ΔΙΑΧΥΤΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ

ΑΥΤΙΣΜΟΣ L. Kanner 1943 δημοσιεύσε 11 περιπτώσεις παιδιών με αυτιστικές διαταραχε΄ς της συναισθηματικής επαφής. 5,2-7,2/10000 παιδιά 3,8 αγόρια/ 1 κορίτσια Σε όλες τις κοινωνικοοικονομικές τάξεις, Δε συνδέεται με μετανάστευση ή άλλα γεγονότα ζωής

Reports of autism cases per 1,000 children grew dramatically in the US from 1996 to 2007. It is unknown how much, if any, growth came from changes in autism's prevalence.

One of the first things you learn in any statistics class is that correlation doesn’t imply causation. Nonetheless, it’s fun to consider the causal relationships one could infer from these correlations.

ΑΙΤΙΟΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ Ψυχολογικοί παράγοντες: μητρική κατάθλιψη κακή γονεϊκή συμπεριφορά Γενετική επιβάρυνση: μονοζυγωτικοί δίδυμοι διαγνωστική συμφωνία 60% για αυτισμό και 75% για αυτιστικά χαρακτηριστικά, >1 γονιδια Νευροαπεικονιστκες μέθοδοι: 2-3 ετών έχουν μεγαλύτερο εγκέφαλο αλλά όχι ομοιομερώς κατανεμημένος, ανατομικές διαταραχές στην αμυγδαλή, παρεγκεφαλίδα, ιππόκαμπο. Διαταραχή συνάψεων που δε συνδέθηκαν ποτέ αποτελεσματικά ή δε λειτουργούν ικανοποιητικά Διαταραχή νευροδιαβιβαστών: Glu, 5HT, GABA που εμπλέκονται στη μάθηση, μνήμη και ψυχαναγκαστική συμπεριφορά Προγεννητική προσβολή: ερυθρά, σύφιλη τοξοπλάσμωση Περιγεννητικές επιπλοκές: επείγουσα καισαρική, εμβρυουλκία, παρατεταμένος τοκετός Υδράργυρος συντηρητικό εμβολίων.

ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ Περίσσεια νευρώνων που προκαλούν υπερβολικά πλλές συνδέσεις σε θέσεις κλειδιά - Courchesne E, Pierce K, Schumann CM, Redcay E, Buckwalter JA, Kennedy DP et al. (2007). "Mapping early brain development in autism". Neuron 56 (2): Διαταραχή νευρωνικής μετανάστευσης κατά την κύηση - Schmitz C, Rezaie P (2008). "The neuropathology of autism: where do we stand?". Neuropathol Appl Neurobiol 34 (1): 4–11 -Persico AM, Bourgeron T (2006). "Searching for ways out of the autism maze: genetic, epigenetic and environmental clues". Trends Neurosci 29 (7): 349–58 Διαταραχή ισορροπίας μεταξύ διεγερτικών - ανασταλτικών νευρώνων - Persico AM, Bourgeron T (2006). "Searching for ways out of the autism maze: genetic, epigenetic and environmental clues". Trends Neurosci 29 (7): 349–58. Διαταραχή λεΙτουργίας συνάψεων και δενδριτών γεγονός που συχνά προκαλεί και επιληψία Tuchman R, Moshé SL, Rapin I (2009). "Convulsing toward the pathophysiology of autism". Brain Dev 31 (2): 95–103

Autistic individuals tend to use different areas of the brain (yellow) for a movement task compared to a control group (blue)

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ Έναρξη 2-3 ετών μετά από μία περίοδο φυσιολογικής ανάπτυξης. Ενίοτε όμως από βρεφική ηλικία (έλλειψη επικοινωνίας του βρέφους με τη μητέρα). Διαταραχή συμπεριφοράς Διαταραχή λόγου Υπολειπόμενες νοητικές λειτουργίες

ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ Κλεισμένο στον εαυτό του. Σαν να μην ακούει και να μη βλέπει. Αδιαφορία στους άλλους. Δεν απαντά. Δεν ακολουθεί και δεν αγκαλιάζει γονείς. Ενδιαφέρεται για ήχους ή «μέρος» ενήλικα. Δεν αντιλαμβάνεται έκφραση προσώπων και συναισθηματική διάθεση άλλων. Δε δέχεται ότι οι άλλοι έχουν άλλες σκέψεις και άλλες επιθυμίες. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον για αντικείμενα, ιδίως τα περιστρεφόμενα. Προσκόλληση σε αντικείμενα. Επιμονή σε σταθερό περιβάλλον, θέση, φαγητό διαδρομή. Στερεοτυπικές κινήσεις: κάνει κύκλους, αιωρείται, κινεί δάκτυλα μπροστά στα μάτια.

ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΛΟΓΟΥ 12 μηνών: δε δείχνει με το δάχτυλο 16 μηνών: δε συλλαβίζει 24 μηνών: δεν κάνει φράσεις 2 λέξεων 5 ετών: τα μισά παιδιά δε έχουν αναπτύξει το λόγο λόγος χωρίς αντωνυμίες, σύνταξη και γραμματικούς κανόνες, μονότονος, στερεοτυπικός λόγος, ηχωλαλία, νεολογισμοί άναρθροι ήχοι

ΝΟΗΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ Δύσκολο να εκτιμηθεί λόγω διαταραχών λόγου 70% ΝΠ <70 5% ΝΠ>100 Ιδιαίτερες ικανότητες: αποστήθιση, αριθμητικές πράξεις, καλή επίδοση στη μουσική

