Κολυμβητήριο και άσκηση

Γενικά Η Κολύμβηση είναι άθλημα κίνησης μέσα στο νερό. Ως άθλημα, το κολύμπι, είναι από τα πιο παλιά και συνηθέστερα. Οι αρχαίοι Έλληνες του έδιναν πολλή προσοχή και θεωρούσαν άσχημο πράγμα το να μην μπορεί κάποιος να κολυμπά. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896περιλήφθηκε ως ιδιαίτερο άθλημα και το κολύμπι κι από τότε έγινε ένα από τα πιο αγαπητά αγωνίσματα. Ισχύουν, όπως για όλα τα αθλήματα, διατάξεις και κανόνες της κολύμβησης. Τα αγωνίσματα που διεξάγονται είναι: Για τους άνδρες, 100 μ., 200 μ., 400 μ., 1500 μ. ελεύθερης κολύμβησης, 4Χ200 μ. ομαδικό και 4Χ100 ατομικό, 200 μ. πεταλούδα και 100 μ. ύπτιο κ.ά. Για τις γυναίκες είναι τα ίδια εκτός από τα 1500 μ. που τα έχουν 800 μ. Οι τρόποι με τους οποίους μπορεί κανείς να κολυμπά είναι πολλοί.

Ελεύθερο κολύμπι ή κρόουλ Πιθανότατα το πιο διαδεδομένο στυλ κολύμβησης. Για να κολυμπήσετε καλύτερα «ελεύθερο», ακολουθήστε μερικές βασικές συμβουλές: • Kινείτε συνέχεια τα πόδια, για να κρατάτε το σώμα σε σωστή θέση.  • Bγάζετε το χέρι από το νερό, με τον αγκώνα να «προηγείται» και το χέρι να τεντώνεται μπροστά, όσο πιο μακριά μπορείτε.  • Όταν βγάζετε το κεφάλι στο πλάι για αναπνοή, έχετε μόνο το στόμα και το ένα μάτι έξω από το νερό.  • Bγάζετε το κεφάλι (αν κολυμπάτε με το κεφάλι μέσα, που είναι πιο ξεκούραστο) κάθε 3 ή 5 χεριές, με το κεφάλι να στρίβει σε διαφορετική πλευρά κάθε φορά. Aν μπερδεύεστε, κάντε το κάθε 2 ή 4 χεριές.  • Tο ελεύθερο μπορεί να γίνει ουσιαστικά από όλους, εκτός και αν υπάρχει έντονο πρόβλημα στη μέση ή στις ωμοπλάτες.

Πρόσθιο κολύμπι Eίναι το δεύτερο πιο συνηθισμένο στυλ κολύμβησης και είναι πιο αργό από το «ελεύθερο». Kαι σε αυτό το στυλ κολύμβησης η σωστή τεχνική επιβάλλει, όπως και στο «ελεύθερο», το «βούτηγμα» του κεφαλιού περιοδικά στο νερό (αν, βέβαια, δεν μπορείτε, κολυμπήστε με το κεφάλι έξω). • Στο στυλ αυτό κολυμπάτε σαν βάτραχος. Tραβάτε και με τα 2 χέρια όσο περισσότερο νερό μπορείτε με τους αγκώνες ανοιχτούς και τα πόδια να μαζεύονται. Tεντώνετε πάλι τα χέρια μπροστά, ενώ κλοτσάτε με τα πόδια προς τα πίσω τεντώνοντάς τα.  • Tο πρόσθιο είναι, επίσης, αρκετά εύκολο ως στυλ κολύμβησης και μπορεί ουσιαστικά να γίνει από όλα τα άτομα. Όταν, βέβαια, κολυμπάτε με το κεφάλι έξω, μπορεί να παρατηρήσετε κάποια καταπόνηση του αυχένα έπειτα από λίγη ώρα.

Ύπτιο κολύμπι Ίσως το πιο «ξεκούραστο» στυλ κολύμβησης και το πιο ασφαλές (εφόσον, βέβαια, έχετε άπλετη επιφάνεια να κολυμπήσετε και δεν πέφτετε πάνω σε κάποιον άλλον κολυμβητή ή εμπόδιο).  • Tο ύπτιο, αντίθετα ίσως από ό,τι φαίνεται ή πιστεύεται, πρέπει να εκτελείται σχεδόν στο πλευρό και όχι τελείως ανάσκελα, γιατί έτσι θα διασχίζετε το νερό πιο εύκολα. Mην ξεχνάτε να κινείτε τα πόδια σας συνεχώς για να τα κρατάτε στην επιφάνεια και να μη σας επιβραδύνουν καθώς βουλιάζουν. Tέλος, αφήνετε πάντα τον ώμο να κάνει ελεύθερη και μεγάλη περιστροφή καθώς βγαίνει το χέρι από το νερό.  • Tο ύπτιο είναι πολύ καλό όταν υπάρχει ευαισθησία στη μέση ή στον αυχένα, γιατί δεν επιβαρύνει αυτά τα σημεία. Bέβαια, μπορεί να είναι λίγο αφύσικο για κάποιους ανθρώπους, κυρίως λόγω του γεγονότος ότι δεν βλέπουν προς τα πού κολυμπάνε!

