ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Τσουμπός Δημήτρης, Μερκούρη Ιωάννα, Μασσαράς Κων/νος,Ράπτης Νίκος, Σπυρόπουλος Σπύρος, Γαλάνης Δημήτρης Β3 - 6ο Γυμνάσιο Πάτρας , 2016 -17
Ένα όνειρο ζωής γίνεται επιτέλους πραγματικότητα για τέσσερα νέα παιδιά, τον Πέτρο, τον Νίκο, την Ζωή και την Αιμιλία. Και οι τέσσερις σπουδάζουν στο τμήμα της νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και η φιλία τους ξεκινά από τα χρόνια του δημοτικού σχολείου και συνεχίζει μέχρι τα πανεπιστημιακά έδρανα. Από τότε που ήταν στο λύκειο ήθελαν να επισκεφθούν την πρωτεύουσα της Ρωσίας, τη Μόσχα, και να γνωρίσουν από κοντά την ιστορία, τον πολιτισμό, τα αξιοθέατα και τους κατοίκους αυτής της πόλης. Επιτέλους, το φετινό καλοκαίρι θα ταξιδέψουν στη μαγική γι'αυτούς πόλη. Το ταξίδι είχε προγραμματιστεί για τις 20 Ιουλίου και είχαν βγάλει εισιτήρια με την πρωινή πτήση των 7.15. Επομένως, θα έπρεπε από τις πέντε τα ξημερώματα να βρίσκονται στο αεροδρόμιο, προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητοι έλεγχοι και να δοθούν οι αποσκευές. Οι τέσσερις
νέοι είχαν οργανώσει όλες τις λεπτομέρειες του ταξιδιού και είχαν επιμεληθεί κάθε στοιχείο και κάθε πληροφορία. Την παραμονή της πτήσης αποφάσισαν να κοιμηθούν στο σπίτι της Ζωής και από εκεί να φύγουν όλοι μαζί με προορισμό το αεροδρόμιο. Η χάρα τους ήταν τόσο έντονη, ώστε τους κράτησε ξύπνιους μέχρι αργά τη νύχτα και αυτό δυστυχώς το πλήρωσαν ακριβά. Όταν άνοιξαν τα μάτια τους ήταν ήδη έξι το πρωί. Πανικόβλητοι ντύνονται και βγαίνουν στην κεντρική λεωφόρο για να βρουν ταξί. Μετά από μεγάλη ταλαιπωρία βρήκαν ένα που τους οδήγησε στο "Ελευθέριος Βενιζέλος" έχοντας ήδη φτάσει επτά το πρωί. Τρέχουν στα γκισέ της αεροπορικής εταιρίας και η υπάλληλος τους ανακοινώνει ότι δυστυχώς έχασαν την πτήση τους. Απεγνωσμένοι αναζητούν μία διέξοδο, που δεν είναι άλλη από το να πάρουν την επόμενη πτήση, που φεύγει σε τρεις ώρες και να πληρώσουν και ένα επιπλέον ποσό για την αγορά των εισιτηρίων
Ευτυχώς, η μικρή αυτή αναποδιά δεν στέρησε τη χαρά από την παρέα, που άρχισαν πάλι να αδημονούν για την άφιξή τους στη Μόσχα. Επιτέλους, στις 10.30 το αεροπλάνο με τους τέσσερις φίλους απογειώνεται και τέσσερις ώρες αργότερα στις 16.30, ώρα Ρωσίας, προσγειώνεται στο Σερεμέτγιεβο, το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της Μόσχας, που απέχει από αυτήν μόλις 26 χιλιόμετρα.
Οι τέσσερις φίλοι πήγαν να παραλάβουν τις αποσκευές τους κι εκεί άλλη μία αναποδιά έκανε την εμφάνισή της. Η βαλίτσα της Ζωής δεν φάνηκε πουθενά. Σαστισμένοι οι ήρωές μας τρέχουν στο αντίστοιχο γραφείο του αεροδρομίου και μετά από πολλά τηλεφωνήματα και συνεννοήσεις κατάλαβαν ότι τα πράγματα της Ζωής έμειναν κατά λάθος στην Αθήνα και θα έφταναν στην Μόσχα την άλλη μέρα με την πρώτη πρωινή πτήση. Ένας υπάλληλος θα πήγαινε την βαλίτσα στο ξενοδοχείο για να την παραδώσει στην ιδιοκτήτριά της. Ευτυχώς, πέρασε και αυτό το εμπόδιο και οι τέσσερις φίλοι κατευθύνθηκαν προς το μετρό που θα τους οδηγούσε στην αγαπημένη τους πόλη.
