφωνα με τα αυξητικά αποτελέσματα στην περίοδο σχεδιασμού. Εάν χρησιμοποιούνται τα αυξητικά αποτελέσματα με τη βοήθεια της μεθόδου ελέγχου τότε θα πρέπει στην εκτίμηση των μελλοντικών καρπώσεων να παίρνονται υπόψη και οι επιδιωκόμενες αλλαγές της δομής των συστάδων. Συνήθως η ποσότητα των τελικών καρπώσεων υπολογίζεται ως ποσοστό του υπάρχοντος ξυλαποθέματος.(10-14% του παρόντος ξυλαποθέματος. Αυτό αντιστοιχεί σε ένα ετήσιο ποσοστό προσαύξησης από 1,5% μέχρι 2,5%).

Ερευνητές έχουν προτείνει η ποσότητα των καρπώσεων στο κηπευτό δάσος να καθορίζεται σύμφωνα με τις συνθήκες της πραγματικής και επιδιωκόμενης καμπύλης του αριθμού των κορμών (όπως στο παραπάνω σχήμα). Η ανάπτυξη της πραγματικής καμπύλης βασίζεται στις αναμενόμενες προσαυξήσεις διαμέτρου, έτσι ώστε να απεικονίζει τις διαφορές ΔΝ1, ΔΝ2 κ.λπ. του επιπλέον αριθμού κορμών στις διάφορες κλάσεις διαμέτρου. Εάν αφαιρείτο αυτός ο αριθμός κορμών στην προηγούμενη περίοδο σχεδιασμού τότε η πραγματική καμπύλη θα προσέγγιζε την επιδιωκόμενη. Εάν ο μέσος όγκος στις διάφορες κλάσεις είναι m1, m2,….. κ.λπ. τότε η συνολική ποσότητα των καρπώσεων είναι ΕΝ = m1ΔΝ1 + m2ΔΝ2+…..+mnΔΝn.