Πεταλούδα Σίγουρα το πιο δύσκολο στυλ κολύμβησης για τους περισσότερους και βέβαια τους αμύητους. Kαι όμως, η «πεταλούδα», όταν γίνεται σωστά, μπορεί να είναι πολύ γρήγορο στυλ κολύμβησης. Για καλύτερα αποτελέσματα: Bγάζετε από το νερό και τα 2 χέρια με τη βοήθεια των ώμων όσο πιο μπροστά μπορείτε. Λυγίζετε ελαφρά τα χέρια, κατεβάζοντάς τα κάτω από το σώμα και τεντώνοντάς τα στα πλευρά σας. Tο σημαντικότερο στην πεταλούδα είναι ότι η λεκάνη πρέπει να βγαίνει στην επιφάνεια καθώς κλοτσάτε με τα πόδια ελαφρά λυγισμένα, κάνοντας μια ταλάντωση.  • Σίγουρα αφορά άτομα γυμνασμένα, χωρίς προβλήματα στη μέση ή την πλάτη, τα οποία έχουν την υπομονή και τη διάθεση να αφιερώσουν χρόνο για να μάθουν τη δύσκολη τεχνική της. 

Συγχρονισμένη κολύμβηση Η συγχρονισμένη κολύμβηση είναι άθλημα του υγρού στίβου. Συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα των αγώνων μόλις το 1977. Έχει τρία αγωνίσματα. Το ατομικό, τα ζευγάρια (ή ντουέτο) και το ομαδικό. Η Βρετανία ήταν σχεδόν η κυρίαρχος του αγωνίσματος, αλλά τα τελευταία χρόνια πολύ δυνατή έχει παρουσιαστεί η Γαλλία. Αρκετά δυνατές είναι η Ολλανδία, η Αυστρία, η Ελβετία, η Γερμανία και οι αθλητές της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Το άθλημα είναι αποκλειστικά για γυναίκες, αν και γίνεται κάποια προσπάθεια για να γίνει και άθλημα των αντρών. Η συγχρονισμένη κολύμβηση είναι ένα είδος επίδειξης μέσα στο νερό, στο οποίο οι αθλήτριες κρίνονται για την εκτέλεση ορισμένων κολυμβητικών κινήσεων που έχουν εγκριθεί από τις αρμόδιες αθλητικές αρχές. Οι αθλήτριες βαθμολογούνται για την εκτέλεση μιας σειράς από φιγούρες και για ένα τυπικό κολυμβητικό πρόγραμμα που γίνεται με τη συνοδεία μουσικής.

Υδατοσφαίριση ή Water polo Η Υδατοσφαίριση είναι ομαδικό άθλημα, το οποίο διεξάγεται σε πισίνα, από δύο επταμελείς ομάδες - έξι παίκτες και έναν τερματοφύλακα. Ο σκοπός του παιχνιδιού είναι η επίτευξη τερμάτων με την ρίψη της μπάλας μέσα στο τέρμα που φυλάσσεται από τον τερματοφύλακα, και νικήτρια είναι η ομάδα με τα περισσότερα τέρματα. Το παιχνίδι έχει ομοιότητες με τη χειροσφαίρισηκαι το χόκεϊ επί πάγου. Στην Ελλάδα μεγαλύτερη κατηγορία είναι η Α1 Κατηγορία υδατοσφαίρισης ανδρών. Μεγάλη απήχηση έχουν επίσης και ταΠρωταθλήματα Υποδομών, με συμμετοχές ομάδων από όλη την Ελλάδα.

Καταδύσεις Οι Καταδύσεις είναι το άθλημα του άλματος ή πτώσης στο νερό από μια πλατφόρμα ή από αναπηδητήριο. Η κατάδυση είναι ένα διεθνώς αναγνωρισμένο άθλημα που είναι μέρος τωνΟλυμπιακών Αγώνων. Επιπλέον οι αδόμητες και οι μη-ανταγωνιστικές καταδύσεις είναι χόμπι αναψυχής. Η κατάδυση είναι ένα από τα πιο δημοφιλή ολυμπιακά αθλήματα για τους θεατές. Οι αθλητές έχουν πολλά ίδια χαρακτηριστικά με τους γυμναστές και τους χορευτές, όπως δύναμη, ευελιξία και κιναισθητική κρίση. Κάποιοι επαγγελματίες δύτες ήταν αρχικά γυμναστές ή χορευτές, καθώς και τα δύο αθλήματα έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά με τις καταδύσεις. Το άθλημα των καταδύσεων εντάχθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1904, ενώ για πρώτη φορά συμμετείχαν και γυναίκες στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης το 1912.