Μόλις μπήκαν στον χώρο του μετρό έμειναν κυριολεκτικά άναυδοι από την υπέροχη διακόσμηση, την εντυπωσιακή δομή του και την φοβερή καθαριότητα. Επιβιβάστηκαν στο τρένο και σε μισή ώρα κατέβαιναν στην στάση της Κόκκινης Πλατείας, όπου σύμφωνα με τις σημειώσεις τους βρισκόταν το ξενοδοχείο τους. Αν ο σταθμός του μετρό του αεροδρομίου τους άφησε άφωνους, ο συγκεκριμένος τους ξετρέλανε. Τεράστιοι πολυέλαιοι κρέμονταν ψηλά, πίνακες ζωγραφικής εξαιρετικής ομορφιάς και πλήθος κόσμου κυκλοφορούσε συνεχώς.
Σιγά σιγά βγήκαν στην Κόκκινη Πλατεία και αισθάνθηκαν ένα δέος να τους καταλαμβάνει ρίχνοντας μία ματιά γύρω τους. Θα ήθελαν να μείνουν στην πλατεία, αλλά αυτήν τη στιγμή έπρεπε να πάνε στο ξενοδοχείο να τακτοποιηθούν και μετά είχαν όλο τον καιρό να δουν από κοντά όλα τα αξιοθέατα. Πράγματι, σε λιγότερο από δέκα λεπτά περπάτημα φτάνουν στο ξενοδοχείο "Metropole", όπου θύμιζε αρχιτεκτονικά διατηρητέο νεοκλασσικό κτήριο. Μπήκαν μέσα και παρατήρησαν άψογους, καθαρούς και απόλυτα διακοσμημένους χώρους. Χωρίς πρόβλημα τακτοποιήθηκαν στα δωμάτιά τους και οκτώ η ώρα έδωσαν ραντεβού στο μπαρ του ξενοδοχείου με σκοπό μία νυχτερινή εξόρμηση στην πόλη για βόλτα, καφέ, φαγητό και ό,τι άλλο βέβαια επιθυμούσαν.
Οι τέσσερις φίλοι ήταν ακριβείς στο ραντεβού τους και ξεκίνησαν την νυχτερινή τους βόλτα στην πόλη. Ο καιρός ήταν καλός για την Ρωσία, γιατί βέβαια οι δεκαπέντε βαθμοί Κελσίου μέσα στον Ιούλιο ήταν μοναδική εμπειρία για τα παιδιά που προέρχονταν απο την Ελλάδα. Οι κεντρικοί δρόμοι της πόλης ήταν γεμάτοι όμορφα μαγαζιά, καφετέριες και εστιατόρια, που είχαν αναρτημένα αναλυτικά τα φαγητά τους συνοδευόμενα βέβαια και από τις αντίστοιχες τιμές. Σε ένα τέτοιο εστιατόριο μπήκαν για φαγητό και δοκίμασαν τις υπέροχες τηγανίτες, τη σαλάτα Vinegret, τα γνωστά σε αυτούς πιροσκί και το φημισμένο ρωσικό χαβιάρι.
Αφού γεύτηκαν τις ντόπιες σπεσιαλιτέ, συνέχισαν τη βραδιά τους σε ένα όμορφο και μοντέρνο μπαράκι δοκιμάζοντας πολλά σφηνάκια με βάση το παραδοσιακό ρώσικο ποτό, τη βότκα. Κατενθουσιασμένοι γύρω στις δύο τα ξημερώματα γύρισαν στο ξενοδοχείο, κατάκοποι και εξουθενωμένοι, έχοντας ήδη οργανώσει το πρόγραμμα ξενάγησης των επόμενων ημερών. Την άλλη μέρα το πρωί, όλοι μαζί από τις εννιά βρίσκονταν στην τραπεζαρία του ξενοδοχείου και έπαιρναν το πρωινό τους ανυπομονώντας να αρχίσουν να βλέπουν τα διάφορα αξιοθέατα. Πρώτος σταθμός η Κόκκινη Πλατεία και το Κρεμλίνο, που τώρα πια, στο φως της ημέρας, φαίνονταν εντυπωσιακά.
Ο ναός του Αγίου Βασιλείου με τα εννέα παρεκκλήσια τους άφησε άφωνους τόσο για την αρχιτεκτονική του, όσο και για τον εντυπωσιακό στολισμό του.
