Σαγώνας Κ1., Κοτσακιόζη Π1., Παφίλης Π2,3., και Ε.Δ. Βαλάκος1 ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ ΣΤΗ ΔΡΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΕΠΤΙΚΩΝ ΕΝΖΥΜΩΝ ΣΕ ΕΙΔΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ PODARCIS Σαγώνας Κ1., Κοτσακιόζη Π1., Παφίλης Π2,3., και Ε.Δ. Βαλάκος1 1Τομέας φυσιολογίας Ζώων και ανθρώπου, Τμήμα Βιολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών 2School of Natural Resources and Environment Dana Hall, 440 Church St., 3Modern Greek Program, Department of Classical studies, 2160 Angel Hall, University of Michigan, Ann Arbor, MI 48109-1041 Η θερμοκρασία διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο στις διάφορες κυτταρικές αντιδράσεις, έτσι σε κάθε ολοκληρωμένη προσέγγιση της φυσιολογίας εξετάζεται η επίδραση της, στον τρόπο λειτουργίας των οργανισμών. Η πέψη θεωρείται μια από τις πλέον σημαντικές λειτουργίες των οργανισμών. Η δραστικότητα της, υπολογίζεται με βάση την πεπτική αποδοτικότητα. Πεπτική αποδοτικότητα Η ικανότητα του οργανισμού να εκμεταλλεύεται το ενεργειακό περιεχόμενο της τροφής του Εξαρτάται: χρόνος διέλευσης της τροφής δραστικότητα πεπτικών ενζύμων. ΣΚΟΠΟΣ: Συγκριτική μελέτη της επίδρασης της θερμοκρασίας στη δραστικότητα των πεπτικών ενζύμων

ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ Βιολογικό υλικό: P. erhardii P.gaigeae P.peloponnesiacus P. muralis. Ιστοί: στομάχι, έντερο, δωδεκαδάκτυλο. Θερμοκρασίες: 20-55 °C. Υπολογισμός δραστικότητας: Σακχαριτασών: μέθοδος οξειδάσης της γλυκόζης. Πρωτεινασών: μέθοδος Lowry.

Δραστικότητα Σακχαριτασών Αποτελέσματα Δραστικότητα Σακχαριτασών Μεγαλύτερη δραστικότητα σακχαριτασών παρατηρείται στο δωδεκαδάκτυλο. Αύξηση της θερμοκρασίας προκαλεί αύξησης της δραστικότητας των ενζύμων, (ANOVA, p<0,05). Αύξηση της δραστικότητας μέχρι τους 50 °C. Η δραστικότητα των σακχαριτασών εμφανίζει στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των ειδών στις υψηλές θερμοκρασίες (Tukey test, p<0,05)

Δραστικότητα Πρωτεασών Αποτελέσματα Δραστικότητα Πρωτεασών Μεγαλύτερη δραστικότητα πρωτεασών παρατηρείται στο δωδεκαδάκτυλο. Στο έντερο οι πρωτεάσες δεν εμφανίζουν δραστικότητα. Αύξηση της θερμοκρασίας προκαλεί αύξηση της δραστικότητας των πρωτεασών, (ANOVA , p<0,05) Αύξηση της δραστικότητας των πρωτεασών παρατηρείται μέχρι τους 45 °C. Υπάρχει στατιστική διαφορά, της δραστικότητας των πρωτεασών, ανάμεσα στα ηπειρωτικά και νησιωτικά είδη στις υψηλές θερμοκρασίες, (Tukey test, p<0,05)

Συζήτηση-συμπεράσματα Αύξησης της θερμοκρασίας προκαλεί αύξησης της δραστικότητας των ενζύμων μέχρι τους 45°C. Η δραστικότητα των πρωτεασών αυξάνεται με την αύξηση της θερμοκρασίας σε αντίθεση με την πεπτική αποδοτικότητα που μειώνεται αυξανομένης της θερμοκρασίας, άρα… σημαντικό ρόλο στην πεπτική αποδοτικότητα φαίνεται να παίζει ο χρόνος διέλευσης της τροφής. Υπάρχουν στατιστικές διαφορές στη δραστικότητα των ενζύμων ανάμεσα στα ηπειρωτικά (P.peloponnesiaca, P. muralis) και νησιωτικά είδη (P.gaigeae, P. erhardii), σε υψηλές θερμοκρασίες, δείχνοντας ότι το περιβάλλον διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στη λειτουργία της πέψης των οργανισμών.