ΔΙΑΓΝΩΣΗ Ιστορικό Κλινική εξέταση Ψυχολογικές δοκιμασίες (ΝΠ) Παρακλινικές εξετάσεις Δομημένες συνεντεύξεις (όχι μεταφρασμένες-σταθμισμένες)

Total CARS scores range from a 15 to 60, with a minimum score of 30 serving as the cutoff for a diagnosis of autism on the mild end of the autism spectrum. relationship to people imitation emotional response body object use adaptation to change visual response listening response taste-smell-touch response and use fear and nervousness verbal communication non-verbal communication activity level level and consistency of intellectual response general impressions 1 normal for child’s age 2 mildly abnormal 3 moderately abnormal 4 severely abnormal

ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ Νοητική καθυστέρηση: καλή συναισθηματική επαφή Παραμελημένα ή κακοποιημένα παιδιά: βελτιώνονται όταν βρεθούν σε ασφαλές περιβάλλον Εκλεκτική αλαλία: επικοινωνούν με γραπτό λόγο ή ζωγραφική

The Incredible 5-Point Scale  DESCRIPTION The Incredible 5-Point Scale (Buron & Curtis, 2003) is a simple strategy that involves breaking down behaviors into concrete parts in order to help a child more easily understand their own responses and feelings. By rating their behavior on a visual scale, children can learn to identify and label their own feelings and ultimately learn to manage their behavior. This technique can be very effective with a wide range of children and can be used to target any behavior. Additionally, 5-point scales create a non judgmental language that can be shared by parents, students and caregivers to help regulate behavior and minimize power struggles.  HOW TO IMPLEMENT THE SCALE The following steps may be used when implementing a 5-point scale with a child: 1. Choose the target behavior you wish to address. Any behavior or issue can be a target behavior as long as it can be broken into concrete levels. Anxiety or other feelings that usually result in problematic behaviors may also be targeted for rating. 2. Decide on the content for each point on the scale. Each of the five stages on the scale represents the level or magnitude of the target behavior. Work together with the child to identify each level and its corresponding behaviors. 3. Develop a story or visual cue for the story. The story or visual cue should be developed carefully, based on the student’s interest or level of understanding. It should also explain how the scale is to be used. 4. Introduce the scale to the child. Meet with the child one on one to introduce the concept via social story, memo or use another creative visual strategy that appeals to the child. 5. Practice the scale with the child, revising as necessary. Support the child as they practice the appropriate behavior or interaction by using the scale. In order to learn the scale successfully, the child must learn how to discriminate between each stage. Adults can help by identifying the number ratings associated with behaviors

ΠΟΡΕΙΑ -ΠΡΟΓΝΩΣΗ Όχι καλή Καλύτερη πρόγνωση αν ΝΠ>70 και χρησιμοποιούν λόγο 25% αναπτύσσει λεκτική επικοινωνία και κοινωνικές δεξιότητες 10% ικανοποιητική ανεξαρτησία Ως ενήλικες ανάγκη φροντίδας και ειδικά θεραπευτικά πλαίσια Εργασίες ρουτίνας, δε συνάπτουν συνήθως σχέσεις με άλλο φύλο

ΑΥΤΙΣΤΙΚΟ ΣΥΝΕΧΕΣ

Pervasive Developmental Disorders (PDD) Διαταραχή στην ανάπτυξη βασικών λειτουργιών, μεταξύ άλλων κοινωνικοποίηση και επικοινωνία. Pervasive developmental disorder not otherwise specified (PDD-NOS), Autism, η πιο γνωστή μορφή της διαταραχής Asperger syndrome Rett syndrome Childhood disintegrative disorder (CDD).

ASPERGER Το σύνδρομο πήρε το όνομα του από τον Αυστριακό παιδίατρο Hans Asperger που το 1944, περιέγραψε παιδιά που δεν είχαν αναπτύξει μη λεκτική επικοινωνία, είχαν περιορισμένη συναισθηματική εμπλοκή με τους συνομήλικους τους και ήταν κινητικά αδέξια. Η σύγχρονη αντίληψη για το σύνδρομο Asperger γεννήθηκε το1981, πέρασε μία περίοδο δημοφιλίας και ορίστηκε ως διάγνωση αρχές δεκαετίας 90. Ακριβώς επειδή ανήκει στο «συνεχές» του αυτισμού, η ακριβής επίπτωση στον πληθυσμό δεν μπορεί να υπολογιστεί με ακρίβεια. Αυτισμός υψηλής λειτουργικότητας 1/10000 8 αγόρια/1 κορίτσι Έναρξη 3 ετών μετά από πρώτη φυσιολογική περίοδο ανάπτυξης Φυσιολογική νοημοσύνη και ανάπτυξη λόγου Έλλειψη επικοινωνίας και ενδιαφέροντος για κοινωνικές σχέσεις Όχι φιλίες, ασχολείται αποκλειστικά με δικά του ενδιαφέροντα, διαβάζει επιλεγμένα θέματα, απομνημονεύει ανούσιες λεπτομέρειες, στερεότυπες ερωτήσεις, δεν καταλαβαίνει αφηρημένες έννοιες, αδέξιο στις κινήσεις, συχνές στερεοτυπίες. Λόγος μονότονος, με ιδιοτυπίες.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ Στόχοι: κατάκτηση επικοινωνίας έλεγχος συμπεριφοράς Φάρμακα? Αντιψυχωσικά για τη διέγερση Αντικαταθλιπτικά για ψυχαναγκαστικά συμπτώματα Συμπεριφορικές τεχνικές: δυσκολία στη γενίκευση και στη διατήρηση απάντησης όταν αλλάξουν δεδομένα Ψυχοθεραπεία?