Στη συνέχεια, επισκέφθηκαν την οδό Αρμπάτ, που αποτελεί μία από τις παλαιότερες περιοχές της Μόσχας, γεμάτη από νεοκλασσικά κτήρια του 17ου και του 18ου αιώνα.
Η μέρα ήταν γεμάτη από περπάτημα και έτσι κύλησαν και όλες οι υπόλοιπες.
Επισκέφθηκαν κατά τη διάρκεια της διαμονής τους το μοναστήρι Νοβοντέβιτσι, φημισμένο για τα υπέροχα κτήριά του και για το νεκροταφείο του, στο οποίο αναπαύονται πολλοί διάσημοι Ρώσοι.
Εντυπωσιάστηκαν από τη λίμνη Patriarshy Prudy, η οποία έχει τετράγωνο σχήμα και περιβάλλεται από κτήρια της εποχής του Στάλιν.
Μετά από αυτές τις επισκέψεις σειρά είχε το μουσείο Pushkin, που εξωτερικά αποτελεί αντίγραφο του Ερεχθείου. Το συγκεκριμένο μουσείο στεγάζει πολλές εικαστικές συλλογές.
Ιδιαίτερη όμως αναφορά πρέπει να γίνει στην επίσκεψη των παιδιών στην πινακοθήκη Τρετιακόβσκαγια, που αποτελεί τη μεγαλύτερη γκαλερί τέχνης της Μόσχας.
Κατά τη διάρκεια αυτής της επίσκεψης, η Αιμιλία παρά λίγο να γίνει το κεντρικό θέμα των ειδήσεων της Ρωσίας. Είχε ξετρελαθεί με έναν πίνακα και προσπαθούσε να βγάλει φωτογραφία τον εαυτό της μπροστά σε αυτόν. Καθώς προσπαθούσε να βρει την κατάλληλη θέση, παραπάτησε και για να διατηρήσει την ισορροπία της πιάστηκε από τον πίνακα, με αποτέλεσμα να ξυλωθεί η υποδοχή που τον κρατούσε. Ευτυχώς, τον συγκράτησε και οι υπεύθυνοι της πινακοθήκης έτρεξαν επί τόπου ρίχνοντάς τους άγριες ματιές. Όταν διαπίστωσαν ότι όλα ήταν σωστά, τους έκαναν έντονη παρατήρηση και με ευγενικό τρόπο τους πρότειναν να αποχωρήσουν από το κτήριο. Τα παιδιά βγήκαν αμέσως έξω και ξέσπασαν σε τρελά γέλια για όλη αυτήν την κωμικοτραγική κατάσταση που είχε εκτυλιχθεί.
Το πάρκο Gorky τους ξετρέλανε, καθώς βρίσκεται κατά μήκος του ποταμού Moskva και εκεί ένιωσαν μία απόλυτη γαλήνη και αναζωογόνηση.
Επόμενος σταθμός ήταν το στάδιο Luzhniki, όπου εκεί φιλοξενήθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1980 και συνεχίζει και σήμερα να φιλοξενεί αγώνες στίβου και σημαντικές ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις.
Την τελευταία μέρα της διαμονής τους στη Μόσχα, περπάτησαν στα GUM και TSUM, τα διάσημα εμπορικά κέντρα της πόλης, όπου φιλοξενούν καταστήματα διάσημων, επώνυμων σχεδιαστών. Μάλιστα, τη βόλτα τους την ολοκλήρωσαν στο καφέ TSUM, ένα μέρος που βίωσαν την πολυτέλεια και την λαμπρότητα.
Το τελευταίο βράδυ τους παρακολούθησαν μία παράσταση στα περίφημα μπαλέτα Μπολσόι, όπου έμειναν με τις καλύτερες εντυπώσεις.
Το επόμενο πρωί, βρίσκονταν στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου με τις αποσκευές τους, περιμένοντας να πάνε στη στάση του μετρό, που θα τους οδηγούσε στο αεροδρόμιο για να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Είχαν δει τόσα πολλά και πραγματικά το ταξίδι αυτό τους αποζημίωσε απόλυτα. Είχαν κατενθουσιαστεί με τη Μόσχα και δε σταματούσαν να μιλάνε για τις εντυπώσεις τους και να κοιτάνε όλες τις φωτογραφίες που έβγαλαν κατά τη διάρκεια της διαμονής τους στην πρωτεύουσα της Ρωσίας. Το όνειρό τους είχε γίνει πραγματικότητα και υποσχέθηκαν ο ένας στον άλλο να οργανώσουν σύντομα ένα ανάλογο ταξίδι σε κάποια άλλη αγαπημένη πόλη του εξωτερικού.